Το βιβλίο που διαβάζω αυτό τον καιρό

[Ουριήλ]

 

[Κάμπια]

Παλάτια του Βοσπόρου

 

[globglogabgalab]

Λευκές Νύχτες

 

[giannis8krono]

Λευκές Νύχτες

View attachment 145839

Μη διαβαζεις λογοτεχνια τοσο μικρη, το λενε και οι επιστήμονες, διαβασε κατι που καλλιεργει τη σκεψη οχι τη φαντασια

 

[Kate1914]

Μη διαβαζεις λογοτεχνια τοσο μικρη, το λενε και οι επιστήμονες, διαβασε κατι που καλλιεργει τη σκεψη οχι τη φαντασια

Και τι να διαβάσει στην Α' Λυκείου; Την Αθηναίων Πολιτεία του Αριστοτέλη;
Οκ, και αυτό μπορεί να το κάνει, αλλά και η λογοτεχνία χρειάζεται. Δεν είναι αναγκαίο να είναι όλα γνώση και καθόλου ψυχαγωγία.

 

[giannis8krono]

Και τι να διαβάσει στην Α' Λυκείου; Την Αθηναίων Πολιτεία του Αριστοτέλη;
Οκ, και αυτό μπορεί να το κάνει, αλλά και η λογοτεχνία χρειάζεται. Δεν είναι αναγκαίο να είναι όλα γνώση και καθόλου ψυχαγωγία.

Ψυχαγωγια ειναι ο Ντοστογιέφσκι? Εγω στα 18 καταλαβα πρωτη φορα βιβλίο του Ντοστογιέφσκι και μετα καταλαβα οτι δεν το καταλαβα. Ας καμια φεμινίστρια να ενδυναμώσει το γυναικείο εγω της

Να ας διαβασει μια : μια γυναικα σημερα, αβριλ

 

[Κάμπια]

Ξεκίνησα το Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια και φαίνεται πολύ ωραίο

 

[giannhs2001]

Ένα εξαιρετικό φιλοσοφικό δοκίμιο του Μιλ το οποίο αναλύει την ατομοκεντρική ελευθερία εντός της κοινωνίας. Μέσα από αυτό το έργο ο Μιλ ουσιαστικά καυτηριάζει όλες τις κοινωνικές (είτε επρόκειτο για τους νόμους ενός κράτους είτε και για την ίδια την καταπίεση που μπορεί να επέλθει από την κοινή γνώμη) συμπεριφορές που οδηγούν σε καταπίεση και σε συντριβή της προσωπικότητας του ανθρώπου. Δεν του δίνουν το δικαίωμα της έκφρασης και της καλλιέργειας ελεύθερης προσωπικότητας. Αξιοσημείωτη είναι η αναφορά του στο ότι η κοινή γνώμη μπορεί να γίνει πιο απολυταρχική από ένα κράτος. Η γνώμη των πολλών δεν είναι απαραίτητα η σωστή ή ακόμα και αν είναι όντως αντικειμενικά σωστή δεν μπορεί να επιβληθεί με την βία. Η μόνη περίπτωση που το κράτος ή η κοινωνία μπορούν να παρέμβουν είναι όταν οι αποφάσεις ενός ανθρώπου έχουν άμεσο αντίκτυπο σε βάρος της κοινωνίας. Τότε η κοινωνία μπορεί και πρέπει να προστατευτεί. Πρωτοποριακός για την εποχή του βέβαια εξαιρεί τις διάφορες ηθικές ανωτερότητες περί "κοινωνικών δικαιωμάτων" που αυθαίρετα ορίζει ο καθένας. Αυτός ο άνθρωπος έβλεπε ήδη το σήμερα που ζούμε.

Κρατάω ένα πολύ σημαντικό σημείο, την μοίρα μιας ιδεολογίας από κάτι ζωντανό σε ένα παθητικό έθιμο. Ο κύκλος ζωής μιας νέας Ιδέας είναι να επιδιώκει την επικράτηση ή έστω την αναγνώριση από την κυρίαρχη ιδέα. Στην αρχή ο πρώτος κύκλος οπαδών είναι αφοσιωμένοι και ενεργητικοί αποδέκτες και πομποί αυτής της ιδέας. Όταν αυτή η ιδέα όμως κυριαρχήσει ως η νέα παγιωμένη αλήθεια τότε σταδιακά μετατρέπεται σε ένα έθιμο που οι νέες γενιές αποδέχονται παθητικά, δεν το καλλιεργούν. Δεν μαθαίνουν για αυτό (ως παράδειγμα αναφέρει τον χριστιανισμό και πόσο οι σημερινοί άνθρωποι πιστεύουν χωρίς να μελετάνε τις γραφές). Για αυτό και θεωρεί πως η ελευθερία των ιδεών είναι άκρως απαραίτητη για τη πρόοδο του ανθρώπου. Διότι ο μόνος τρόπος να ανατραπεί η παραπάνω κατάσταση είναι μέσω της διαλεκτικής. Του να μαθαίνεις για τις ιδέες/πιστεύω σου ως τε να είσαι σε θέση να τα υπερασπιστείς σε μια αντιπαράθεση με κάποιον "αντίπαλο" έχοντας πάντα ως δεδομένο βέβαια πως κανένας από τους δύο είτε έχει δίκιο είτε άδικο δεν έχει το δικαίωμα να επιβληθεί στον άλλον και να τον φιμώσει.