Πώς θυμάστε τον εαυτό σας στην Γ' Λυκείου;

[daemon]

Σχολείο, Φροντιστήριο, Διάβασμα, και κάνα μπάσκετ την Κυριακή το απόγευμα. Και το Σάββατο μια απλή έξοδο για καφέ & nothing more. Α και τα parties. Επίσης ήμουν 20 κιλά πιο αδύνατος...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Χμ, σχολείο, όπου περνούσα τέλεια...!
Τα απογεύματα δύο φορές την εβδομάδα μαθηματικά ιδιαίτερο, με έναν καθηγητή, με τον οποίο πεθαίναμε στα γέλια...!
Κάποια στιγμή έκανα και λίγη φυσική, αλλά προς το τέλος.
Κάθε απόγευμα/βράδυ ατελείωτα τηλεφωνήματα με τον καλό μου και Παρασκευοσαββατοκύριακο μικρές εξόδους, ποτάκι ή σινεμά ή κάτι τέτοιο...
Χαλαρά και όμορφα!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[zanin]

δευτερα- παρασκευη ¨....σχολειο , φροντιστηριο, λιγο διαβασμα και τηλεοραση
σαββατο κυριακη...........διαβασμα και εξω για καφε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Affliction]

Με θυμάμαι να χάνω πάντα τις δύο πρώτες ώρες του σχολείου. Να κοιμάμαι τις υπόλοιπες 4-5 πάνω στην τσάντα μου. Να παρακαλάω να έρθουν Εθνικές Επέτειοι και γιορτές για να χάσω μάθημα με τη χορωδία. Να κάνω μόνο τις εργασίες του φροντιστηρίου. Να γυρνάω σπίτι το βράδυ και να ικανοποιώ ως αργά τη λόξα που μ' είχε πιάσει τότε με το διάβασμα βιβλίων (εξωσχολικών). Όσο για τις βόλτες ποτέ δε μου έλειψαν. Αποφάσισα τι ήθελα να περάσω από τη β' λυκείου και διάβασα τόσο ώστε να το επιτύχω και να μη μου επηρρεάσει την προσωπική μου ζωή στο παραμικρό. Γενικά πέρασα καλά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Θυμάμαι ένα διαρκές τρέξιμο να τα προλάβω όλα.. και έναν απίστευτο χαβαλέ στο σχολείο.
Ξύπνημα με τα χίλια ζόρια στις 8 ακριβώς, περπάτημα μέχρι το σημείο που θα βρεθεί κανάς φίλος μου που θα με πάρει με το μηχανάκι του (), γιατί το λύκειο ήταν αντικειμενικά πολύ μακρυά από το κέντρο της πόλης, ύπνος στις πρώτες ώρες που είχαμε φιλολογικά..
Αποχές που δε μας πήγαιναν περίπατο ενώ έβρεχε (), καπνογόνα στις αίθουσες μόνο και μόνο για να χάσουμε κάποιες ώρες..
Χαζολογήματα στην αυλή του σχολείου.. κοπάνες για βόλτα με τα ποδήλατα(κλεμμένα-δανεισμένα χωρίς να το ξέρουν, δε φταίμε εμείς που τα άφηναν ξεκλείδωτα) στη θάλασσα και να κλέβουμε πορτοκάλια από τους γύρω μπαξέδες!

Επιστροφή στο σπίτι, ένα ξεσκόνισμα στις ασκήσεις του φροντιστηρίου.. φροντιστήριο μέχρι τις 9, πάλι διάβασμα στο σπίτι και κάθε Σάββατο ταξίδι με τον πατέρα μου μέχρι τα Γιάννενα για 6 ώρες συνεχόμενο σχέδιο!

Επέστρεφα κομμάτια, αλλά την έξοδο του Σαββάτου σπάνια την έχανα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vendetta]

Εδώ νομίζω ίσως γελάσει αρκετά η κυρία που πόσταρε πιο πάνω...
Λοιπόν στην αρχή της τρίτης λυκείου με θυμάμαι λίγο πελαγωμένο αν θα έπρεπε να διαλέξω ή όχι στρατιωτικές σχολές...Αυτή λοιπόν ήταν και η αφορμή που ξεκίνησα μία ατελείωτη δίαιτα στην τρίτη λυκείου με αποτέλεσμα να βρεθώ από τα 115 κιλά στα 80 κιλά σε περίπου 8 μήνες...
Εννοείται ότι δεν το μετάνιωσα ποτέ όπως και το ότι εν τέλει δε δήλωσα στρατιωτικές σχολές...
Κατά τα άλλα χαβαλές στο σχολείο, πολύ γέλιο την ώρα της κατεύθυνσης και την κυρία Κτενά στη Βιολογία να φωνάζει για να μη μιλάμε...Βλέπετε η Ηρώ δεν έβαζε γλώσσα μέσα της...
Πολύ διάβασμα πάντα...Τρέξιμο να προλάβεις να τελειώσεις κάτι που διάβαζες πριν να φύγεις για το φροντιστήριο...Ξέρετε αυτά τα φυτουκλάκια που ποτέ δεν έβγαιναν έξω...Θυμάμαι ακόμα τις μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού εξόδους μου για εκείνη τη χρονιά...
Επίσης, φορούσα πάντοτε φόρμες...Ήταν κομματάκι δύσκολο να βρω ρούχα με τόσα κιλά...
Και θυμάμαι ακόμα το κρύο που είχα φάει στο χωριό τα Χριστούγεννα για να μένω μόνος μου και να διαβάζω σε ένα δωμάτιο...Το χωριό δεν είχε (ούτε έχει δηλαδή ακόμα) θέρμανση πέρα από ένα δωμάτιο στο οποίο υπάρχει τζάκι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Με θυμαμαι ησυχη, ντροπαλη και σιγουρα ξανθια....

Ενα σκηνικο που θυμαμαι ειναι οταν για πρωτη φορα το ησυχο ξανθο κοριτσακι αποφασισε να βγαλει γλωσσα (που λεει ο λογος) στο φιλολογο, οπου μας ειχε βαλει μια εργασια την οποια κανεις δεν ειχε κανει, λογω του οτι ολοι ειχαμε με πιο σοβαρα υποτιθεται πραγματα να ασχοληθουμε..
Και ξεκινησε να μας εξεταζει εναν εναν..
Αρχιζει ο πρωτος να του λεει αλλα αντι αλλων, το παιρνει ο τυπος πρεφα οτι τον δουλευει και συνεχιζει στον διπλανο του χωρις να πει κατι, ο οποιος του απανταει ενα ξερο "ο,τι ειπε ο διπλα", παει σε αυτον που καθοταν απο πισω και απανταει μια απο τα ιδια...ολοι απαντουσαν το ιδιο πραγμα και ο καθηγητης απλα συνεχιζε το παιχνιδακι, στο οποιο ομως εγω δεν ειχα σκοπο να παρω μερος (περισσοτερο γιατι απλα ντρεπομουν να πω ψεμματα και να τον κοροιδεψω) και οταν εφτασε στην αφεντια μου του ειπα ξερα "συγγνωμη αλλα δεν εχω ετοιμασει κατι"...αρχιζει να μου λεει κατι μ@λακιες οτι απο σενα δεν το περιμενα και κατι τετοια κουλα και εγω εχω αρχισει να βγαζω αφρους, ωσπου τον διακοπτω και του λεω οτι προφανως ηθελε να τον κοροιδεψω εξισου με τους προηγουμενους....
Θιγεται ο τυπας λεγοντας μου οτι αυθαδιαζω και με πεταει εξω απο την ταξη..πραγμα στο οποιο εννοειται πως δεν εφερα καμμια αντιρρηση και χτυπησα και την πορτα τοσο δυνατα ωστε να βγει ο καθηγητης απο το διπλανο τμημα
Περιττο να σας πω οτι ηταν η πρωτη και η τελευταια φορα που με πεταξαν εξω ποτε...(σας ειπα ημουν καλο, ησυχο και ντροπαλο!!)

Αυτο θυμαμαι απο μενα στην Γ' Λυκειου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ophelia]

εύκολο.......στο σχολείο κλασσικά ποτέ δεν πάταγα τις πρώτες ώρες, όχι για να κοιμάμαι αλλά επειδή είμαι νυχτόβιο πουλί συνήθως διάβαζα μέχρι τις 4 χαλαρά....πολλοί καφέδες και τρελές ποσότητες νουτέλας με κουτάλι-για να λειτουργεί ο εγκέφαλος. ατελείωτες βόλτες σε πάρκα και χαβαλές- ειδικά στο φροντιστήριο ήμουν σε μια τάξη με 6 αγόρια και λυσάγαμε!!! κατά τ'άλλα πολύ άγχος...η πλάκα είναι που ειδικά προς το τέλος με είχαν πάρει πρέφα οι καθηγητές μου στο σχολείο οτι ειδικά σε κάτι θρησκετικά, ιστορίες, αρχαία έλυνα μαθηματικά κατ. και με έπιαναν στο ψιλό! Πάντως τελικά τζάμπα το άγχος γιατί όλα πήγαν καλά!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Xμμμ.... έχουμε και λέμε....
Εμφανισιακά έβρισκα τον εαυτό μου παίρνοντας και ατελείωτα κιλά
Καθημερινά ατημέλητη...αγουροξυπνημένη (μια φορά με είχε πάρει και ο ύπνος πάνω στο θρανίο ) και γενικά ο,τι να ' ναι!

Διάβασμα αρκετό... Εγερτήριο στις 7.45 (το ότι πάντα ήμουν στην ώρα μου ήταν γιατί καθημερινά είχαμε ένα 10λεπτό κήρυγμα στην προσευχή από την διευθύντρια )...και ύπνος στις 2 ή 3....ενδιάμεσα πάντα ένα καφεδάκι να ξελαμπικάρω και Παρασκευή για ψώνια για να ξεφύγουμε επίσης... Σάββατο ένας καφές κι αυτός στα γρήγορα... σπάνια ξενύχτι....

Με ανυπομονησία περίμενα να τελειώσω το διάβασμα και να μιλήσω με το αμόρε ο οποίος τότε ήταν πρωτοετής φοιτητής και να μου δίνει κουράγιο και να μιλάει για το μελλοντικό φοιτητικό σπιτάκι μας

Από ένα διάστημα και μετά οι πρώτες ώρες απλά δεν υπήρχαν... 'Η κάναμε όλοι κοπάνα και πηγαίναμε σε μια καφετέρια δίπλα από το σχολείο (ώσπου αναγκάστηκε η τότε αγαπητή σε όλους διευθύντρια να κάνει μία ωραιότατη έφοδο κι εμείς αναγκαστήκαμε τελευταίες ώρες να κάνουμε συνέχεια 2 τμήματα κοπάνα για καφέ στην παραλία...εξού και το καθημερινό κήρυγμα!) ή ύπνος στο σπίτι (οι μέρες που δεν πάμε για να διαβάσουμε δηλαδή ) ή ραντεβού με την παρέα στις 9.15 τουαλέτα για τσιγάρο... κάτι μου λέει ότι μας είχαν πάρει χαμπάρι αλλά δεν τους έκανε καρδιά να μας μαλώσουν

Αν εξαιρέσω το άγχος...το διάβασμα και γενικά τον όλο πανικό δεν πέρασα κι άσχημα... Αντίθετα ήταν από τις περιόδους που θυμάμαι και χαζογελάω... Τα πηγαδάκια μετά το μάθημα... το τσιγάρο για να χαλαρώσουμε... Τα τηλεφωνήματα ή τα μηνύματα να δούμε πως έγραψαν οι άλλοι...και με ανυπομονησία το τελευταίο μάθημα για να πάμε επιτέλους για μπάνιο... Το μισό σχολείο πήγε με το μαγιό να γράψει και οι επιτηρητές μας κοιτούσαν καλά καλά...και μετά ξεχυθήκαμε στην θάλασσα!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Σχολείο, φροντιστήριο και αρκετός ύπνος ήταν τα χαρακτηριστικά εκείνης της χρονιάς. Μάλιστα, για να φαίνεται ότι κουράζομαι από το διάβασμα, κοιμόμουν αγκαλιά με ένα βιβλίο, οπότε όταν άνοιγαν οι γονείς την πόρτα να δουν τι κάνω, θα σκεφτόντουσαν (ελπίζω ) ότι "κοίτα το παιδί πόσο διαβάζει και κουράζεται"

Το φροντιστήριο το διασκέδαζα όσο το σχολείο, όπου ήταν μια δεύτερη ευκαιρία να βλέπω τους φίλους μου καθώς και παιδιά από άλλα σχολεία

Ευτυχώς μιας και είχα μηχανάκι, ήμουν ανεξάρτητος στις μετακινήσεις που ήταν αρκετές, μιας και μένω έξω από την πόλη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nininaou]

ok, Περιμένετε. Θα γράψω του χρόνου τέτοια εποχή εδώ. Θα σας πω, πως περνάω τώρα, καλοκαιριάτικα...

Ξυπνάω κέθε μέρα στις 7. Πηγαίνω πάντα καθυστερημένη στο φροντιστήριο (). Κλείνω 5ωρα εκεί, περνώντας υπέροχα. Με παιδιά που τα ξέρω από πέρυσι και τα λατρεύω. Περνάω σχεδόν απαρατήρητη από τους καθηγητές μιας και δε μιλάω πολύ, αλλά κάνω αισθητή την παρουσία μου όταν γελάω δυνατά ή όταν πετάω αστείες ατάκες και προκαλώ δυνατό γέλιο. Μετά, γυρνάω σπίτι (ευτυχώς με τον κολλητό μου), μέσα στη ζέστη και κάτω απ'τον καυτό ήλιο. Δεν είναι, όμως, μόνο τα πρωινά.

Τη Δευτέρα γράφω διαγωνίσματα και μετά έχω 3 ώρες σχέδιο το απόγευμα. Την τρίτη έχω 2 ώρες έκθεση. Τετάρτη σχέδιο. Πέμπτη έκθεση. Παρασκευή σχέδιο. Και το σαββατοκύριακο κάθομαι. Μια χαρά κι εκεί, περνάω τέλεια. [Εκτός από τη μέρα της θεωρίας στην έκθεση που μου βγαίνει το σαγόνι απ'το χασμουρητό]...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

3η Λυκείου: η χρονιά που πήρα τις πρώτες σοβαρές αποφάσεις για τον εαυτό μου και το μέλλον μου. Μέχρι τη δευτέρα Λυκείου διάβαζα 1-2 ώρες για σχολείο + φροντιστήρια, έκανα αρκετές κοπάνες και ζούσα μέσα στην ανεμελιά και χωρίς καθόλου άγχος. Στη 3η Λυκείου όλα άλλαξαν. Σχολείο κάθε πρωί, εκτός από τον τελευταίο μήνα που καθόμουν τα πρωίνα σπίτι για διάβασμα, στα διαλλείματα του σχολείου διάβασμα, το απόγευμα φροντιστήρια και διάβασμα στα ενδιάμεσα κενά, το βράδυ διάβασμα μέχρι τις 12-1, 1-2 λίγη τηλεόραση ή άραγμα στο pc μου παρέα με καμιά μπύρα και 2-7:30 το πρωί ύπνος. Και άγχος, πολύ άγχος για το που θα περάσω και τι θα γίνω... Τελικά τα κατάφερα και πέρασα σε σχολή που μου άρεσε, αν και στόχος μου από την αρχή της χρονιάς ήταν το ΕΜΠ. Από εξόδους, έβγαινα μόνο Σάββατο βράδυ, κάθε Σάββατο βράδυ. Στη 5ήμερη πέρασα τέλεια και με είχαν πάει 2 φορές στο γραφείο του διευθυντή για αποβολή (μια γιατί μας είχαν παέι εκδρομή και είχαμε παέι για καφέ με τους φίλους μου σε μέρος εκτός του χώρου της εκδρομής και η άλλη λόγω άγριου καβγά με ένα μακάκα). Αυτά έχω να θυμάμαι από τη Τρίτη Λυκείου, πράγματα ευχάριστα, είχα ζήσει και μερικές άσχημες εμπειρίες, οι οποίες όμως δε με απασχολούν πιά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ellaki]

αχχχ σχολείο, παρόλο που έχω που τελείωσα μόλις από πέρσι... το θυμαμαι με νοσταλγία θα έλεγα!!! ΑΘΩΟΤΗΤΑ, ΞΕΓΝΟΙΑΣΙΑ, ΔΙΑΒΑΣΜΑ αυτές οι τρεις λέξεις νομίζω είναι οι χαρακτηριστικότερες!! ε ρε και να ήταν όλα τα προβλήματά μας αν ''με κοιτάξε ο τάδε από το γ'2, αν θα πάμε πενθήμερη πριν τα χριστούγεννα ή πριν το πάσχα...'' όλα εξασφαλισμένα από τους γονείς που δουλεύουν σαν τα σκυλιά και τρώνε χίλιαδυο ψυχολογικά λούκια για να μας έχουν εμάς στο κεφάλι τους να κλαιγόμαστε για τις άπειρες ώρες διαβάσματος...ε, κάτι δεν έπρεπε να κάνουμε κι εμείς!! επειδή ανέκαθεν ήμουν πολύ καλή μαθήτρια (απουσιολόγος κι έτσι) δε διαπίστωσα ιδιαίτερη αλλαγή στο πρόγραμμά μου στη γ'λυκείου....το πλέον σπαστικό ήταν ο θεσμός των φροντιστηρίων που μου έτρωγαν ατέλειωτες ώρες καθημερινά (από το διαβασμά μου, από τη χαλάρωση, από τα χόμπυ μου) ...το έχω μετανιώσει, αν γυρνούσα το χρόνο πισω θα έκανα 1, 2 ιδιαίτερα και πολλά λέω...πάντως μου έχει μείνει μια γλύκα από το σχολείο......τρελά, άπειρα γέλια στο φροντιστήριο, καφρίλες στο σχολείο, φλερτ, φτιαξίματα, χαζομαλώματα με ΄΄κολλητές'', γονείς, γονείς, γονείς με πολύ πρήξιμο ''δεν τρως, θα αρρωστήσεις (ενώ είχα πάρει μια 5αριά κιλά λόγω εξετάσεων), δεν κοιμάσαι (διάβαζα η καημένη ως τα ξημερώματα, λες και την έβρισκα...)'' και τελικά η απομυθοποίηση των πανελληνίων...δεν ήταν τπτ, οι εξετάσεις proficiency περισσότερη προσήλωση θέλουν μου φαίνεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[love_angel]

20 κιλα βαρυτερη.
μονο αυτο θυμαμαι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

φατσικά παραμένω ίδια (baby face)..... το λένε πρώην συμμαθητές που συναντώ τυχαία στο δρόμο....

θυμάμαι που εγώ πήγαινα χαλαρά να δώσω εξετάσεις και η κολλητή μου -παραμένουμε κολλητές μέχρι σήμερα- είχε ιδρώσει από το άγχος

και κυρίως η ανεμελιά που είχα εκείνα τα χρόνια......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Ήταν όλα προγραμματισμένα μέχρι αηδίας.

1. Τις καθημερινές 7.15 ξύπνημα , άντε 07.20 με μουγκρητό "ΜμΜΠέντε λεπτά ακόμα" ή "Όχιιι πάλιZzZz" ή "Θα στείλω Βιετκόγκ να ανατινάξουν το σχολείο μάνααα".
2. Σχολείο. Προσοχή μόνο στις ώρες κατεύθυνσης με άπειρες μικρές δόσεις ηλιθιότητας λόγω κούρασης. Παίζαμε με κυλινδρικές σβήστρες, είχαμε σχεδιάσει σε μία μια φάτσα και τον λέγαμε μυστικό καταδρομέα. Τον κυλούσαμε στο κεκλιμένο επίπεδο του θρανίου και κέρδιζε πόντους όποιος έκανε συγκεκριμένες διαδρομές ανάμεσα σε μολύβια.
3. Άπειρος καφές. Από τότε έχω ανοσία. Και όλη την Βραζιλία να μου φέρουν σε καφέ δεν παίρνω χαμπάρι. Ούτε τότε χαμπέριαζα.
4. 14.35 στο σπίτι.15' ύπνου. Φαί, δόντια, πυτζάμες, παντόφλες, διάβασμα. Ιδιαίτερα μαθήματα.
5. 01.00 το αργότερο ξεραινόμουν, τέζα, ούτε να σκεπαστώ δεν θυμόμουν.
6. Η Λ. με κόλλησε λοιμώδη μονοπυρήνωση και ήμουν 1 βδομάδα στο κρεβάτι χωρίς να μπορώ να φάω με κάτι λεμφαδένες σαν μπαλόνια, αερόστατα! 2 βδομάδες χωρίς σχολείο, κοιτούσα τις κάλτσες μου για να περάσει η ώρα στο σπίτι και διάβαζα με θερμόμετρο και χάπια. Πάλι καλά μου πήραν mp3 player.
7. Τις Παρασκευές ταινία 21.00-23.00 περίπου με την Μαριλένα, ενίοτε βόλτα για 2 ώρες μαξιμουμ για καφέ και άραγμα. Τις Τετάρτες πριν την βιολογία κατεύθυνσης για 1 ώρα καφέ και μαφινς μήλου με την Κατερίνα. Σάββατα : 20.00 με 22.00 κιθάρα και μουσική με την Μαριλένα, 22.30-02.00 σε μεταλόμπαρο για μπύρα. Χωρίς σαββατιάτικη έξοδο με έπιανε μιζέρια όλη την υπόλοιπη εβδομάδα.

Πάμε στις μόνιμες τσίτες/γκρίνιες

• Μιλούσαν όλοι ψυθιριστά ακόμα κι όταν έβγαζα τα φρύδια μου. "ΣσΣσ διαβάζει το παιδί!"
• Ξεκίνησα το κάπνισμα τον Μάρτιο. 1 πακέτο καπνού τον μήνα αλλά και πάλι.
• Μαλλί ανάκατο, μαύροι κύκλοι, καφές, αρρώστια, τσιγάρα, δεν έβλεπα τον αγαπητικό συχνά.
• Μια μέρα έβαλα τις φωνές, τα κλάματα, κλώτσησα κάτι βιβλία και με πήγε ο πατήρ με την μηχανή να αγοράσω σιντι "Να ηρεμήσεις παιδί μου, θα σου πάρω όσα σιντι θες!" πράγμα ανήκουστο μέχρι τότε.
• Τσίτες και απίστευτες προσπάθειες αυτοσυγκράτησης και anger management απέναντι σε ηλίθιους συμμαθητές που δεν τους έφταναν όλα τα άλλα ήθελαν και ανταγωνισμό/αυτοπροβολή.
• ΥΠΝΟΣ.-
• Ύπνος;
• Ύπνος.

Δεν ήταν τραυματική εμπειρία αν και η αρρώστια μου είχε σπαταλήσει αρκετό χρόνο με τη μούρη στη λεκάνη και το χέρι μου στην μικροβιολόγο να με τσιμπολογάει για τον σκατο-επσταην μπαρ ιό της ρούχλας και της σάπιας μου τρίτης λυκείου. Φαινόταν ιδιαίτερα πολύτιμος ο χρόνος με φίλους, περνούσαμε πολύ όμορφα μες στην μιζέρια και την βαρεμάρα μας. Επίσης με έβλεπαν κομμάτια και ζόμπι : ο μεταλάς στο δισκάδικο μου έκανε καλύτερες τιμές και μου έφερνε σιντι παραγγελιές, η κυρία στην δημοτική βιβλιοθήκη με άφηνε νακρατάω περισσότερο τα βιβλία, ο αδερφός μου δεν έμπαινε στο δωμάτιό μου για να μου τη σπάσει ιν ενυ ποσιμπλ γουεη. Καλά ήταν. Αλλά ουστ από δω.

Υ.Γ. Ξέχασα να πω. Στις ώρες μη-κατεύθυνσης παίζαμε το κλασικό πανηλίθιο με την κάμερα του κινητού. Πατούσαμε πάυση στο βίντεο και εξαφανίζαμε εμάς, αντικείμενα, βάζαμε ελιές, γυαλιά , σκουφιά και άλλα ηλίθια. Μετά το βλέπαμε ολόκληρο και με ύφος αλά Κόπολα σκεφτόμασταν εναλλακτικές καριέρες σε περίπτωση αποτυχίας στις πανελλαδικές. Αλλά κυρίως γελούσαμε με άπειρα καραγκιοζιλίκια γιατί δεν είχαμε ιδιαίτερες δραστηριότητες you see.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Γυρισα πισω ...προσπαθω να θυμηθω...

Ημουν ερωτευμενη-ως συνηθως- και με γεματο προγραμμα οπως ολα τα παιδια...
Το κεντρο της Αθηνας ηταν μαστ και για φροντιστηρια και για βολτες..
Εμφανισιακα δεν αλλαξα ιδιαιτερα απο το λυκειο οπως μου λενε, εγινα ομως πιο γυναικα-παροτι ανανπτυγμενη για την ηλικια μου τοτε- αλλαξε η ψυχοσυνθεση μου ομως και οι αντιληψεις μου.

Ειχα καποιες ανασφαλειες οπως τα περισσοτερα παιδια σχετικα με τη σχολη που θα περνουσα παραλληλα με τον ερωτα που μου παιρνε τα μυαλα. Τελικα καταφερα να περασω στη σχολη που ηθελα(αν και ηθελα αλλη πολη αλλα βρηκα λυση και γιαυτο), χωρις ιδιαιτερο διαβασμα και να εγκαταλειψω τη σχεση που δεν μπορουσα να χαλιναγωγησω. Οι αλλαγες για ακομα μια φορα ηταν προς το καλυτερο.

Ξυπνουσα τα πρωινα με δυσκολια κι επαιρνα συνηθως απουσιες τις πρωτες ωρες. Ειχα ομως μια φιλη που χε φοβο να μεινει κι απο απουσιες κι απο μαθηματα οποτε απο ενα σημειο κι επειτα(στη β λυκειου αυτο) ξυπνουσα αναγκαστικα για να την ξυπναω.

Στη γ λυκειου κοντευα να μεινω απο απουσιες αλλα εβρισκα τροπους υποχθονιους να τις δικαιολογω η και να... τις σβηνω.
Ειχα μια υπεροχη φιλη που περνουσα μαζι της ωρες ατελειωτες παιζοντας ταβλι στο καφε απεναντι απο το σχολειο και παιρνοντας το μετρο κατεβαινοντας σε καθε σταση χαζευοντας μαγαζια και κανοντας ονειρα για το μελλον μας, τα λεφτα που θα χουμε να ψωνιζουμε επιτελους χωρις να μετραμε με το σταγονομετρο, πως φανταζομασταν τα αμαξια μας(εγω τελικα το πηρα αυτο που ηθελα οπως κι εκεινη, καναμε εν τελει οσα ονειρευτηκαμε... )

Οταν ελειπαν οι γονεις μαζευομασταν σπιτι της και καλουσαμε φιλους.....καπνιζαμε γοπες οταν ξεμεναμε απο τσιγαρα κι αγοραζαμε λιντερ του ενος ευρω τοτε. Καναμε ο,τι καφριλα μας ερχοταν στο δρομο! (...)Τρελα, παθος, επανασταση κι ενταση!
... μας αρεσε η μουσικη(ηχογραφουσαμε σε στουντιος, αλωνιζαμε στους ραδιοφωνικους), η τρελα, ημασταν παθιασμενες και δυναμικες με τα παντα και ολα οσα καναμε εχουν μεινει χαραγμενα.

Οταν κλεινομασταν σπιτι διναμε διωρια και ραντεβου μεχρι να τελειωσουμε γρηγορα το διαβασμα για να συναντηθουμε.

Ειχα καλη παρεα τοτε και ολα τα δυσκολα- πανελληνιες- πιεση-κλαμματα- φρικες- ερωτας ανεξελεγκτος τα ξεπερασα και σαυτη τη παρεα οφειλω και σε καθε παρεα στα δυσκολα- τις ωραιες αναμνησεις.

Τελικα μετα τα αποτελεσματα των πανελληνιων(που παρεπιπτοντως αρνιομουν επι μερες να παω να δω και τελικα πηγε η μητερα μου πιο αγχωμενη απο μενα) ξενερωσα που περασα αθηνα-πρωτη επιλογη καθως δεν περιμενα να περασω- επειδη ηθελα απεγνωσμενα να φυγω για Θεσσαλονικη(την ειχα βαλει δευτερη)

Για ακομα μια φορα σταθηκα τυχερη διοτι μια καλη φιλη ειχε περασει εκει και εκανα τακτικα ταξιδακια.

Αυτα απο τα μαθητικα χρονια και ειναι τοσο μα τοσο λιγα μπροστα σαυτα που εζησα και ενιωσα ταυτοχρονα.

...μα εγω θα εδινα τα παντα να γινομουνα... παλι παιδι λιγο να βρισκομουνα.. στις ιδιες ταξεις... στα ιδια θρανια.. με τους συμμαθητες μου να κανω αστεια... και τους καθηγητες που κοιταζουν καχυποπτα ... τα μαθητικα τα χρονια δε ταλλαζω με τιποτα...

Στην 5 ημερη να προσθεσω περασα πολυ ωραια κι ανταλλαζαμε αξεσουαρ με την καθηγητρια μας.

με λιγα λογια... ημουν τοσο σοβαρη οσο και ατιθαση, τα συνδυαζα απολυτα και τα δυο με την ιδια ενταση και τον ιδιο ρυθμο!

Μια ομορφια ολα! Τελικα καλα λεω, η ζωη ειναι υπεροχη να την αρπαζουμε απο το μαλλι, να μην εχουμε διολου απωθυμενα, να ζουμε εντονα την καθε στιγμη!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Δεν περίμενα ποτέ ότι θα το πω αυτό, αλλά ΠΟΛΥ πιο χαλαρό απ' ό,τι είμαι τώρα. Σε σύγκριση δηλαδή με αυτό το εξάμηνο, στην Γ' Λυκείου καθόμουνα!

Παρ' ό,τι ήταν τα πάντα προγραμματισμένα, έτρεχα, διάβαζα, κτλ κτλ, still ήμουν πολύ πιο χαλαρός.

Δεν είχα για παράδοση 8 εργασίες ανά βδομάδα. 8)



Πλήρη περιγραφή άλλη ώρα. :p

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Εγω παντος μεχρι τωρα... Δεν κανω κατι ιδιετερο σε σχεση με αλλες χρονιες.. Απλος εχω περισσοτερες ωρες φροντιστιριο... Αλλα σ/κ το μαμαω περισσοτερο, οποτε ερχομαι στα ισα μου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Burp]

και γώ σε σύγκριση με τότε τώρα τρέχω πιο πολύ :/
τελείως απρογραμμάτιστη δν είχα κιόλας μεγάλες βλέψεις μόνο το πάσχα έριξα τρελό διάβασμα
ποτέ μα ποτέ δν είχα άγχος και κάτω απτην βάση να έγραφα σε κάποιο διαγώνισμα δν κλαιγόμουν
φροντ σχεδόν καθημερινά, προσοχή στο σχολείο μόνο στα της κατεύθυνσης, σπίτι πήγαινα για να φάω και για να κοιμηθώ, δν υπήρχε περίπτωση να μν βγώ τα σάββατα, στις καλύτερες συναυλίες τότε πήγα
στιγμές άπειρου γέλιου και κάλλους στο σχολείο και στο φροντ
αυτά θυμάμαι πιο έντονα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.