Πατριωτισμός

[elante???]

ακριβως κ αυτοι ανθρωποι ειναι..
το τι κανει ο καθενας στο κρεβατι του(κ οπου αλλου θελει) ειναι προβλημα του..
κ δεν νομιζω να τους αφορα κ τι πιστευει ο φιλοσοφος κ ο καθε φιλοσοφος.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[the japanese]

Το ότι γεννηθήκαμε Έλληνες αυτόματα μας προσθέτει ένα βάρος. Η ιστορία, οι παραδόσεις η κληρονομιά που μας άφησαν οι πρόγονοι μας, γι' αυτά πρέπει να είμαστε περήφανοι και αυτά πρέπει να υπερασπιστούμε. Επίσης δε μπορούμε να λέμε ότι "είμαστε Έλληνες" αν αγνοούμε όλα τα παραπάνω. Δε μπορούμε να φανούμε ανάξιοι να προστατέψουμε και να υπερασπιστούμε την διαχρονική μας κληρονομιά. Άλλοι άνθρωποι παλεύουν να ονομαστούν "Έλληνες" γι' αυτό πρέπει να καταλαβαίνουμε πόσο πολύτιμη είναι η εθνική μας ταυτότητα. Εμείς έχουμε πράγματα για τα οποία μπορούμε να υπερηφανευόμαστε, άλλοι λαοί που δυστυχώς δεν έχουν ούτε το ήμισυ καθώς και διάφοροι με πολιτικές σκοπιμότητες είναι φυσικό να προσπαθούν να εκμηδενίσουν την Ελλάδα και γι' αυτό και λανσάρουν τις αντιλήψεις του τύπου "proud to be Greek" ως φασιστικές, χουντικές, εθνικιστικές κτλ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crookshanks]

Το ότι γεννηθήκαμε Έλληνες αυτόματα μας προσθέτει ένα βάρος. Η ιστορία, οι παραδόσεις η κληρονομιά που μας άφησαν οι πρόγονοι μας, γι' αυτά πρέπει να είμαστε περήφανοι και αυτά πρέπει να υπερασπιστούμε. Επίσης δε μπορούμε να λέμε ότι "είμαστε Έλληνες" αν αγνοούμε όλα τα παραπάνω. Δε μπορούμε να φανούμε ανάξιοι να προστατέψουμε και να υπερασπιστούμε την διαχρονική μας κληρονομιά. Άλλοι άνθρωποι παλεύουν να ονομαστούν "Έλληνες" γι' αυτό πρέπει να καταλαβαίνουμε πόσο πολύτιμη είναι η εθνική μας ταυτότητα. Εμείς έχουμε πράγματα για τα οποία μπορούμε να υπερηφανευόμαστε, άλλοι λαοί που δυστυχώς δεν έχουν ούτε το ήμισυ καθώς και διάφοροι με πολιτικές σκοπιμότητες είναι φυσικό να προσπαθούν να εκμηδενίσουν την Ελλάδα και γι' αυτό και λανσάρουν τις αντιλήψεις του τύπου "proud to be Greek" ως φασιστικές, χουντικές, εθνικιστικές κτλ.

Συμφωνώ με όσα λες. Αν και νομίζω πως αυτό ακριβώς κάνουμε, στεκόμαστε ανάξιοι των προγόνων μας. Ακόμα και τους δικούς μας αξιόλογους και δημιουργικούς ανθρώπους διώχνουμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tolisman]

Το ότι γεννηθήκαμε Έλληνες αυτόματα μας προσθέτει ένα βάρος. Η ιστορία, οι παραδόσεις η κληρονομιά που μας άφησαν οι πρόγονοι μας, γι' αυτά πρέπει να είμαστε περήφανοι και αυτά πρέπει να υπερασπιστούμε. Επίσης δε μπορούμε να λέμε ότι "είμαστε Έλληνες" αν αγνοούμε όλα τα παραπάνω. Δε μπορούμε να φανούμε ανάξιοι να προστατέψουμε και να υπερασπιστούμε την διαχρονική μας κληρονομιά. Άλλοι άνθρωποι παλεύουν να ονομαστούν "Έλληνες" γι' αυτό πρέπει να καταλαβαίνουμε πόσο πολύτιμη είναι η εθνική μας ταυτότητα. Εμείς έχουμε πράγματα για τα οποία μπορούμε να υπερηφανευόμαστε, άλλοι λαοί που δυστυχώς δεν έχουν ούτε το ήμισυ καθώς και διάφοροι με πολιτικές σκοπιμότητες είναι φυσικό να προσπαθούν να εκμηδενίσουν την Ελλάδα και γι' αυτό και λανσάρουν τις αντιλήψεις του τύπου "proud to be Greek" ως φασιστικές, χουντικές, εθνικιστικές κτλ.

εγώ νόμιζα ότι εσύ είσαι γιαπωνέζος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[~Λένα~]

και εγω!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hey Joy]

Υπάρχουν πολλοί που λένε ότι για να υπάρχει μέλλον πρέπει να υπάρχει και παρελθόν. Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο, στο παρόν δε βλέπω ιδιαίτερα αποτελέσματα πάντως.
Είναι εύκολο να βρίσεις την Αθήνα, την Ελλάδα για τη σημερινή της κατάσταση, την κατάντια όπως πολλοί λένε. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι αν ψάξεις σε αυτή τη χώρα θα βρεις ό,τι θες. Μέρη που γουστάρεις να συχνάζεις, μικρά μαγαζάκια για ιδιαίτερα ρούχα, περίεργα κοσμήματα, πνευματισμό. Απλά πρέπει να ψάξεις.
(μόλις άρχισε να βρέχει, τι ωραία-άσχετοοο χαχα)
Ένας Έλληνας αν πάει στην Αγγλία με τη νοοτροπία του μπορεί να τα βρει σκούρα. Θα πεις στον Άγγλο "Πάμε για καφέ το απόγευμα;" λίγες ώρες αφότου τον έχεις γνωρίσει και θα σε κοιτάει περίεργα, δεν έχει μάθει να είναι τόσο ανοιχτός.
Και έπειτα, όλοι βρίζουμε τα πολιτικά. Εντάξει, είναι άθλια, αλλά ποιος λέει ότι κάπου αλλού θα είναι καλύτερα; Θεωρώ ότι στις άλλες χώρες τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα επειδή οι πολίτες βρίσκονται εν αγνοία. Εδώ όλο και κάποιος θα ξυπνήσει, όλο και κάποιος θα πάει αντίθετα στο ρεύμα, όλο και κάποιο σκάνδαλο θα αποκαλυφθεί.
Ούτε και εγώ είμαι περήφανη για κάποιους τομείς της Ελλάδας, αλλά δε μπορώ να αλλάξω τίποτα μόνη μου. Βασικά, πιστεύω ότι αν οι πολίτες ήθελαν πραγματικά να αλλάξουν κάτι, τώρα θα είχε αλλάξει. Ισχύς εν τη ενώσει, ποιος πολιτικός θα αντισταθεί σε πολίτες ενός ολόκληρου νομού, μιας ολόκληρης χώρας για παράδειγμα; Απλά ο σημερινός τρόπος ζωής μας έχει καταστήσει αδρανείς, και αν αυτό γίνεται στην Ελλάδα, φανταστείτε τι θα γίνεται στην Αμερική- για να επανέλθω σε αυτό που έλεγα στην προηγούμενη παράγραφο.
Οπότε όχι, δε μπορώ να πω ότι είμαι η τρελή πατριώτισσα, προσπαθώ να βρίσκομαι έξω από την ταμπέλα "Ελληνίδα" για να βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά. Ο φανατισμός ποτέ δεν είναι καλός και η πατρίδα δεν είναι πάντα εκεί όπου γεννήθηκες. Προσωπικά, χαίρομαι που γεννήθηκα εδώ λόγω της γλώσσας πάνω από όλα. Πιστεύω ότι η κατοχή της ανοίγει πολλές πόρτες για την αντίληψη άλλων γλωσσών και όχι μόνο...


Σημείωση: Τις προάλλες είπα να πάρω δυο-τρία περιοδικά για να ολοκληρώσω και εγώ το τρίπτυχο παραλία-φραπές-περιοδικά, και κατέληξα να αναπολώ τα βιβλία.
Στις 500 λέξεις οι 10 θα είναι αγγλικές, οι δημοσιογράφοι- αν μπορούμε να τους χαρακτηρίσουμε έτσι, να μιλάνε για τη μόδα των nerds στην Ελλάδα και να μας το παίζουν "geeks", να αναφέρουν γεύματα στα Wendy's όταν από ότι ξέρω δεν υπάρχουν καν στην Ελλάδα και να περηφανεύονται για την ξένη τραγουδίστρια που έλουσαν. Πραγματικά εξοργίστηκα, όλη την αμερικανιά τη φέραμε και στην Ελλάδα τώρα; Και δεν είναι ότι δεν είμαι ανοιχτόμυαλη, αλλά τουλάχιστον να αξίζουν αυτά που θα μεταφέρουμε στον πολιτισμό μας. Τώρα το να το παίζεις geek, να διαφημίζεις σε περιοδικά γυναικών τα πιο ακριβά ρούχα από την Αμερική και να μιλάς για γεύματα σε μαγαζιά που στην Ελλάδα δεν υπάρχουν καν είναι λυπηρό και σε καμία περίπτωση εποικοδομητικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crookshanks]

Υπάρχουν πολλοί που λένε ότι για να υπάρχει μέλλον πρέπει να υπάρχει και παρελθόν. Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο, στο παρόν δε βλέπω ιδιαίτερα αποτελέσματα πάντως.
Είναι εύκολο να βρίσεις την Αθήνα, την Ελλάδα για τη σημερινή της κατάσταση, την κατάντια όπως πολλοί λένε. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι αν ψάξεις σε αυτή τη χώρα θα βρεις ό,τι θες. Μέρη που γουστάρεις να συχνάζεις, μικρά μαγαζάκια για ιδιαίτερα ρούχα, περίεργα κοσμήματα, πνευματισμό. Απλά πρέπει να ψάξεις.
(μόλις άρχισε να βρέχει, τι ωραία-άσχετοοο χαχα)
Ένας Έλληνας αν πάει στην Αγγλία με τη νοοτροπία του μπορεί να τα βρει σκούρα. Θα πεις στον Άγγλο "Πάμε για καφέ το απόγευμα;" λίγες ώρες αφότου τον έχεις γνωρίσει και θα σε κοιτάει περίεργα, δεν έχει μάθει να είναι τόσο ανοιχτός.
Και έπειτα, όλοι βρίζουμε τα πολιτικά. Εντάξει, είναι άθλια, αλλά ποιος λέει ότι κάπου αλλού θα είναι καλύτερα; Θεωρώ ότι στις άλλες χώρες τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα επειδή οι πολίτες βρίσκονται εν αγνοία. Εδώ όλο και κάποιος θα ξυπνήσει, όλο και κάποιος θα πάει αντίθετα στο ρεύμα, όλο και κάποιο σκάνδαλο θα αποκαλυφθεί.
Ούτε και εγώ είμαι περήφανη για κάποιους τομείς της Ελλάδας, αλλά δε μπορώ να αλλάξω τίποτα μόνη μου. Βασικά, πιστεύω ότι αν οι πολίτες ήθελαν πραγματικά να αλλάξουν κάτι, τώρα θα είχε αλλάξει. Ισχύς εν τη ενώσει, ποιος πολιτικός θα αντισταθεί σε πολίτες ενός ολόκληρου νομού, μιας ολόκληρης χώρας για παράδειγμα; Απλά ο σημερινός τρόπος ζωής μας έχει καταστήσει αδρανείς, και αν αυτό γίνεται στην Ελλάδα, φανταστείτε τι θα γίνεται στην Αμερική- για να επανέλθω σε αυτό που έλεγα στην προηγούμενη παράγραφο.
Οπότε όχι, δε μπορώ να πω ότι είμαι η τρελή πατριώτισσα, προσπαθώ να βρίσκομαι έξω από την ταμπέλα "Ελληνίδα" για να βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά. Ο φανατισμός ποτέ δεν είναι καλός και η πατρίδα δεν είναι πάντα εκεί όπου γεννήθηκες. Προσωπικά, χαίρομαι που γεννήθηκα εδώ λόγω της γλώσσας πάνω από όλα. Πιστεύω ότι η κατοχή της ανοίγει πολλές πόρτες για την αντίληψη άλλων γλωσσών και όχι μόνο...


Σημείωση: Τις προάλλες είπα να πάρω δυο-τρία περιοδικά για να ολοκληρώσω και εγώ το τρίπτυχο παραλία-φραπές-περιοδικά, και κατέληξα να αναπολώ τα βιβλία.
Στις 500 λέξεις οι 10 θα είναι αγγλικές, οι δημοσιογράφοι- αν μπορούμε να τους χαρακτηρίσουμε έτσι, να μιλάνε για τη μόδα των nerds στην Ελλάδα και να μας το παίζουν "geeks", να αναφέρουν γεύματα στα Wendy's όταν από ότι ξέρω δεν υπάρχουν καν στην Ελλάδα και να περηφανεύονται για την ξένη τραγουδίστρια που έλουσαν. Πραγματικά εξοργίστηκα, όλη την αμερικανιά τη φέραμε και στην Ελλάδα τώρα; Και δεν είναι ότι δεν είμαι ανοιχτόμυαλη, αλλά τουλάχιστον να αξίζουν αυτά που θα μεταφέρουμε στον πολιτισμό μας. Τώρα το να το παίζεις geek, να διαφημίζεις σε περιοδικά γυναικών τα πιο ακριβά ρούχα από την Αμερική και να μιλάς για γεύματα σε μαγαζιά που στην Ελλάδα δεν υπάρχουν καν είναι λυπηρό και σε καμία περίπτωση εποικοδομητικό.

+++++ Σε όλα εκτός από αυτό:

Εδώ όλο και κάποιος θα ξυπνήσει, όλο και κάποιος θα πάει αντίθετα στο ρεύμα, όλο και κάποιο σκάνδαλο θα αποκαλυφθεί.

Στο οποίο θα ήθελα να συμπληρώσω ότι αυτόν τον "κάποιο" είτε τον πετσοκόβουν, είτε τον παραπλανούν και τον κάνουν να νομίζει πως "ξύπνησε", είτε τον τρώει η κοινωνία όλη μαζί... Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύων... Εγώ θα έλεγα πως δρυών παντών πας ανήρ ξυλεύων... Ο καθένας προσπαθεί να ρίξει τον άλλο από μια σκάλα αντί να ανέβει ο ίδιος, για να φανεί πως είναι ψηλότερα... Έτσι όμως στο σύνολό μας, δε θα φτάσουμε ποτέ ως την κορυφή...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hey Joy]

Έχεις δίκιο, όπου εμφανίζεται ένας άξιος τον... εξαφανίζουν άλλοι.
Όμως και που εμφανίζεται κάτι είναι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crookshanks]

Κάτι είναι για τους άλλους. Όχι πάντως για την Ελλάδα. Γιατί αυτός ο άξιος, στο 90% των περιπτώσεων, θα πάει στο εξωτερικό. Λογικό είναι. Αφού οι άλλοι τον διώχνουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hey Joy]

Βασικά θεωρώ ότι στο εξωτερικό δε θα εξελιχτεί. Αν θέλει να κάνει αυτό που είναι καλό για τους πολλούς, αν θέλει πραγματική μαζική εξέλιξη ή θα τον κάνουν μαριονέτα ή θα τον βγάλουν από τη μέση. Στο εξωτερικό τα συστήματα και τα συμφέροντα είναι πολύ μεγαλύτερα και δυνατότερα από ότι στην Ελλάδα. Υποθέτω ότι πιο εύκολα θα έβρισκε λίγο χώρο να εξελιχθεί ο άξιος στην Ελλάδα γιατί δε θα τον έπαιρναν είδηση από νωρίς..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crookshanks]

Μαριονέτα; Δε νομίζω... Υπάρχουν βεβαίως τα συμφέροντα εταιρειών, αλλά ο άνθρωπος αν είναι έντιμος και φιλότιμος από δικού του θα παραμείνει έτσι...
Και πού ξέρεις εσύ τί κάνουν δηλ. στο εξωτερικό; Στην Αμερική όντως είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων έτσι, αλλά στην Ευρώπη είναι κάπως καλύτερα.
Πάντως νομίζω πως ορισμένοι άνθρωποι είναι ικανοί να σου κόψουν το κεφάλι (στην κυριολεξία) για να γίνουν αυτοί ψηλότεροι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hey Joy]

Πιστεύω ότι όταν ενώνονται οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν τα πάντα.
Αν μπορούσαμε να ενωθούμε όλοι δε θα χρειαζόμασταν κανέναν συγκεκριμένα για να μας λυτρώσει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hey Joy]

Πιστεύω ότι όταν οι άνθρωποι ενώνονται μπορούν να κάνουν τα πάντα.
Αν μπορούσαμε να ενωθούμε όλοι δε θα χρειαζόμασταν κανέναν συγκεκριμένα για να μας λυτρώσει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miv]

Μαριονέτα; Δε νομίζω... Υπάρχουν βεβαίως τα συμφέροντα εταιρειών, αλλά ο άνθρωπος αν είναι έντιμος και φιλότιμος από δικού του θα παραμείνει έτσι...
Και πού ξέρεις εσύ τί κάνουν δηλ. στο εξωτερικό; Στην Αμερική όντως είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων έτσι, αλλά στην Ευρώπη είναι κάπως καλύτερα.
Πάντως νομίζω πως ορισμένοι άνθρωποι είναι ικανοί να σου κόψουν το κεφάλι (στην κυριολεξία) για να γίνουν αυτοί ψηλότεροι.

Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής σε αυτά τα θέματα. Δύο καπιταλιστικές, πανομοιότυπες ομοσπονδίες είναι με τη μόνη διαφορά ότι τουλάχιστον στην Αμερική η ανυπαρξία του προστατευτισμού είναι πραγματικότητα και υπάρχει ακόμη εκείνη η δυνατότητα του american dream, να ξεκινήσεις με 10 δολλάρια στην τσέπη και να γίνεις ο πλουσιότερος και πλέον επιτυχημένος άνθρωπος του κόσμου. Κατα τ'άλλα τα ίδια λόμπι που κινούν την Αμερική, κινούν και την Ευρώπη και στο θέμα της επαγγελματικής επιτυχίας δεν υπάρχουν και τεράστιες διαφορές από την Ελλάδα. Ούτε καν στο οικονομικό, γιατί αν ένα δυάρι στην Αθήνα κοστίζει 400 ευρώ, στο Λονδίνο κοστίζει 1000.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crookshanks]

Πιστεύω ότι όταν οι άνθρωποι ενώνονται μπορούν να κάνουν τα πάντα.
Αν μπορούσαμε να ενωθούμε όλοι δε θα χρειαζόμασταν κανέναν συγκεκριμένα για να μας λυτρώσει...

Συμφωνώ, αλλά ενωνόμαστε πολύ δύσκολα, γιατί είναι πιο δύσκολο να δούμε τις ομοιότητές μας παρά να παραβλέψουμε τις διαφορές μας. Ο καθένας προτιμά να μεριμνήσει για το προσωπικό του συμφέρον παρά για το κοινό καλό. Ενώ ξεχνά ότι το κοινό καλό είναι και δικό του καλό.

Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής σε αυτά τα θέματα. Δύο καπιταλιστικές, πανομοιότυπες ομοσπονδίες είναι με τη μόνη διαφορά ότι τουλάχιστον στην Αμερική η ανυπαρξία του προστατευτισμού είναι πραγματικότητα και υπάρχει ακόμη εκείνη η δυνατότητα του american dream, να ξεκινήσεις με 10 δολλάρια στην τσέπη και να γίνεις ο πλουσιότερος και πλέον επιτυχημένος άνθρωπος του κόσμου. Κατα τ'άλλα τα ίδια λόμπι που κινούν την Αμερική, κινούν και την Ευρώπη και στο θέμα της επαγγελματικής επιτυχίας δεν υπάρχουν και τεράστιες διαφορές από την Ελλάδα. Ούτε καν στο οικονομικό, γιατί αν ένα δυάρι στην Αθήνα κοστίζει 400 ευρώ, στο Λονδίνο κοστίζει 1000.

Τη στιγμή που ο μέσος Αμερικανός κοιτάζει την τηλεόραση και περιμένει να κατέβει στην εξέδρα με τα σημαιάκια του Μακκέιν και του Ομπάμα, θεωρώντας πως η κίνησή του αυτή αποτελεί ακτιβιστική πράξη, ενώ ο Ευρωπαίος έχει πολύ περισσότερη συνείδηση του τί συμβαίνει γύρω του και ευκολότερα θα κατέβει στους δρόμους, θεωρώ πως κοινωνικά τουλάχιστον η Αμερική διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από την Ευρώπη. Κάτι που έχει ασφαλώς επίπτωση στην κριτική ικανότητα των μελών της κοινωνίας και συνεπώς στην καριέρα τους.
Στο θέμα της επαγγελματικής επιτυχίας και σταδιοδρομίας θεωρώ πως η Ελλάδα έχει κολλήσει στο μέσον και ειδικά στον Δημόσιο τομέα. Σε άλλες χώρες της Ευρώπης αυτό αποτελεί σπάνιο φαινόμενο. Κι αν λαμβάνει χώρα, γίνεται δύσκολα αντιληπτό, γιατί η κοινωνία δε το δέχεται. Εδώ πέρα το δεχόμαστε ως κοινή πρακτική, γιατί και η πλειοψηφία μας θα έκανε το ίδιο. Αλλά ο κύριος λόγος για τον οποίο το φαινόμενο αυτό υπάρχει ακόμη σε τόση έκταση είναι η ανυπαρξία ελέγχου της αξιοκρατίας και της ισότητας μεταξύ δύο υποψήφιων για μια θέση.
Στο οικονομικό; Ναι, αλλά στο Λονδίνο ο μισθός σου για την ίδια θέση είναι από τριπλάσιος μέχρι πενταπλάσιος.
Για να συνδέσω όσα λέμε με το τόπικ (γιατί κανονικά εκτός θέματος είμαστε) θα πω πως οι επαγγελματικές προοπτικές σε μια χώρα επηρεάζουν άμεσα τη γνώμη ενός πολίτη της για αυτήν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miv]

Δε μίλησα για κοινωνική, αλλά για οικονομική πραγματικότητα. Κοινωνικά νομίζω ότι θα ήταν βλάκας κάποιος αν δεν αποδεχόταν ότι οι Ευρωπάιοι είναι πολύ πιο συνειδητοποιημένοι από τους Αμερικάνους. Και το κοινωνικό ζήτημα έχει πολλές προεκτάσεις. Δυστυχώς μια από αυτές δεν είναι η οικονομία.
Στο οικονομικό κοίταξε να δεις. Δεν λέω οτι τα πράγματα είναι ίδια με την Ελλάδα. Λένε, όμως, πχ. "Να, κοίτα αυτόν. 30 ετών και πήγε στην Αγγλία, όπου παίρνει 4000 ευρώ το μήνα." Επειδή ξέρω απιστεύτα πολλούς ανθρώπους που πήγαν στο εξωτερικό για δουλειά, αρκετοί μέσα από την οικογένειά μου, 4000 ευρώ στην Αγγλία, που όλοι λένε με τόσο στόμφο, είναι σα να παίρνεις εδω 1700. Και φυσικά θα μου πεις ποιος τριαντάρης στην Ελλάδα παίρνει 1700. Είναι γεγονός. Αλλά και πάλι οι διαφορές δεν είναι τόσο μεγάλες και τραγικές, όσο παρουσιάζουν οι δημοσιογραφικές μοιρολογίστρες. Πραγματικά επειδή ενδιαφέρομαι για μεταπτυχιακό στην Αγγλία, το έχω ψάξει αρκετά και σε μία μέτρια περιοχή του Λονδίνου, ένα δυάρι σε πολυκατοικία ενοικιάζεται προς τουλάχιστον 1500 ευρώ το μήνα. Δεν βρίσκεις ότι έχει διαφορά από τα 300 ή 400 της Αθήνας; Το πολύ να ρίξεις την τιμή στα 1100 αν μείνεις σε μια δορυφορική κωμόπολη στυλ Χαλκίδα ή Κόρινθος.
Η εργασία είναι αρκετά σημαντική ώστε όντως να χαρακτηρίζει ένα ολόκληρο κράτος. Με το τόπικ δε νομίζω, όμως, να συνδέεται, γιατι ο πατριωτισμός αναφέρεται σε έθνη και όχι σε κράτη. Ιδίως σε κράτος όπως η Ελλάδα που δεν το έχτισαν Έλληνες, αλλά ξένοι εντολοδόχοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[qwertyuiop]

μια χαρά είμαστε, εγώ μια χαρά τη βρίσκω την ελλάδα, πιστέυω ότι το μόνο που της λείπει είναι οικολογική συνείδηση. Φυσικά είμαι υπερήφανος επειδή είμαι Έλληνας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crookshanks]

Δε μίλησα για κοινωνική, αλλά για οικονομική πραγματικότητα. Κοινωνικά νομίζω ότι θα ήταν βλάκας κάποιος αν δεν αποδεχόταν ότι οι Ευρωπάιοι είναι πολύ πιο συνειδητοποιημένοι από τους Αμερικάνους. Και το κοινωνικό ζήτημα έχει πολλές προεκτάσεις. Δυστυχώς μια από αυτές δεν είναι η οικονομία.
Στο οικονομικό κοίταξε να δεις. Δεν λέω οτι τα πράγματα είναι ίδια με την Ελλάδα. Λένε, όμως, πχ. "Να, κοίτα αυτόν. 30 ετών και πήγε στην Αγγλία, όπου παίρνει 4000 ευρώ το μήνα." Επειδή ξέρω απιστεύτα πολλούς ανθρώπους που πήγαν στο εξωτερικό για δουλειά, αρκετοί μέσα από την οικογένειά μου, 4000 ευρώ στην Αγγλία, που όλοι λένε με τόσο στόμφο, είναι σα να παίρνεις εδω 1700. Και φυσικά θα μου πεις ποιος τριαντάρης στην Ελλάδα παίρνει 1700. Είναι γεγονός. Αλλά και πάλι οι διαφορές δεν είναι τόσο μεγάλες και τραγικές, όσο παρουσιάζουν οι δημοσιογραφικές μοιρολογίστρες. Πραγματικά επειδή ενδιαφέρομαι για μεταπτυχιακό στην Αγγλία, το έχω ψάξει αρκετά και σε μία μέτρια περιοχή του Λονδίνου, ένα δυάρι σε πολυκατοικία ενοικιάζεται προς τουλάχιστον 1500 ευρώ το μήνα. Δεν βρίσκεις ότι έχει διαφορά από τα 300 ή 400 της Αθήνας; Το πολύ να ρίξεις την τιμή στα 1100 αν μείνεις σε μια δορυφορική κωμόπολη στυλ Χαλκίδα ή Κόρινθος.
Η εργασία είναι αρκετά σημαντική ώστε όντως να χαρακτηρίζει ένα ολόκληρο κράτος. Με το τόπικ δε νομίζω, όμως, να συνδέεται, γιατι ο πατριωτισμός αναφέρεται σε έθνη και όχι σε κράτη. Ιδίως σε κράτος όπως η Ελλάδα που δεν το έχτισαν Έλληνες, αλλά ξένοι εντολοδόχοι.

OK τότε. Πάντως συνεχίζω να θεωρώ πως η κοινωνική πραγματικότητα σχετίζεται άμεσα με την επαγγελματική σταδιοδρομία κάποιου - άλλο το να έχεις μάθει να επηρεάζεσαι από την τηλεόραση και από τη μόδα, και άλλο το να έχεις μάθει να κρίνεις εσύ ο ίδιος το καλύτερο για σένα. Κάτι που έχει αντίκτυπο στην εργασία του οποιουδήποτε - εκτός από τα τυπικά προσόντα υπάρχει και ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά κάποιου, πράγμα που θα λάβει σοβαρά υπόψη του ένας εργοδότης.

Στα υπόλοιπα συμφωνώ . Όντως στην Αγγλία είναι πανάκριβα τα διαμερίσματα.

Βασικά ούτε και εγώ θεωρώ πως έκανα ένα σώο συσχετισμό με το τόπικ, απλά τον έκανα για να μη θεωρηθούμε εντελώς εκτός θέματος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miv]

Το ζήτημα είναι πως την οικονομική πραγματικότητα στην Ευρώπη δεν την καθορίζουν οι πολίτες της.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[qwertyuiop]

το ξέρουμε αυτό...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.