Σε διαβούλευση το νομοσχέδιο για την αναβάθμιση του σχολείου

[Memetchi]

Όσο ήμουν στο Δημοτικό, έκανα αγγλικά με τη μάνα μου, η οποία δεν έχει καμία σχέση με το αντικείμενο, πέρα του C2 που πήρε στο πανεπιστήμιο. Πήρε ένα βιβλίο από φίλη της φιλόλογο αγγλικών και ξεκινήσαμε. Επειδή ήταν η μάνα μου, δεν πολυ-ασχολούμουν. Αποτέλεσμα: έβγαλα την ύλη 1.5 χρόνου του φροντιστήριου σε 4 χρόνια. Και πάλι, ήμουν πιο μπροστά από το σχολείο.
Το πρόβλημα με τα αγγλικά στο σχολείο δεν είναι το πλήθος των μαθητών ή ότι πρέπει να γίνεται διδασκαλία στον ΜΟ αυτών. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει συνέχεια, όπως υπάρχει στο φροντιστήριο. Α' Γυμνασίου ξεκινήσαμε ξανά από Present Simple και Continuous. Ενώ Στ' Δημοτικού κάναμε Present και Past Perfect. Είναι σαν να πηγαίνεις στο Γυμνάσιο να μάθεις τους χρόνους των ρημάτων, ύλη Γ' Δημοτικού.
Τώρα, λέμε, θα το ξεκινάμε από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό. Με το ισχύον σύστημα, ένα παιδί που δεν πάει φροντιστήριο, τελειώνει 8-9 χρόνια διδασκαλίας αγγλικών στο σχολείο και ΔΕΝ ανταποκρίνεται σε εξετάσεις επιπέδου Β2. Έχει κάνει μια 10ετία μαθήματα και είναι ΑΝΙΚΑΝΟΣ να επικοινωνήσει. Θα αλλάξει κάτι εάν βάλουμε άλλα 3-4 χρόνια διδασκαλίας. Τα φροντιστήρια, σε 7-8 χρόνια δίνουν C2. Όχι ότι χρειάζεται κάπου, πεταμένα λεφτά είναι, αλλά και πάλι. Είναι τραγικό το πόσες ώρες αφιερώνονται σε Αγγλικά στο σχολείο και το αποτέλεσμα είναι ΜΗΔΑΜΙΝΟ.

Ως προς την επάρκεια, θεωρώ ότι δεν μπορεί να δίνεται από το ίδιο το τμήμα. Πώς θα διδάξει διδακτική το Μαθηματικό; Ακυρώνει την όλη ιδέα της επάρκειας. Η καλύτερη λύση είναι, μετά το πτυχίο, να εγγράφονται απευθείας σε Παιδαγωγικό και να παρακολουθούν ένα εξάμηνο.
Ξαναλέω, οι Οικονομολόγοι, για να διδάξουν ΑΟΘ (αντικείμενο πρώτη ανάθεσης), πρέπει να κάνουν ΑΣΠΑΙΤΕ για ένα χρόνο, στο οποίο πληρώνουν και δίδακτρα, νομίζω.
Πέραν αυτού, θεωρώ ότι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί περνάνε χρόνια μέχρι να διοριστούν. Ή κάνουν και 1-2 μεταπτυχιακά, για τα μόρια. Το ένα εξάμηνο που περιγράφω, για την απόκτηση επάρκειας, δεν είναι ούτε παράλογο, ούτε τραγικό. Και, ακριβώς επειδή δεν υπάρχει ζήτηση για καθηγητές, είναι μια καλή ευκαιρία να εφαρμοστεί.

Ναι, βέβαια εσύ πήγαινες σε αυτές τις τάξεις πριν 10-15 χρόνια και πίστεψε με έχουν αλλάξει πάρα πολλά από τότε, οπότε δεν μπορείς να κρίνεις με βάση τις εμπειρίες σου ως μαθητής του τότε. Καταρχάς τα αγγλικά πλέον έχουν μπει σε όλο το δημοτικό (εδώ και αρκετά χρόνια). Δεν μιλάμε για 8 χρόνια αλλά για 9 υποχρεωτικής διδασκαλίας και άλλα 3 εξτρά στο λύκειο. Τα προβλήματα ασυνέπειας μεταξύ των τάξεων υπήρχαν γιατί όταν πρωτομπήκαν οι ξένες γλώσσες στα σχολεία (και ειδικά τα αγγλικά που μπήκαν και πρώτα) δεν υπήρχε ένα σωστά δομημένο πρόγραμμα σπουδών και οι καθηγητές/δάσκαλοι έκαναν ότι ήθελαν από το μυαλό τους. Ο ένας εμπιστεύονταν την τάδε σειρά βιβλίων; Ε ωραία στην Ε' όλοι θα έκαναν αυτήν. Στην ΣΤ' άλλαξε ο δάσκαλος και θέλει άλλη ή θεωρεί ότι πρέπει να μάθει στα παιδιά κάτι άλλο; Κανένα πρόβλημα, ότι θέλει ο δάσκαλος. Αυτό πλέον δεν ισχύει. Εδώ και αρκετά χρόνια έχει βγει πρόγραμμα και κρατικά βιβλία που πάνε με συγκεκριμένη ροή και όλοι οι δάσκαλοι/καθηγητές πρέπει να την ακολουθήσουν όπως γίνεται με όλα τα μαθήματα. Έχει σταλθεί εγκύκλιος από την ΕΕ που έχει ορίσει σύμφωνα με το Κοινό Πλαίσιο Ανφοράς για τις Γλώσσες πόσες ώρες χρειάζονται για κάθε επίπεδο. Το αν ανταποκρίνεται οι γνώσεις είναι άλλο θέμα. Έχω όμως δει παιδιά που πήραν το ΚΠΓ του αντίστοιχου σχολικού επιπέδου χωρίς φροντιστήριο. Είναι θέμα καθηγητή και μαθητή πολλές φορές. Άλλωστε ούτε τα Γ2 των πιστοποιητικών ανταποκρίνονται πάντα. Υπάρχουν τόσοι που έχουν το πιστοποιητικό και όταν πρέπει να μιλήσουν... μούγκα. Και ναι το ότι υπάρχουν πολλά παιδιά σε μια τάξη δημιουργεί κάποια προβλήματα καθώς 1) στην νοοτροπία τους, είναι η ώρα του παιδιού και σε αρκετές τάξεις γίνεται το "τσίρκο μεντράνο τώρα και στην πόλη σας". 2) Υπάρχουν παιδιά με διαφορετικά επίπεδα. Το ένα έκανε 2 χρόνια στο φροντιστήριο, το άλλο 4, το άλλο έχει μητέρα Αγγλίδα, το άλλο δεν έκανε καθόλου κτλ. Πως λοιπόν θα υπάρχει μια ομαλή διδασκαλία; Είναι δύσκολο και πρέπει ο καθηγητής να προσαρμοστεί μεν στα διαφορετικά επίπεδα αλλά και να πηγαίνει σύμφωνα με το υπουργείο. Αλλά όπως είπα και ξαναλέω το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι λίγες ώρες, δεν φτάνουν 2 35λεπτα-40λεπτα την εβδομάδα για να φτάσουν τα φροντιστήρια. Στο νηπιαγωγείο φυσικά και θα μπει με απλό τρόπο. Δεν θα έχει απαραίτητα γραμματικές κτλ, είναι κάτι σαν Α junior που πληρώνουν οι γονείς τζάμπα για να ζωγραφίζουν τα γράμματα και να μετράνε ως το 5, απλά εδώ θα παρέχεται μέσα από το δημόσιο. Γιατί όχι;

Ως προς την επάρκεια, θεωρώ ότι δεν μπορεί να δίνεται από το ίδιο το τμήμα. Πώς θα διδάξει διδακτική το Μαθηματικό; Ακυρώνει την όλη ιδέα της επάρκειας. Η καλύτερη λύση είναι, μετά το πτυχίο, να εγγράφονται απευθείας σε Παιδαγωγικό και να παρακολουθούν ένα εξάμηνο.
Ξαναλέω, οι Οικονομολόγοι, για να διδάξουν ΑΟΘ (αντικείμενο πρώτη ανάθεσης), πρέπει να κάνουν ΑΣΠΑΙΤΕ για ένα χρόνο, στο οποίο πληρώνουν και δίδακτρα, νομίζω.
Πέραν αυτού, θεωρώ ότι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί περνάνε χρόνια μέχρι να διοριστούν. Ή κάνουν και 1-2 μεταπτυχιακά, για τα μόρια. Το ένα εξάμηνο που περιγράφω, για την απόκτηση επάρκειας, δεν είναι ούτε παράλογο, ούτε τραγικό. Και, ακριβώς επειδή δεν υπάρχει ζήτηση για καθηγητές, είναι μια καλή ευκαιρία να εφαρμοστεί.

Γιατί να μην διδάξει διδακτική/παιδαγωγική το μαθηματικό; Οι άλλες καθηγητικές σχολές πως το κάνουν; Το να γράφονται στο παιδαγωγικό είναι τελείως λάθος και θα σου εξηγήσω γιατί. Η παιδαγωγική δεν σταματάει και αρχίζει στους γενικούς κανόνες και θεωρίες. Καλά και χρήσιμα αυτά αλλά τα μαθηματικά και γενικά όλα τα μαθήματά του δεν είναι για παιδιά γυμνασίου και ακόμα περισσότερο λυκείου γιατί δεν είναι το ίδιο ούτε το γνωστικό επίπεδο αλλά ούτε και το νοητικό. Χρειάζεται άλλη προσέγγιση σε κάθε ηλιακή ομάδα. Πρέπει η κάθε σχολή να μπορεί να προετοιμάζει τους μελλοντικούς καθηγητές για την παιδαγωγική του αντικειμένου τους. Πολύ καλές οι θεωρίες του Piaget και του Vygotsky, καλή και η τακτική της διδασκαλίας σε γκρουπακια και η χρήση ηλεκτρονικών μέσων όμως πρέπει να σου δείξει πως θα τις εφαρμόσεις στο μάθημά σου. Αλλιώς θα τις χρησιμοποιήσεις στα μαθηματικά, αλλιώς στα αρχαία και αλλιώς στα γαλλικά. Συμφωνώ με τον Μάρκο Βασίλη, είναι ντροπή να μην δίνει η σχολή 5 βασικές γνώσεις που και πάλι δεν επαρκούν. Εγώ έπρεπε να περάσω πάνω από 10(δηλαδή πάνω από 1 εξάμηνο) μαθήματα διδακτικής για να πάρω επάρκεια και πάλι όταν μπήκα στην τάξη είδα ότι χρειαζόμασταν και άλλα τόσα. Αλλιώς μην παραπονιόμαστε για καθηγητές που δεν κάνουν καλά την δουλειά τους.

 

[Δημοσιοκαφρος-γραφος]

καθηγητές δε θέλουν αξιολόγηση και διαδήλωσαν σήμερα, τι ακριβώς θέλουν;

 

[Μάρκος Βασίλης]

Γιατί να μην διδάξει διδακτική/παιδαγωγική το μαθηματικό; Οι άλλες καθηγητικές σχολές πως το κάνουν; Το να γράφονται στο παιδαγωγικό είναι τελείως λάθος και θα σου εξηγήσω γιατί. Η παιδαγωγική δεν σταματάει και αρχίζει στους γενικούς κανόνες και θεωρίες. Καλά και χρήσιμα αυτά αλλά τα μαθηματικά και γενικά όλα τα μαθήματά του δεν είναι για παιδιά γυμνασίου και ακόμα περισσότερο λυκείου γιατί δεν είναι το ίδιο ούτε το γνωστικό επίπεδο αλλά ούτε και το νοητικό. Χρειάζεται άλλη προσέγγιση σε κάθε ηλιακή ομάδα. Πρέπει η κάθε σχολή να μπορεί να προετοιμάζει τους μελλοντικούς καθηγητές για την παιδαγωγική του αντικειμένου τους. Πολύ καλές οι θεωρίες του Piaget και του Vygotsky, καλή και η τακτική της διδασκαλίας σε γκρουπακια και η χρήση ηλεκτρονικών μέσων όμως πρέπει να σου δείξει πως θα τις εφαρμόσεις στο μάθημά σου. Αλλιώς θα τις χρησιμοποιήσεις στα μαθηματικά, αλλιώς στα αρχαία και αλλιώς στα γαλλικά. Συμφωνώ με τον Μάρκο Βασίλη, είναι ντροπή να μην δίνει η σχολή 5 βασικές γνώσεις που και πάλι δεν επαρκούν. Εγώ έπρεπε να περάσω πάνω από 10(δηλαδή πάνω από 1 εξάμηνο) μαθήματα διδακτικής για να πάρω επάρκεια και πάλι όταν μπήκα στην τάξη είδα ότι χρειαζόμασταν και άλλα τόσα. Αλλιώς μην παραπονιόμαστε για καθηγητές που δεν κάνουν καλά την δουλειά τους.

Προφανώς και ακόμα και αυτά τα μαθήματα δεν είναι 100% επαρκή, γιατί, για παράδειγμα, η κοινωνιολογία της τάξης είναι μία τεράστια ιστορία που δεν προλαβαίνεις να χωνέψεις σε μία πρακτική. Και χίλια δύο άλλα πράγματα.

Σε σχέση, τώρα με το αν έχει νόημα ή όχι άτομα ενός γνωστικού αντικειμένου - μαθηματικά/φυσική/(ξένες) γλώσσες κ.λπ. - να διδάσκονται στο τμήμα τους μαθήματα διδακτική/παιδαγωγικής, νομίζω ότι πέρα από τη δυνατότητα να εξειδικευτεί η διδασκαλία στα ειδικά χαρακτηριστικά του γνωστικού αντικειμένου, είναι συνάμα και ζήτημα διαχείρισης. Δε γίνεται να υπερφορτώσουμε τα παιδαγωγικά τμήματα με αυτήν την υποχρέωση όπως και δεν έχει νόημα να «σπρώξουμε» αυτές τις αρμοδιότητες σε ιδιώτες όταν μπορεί να τις διαχειριστεί το κράτος με μικρές, πλην όμως, ουσιώδεις αναδιαρθρώσεις στα υπάρχοντα ιδρύματα.

 

[Georgia110]

Παιδιά τι γνώμη έχετε για την ενοποίηση των κατευθύνσεων θετική και υγείας;

 

[Guest 468119]

Η χώρα γενικά θέλει μια σοβιετικού τύπου ανοικοδόμηση, από τις μισογκρεμισμενες πολυκατοικίες έως τα σχολεία του 70’ που σε 50 χρόνια θα πέσουν μόνα τους. Κανεις μια βόλτα στην Αθήνα και νομίζεις ότι είσαι στο Ισλαμαμπάντ(από άποψη κτιρίων). Τώρα που θα σκάσει η φούσκα του τουρισμού, καλό είναι να γίνει μια παραγωγική ανασυγκρότηση του κράτους που εγώ τονίζω από το 2009 ότι πρέπει να γίνει οπωσδήποτε για να βγούμε από την μπανανία που έχουμε περιέλθει

 

[harry akritas]

καλό είναι να γίνει μια παραγωγική ανασυγκρότηση του κράτους που εγώ τονίζω από το 2009 ότι πρέπει να γίνει οπωσδήποτε για να βγούμε από την μπανανία που έχουμε περιέλθει

Πάντως εγώ στα 10 μου παραγωγική ανασυγκρότηση θα νόμιζα ότι είναι κανένα νέο σύστημα του σερ Άλεξ για να κρατήσει τη Γιουνάιτεντ στην κορυφή μετά τη φυγή του Κριστιάνο.

 

[Guest 468119]

Πάντως εγώ στα 10 μου παραγωγική ανασυγκρότηση θα νόμιζα ότι είναι κανένα νέο σύστημα του σερ Άλεξ για να κρατήσει τη Γιουνάιτεντ στην κορυφή μετά τη φυγή του Κριστιάνο.

Ε τι να κάνουμε δεν είναι όλα τα 10χρονα το ίδιο. Για αυτό θεωρώ το ποδόσφαιρο υποκολτουρα από τα 5 μου

 

[Μάρκος Βασίλης]

Παιδιά τι γνώμη έχετε για την ενοποίηση των κατευθύνσεων θετική και υγείας;

Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχουμε ακόμα εικόνα του πώς θα κατανεμηθούν οι σχολές εκεί πέρα - αν και, θεωρώ, δε θα αλλάξει τίποτα σε σχέση με πριν από 2-3 χρόνια, απλώς reset κάνουν. Κατά τα άλλα, νομίζω ότι ο κύριος λόγος που έγινε ξανά αυτή η ενοποίηση ήταν για να μειωθούν κάπως οι απαιτήσεις σε διδακτικό προσωπικό καθώς τώρα με την ενοποίηση θα υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε εικοσαμελή τμήματα σε φυσικοχημείες ενώ φέτος - τουλάχιστον σε όσα σχολεία έχω υπ' όψιν μου - αυτά ήταν σπασμένα λόγω του διαχωρισμού των δύο κατευθύνσεων.

Μένει να δούμε, βέβαια, και τις λεπτομέρειες των όποιων αλλαγών.

Ε τι να κάνουμε δεν είναι όλα τα 10χρονα το ίδιο. Για αυτό θεωρώ το ποδόσφαιρο υποκολτουρα από τα 5 μου

Κακώς το θεωρείς υποκουλτούρα. Το ποδόσφαιρο είναι ένα εξαιρετικό άθλημα που, όπως κάθε τι μαζικό, είναι πιο εύκολο να μαζέψει και άτομα που είναι νεάτερνταλ - χούλιγκανας κ.λπ. - από ότι, για παράδειγμα, ένα άθλημα της ελίτ (όπως το τέννις) ή τον κλασσικό αθλητισμό που έχει μικρότερο κοινό.

 

[harry akritas]

Ε τι να κάνουμε δεν είναι όλα τα 10χρονα το ίδιο. Για αυτό θεωρώ το ποδόσφαιρο υποκολτουρα από τα 5 μου

Πάντως εγώ στα 5 μου Υποκουλτούρα θα νόμιζα ότι ήταν κανένας περίεργος Βραζιλιάνος μεσοεπιθετικός που έφερε ο Θρύλος στο λιμάνι.

 

[DumeNuke]

Συνολική ανασκόπηση της Παιδείας στην Ελλάδα από το 1980 και μετά.

Ποιες ήταν όλα αυτά τα χρόνια οι "σταθερές" του συστήματος;

· Αυξανόμενος αριθμός εισακτέων με ταυτόχρονη υποβάθμιση του επιπέδου τους. Το 1975 προσφέρονταν περίπου 18.000 θέσεις για 65.000 υποψήφιους. Σήμερα προσφέρονται περίπου 78.000 για 100.000 υποψήφιους.
· Κριτήρια εισαγωγής και σύστημα Εξετάσεων καθορίζονται από το Υπουργείο Παιδείας. Τα Πανεπιστήμια δεν έχουν καθόλου λόγο.
· Τα Πανεπιστήμια παραμένουν κρατικά.
· Οι γραπτές 3ωρες εξετάσεις είναι το μοναδικό κριτήριο εισαγωγής.
· Η αξιολόγηση είναι μόνο αθροιστική. Απουσιάζουν η ανακαλυπτική (discovery assessment) και η διαμορφωτική (formative assessment) αξιολόγηση. Απουσιάζει ο «Φάκελος Μαθητή».
· Απουσιάζει ουσιαστικά η αξιολόγηση Στελεχών-Διευθυντών-Διδασκόντων-Σχολικών Μονάδων.
· Απουσιάζει η ελεύθερη επιλογή σχολείου από γονείς και μαθητές.
· Αποκλειστική μέθοδος διδασκαλίας τουλάχιστον στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είναι η Διάλεξη.
· Η διδασκαλία γίνεται από το ένα και μοναδικό Σχολικό Εγχειρίδιο, το οποίο είναι ανεπαρκές και ειδικά για τις ανάγκες των Πανελληνίων.
· Πλήθος εκπαιδευτικών έχουν αποσπασθεί σε γραφεία και τις θέσεις τους καλύπτουν αναπληρωτές, οι οποίοι φτάνουν στα σχολεία, ακόμα και μήνες μετά την έναρξη των μαθημάτων.
· Διορίζονται καθηγητές με διδακτική ανεπάρκεια καθώς πλην των παιδαγωγικών τμημάτων και της φιλοσοφικής, οι υπόλοιπες ειδικότητες δεν εκπαιδεύονται στα παιδαγωγικά και τη διδακτική της ειδικότητάς τους.
· Οι διορισμοί γίνονται από επετηρίδα και μάλιστα πολλαπλών ταχυτήτων (με μόνη εξαίρεση τους διαγωνισμούς ΑΣΕΠ 1998-2008).
· Παραμένει η μονιμότητα των εκπαιδευτικών, ανεξάρτητα από τις ικανότητές τους, την εργατικότητά τους και τις επιδόσεις τους.
· Παραμένει ως μοναδική πηγή χρηματοδότησης της εκπαίδευσης ο φορολογούμενος, ακόμη και στην Τριτοβάθμια.
· Ο συνδικαλισμός κυριαρχεί. Οι αποφάσεις παίρνονται με γνώμονα το πολιτικό κόστος και την εξυπηρέτηση συντεχνιακών ομάδων. Η αποδόμηση ακόμη και κάποιων αποσπασματικών αλλαγών που ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση, ήταν και είναι το μόνιμο μέλημα των συνδικαλιστών της Εκπαίδευσης.

Ας καθήσει κανείς να δει πώς, κάθε φορά που γίνεται απόπειρα να διορθώθει ένα από τα προβλήματα, ξεκινάει η αντίδραση του αντίστοιχου κλάδου και τελικά γίνονται πασαλείμματα. Για να μειωθεί ο αριθμός εισακτέων στα Πανεπιστήμια, ο οποίος δεν μπορεί να απορροφηθεί από την αγορά εργασίας, θα πρέπει κάποιοι να μείνουν "έξω". Για να μπορούμε να κάνουμε φάκελο μαθητή, θα πρέπει να μπορεί να αξιολογήσει ορθώς ο καθηγητής. Εάν, όμως, πάμε να αξιολογήσουμε καθηγητές, ξεκινάει αγώνα η ΑΔΕΔΥ. Το θέμα της επάρκειας το είδαμε πρόσφατα να εξελίσσεται.

Η κορυφή του παγόβουνου είναι οι Πανελλήνιες. Ενός παγοβούνου όπου από κάτω κρύβεται ένα ολόκληρο σύστημα που δεν θέλει να αξιολογήσει και να αξιολογηθεί, αλλά παρόλα αυτά να επιτύχει. Ο εκάστοτε ΥΠΑΙΘ περνάει στην ιστορία με τις αλλαγές που έκανε, τις οποίες ξηλώνει ο επόμενος, ακόμα και εάν ανήκει στον ίδιο πολιτικό χώρο.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Συνολική ανασκόπηση της Παιδείας στην Ελλάδα από το 1980 και μετά.

Ας καθήσει κανείς να δει πώς, κάθε φορά που γίνεται απόπειρα να διορθώθει ένα από τα προβλήματα, ξεκινάει η αντίδραση του αντίστοιχου κλάδου και τελικά γίνονται πασαλείμματα. Για να μειωθεί ο αριθμός εισακτέων στα Πανεπιστήμια, ο οποίος δεν μπορεί να απορροφηθεί από την αγορά εργασίας, θα πρέπει κάποιοι να μείνουν "έξω". Για να μπορούμε να κάνουμε φάκελο μαθητή, θα πρέπει να μπορεί να αξιολογήσει ορθώς ο καθηγητής. Εάν, όμως, πάμε να αξιολογήσουμε καθηγητές, ξεκινάει αγώνα η ΑΔΕΔΥ. Το θέμα της επάρκειας το είδαμε πρόσφατα να εξελίσσεται.

Η κορυφή του παγόβουνου είναι οι Πανελλήνιες. Ενός παγοβούνου όπου από κάτω κρύβεται ένα ολόκληρο σύστημα που δεν θέλει να αξιολογήσει και να αξιολογηθεί, αλλά παρόλα αυτά να επιτύχει. Ο εκάστοτε ΥΠΑΙΘ περνάει στην ιστορία με τις αλλαγές που έκανε, τις οποίες ξηλώνει ο επόμενος, ακόμα και εάν ανήκει στον ίδιο πολιτικό χώρο.

Το κεντρικό, νομίζω, ζήτημα είναι ότι οι αρμόδιοι φορείς - υπουργείο, πανεπιστήμια, περιφερειακά συμβουλευτικά όργανα, συνδικαλιστικά όργανα, η πανελλήνια ένωση γονέων κ.λπ. - δεν κάθονται ποτέ ταυτόχρονα στο ίδιο τραπέζι για να μιλήσουν για τις αλλαγές στον χώρο της παιδείας. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, το Υπουργείο Παιδείας παίρνει αποφάσεις οι οποίες, στην πλειονότητά τους, πράγματι, αναιρούνται κατόπιν αντιδράσεων των συνδικαλιστικών οργάνων, της εκκλησίας (!) ή όποιου άλλου φορέα. Ωστόσο, στην πλειονότητά τους, οι αποφάσεις αυτές ξεκινούν την αναδιάρθρωση από την αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάθμια, ενώ, προφανώς, αυτό από μόνο του καθορίζει πολύ λιγότερα πράγματα από π.χ. το επίπεδο σπουδών και κατάρτισης στα πανεπιστήμια.

Έτι μία φορά, βλέπουμε ότι αυτό που μας λείπει είναι ο ουσιαστικός διάλογος μεταξύ των φορέων. Έχουμε δεκάδες πρότυπα που μπορούμε να ακολουθήσουμε - ειδικά για την εκπαίδευση στα μαθηματικά, υπάρχουν πρότυπα όπως της Κορέας, της Δανίας ή της Ινδονησίας που έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα, με αυτά της Ινδονησίας και της Δανίας να φαίνονται αρκετά κοντινότερα στα δεδομένα μας.

 

[Guest 699855]

Ψηφίστηκε το νομοσχέδιο Παιδείας για την «Αναβάθμιση του Σχολείου»

Υπέρ του νομοσχεδίου ψήφισαν 158 βουλευτές #CNNgrNews

www.cnn.gr

 

[Guest 699855]

Και η δημοσίευση σε ΦΕΚ.

NOMOΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4692
Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις.

https://www.alfavita.gr/sites/default/files/2020-06/FEK-NOMOSXEDIO.pdf

 

[Memetchi]

Την ενίσχυση στις ξένες γλώσσες που λέγανε, που την είδανε; Πέρα από τα αγγλικά στο νηπιαγωγείο δεν είδα καμιά καινούργια απόφαση.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Την ενίσχυση στις ξένες γλώσσες που λέγανε, που την είδανε; Πέρα από τα αγγλικά στο νηπιαγωγείο δεν είδα καμιά καινούργια απόφαση.

Ε, ξεκινήσανε με τη μία ξένη γλώσσα. :Ρ Το ζητούμενο, βέβαια, είναι να καταρτιστεί και το προσωπικό στα νηπιαγωγεία και όχι να φλερτάρουμε κάθε χρόνο με τη γλωσσική σύγχυση.

 

[Memetchi]

Ε, ξεκινήσανε με τη μία ξένη γλώσσα. :Ρ Το ζητούμενο, βέβαια, είναι να καταρτιστεί και το προσωπικό στα νηπιαγωγεία και όχι να φλερτάρουμε κάθε χρόνο με τη γλωσσική σύγχυση.

Τότε να λένε ενίσχυση των αγγλικών
Συμφωνώ ότι πρέπει να είναι προσχετικοί σε αυτό το θέμα. Κατά την γνώμη μου πρέπει αυτή την δουλειά να την αναλάβουν απόφοιτοι της αγγλικής και όχι οι νηπιαγωγοί. Θα δείξει, ίσως να είμαστε και λίγο υπερβολικοί.
Πάντως για τις ξένες γλώσσες αν θέλουν να μιλάνε για πραγματική ενίσχυση πρέπει να δουν τι θα κάνουν με τις ελάχιστες ώρες, τα μεγάλα τμήματα και τα απαρχαιωμένα βιβλία και μεθόδους διδασκαλίας. Όταν στο ΦΕΚ λένε ότι στα μικρά σχολεία θα γίνεται αναγκαστικά η γλώσσα με την μεγαλύτερη πλειοψηφία στις δηλώσεις όχι απλά δεν την ενισχύεις αλλά την καταδικάζεις.

 

[giannhs2001]

Γενικά δεν μου ακούγεται κακό νομοσχέδιο πάντως . Βέβαια όλα στα λόγια εύκολα αλλά στην πράξη κολλάμε . Για τα πανεπιστήμια μόνο καλά βλέπω . Καιρός ήταν να προσελκύουμε και ξένους φοιτητές και να προσπαθούμε να ανέβουμε στην παγκόσμια κατάταξη , το βρίσκω υπέροχη κίνηση . Τώρα το Αγγλικά στα νηπιαγωγεία δεν το θεωρώ τόσο έξυπνο μιας που οι γονείς θα τρέχουν να γράφουν τα παιδιά τους στα φροντιστήρια από 7 ετών . Έτσι όπως το βλέπω μόλις βγάλουν το Δημοτικό οι επόμενες γενιές θα ξέρουν καλύτερα Αγγλικά παρά Ελληνικά . Η αύξηση των ωρών αποσκοπούν ίσως στην κάλυψη των κενών του διδακτικού προσωπικού , ας ευχηθούμε τουλάχιστον να γίνουν διαγωνισμοί ΑΣΕΠ για καθηγητές Αγγλικών , Φυσικής Αγωγής κλπ να μειωθεί και εκεί λίγο η ανεργία .

 

[nPb]

καθηγητές δε θέλουν αξιολόγηση και διαδήλωσαν σήμερα, τι ακριβώς θέλουν;

Eίχα διαβάσει ένα άρθρο του Κάτσικα που έλεγε πολύ στοχευμένα πράγματα για ποιο λόγο ΟΧΙ στην αξιολόγηση. Υπάρχει ένα σχέδιο με μελλοντικές προοπτικές για τις επόμενες δεκαετίες, τα σχολεία να αποκτήσουν έναν αυτοδιαχειριζόμενο τρόπο λειτουργίας κάτω από μια συνεργασία των τοπικών φορέων (Δήμος, Εκκλησία, Σύλλογος Γονέων, ΜΚΟ ίσως, κλπ) όπως συμβαίνει και στο εξωτερικό για δεκαετίες. Το υπουργείο θα έχει μόνο την ευθύνη του σχολικού προγράμματος. Ο διευθυντής θα αναβαθμιστεί ενώ μπορεί να υπάρξει και τμήμα οικονομικής διαχείρισης της μονάδας που θα παίζει ρόλο "ανθρωπίνου δυναμικού". Το πρόβλημα σε μια τέτοια εξέλιξη, είναι ότι οι καθηγητές θα αξιολογούνται σε μόνιμη βάση από επιθεωρητές-συμβούλους εκπαίδευσης, τους γονείς και τους μαθητές, με αποτέλεσμα να συμβαίνει αυτό που είναι σεξουαλικό ταμπού στην Ελληνική κοινωνία: η δοκιμαστική περίοδος και η άμεση απόλυση τελείως κοφτά όπως συμβαίνει στον ιδιωτικό τομέα.

Μετά θα "κόψει" τελείως φυσιολογικά το ρεύμα νέων που θέλει να γίνει δάσκαλος ή καθηγητής γιατί η θέση θα έχει αντικίνητρα, δηλαδή, κίνητρα μόνο για ανθρώπους που θέλουν να διδάσκουν σε παιδιά και όχι για τα προνόμια της θέσης (δηλαδή τη μονιμότητα).

 

[Guest 650271]

Όταν λέει ενοποίηση Θετικών Επιστημών και Επιστημών Υγείας δηλαδή θα υπάρχει πρόσβαση και στα δύο επιστημονικά πεδία;

 

[nPb]

Τα δυο κακά της Ελληνικής δημόσιας εκπαίδευσης:

· Παραμένει η μονιμότητα των εκπαιδευτικών, ανεξάρτητα από τις ικανότητές τους, την εργατικότητά τους και τις επιδόσεις τους.

· Ο συνδικαλισμός κυριαρχεί. Οι αποφάσεις παίρνονται με γνώμονα το πολιτικό κόστος και την εξυπηρέτηση συντεχνιακών ομάδων. Η αποδόμηση ακόμη και κάποιων αποσπασματικών αλλαγών που ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση, ήταν και είναι το μόνιμο μέλημα των συνδικαλιστών της Εκπαίδευσης.

Ας ξεκινήσει κάποιος με αυτά. Για τα υπόλοιπα βλέπουμε.