Ποιο Πολυτεχνειακό τμήμα θεωρείται το δυσκολότερο;

[Samael]

Πιθανή ένσταση εδώ το ότι π.χ. και στο μαθηματικό της Αθήνας που ήμουν θυμάμαι πάρα πολλά μαθήματα να τρέχουν σε αρκετά υψηλό επίπεδο ανεξαρτήτως ακροατηρίου, γιατί έτσι γινόταν το μάθημα από τη μεριά των διδασκόντων/ουσών. Ωστόσο, ίσως αυτό είναι χαρακτηριστικό του αντικειμένου, οπότε να μην ισχύει κάτι ανάλογο στα τμήματα των πολυτεχνικών σχολών.

Το ιδανικό για εμένα είναι ο καθηγητής να προσπαθεί να σπρώξει το ακροατήριο στο όριο του.
Απο εκεί και πέρα εαν είναι τίμιο παλικάρι,θα βάλει βατά στις εξετάσεις ώστε οι περισσότεροι να πιάσουν τουλάχιστον το 5 .

Τώρα εαν θέλει να κάνει έξτρα πράγματα για αυτούς που ακολουθούν,πιστεύω οτι θα ήταν καλύτερο να τα κρατήσει προς το τέλος για πολλούς λόγους :

1) Ξέρουμε οτι οι περισσότεροι που δεν είναι πρόθυμοι να ασχοληθούν πολύ δεν έρχονται μέχρι το τέλος του εξαμήνου ούτως η άλλως.Οπότε είναι σημαντικό η απαραίτητη ύλη για το 5 να έχει καλυφθεί πριν το τέλος.

2) Είναι πιο εύκολο να κάνεις έξτρα πράγματα ακόμα και να μην τα βάλεις στην εξεταστική,και όσοι έχουν μείνει πιθανότατα θα ενδιαφέρονται.

Πάντως πιστεύω οτι είναι ανάλογα τον καθηγητή. Έχω δώσει μαθήματα που είχαν μείνει κυριολεκτικά 8-10 άτομα απο τους 120+ και εν τέλει περάσαμε μόνο 5. Άλλος καθηγητής το πήγαινε όπως είπα παραπάνω. Μερικοί όμως προσπαθούσαν όταν έβλεπαν οτι πολλοί φοιτητές ζορίζονται να μείνουν στα πιο σημαντικά χωρίς να προσθέτουν παραπανίσιες λεπτομέρειες.

Προσωπικά δεν μου αρέσουν οι καθηγητές του στυλ θα μπω,θα πω αυτά που θέλω και θα φύγω κύριος,ακόμα και να μην κατάλαβε κανείς τίποτα. Ούτε το άλλο άκρο όμως,δηλαδή δεν διδάσκω αυτά που πρέπει γιατί το ακροατήριο είναι οτι να'ναι. Πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία αλλά και πολύ προσπάθεια απο όσους φοιτητές έχουν μείνει πίσω.

Ούτε για τους καθηγητές είναι εύκολη δουλειά. Θυμάμαι γραμμική άλγεβρα κλαιγόντουσαν όλοι για έναν καθηγητή οτι τα κάνει περίεργα & δύσκολα . Ο άνθρωπος ήταν τέλειος,σαφέστατος στον λόγο του,οργανωμένος, σου έλεγε και θεωρητικές λεπτομέρειες και ενδιαφέρουσες ιστορίες για να μην γίνεται βαρετό το μάθημα,έδειχνε εφαρμογές, έκανε ακόμα και ασκήσεις απο κοντά,κάλυψε την βασική ύλη και έκανε και έξτρα πράγματα στο τέλος που δεν ήταν υποχρεωμένος να κάνει.Δεν ήταν καν στην ύλη και εννοείται οτι δεν θα τα έβαζε εξεταστική.

Αλλά εαν ο άλλος ακούει διανυσματικός χώρος και τρομάζει. Ο καθηγητής φταίει ; ή ο άλλος έχει φοβία με το μάθημα; Δεν χρειάζεται να λατρεύεις τα μαθηματικά για να γίνεις μηχανικός,υπάρχουν πολλές δουλειές που δεν τα περιέχουν. Αλλά κάποιες δουλειές και σίγουρα όλη η σχολή απαιτεί να έχεις μια πολύ πολύ καλή διάθεση απέναντι τους. Όχι να τα λατρεύεις όσο τίποτα,αλλά να τα αγαπάς αρκετά. Ειδάλλως μπορεί να έχεις πολύ επίπονα χρόνια. Δεν ξέρω για άλλα τμήματα,αλλά στους ηλεκτρολόγους εδώ και 3 χρόνια έχω απο ένα math course σε κάθε εξάμηνο και αρκετά math related courses.Πρέπει να τα αγαπάς αρκετά για να τα βλέπεις σχεδόν καθημερινά οπότε. Και αυτό ισχύει σε οτι και εαν ειδικευτείς .

Ακόμα και οι ηλεκτρονικοί που δεν είναι σε σημείο κάθε μάθημα να απαιτεί ανώτερα μαθηματικά,εξετάζουν τα δυναμικά συστήματα σε μαθήματα αυτόματου ελέγχου που είναι πολύ βαρύ σε μαθηματικά. Άρα όπου και να πας εαν δεν τα μπορείς,δεν την γλυτώνεις,σίγουρα θα έχεις κάποιο μάθημα που τα χρειάζεται.Μου κάνει τρομερή εντύπωση που αρκετοί φοιτητές έχουν αρνητική εικόνα για τα μαθηματικά και τις φυσικές σε ένα τέτοιο πτυχίο.

 

[asdfqwerty]

Οι βασεις καθορίζουν μονο την ζητηση καιβοχι την δυσκολια. Η ωκεανογραφια πχ είναι πολυ δυσκολη σχολη, έχει ομως βαση κατω απο 10.000

αυτο ειπα και εγω πχ παιδαγωγικα και τα συναφη λογω αμεσου διορισμου ειχαν 19+

 

[Unseen skygge]

αυτο ειπα και εγω πχ παιδαγωγικα και τα συναφη λογω αμεσου διορισμου ειχαν 19+

Ναι η ζήτηση καθοριζε την βάση και η βάση την δυσκολία ως ένα βαθμό. Δεν λέω πως όταν το παιδαγωγικό είχε βάση των 18000 μορίων είχε την δυσκολία του μαθηματικού πχ αλλά εννοείται πως το επίπεδο ήταν πολύ πιο ανεβασμένο από το σημερινό