Πρώτοι των πρώτων 2023

[nPb]

Διπλωματική Αλέξη Τσίπρα

Άλλο υπεύθυνοι καθηγητές και άλλο η τριμελής επιτροπή.

 

[juste un instant]

Δεν ξέρω ποσο ωραίο είναι το συναίσθημα να είσαι πρώτος των πρώτων αλλά μια ικανοποίηση πως δεν πήγαν χαμένοι τόσοι κόποι θα την νοιώθεις.

 

[nPb]

Δηλαδή οι πρώτοι των δεύτερων πώς πρέπει να νιώθουν; Αποτυχημένοι;

 

[hl_amhxanos]

Άλλο υπεύθυνοι καθηγητές και άλλο η τριμελής επιτροπή.

ναι και επισης αλλο μεταπτυχιακη εργασια και αλλο διπλωματικη, τη διπλωματικη μου εστειλες στην οποια δε βρισκω και πουθενα την τριμελη επιτροπη, πες μου σε ποια σελιδα την βρηκες εσυ ;

 

[nPb]

ναι και επισης αλλο μεταπτυχιακη εργασια και αλλο διπλωματικη, τη διπλωματικη μου εστειλες στην οποια δε βρισκω και πουθενα την τριμελη επιτροπη, πες μου σε ποια σελιδα την βρηκες εσυ ;

To μεταπτυχιακό αναφέρεται απλά έχουν εξαφανίσει τις λεπτομέρειες. Το ψάχνω και δεν το βρίσκω.

 

[hl_amhxanos]

To μεταπτυχιακό αναφέρεται απλά έχουν εξαφανίσει τις λεπτομέρειες. Το ψάχνω και δεν το βρίσκω.

Επισης ο Μηλιος δεν διετελεσε ποτε υπουργος επι ΣΥΡΙΖΑ

 

[Guest 586541]

Αυτό θα έλεγα και εγώ. Σίγουρα είναι ευνοϊκή η ανατροφή ενός παιδιού εστιασμένη στο διάβασμα (χωρίς απαραίτητα να βασίζεται στην βαθμοθηρία) αλλά δεν είναι το παν… Μερικά παιδιά διαβάζουν μόνα τους από μικρά και τα «πιάνουν» μάλιστα εύκολα. Μπορούν να προσαρμοστούν καλύτερα στο σχολικό περιβάλλον and they behave χωρίς φωνές και παρατηρήσεις από δασκάλους. Τους αρέσει να διαβάζουν και να μαθαίνουν, τους κόβει ρε παιδί μου. Ταυτόχρονα υπάρχουν παιδιά τα οποία διαβάζουν για την προσοχή και τον έπαινο των γονέων τους, ακόμη και για να «γλιτώσουν» από τις φωνές.

Ξέρω περίπτωση ανθρώπου που μεγάλωσε σε οικογένεια μελετηρή, έτσι διάβαζε πολλά βιβλία, αλλά στο σχολείο δεν τα πήγε ποτέ καλά. Έτσι δεν έδωσε και πανελλήνιες, αν θυμάμαι καλά.

Αν υπάρχουν ασάφειες, ορθογραφικά, συντακτικά κλπ ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων, είχα αϋπνία και όρεξη για γράψιμο, σκέφτηκα γιατί να μην ασχοληθώ και εγώ...

​

Επειδή βλέπω πολλά μηνύματα να καταπιάνονται με το ζήτημα αυτό, θα προσπαθήσω να αποδώσω την γενική εικόνα αυτού του θέματος με βάση την υπάρχουσα επιστημονική βιβλιογραφία που μου είναι γνωστή, μπολιάζοντας τα ευρήματα αυτής με κάποιους επαγωγικούς συλλογισμούς ευρισκόμενους εντός των πλαισίων της κοινής λογικής.

Η μόνη επιστημολογικά -αυστηρά- ορθή απάντηση (μη βασιζόμενη σε υποθέσεις) στο ερώτημα σχετικά με το ποια είναι η συνεισφορά της νοημοσύνης στην τελική βαθμολογία των πανελλαδικών, είναι: "δεν γνωρίζουμε, διότι δεν έχει πραγματοποιηθεί ούτε μία έρευνα πάνω σε αυτό".

Ωστόσο, μπορούμε βασισμένοι σε αποτελέσματα μελετών που διεξήχθησαν σε άλλες χώρες (από τις ΗΠΑ σχεδόν όλες) να προσεγγίσουμε σχετικά ικανοποιητικά την πραγματικότητα.

Στις ΗΠΑ υπάρχουν 2 tests με ευρεία αναγνώριση από την τριτοβάθμια, το SAT και το ACT (και κάποιες τροποποιήσεις αυτών), θα λέγαμε ότι το SAT είναι λιγότερο προσανατολισμένο στις γνώσεις κάποιου από ότι το ACT (απέχοντας παρασάγγας όμως από τις απαιτήσεις των πανελλαδικών, ζητούνται πολύ βασικά πράγματα). Θα ασχοληθώ με το SAT, διότι είναι το παλαιότερο και έχει συγκεντρώσει τα περισσότερα βλέμματα ερευνητών και γενικού πληθυσμού. Πριν τη δεκαετία του 90 περίπου, τα αποτελέσματα του SAT σε μαθηματικά και ανάγνωση (στα άλλα μαθήματα δημιουργήθηκαν μετά αντίστοιχα τεστ και ακόμα και σήμερα έχουν μικρότερες συσχετίσεις) θεωρούνταν σε τεράστιο βαθμό αντίστοιχα δοκιμασιών νοημοσύνης. Η αντίληψη αυτή άρχιζε να αλλάζει, κυρίως λόγω της ανάδυσης της βιομηχανίας προετοιμασίας για τέτοια τεστ (και συνεπακόλουθα της κουλτούρας της συστηματικής επαναπροσπάθειας), παρότι δεν συγκρίνεται με αυτή των πανελλαδικών, συνήθως κάνουν κάποια cram tests και μαθήματα για μικρότερο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος των μαθητών δεν κάνει μέχρι και σήμερα προετοιμασία. Η προετοιμασία έχει αρκετά μεγάλα effects στο τελικό αποτέλεσμα, όπως πληροφορούμαστε από επίσημα στοιχεία του φορέα που διοργανώνει την εξέταση και από anecdotal evidence που κατακλύζουν τον ιστό. Και αυτός είναι ένας εκ των κύριων λόγων που ασκείται κριτική στην εξέταση, καθώς οι πλουσιότεροι έχουν πρόσβαση σε καλύτερους διδασκάλους, υλικό προετοιμασίας κλπ.

Παρόλα αυτά, σε ευρεία δείγματα, φαίνεται ότι έχουν συσχέτιση της τάξης του .70-.80 ακόμα και στο πρόσφατο παρελθόν (από .50 έως .90 ανάλογα με την έρευνα, η συσχέτιση μειώνεται, όσο πιο πολύ ένα τεστ ευφυίας περιλαμβάνει λιγότερες ερωτήσεις που απαιτούν γνώσεις), με κάποιους outliers εξαιτίας εντατικής προετοιμασίας, αδιαφορίας κλπ. Η συγκεκριμένη έρευνα είναι από τις πιο πρόσφατες με καλή φήμη, παρότι είναι του 2004. Σημειωτέων, η βιομηχανία προετοιμασίας για το τεστ έχει μεγαλώσει πολύ από τότε, άρα ενδεχομένως είναι κάπως μικρότερες σήμερα οι συσχετίσεις, ακόμα και οι φτωχότεροι μπορούν σε κάποιον βαθμό να βοηθηθούν δωρεάν δια του ίντερνετ, όπως έγινο αντιληπτό και από την προηγούμενη πηγή.

Το συγκεκριμένο τεστ, απαιτεί πολύ βασικές γνώσεις για να προσεγγιστεί και συχνά το προσπαθούν και μαθητές που μόλις άρχισαν το λύκειο ή και γυμνασίου. Για τα ελληνικά δεδομένα, αν εξαιρέσει κανείς τα κομμάτια της στερεομετρίας και λίγη αναλυτική γεωμετρία (Β' λυκείου διδάσκεται), ένας μαθητής στα τέλη της Α λυκείου που διαβάζει και δεν είναι προχωρημένος, γνωρίζει την απαραίτητη θεωρία για να απαντήσει στις ερωτήσεις που τίθενται, ακόμα και αν ήταν Γ Γυμνασίου, με εξαίρεση τις συναρτησιακές, ενώ στην γλώσσα δεν υπάρχει περιορισμός, αρκεί να ξέρει κανείς να διαβάζει και το τι είναι τα διαγράμματα πίτας κλπ. Σε σχέση με τις απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος της Ελλάδας, οι ερωτήσεις θα χαρακτηρίζονταν πανεύκολες, αφού απαντώνται σύντομα και άμεσα χωρίς να απαιτούν ιδιαίτερους συλλογισμούς στα μαθηματικά και στην γλώσσα νορμάλ, ίσως και απαιτητικές σε κάποια σημεία, όντας δυσκολότερα μερικά κείμενα από εκείνα των πανελλαδικών. Καταλαβαίνετε λοιπόν, για ποιους λόγους δεν καθίσταται απαραίτητη η προετοιμασία. Και σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται ότι δεν αξιολογείται μονοσήμαντα αυτό για την είσοδο σε πανεπιστήμια, ίσως όμως είναι αναγκαίο ένα πολύ υψηλό σκορ για το Ivy League και πανεπιστήμια που δέχονται πληθώρα αιτήσεων από ικανά άτομα.

Το συγκεκριμένο έχει ερωτήματα εξ' ολοκλήρου πολλαπλής επιλογής, οπότε η βαθμολόγηση καταλήγει να είναι 100% αντικειμενική εφόσον τα μηχανήματα στα οποία εισάγονται τα απαντητικά δεν εμφανίζουν κάποιο πρόβλημα, η αναβαθμολόγηση πάντως επιτρέπεται...

Κατά τα άλλα, επιτρέπονται κομπιουτεράκια σε μερικά ερωτήματα στα μαθηματικά, ο μαθητής μπορεί να καταλάβει συχνά ότι έχει κάνει λάθος σε πράξη κοιτώντας τις πιθανές επιλογές, ενώ δεν υφίσταται υποκειμενικότητα στην διόρθωση των γραπτών. Μόνο και μόνο από αυτά, πολλά χαζά λάθη και βαθμολογικές αποκλίσεις που συμβαίνουν στις πανελλαδικές αποτρέπονται, οπότε οι άριστοι ξεχωρίζουν αποτελεσματικότερα.

Στις πανελλαδικές, το διάβασμα που απαιτείται είναι προφανέστατα πολύ περισσότερο άρα πρέπει να έχεις σοβαρό work ethic για να πιάσεις υψηλόβαθμες σχολές (αυτοί που δεν έχουν πατώνουν γενικά), δεν δίνουμε μόνο μαθηματικά-έκθεση αλλά και αρκετά ευκολότερα μαθήματα (π.χ. χημεία) υπάρχουν ερωτήσεις θεωρίας με μπόλικη παπαγαλία που δεν έχει το SAT (ορισμοί μαθηματικών, Α θέματα γενικότερα), χρειάζονται προσεκτικές αιτιολογήσεις (στο SAT ζητείται σε λίγες ερωτήσεις στο τέλος μία πρόχειρη επεξήγηση), τα ερωτήματα είναι αλληλένδετα και εξετάζεται μικρότερο μέρος της ύλης, το κομμάτι της προετοιμασίας έχει χτυπήσει κόκκινο, καθώς σχεδόν όλοι καταφεύγουν στην παραπαιδεία (δεν είναι σαφές ότι υπό συνθήκες εντατικής προετοιμασίας -η οποία συχνά διαφέρει- διατηρούνται οι "έμφυτες" διαφοροποιήσεις), οι μεθοδολογίες κυριαρχούν -πλήρως δικαιολογημένα- και υπάρχει χαμηλό ταβάνι, με απόρροια τον συνωστισμό στα πέριξ του 95 (και στο SAT συμβαίνει κάτι παρόμοιο τα τελευταία χρόνια).

Οπότε, συνδυάζοντάς τα όλα αυτά και αφήνοντας εκτός τους μαθητές που διαβάζουν ελάχιστα ή έχουν μαθησιακές δυσκολίες και δεν γνωρίζουν πώς να τις αντιμετωπίσουν ή προσωπικά προβλήματα κλπ, θεωρώ ότι το μερίδιο της νοημοσύνης στο τελικό αποτέλεσμα είναι αισθητά μικρότερο του .70 (συσχετίσεις μεγαλύτερες ή ίσες του .70 θεωρούνται αποδεκτές για να υπάρχει ταύτιση δύο δεικτών σε αποδεκτό βαθμό) στον γενικό μαθητικό πληθυσμό. Αν πάμε στους υψηλά βαθμολογηθέντες (17κ+), θαρρώ ότι είναι πολύ μικρό με τάση πρακτικού μηδενισμού όσο πλησιάζει προς τα 20κ, ο οποίος μάλλον θα επιτυγχάνεται κοντά στα 18.5κ, επειδή υπάρχει το φαινόμενο του restriction of range (όπως μας ενημερώνει και η άνωθεν παρατεθείσα έρευνα, η σχέση μεταξύ φοιτητών ήταν ελάχιστα μικρότερη του .50, μετά ωστόσο υπολογίστηκε ότι αυτή μεγαλώνει στον γενικό πληθυσμό) που οφείλεται στο ταβάνιασμα των θεμάτων και τις μικροαποκλίσεις λόγω τυχαιότητας που αποτελούν απότοκο αυτού, χάνοντας έτσι την δυνατότητά της στο τέλος να προβλέπει διαπροσωπικές διαφορές σε αξιομνημόνευτο βαθμό.

Συνοπτικά, πιστεύω ότι υπάρχει γενικά μία -στατιστική και όχι απόλυτη- μέτρια- μικρή σχέση ευφυίας- αποτελεσμάτων πανελλαδικών στο σύνολο των εξεταζόμενων, όμως μεταξύ αυτών που γράφουν υψηλά (17κ+) είναι ιδιαίτερα μικρή και τείνει να μηδενιστεί όσο οι βαθμολογίες ανεβαίνουν προς τα πάνω.

Σε σχέση με το οικογενειακό περιβάλλον, αυτό που φαίνεται να ισχύει είναι ότι όσο πιο καλά δουλεμένος είναι κανείς, τότε τόσο πιο πολύ το αποτέλεσμα σε τεστ νοημοσύνης (δεν ταυτίζεται με τα αποτελέσματα των πανελλαδικών) θα καθορισθεί από τα έμφυτα χαρακτηριστικά του, ενώ όσο πιο αδούλευτος η επιρροή του περιβάλλοντος αυξάνεται, ομοίως και με τις υλικές συνθήκες διαβίωσής του, το λεγόμενο Scarr-Rowe Effect, ενδεχομένως στην Ελλάδα εξαιτίας του κάκιστου δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος σε σχεδόν κάθε επίπεδο, να διαδραματίζει μείζων ρόλο για τις χαμηλές επιδόσεις αρκετών και να αποτελεί συνάμα επιχείρημα κατά της ΕΒΕ με τον τρόπο που έχει στηθεί -θεωρώντας ότι υπάρχουν και μη βιοοικολογικοί παράγοντες πίσω από το Effect- στις παρούσες συνθήκες, αφού μέσα από την πανεπιστημιακή εκπαίδευση θα δοθούν πολύτιμα ερεθίσματα και σε παιδιά φτωχότερων οικογενειών που δεν είχαν την τύχη να τα λάβουν νωρίτερα, ενώ πέρα από την βιοποριστική σημασία της απόκτησης πτυχίου, είναι σημαντικό -όντας άκρως βοηθητικό- το να μάθει κανείς πώς να σκέπτεται (σχεδόν; ) σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Και θα μπορούσαν να αναφερθούν και άλλοι παράγοντες, αλλά επειδή δεν έχουν επαρκή βιβλιογραφική καθιέρωση, συνιστώντας κατά κύριο λόγο υποθέσεις, επηρεάζουν σε αμελητέο- εξαιρετικά μικρό ποσοστό την μεγάλη εικόνα κλπ παραλείπονται.

Την νοημοσύνη την ταύτισα με το IQ στα παραπάνω για να έχουμε ένα χειροπιαστό δείκτη. Ακόμα και αυτό όμως δεν έχει πλήρη γενετικό καθορισμό, ανάλογα την περίπτωση καθορίζεται από ελάχιστα έως αρκετά από το περιβάλλον. Και φυσικά το IQ δεν αποτελεί ούτε κατά διάνοια πλήρως αντιπροσωπευτικό construct της νοημοσύνης.


Απλά διαβάστε και μην νοιάζεστε για εξυπνάδες κλπ τα θέματα δεν είναι απίθανα, καλή προετοιμασία χρειάζονται και προσοχή. Συστηματικό διάβασμα και όσο το δυνατόν λιγότερα κενά από τις προηγούμενες τάξεις!

Το σημαντικότερο προσόν είναι η επιμέλεια.

Είναι μεγάλη ΜΑΓΚΙΑ η ζωή για 1-2 χρόνια (ή περισσότερα) σε καθεστώς πειθαρχημένο, η διατήρηση της στοχοπροσύλωσης και ψυχραιμίας, η εντατικότητα, η παραμέριση της βαριεμάρας και κόπωσης και η προσπέλαση των πιο στριφνών αντιξοοτήτων, ήτοι ένα σκληρό crash test που προετοιμάζει και για την μελλοντική αγορά εργασίας και όχι μόνο.

Μάγκες οι αριστεύσαντες/σες. Θερμά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά από καρδιάς! Πρότυπο ακόμα και για εμάς που για λίγο δεν μπήκαμε στο club τους και που μάλιστα θεωρούμε ότι αδικηθήκαμε βαθμολογικά, κανείς δεν κατάφερε πολλά χωρίς τις αρετές τους!

Υ.Γ. Πάντως, είναι άλλο να σου αρέσει το σχολείο και άλλο να σου αρέσει η μάθηση σε γενικότερο πλαίσιο, δεν είναι καθόλου σπάνιο το να συναντάται μόνο το 2ο σε κάποιο άτομο.

 

[juste un instant]

Καλό είναι να αλληλοβοηθιούνται

Θεσσαλονίκη: Τα δίδυμα αδέρφια που αρίστευσαν στις Πανελλήνιες και βάζουν πλώρη για ΑΠΘ - "Διαβάζαμε μαζί, λύναμε ο ένας απορίες του άλλου"

Ο Αντώνης και ο Ραφαήλ από την Περαία Θεσσαλονίκης μιλούν για την επιτυχία τους στις Πανελλαδικές Εξετάσεις και τους στόχους τους Διπλό λόγο για να γιορτάζει έχει από χθες, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των Πανελλαδικών Εξετάσεων, μια οικογένεια από την Περαία Θεσσαλονίκης. Ο λόγος για τα

www.thestival.gr

 

[Joji]

Αν υπάρχουν ασάφειες, ορθογραφικά, συντακτικά κλπ ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων, είχα αϋπνία και όρεξη για γράψιμο, σκέφτηκα γιατί να μην ασχοληθώ και εγώ...

​

Επειδή βλέπω πολλά μηνύματα να καταπιάνονται με το ζήτημα αυτό, θα προσπαθήσω να αποδώσω την γενική εικόνα αυτού του θέματος με βάση την υπάρχουσα επιστημονική βιβλιογραφία που μου είναι γνωστή, μπολιάζοντας τα ευρήματα αυτής με κάποιους επαγωγικούς συλλογισμούς ευρισκόμενους εντός των πλαισίων της κοινής λογικής.

Η μόνη επιστημολογικά -αυστηρά- ορθή απάντηση (μη βασιζόμενη σε υποθέσεις) στο ερώτημα σχετικά με το ποια είναι η συνεισφορά της νοημοσύνης στην τελική βαθμολογία των πανελλαδικών, είναι: "δεν γνωρίζουμε, διότι δεν έχει πραγματοποιηθεί ούτε μία έρευνα πάνω σε αυτό".

Ωστόσο, μπορούμε βασισμένοι σε αποτελέσματα μελετών που διεξήχθησαν σε άλλες χώρες (από τις ΗΠΑ σχεδόν όλες) να προσεγγίσουμε σχετικά ικανοποιητικά την πραγματικότητα.

Στις ΗΠΑ υπάρχουν 2 tests με ευρεία αναγνώριση από την τριτοβάθμια, το SAT και το ACT (και κάποιες τροποποιήσεις αυτών), θα λέγαμε ότι το SAT είναι λιγότερο προσανατολισμένο στις γνώσεις κάποιου από ότι το ACT (απέχοντας παρασάγγας όμως από τις απαιτήσεις των πανελλαδικών, ζητούνται πολύ βασικά πράγματα). Θα ασχοληθώ με το SAT, διότι είναι το παλαιότερο και έχει συγκεντρώσει τα περισσότερα βλέμματα ερευνητών και γενικού πληθυσμού. Πριν τη δεκαετία του 90 περίπου, τα αποτελέσματα του SAT σε μαθηματικά και ανάγνωση (στα άλλα μαθήματα δημιουργήθηκαν μετά αντίστοιχα τεστ και ακόμα και σήμερα έχουν μικρότερες συσχετίσεις) θεωρούνταν σε τεράστιο βαθμό αντίστοιχα δοκιμασιών νοημοσύνης. Η αντίληψη αυτή άρχιζε να αλλάζει, κυρίως λόγω της ανάδυσης της βιομηχανίας προετοιμασίας για τέτοια τεστ (και συνεπακόλουθα της κουλτούρας της συστηματικής επαναπροσπάθειας), παρότι δεν συγκρίνεται με αυτή των πανελλαδικών, συνήθως κάνουν κάποια cram tests και μαθήματα για μικρότερο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος των μαθητών δεν κάνει μέχρι και σήμερα προετοιμασία. Η προετοιμασία έχει αρκετά μεγάλα effects στο τελικό αποτέλεσμα, όπως πληροφορούμαστε από επίσημα στοιχεία του φορέα που διοργανώνει την εξέταση και από anecdotal evidence που κατακλύζουν τον ιστό. Και αυτός είναι ένας εκ των κύριων λόγων που ασκείται κριτική στην εξέταση, καθώς οι πλουσιότεροι έχουν πρόσβαση σε καλύτερους διδασκάλους, υλικό προετοιμασίας κλπ.

Παρόλα αυτά, σε ευρεία δείγματα, φαίνεται ότι έχουν συσχέτιση της τάξης του .70-.80 ακόμα και στο πρόσφατο παρελθόν (από .50 έως .90 ανάλογα με την έρευνα, η συσχέτιση μειώνεται, όσο πιο πολύ ένα τεστ ευφυίας περιλαμβάνει λιγότερες ερωτήσεις που απαιτούν γνώσεις), με κάποιους outliers εξαιτίας εντατικής προετοιμασίας, αδιαφορίας κλπ. Η συγκεκριμένη έρευνα είναι από τις πιο πρόσφατες με καλή φήμη, παρότι είναι του 2004. Σημειωτέων, η βιομηχανία προετοιμασίας για το τεστ έχει μεγαλώσει πολύ από τότε, άρα ενδεχομένως είναι κάπως μικρότερες σήμερα οι συσχετίσεις, ακόμα και οι φτωχότεροι μπορούν σε κάποιον βαθμό να βοηθηθούν δωρεάν δια του ίντερνετ, όπως έγινο αντιληπτό και από την προηγούμενη πηγή.

Το συγκεκριμένο τεστ, απαιτεί πολύ βασικές γνώσεις για να προσεγγιστεί και συχνά το προσπαθούν και μαθητές που μόλις άρχισαν το λύκειο ή και γυμνασίου. Για τα ελληνικά δεδομένα, αν εξαιρέσει κανείς τα κομμάτια της στερεομετρίας και λίγη αναλυτική γεωμετρία (Β' λυκείου διδάσκεται), ένας μαθητής στα τέλη της Α λυκείου που διαβάζει και δεν είναι προχωρημένος, γνωρίζει την απαραίτητη θεωρία για να απαντήσει στις ερωτήσεις που τίθενται, ακόμα και αν ήταν Γ Γυμνασίου, με εξαίρεση τις συναρτησιακές, ενώ στην γλώσσα δεν υπάρχει περιορισμός, αρκεί να ξέρει κανείς να διαβάζει και το τι είναι τα διαγράμματα πίτας κλπ. Σε σχέση με τις απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος της Ελλάδας, οι ερωτήσεις θα χαρακτηρίζονταν πανεύκολες, αφού απαντώνται σύντομα και άμεσα χωρίς να απαιτούν ιδιαίτερους συλλογισμούς στα μαθηματικά και στην γλώσσα νορμάλ, ίσως και απαιτητικές σε κάποια σημεία, όντας δυσκολότερα μερικά κείμενα από εκείνα των πανελλαδικών. Καταλαβαίνετε λοιπόν, για ποιους λόγους δεν καθίσταται απαραίτητη η προετοιμασία. Και σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται ότι δεν αξιολογείται μονοσήμαντα αυτό για την είσοδο σε πανεπιστήμια, ίσως όμως είναι αναγκαίο ένα πολύ υψηλό σκορ για το Ivy League και πανεπιστήμια που δέχονται πληθώρα αιτήσεων από ικανά άτομα.

Το συγκεκριμένο έχει ερωτήματα εξ' ολοκλήρου πολλαπλής επιλογής, οπότε η βαθμολόγηση καταλήγει να είναι 100% αντικειμενική εφόσον τα μηχανήματα στα οποία εισάγονται τα απαντητικά δεν εμφανίζουν κάποιο πρόβλημα, η αναβαθμολόγηση πάντως επιτρέπεται...

Κατά τα άλλα, επιτρέπονται κομπιουτεράκια σε μερικά ερωτήματα στα μαθηματικά, ο μαθητής μπορεί να καταλάβει συχνά ότι έχει κάνει λάθος σε πράξη κοιτώντας τις πιθανές επιλογές, ενώ δεν υφίσταται υποκειμενικότητα στην διόρθωση των γραπτών. Μόνο και μόνο από αυτά, πολλά χαζά λάθη και βαθμολογικές αποκλίσεις που συμβαίνουν στις πανελλαδικές αποτρέπονται, οπότε οι άριστοι ξεχωρίζουν αποτελεσματικότερα.

Στις πανελλαδικές, το διάβασμα που απαιτείται είναι προφανέστατα πολύ περισσότερο άρα πρέπει να έχεις σοβαρό work ethic για να πιάσεις υψηλόβαθμες σχολές (αυτοί που δεν έχουν πατώνουν γενικά), δεν δίνουμε μόνο μαθηματικά-έκθεση αλλά και αρκετά ευκολότερα μαθήματα (π.χ. χημεία) υπάρχουν ερωτήσεις θεωρίας με μπόλικη παπαγαλία που δεν έχει το SAT (ορισμοί μαθηματικών, Α θέματα γενικότερα), χρειάζονται προσεκτικές αιτιολογήσεις (στο SAT ζητείται σε λίγες ερωτήσεις στο τέλος μία πρόχειρη επεξήγηση), τα ερωτήματα είναι αλληλένδετα και εξετάζεται μικρότερο μέρος της ύλης, το κομμάτι της προετοιμασίας έχει χτυπήσει κόκκινο, καθώς σχεδόν όλοι καταφεύγουν στην παραπαιδεία (δεν είναι σαφές ότι υπό συνθήκες εντατικής προετοιμασίας -η οποία συχνά διαφέρει- διατηρούνται οι "έμφυτες" διαφοροποιήσεις), οι μεθοδολογίες κυριαρχούν -πλήρως δικαιολογημένα- και υπάρχει χαμηλό ταβάνι, με απόρροια τον συνωστισμό στα πέριξ του 95 (και στο SAT συμβαίνει κάτι παρόμοιο τα τελευταία χρόνια).

Οπότε, συνδυάζοντάς τα όλα αυτά και αφήνοντας εκτός τους μαθητές που διαβάζουν ελάχιστα ή έχουν μαθησιακές δυσκολίες και δεν γνωρίζουν πώς να τις αντιμετωπίσουν ή προσωπικά προβλήματα κλπ, θεωρώ ότι το μερίδιο της νοημοσύνης στο τελικό αποτέλεσμα είναι αισθητά μικρότερο του .70 (συσχετίσεις μεγαλύτερες ή ίσες του .70 θεωρούνται αποδεκτές για να υπάρχει ταύτιση δύο δεικτών σε αποδεκτό βαθμό) στον γενικό μαθητικό πληθυσμό. Αν πάμε στους υψηλά βαθμολογηθέντες (17κ+), θαρρώ ότι είναι πολύ μικρό με τάση πρακτικού μηδενισμού όσο πλησιάζει προς τα 20κ, ο οποίος μάλλον θα επιτυγχάνεται κοντά στα 18.5κ, επειδή υπάρχει το φαινόμενο του restriction of range (όπως μας ενημερώνει και η άνωθεν παρατεθείσα έρευνα, η σχέση μεταξύ φοιτητών ήταν ελάχιστα μικρότερη του .50, μετά ωστόσο υπολογίστηκε ότι αυτή μεγαλώνει στον γενικό πληθυσμό) που οφείλεται στο ταβάνιασμα των θεμάτων και τις μικροαποκλίσεις λόγω τυχαιότητας που αποτελούν απότοκο αυτού, χάνοντας έτσι την δυνατότητά της στο τέλος να προβλέπει διαπροσωπικές διαφορές σε αξιομνημόνευτο βαθμό.

Συνοπτικά, πιστεύω ότι υπάρχει γενικά μία -στατιστική και όχι απόλυτη- μέτρια- μικρή σχέση ευφυίας- αποτελεσμάτων πανελλαδικών στο σύνολο των εξεταζόμενων, όμως μεταξύ αυτών που γράφουν υψηλά (17κ+) είναι ιδιαίτερα μικρή και τείνει να μηδενιστεί όσο οι βαθμολογίες ανεβαίνουν προς τα πάνω.

Σε σχέση με το οικογενειακό περιβάλλον, αυτό που φαίνεται να ισχύει είναι ότι όσο πιο καλά δουλεμένος είναι κανείς, τότε τόσο πιο πολύ το αποτέλεσμα σε τεστ νοημοσύνης (δεν ταυτίζεται με τα αποτελέσματα των πανελλαδικών) θα καθορισθεί από τα έμφυτα χαρακτηριστικά του, ενώ όσο πιο αδούλευτος η επιρροή του περιβάλλοντος αυξάνεται, ομοίως και με τις υλικές συνθήκες διαβίωσής του, το λεγόμενο Scarr-Rowe Effect, ενδεχομένως στην Ελλάδα εξαιτίας του κάκιστου δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος σε σχεδόν κάθε επίπεδο, να διαδραματίζει μείζων ρόλο για τις χαμηλές επιδόσεις αρκετών και να αποτελεί συνάμα επιχείρημα κατά της ΕΒΕ με τον τρόπο που έχει στηθεί -θεωρώντας ότι υπάρχουν και μη βιοοικολογικοί παράγοντες πίσω από το Effect- στις παρούσες συνθήκες, αφού μέσα από την πανεπιστημιακή εκπαίδευση θα δοθούν πολύτιμα ερεθίσματα και σε παιδιά φτωχότερων οικογενειών που δεν είχαν την τύχη να τα λάβουν νωρίτερα, ενώ πέρα από την βιοποριστική σημασία της απόκτησης πτυχίου, είναι σημαντικό -όντας άκρως βοηθητικό- το να μάθει κανείς πώς να σκέπτεται (σχεδόν; ) σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Και θα μπορούσαν να αναφερθούν και άλλοι παράγοντες, αλλά επειδή δεν έχουν επαρκή βιβλιογραφική καθιέρωση, συνιστώντας κατά κύριο λόγο υποθέσεις, επηρεάζουν σε αμελητέο- εξαιρετικά μικρό ποσοστό την μεγάλη εικόνα κλπ παραλείπονται.

Την νοημοσύνη την ταύτισα με το IQ στα παραπάνω για να έχουμε ένα χειροπιαστό δείκτη. Ακόμα και αυτό όμως δεν έχει πλήρη γενετικό καθορισμό, ανάλογα την περίπτωση καθορίζεται από ελάχιστα έως αρκετά από το περιβάλλον. Και φυσικά το IQ δεν αποτελεί ούτε κατά διάνοια πλήρως αντιπροσωπευτικό construct της νοημοσύνης.


Απλά διαβάστε και μην νοιάζεστε για εξυπνάδες κλπ τα θέματα δεν είναι απίθανα, καλή προετοιμασία χρειάζονται και προσοχή. Συστηματικό διάβασμα και όσο το δυνατόν λιγότερα κενά από τις προηγούμενες τάξεις!

Το σημαντικότερο προσόν είναι η επιμέλεια.

Είναι μεγάλη ΜΑΓΚΙΑ η ζωή για 1-2 χρόνια (ή περισσότερα) σε καθεστώς πειθαρχημένο, η διατήρηση της στοχοπροσύλωσης και ψυχραιμίας, η εντατικότητα, η παραμέριση της βαριεμάρας και κόπωσης και η προσπέλαση των πιο στριφνών αντιξοοτήτων, ήτοι ένα σκληρό crash test που προετοιμάζει και για την μελλοντική αγορά εργασίας και όχι μόνο.

Μάγκες οι αριστεύσαντες/σες. Θερμά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά από καρδιάς! Πρότυπο ακόμα και για εμάς που για λίγο δεν μπήκαμε στο club τους και που μάλιστα θεωρούμε ότι αδικηθήκαμε βαθμολογικά, κανείς δεν κατάφερε πολλά χωρίς τις αρετές τους!

Υ.Γ. Πάντως, είναι άλλο να σου αρέσει το σχολείο και άλλο να σου αρέσει η μάθηση σε γενικότερο πλαίσιο, δεν είναι καθόλου σπάνιο το να συναντάται μόνο το 2ο σε κάποιο άτομο.

Σου έχουν πει ποτέ ότι έχεις πολύ ωραίο λέγειν;

Άνθρωποι σαν και εσένα ανεβάζουν την ποιότητα του forum. Υπέροχο και εύστοχο το μήνυμά σου.

Λυπάμαι που δεν τα πήγες όπως θα ήθελες και που αδικήθηκες. Δεν γνωρίζω τι θα κάνεις από εδώ και πέρα, αλλά μην αφήσεις την πρώτη σου επιλογή. Ξέφυγα λίγο από το θέμα μας αλλά ήθελα να στο πω.

 

[Guest 586541]

Σου έχουν πει ποτέ ότι έχεις πολύ ωραίο λέγειν;

Άνθρωποι σαν και εσένα ανεβάζουν την ποιότητα του forum. Υπέροχο και εύστοχο το μήνυμά σου.

Λυπάμαι που δεν τα πήγες όπως θα ήθελες και που αδικήθηκες. Δεν γνωρίζω τι θα κάνεις από εδώ και πέρα, αλλά μην αφήσεις την πρώτη σου επιλογή. Ξέφυγα λίγο από το θέμα μας αλλά ήθελα να στο πω.

Πέρασα σε σχολές που με ενδιαφέρουν εξίσου οπότε όλα καλά.

Ευχαριστώ!