Φοβάστε το θάνατο;

Φοβάστε το θάνατο;
Multiple votes are allowed.

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 238)
  • Φοβάμαι τον θάνατο γενικά.

    Ψήφοι: 52 21.8%
  • Φοβάμαι τον δικό μου θάνατο.

    Ψήφοι: 37 15.5%
  • Φοβάμαι τον θάνατο δικών μου προσώπων.

    Ψήφοι: 125 52.5%
  • Μου είναι αδιάφορο-Δεν μου καίγεται καρφί.:D

    Ψήφοι: 32 13.4%
  • Είμαι ο Chuck Norris, ο Θάνατος φοβάται εμένα

    Ψήφοι: 46 19.3%

paparounas

Νεοφερμένος

Ο paparounas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Κερατσίνι (Αττική). Έχει γράψει 69 μηνύματα.
Εγώ φοβάμαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ το θάνατο...Και για μένα αλλα εννοείται και για τους δικούς μου.θέλω να πεθάνω γριά,να ζήσω πρώτα τη ζωή μου.Γι'αυτό ήρθαμε στη ζωή..Για να ζήσουμε..Όχι για να πεθάνουμε..Εγώ πάντως ελπίζω να υπάρχει το "μετά"...Θα ήταν πολύ ωραίο!:)Και η θρησκεία μας αυτό πιστεύει..Και το συζήτησα και με τη θρησκευτικό μου
και μου λέει την εξής χαρακτηριστική φράση
"Αυτό άλλωστε δίνει ελπίδα στον άνθρωπο"

Και με αυτό θέλει να πει πολλά..Ο καθένας όπως το πάρει!:)

Καλα, κατσε και ψαχνε το νοημα της ζωης και του θανατου σου, με τη θρησκευτικο σου και ακομα περισσοτερο με τη θρησκεια...
Αυτο και μονο δειχνει το παραμυθι στο οποιο μας εχουν βαλει να ζουμε. Τι θα πει το μετα, το μετα ειναι απλα μια εμπορικη διαδικασια για τις ταινιες και ακομα πιο πολυ για τις κηδειες.
Δε λεω, πρεπει να υπαρχει σεβασμος για τους νεκρους,αλλα οχι επειδη "μπορει να μας βλεπουν απο εκει που ειναι", αλλα για το τι εχουν κανει οσο ζουσαν.
Και να προσθεσω και κατι τελευταιο, στη ζωη ηρθες για να προσφερεις ζωη με τελικο σκοπο το θανατο σου αλλα και τη συνεχιση της ζωης.

"Αυτό άλλωστε δίνει ελπίδα στον άνθρωπο"

Δηλαδη θες να μου πεις οτι αυτοι που δεν πιστευουν στη θρησκεια, δεν εχουν ελπιδα για το μελλον τους?
Μηπως η κινητηρια δυναμη βρισκετε απλως στο μυαλο μας? και πρεπει απλως να σκεφτουμαι και να αναλογιστουμε γιατι ηρθαμε στο κοσμο και τι θα κανουμε για αυτον. Με λιγα λογια ΑΠΛΩΣ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ και μην ειστε σοβινιστες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αμπελοφιλόσοφος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Αμπελοφιλόσοφος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 358 μηνύματα.
εγω προσωπικα φοβαμαι (οπως και αλλα ατομα που γραψαν προηγουμενως) μηπως δεν προλαβω να πραγματοποιησω ολα οσα σχεδιαζω οσο ζω, μηπως δηλαδη "φυγω" χωρις να εχω τελειωσει με τις "υποχρεωσεις" μου (που θα εχω βαλει εγω ο ιδιος στον εαυτο μου εννοειται).
οπως επισης φοβαμαι μηπως χασω καποιο ατομο που να σημαινει πολλα για εμενα. αυτο σιγουρα ποναει πολυ.
για το μετα δεν με ενδιαφερει προς το παρον. ειμαι της αποψης οτι αν υπαρχει, με γεια μας με χαρα μας, αν δεν υπαρχει, δεν θα υπαρχουμε κι εμεις ουτως ή αλλως για να το αναλυσουμε, να στεναχωρηθουμε η οτιδηποτε αλλο αρα ουτε γατα ουτε ζημια :Ρ
επισης φοβαμαι μηπως πεθανω και πουν "'νταξ μωρε, ζωη σε λογου μας" (οχι οτι θελω να κλαινε κιολας) ή μηπως με θυμηθουν ξαφνικα ολοι μονο οταν πεθανω και μετα απο σαραντα μερες με ξαναξεχασουν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Morelo

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Morelo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής. Έχει γράψει 1,475 μηνύματα.
Aν ειναι να ρθει θε να ρθει αλλιως να προσπερασει! (καλα το εγραψα? :P)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Kansas Rocks!

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Δέσποινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών και Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 1,237 μηνύματα.
εγω προσωπικα φοβαμαι (οπως και αλλα ατομα που γραψαν προηγουμενως) μηπως δεν προλαβω να πραγματοποιησω ολα οσα σχεδιαζω οσο ζω, μηπως δηλαδη "φυγω" χωρις να εχω τελειωσει με τις "υποχρεωσεις" μου (που θα εχω βαλει εγω ο ιδιος στον εαυτο μου εννοειται).
οπως επισης φοβαμαι μηπως χασω καποιο ατομο που να σημαινει πολλα για εμενα. αυτο σιγουρα ποναει πολυ.
για το μετα δεν με ενδιαφερει προς το παρον. ειμαι της αποψης οτι αν υπαρχει, με γεια μας με χαρα μας, αν δεν υπαρχει, δεν θα υπαρχουμε κι εμεις ουτως ή αλλως για να το αναλυσουμε, να στεναχωρηθουμε η οτιδηποτε αλλο αρα ουτε γατα ουτε ζημια :Ρ
επισης φοβαμαι μηπως πεθανω και πουν "'νταξ μωρε, ζωη σε λογου μας" (οχι οτι θελω να κλαινε κιολας) ή μηπως με θυμηθουν ξαφνικα ολοι μονο οταν πεθανω και μετα απο σαραντα μερες με ξαναξεχασουν.

Απαίσιο, πραγματικά. Δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι ότι μπορεί να με αντιμετωπίσουν έτσι.:(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Athanasoulini:)

Νεοφερμένος

Η Athanasoulini:) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών, Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Λουτράκι (Κόρινθος). Έχει γράψει 63 μηνύματα.
Προσωπικά δε φοβάμαι τόσο το θάνατο, όσο τα γηρατειά....
Άλλωστε, όλοι είμαστε "εν δυνάμει" νεκροί, νομοτελειακά μελλοθάνατοι, θα μπρούσαμε να πούμε (τι αισιόδοξο!)
Ο θάνατος είναι το τελικό στάδιο του ανθρώπου (κρίμα που δεν υπάρχει αθανασία!!!..)
θάνατος και ζωή προχωρούν σε παράλληλους δρόμους...
Και ...γνωρίζοντας ότι υπάρχει θάνατος, συνειδητοποιούμε την αξία της ζωής, της κάθε στιγμής!!...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ntontini

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μαθητής Α' γυμνασίου και μας γράφει απο Ερυθρές (Αττική). Έχει γράψει 142 μηνύματα.
Γιατί να τον φοβάμαι;
Ο θάνατος είναι απλά η αρχή του τέλους!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

~LoVeR BoY~

Διάσημο μέλος

Ο ~LoVeR BoY~ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,344 μηνύματα.
Εγώ φοβαμαι για το πώς θα είναι όταν πεθαίνεις
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

edweimaste

Πολύ δραστήριο μέλος

Η edweimaste αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών, Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,050 μηνύματα.
ενα πραγμα λέω απο την στιγμή που γεννιέσαι αρχιζεις να πεθαινεις (οσο και αν μας φαινεται θλιβερο)αυτη ειναι η αληθεια!!!

ενα λεω-απο την στιγμη που γεννιεσαι αρχιζεις και πεθαινεις-ασο και αν φαινεται θλιβερο αυτη ειναι η αληθεια!!:worry::(!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Rea

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Rea αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 223 μηνύματα.
Δε φοβάμαι το θάνατο ως "κατάσταση" αλλά τον τρόπο που θα πεθάνω... Δηλαδή αν θα πονέσει και τέτοια...
Απλά είναι η επόμενη περιπέτεια. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

/\/@t@|1@...!!!

Νεοφερμένος

Η Ναταλία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μαθητής Γ' γυμνασίου και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 114 μηνύματα.
Προσωπικά, δεν φοβάμαι το θάνατο με την εννοία " Κάποτε θα πεθάνω ... "
αλλά μόνο η σκέψη ότι άτομα που αγάπησα, ψυχολογησα, ένιωσα και πόνεσα ... κάποτε θα πεθάνουν και θα φύγουν από δίπλα μου ... :'(

:worry:αχα...κι εγώ το ίδιο...όταν το σκέφτομαι τρομάζω..!!!!:bye:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ΑΓΝΗΓΙΩΡΓΟΣ

Πολύ δραστήριο μέλος

Η ΑΓΝΗΓΙΩΡΓΟΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 828 μηνύματα.
Λογικό είναι να φοβάσαι το θάνατο.Σοφό, τη ζωή.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Harry0000

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Χάρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 201 μηνύματα.
Όλοι ήμαστε πάνω σε αεροπλάνα. Η ζωή στο αεροπλάνο μπορεί να είναι άλλοτε βαρετή, άλλοτε όμορφη...
Όμως η πόρτα του αεροπλάνου είναι συνεχώς ανοιχτή. Είναι επιλογή μας το πότε θα πέσουμε, εκτός κι αν κάποιος μα ρίξει...
Όπως κι αν έχει πέφτουμε στο κενό...
Δεν ξέρουμε τι θα συναντήσουμε κάτω, αν φτάσουμε ποτέ. Μπορεί να προσγειωθούμε σε κάποιο άλλο αεροπλάνο και να συνεχίσουμε, μπορεί να έχουμε αλεξίπτωτο.
Η ζωή μας στο αρχικό αεροπλάνο τελείωσε. Τι θα ακολουθήσει δεν ξέρουμε.
Γιατί να ανησυχούμε για το άγνωστο; Πολλές φορές είναι τόσο σαγηνευτικό.
Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τα άλλα αεροπλάνα που είχαμε συναντήσει στη ζωή μας. Οτι κι αν γίνει, αυτά συνεχίζουν την πορεία τους, όπως και το δικό μας, ακόμα και χωρίς επιβάτη......
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ntina_btfc

Νεοφερμένος

Η Ntina_btfc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, Μαθητής Β' λυκείου και μας γράφει απο Άγιοι Ανάργυροι (Αττική). Έχει γράψει 25 μηνύματα.
Ναι, η ιδέα του θανάτου είναι τρομακτική. Εγώ προσωπικά δεν φοβάμαι τον δικό μου, γιατί τον δικό σου θάνατο δεν τον καταλαβαίνεις αλλωστε!!!!!.....Φοβάμαι την ιδέα του θανάτου των ανθρώπων που αγαπάω...


Ό,τι δεν σε σκοτώνει,σε κάνει πιο δυνατό.....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dreamy girl

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η dreamy girl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Βέλγιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 140 μηνύματα.
ναι, η αλήθεια είναι πως τον φοβάμε
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

betoni

Νεοφερμένος

Η Bέτα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μαθητής Γ' γυμνασίου και μας γράφει απο Βέροια (Ημαθία). Έχει γράψει 64 μηνύματα.
Προσωπικά, δεν φοβάμαι το θάνατο με την εννοία " Κάποτε θα πεθάνω ... "
αλλά μόνο η σκέψη ότι άτομα που αγάπησα, ψυχολογησα, ένιωσα και πόνεσα ... κάποτε θα πεθάνουν και θα φύγουν από δίπλα μου ... :'(
Συμφωνώ απόλυτα!!!

Ναι, η ιδέα του θανάτου είναι τρομακτική. Εγώ προσωπικά δεν φοβάμαι τον δικό μου, γιατί τον δικό σου θάνατο δεν τον καταλαβαίνεις αλλωστε!!!!!.....Φοβάμαι την ιδέα του θανάτου των ανθρώπων που αγαπάω...
Συμφωνώ απόλυτα!!!!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

annaki!

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η μικρή Αννούλα... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μαθητής Β' λυκείου και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 218 μηνύματα.
Ναι,με φοβίζει.Για τα αγαπημένα μου πρόσωπα αλλά και για εμένα.Πρόσφατα έζησα την παρ'ολίγο απώλεια ανθρώπου απο την οικογένεια μου και απο τότε φοβάμαι ακόμα περισσότερο...δεν θέλω να χάσω κανέναν,παρότι ξέρω πως θα γίνει και είναι φυσικό να γίνει :( Φοβάμαι το κενό της απουσίας,φοβάμαι τις αναμνήσεις και τις σκιές που μένουν πίσω....
Το ''πλεονέκτημα''(αν μπορεί να θεωρηθεί έτσι)του να πεθάνω η ίδια είναι οτι δεν θα νιώσω τον πόνο της απώλειας,ή καλύτερα δεν θα νιώθω γενικά.Απ'την άλλη,θα στεναχωρηθούν οι δικοί μου,οπότε απ'όποια πλευρά και να το πάρω,ο θάνατος είναι κάτι περίεργο για εμένα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Archangel^^

Νεοφερμένος

Η Αναστασια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών, Φοιτήτρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 36 μηνύματα.
Εμένα από τη μία με φοβίζει το άγνωστο, αυτό που ακολουθεί αφού αφήσουμε τον μάταιο τούτο κόσμο.
Από κει και πέρα, φοβάμαι πιο πολύ μη χάσω κοντινά μου πρόσωπα, γιατί όταν έχεις κάποιον δίπλα σου κάθε μέρα, σου είναι αδύνατο να διανοηθείς ότι κάποια στιγμή θα φύγει από κοντά σου και δεν θα έχεις προλάβει να του πεις πόσο τον αγαπούσες γιατί τον θεωρούσες δεδομένο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Wrong

Δραστήριο μέλος

Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Υποψήφιος διδάκτορας. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
ναι. βασικά φοβάμαι τι γίνεται μετά. αν απλά σταματάς να υπάρχεις, αν απλά σταματάς να νιώθεις, αν απλά σταματάν όλα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Iliaki

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Βανίλια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 933 μηνύματα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, φοβούνται τον τρόπο με τον οποίο θα πεθάνουν και όχι τον ίδιο το θάνατο και το άγνωστο..Εγώ ανήκω σε αυτήν την κατηγορία..Πως θα πεθάνουμε?Μπρρρ..:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

antriana

Νεοφερμένος

Η antriana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 24 μηνύματα.
παιδια ελατε τωρα!!!!γιατι να φοβομαστε το θανατο?θα υπαρχουμε και μετα αλλα σε αλλη διασταση,κατα την αποψη μου και χωρις να θελω να θιξω αλλες θρησκιες,θα ειμαστε πνευματα!!!!δεν υπαρχει λογος να φοβομαστε το θανατο ειναι μια κατασταση την οποια ολοι μας θα περασουμε δεν μπορουμε να την σταματησουμε απλα λιγο να την παρατηνουμε αλλα εγω μπορω να πω οτ για το μονο πραγμα το οποιο ειναι λογικο να στεναχωριεστε ειναι για τα ατομα που αφηνουμε ισω μας ειναι πολυ δυσκολο γι'αυτους και σκορπιεται πολυ πονος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 3 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top