Ποίηση

[cosmopolitan]

Γράφετε ποιηματα?σας αρέσει η ποίηση?αν ναι γραφτε εδω ενα ποιήμα σας ή απλώς παραθέστε λιγους ομορφους στιχους του αγαπημένου σας ποιητού!σας εκφραζει η ποηση?καταφευγεται κάποιες φορες στον κόσμο της?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cosmopolitan]

Ποίημα άγνωστου ταλαιπωρημένου που δεν συμμετείχε
στο μεγάλο τσιμπούσι που κατήγγειλε ο "ετοιμόλογος" Πάγκαλος....

ΠΟΙΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΓΚΑΛΟ

Τρανή κουβέντα να μην πεις
λεν τα σοφά γερόντια,
καλλίτερα τρανή μπουκιά
να μασουλάς στα δόντια.

Μα ο Θόδωρος ο Πάγκαλος
εδώ μας τα χαλάει,
σε υπέρογκες ποσότητες
και τρώει και μιλάει.

Κι είπε: «Μαζί τα φάγαμε
τα φράγκα στην Ελλάδα»,
μα ίδιο τρώει ένας αμνός
και ίδιο μια αγελάδα;

Ηλίου φαεινότερο
ποιοι φάγανε την κρέμα
και ποιοι γλύψανε τα κόκαλα
που βρήκανε στο ρέμα.

Των πρώτων ο εκπρόσωπος
είναι η αφεντιά του,
σαράντα πέντε ζυγαριές
δεν πιάνουν τα κιλά του.

Αυτοί ως καπιταλιστές
χειρίζονται κομπίνες,
όμως σοσιαλιστικά
μοιράζουνε ευθύνες.

Γι' αυτό προτείνω να ελεγχθεί
του Πάγκαλου το ξύγκι,
κάθε γραμμάριο τόσα δις
το χρέος να ξεσφίγγει.

--

τελειο,εσυ το σκεφτηκες μονος σου?μπραβο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[grotesque_mask]

Αχ, τώρα θυμήθηκα από που το ήξερα αυτό το ποίημα...είσαι και στο stixoi;

ναι έχω βάλει πολλά ποιήματα εκεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dannaros]

τελειο,εσυ το σκεφτηκες μονος σου?μπραβο

όχι δεν το έχω σκεφτεί μόνος μου. έχω σκεφτεί ένα άλλο ποίημα μόνος μου αλλά είναι κάπως πρόστυχο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Despoina k.]

Λατρεύω την ποίηση.....μου αρεσει πολυ περισσοτερο απο το διαβασμα ενος βιβλιου και αυτο γιατι το ποιημα μεσα σε λιγΕς γραμμες εκφραζει τα συναισθηματα που νιωθεις ενω με το βιβλιο για να νιωσεις το ιδιο συναισθημα θα πρεπει να διαβασεις πολλες σελιδες ισως και το βιβλιο ολοκληρο..! Οι αγαπημενοι μου ποιητες ειναι ο Καρυωτακης, ο Ελύτης και ο Καβαφης. Εσεις ποιους προτιμάτε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

Η ΣΙΩΠΗ-ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

Η Σιωπή είναι μια άγνωστη
που έρχεται τη νύχτα.
Ανεβαίνει τη σκάλα
χωρίς ν’ ακούγονται πατήματα
μπαίνει στην κάμαρα
και κάθεται στο κρεβάτι μου.
Μου φοράει το δαχτυλίδι της
και με φιλεί στο στόμα.
Τη γδύνω.
Μου δίνει τότε τις βελόνες
και τα τρία χρώματα
το κόκκινο το μαύρο και το κίτρινο.
Κι αρχίζω να κεντάω
πάνω στο δέρμα της
όλα όσα δε σου είπα
και ποτέ πια δε θα σου πω.

_____________

[FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[wolfe4ever]

Δε ξέρω κατά πόσο θεωρούνται ποιήματα αυτά που γράφω.
Το τελευταίο που γραψα.....

Spoiler

Σε παρακαλώ...

Μάδησε η ψυχή μαζί με τον καθρέφτη. Στα μάτια σου σκιά και ένα αχνό, χαμόγελο αναδύεται νομίζω σιγανά... Απεγνωσμένα ψάχνεις να ξεφύγεις από ό,τι σε κρατά. Μα πώς πετά πεταλούδα δίχως φτερά; Μια φωνή σε ταράζει, "μείνε"... Μείνε και ας λείπεις πάντα στο μυαλό σου.

...Άσε με να ζω με την ιδέα ότι είσαι εδώ.
...Άσε να πιστεύω πως την καρδιά σου ξανά μπορώ να δω.

Σε προσκαλώ στο όνειρο... Μη μου το αρνηθείς! Εκεί δεν υπάρχει όριο! Τα πουλιά αποδημούν στις φυλλωσιές και εγώ παραμένω στις ίδιες ερημιές...

...Να σε νιώσω. Να μοιραστώ την ανάσα σου.
... Να τραβήξω το πέπλο. Να αγγίξω το εγώ σου.
...Να σε ποτίσω με τα δάκρυά σου...
...Να ξαναγεννηθείς...

Ε σε κάποιους μπορεί να μην αρέσει....
Δεκτές όλες οι κριτικές.

Υπάρχουν κ άλλα στο μπλογκ στην υπογραφή (σποιλερ)...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

και το αγαπημένο μου...

Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες
κιθάρες. Ο άνεμος όταν περνάει,
στίχους, ήχους παράξενους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.​

Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες.
Υψώνονται σαν δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ' άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.​

Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις,
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.​

Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
​

Κ. Γ. Καρυωτάκης
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Despoina k.]

Έτσι μιλώ γιά σένα καί γιά μένα

Επειδή σ’αγαπώ καί στήν αγάπη ξέρω
Νά μπαίνω σάν Πανσέληνος
Από παντού,γιά τό μικρό τό πόδι σού μές στ’αχανή σεντόνια
Νά μαδάω γιασεμιά --κι έχω τή δύναμη
Αποκοιμισμένη,νά φυσώ νά σέ πηγαίνω
Μές από φεγγαρά περάσματα καί κρυφές τής θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα μέ αράχνες πού ασημίζουμε

Ακουστά σ’έχουν τά κύματα
Πώς χαιδεύεις,πώς φιλάς
Πώς λές ψιθυριστά τό "τί" καί τό "έ"
Τριγύρω στό λαιμό στόν όρμο
Πάντα εμείς τό φώς κι η σκιά

Πάντα εσύ τ’αστεράκι καί πάντα εγώ τό σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ τό λιμάνι κι εγώ τό φανάρι τό δεξιά
Τό βρεγμένο μουράγιο καί η λάμψη επάνω στά κουπιά
Ψηλά στό σπίτι μέ τίς κληματίδες
Τά δετά τριαντάφυλλα,καί τό νερό πού κρυώνει
Πάντα εσύ τό πέτρινο άγαλμα καί πάντα εγώ η σκιά πού μεγαλώνει
Τό γερτό παντζούρι εσύ,ο αέρας πού τό ανοίγει εγώ
Επειδή σ’αγαπώ καί σ’αγαπώ
Πάντα εσύ τό νόμισμα καί εγώ η λατρεία πού τό εξαργυρώνει:

Τόσο η νύχτα,τόσο η βοή στόν άνεμο
Τόσο η στάλα στόν αέρα,τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ’ουρανού με τ’άστρα
Τόσο η ελάχιστη σου αναπνοή

Πού πιά δέν έχω τίποτε άλλο
Μές στούς τέσσερις τοίχους,τό ταβάνι,τό πάτωμα
Νά φωνάζω από σένα καί νά μέ χτυπά η φωνή μου
Νά μυρίζω από σένα καί ν’αγριεύουν οί άνθρωποι
Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο
Δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου

Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.
Οδ. Ελύτης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[juela kp]

Δε ξέρω κατά πόσο θεωρούνται ποιήματα αυτά που γράφω.
Το τελευταίο που γραψα.....

Spoiler

Σε παρακαλώ...

Μάδησε η ψυχή μαζί με τον καθρέφτη. Στα μάτια σου σκιά και ένα αχνό, χαμόγελο αναδύεται νομίζω σιγανά... Απεγνωσμένα ψάχνεις να ξεφύγεις από ό,τι σε κρατά. Μα πώς πετά πεταλούδα δίχως φτερά; Μια φωνή σε ταράζει, "μείνε"... Μείνε και ας λείπεις πάντα στο μυαλό σου.

...Άσε με να ζω με την ιδέα ότι είσαι εδώ.
...Άσε να πιστεύω πως την καρδιά σου ξανά μπορώ να δω.

Σε προσκαλώ στο όνειρο... Μη μου το αρνηθείς! Εκεί δεν υπάρχει όριο! Τα πουλιά αποδημούν στις φυλλωσιές και εγώ παραμένω στις ίδιες ερημιές...

...Να σε νιώσω. Να μοιραστώ την ανάσα σου.
... Να τραβήξω το πέπλο. Να αγγίξω το εγώ σου.
...Να σε ποτίσω με τα δάκρυά σου...
...Να ξαναγεννηθείς...

Ε σε κάποιους μπορεί να μην αρέσει....
Δεκτές όλες οι κριτικές.

Υπάρχουν κ άλλα στο μπλογκ στην υπογραφή (σποιλερ)...

είναι πολύ πολύ ωραίο!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[wolfe4ever]

Eυχαριστώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dannaros]

η ζωή είναι ένα παιχνίδι,
η φιλία και ο έρωτας επίσης,
τρέχεις όλη μέρα σαν αρχίδι
και δεν μπορείς να "κατουρίσεις".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Iliana13]

δικο σ ειναι?

ναι δικο μου ειναι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Iliana13]

Το φεγγάρι λάμπει
τα αστέρια κοιμούνται
ο ουρανός γαληνεύει
κι η καρδιά μου
άδεια από αγάπη
περιμένει να γεμίσει

Αλλά ο έρωτας την αποφεύγει
ίσως δεν είναι έτοιμη ακόμα
ίσως φοβάται
όμως κάποια στιγμή
σύντομα ή όχι
Θα έρθει και η ώρα της

Και τότε αυτή
θα ευτυχήσει
θα χαρεί
θα ηρεμήσει
γιατί τα βάσανα πλέον
δεν θα σκέπτεται
τα προβλήματα θα τα ξεχνά
τις έννοιες θα τις αγνοεί

Και η υπομονή της εν τέλει
θα ανταμειφθεί

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akrione]

πώς να ζησεις και τι να κάνεις
κανείς δν πρέπει να σου πει
μα τι πρέπει να αποφύγεις
αυτή ειναί η σωστή συμβουλή(κατι στα προχειρα)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Efi1994]

Ένα τραγουδι,ένα ονειρο,μια ζωη,ενας κοκος,η παραλια συντελειτε από δαυτους,διχως η απουσια ενός να σημαινει διαλυση.
Ποσο μα ποσο να ζηλευω,τουτους τους υπολοιπους;Μια ημερα,ένα λεπτο,ένα δευτερολεπτο,ενας χρονος.Προσωπα δεξια και αριστερα πηγαινουν και ερχονται με σκοπο την επιβιωση.Εκεινη προικίζει μας, με απληστια,απονια,ασυνεπεια και εγωισμο.Στο βωμο της, θανατοι πολλοι.Αλλος ενας.Κλαμα,οδυρμος μα ληθη τελικα όλα!Ενα ξυλο,ένα καρβουνο,μια γωνια,σταχτη.Φωτια. Οριστικη διαγραφη των παντων.Ξανα και ξανα ο κυκλος της ζωης.Αυτος μπορει να γεννα ,να μεγαλωνει,να πολλαπλασιαζει και να σκοτωνει,διχως τυψεις.Ολοι αναρωτιουνται,γιατι,μα γιατι;Η απαντηση βρισκεται στο ξεσκαρτάρισμα της ζωης για ομαλη ροη του κυκλου.


Μονος μου το εγραψα, καλο ειναι???

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nikos]

Λοιπόν τα 2 αγαπημένα μου ποιήματα είναι τα εξής:

Το πρώτο,

Κώστας Καρυωτάκης
"Είμαστε Κάτι"

Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες
κιθάρες. Ο άνεμος όταν περνάει,
στίχους, ήχους παράξενους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.

Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες.
Υψώνονται σαν δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ' άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.

Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις,
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.

Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.

* Έχει επίσης μελοποιηθεί όπου και ερμηνεύει ο Χ.Θηβαίος!

.....Και το 2ο,

Κωνσταντίνος Καβάφης
"Όσο μπορείς"

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ρανιααααα]

Το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη



Άκου, ποιος μιλάει στα νερά και ποιος κλαίει, ακούς;
Είμαι εγώ που φωνάζω κι είμαι εγώ που κλαίω, μ’ ακούς;
Σ’ αγαπάω, σ’ αγαπάω, μ’ ακούς;
Για ‘σένα έχω μιλήσει σε καιρούς παλιούς
και γιατί, λέει, να μέλει κοντά σου να ‘ρθω.


('Eνα μικρό απόσπασμα ενος υπέροχου ποιήματος)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tabarly]

Το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη



Άκου, ποιος μιλάει στα νερά και ποιος κλαίει, ακούς;
Είμαι εγώ που φωνάζω κι είμαι εγώ που κλαίω, μ’ ακούς;
Σ’ αγαπάω, σ’ αγαπάω, μ’ ακούς;
Για ‘σένα έχω μιλήσει σε καιρούς παλιούς
και γιατί, λέει, να μέλει κοντά σου να ‘ρθω.


('Eνα μικρό απόσπασμα ενος υπέροχου ποιήματος)

πραγματικά υπέροχο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Roxim]

Εγώ είναι η αλήθεια γράφω πολλές φορές...ειναι ο δικός μου τρόπος να πω πράγματα.
Έχω γράψει αρκετά, έχω και ένα blog ,https://tapoihmata2.blogspot.com ελπίζω να αρέσει σε όσους το δούνε...
Να ένα απο αυτά...
Να ήμουν...
Να ήμουν θάλασσα που απλώνεται στην γη,
να ήμουν δέντρο ψιλό που αγκηζει τον ουρανό,
να ήμουν γρασίδι που από τον άνεμο θα λυγίζει,
να ήμουν μήλο πάνω στην μηλιά
μόνο άνθρωπος να μην ήμουν με βάσανα πολλά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.