Ποίηση

[grotesque_mask]

Καλά σε ρώτησε η Όλγα, εσύ είσαι ο ποιητής;;

απ'την παραθεση που εκανε, βλεπω οτι ρωτησε την αλλη κοπελα
παντως εγω το εγραψα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pop corn]

καλε ειμαι διασημη

Εμ τι; Θέλω κι αυτόγραφα, ε!!

απ'την παραθεση που εκανε, βλεπω οτι ρωτησε την αλλη κοπελα
παντως εγω το εγραψα.

Ιιιιιιιιιιιιι....!!!! Το παιδί είναι ταλέντο ρε!! Πας για Νόμπελ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[grotesque_mask]

Ιιιιιιιιιιιιι....!!!! Το παιδί είναι ταλέντο ρε!! Πας για Νόμπελ...

χαχα ρεεε υπερβαλλειςαπλα μ'αρέσειιιιιιιι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pop corn]

χαχα ρεεε υπερβαλλειςαπλα μ'αρέσειιιιιιιι

Εγώ υπερβάλλω; καλά, τα λέμε στην έκδοση της πρώτης σου ποιητικής συλλογής...
Άκου υπερβάλλω...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[grotesque_mask]

Εγώ υπερβάλλω; καλά, τα λέμε στην έκδοση της πρώτης σου ποιητικής συλλογής...
Άκου υπερβάλλω...

θα αργήσει πολύ, σε προειδοποιώ....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pop corn]

Το καλό πράγμα αργεί να γίνει...
Θα περιμένω μετά αγωνίας...

Υ.Γ Είμαστε off ή είναι η ιδέα μου;; Μπααα... η ιδέα μου θα ναι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Pure_Seduction]

Εμ τι; Θέλω κι αυτόγραφα, ε!!


Ιιιιιιιιιιιιι....!!!! Το παιδί είναι ταλέντο ρε!! Πας για Νόμπελ...

οφφ εδω?

η ιδεα μας ειναι

αυτιγραφα μετα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pop corn]

Θέλω τώραααα...!!! Μετά θα πάμε για νάνι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_Morticia_]

@living doll
Πραγματικά πολύ ωραίο ποίημα! Keep writing!

Και κάτι άλλο που διάβασα πιο πριν: δεν έχει σημασία η κατεύθυνση που ακολουθείς ή σε ποια γλώσσα γράφεις.Αυτό που μετράει είναι το ότι επιλέγει κανείς την ποίηση για να εκφραστεί.
Κι εγώ γράφω ποιήματα αν και όχι με την ίδια συχνότητα πλέον...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[grotesque_mask]

@living doll
Πραγματικά πολύ ωραίο ποίημα! Keep writing!

Και κάτι άλλο που διάβασα πιο πριν: δεν έχει σημασία η κατεύθυνση που ακολουθείς ή σε ποια γλώσσα γράφεις.Αυτό που μετράει είναι το ότι επιλέγει κανείς την ποίηση για να εκφραστεί.
Κι εγώ γράφω ποιήματα αν και όχι με την ίδια συχνότητα πλέον...

να 'σαι καλά!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Pure_Seduction]

"If"--Rudyard Kipling


If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you
But make allowance for their doubting too,
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise:
If you can dream--and not make dreams your master,
If you can think--and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build 'em up with worn-out tools:
If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: "Hold on!"
If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with kings--nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you;
If all men count with you, but none too much,
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that's in it,
And--which is more--you'll be a Man, my son!


Αν να κρατάς καλά μπορείς
το λογικό σου, όταν τριγύρω σου όλοι
τάχουν χαμένα και σ' εσέ
της ταραχής των ρίχνουν την αιτία.

Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς
τον ίδιο τον εαυτό σου, όταν ο κόσμος
δεν σε πιστεύει κι αν μπορείς
να του σχωρνάς αυτή τη δυσπιστία.

Να περιμένεις αν μπορείς
δίχως να χάνεις την υπομονή σου.
Κι αν άλλοι σε συκοφαντούν,
να μην καταδεχθείς ποτέ το ψέμα,
κι αν σε μισούν, εσύ ποτέ
σε μίσος ταπεινό να μην ξεπέσεις,
μα να μην κάνεις τον καλό
ή τον πολύ σοφό στα λόγια.

Αν να ονειρεύεσαι μπορείς,
και να μην είσαι δούλος των ονείρων
αν να στοχάζεσαι μπορείς,
δίχως να γίνει ο στοχασμός σκοπός σου,
αν ν’ αντικρίζεις σου βαστά
το θρίαμβο και τη συμφορά παρόμοια
κι όμοια να φέρνεσαι σ’ αυτούς
τους δυο τυραννικούς απατεώνες,
αν σου βαστά η ψυχή ν’ ακούς
όποιαν αλήθεια εσύ είχες ειπωμένη,
παραλλαγμένη απ’ τους κακούς,
για νάναι για τους άμυαλους παγίδα,
ή συντριμμένα να θωρείς
όσα σου έχουν ρουφήξει τη ζωή σου
και πάλι να ξαναρχινάς
να χτίζεις μ’ εργαλεία πούναι φθαρμένα.

Αν όσα απόχτησες μπορείς
σ' ένα σωρό μαζί να τα μαζέψεις
και δίχως φόβο, μονομιάς
κορόνα ή γράμματα όλα να τα παίξεις
και να τα χάσεις και απ’ αρχής,
ατράνταχτος να ξεκινήσεις πάλι
και να μη βγάλεις και μιλιά
ποτέ γι’ αυτόν τον ξαφνικό χαμό σου.

Αν νεύρα και καρδιά μπορείς
και σπλάχνα και μυαλό και όλα να τα
σφίξεις
να σε δουλέψουν ξαναρχής,
κι ας είναι από πολύ καιρό σωσμένα
και να κρατιέσαι πάντα ορθός,
όταν δε σούχει τίποτε απομείνει
παρά μονάχα η θέληση,
κράζοντας σ’ όλα αυτά: «ΒΑΣΤΑΤΕ».

Αν με τα πλήθη να μιλάς
μπορείς και να κρατάς την αρετή σου,
με βασιλιάδες να γυρνάς
δίχως απ’ τους μικρούς να ξεμακρύνεις.
Αν μήτε φίλοι, μήτ’ εχθροί
μπορούνε πια ποτέ να πειράξουν,
όλο τον κόσμο αν αγαπάς,
μα και ποτέ πάρα πολύ κανένα.

Αν του θυμού σου τις στιγμές
που φαίνεται αδυσώπητη η ψυχή σου,
μπορείς ν’ αφήσεις να διαβούν
την πρώτη ξαναβρίσκοντας γαλήνη,
δική σου θάναι τότε η Γη,
μ’ όσα και μ’ ότι απάνω της κι αν έχει
και κάτι ακόμα πιο πολύ:
Άνδρας αληθινός θάσαι παιδί μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[αδαμαντια52071]

ειπα να ποσταρω και ενα δικο μου...

P.S-->Oλα τα λαχανικα και τα γαλακτοκομικα δεκτα.(ντοματες,γιαουρτια κλπ κλπ κλπ)

''ΠΕΝΘΩ''
Πενθω τα χρονια που αφησα διχως να ονειρευτω...
Πενθω τους ανθρωπους που χαθηκαν πισω απ τη ληθη.
Πενθω εκεινους που χανουν την αισθηση στην ακρη των δαχτυλων τους
τις ιδεες που ειχαν οταν διεσχιζαν την χαμενη τους εφηβεια.
Πενθω.Φοβαμαι.Δακρυζω........
Ο καιρος κυλα,οι ανθρωποι αλλαζουν......
Διχως να λογαριαζουν εμας....Εμας...
Τους χαμενους της γιορτης,τους χαμενους της ζωης.
Πενθω...Φοβαμαι....Χανομαι ......

Νιωθω χωρις να αισθανομαι...
Υπαρχω χωρις να ζω....
Εκαιγα τα χαρτινα ονειρα μου για να κινηθει η μιζερη ζωη μου...
Πενθω....
Μια καρδια διχως φωτια,μια ταξιδιαρα ψυχη διχως σωμα
Πενθω..
Ενα παιδι διχως ονειρα,ενας αετος χωρις φτερα..
Πενθω....Πενθω ολα αυτα που εφυγαν και ολα αυτα που θα ερθουν...
Πενθω...Δακρυζω & παραμιλω....
Εγω,η χαμενης της νεας ζωης
η νικητρια μιας ταξιαδιαρας ψυχης...
Πενθω.......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[grotesque_mask]

άλλο ένα δικό μου μιας και ξεθάφτηκε πάλι το θέμα

Αρτηρίες



Αγρίμι το πρόσωπό σου
και τα χέρια σου ροζιασμένα
η φωνή σου βραχνή
τα όνειρά σου απολιθωμένα
βγάζεις άναρθρη κραυγή
στα σοκάκια της Αθήνας
και λαμβάνεις για αμοιβή
πέντε δεκάρες μιας κυρίας

Τις νύχτες που κοιμούνται όλοι
γράφεις συνθήματα στους τοίχους
μες στη βρωμιά που κρύβει η πόλη
πες μου,πώς γράφεις στίχους;
τα δάχτυλά σου έχουν ματώσει
πάνω στα άσπρα σου χαρτιά
Κάνε, Θεέ μου, το κουράγιο σου
να μη σε προδώσει

Δεν σου αρέσουν οι συνελεύσεις
και άμα ακούς για σατραπείες
για μεγάλα λόγια και υποσχέσεις
χάνεσαι στις αρτηρίες
ψάχνουν οι χαφιέδες να σε βρουν
μα είναι όλα μια πλάνη
και νομίζουν πώς έχεις πεθάνει

Το τελευταίο βράδυ που σ'είδα
κάπνιζες σαν να 'χεις κάτι
και όταν ρώτησα τι έχεις
μου είπες πώς όλα έχουν αλλάξει
οι γειτονιές και η αγάπη
και τα μαγαζιά και ο κόσμος
και το θέατρο και οι ήχοι
μα πως νιώθεις τόσο μόνος...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_Morticia_]

"Δεν σου αρέσουν οι συνελεύσεις
και άμα ακούς για σατραπείες
για μεγάλα λόγια και υποσχέσεις
χάνεσαι στις αρτηρίες
ψάχνουν οι χαφιέδες να σε βρουν
μα είναι όλα μια πλάνη
και νομίζουν πώς έχεις πεθάνει"

Το μόνο που θα πω είναι ότι είναι καλύτερο από διάφορες ποιητικές συλλογές που εκδίδονται ανά καιρούς και αν τυχόν ποτέ έρθουν τα πράγματα έτσι ώστε να εκδόσεις και μία δική σου, καλά θα κάνεις να μας ειδοποιήσεις..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dannaros]

Ποίημα άγνωστου ταλαιπωρημένου που δεν συμμετείχε
στο μεγάλο τσιμπούσι που κατήγγειλε ο "ετοιμόλογος" Πάγκαλος....

ΠΟΙΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΓΚΑΛΟ

Τρανή κουβέντα να μην πεις
λεν τα σοφά γερόντια,
καλλίτερα τρανή μπουκιά
να μασουλάς στα δόντια.

Μα ο Θόδωρος ο Πάγκαλος
εδώ μας τα χαλάει,
σε υπέρογκες ποσότητες
και τρώει και μιλάει.

Κι είπε: «Μαζί τα φάγαμε
τα φράγκα στην Ελλάδα»,
μα ίδιο τρώει ένας αμνός
και ίδιο μια αγελάδα;

Ηλίου φαεινότερο
ποιοι φάγανε την κρέμα
και ποιοι γλύψανε τα κόκαλα
που βρήκανε στο ρέμα.

Των πρώτων ο εκπρόσωπος
είναι η αφεντιά του,
σαράντα πέντε ζυγαριές
δεν πιάνουν τα κιλά του.

Αυτοί ως καπιταλιστές
χειρίζονται κομπίνες,
όμως σοσιαλιστικά
μοιράζουνε ευθύνες.

Γι' αυτό προτείνω να ελεγχθεί
του Πάγκαλου το ξύγκι,
κάθε γραμμάριο τόσα δις
το χρέος να ξεσφίγγει.

--

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[RunawayDreamer]

βάζουμε και δικά μας;;
αι, καλά...όποιος θέλει ας πει την γνώμη του

Το παρελθόν

Φιλίες απρόσμενες που σου γέμισαν την ζωή,
πρόσωπα σου έδειξαν για πρώτη φορά πως αξίζεις
και η αποκάλυψη μυστικών που σε έφεραν κοντά τους
με άτομα που πλέον δε στέκονται πλάι σου
μα από μακριά τα αντικρίζεις και θυμάσαι.

Ανούσιο και νοσηρό,
να ζεις στο παρελθόν, σαν ένας άνθρωπος τρελός
που βλέπει την τωρινή ζωή του και την αγνοεί
απλά επιλέγοντας να ζήσει σε μια άλλη εποχή
σ'εκείνη που ήταν ακόμα χαρούμενος και γελαστός.

Έχεις φτάσει σε ένα άλλο επίπεδο,
δε νιώθεις τον πόνο και την κραυγή της ψυχής σου
δε ανταποκρίνεσαι στο άκουσμα των δικών σου ανθρώπων.
Το ξέρεις ότι τους πληγώνεις και τους απογοητεύεις,
μα είσαι πλέον πολύ βαθιά για να σωθείς.
Είσαι εκεί που έχει πάψει να φωτίζει ο ήλιος,
έχει κρύο και το οξυγόνο όλο και λιγοστεύει.

Δε ξέρεις τι να πεις...
Μια άλλη ζωή περίμενες, στο τέλος το ομολογείς.
Κανείς όμως δε φταίει, ψυχή μου,
όλοι μαριονέτες είμαστε, σ'ενα παιχνίδι που λέγεται ζωή
άλλοι σταθήκανε τυχεροί και άλλοι όχι
μα γεννηθήκαμε σε τούτη την ζωή απ' αγάπη
αυτό τουλάχιστον κανείς δε μπορεί να τ' αρνηθεί!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alejandro Papas]

Λοιπον κατω στο μπλογκ εχω αρκετα ας παραθεσω ενα:

Προσπαθησα αληθεια να σε ξεχασω
να σε κρυψω σε μονοπατια απο καπνο
να σε χασω μεσα στη ζαλη του αλκοολ
να μην σκεφτομαι εσενα και οσα περασαμε
μαζι
να μην θυμαμαι τα φιλια στη βροχη
ουτε την ανασα σου στο σωμα μου
καθως ανατελει ο ηλιος
να μην θυμαμαι το γελιο σου
και το χρωμα τον ματιων σου
προσπαθησα να ξεχασω πολλα
αλλα δεν τα καταφερα
ακομα σε θυμαμαι με λυπη
αλλα και χαρα συναμα
Ο χρονος σα να χει σταματησει
στη μια και μονοδικη φραση '' Σ αγαπω''
και να μην θελω να συμβιβαστω.
Αραγε συ με να θυμασαι ακομα.......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[RunawayDreamer]

Λοιπον κατω στο μπλογκ εχω αρκετα ας παραθεσω ενα:

Προσπαθησα αληθεια να σε ξεχασω
να σε κρυψω σε μονοπατια απο καπνο
να σε χασω μεσα στη ζαλη του αλκοολ
να μην σκεφτομαι εσενα και οσα περασαμε
μαζι
να μην θυμαμαι τα φιλια στη βροχη
ουτε την ανασα σου στο σωμα μου
καθως ανατελει ο ηλιος
να μην θυμαμαι το γελιο σου
και το χρωμα τον ματιων σου
προσπαθησα να ξεχασω πολλα
αλλα δεν τα καταφερα
ακομα σε θυμαμαι με λυπη
αλλα και χαρα συναμα
Ο χρονος σα να χει σταματησει
στη μια και μονοδικη φραση '' Σ αγαπω''
και να μην θελω να συμβιβαστω.
Αραγε συ με να θυμασαι ακομα.......

έρως ανίκατε μάχαν... πολύ ωραίο
πάω να τσεκάρω το μπλογκ σου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[RunawayDreamer]

Θλιμμένοι της γιορτής

Εμείς είμαστε
οι θλιμμένοι της γιορτής
σιωπηλοί και πικραμένοι.
μακριά απο μουσικές
άγριες νότες, νύχτες φωτιές
σκεφτόμαστε μόνο
και προχωρούμε στο μόνο μονοπάτι
που μας απομένει.

Εμείς είμαστε
οι θλιμμένοι της γιορτής.
οι μαθητές του τελευταίου θρανίου
τα μαύρα πρόβατα
και οι εραστές της μιας στιγμής.
Εμείς είμαστε
πρόσωπα μες στο πλήθος
που αρνείσαι κατάματα να δεις.

Και αν καμιά φορά τραγουδάμε
παρασυρμένοι από το χορό
μη θαρρείς πώς σου μιλάμε
μονάχα αναζητάμε
τον δικό μας, προσωπικό Θεό.

Αχ, τώρα θυμήθηκα από που το ήξερα αυτό το ποίημα...είσαι και στο stixoi;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[qwertyuiop]

Ναι εντάξει, ποτέ δε μου άρεσαν τα μέλια και οι λυρικότητες. Η μόνη ποίηση που μου αρέσει είναι η σκοτεινή και ακατανόητη για τις μάζες, υπέροχα επεξηγηματική όμως για όσους έχουμε τη δύναμη να πιάνουμε τις λέξεις πίσω από τα γραφόμενα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.