Στερεότυπα για σχολές

[Guest 209912]

Αυτά ξεκινούν από χειροπιαστά σενάρια και δυστυχώς επιδρούν ψυχολογικά και σε στάση ζωής. Προφανώς και μπορεί ο οποιοσδήποτε να την περάσει καλά χωρίς πολλά πολλά το θέμα δεν είναι εκεί..

Απλά ας πούμε όταν κάθε μέρα τελειώνει το μάθημα κι εσύ παίρνεις λεωφορείο για να φας φιλοσοφική όσο η παρέα σου αράζει Σύνταγμα Fridays παίρνεις στραβά κάποια πράγματα.. ξέρω ηλίθιο παράδειγμα αλλά προσωπικά αυτά τα είδα μπροστά μου. Και δεν πιάνω καν για πιο άτυχους που τρέχουν και δουλειά παράλληλα με σχολή.

προφανώς δεν είναι το θέμα ποτέ να δικαιολογήσει ο καθένας τον εαυτό του ούτε έχει καλά αποτελέσματα αυτη η λογική αλλά δυστυχως είναι μια πραγματικότητα. Προσωπικά ζηλεύω όσους μπορούν να επιλέξουν τι θα αγνοήσουν και να βάλουν τα πράγματα σε μια σειρά αλλά εγώ ας πούμε δε μπορώ να το κάνω αυτό.

Oλα ξεκινούν από την αποδοχή ή όχι της προσωπικής ευθύνης. Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν καποιον που εχει περισσοτερα απο αυτους σε οποιονδηποτε τομεα και το πρωτο πραγμα που θα σκεφτουν ειναι γιατι να μην τα εχω κι εγω αυτα και ο το παν σε αυτην την ζωη ειναι οι αρχικες συνθηκες. Και προφανως οταν πορευεσαι με τετοιο σκεπτικο δεν καταφερνεις τιποταμστημζωη σου.

Η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη βεβαια. Η αληθεια ειναι πως οταν ερχεσαι σε αυτο το κοσμο σου δινουν ενα τυχαιο χερι χαρτια και με αυτα ξεκινας. Μπορει να εισαι πλουσιος, φτωχος, εξυπνος, βλακας, ασχημος και οτιδηποτε. Το μεγαλο λαθος των ανθρωπων ειναι πως κοιτανε το φυλο τους, βλεπουν το δυαρι και λενε οκ, οταν ο αλλος ξεκιναει με Ρηγα εγω τι να κανω? Βρισκουν δηλαδη μια δικαιολογια και με αυτην πορευονται στην ζωη τους και φυσικα μενουν με το δυαρι.

Οποιος εχει καταφερει κατι στην ζωη του ξερει ο δεν κοιτας τα δυαρα που εχεις στο χερι σου, κοιτας τα δυνατα σου φυλα και βασιζεις την πορεια σου σε αυτα. Καθε μερα στη ζωη σου εχεις επιλογες, οι πιο πολλες μικρες και φαινομενικα ασημαντες, μπορεις να παιξεις στο pc lol για μια ωρα ή μπορεις να γραψεις κωδικα, μπορεις να παραγγηλεις σουβλακια η να φας τονο κονσερβα, μπορεις να πας για 20 λεπτα τρεξιμο η να δεις μπαλα στην τβ με μπυρα. Αυτες οι επιλογες ειναι ασημαντες καθως την αλλη μερα θα εισαι πανω κατω ο ιδιος οτι και να επιλεξεις. Fast forward τωρα πεντε χρονια και αυτες οι ασημαντες επιλογες εχουν συσσωρευτει. Αν επελεγες το λολ καθε μερα, τωρα χρωστας μαθηματα και εισαι στο 7ο ετος, αν επελεγες να γραψεις κωδικα τωρα εχεις δουλεια και εισαι ανεξαρτητος, αν επελεξες να τρεξεις τωρα εισαι λεπτος και ωραιος, αν επελεξες την τβ τωρα εχεις μπυροκοιλι και δεν μπορεις να ανεβεις τις σκαλες κ.ο.κ

Μπορεις λοιπον να κλεγεσαι γιατι εχεις δυαρι και οχι Ρηγα ενω παιζεις απο λολ και πινεις μπυρα, ή μπορεις να διαβασεις και να τρέξεις για να κανεις το δυαρι Ρηγα. Thats life. Ανθρωπος που εχει μονο Ρηγαδες δεν υπαρχει οπως και ανθρωπος που εχει μονο δυαρια. Ολοι εχουμε μια μιξη αλλοι καλυτερη αλλοι χειρωτερη. Το συντριπτικα μεγαλυτερο ρολο για την καταληξη σου τον παιζουν οι επιλογες που κανεις στην ζωη σου καθημερινα και οχι το χαρτι που αρχισες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 278211]

Αυτά ξεκινούν από χειροπιαστά σενάρια και δυστυχώς επιδρούν ψυχολογικά και σε στάση ζωής. Προφανώς και μπορεί ο οποιοσδήποτε να την περάσει καλά χωρίς πολλά πολλά το θέμα δεν είναι εκεί..

Απλά ας πούμε όταν κάθε μέρα τελειώνει το μάθημα κι εσύ παίρνεις λεωφορείο για να φας φιλοσοφική όσο η παρέα σου αράζει Σύνταγμα Fridays παίρνεις στραβά κάποια πράγματα.. ξέρω ηλίθιο παράδειγμα αλλά προσωπικά αυτά τα είδα μπροστά μου. Και δεν πιάνω καν για πιο άτυχους που τρέχουν και δουλειά παράλληλα με σχολή.

προφανώς δεν είναι το θέμα ποτέ να δικαιολογήσει ο καθένας τον εαυτό του ούτε έχει καλά αποτελέσματα αυτη η λογική αλλά δυστυχως είναι μια πραγματικότητα. Προσωπικά ζηλεύω όσους μπορούν να επιλέξουν τι θα αγνοήσουν και να βάλουν τα πράγματα σε μια σειρά αλλά εγώ ας πούμε δε μπορώ να το κάνω αυτό.

Το θέμα με το φαγητό είναι μια αλήθεια. Φέτος που θα είμαι σε μακρινή κλινική θα παίρνω ταπεράκια Θα φάω bullying για αυτό, αλλά τι πειράζει; Έτσι θα έχω καλύτερο φαγητό και με λιγότερα χρήματα. Κάτι αντίστοιχο ισχύει για τις μετακινήσεις, όποιος έχει αμάξι ή μηχανή είναι πολύ πιο άνετος.

Έχω εντοπίσει κάποιες... χρονοβόρες ασχολίες, τις οποίες όταν κατάφερα να περιορίσω, μπόρεσα να κάνω κι άλλα πιο χρήσιμα πράγματα. Δεν τα λέω για συμβουλές, αλλά λέω τι βοήθησε εμένα. Περιόρισα τις σειρές που έβλεπα σε 2-3 και σταμάτησα να είμαι στο ίντερνετ για άπειρες ώρες (καλή ώρα, όπως κάνω σήμερα ). Επίσης, χαζολογούσα στο ίντερνετ κατά τις μετακινήσεις, περιμένοντας λεωφορεία κτλ, όπου είναι εξ ορισμού χαμένος χρόνος.

Συμφωνώ με το υπόλοιπο μήνυμα, αλλά το καλά κατ' εμέ θα έπρεπε να έχει κάποια στάνταρς. Όπως είπες υπάρχουν πολλοί φοιτητές που μπορεί να διαθέτουν τα 5πλάσια χρήματα για διασκέδαση κάθε βδόμαδα, σε σχέση με πολλούς άλλους. Δεν είναι να σου λείπει η bmw και τα μπουκάλια στα μπουζούκια, αλλά σκέψου πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή σου(και η δική μου), αν είχες δικό σου σπίτι, περισσότερα χρήματα για εξόδους και προσωπικά έξοδα(ρούχα, gadgets, μαλακίες) και τη δυνατότητα να πηγαίνεις εξωτερικό 1-2 φορές το χρόνο και σε νησιά το ίδιο.

Αυτό που περιγράφεις είναι το ιδανικό, αλλά νομίζω ότι είναι κάπως αδύνατο για έναν φοιτητή να το καταφέρει μόνος του. Είμαι της άποψης ότι μπορείς να προσπαθείς για το καλύτερο με αυτά που έχεις. Όταν τελειώσουμε, βλέπουμε τι μπορούμε να κάνουμε, από άποψη δουλειάς, διαχείρισης χρημάτων κτλ.

Ιδέες για φθηνή διασκέδαση: (ερασιτεχνικές) παραστάσεις θεάτρου, συναυλίες σε δήμους, φοιτητικά πάρτι σε σχολές και σε διάφορα φοιτητικά στέκια με είσοδο 0-3 ευρώ και 1 ευρώ τη μπίρα, 2-3 το ποτό, κινηματογραφικές προβολές παλιών και νέων ταινιών από πολιτιστικές ομάδες και πολλά άλλα. Πιο πρόσφατες είναι οι εκδηλώσεις στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Ακόμα, γίνεται φεστιβάλ ερασιτεχνικών θεατρικών ομάδων στο δήμο Ζωγράφου με δωρεάν είσοδο. Δραστηριοποίηση θέλει, τίποτα άλλο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Γενικα,το μεγαλύτερο στερεότυπο που υπάρχει για όλες τις σχολές ειναι "φοιτητής=έξοδοι,ποτά και ξενύχτια". Οκ,δεν λέω οτι δεν θα τα κανεις και αυτα αλλα πρώτον,παίζει το οικονομικό θεμα όπως συζητήσατε και παραπάνω, δεύτερον, αν θες να εχεις αξιοπρεπείς βαθμούς και επιδοση,απλα ΔΕΝ γίνεται να βγαίνεις καθε μερα.
Για παράδειγμα, ακουγα συνεχεια οτι οι ιατρικές ειναι δύσκολες,οι νομικές κτλ κτλ. Μετα το τελος της γ λυκείου μου έλεγαν οτι και στη δίκη μου σχολη θα πρεπει να ρίχνω ξενύχτια και να περνάω ωρες εκει και μπροστά απο το λαπτοπ και δεν τους πίστευα. Γενικα υπάρχει το στερεότυπο οτι μονο αυτοί στις υψηλόβαθμες σχολές ρίχνουν διάβασμα και όλοι οι υπόλοιποι δεν κανουμε και τιποτα σπουδαίο (χωρις αυτο να σημαίνει οτι περιμενα να ζήσω την έξαλλη φοιτητική ζωή δεν ηταν ποτε αυτος ο σκοπός μου και αν ηταν δεν θα πήγαινα στην πόλη που ειμαι τωρα anyway). Επισης λένε οτι εμεις είμαστε "καλλιτεχνες" και οτι μονο "ζωγραφίζουμε" και αλλα τετοια ωραια, με αποτέλεσμα οι αντιδράσεις μερικών οταν άκουγαν για τη σχολη που πέρασα να ηταν σε φαση "εεε εντάξει,το σχέδιο δεν θα ηταν δύσκολο αν σου αρεσε,η κόρη μου που πέρασε στη νομική έριξε πολυ περισσότερο διάβασμα,η σχολη της ειναι η πιο δύσκολη!!11" Τελος παντων,φυσικα ηξερα οτι δεν ειναι ετσι αλλα οταν πήγα στη σχολη δεν περίμενα να είχαμε ΤΟΣΟ φόρτο εργασίας. Και αυτο δεν ισχύει μονο για εμας πιστευω. Με τους περισσότερους φοιτητές άλλων σχολών που μιλάω, όλοι θα έχουν να παραπονεθούν για το διάβασμα που έχουν,τις πολλες ωρες,τα εργαστήρια, άλλοι σε μεγαλύτερο βαθμό,άλλοι σε μικρότερο αλλα γενικα,οι περισσότεροι απο τους (συνειδητοποιημένους ) φοιτητές δεν παρταρουν καθε μερα. Γι'αυτο λοιπον οταν οι πρωτοετείς ειναι σε φαση "απο εδω και περα μονο αραγμα", απλα γελάω Ειδικα όσοι ειναι εκτος πανεπιστημίου ή δεν έχουν καμια επαφή με το αντικείμενο της σχολής,αν δεν εισαι ιατρική ή νομικη και τους πεις οτι έχετε πολλες εργασίες και διάβασμα,σε κοιτάνε σαν εξωγήινο. Νομίζουν οτι γενικα εμεις οι φοιτητές εχουμε το μυαλό μας μονο σε ποιο κλαμπάκι θα παμε το βραδυ
Τα ταπεράκια σε εμας ειναι καθημερινό φαινόμενο,ενίοτε παραγγέλνουμε και ντελιβερυ,κάνοντας ετσι πλούσιες τις πιτσαριες Και θα συμφωνήσω με τους παραπάνω οτι μετα απο μια ολόκληρη μερα στη σχολη,ειναι σπάνιο να εχεις όρεξη να βγεις,εκτος και αν πας κάπου κατευθείαν μετα το μαθημα και δεν πας σπίτι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alexl1996]

Να προσθέσω επίσης και το στερεότυπο (που σε ένα βαθμό ισχύει) ότι οι τοπογράφοι είναι όσοι δεν μπήκαν Πολιτικούς μηχανιούς .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[LiViNGtheLiFE]

1)Όπως είπε κι ο darth, οι ηλεκτρολόγοι εκφράζουν το στερεότυπο πως μηχανολόγοι είναι wanna-be ηλεκτρολόγοι που δε μπήκαν. Έχω διαπιστώσει αυτό δεν ισχύει σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50%. Το ίδιο και για τους ναυπηγούς, όπου και πάλι ένα ποσοστό τους δηλώνει πρώτη επιλογή.
Πιο αστείο είναι ακόμη πως μεσήλικες που το μυαλό τους έχει μείνει σε προϊστορικές βάσεις, θεωρούν πως οι μηχανολόγοι είναι wanna-be πολιτικοί μηχανικοί.
Θυμάμαι πάντως την περίοδο μετά το μηχανογραφικό, παρότι μια μόνο φόρα μου έτυχε να μου πει κάποιος ότι "έπρεπε να έχω δηλώσει ημμυ", έτυχε πάρα πολλές φορές να μην καλυφθούν από την απάντηση "μηχανολόγους" στην ερώτηση τι δήλωσα, και να ρωτήσουν "επεξηγηματικά": "μηχανολόγους ή ηλεκτρολόγους;" ή "μηχανολόγους-ηλεκτρολόγους;*"
(*αυτό άντε να το καταλάβουμε δεδομένου ότι κάποτε ήταν ενιαία σχολή, κι ενδεχομένως έχουν μείνει εκεί)

2)Από μεριάς των καθηγητών που μας έρχονται από ΣΕΜΦΕ, υπάρχει η αντίληψη-στερεότυπο ότι οι φοιτητές των υπόλοιπων σχολών του πολυτεχνείου έχουμε λίγο χεσμένα τα μαθηματικά. Πιστεύω πως αν μη τι άλλο, στην αρχή των σπουδών (όπου διδάσκονται και τα περισσότερα μαθηματικομαθήματα) οι φοιτητές, ερχόμενοι από το λύκειο δείχνουν μια άλφα επιμέλεια σε τέτοια μαθήματα. Συνήθως όταν αυτό δε συμβαίνει, είναι περισσότερο γιατί η σχολή είναι γενικώς σε δεύτερη μοίρα, όποτε μάλλον το παίρνουν πολύ προσωπικά.

3)Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει το στερεότυπο περί γυναικών-μηχανολόγων. Εδώ δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Δε ξέρω πως έχουμε καταφέρει να κατηγοριοποιήσουμε τις επιστήμες και τις σχολές σε θηλυκές και αρσενικές. Τι κάνει το βιολογικό γυναικεία σχολή και το μαθηματικό αντρική;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fockos]

: Ειδικα όσοι ειναι εκτος πανεπιστημίου ή δεν έχουν καμια επαφή με το αντικείμενο της σχολής,αν δεν εισαι ιατρική ή νομικη και τους πεις οτι έχετε πολλες εργασίες και διάβασμα,σε κοιτάνε σαν εξωγήινο. Νομίζουν οτι γενικα εμεις οι φοιτητές εχουμε το μυαλό μας μονο σε ποιο κλαμπάκι θα παμε το βραδυ
.

Ξέρω τι σημαίνει διάβασμα ιατρικής από πρώτο χέρι και ξέρω τι σημαίνει διάβασμα στο Πολυτεχνείο από τον akikos που τέλειωσε ΗΜΜΥ ΕΜΠ. (δεύτερο χέρι).

Το διάβασμα του Πολυτεχνείου είναι πολύ πιο απαιτητικό και οι σχολές του αφάνταστες πιο δύσκολες Στην ιατρική ζήτημα είναι αν έκανα όλα τα χρόνια μία σοβαρή εργασία. Οι περισσότερες εργασίες ήταν βλακιούλες στα μικροσόπια και κάτι παρουσιάσεις () της πλάκας.... (που πολλές φορές προτεραιότητες).

Επίσης οι περισσότεροι φοιτητές ιατρικής διαβάζουν στο σπίτι τους (στα προκλινικά έτη) ενώ ένας φοιτητής Πολυτεχνείου απαιτείται η παρακολούθηση γιατί χωρίς αυτή δύσκολα τις βγάζεις.

Το αποτέλεσμα είναι ο akikos να περάσει φοιτητικά χρόνια γεμάτο διάβασμα και εργασίες και εγώ να περάσω φοιτητική ζωή με διάβασμα αλλά χωρίς να υπολείπεται στο καθόλου η φοιτητική ζωή. (κοινώς γλενιούσα την ζωή).

Επίσης το Πολυτεχνείο έχει άλλη μια διαφορά όσο΄και να διαβάσεις υπάρχουν πάντα πιθανότητες να κοπείς σε μάθημα (βλ.ΣΑΕ) ενώ στην ιατρική με εξαίρεση καποια μαθήματα που εξετάζονται προφορικά δε κόβεσαι εύκολα αν είσαι διαβασμένος.

____
Όσοι από σας πάτε Πολυτεχνείο να ξέρετε πως θα πρέπει να διαβάζετε πολύ παραπάνω από έναν μέσο απόφοιτο ιατρικής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kleisthenis]

Το αντίστοιχο των παραπάνω παρατηρήσεων στο 1ο πεδίο είναι το κλασικό: Οι φοιτητές Πολιτικών Επιστημών είναι failed Νομικαριοι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 875331]

Αυτό που περιγράφεις είναι το ιδανικό, αλλά νομίζω ότι είναι κάπως αδύνατο για έναν φοιτητή να το καταφέρει μόνος του. Είμαι της άποψης ότι μπορείς να προσπαθείς για το καλύτερο με αυτά που έχεις. Όταν τελειώσουμε, βλέπουμε τι μπορούμε να κάνουμε, από άποψη δουλειάς, διαχείρισης χρημάτων κτλ.

Ιδέες για φθηνή διασκέδαση: (ερασιτεχνικές) παραστάσεις θεάτρου, συναυλίες σε δήμους, φοιτητικά πάρτι σε σχολές και σε διάφορα φοιτητικά στέκια με είσοδο 0-3 ευρώ και 1 ευρώ τη μπίρα, 2-3 το ποτό, κινηματογραφικές προβολές παλιών και νέων ταινιών από πολιτιστικές ομάδες και πολλά άλλα. Πιο πρόσφατες είναι οι εκδηλώσεις στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Ακόμα, γίνεται φεστιβάλ ερασιτεχνικών θεατρικών ομάδων στο δήμο Ζωγράφου με δωρεάν είσοδο. Δραστηριοποίηση θέλει, τίποτα άλλο!

Κοίτα ο κάθε φοιτητής έχει διαφορετικούς στόχους και κάνει διαφορετικές επιλογές. Σίγουρα δεν τελειώνει ο κόσμος, αλλά όπως και να χει τα χρήματα έχουν πολύ μεγάλη σημασία στη ζωή και η φοιτητική ζωή δεν είναι εξαίρεση.

Πρέπει να αναφέρω πως οι "φτηνές" μορφές διασκέδασης που αναφέρεις είναι πανάκριβες... για την ποιότητα που προσφέρουν. Είναι το επιχείρημα Μάλαμας vs Mozart, ψευτοκουλτούρα vs κουλτούρα. Δηλαδή, είναι για μια πολύ συγκεκριμένη μερίδα φοιτητών, που ενώ δεν έχουν καμιά διαφορά με τους άλλους προσπαθουν απεγνωσμένα να διαφοροποιηθούν βλέποντας και ακούγοντας σκουπίδια. Δε μπορώ να μιλήσω για τις θεατρικές παραστάσεις, αλλά ας πούμε ως πρώην cinefil μπορώ να πω πως στις κινηματογραφικές ομάδες είναι άσχετοι που δεν έχουν ιδέα από καλό κινηματογράφο και απλά βάζουν βλακείες(ή που και που καμιά καλή ταινία που δεν καταλαβαίνουν) και νιώθουν έξυπνοι και εναλλακτικοί. Το ίδιο και στη μουσική, σκουπίδια. Είτε θα θέλω να πάω σε καλή συναυλία σε κάποιο σοβαρό μαγαζί της Αθήνας, είτε στο Μέγαρο Μουσικής, για όνομα του Θεού όχι στην μπαφοσυναυλία γεμάτη εαακήτες.

3)Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει το στερεότυπο περί γυναικών-μηχανολόγων. Εδώ δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Δε ξέρω πως έχουμε καταφέρει να κατηγοριοποιήσουμε τις επιστήμες και τις σχολές σε θηλυκές και αρσενικές. Τι κάνει το βιολογικό γυναικεία σχολή και το μαθηματικό αντρική;

... Η ανθρώπινη βιολογία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dr. No]

3)Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει το στερεότυπο περί γυναικών-μηχανολόγων. Εδώ δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Δε ξέρω πως έχουμε καταφέρει να κατηγοριοποιήσουμε τις επιστήμες και τις σχολές σε θηλυκές και αρσενικές. Τι κάνει το βιολογικό γυναικεία σχολή και το μαθηματικό αντρική;

Πάντως και την ιατρική γυναικεία σχολή θα την χαρακτήριζα. Τουλάχιστον στο έτος μου η αναλογία ήταν περίπου 70-30.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 278211]

Κοίτα ο κάθε φοιτητής έχει διαφορετικούς στόχους και κάνει διαφορετικές επιλογές. Σίγουρα δεν τελειώνει ο κόσμος, αλλά όπως και να χει τα χρήματα έχουν πολύ μεγάλη σημασία στη ζωή και η φοιτητική ζωή δεν είναι εξαίρεση.

Πρέπει να αναφέρω πως οι "φτηνές" μορφές διασκέδασης που αναφέρεις είναι πανάκριβες... για την ποιότητα που προσφέρουν. Είναι το επιχείρημα Μάλαμας vs Mozart, ψευτοκουλτούρα vs κουλτούρα. Δηλαδή, είναι για μια πολύ συγκεκριμένη μερίδα φοιτητών, που ενώ δεν έχουν καμιά διαφορά με τους άλλους προσπαθουν απεγνωσμένα να διαφοροποιηθούν βλέποντας και ακούγοντας σκουπίδια. Δε μπορώ να μιλήσω για τις θεατρικές παραστάσεις, αλλά ας πούμε ως πρώην cinefil μπορώ να πω πως στις κινηματογραφικές ομάδες είναι άσχετοι που δεν έχουν ιδέα από καλό κινηματογράφο και απλά βάζουν βλακείες(ή που και που καμιά καλή ταινία που δεν καταλαβαίνουν) και νιώθουν έξυπνοι και εναλλακτικοί. Το ίδιο και στη μουσική, σκουπίδια. Είτε θα θέλω να πάω σε καλή συναυλία σε κάποιο σοβαρό μαγαζί της Αθήνας, είτε στο Μέγαρο Μουσικής, για όνομα του Θεού όχι στην μπαφοσυναυλία γεμάτη εαακήτες.

Περιγράφεις τους λόγους που έφυγα τρέχοντας από τη θεατρική ομάδα Υπάρχει αυτό το πρόβλημα με αρκετές από τις πολιτιστικές ομάδες, δεν αντιλέγω. Αλλά δεν είναι όλες έτσι. Υπάρχουν πολλοί που θέλουν να πείσουν ότι είναι "ανώτεροι" και καταλήγουν να εκνευρίζουν και ουσιαστικά να διώχνουν οποιοδήποτε έχει άλλη προσέγγιση. Η δική μας κινηματογραφική θα βάλλει πραγματικά οποιαδήποτε ταινία, από αμερικάνικα blockbusters μέχρι ρωσικές παραγωγές. Ούτε εναλλακτικοί, ούτε έξυπνοι, απλά μερικοί φοιτητές που μαζευόμαστε και προβάλουμε ταινίες. Έχω προσέξει ότι υπάρχουν κι άλλες τέτοιες ομάδες, απλά πρέπει ο καθένας να πάει και να αξιολογήσει τι του ταιριάζει. Έχω δει ερασιτεχνικό θέατρο με ερμηνείες καλύτερες από αυτές του επαγγελματικού. Ακόμα και ορχήστρες κάνουν ορισμένες φορές δωρεάν συναυλίες, λίγες όμως γιατί έχουν πολύ ακριβή παραγωγή. Η μπαφοσυναυλία μπορεί να είναι καλή όμως, δεν είναι τόσο τραγική επιλογή για φοιτητές. Απλά να βρίσκονται σε σημείο με καθαρό αέρα υποθέτω Ως φοιτήτρια δε με χαλάνε τόσο διάφορα που μπορεί να γίνονται τριγύρω, αν είναι κάποιοι καλλιτέχνες που μου αρέσουν, θα απολαύσω τη μουσική τους. Όταν δεν έχω και πολλά λεφτά στην τσέπη, θα προσαρμοστώ. Πάντως τα φοιτητικά πάρτι (όχι της ΔΑΠ κτλ) είναι πολύ καλύτερα από πάρτι σε κλαμπ. Μακριά από το δήθεν και το διαρκή σχολιασμό και συνήθως με καλύτερη μουσική (από χάλια ηχεία πολλές φορές, αλλά προσαρμογή είπαμε). Ούτε και το Μέγαρο Μουσικής ανεβάζει πάντα καλές παραγωγές, για να πούμε την αλήθεια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[konstantinab199]

Το αντίστοιχο των παραπάνω παρατηρήσεων στο 1ο πεδίο είναι το κλασικό: Οι φοιτητές Πολιτικών Επιστημών είναι failed Νομικαριοι

Μα πραγματι νομικη δηλωνουν αυτοι που δεν επιασαν νομικη.
Αυτο συνηθως δειχνουν και οι βασεις.Ο πρωτος στο πολιτικο δεν μπηκε για ελαχιστο στη νομικη,τουλιαχιστον σιγουρα στη νομικη της αντιστοιχης πολης.Εκ των πραγματων αμα σε ενδιαφερει η πολιτικη και πιασεις νομικη θα την δηλωσεις .Και συνηθως αν σαρεσει η πολιτικη επιστημη θα σαρεσει και η νομικη.Το μεγαλυτερο ποσοστο εξαλλου μπαινει με το σκεπτικο οτι θα δωσει κατατακτηριες για νομικη.Συν του οτι στην Ελλαδα τα πραγματα για τους αποφοιτους των πολιτικων επιστημων ειναι ακομα πιο δυσκολα και απο τους φιλολογους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Εσείς λέτε για ισορροπία και για ενέργεια μετά τη σχολή και γω σκέφτομαι πως υπάρχουν φοιτητές που ήδη βγάζουν μόνοι τους $$$$$$$$$$ ενώ σκέφτονται συνεχώς αν χάνουν το χρόνο τους στα πανεπιστήμια.

Τέλος πάντων, εγώ είμαι πληροφορική και τα περισσότερα στερεότυπα είναι αλήθεια. Οι περισσότεροι είναι καταρχάς αγόρια, πατάνε λίγες από τις λίγες κοπέλες. Οι περισσότεροι δεν είναι καμμένοι ή κάτι τέτοιο με το αντικείμενο, αλλά με λολ/ντοντα/κλπ και ημιασχολούνται με τη σχολή γράφοντας πάρα πολύ μέτριους βαθμούς. Οι περισσότεροι παρατηρούνται με χείριστο ντύσιμο και social skills, κοιλιά ή λεπτοί με καμπούρα. Οι κοπέλες είναι λιγότερο προσεγμένες καθώς είανι σε ένα τεράστειο pool με φλώρους. Μακριά. Βέβαια το μεγαλύτερο ποσοστό δεν πατάει σχεδόν ποτέ και δεν θα πάρει πτυχίο, αυτά για όσους πατάνε.

Aπίστευτη η περιγραφή του φοιτητή Πληροφορικής.

Συμφωνώ με το υπόλοιπο μήνυμα, αλλά το καλά κατ' εμέ θα έπρεπε να έχει κάποια στάνταρς. Όπως είπες υπάρχουν πολλοί φοιτητές που μπορεί να διαθέτουν τα 5πλάσια χρήματα για διασκέδαση κάθε βδόμαδα, σε σχέση με πολλούς άλλους. Δεν είναι να σου λείπει η bmw και τα μπουκάλια στα μπουζούκια, αλλά σκέψου πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή σου(και η δική μου), αν είχες δικό σου σπίτι, περισσότερα χρήματα για εξόδους και προσωπικά έξοδα(ρούχα, gadgets, μαλακίες) και τη δυνατότητα να πηγαίνεις εξωτερικό 1-2 φορές το χρόνο και σε νησιά το ίδιο.

Οι περισσότεροι φοιτητές (μιας και ειπώθηκε παραπάνω) που ανήκουν σε καλά οικονομικά (ή κοινωνικά) στρώματα ήταν εκείνοι που νομίζω στις καλές εποχές ή τελοσπάντων εποχές, έρχονταν στο σχολείο με μαύρο BMW που οδηγούσε η μαμά. Επίσης πολλοί που συνδυάζουν την κοινωνική καταξίωση με το προφίλ / στερεότυπο κάποιας σχολής είναι εκείνοι που συνήθως έχουν τη μια όψη της κοινωνίας: την ευνοική περίπτωση της δοκιμής Bernoulli. Τα ταξίδια, οι εκδρομές στο εξωτερικό, τα νησιά, οι πάρνηθες με την ΠΑΣΠ και τα κότερα με τη ΔΑΠ για να λιώνουν οι γκόμενες από κάτω στις φωτογραφίες, η φινετσάτη εμφάνιση στο Πανεπιστήμιο με μοδάτα ρούχα των 1000 ευρώ κλπ... για να έχουν να ανεβάζουν στα κοινωνικά δίκτυα πλούσια φοιτητική ζωή, γιατί έτσι επιτάσσει η μόδα, αμφιβάλλω αν θυμούνται ως αναμνήσεις ζωής, χάνονται πολύ γρήγορα όταν γίνουν οι περικοπές Κατρούγκαλου καθώς δεν υπάρχει plan B. Είναι η πρώτη φορά που η φοιτητική ζωή έχει περάσει στην εικονική πραγματικότητα. Υπάρχει η σύγχυση του "ζω κάτι" και "θα ήθελα να ζω κάτι". Αυτό ξέρουν, αυτό κάνουν. Όμως για ποιο λόγο κοιτάμε αυτούς και όχι ανθρώπους που έχουν μια αγάπη γι αυτό που κάνουν έστω και με λιγότερα φράγκα; Από πότε η φοιτητική ζωή σημαίνει πλούσιο καταναλωτικό ρεπερτόριο για τέρψη του ευρύτερου κοινού; Ο αγώνας δρόμου για δραστηριότητες παράλληλα με σπουδές για αποφυγή στίγματος οδηγεί σε άλλες εικόνες. Αστείες. Δυστυχώς σαν λαός είμαστε ή στο μαύρο ή στο άσπρο και φυσικά όλοι θέλουν κάτι να δείχνουν (σαν να περιμένουν την καταξίωση).

Ποτέ δεν ζήλεψα κανέναν καθώς μηδένα προ του τέλους μακάριζε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Oλα ξεκινούν από την αποδοχή ή όχι της προσωπικής ευθύνης. Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν καποιον που εχει περισσοτερα απο αυτους σε οποιονδηποτε τομεα και το πρωτο πραγμα που θα σκεφτουν ειναι γιατι να μην τα εχω κι εγω αυτα και ο το παν σε αυτην την ζωη ειναι οι αρχικες συνθηκες. Και προφανως οταν πορευεσαι με τετοιο σκεπτικο δεν καταφερνεις τιποταμστημζωη σου.

Η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη βεβαια. Η αληθεια ειναι πως οταν ερχεσαι σε αυτο το κοσμο σου δινουν ενα τυχαιο χερι χαρτια και με αυτα ξεκινας. Μπορει να εισαι πλουσιος, φτωχος, εξυπνος, βλακας, ασχημος και οτιδηποτε. Το μεγαλο λαθος των ανθρωπων ειναι πως κοιτανε το φυλο τους, βλεπουν το δυαρι και λενε οκ, οταν ο αλλος ξεκιναει με Ρηγα εγω τι να κανω? Βρισκουν δηλαδη μια δικαιολογια και με αυτην πορευονται στην ζωη τους και φυσικα μενουν με το δυαρι.

Οποιος εχει καταφερει κατι στην ζωη του ξερει ο δεν κοιτας τα δυαρα που εχεις στο χερι σου, κοιτας τα δυνατα σου φυλα και βασιζεις την πορεια σου σε αυτα. Καθε μερα στη ζωη σου εχεις επιλογες, οι πιο πολλες μικρες και φαινομενικα ασημαντες, μπορεις να παιξεις στο pc lol για μια ωρα ή μπορεις να γραψεις κωδικα, μπορεις να παραγγηλεις σουβλακια η να φας τονο κονσερβα, μπορεις να πας για 20 λεπτα τρεξιμο η να δεις μπαλα στην τβ με μπυρα. Αυτες οι επιλογες ειναι ασημαντες καθως την αλλη μερα θα εισαι πανω κατω ο ιδιος οτι και να επιλεξεις. Fast forward τωρα πεντε χρονια και αυτες οι ασημαντες επιλογες εχουν συσσωρευτει. Αν επελεγες το λολ καθε μερα, τωρα χρωστας μαθηματα και εισαι στο 7ο ετος, αν επελεγες να γραψεις κωδικα τωρα εχεις δουλεια και εισαι ανεξαρτητος, αν επελεξες να τρεξεις τωρα εισαι λεπτος και ωραιος, αν επελεξες την τβ τωρα εχεις μπυροκοιλι και δεν μπορεις να ανεβεις τις σκαλες κ.ο.κ

Μπορεις λοιπον να κλεγεσαι γιατι εχεις δυαρι και οχι Ρηγα ενω παιζεις απο λολ και πινεις μπυρα, ή μπορεις να διαβασεις και να τρέξεις για να κανεις το δυαρι Ρηγα. Thats life. Ανθρωπος που εχει μονο Ρηγαδες δεν υπαρχει οπως και ανθρωπος που εχει μονο δυαρια. Ολοι εχουμε μια μιξη αλλοι καλυτερη αλλοι χειρωτερη. Το συντριπτικα μεγαλυτερο ρολο για την καταληξη σου τον παιζουν οι επιλογες που κανεις στην ζωη σου καθημερινα και οχι το χαρτι που αρχισες.

Δε μ' αρέσει να μπαίνω στη διαδικασία να υπεεραναλύω το κάθε τι λες και παίζω rpg γιατί στη πράξη δεν είναι τόσο απλό. Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως κάποιος που δε κάνει τίποτα χρήσιμο στη ζωή του θα του βγει εν τέλει σε καλό.

Δεν είναι θέμα γκρίνιας στη προκειμένη θεωρώ σοφό κάποιος να μπορεί να διαχωρίζει τι είναι αυτό που διαφέρει αναλόγως με τη θέση του κάθε ατόμου και τι περνά απ' το χέρι σου καθ αυτό. Πάντα υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούν να έχουν πράγματα τα οποία για να αποκτήσεις εσύ θα πρέπει να καταβάλλεις πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια. Εκεί απλά αυτό που καλείται ο καθένας να κάνει είναι να το συνειδητοποιήσει αυτό και να χαράξει το δικό του δρόμο που θα δουλέψει για εκείνον και μόνο ώστε να βρεθεί εκεί. Γιατί και διαφορετικός θα είναι και πιθανότατα αρκετά πιο δύσκολος. Αν ο καθένας κοιτά τι έκαναν και πού πήγαν οι άλλοι χωρίς να τον απασχολεί τι και πώς το μόνο που θα προκύψει είναι ένα διαφορετικο αποτέλεσμα που πιθανότατα δεν ήθελε ή περίμενε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fockos]

Περιγράφεις τους λόγους που έφυγα τρέχοντας από τη θεατρική ομάδα Υπάρχει αυτό το πρόβλημα με αρκετές από τις πολιτιστικές ομάδες, δεν αντιλέγω. Αλλά δεν είναι όλες έτσι. Υπάρχουν πολλοί που θέλουν να πείσουν ότι είναι "ανώτεροι" και καταλήγουν να εκνευρίζουν και ουσιαστικά να διώχνουν οποιοδήποτε έχει άλλη προσέγγιση. Η δική μας κινηματογραφική θα βάλλει πραγματικά οποιαδήποτε ταινία, από αμερικάνικα blockbusters μέχρι ρωσικές παραγωγές. Ούτε εναλλακτικοί, ούτε έξυπνοι, απλά μερικοί φοιτητές που μαζευόμαστε και προβάλουμε ταινίες. Έχω προσέξει ότι υπάρχουν κι άλλες τέτοιες ομάδες, απλά πρέπει ο καθένας να πάει και να αξιολογήσει τι του ταιριάζει. Έχω δει ερασιτεχνικό θέατρο με ερμηνείες καλύτερες από αυτές του επαγγελματικού. Ακόμα. Η μπαφοσυναυλία μπορεί να είναι καλή όμως, δεν είναι τόσο τραγική επιλογή για φοιτητές. .

Υπαρχει ακομα αυτός ο παλιός υπολογιστής στο δωματιακι της ΚΟΦΙ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 278211]

Υπαρχει ακομα αυτός ο παλιός υπολογιστής στο δωματιακι της ΚΟΦΙ;

Συνεχίζει να υπάρχει, ναι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleop]

Spoiler

Γενικα,το μεγαλύτερο στερεότυπο που υπάρχει για όλες τις σχολές ειναι "φοιτητής=έξοδοι,ποτά και ξενύχτια". Οκ,δεν λέω οτι δεν θα τα κανεις και αυτα αλλα πρώτον,παίζει το οικονομικό θεμα όπως συζητήσατε και παραπάνω, δεύτερον, αν θες να εχεις αξιοπρεπείς βαθμούς και επιδοση,απλα ΔΕΝ γίνεται να βγαίνεις καθε μερα.
Για παράδειγμα, ακουγα συνεχεια οτι οι ιατρικές ειναι δύσκολες,οι νομικές κτλ κτλ. Μετα το τελος της γ λυκείου μου έλεγαν οτι και στη δίκη μου σχολη θα πρεπει να ρίχνω ξενύχτια και να περνάω ωρες εκει και μπροστά απο το λαπτοπ και δεν τους πίστευα. Γενικα υπάρχει το στερεότυπο οτι μονο αυτοί στις υψηλόβαθμες σχολές ρίχνουν διάβασμα και όλοι οι υπόλοιποι δεν κανουμε και τιποτα σπουδαίο (χωρις αυτο να σημαίνει οτι περιμενα να ζήσω την έξαλλη φοιτητική ζωή δεν ηταν ποτε αυτος ο σκοπός μου και αν ηταν δεν θα πήγαινα στην πόλη που ειμαι τωρα anyway). Επισης λένε οτι εμεις είμαστε "καλλιτεχνες" και οτι μονο "ζωγραφίζουμε" και αλλα τετοια ωραια, με αποτέλεσμα οι αντιδράσεις μερικών οταν άκουγαν για τη σχολη που πέρασα να ηταν σε φαση "εεε εντάξει,το σχέδιο δεν θα ηταν δύσκολο αν σου αρεσε,η κόρη μου που πέρασε στη νομική έριξε πολυ περισσότερο διάβασμα,η σχολη της ειναι η πιο δύσκολη!!11" Τελος παντων,φυσικα ηξερα οτι δεν ειναι ετσι αλλα οταν πήγα στη σχολη δεν περίμενα να είχαμε ΤΟΣΟ φόρτο εργασίας. Και αυτο δεν ισχύει μονο για εμας πιστευω. Με τους περισσότερους φοιτητές άλλων σχολών που μιλάω, όλοι θα έχουν να παραπονεθούν για το διάβασμα που έχουν,τις πολλες ωρες,τα εργαστήρια, άλλοι σε μεγαλύτερο βαθμό,άλλοι σε μικρότερο αλλα γενικα,οι περισσότεροι απο τους (συνειδητοποιημένους ) φοιτητές δεν παρταρουν καθε μερα. Γι'αυτο λοιπον οταν οι πρωτοετείς ειναι σε φαση "απο εδω και περα μονο αραγμα", απλα γελάω Ειδικα όσοι ειναι εκτος πανεπιστημίου ή δεν έχουν καμια επαφή με το αντικείμενο της σχολής,αν δεν εισαι ιατρική ή νομικη και τους πεις οτι έχετε πολλες εργασίες και διάβασμα,σε κοιτάνε σαν εξωγήινο. Νομίζουν οτι γενικα εμεις οι φοιτητές εχουμε το μυαλό μας μονο σε ποιο κλαμπάκι θα παμε το βραδυ
Τα ταπεράκια σε εμας ειναι καθημερινό φαινόμενο,ενίοτε παραγγέλνουμε και ντελιβερυ,κάνοντας ετσι πλούσιες τις πιτσαριες Και θα συμφωνήσω με τους παραπάνω οτι μετα απο μια ολόκληρη μερα στη σχολη,ειναι σπάνιο να εχεις όρεξη να βγεις,εκτος και αν πας κάπου κατευθείαν μετα το μαθημα και δεν πας σπίτι.

Θα συμφωνησω απολυτα σε αυτα που λες.Αν καποιος εχει στοχο να τελειωσει εγκαιρα την σχολη θα κανει και θυσιες στις εξοδους,αλιμονο.Καποιες φορες σε πιεζουν τοσο πολυ οι εργασιες/ασκησεις που λες "αστο που να βγαινω τωρα...".Και να πω και την μαυρη αληθεια δεν με ενοχλει τοσο.Μετα ομως ακουμε τα σχολια απο αυτους που ζουν την "εξαλλη" φοιτητικη ζωη."Α,κοιτα αυτη περασε τα μαθηματα και με βαθμο,αρα γλυφει τους καθηγητες".Ενταξει κακοβουλα σχολια οπως παντα.Γενικα περνας δεν περνας το μαθημα ασχημα σχολια θα ακουσεις.Εγω ταπερακια δεν παιρνω ακομα,αλλα το κυλικειο το τιμαω αν εχουμε 8-ωρο ολη μερα στην σχολη.
Για στερεοτυπα για τις πολυτεχνικες σχολες που εχω ακουσει ειναι το τερμα κλασικο "Οι Πολιτικοι Μηχανικοι ειναι μπετατζηδες και οι Μηχανολογοι Μηχανικοι καλοριφερτζηδες".
Και Βασια εχεις δικιο την Αρχιτεκτονικη την υποτιμουν πολλοι(και οι Πολιτικοι Μηχανικοι καμια φορα,επειδη δεν ξερετε καλα μαθηματικα),αλλα οντως λιωνετε στο σχεδιο και στις εργασιες.Πρεπει να γνωρισεις καποιον απο μεσα για να δεις ποια ειναι η δυσκολια.
Απλως την Ιατρικη και την Νομικη τις αποκαλουν δυσκολες σχολες γιατι ισως μπαινει η αφροκρεμα των μαθητων(πανω απο 18+) και υπαρχει μεγαλυτερος ανταγωνισμος.Και ας μην ξεχναμε η ελληνικη νοοτροπια δεν κοβεται ευκολα.Παντα θα θεωρουν την Ιατρικη και την Νομικα και το Πολυτεχνειο(πλεον ΗΜΜΥ μονο)ανωτερες σχολες.Το θεμα ειναι οπου και να περασεις να το εκμεταλλευτεις οσο δεν παει.Να συμμετεχεις,να κανεις εργασιες και αν οι συνθηκες το απαιτουν να τα περνας και με καλο βαθμο τα μαθηματα.
(Τι καθομαι και γραφω,για να αποφυγω να διαβασω Δομικα Υλικα....)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Chris1993]

Θεωρώ ότι οι αντικειμενικά πιο δύσκολες σχολές είναι: Φυσικό, Μαθηματικό, Βιολογικό, Χημικό (οι κλασσικές θετικές δηλαδή)
Πιο δύσκολη πολυτεχνική σχολή είναι με διαφορά: ΣΕΜΦΕ ΕΜΠ και μετά είναι οι Σχολές ΗΜΜΥ (αλλά απ'ότι έχω ακούσει περισσότερο δυσκολεύει ο αριθμός των μαθημάτων, που είναι τα πρώτα έτη εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, παρά τα μαθήματα αυτά καθ'αυτά).
Η Νομική και η Ιατρική θέλουν πολύ πολύ διάβασμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

δυσκολία πάνω σε τι ακριβώς;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Η καθε σχολη ειναι δύσκολη αλλα με διαφορετική έννοια. Η ιατρική και η νομική έχουν πολυ διάβασμα και αποστήθιση,οι θετικές σχολές έχουν δύσκολη ύλη, οι πολυτεχνικές έχουν πολυ φόρτο εργασίας... Σε εμας για παράδειγμα,δεν θα έλεγες οτι εχουμε δύσκολη "ύλη"(υπαρχουν και τετοια μαθήματα βασικα,βλέπετε "οπλισμένο σκυρόδεμα ) αλλα εχουμε εργασίες σε καθε μαθημα,υποχρεωτικές,για παράδοση καθε εβδομάδα. Το δύσκολο ειναι σχετικό και ανάλογα πως το ορίζει κανεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

δυσκολία πάνω σε τι ακριβώς;

Στην αντίληψη μάλλον. Επίσης νομίζω ότι η δυσκολία σε ένα μάθημα, πολλές φορές είναι εξαρτώμενη του καθηγητή που διδάσκει το μάθημα, χωρίς να σημαίνει ότι το μάθημα από τη φύση του καλύπτει δύσκολο αντικείμενο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.