paparounas
Νεοφερμένος
Εγώ φοβάμαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ το θάνατο...Και για μένα αλλα εννοείται και για τους δικούς μου.θέλω να πεθάνω γριά,να ζήσω πρώτα τη ζωή μου.Γι'αυτό ήρθαμε στη ζωή..Για να ζήσουμε..Όχι για να πεθάνουμε..Εγώ πάντως ελπίζω να υπάρχει το "μετά"...Θα ήταν πολύ ωραίο!Και η θρησκεία μας αυτό πιστεύει..Και το συζήτησα και με τη θρησκευτικό μου
και μου λέει την εξής χαρακτηριστική φράση
"Αυτό άλλωστε δίνει ελπίδα στον άνθρωπο"
Και με αυτό θέλει να πει πολλά..Ο καθένας όπως το πάρει!
Καλα, κατσε και ψαχνε το νοημα της ζωης και του θανατου σου, με τη θρησκευτικο σου και ακομα περισσοτερο με τη θρησκεια...
Αυτο και μονο δειχνει το παραμυθι στο οποιο μας εχουν βαλει να ζουμε. Τι θα πει το μετα, το μετα ειναι απλα μια εμπορικη διαδικασια για τις ταινιες και ακομα πιο πολυ για τις κηδειες.
Δε λεω, πρεπει να υπαρχει σεβασμος για τους νεκρους,αλλα οχι επειδη "μπορει να μας βλεπουν απο εκει που ειναι", αλλα για το τι εχουν κανει οσο ζουσαν.
Και να προσθεσω και κατι τελευταιο, στη ζωη ηρθες για να προσφερεις ζωη με τελικο σκοπο το θανατο σου αλλα και τη συνεχιση της ζωης.
"Αυτό άλλωστε δίνει ελπίδα στον άνθρωπο"
Δηλαδη θες να μου πεις οτι αυτοι που δεν πιστευουν στη θρησκεια, δεν εχουν ελπιδα για το μελλον τους?
Μηπως η κινητηρια δυναμη βρισκετε απλως στο μυαλο μας? και πρεπει απλως να σκεφτουμαι και να αναλογιστουμε γιατι ηρθαμε στο κοσμο και τι θα κανουμε για αυτον. Με λιγα λογια ΑΠΛΩΣ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ και μην ειστε σοβινιστες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αμπελοφιλόσοφος
Εκκολαπτόμενο μέλος
οπως επισης φοβαμαι μηπως χασω καποιο ατομο που να σημαινει πολλα για εμενα. αυτο σιγουρα ποναει πολυ.
για το μετα δεν με ενδιαφερει προς το παρον. ειμαι της αποψης οτι αν υπαρχει, με γεια μας με χαρα μας, αν δεν υπαρχει, δεν θα υπαρχουμε κι εμεις ουτως ή αλλως για να το αναλυσουμε, να στεναχωρηθουμε η οτιδηποτε αλλο αρα ουτε γατα ουτε ζημια :Ρ
επισης φοβαμαι μηπως πεθανω και πουν "'νταξ μωρε, ζωη σε λογου μας" (οχι οτι θελω να κλαινε κιολας) ή μηπως με θυμηθουν ξαφνικα ολοι μονο οταν πεθανω και μετα απο σαραντα μερες με ξαναξεχασουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Morelo
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Kansas Rocks!
Πολύ δραστήριο μέλος
εγω προσωπικα φοβαμαι (οπως και αλλα ατομα που γραψαν προηγουμενως) μηπως δεν προλαβω να πραγματοποιησω ολα οσα σχεδιαζω οσο ζω, μηπως δηλαδη "φυγω" χωρις να εχω τελειωσει με τις "υποχρεωσεις" μου (που θα εχω βαλει εγω ο ιδιος στον εαυτο μου εννοειται).
οπως επισης φοβαμαι μηπως χασω καποιο ατομο που να σημαινει πολλα για εμενα. αυτο σιγουρα ποναει πολυ.
για το μετα δεν με ενδιαφερει προς το παρον. ειμαι της αποψης οτι αν υπαρχει, με γεια μας με χαρα μας, αν δεν υπαρχει, δεν θα υπαρχουμε κι εμεις ουτως ή αλλως για να το αναλυσουμε, να στεναχωρηθουμε η οτιδηποτε αλλο αρα ουτε γατα ουτε ζημια :Ρ
επισης φοβαμαι μηπως πεθανω και πουν "'νταξ μωρε, ζωη σε λογου μας" (οχι οτι θελω να κλαινε κιολας) ή μηπως με θυμηθουν ξαφνικα ολοι μονο οταν πεθανω και μετα απο σαραντα μερες με ξαναξεχασουν.
Απαίσιο, πραγματικά. Δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι ότι μπορεί να με αντιμετωπίσουν έτσι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Athanasoulini:)
Νεοφερμένος
Άλλωστε, όλοι είμαστε "εν δυνάμει" νεκροί, νομοτελειακά μελλοθάνατοι, θα μπρούσαμε να πούμε (τι αισιόδοξο!)
Ο θάνατος είναι το τελικό στάδιο του ανθρώπου (κρίμα που δεν υπάρχει αθανασία!!!..)
θάνατος και ζωή προχωρούν σε παράλληλους δρόμους...
Και ...γνωρίζοντας ότι υπάρχει θάνατος, συνειδητοποιούμε την αξία της ζωής, της κάθε στιγμής!!...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ntontini
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο θάνατος είναι απλά η αρχή του τέλους!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
~LoVeR BoY~
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
edweimaste
Πολύ δραστήριο μέλος
ενα λεω-απο την στιγμη που γεννιεσαι αρχιζεις και πεθαινεις-ασο και αν φαινεται θλιβερο αυτη ειναι η αληθεια!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rea
Εκκολαπτόμενο μέλος
Απλά είναι η επόμενη περιπέτεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
/\/@t@|1@...!!!
Νεοφερμένος
Προσωπικά, δεν φοβάμαι το θάνατο με την εννοία " Κάποτε θα πεθάνω ... "
αλλά μόνο η σκέψη ότι άτομα που αγάπησα, ψυχολογησα, ένιωσα και πόνεσα ... κάποτε θα πεθάνουν και θα φύγουν από δίπλα μου ...
αχα...κι εγώ το ίδιο...όταν το σκέφτομαι τρομάζω..!!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ΑΓΝΗΓΙΩΡΓΟΣ
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Harry0000
Εκκολαπτόμενο μέλος
Όμως η πόρτα του αεροπλάνου είναι συνεχώς ανοιχτή. Είναι επιλογή μας το πότε θα πέσουμε, εκτός κι αν κάποιος μα ρίξει...
Όπως κι αν έχει πέφτουμε στο κενό...
Δεν ξέρουμε τι θα συναντήσουμε κάτω, αν φτάσουμε ποτέ. Μπορεί να προσγειωθούμε σε κάποιο άλλο αεροπλάνο και να συνεχίσουμε, μπορεί να έχουμε αλεξίπτωτο.
Η ζωή μας στο αρχικό αεροπλάνο τελείωσε. Τι θα ακολουθήσει δεν ξέρουμε.
Γιατί να ανησυχούμε για το άγνωστο; Πολλές φορές είναι τόσο σαγηνευτικό.
Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τα άλλα αεροπλάνα που είχαμε συναντήσει στη ζωή μας. Οτι κι αν γίνει, αυτά συνεχίζουν την πορεία τους, όπως και το δικό μας, ακόμα και χωρίς επιβάτη......
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ntina_btfc
Νεοφερμένος
Ό,τι δεν σε σκοτώνει,σε κάνει πιο δυνατό.....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dreamy girl
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
betoni
Νεοφερμένος
αλλά μόνο η σκέψη ότι άτομα που αγάπησα, ψυχολογησα, ένιωσα και πόνεσα ... κάποτε θα πεθάνουν και θα φύγουν από δίπλα μου ...
Συμφωνώ απόλυτα!!!
Συμφωνώ απόλυτα!!!!!!Ναι, η ιδέα του θανάτου είναι τρομακτική. Εγώ προσωπικά δεν φοβάμαι τον δικό μου, γιατί τον δικό σου θάνατο δεν τον καταλαβαίνεις αλλωστε!!!!!.....Φοβάμαι την ιδέα του θανάτου των ανθρώπων που αγαπάω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
annaki!
Εκκολαπτόμενο μέλος
Το ''πλεονέκτημα''(αν μπορεί να θεωρηθεί έτσι)του να πεθάνω η ίδια είναι οτι δεν θα νιώσω τον πόνο της απώλειας,ή καλύτερα δεν θα νιώθω γενικά.Απ'την άλλη,θα στεναχωρηθούν οι δικοί μου,οπότε απ'όποια πλευρά και να το πάρω,ο θάνατος είναι κάτι περίεργο για εμένα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Archangel^^
Νεοφερμένος
Από κει και πέρα, φοβάμαι πιο πολύ μη χάσω κοντινά μου πρόσωπα, γιατί όταν έχεις κάποιον δίπλα σου κάθε μέρα, σου είναι αδύνατο να διανοηθείς ότι κάποια στιγμή θα φύγει από κοντά σου και δεν θα έχεις προλάβει να του πεις πόσο τον αγαπούσες γιατί τον θεωρούσες δεδομένο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Wrong
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Iliaki
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
antriana
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 3 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.