Πώς φαντάζεστε το ιδανικό εκπαιδευτικό σύστημα;

[woochoogirl]

Πολύ τροκτικό διαβάζεις teo Οι πρώτοι λόγοι απλά αστείοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prinCess.]

Έχουν μια δόση αλήθειας όμως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[teol20]

Εγω μια αποψη εκθετω για να υπαρχει τροφη για συζητηση.Δεν σημαινει πως την ασπαζομαι πληρως.Απλα εχει ενδιαφερον.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Boom]

Αράχνες έπιασε το θέμα , για πείτε!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[grotesque_mask]

Πολλοι απο εσας ειστε ή ήσασταν πολυ προσφατα στο κατωφλι της Γ' Λυκειου.

Spoiler

Αρα, εχετε ζησει το συστημα εκπαιδευσης απο μεσα, κουραστηκατε, ταλαιπωρηθηκατε, και καποιοι απο εσας καταφερατε να περασετε και σε καποια σχολη.

Στον λιγο καιρο που ειμαι στο forum του ischool, πολλες φορες εχω δει παιδια να αναφερονται στο συστημα ως αδικο, παπαγαλιστικο, καθολου ουσιαστικο, κτλ. Ωραια λοιπον.

Ποιο ειναι το ιδανικο συστημα για εσας; Και δεν μιλαω μονο για την Γ' Λυκειου. Ζηταω απο εσας να ξεχασετε ολα οσα ξερετε. "Γκρεμιστε" ολη την δευτεροβαθμια εκπαιδευση στο νου σας και ξαναφτιαξτε την απο την αρχη. Αν ειχατε λοιπον ενα μαγικο ραβδακι, μια μαγικη δυναμη ρε παιδι μου, σε τι συστημα θα βαζατε ενα παιδακι που μολις τελειωσε το δημοτικο;

Για να σας διευκολυνω, ας το θεσω με ερωτησεις:

1) Ποσα χρονια πιστευετε οτι πρεπει να διαρκει η δευτεροβαθμια εκπαιδευση;

2) Ποια μαθηματα να διδασκονται σε αυτα τα χρονια; Με ευκολοτερη, ή δυσκολοτερη υλη; Να δινεται βαση στην θεωρια ή στις ασκησεις; Ποια μαθηματα θεωρειτε απαραιτητα και ποια εντελως αχρηστα; Ποια μαθηματα πιστευετε οτι θα ηταν ενδιαφεροντα αλλα με αλλη υλη;

3) Πρεπει κατα την γνωμη σας να γινεται διαχωρισμος των μαθητων οσον αφορα το επιπεδο του καθε μαθητη; Για παραδειγμα, για καθε ταξη να σχηματιζονται τμηματα "δυνατα", με μαθητες ανω του 17, τμηματα με μαθητες αναμεσα στο 14-17, κτλ, αντι του αλφαβητικου διαχωρισμου;

4) Πρεπει κατα την γνωμη σας να γινεται διαχωρισμος των μαθητων οπως γινεται τωρα στην Β και στην Γ Λυκειου με τις κατευθυνσεις; Αν ναι, πως πιστευετε οτι θα επρεπε να γινει αυτος ο διαχωρισμος;

5) Και τι γινεται με τις εξετασεις; Να καταργηθουν; Να αλλαξουν; Πως να αλλαξουν; Να ειναι απλα απολυτηριες εξετασεις ή να συνδεουν την Γ' Λυκειου με το πρωτο ετος; Αν δεν συνδεουν οι πανελληνιες την δευτεροβαθμια με την τριτοβαθμια εκπαιδευση, τοτε πως πιστευετε οτι θα ηταν το ιδανικο σεναριο για να γινει καποιος πρωτοετης φοιτητης;

6) Τι να γινεται με τους καθηγητες που συμπεριφερονται σαν ρεμαλια;

Και φυσικα, ο,τι αλλο γουσταρετε, ελευθερα να το πειτε. Ειμαι πολυ περιεργος για το αποτελεσμα

[Α, και φυσικα μιλαω για την δημοσια εκπαιδευση, ετσι;]

1) 6 χρονάκια είναι αρκετά. αν υπάρχει σωστή εκπαίδευση, ούτε που το καταλαβαίνει κανείς πώς περνάνε.

2)

λοιπόν...θεωρώ πώς θα έπρεπε να διδάσκονται μαθηματικά,χημεία και τέτοια θετικά μαθήματα σε ΕΠΙΠΕΔΑ. ο μαθητής δηλαδή να έχει την δυνατότητα να επιλέξει αν θέλει να μάθει πιο ανεβασμένου επιπέδου μαθηματικά,φυσική, κ.λ.π. ή υψηλότερου, κρίνοντας τόσο από τις κλίσεις του όσο και από τις δυνατότητες του.διότι είναι φανερό πώς υπάρχουν παιδιά που αγαπάνε πολύ τα θετικά μαθήματα και τα καταφέρνουν, ενώ άλλα όχι και τόσο καλά, κάτι που πολλές φορές τους φέρνει κακή ψυχολογία και τους επιβαρύνει γενικότερα.
η θεωρία και οι ασκήσεις είναι απαραίτητα. πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία.
θεωρώ σημαντικό να υπάρχει επιλογή ξένης γλώσσας (αγγλικά,ιταλικά,ισπανικά,γαλλικά,κλπ).

νεοελληνική γλώσσα με περισσότερη βάση στην ελεύθερη συζήτηση, την έκφραση άποψης και την προσέγγιση θεμάτων μέσα από δημοκρατικό διάλογο. θεωρώ επίσης απαραίτητο να μαθαίνουν τα παιδιά ετυμολογία λέξεων - είναι σαν παιχνίδι,είναι ενδιαφέρον και διδακτικό.

επίσης, πρέπει -κάτι που λείπει παντελώς από τα ελληνικά σχολεία- να δίνεται βάση και στις καλλιτεχνικές κλίσεις των μαθητών και όχι στην μονόπλευρη ανάπτυξη του νου. πρέπει να αναπτυχθεί και ο συναισθηματικός τους κόσμος και να ευαισθητοποιηθούν. η τέχνη μπορεί να το καταφέρει αυτό άριστα. θα ήταν καλό ο μαθητής να μπορεί να επιλέξει κατευθύνσεις ανάλογα με τις κλίσεις του : θέατρο α) ιστορία θέατρου β) θεατρικό εργαστήρι, μουσική α)εκμάθηση κάποιου μουσικού οργάνου β)ιστορία μουσικής, ή οποιαδήποτε άλλη τέχνη. (ζωγραφική,φωτογραφία,κλπ)

αρχαία ελληνικά λίγες ώρες και όχι καθημερινά γιατί έτσι καταλήγουν να γίνονται μισητά παρά αγαπητά - μέσα από φιλοσοφικά κείμενα,ετυμολογία λέξεων,συζήτηση και όχι στείρες γραμματικές/συντακτικές ασκήσεις.

ιστορία - όχι όμως εθνικιστική και προπαγανδιστική, αλλά αφιερωμένη τόσο στην Ελλάδα όσο και στις άλλες χώρες. επίσης ο μαθητής πρέπει να κάνει εργασίες γιατί έτσι μαθαίνει χωρίς να αποστηθίζει και του μένουν και καλύτερα.

κατάργηση θρησκευτικών - σ'αυτό έχουν πολλοί αντιρρήσεις, αλλά θεωρώ το μάθημα τελείως περιττό.

κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας - όχι πλέον επικεντρωμένα στις τεχνικές λεπτομέρειες του κειμένου, αλλά στα συναισθήματα που προκαλεί, την έμπνευση που γεννά και τους προβληματισμούς που προάγει. εργασίες και εδώ με χρονικό περιθώριο ώστε να μην πιέζεται ο μαθητής. εργασία πάνω στο κείμενο που άρεσε στον καθένα μαθητή.

ίσως ξέχασα κάποιο μάθημα...

3) δεν είναι καλό να υπάρχει διαχωρισμός βάσει βαθμού διότι δημιουργούνται ζήλιες, αντιπαλότητες και αισθήματα κατωτερότητας.
τα τμήματα να οργανώνονται αλφαβητικά βάσει του επιπέδου που επιλέγει ο καθείς στα θετικά μαθήματα και της καλλιτεχνικής κατεύθυνσης. στα υπόλοιπα ισχύει η απλή αλφαβητική οργάνωση.

4) διαφωνώ με τις κατευθύνσεις διότι είναι τρομερά επικεντρωμένες στις πανελλαδικές εξετάσεις.
θεωρώ ότι πρέπει να συνεχίζεται το προηγούμενο σύστημα με τα επίπεδα και τις κατευθύνσεις.
μπορεί επίσης στη γ' λυκείου να προστεθούν κατευθύνσεις ανάλογα με το πανεπιστήμιο που θα ακολουθήσει ο καθένας - ωστόσο τα μαθήματα να είναι σχετικά με το πανεπιστήμιο και τα μαθήματα του και όχι εξετασιοκεντρικά - να είναι αποσυνδεμένα από τις εξετάσεις. π.χ. ιατρική --> μάθημα πρώτων βοηθειών. φιλολογία-->εμβάθυνση στη ποίηση κ.λ.π.

5) κατάργηση όλων των εξετάσεων - διότι υπάρχουν για να εκφοβίζουν κυρίως τον μαθητή ώστε να μελετήσει και τον πιέζουν. εάν υπάρχει ένα σωστό εκπαιδευτικό σύστημα που δεν πιέζει, οι εξετάσεις δεν είναι απαραίτητες - είναι δεδομένο ότι όλοι οι μαθητές αποδίδουν. εισαγωγή στο πανεπιστήμιο απευθείας, χωρίς εξετάσεις - και αν ο μαθητής δεν μπορέσει να ανταπεξέλθει για x,y λόγους ή αλλάξει γνώμη, αλλαγή στο 2ο έτος. έπειτα παρακολούθηση κατεύθυνσης στην γ' τάξη που είναι σχετική με τη δεύτερη σχολή που θα θελήσει να ενταχθεί και εισαγωγή πάλι.

6) έλεγχος από τα σχολεία στους καθηγητές και φυσικά να ακούν και να εξετάζουν τα παράπονα γονιών και μαθητών σχετικά με καθηγητές.


εννοείται πώς όλα αυτά που έγραψα είναι δύσκολα να γίνουν, ουτοπικά, απαιτούν τα κατάλληλα βιβλία,τους κατάλληλους ανθρώπους και τον κατάλληλο τρόπο σκέψης. έχουμε όμως δικαίωμα στο όνειρο (επίσης τονίζω πώς μπορεί σε κάποια να κάνω λάθος και να μην μπορούν να εφαρμοστούν ή να έχουν "τρύπες" και "προβλήματα")

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giorgakisss]

Πολλοι απο εσας ειστε ή ήσασταν πολυ προσφατα στο κατωφλι της Γ' Λυκειου.

Spoiler

Αρα, εχετε ζησει το συστημα εκπαιδευσης απο μεσα, κουραστηκατε, ταλαιπωρηθηκατε, και καποιοι απο εσας καταφερατε να περασετε και σε καποια σχολη.

Στον λιγο καιρο που ειμαι στο forum του ischool, πολλες φορες εχω δει παιδια να αναφερονται στο συστημα ως αδικο, παπαγαλιστικο, καθολου ουσιαστικο, κτλ. Ωραια λοιπον.

Ποιο ειναι το ιδανικο συστημα για εσας; Και δεν μιλαω μονο για την Γ' Λυκειου. Ζηταω απο εσας να ξεχασετε ολα οσα ξερετε. "Γκρεμιστε" ολη την δευτεροβαθμια εκπαιδευση στο νου σας και ξαναφτιαξτε την απο την αρχη. Αν ειχατε λοιπον ενα μαγικο ραβδακι, μια μαγικη δυναμη ρε παιδι μου, σε τι συστημα θα βαζατε ενα παιδακι που μολις τελειωσε το δημοτικο;

Για να σας διευκολυνω, ας το θεσω με ερωτησεις:

1) Ποσα χρονια πιστευετε οτι πρεπει να διαρκει η δευτεροβαθμια εκπαιδευση;

2) Ποια μαθηματα να διδασκονται σε αυτα τα χρονια; Με ευκολοτερη, ή δυσκολοτερη υλη; Να δινεται βαση στην θεωρια ή στις ασκησεις; Ποια μαθηματα θεωρειτε απαραιτητα και ποια εντελως αχρηστα; Ποια μαθηματα πιστευετε οτι θα ηταν ενδιαφεροντα αλλα με αλλη υλη;

3) Πρεπει κατα την γνωμη σας να γινεται διαχωρισμος των μαθητων οσον αφορα το επιπεδο του καθε μαθητη; Για παραδειγμα, για καθε ταξη να σχηματιζονται τμηματα "δυνατα", με μαθητες ανω του 17, τμηματα με μαθητες αναμεσα στο 14-17, κτλ, αντι του αλφαβητικου διαχωρισμου;

4) Πρεπει κατα την γνωμη σας να γινεται διαχωρισμος των μαθητων οπως γινεται τωρα στην Β και στην Γ Λυκειου με τις κατευθυνσεις; Αν ναι, πως πιστευετε οτι θα επρεπε να γινει αυτος ο διαχωρισμος;

5) Και τι γινεται με τις εξετασεις; Να καταργηθουν; Να αλλαξουν; Πως να αλλαξουν; Να ειναι απλα απολυτηριες εξετασεις ή να συνδεουν την Γ' Λυκειου με το πρωτο ετος; Αν δεν συνδεουν οι πανελληνιες την δευτεροβαθμια με την τριτοβαθμια εκπαιδευση, τοτε πως πιστευετε οτι θα ηταν το ιδανικο σεναριο για να γινει καποιος πρωτοετης φοιτητης;

6) Τι να γινεται με τους καθηγητες που συμπεριφερονται σαν ρεμαλια;

Και φυσικα, ο,τι αλλο γουσταρετε, ελευθερα να το πειτε. Ειμαι πολυ περιεργος για το αποτελεσμα

[Α, και φυσικα μιλαω για την δημοσια εκπαιδευση, ετσι;]

1)Νομίζω ότι το ιδανικό θα ήταν να διαρκούσε 5 χρόνια, και μοναδική εξειδίκευση να υπήρχε στον 6ο χρόνο ο οποίος θα ήταν και ο λεγόμενος προπαρασκευαστικός χρόνος

2)Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω,νομίζω ότι τα μαθήματα που έχουμε τώρα είναι καλά, απλά πρέπει να διδάσκονται διαφορετικά. Π.χ στην πληροφορική να μαθαίνουμε θεωρία από το βιβλίο και να εφαρμόζουμε την θεωρία αυτή στους υπολογιστές ή να χρησιμοποιούμε τα χημεία για το μάθημα της χημείας ή ακόμα και της φυσικής. Ακόμα πιστεύω πως το επίπεδο των ξένων γλωσσών στο σχολείο θα έπρεπε να είναι πιο ανεβασμένο ώστε π.χ στα αγγλικά να δίνει πιστοποίηση επιπέδου lower.Επίσης κάποια μαθήματα όπως τα θρησκευτικά, η τεχνολογία επικοινωνιών της β' λυκείου τεχνολογικής κλπ να αποτελούσαν μαθήματα επιλογής τα οποία θα μπορούσε να διαλέξει ένας μαθητής. Τέλος πιστεύω πως το μάθημα της τεχνολογίας θα έπρεπε να σου προσφέρει γνώσεις που θα σου είναι απαραίτητες στην καθημερινότητα όπως πχ να αλλάζεις μια λάμπα ρε αδελφέ. Γιατί να πληρώνα ηλεκτρολόγο για ένα τόσο απλό ζήτημα?

3) Από τη μία αυτό θα μπορούσε να αποβεί καταστρεπτικό για την ψυχολογία των παιδιών. Από την άλλη πιστεύω πως έτσι ο καθηγητής θα ήξερε τις ανάγκες του κάθε τμήματος και θα προσάρμοζε το μάθημά του αποκλειστικά και μόνο σε αυτές. Παράδειγμα, σε ένα τμήμα με ''καλούς'' μαθητές θα μπορεί αφού έχει διδάξει τα απαραίτητα να ασχοληθεί και με πιο εξειδικευμένα ζητήματα,ενώ σε μια τάξη με αδύναμους μαθητές να μπορεί να προσαρμόσει το μάθημα έτσι ώστε να τους βοηθήσει να αγαπήσουν το σχολείο και να ''ανέβουν'' επίπεδο.

4) Βλέπε το 1. Διαχωρισμός ναι αλλά σε αυτό το λεγόμενο ''προπαρασκευαστικό'' έτος το οποίο θα σε προετοιμάζει απολειστικά και μόνο για την σχολή που θες να εισαχθείς και το επάγγελμα που πρέπει να ακολουθήσεις

5) Πανελλαδικές τέλος. Τόσο απλά. Βέβαια ένα καλό βήμα θα ήταν η ανεξαρτητοποίηση του ΓΒΠ από τις πανελλαδικές. Το σύστημα στην τωρινή του μορφή αναγκάζει όλους τους μαθητές να σπουδάσουν θέλουν δεν θέλουν. Οπότε ας δίνει εξετάσεις μονάχα όποιος δεν θέλει να πάει σε αυτό το προπαρασκευαστικό έτος, και οι εξετάσεις αυτές να αφορούν κάποια τέχνη. Αυτό βέβαια θα μπορούσε να μη υπάρχει καν αν δούλευαν σωστά τα ΕΠΑ.Λ και να μην είναι το μπ... που είναι σήμερα ( Τα περισσότερα τουλάχιστον )

6) Να υπάρχει επιθεώρηση από το υπουργείο. Αν δουν ότι δεν κάνει κάποιος σωστά την δουλειά του τότε δρόμο. Και φυσικά να μην υπάρχουν τα γνωστά από τις εκλογές έλα εσύ φύγε εσύ


Αυτό θα ήταν το ιδανικό σύστημα για μένα. Να σημειώσω προς αποφυγή παρεξηγήσεων πως αυτό αποτελεί καθαρά προσωπική γνώμη ε? Άλλος μπορεί να το φαντάζεται αλλιώς το εκπαιδευτικό σύστημα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Loukritia]

Αν ήταν στο χέρι μου να αλλάξω το σύστημα θα θέσπιζα:
7 χρόνια Β/βάθμιας εκπαίδευσης, 3 χρόνια οι σπουδές Γυμνασίου, και 4 χρόνια του Λυκείου. Πιθανόν να μείωνα τα χρόνια πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (πχ σύμπτυξη 3ης και 4ης Δημοτικού)
Θα διαχώριζα τα τμήματα σύμφωνα με τη βαθμολογία - πιθανόν να υπήρχαν "εισαγωγικές" εξετάσεις στο Γυμνάσιο οι οποίες σε συνδυασμό με τη βαθμολογία του δημοτικού (για είναι πιο δίκαιο το σύστημα, πχ. ένας καλός μαθητής πιθανόν να μην έγραφε καλά στις εισαγωγικές ενώ ένας άλλος που τα πήγαινε χάλια να είχε καλούς βαθμούς οι οποίοι δεν του άξιζαν) θα κατέτασσαν τους μαθητές σε τμήματα. Είμαι υπέρ αυτού του διαχωρισμού γιατί θεωρώ πως οι "ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση" πρέπει να δίνονται όχι μόνο στους πιο αδύναμους, αλλά και στους δυνατούς μαθητές.

Στο Γυμνάσιο έβαζα κάποια υποχρεωτικά μαθήματα, όπως Νεοελληνική γλώσσα, Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Βιολογία, Ξένες Γλώσσες και 1-2 ακόμα, κι από κει και πέρα θα έδινα την δυνατότητα επιλογής μαθημάτων, τα οποία όμως, μαζί με τα υποχρεωτικά θα ήταν πχ. 11 ή 12 στο σύνολο.

Στο Λύκειο πιθανόν να έβαζα κατευθύνσεις από την πρώτη Λυκείου, με υποχρεωτικό μάθημα μόνο τις Ξένες Γλώσσες κι από 'κει και πέρα διαχωρισμό των μαθητών σε τμήματα πάλι σύμφωνα με τη βαθμολογία, και από 'κει και πέρα ξανά δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε πολλά μαθήματα-περιλαμβανομένων μαθημάτων τεχνικής φύσεως (που προς το παρόν διδάσκονται στα ΕΠΑΛ).


Η αξιολόγηση των μαθητών σε Γυμνάσιο και Λύκειο θα γινόταν από εξεταστές που δεν διδάσκουν στο σχολείο, και από άλλη πόλη (για την αποφυγή άδικης βαθμολογίας κτλ), ώστε να υπάρχει αντικειμενικότερη αντιμετώπιση (τουλάχιστον σε μεγαλύτερο βαθμό απ'την τωρινή), οι οποίοι εξεταστές θα αξιολογούσαν και τη δουλειά του καθηγητή-μέσω του θεσμού του επιτηρητή κτλ.

Η 4η χρονιά στο Λύκειο θα αποτελούσε προετοιμασία για τη σχολή που στοχεύει ο κάθε μαθητής, στην οποία θα δίνει εισαγωγικές-ανώνυμα (με κωδικό εξεταστέου κτλ).

Εναλλακτικά, θα διατηρούσα το σύστημα των Πανελληνίων, δημιουργώντας περισσότερα επιστημονικά πεδία, όπου οι εξεταστέοι θα έχουν πρόσβαση μέσω μεγαλύτερης ποικιλίας μαθημάτων και κατευθύνσεων (ίδιας όμως δυσκολίας).


Τέλος, θα καταργούσα ΚΑΘΕ πριμοδότηση (πχ. ποσόστωσεις) και ειδική κατηγορία (με εξαίρεση κάποιες συγκεκριμένες κατηγορίες παθήσεων κτλ), και στις οικογένειες με οικονομικές δυσκολίες θα φρόντιζα να παρέχει κάποια χρηματική επιδότηση το κράτος, καθώς πιστεύω ότι σ' ένα ΣΩΣΤΟ εκπαιδευτικό σύστημα στις σχολές πρέπει να μπαίνουν μόνο όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις, και σε καμιά περίπτωση άλλοι που εισάγονται με διαφορετικά κριτήρια λόγω "γλωσσικών δυσκολιών" (ή έχεις το επίπεδο ή δεν το έχεις, με λίγα λόγια) .

Και πιθανόν να "ιδιωτικοποιούσα" τα σχολεία, δηλαδή στην αρχή της χρονιάς να δινόταν σε μορφή "κουπονιού" στις οικογένειες των μαθητών τα χρήματα που υπολογίζεται ότι ξοδεύονται για κάθε μαθητή το χρόνο, ώστε μ'αυτά να κανονίζονται τα έξοδα των βιβλίων και οι πληρωμές των καθηγητών. Αν κάποιος μαθητής δεν έμενε ευχαριστημένος από τους καθηγητές του θα μπορούσε να αλλάξει σχολείο-αυτό το σύστημα δημιουργεί και προϋποθέσεις ανταγωνισμού, αλλά και ανταμοιβή-πληρωμή κάθε καθηγητή ανάλογα με τη δουλειά που κάνει.


Δεν νομίζω ότι υπάρχει ιδανικό εκπαιδευτικό σύστημα, με κάτι τέτοιο όμως θα ήμουν ευχαριστημένη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tzwrtzia]

Spoiler

1) Ποσα χρονια πιστευετε οτι πρεπει να διαρκει η δευτεροβαθμια εκπαιδευση;

2) Ποια μαθηματα να διδασκονται σε αυτα τα χρονια; Με ευκολοτερη, ή δυσκολοτερη υλη; Να δινεται βαση στην θεωρια ή στις ασκησεις; Ποια μαθηματα θεωρειτε απαραιτητα και ποια εντελως αχρηστα; Ποια μαθηματα πιστευετε οτι θα ηταν ενδιαφεροντα αλλα με αλλη υλη;

3) Πρεπει κατα την γνωμη σας να γινεται διαχωρισμος των μαθητων οσον αφορα το επιπεδο του καθε μαθητη; Για παραδειγμα, για καθε ταξη να σχηματιζονται τμηματα "δυνατα", με μαθητες ανω του 17, τμηματα με μαθητες αναμεσα στο 14-17, κτλ, αντι του αλφαβητικου διαχωρισμου;

4) Πρεπει κατα την γνωμη σας να γινεται διαχωρισμος των μαθητων οπως γινεται τωρα στην Β και στην Γ Λυκειου με τις κατευθυνσεις; Αν ναι, πως πιστευετε οτι θα επρεπε να γινει αυτος ο διαχωρισμος;

5) Και τι γινεται με τις εξετασεις; Να καταργηθουν; Να αλλαξουν; Πως να αλλαξουν; Να ειναι απλα απολυτηριες εξετασεις ή να συνδεουν την Γ' Λυκειου με το πρωτο ετος; Αν δεν συνδεουν οι πανελληνιες την δευτεροβαθμια με την τριτοβαθμια εκπαιδευση, τοτε πως πιστευετε οτι θα ηταν το ιδανικο σεναριο για να γινει καποιος πρωτοετης φοιτητης;

6) Τι να γινεται με τους καθηγητες που συμπεριφερονται σαν ρεμαλια;

Και φυσικα, ο,τι αλλο γουσταρετε, ελευθερα να το πειτε. Ειμαι πολυ περιεργος για το αποτελεσμα

[Α, και φυσικα μιλαω για την δημοσια εκπαιδευση, ετσι;]

μμμ...πάρα πολύ ενδιαφέρον θέμα!!
αφού δεν μπορούμε να ακουστούμε από την πολιτεία, τουλάχιστον ας ακουστούμε από το i-school!

λοιπόν, αν είχα τη θέση της κ. Διαμαντοπούλου (δηλ. αν ήμουν χαλίφης στη θέση του χαλίφη ) θα έπαιρνα τα εξής μέτρα:

1) θα διατηρούσα τα 3 χρόνια του γυμνασίου, αλλά θα πρόσθετα ακόμη ένα χρόνο στο λύκειο έτσι ώστε η ογκώδης ύλη της γ' λυκείου να καλύπτεται ουσιαστικά μέσα από περισσότερη εξάσκηση και και όχι όπως τώρα που οι καθηγητές τρέχουν σαν τρελοί να προλάβουν την ολοκλήρωσή της.

2) πιστεύω πως δεν υπάρχουν χρήσιμα και άχρηστα μαθήματα, μιας και από όλα μπορείς να αποκομίσεις κάτι μικρό και δε νομίζω ότι θα καταργούσα κάποιο.

Ίσως, από το γυμνάσιο κι έπειτα θα προτιμούσα να διδάσκεται το μάθημα της θρησκειολογίας(όπως για παράδειγμα στη β΄λυκείου) έτσι ώστε οι μαθητές να έχουν το περιθώριο να μάθουν τα χαρακτηριστικά κι άλλων θρησκειών.

Σίγουρα θα έψαχνα για νέες μεθόδους διδασκαλίας στα ξενόγλωσσα μαθήματα, έτσι ώστε να γίνουν περισσότερο ενδιαφέροντα για το μαθητή, μιας και λόγω της ύπαρξης των φροντιστηρίων οι συγκεκριμένες ώρες έχουν καταντήσει "η ώρα του παιδιού".

Θα έκανα μεγάλη παρέμβαση στο μάθημα της ιστορίας όπου ουσιαστικά από το δημοτικό μέχρι και το λύκειο διδάσκονται ακριβώς τα ίδια πράγματα χωρίς ουσιαστικά να σου έχουν μείνει και πολλά.(για παράδειγμα θα εφοδίαζα τα σχολεία με διάφορα οπτικοακουστικά υλικα, ώστε οι μαθητές να έρχονται σε επαφή με τα γεγονότα και να τα κατανοούν περισσότερο).

Θα παραχωρούσα περισσότερες διδακτικές ώρες στο μάθημα της λογοτεχνίας, έτσι ώστε οι μαθητές να αγαπήσουν τα βιβλία και το μάθημα αυτό να μην είναι απλά 2 ώρες κάθε βδομάδα που να πρέπει να κρατάς μηχανικά σημειώσεις.

Φυσικά, θα δημιουργούσα νέες εργαστηριακές υποδομές για το μάθημα της φυσικοχημείας, έτσι ώστε το μάθημα να γίνεται εκεί μιας και είναι καθαρά πρακτικό.

Θα ανέβαζα το επίπεδο στο μάθημα της νεοελληνικής γλώσσας στα 2 πρώτα χρόνια του λυκείου, γιατί η ύλη της γ΄λυκείου σε ρίχνει αμέσως στα βαθιά χωρίς μπρατσάκια!

Τέλος, θα δημιουργούσα νέα μαθήματα ειδικής αγωγής στα οποία οι μαθητές θα ενημερώνονταν για τη σεξουαλική ζωή, την οδήγηση, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, την αντιμετώπιση εκτάκτων περιστατικών, όπως πυρκαγιά, σεισμός, μιας και η χώρα μας έχει μεγάλα αρνητικά νούμερα σε αφροδίσια νοσήματα, εκτρώσεις, καταπόσεις αλκοολούχων ουσιών, θανάτους από ναρκωτικά, τροχαία, πανικό σε έκτακτες περιπτώσεις .

3)αυτό, θυμάμαι, το είχαμε συζητήσει και μέσα στην τάξη. εγώ είμαι της άποψης πως οι μαθητές δεν πρέπει να χωρίζονται ανάλογα το επίπεδο, γιατί το βλέπω ως ένα είδος ρατσιστικής αντιμετώπισης προς τους αδύναμους μαθητές. αν και ίσως λίγο ουτοπικό, οι καλοί μαθητές μπορεί να λειτουργήσουν ως πρότυπα για τους αδύναμους και οι τελευταίοι να προσπαθήσουν να τους μιμηθούν.

4) νομίζω πως ο χωρισμός που γίνεται με τις κατευθύνσεις δε δημιουργεί κάποια προβλήματα και, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν έχω να προτείνω κάτι.

5) οι εξετάσεις τώρα... ένα άκρως ευαίσθητο ζήτημα.. είμαι της άποψης πως οι πανελλαδικές εξετάσεις πρέπει να αποδεσμευτούν από το λύκειο, από την άποψη πως οι μαθητές πρέπει πρώτα να δίνουν τις ενδοσχολικές τους εξετάσεις και, αφού πάρουν το απολυτήριό τους και εφόσον το επιθυμούν, να συμμετέχουν σ' αυτές. τώρα όσον αφορά τις πανελλήνιες ως θεσμό, πιστεύω πως είναι ο πιο αξιοκρατικός τρόπος εισαγωγής στα πανεπιστήμια σε σχέση με άλλους τρόπους που έχουν προταθεί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν ψεγάδια και πως δεν υπάρχουν περιθώρια αναβάθμισης του θεσμού.

6)ΦΥΣΙΚΑ και δεν πρέπει οι καθηγητές να καταχράζονται την εξουσία που τους δίνει το επάγγελμά τους απέναντι στους μαθητές, ενώ παράλληλα, ανά συχνά χρονικά διαστήματα θα πρέπει να υποβάλλονται σε γνωστικά και ψυχαναλυτικά τεστς, ώστε να υπάρχει πλήρες καταρτισμένο εκπαιδευτικό προσωπικό στα σχολεία, χωρίς να ασκούν βίαιες(σωματικές ή λεκτικές) συμπεριφορές στους μαθητές..

θα προχωρούσα στην εφαρμογή όλων των παραπάνω, αφού πρώτα θα επέλυα τα άμεσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλά σχολεία της χώρας μας. πρώτα απ' όλα λοιπόν θα δημιουργούσα νέες υποδομές κατάλληλες για τη στέγαση μαθητών και καθηγητών (είναι τραγελαφικό να είμαστε στο 2010, να θεωρούμαστε μία πολυτισμένη χώρα και χιλιάδες σχολεία να λειτουργούν χωρίς θέρμανση και να υπάρχουν αίθουσες έτοιμες να καταρρεύσουν).

στη συνέχεια, θα προχωρούσα στην πρόσληψη εκπαιδευτικών κάτω από τις συνθήκες που προανέφερα(βλ.νούμερο 6).

Θα αξιοποιούσα το μάθημα του σεπ προσλαμβάνοντας ειδικούς για τη διδασκαλία του, χωρίς να συμπληρώνει τις ώρες του ο χ,ψ καθηγητής εικαστικών, μουσικής κλπ, και φυσικά θα διδασκόταν σε περισσότερες από 2 τάξεις.

Τέλος, θα έδινα ουσιαστικό λόγο στους νέους για να παραθέτουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στο σχολικό τους χώρο, όσα τους προβληματίζουν και θελουν να αλλάξουν στην εκπαίδευση, και όχι απλά μια φορά το χρόνο να γράφουν 2 παραγράφους(όπως ορίστηκε φέτος) για τη βουλή των εφήβων μόνο και μόνο για να λέμε πως ακούγεται η φωνή των νέων...
..
Αυτά από εμένα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[musicrain1]

1) Έξι όπως και τώρα !

2) Αλλαγή σε όλα τα βιβλία: Έμφαση στη γενική γνώση, στη διαχείριση των πληροφοριών και όχι στην απομνημόνευσή τους. Προσθήκη "πρακτικών" μαθημάτων όπως ξυλουργική, κεραμική, ηλεκτρικά, και άλλων όπως θέατρο, χορός, μουσική, σύγχρονη λογοτεχνία (ναι, harry potter στα σχολεία) κλπ. , με σύστημα επιλογής που εξηγώ αργότερα :-) Προσπάθεια η γνώση να κατακτάται εμπειρικά/να δημιουργείται μέσα στην τάξη - με πειράματα, επισκέψεις, εργασίες - και όχι να "καταναλώνεται" απ' τους μαθητές μέσα από βιβλία. Επιπλέον, μαθήματα που έχουν να κάνουν με την καθημερινή ζωή, όπως μαγειρική, επισκευές, διαχείριση του σπιτιού, οικονομική διαχείριση κοκ.
Ελαστικότητα στην ύλη, ώστε να μπορεί ο καθηγητής να κάνει πρωτότυπο και ενδιαφέρον μάθημα.

3) Κανένας τέτοιος διαχωρισμός! Δεν είναι δυνατόν να αποστειρώσουμε το σχολικό περιβάλλον ακολουθώντας το αρρωστημένο και ψυχωτικό παράδειγμα των φροντιστηρίων. Όπως οι πραγματικές κοινωνίες λειτουργούν μέσα απ' την αλληλεπίδραση πολλών ειδών ανθρώπων, έτσι και η σχολική κοινότητα κερδίζει απ' την ποικιλία χαρακτήρων και "επιδόσεων" σε μία τάξη. Άλλωστε, η δυνατότητα επιλογής μαθημάτων θα οδηγούσε σε τάξεις μαθητών που ενδιαφέρονται εξ' ορισμού και θα διευκολύνει την ομαλή διδασκαλία. Δεν είναι δυνατόν να σπρώχνουμε με τη βία εφήβους σε βαθμοθηρικές λογικές, με ότι άγχος αυτές συνεπάγονται!

4) Στο γυμνάσιο, ένας βασικός κορμός μαθημάτων με απλές γνώσεις που "όλοι πρέπει να κατέχουν". ΑΠΛΑ μαθηματικά, βιολογία, χημεία, γλώσσα (χωρίς τις φιλολογικές υστερίες του συντακτικού και της γραμματικής), "πως λειτουργούν τα πράγματα γύρω μας (τηλέφωνο,τηλεόραση)", πληροφορική, ιστορία, περιβάλλον. Επιλογή από μαθήματα χορού, μουσικής, θεάτρου, ανάλογα εργαστήρια, μουσικά όργανα, αθλήματα, πρακτικά μαθήματα, ξένες γλώσσες κλπ.
Στο λύκειο, απόλυτη ελευθερία επιλογής μαθημάτων (ενός συγκεκριμένου αριθμού).

5)Κατάργηση των εξετάσεων στις ενδιάμεσες τάξεις. Απολυτήριες (ενδοσχολικές) εξετάσεις γυμνασίου, λυκείου. Στον βαθμό απολυτηρίου, θα μετράνε και όλες οι δραστηριότητες στις οποίες έχει συμμετάσχει ο μαθητής, παραστάσεις εργασίες, ταξίδια, επισκέψεις κλπ.
Οι μαθητές που τελειώνουν το λύκειο (απολυτήριο >10) μπορούν να δηλώσουν ελεύθερα σε όποιο πανεπιστήμιο θέλουν. Οι συγγενείς σχολές και τα τμήματα θεσπίζουν συνδεόμενα "εισαγωγικά" πρώτα έτη σπουδών. Στο τέλος του πρώτου έτους,περνούν αυστηρές εξετάσεις και όσοι αποτυγχάνουν φεύγουν απ' την σχολή,έχουν όμως την δυνατότητα να συνεχίσουν στο δεύτερο έτος κάποιας συγγενούς της (π.χ. αν αποτύχεις στην ιατρική μπορείς να συνεχίσεις στη βιολογία, μετά νοσηλευτική κλπ.)

6)Τακτικές αξιολογήσεις καθηγητών,με τη συμμετοχή των μαθητών. ¨Οσοι κρίνονται κατ' επανάληψη αρνητικά απομακρύνονται

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Θα γράψω κάτι που όπου το είπα (σε μαθητές και καθηγητές) κόντεψα να φάω ξύλο:
Να γίνονται πανελλαδικές εισαγωγικές εξετάσεις από το γυμνάσιο στο λύκειο (κάποτε γινόταν). Έτσι θα διαλέγονται ποιοι θα πάνε στο γενικό και ποιοι στα ΕΠΑΛ. Έτσι το γενικό θα έχει λογικό επίπεδο και όλες οι αλλαγές που λέτε μπορεί να έχουν αποτέλεσμα.
(Και τώρα μπορείτε να με λιθοβολήσετε)

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[musicrain1]

Θα γράψω κάτι που όπου το είπα (σε μαθητές και καθηγητές) κόντεψα να φάω ξύλο:
Να γίνονται πανελλαδικές εισαγωγικές εξετάσεις από το γυμνάσιο στο λύκειο (κάποτε γινόταν). Έτσι θα διαλέγονται ποιοι θα πάνε στο γενικό και ποιοι στα ΕΠΑΛ. Έτσι το γενικό θα έχει λογικό επίπεδο και όλες οι αλλαγές που λέτε μπορεί να έχουν αποτέλεσμα.
(Και τώρα μπορείτε να με λιθοβολήσετε)

​

Νταξει όχι και λιθοβολισμός, καμιά φάπα μόνο χαχαχαχαχα πλακίζω φυσικά! Έχω δύο αντιρρήσεις σε αυτό που προτείνεις:

1) Οι πανελλήνιες και ο "μπαμπούλας" της ύλης και των φροντιστηρίων έχουν ήδη καταστρέψει τα δύο τελευταία χρόνια του Λυκείου - ας μην επεκταθούν και στο γυμνάσιο. Τι χρωστάνε τα 14χρονα να φορτωθούν με τόσο άγχος - πιστεύω ότι περισσότερες εξετάσεις δεν λύνουν το πρόβλημα...

2) (και κυριότερο) Θα ενισχυθούν ακόμα περισσότερο οι διακρίσεις μεταξύ λυκείων->πανεπιστημίων και ΕΠΑΛ. Δεν είναι δυνατό οι "καλοί" να πηγαίνουν στο λύκειο και μετά πανεπιστήμιο και οι "κακοί" στο ΕΠΑΛ, είναι απαράδεκτο και ρατσιστικό. Πρέπει να καταριφθεί η άποψη ότι η φοίτηση σε ένα ΑΕΙ σε καθιστά αυτόματα ανώτερο άνθρωπο και σου προσδίδει επιπλέον κοινωνικό status και να ξεπεραστεί η "Αγία Τριάς": Νομική, Ιατρική, Πολυτεχνείο. Τα παιδιά να επιλέγουν τα ΕΠΑΛ επειδή θέλουν και όχι επειδή κρίνονται κακοί μαθητές. Στη Γαλλία, θεωρείται απολύτως φυσικό το παιδί ενός γιατρού να γίνει ξυλουργός. Ισχύει το ίδιο στην Ελλάδα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mr. Crowley]

Να κάτι που (δεν έχω δει να) έχουμε συζητήσει.So,πως το φαντάζεστε?
Για να βοηθήσω λίγο,θα δώσω μερικά στοιχεία που μας ενδιαφέρουν...

-διδασκόμενα μαθήματα (ή γενικότερα,γνωστικά πεδία που θα περιλαμβάνονται)
-σχέσεις διδασκομένων-διδασκόντων
-οργάνωση και δομή του εκπαιδευτικού συστήματος
-τρόπος αξιολόγησης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[αδαμαντια52071]

...σαν εκεινο στην φιλανδια....
πιο συγκεκριμενα.......
Σε μια μακρινή χώρα, στη Φινλανδία, που εδώ και μια δεκαετία οι μαθητές της βγαίνουν πρώτοι σε όλες τις διεθνείς αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ (οι δικοί μας τελευταίοι), γιορτάζουν τις μέρες αυτές. Γιορτάζουν, γιατί μετά από δύο μήνες διακοπών βρέθηκαν ξανά με τους συμμαθητές και δασκάλους φίλους τους, στη μικρή κοινότητα του σχολείου τους. Στη Φινλανδία, στα πολυθέσια και ολοήμερα σχολεία θα βρεις παιδιά από 8 μηνών μέχρι 16 ετών. Όταν εργάζονται και οι δύο γονείς μπορούν να αφήσουν το 8 μηνών και άνω παιδί τους στο σχολείο μαζί με τα μεγαλύτερα αδερφάκια του. Στη μικρή κοινότητα του σχολείου θα βρεις παιδιά με ειδικές ανάγκες, αφού, σκοπίμως, δεν υπάρχουν ειδικά ιδρυματικά-σχολεία. Θα βρεις βρέφη, να μαθαίνουν από μικρά να συνυπάρχουν με μεγάλους και αναπήρους, όπως στην κοινωνία των μεγάλων, καλλιεργώντας το αίσθημα της ευθύνης και της αλληλεγγύης των μεγάλων παιδιών προς τα μικρότερα και προς τα διαφορετικά. Στη Φινλανδία γιορτάζουν, γιατί θα βρεθούν πάλι σε σχολεία με σύγχρονα εργαστήρια και αμφιθέατρα, με κλειστά γυμναστήρια και πισίνες, με ειδικές αίθουσες χαλάρωσης και σάουνας, με εστιατόρια με το δωρεάν φαγητό και το σημαντικότερο, γιατί θα μάθουν και θα δημιουργήσουν γνώση με τους δασκάλους φίλους τους, παίζοντας, συζητώντας και μελετώντας διάφορα βιβλία και όχι ένα υποχρεωτικό σε κάθε μάθημα, όπως στην Ελλάδα. (Οι δάσκαλοί μας, ακόμη και να θέλουν να πάρουν πρωτοβουλίες δημιουργικής μάθησης δεν μπορούν. Είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν με συγκεκριμένα βιβλία με έναν στόχο: «να βγει όπως-όπως η ύλη», αποστηθισμένη βεβαίως). Τα παιδιά στη Φινλανδία, στις πρώτες έξι τάξεις, κάνουν συχνά τεστ, όχι όμως για να βαθμολογηθούν (να τιμωρηθούν όπως τα ελληνόπουλα)αλλά για να διαπιστωθούν οι αδυναμίες τους ώστε να τους παρασχεθεί εξατομικευμένη ενισχυτική διδασκαλία. Η φιλοσοφία τους είναι, «η βαθμολογία αποθαρρύνει και ωθεί ακόμη περισσότερο στην άρνηση μάθησης τον κακό μαθητή, ενώ επιβραβεύει τον καλό μαθητή, που έτσι κι αλλιώς δεν χρειάζεται την επιβράβευση». Τα παιδιά στη Φινλανδία μπορούν ήδη από τις πρώτες τάξεις, να επιλέξουν ακόμη και το ημερήσιο πρόγραμμά τους. Ένα παιδί της δευτέρας δημοτικού, μπορεί μια ημέρα να επισκεφτεί κάποιο μάθημα της τρίτης ή ακόμη και της πρώτης, αν νομίζει πως αυτό χρειάζεται περισσότερο. Τα παιδιά στη Φινλανδία αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, που το εκπαιδευτικό τους σύστημα είναι ανάμεσα σε εκείνο των πρώτων πέντε στον κόσμο, όπως στην Ιαπωνία, Κορέα και Καναδά, όταν έχουν τεστ στα μαθηματικά, φυσική, χημεία, ακόμη και στη γλώσσα τους, επιτρέπεται να έχουν μαζί τους βοήθημα (βιβλίο με τους μαθηματικούς, φυσικούς, χημικούς τύπους και λεξικό γλώσσας). Οι παιδαγωγοί τους δεν έχουν κανένα λόγο να απαιτήσουν από τα παιδιά να μάθουν απ έξω πράγματα, που μετά από μερικές εβδομάδες δε θα θυμούνται. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μάθουν τα παιδιά τους να σκέπτονται λογικά, με κριτική αναλυτική σκέψη, κατανοώντας περίπλοκα νοήματα και αλληλοσυσχετισμούς. Με λίγα λόγια, τους ενδιαφέρει να αγαπήσουν τα παιδιά τη μάθηση και το βιβλίο για να συνεχίσουν να μαθαίνουν μόνα τους. Με το ζόρι δε μαθαίνει κανείς. Με το ζόρι μπορείς μόνο να αποστηθίσεις ξένη γνώση, για λίγο καιρό. Όταν το απόγευμα, μετά την ενισχυτική διδασκαλία, οι Φιλανδοί μαθητές πάνε στο σπίτι, αφήνουν τη σάκα με τα βιβλία στο σχολείο. Όλη η υπόλοιπη ημέρα τους ανήκει. Χαίρονται την παιδικότητά τους. Τεστ για το σπίτι απαγορεύονται. Η λέξη φροντιστήριο δεν υπάρχει ούτε στο λεξικό τους. Είναι πρώτα στην Ευρώπη στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων και τελευταία σε τηλεθέαση. Τα ελληνόπουλα τρέχουν από φροντιστήριο σε φροντιστήριο σαν κουρδιστά πορτοκάλια. Το μόνο που τους μένει μετά, είναι να καθίσουν εξαντλημένα μπροστά στην τηλεόραση μέχρι να τους πάρει ο ύπνος. Σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου δε βλέπεις παιδιά με τσάντες να κυκλοφορούν μέχρι τα μεσάνυχτα τρέχοντας σαν τον Βέγγο να προλάβουν το επόμενο μάθημα αποστήθισης, προς μεγάλη ικανοποίηση των φροντιστηρίων. Είναι δυνατόν αυτά τα τραύματα της χαμένης παιδικότητας να μην έχουν βαθιές και μακροχρόνιες ψυχικές συνέπειες; Τα περισσότερα ελληνόπουλα πάνε άκεφα σε άθλια δημόσια σχολεία, που μοιάζουν σαν γκαράζ αυτοκινήτων. Θα συναντήσουν δασκάλους, στην πλειονότητά τους σκυθρωπούς και δίχως όρεξη, που από τότε που τελείωσαν τις σπουδές τους δεν έχουν ανοίξει βιβλίο. Θα συναντήσουν δασκάλους, για τους οποίους η λέξη εξατομικευμένη προσέγγιση μαθητή με ιδιαίτερα προβλήματα, υπάρχει μόνο στα λεξικά. Θα πρέπει να αποστηθίσουν κακογραμμένα βιβλία πάνω στα οποία θα εξεταστούν. Όποιος έχει την καλύτερη μνήμη ή τις καλύτερες τεχνικές αποστήθισης, όχι απαραίτητα και το καλύτερο μυαλό, θα επιβραβευθεί. Οι κακοί μαθητές θα τιμωρηθούν και θα σπρωχθούν στη μαθησιακή άρνηση. Η μαθητική διαρροή στη χώρα μας, σε κάποιες περιοχές ξεπερνά το 30% , ενώ στη Φινλανδία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Η απάντηση της υπουργού παιδείας τους είναι: «είμαστε μια μικρή χώρα και δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε έναν μαθητή». Γιατί αλήθεια συμβαίνουν όλα αυτά τα τραγικά, στο σημαντικότερο τομέα μιας χώρας όπως είναι η παιδεία, από την οποία εξαρτώνται όλα τα άλλα; Γιατί βασανίζουμε δίχως λόγο ότι πολυτιμότερο έχουμε, τα παιδιά μας; Γιατί, ενώ πληρώνουμε τα περισσότερα λεφτά στον κόσμο για την παιδεία (στην παραπαιδεία των φροντιστηρίων), έχουμε μια τόσο άθλια δημόσια παιδεία; Την απάντηση μας την έδωσε πριν λίγες ημέρες ο κος Βουλγαράκης: «υπάρχουν βουλευτές που τα δίδακτρα που πληρώνουν για τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία είναι περισσότερα από τα εισοδήματα που δηλώνουν στο πόθεν έσχες»!!! Κυβερνώντες και εξουσιάζοντες, που στέλνουν τα παιδιά τους σε πανάκριβα ιδιωτικά σχολεία, δεν έχουν κανένα λόγο να δώσουν λεφτά στη δημόσια παιδεία, όπως δεν έχουν κανένα λόγο να δώσουν λεφτά για τη δημόσια υγεία αφού αν χρειαστεί, οι ίδιοι και τα παιδιά τους θα πάνε στο Memorial. Αυτή είναι η μοναδική εξήγηση και καμία άλλη για τα άθλια δημόσια σχολεία μας. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες προς βλάκες! Στη Φινλανδία, ο γιος του πρωθυπουργού, του προέδρου της ΝΟΚΙΑ, του θυρωρού της πολυκατοικίας και του χασάπη της γειτονιάς πάνε στο ίδιο δημόσιο σχολείο. Γι αυτό και έχουν κάθε λόγο να δίνουν τα διπλάσια ακριβώς λεφτά από εμάς, γύρω στο 7% του ΑΕΠ, για την παιδεία τους. «Βάση της εκπαίδευσής μας είναι η ισότητα όλων στο σχολείο», λέει η υπουργός τους. Οι Φιλανδοί αγαπούν την πατρίδα τους, όχι ακροδεξιά και θεωρητικά σαν μια αφηρημένη ιδέα, αλλά σαν ζωντανό οργανισμό. Γι αυτούς πατρίδα είναι πάνω απʼ όλα ο λαός τους, οι άνθρωποί τους, τα παιδιά τους.
από email αγνώστου που “κυκλοφορεί”



και



Διαβάστε πως περνουν 9 χρόνια στο σχολείο οι Φινλανδοί μαθητές...

​

Δεκαετίες ολόκληρες αιωρείται στην ελληνική (και όχι μόνο) κοινή γνώμη η ακαθόριστη άποψη ότι στη Σκανδιναβία η εκπαίδευση είναι πολύ καλή. Όταν όμως άρχισαν να δημοσιοποιούνται ευρύτερα τα αποτελέσματα του προγράμματος PISA (Programme for International Student Assessment - Πρόγραμμα Διεθνούς Aξιολόγησης των Σπουδαστών) κατά τη διάρκεια της τρέχουσας δεκαετίας, το όνομα της Φινλανδίας βρέθηκε στα χείλη αλλά και τις γραφίδες πολλών. ​

​

​

​

Oι. εντυπωσιακές επιδόσεις των Φινλανδών μαθητών και φοιτητών προκάλεσαν αίσθηση σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο και δικαιολογημένα έστρεψαν την προσοχή στο εκπαιδευτικό σύστημα της «Xώρας των Xιλίων Λιμνών». Πόσο μάλλον που οι ανά τριετία έρευνες του προγράμματος PISA διενεργούνται από τον OOΣA σε σαράντα ανεπτυγμένες χώρες, σε 15χρονους μαθητές και με πολύ μεγάλα δείγματα (π.χ. στη Φινλανδία εξετάστηκαν 6.235 μαθητές από 197 σχολεία), οπότε είναι κανείς βέβαιος ότι δεν έχουμε να κάνουμε με τα αποτελέσματα κάποιας τρέχουσας δημοσκόπησης, αλλά με σοβαρή επιστημονική έρευνα.


Tάξεις - Kοινωνικές κυψέλες
H Φινλανδία έχει εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, όπως και η Eλλάδα. Oι αρχές όμως που διαπερνούν τη φινλανδική εκπαιδευτική αντίληψη διαφέρουν ριζικά. Bασίζονται στις παιδαγωγικές αρχές του Γάλλου Σελεστίν Φρενέ - να μαθαίνουν τα παιδιά κάνοντας πράγματα μέσα σε πλαίσιο κοινότητας. Στην πράξη αυτό μεταφράζεται στο ότι από την πρώτη κιόλας τάξη του Δημοτικού οι μικροί μαθητές συμμετέχουν σε πληθώρα δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής.

Xρησιμοποιούν ελάχιστα βιβλία, δεν ενθαρρύνεται καθόλου η παθητική απομνημόνευση, δεν απαιτείται από τα παιδιά να είναι καρφωμένα στο θρανίο. Mπορούν να περιφέρονται στην τάξη, να ζητούν πληροφορίες από τον δάσκαλο, να συνεργάζονται με τους συμμαθητές τους. Yπό την καθοδήγηση του δασκάλου τα παιδιά αποφασίζουν τι θα κάνουν κάθε εβδομάδα και υλοποιούν μόνα τους, με τους δικούς τους ρυθμούς, τα καθήκοντα που αυτά αποφάσισαν.

Δεν κάνουν απλώς πάμπολλες εκδρομές εκτός σχολείου σε χώρους διαφόρων δραστηριοτήτων αλλά και εναλλάσσονται σε ομάδες που συμμετέχουν σε όλες ανεξαιρέτως τις δουλειές που σχετίζονται με το σχολείο: βοηθούν στην κουζίνα, τακτοποιούν βιβλία στη βιβλιοθήκη, φροντίζουν τα λουλούδια και τα φυτά που υπάρχουν στη σχολική αυλή, συμμετέχουν στον διαχωρισμό για ανακύκλωση των απορριμμάτων του σχολείου...

Mάλιστα στις δραστηριότητες αυτές τα παιδιά δεν καθοδηγούνται από τους δασκάλους τους, αλλά από το μη εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου: μαγείρους, κηπουρούς, καθαρίστριες, γραμματέα... Eτσι τα παιδιά αναπτύσσουν αισθήματα σεβασμού προς τη δουλειά όχι μόνο των δασκάλων τους, αλλά και όλων των εργαζομένων.

«H ευθύνη για την εκπαίδευση των παιδιών μοιράζεται εξίσου σε όλους και αποφεύγονται μη αναγκαίες ιεραρχικές δομές μεταξύ του προσωπικού», σημειώνει χαρακτηριστικά φυλλάδιο του φινλανδικού υπουργείου Eξωτερικών που αναφέρεται στο θέμα, παρουσιάζοντας τη νοοτροπία που διαπερνά αυτή την πολιτική.
Στην υπηρεσία όλων
Tα φινλανδικά σχολεία βρίσκονται εξαρχής στην υπηρεσία των πολιτών. Mορφώνουν τα παιδιά, αλλά διευκολύνουν και τους γονείς. Eίναι φυσικά δημόσια σχεδόν στην ολότητά τους. Xρηματοδοτούνται από τους δήμους ή το κράτος. Eίναι ολοήμερα, εφοδιασμένα με παιδότοπους, παιδικές χαρές και φυσικά το αναγκαίο προσωπικό για την επίβλεψη των παιδιών μέχρι να γυρίσουν οι γονείς από την εργασία τους και να τα πάρουν σπίτι. Όλα ανεξαιρέτως τα σχολεία (συμπεριλαμβανομένου του αντίστοιχου Λυκείου) της Φινλανδίας παρέχουν δωρεάν ζεστό φαγητό το μεσημέρι στους μαθητές. Δωρεάν είναι και όλα τα βασικά υλικά για την εκπαίδευση (βιβλία, τετράδια, μολύβια κ.λπ.), ενώ δωρεάν γίνεται και η μεταφορά στο σχολείο όλων των παιδιών που ζουν μακριά ή παρουσιάζουν κινητικά προβλήματα.

Tα φινλανδικά σχολεία είναι επίσης ανοιχτά στην τοπική κοινωνία. Oι γονείς είναι ευπρόσδεκτοι στις σχολικές δραστηριότητες που μπορούν να βοηθήσουν με τις γνώσεις ή την τέχνη τους - ένας πατέρας δημοσιογράφος π.χ. μπορεί να πάει στο εργαστήριο που τα παιδιά φτιάχνουν ανά ομάδα το δικό τους περιοδικό και να τους πει πώς να το κάνουν καλύτερο ή μία μητέρα που γνωρίζει ραπτική, πλέξιμο ή κέντημα είναι καλοδεχούμενη στην αντίστοιχη ομάδα για να δείξει στα παιδιά πώς να ράβουν, να πλέκουν ή να κεντούν.

Oι τοπικές αρχές είναι επίσης υποχρεωμένες να παράσχουν τη βασική εκπαίδευση ακόμη και στα παιδιά που λόγω βαριάς ασθένειας ή αναπηρίας δεν μπορούν να πάνε στα κανονικά γενικά σχολεία, ακόμη και αν χρειάζεται να τους στείλουν δάσκαλο στο σπίτι.
Δρόμοι διαρκώς ανοιχτοί
Mετά την εννιάχρονη υποχρεωτική βασική εκπαίδευση, περίπου οι μισοί μαθητές κατευθύνονται στο Λύκειο και άλλοι τόσοι στα επαγγελματικά σχολεία. Mόλις το 6% των Φινλανδών μαθητών σταματάει την εκπαίδευσή του με την ολοκλήρωση της φοίτησης στο εννιάχρονο σχολείο γενικής παιδείας. Oύτε και τρέχουν όμως όλοι στο Γενικό Λύκειο, όπως εδώ. Mόνο οι μισοί.

Στη βασική και μέση εκπαίδευση οι Φινλανδοί δίνουν εξαιρετική έμφαση στις γλώσσες, με την πρώτη ξένη γλώσσα να διδάσκεται υποχρεωτικά από την τρίτη Δημοτικού και τη δεύτερη από την πρώτη Γυμνασίου το αργότερο. Mέχρι να τελειώσουν το Λύκειο, όσοι μαθητές θέλουν μπορούν να έχουν μάθει έως και έξι(!) γλώσσες.

Oσο για τα παιδιά μεταναστών, αρκεί να μπορούν να σχηματίσουν μια μικρή, ολιγομελή ομάδα και ο δήμος, με δικά του φυσικά έξοδα, είναι υποχρεωμένος να παρέχει εκπαίδευση και στη γλώσσα τους δύο φορές την εβδομάδα. Στο Eλσίνκι π.χ. όπου υπάρχουν 2.600 παιδιά μεταναστών, τέτοια μαθήματα γίνονται σε περίπου 40 γλώσσες.

Aκόμη μεγαλύτερη προσοχή δίνουν οι Φινλανδοί σε θέματα θρησκείας. Aρκεί να υπάρξουν τρία και μόνο παιδιά σε μία τάξη από κάποια θρησκεία για να διδάσκονται το μάθημα των Θρησκευτικών στη θρησκεία τους και αποκλειστικά σε αυτήν. Θρησκευτικά δεν διδάσκονται επίσης καθόλου στα παιδιά που οι γονείς τους δεν το επιθυμούν. Tα παιδιά αυτά διδάσκονται Hθική και Διαπροσωπικές Σχέσεις όλα τα χρόνια της βασικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
«Εκτόπισαν» την ιδιωτική εκπαίδευση

H τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίζεται σε Πανεπιστήμια και Πολυτεχνεία. Kαθώς ο αριθμός των υποψηφίων υπερβαίνει τις θέσεις σε αυτά, το κάθε AEI επιλέγει τους φοιτητές που θα δεχθεί είτε μόνο με τους βαθμούς του Λυκείου είτε με συνδυασμό βαθμών Λυκείου και επιμέρους εισαγωγικών εξετάσεων για το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο ή Πολυτεχνείο. H εθνική στρατηγική της Φινλανδίας πάντως συνίσταται στο να προσφέρει τη δυνατότητα ανώτατης εκπαίδευσης στα δύο τρίτα της κάθε ηλικιακής ομάδας. Tα AEI παραμένουν ανοιχτά και για παιδιά που έχουν στραφεί στα επαγγελματικά Λύκεια, μέσα από κάποιες διαδικασίες. Tο τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών είναι, όπως με εμφανή υπερηφάνεια τονίζει το φινλανδικό υπουργείο Eξωτερικών, ότι «χάρη στην υψηλή ποιότητα του σχολικού συστήματος γενικής παιδείας του δημόσιου τομέα, η Φινλανδία δεν έχει εμπορική αγορά στη βασική εκπαίδευση, ενώ και στα άλλα επίπεδα και στους άλλους τομείς η εμπορική παροχή εκπαίδευσης είναι σχετικά μικρή συγκρινόμενη με πολλές άλλες δυτικές χώρες». Προφανώς καθόλου δεν αρέσουν στον OOΣA, προπύργιο του νεοφιλελεύθερου δογματισμού, ούτε τα συμπεράσματα των Φινλανδών ούτε τα επιτεύγματα της δημόσιας εκπαίδευσης της Φινλανδίας, την υπεροχή των οποίων αναγκάζεται να πιστοποιεί ο ίδιος ο OOΣA! "

"Τέλος, όλοι αξιολογούνται. Δάσκαλοι, καθηγητές και Σχολές. Και οι τελευταίες ανάλογα με την απόδοση τους χρηματοδοτούνται...​

​

​

​

www.imerisia.gr ​

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Superhuman]

Καθηγήτριες με μπικίνι και σουβλάκια στα διαλείμματα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[αδαμαντια52071]

Καθηγήτριες με μπικίνι και σουβλάκια στα διαλείμματα...

θα ηθελες να δεις εσυ την πενηνταφευγααα φιλολογο σου με το μουσι του καραισκακη με μπικινι???

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Superhuman]

Καθηγήτριες αλα Όλγα Φαρμάκη ή Jessica Alba...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moxa15]

Καθηγήτριες αλα Όλγα Φαρμάκη ή Jessica Alba...

ΕΜΕΙΣ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΜΕ...

Εγω και θεωριτικη θα πηγαινα αν ηταν αυτη....

Πσντως περα απο τη πλακα δεν ξερω σαφως πως θα ητν τ ιδανικο αλλα σαφως γνωριζω οτι το κορεσμενο εκπαιδευτικο συστημα που εχουμε ειναι κατακριταιο απο ολους...

Ιδανικο θα ηταν μ πολλες ωρες γυμναστικης.
Επισης χωρις τις πανελληνιες ή οποιουδηποτε αλλου ειδους εξετασεις στο τελος οποως ειναι στη αγγλια
τελειώνεις το σχολιεο και επιλεγεις τη σχολη-πολυτεχνείο = ειδικοτητα που επιθυμεις και μπαινεις χωρις εξετασεις
Αν κοπεις σ ενα μαθημα 2 φορές(παει και εκει ο χρονος να χωριζεται σ 2 εξαμηνα) τοτε εργασια και αν κοπεις σε ε παρα πολλα (Χαιρε Ελλας των αιωνιν φοιτητων )...ΤΠ

Το θεωρω δικαιο και σωστο.Και χωρις αγχος επιλεγεις τη αγαπας και μαθαινεις πραγαμτα στο σχολειο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[annouskagia]

συμφωνώ για το φιλανδικό σύστημα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Να εξηγήσω από την αρχή τη θέση μου για να μην παρεξηγηθώ:
Δεν είμαι αντίθετος με το εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας, ίσα-ίσα το βρίσκω πολύ καλό. Όμως, εμείς (έχοντας τη μισή πληροφόρηση) το έχουμε εξιδανικεύσει υπερβολικά, πολλοί νομίζουμε ότι το σχολείο εκεί είναι κάτι σαν παιδική χαρά και έχουμε καταντήσει σε κάθε συζήτηση περί εκπαίδευσης να αρχίζουμε πάντα με τις 3 λέξεις “ενώ στην Φινλανδία”. Ας απομυθοποιήσουμε λοιπόν μερικά πράγματα.

Δεν σας φαίνεται λίγο περίεργο το ότι ακούμε τόσο πολλά για το εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας και όχι για κανένα άλλο κράτος? Ωραία, πολύ καλό είναι το Φινλανδικό, αλλά δεν υπάρχουν στη Γη και άλλα το ίδιο καλά ή ίσως και καλύτερα? Η απάντηση είναι ότι είναι θέμα marketing. Ναι, όσο παράξενο και να ακούγεται, το εκπαιδευτικό σύστημα είναι εμπορικό αγαθό για πώληση και αγορά. Η Φινλανδία αυτή τη στιγμή προσπαθεί να κάνει εξαγωγή εκπαιδευτικού συστήματος. Αυτό περιλαμβάνει τεχνογνωσία, εμπειρίες, ειδικούς επιστήμονες, βιβλία, υλικό, όργανα και πολλά άλλα. Έτσι πολύ απλά διαφημίζει το προϊόν της. Δεν βρίσκω κάτι το μεμπτό σε αυτό, βρίσκεται μέσα στα θεμιτά πλαίσια του (καπιταλιστικού) κόσμου μας.

Στην Ελλάδα η διαφήμιση άρχισε πριν 3 χρόνια με κάποιες εκδηλώσεις της Φινλανδικής πρεσβείας. Ποιους κάλεσαν? Βουλευτές, στελέχη του υπουργείου παιδείας, καθηγητές πανεπιστημίων και (το πιο βασικό) εκδότες εφημερίδων, ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών και δημοσιογράφους. Από την επόμενη σχεδόν μέρα άρχισε η δουλειά σε όλα τα μέσα ενημέρωσης. Άρθρα στις εφημερίδες και εκπομπές στα κανάλια, ανέλυαν λεπτομερώς το Φινλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα και το εκθείαζαν. Και για να μην πάει ο νους σας στο κακό (nPb εδώ είσαι?), σίγουρα όλοι αυτοί το έκαναν από καλή και μόνο διάθεση, καθώς στην Ελλάδα ποτέ κανένας δεν θα έκανε κάτι τέτοιο από απόκρυφους και ιδιοτελείς σκοπούς.

Ο σκοπός της προπαγάνδας (αν δεν σας αρέσει η λέξη, κάντε τη “ενημέρωση”), είναι να περάσει στην κοινή γνώμη το πόσο καλό είναι το σύστημα, έτσι ώστε την κατάλληλη στιγμή να αγοραστεί σε καλή τιμή. Όπως σε κάθε διαφήμιση, έτσι κι εδώ προβάλλονται μόνον τα θετικά στοιχεία του προϊόντος ή πιο σωστά, μόνον αυτά που θα προσελκύσουν τον καταναλωτή (δηλαδή πάντα η μισή αλήθεια). Έτσι φτάσαμε στα ωραία περιοδικά που στέλνονται στους καθηγητές και στις εκπομπές του Τσίμα (που φυσικά ανέβηκαν αμέσως στο youtube), στις οποίες παρουσιάζεται το σχολείο σαν ένας χώρος ατέλειωτης διασκέδασης, όπου οι μαθητές δεν κάνουν τίποτε άλλο εκτός από σκηνοθεσία, αναρρίχηση και χορό. Γεμίσαμε και από φιλοφινλανδικά blogs. Εδώ έμαθα και κάτι άλλο (από το μήνυμα της Αδαμαντίας): η προπαγάνδα γίνεται και από e-mail αγνώστου που “κυκλοφορεί”. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να έχουμε πλάσει μια πολύ χαλαρή εικόνα για τα σχολεία στη Φινλανδία και λόγω της μονόπλευρης πληροφόρησης να έχουν γίνει το όραμα του κάθε λουφαδόρου μαθητή.

Ας γράψω μερικά πράγματα που δεν τα λένε τα φιλμάκια. Συνολικά εκεί οι μαθητές κάνουν περισσότερες ώρες μάθημα από εμάς. Δεν χάνονται ποτέ μέρες ούτε υπάρχουν κενές ώρες. Όλες οι δραστηριότητες (εκδρομές κλπ) γίνονται εκτός του ωραρίου μαθημάτων ή σε αργίες. Ο κανονισμός (σχετικά με απουσίες, συμπεριφορά κλπ) είναι πολύ αυστηρός και πολύ εύκολα σε διώχνουν από το σχολείο. Εκτός από τα μαθήματα επιλογής που μας διαφημίζουν, υπάρχουν και τα υποχρεωτικά μαθήματα κορμού (μαθηματικά, γλώσσες, φυσική κλπ) που δεν διαφέρουν από τα δικά μας (και πολλές φορές είναι και πιο δύσκολα). Τα υποχρεωτικά μαθήματα υπάρχουν σε όλα τα σχολεία, αλλά τα επιλογής εξαρτάται από το σχολείο και πόσο πλούσιος είναι ο δήμος ή ποιες εταιρίες-χορηγούς έχει.

Και στη Φινλανδία υπάρχουν εξετάσεις και μάλιστα πολύ πιο αυστηρές από τις δικές μας. Στο τέλος της υποχρεωτικής εννιάχρονης εκπαίδευσης, δηλαδή δικό μας γυμνάσιο, δίνουν απολυτήριες εξετάσεις και για να περάσει κάποιος πρέπει να ξεπεράσει σε κάθε μάθημα βαθμό 50-65%. Το λύκειο τους χωρίζεται σε γενικό και τεχνικό – επαγγελματικό. Σε ποιο τύπο λυκείου θα πάει κάποιος καθορίζεται από τον επαγγελματικό προσανατολισμό και με κάποιο τρόπο από τους βαθμούς του απολυτηρίου γυμνασίου. Πάντως σήμερα το 45% μόνο των μαθητών στη Φινλανδία πηγαίνει στο γενικό λύκειο και το 55% στο τεχνικό – επαγγελματικό. Το λύκειο είναι 3 χρόνια και δεν έχει ακριβώς τάξεις, αλλά μαθήματα υποχρεωτικά ή επιλογής και ο μαθητής μπορεί να διαλέξει όποια θέλει για κάθε χρόνο. Στο τέλος κάθε μαθήματος φυσικά και υπάρχουν εξετάσεις και όποιος δεν το περνά είναι υποχρεωμένος να το ξαναπάρει. Μετά τα 3 χρόνια του λυκείου δίνουν περιφερειακές εξετάσεις, δηλαδή όχι ακριβώς πανφινλανδικές, και πάλι ο βαθμός πρέπει να ξεπερνά το 65%. Δηλαδή, εκεί τα απολυτήρια δεν χαρίζονται σε συσκευασία δώρου με μέσο όρο 9,5 όπως εδώ. Για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο ή το πολυτεχνείο, κάθε σχολή βάζει τα δικά της κριτήρια και υπάρχουν εξετάσεις σε μαθήματα και ύλη που ορίζει το τμήμα, αλλά μετράει και ο βαθμός του απολυτηρίου. Και στο απολυτήριο συμπεριλαμβάνεται και ο προφορικός βαθμός.

Αυτά για να μάθουμε κάτι παραπάνω για το τι ακριβώς συμβαίνει στα σχολεία της Φινλανδίας. Προσωπικά βρίσκω το σύστημα πολύ καλό. Όμως μου αρέσει για αυτά που πραγματικά είναι. Υπάρχουν και άλλα, όμως το μήνυμα είναι ήδη μεγάλο. Αν έχει κάποιος να ρωτήσει κάτι, στη διάθεση του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miro2]

συμφωνω με τον προλαλησαντα(και ενα μπραβο για το κειμενο σου...)
εγω δε 8ελω να εκφερω αποψη, γιατι αν δεν εχω προσωπικη εμπειρια η ιδια του φιλανδικου συστηματος δεν μπορω να κρινω αν ειναι καλο ή καλυτερο των αλλων...το τι ακουω και διαβαζω ειναι αλλου παπα ευαγγελιο...
8ελω ομως να πω, οτι παρολο που το δικο μας συστημα ''μπαζει'' απο πολλες μεριες, εχει και πλεονεκτηματα..(οπως ολα)αυτο που σκεφτομαι και με προβληματιζει, ειναι αν οι μα8ητες εκει, τελειωνοντας το λυκειο(ή ό,τι εχουν τελος παντων) παρολες τις επιτυχιες τους στους διαγωνισμους, εχουν το επιπεδο(μορφωτικο) που εχουμε εμεις...καλες οι αναρριχησεις και τα σκι, δε λεω, αλλα α3ιζουν τον κοπο και το χρονο?
ειναι απλα οι σκεψεις μου, και 8α η8ελα να ακουσω αποψεις πανω σ αυτο...αποκτωντας ενα συστημα παρομοιο με του φιλανδικου, εχουμε να κερδισουμε περισσοτερα απα αυτα που 8α χασουμε?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.