Ο καλύτερος θα σηκώνει τη σημαία – Τέλος στο καθεστώς κλήρωσης

Libertus · 07-09-19

Σημείωση συντονιστή: το θέμα καθαρίστηκε και ανοίγει ξανά. Ευελπιστώ ότι μπορείτε να κάνετε μια προσπάθεια για ελάχιστα ποιοτικότερες δημοσιεύσεις. :popeanim:

American Economist · 07-09-19

Τα αριστερά σκύβαλα ξεκίνησαν το γνωστό παραμύθι.

https://www.avgi.gr/article/10811/10174248/tes-patridas-mou-e-sema-1

Άι Ντοντ Νόου · 07-09-19

Εγώ ως μαθήτρια που κάνω ακόμα παρελάσεις έχω να πω ότι σχετικά με την σημαία δεν είναι κακό να την σηκώσει ο καλύτερος μαθητής (όχι δεν είμαι εγώ αυτή????).. Το κακό όταν η σημαία προωθεί τον κακό ανταγωνισμό και είναι το μοναδικό κίνητρο για να διαβάσει κάποιος.. Οπότε θα έπρεπε με την κατάλληλη παιδεία τόσο το σχολείο όσο και η οικογένεια κυρίως να μάθουν στον νέο ότι οι γονείς θα είναι περήφανοι και ας δεν έχει την σημαία και φυσικά να αλλάξουν τα κριτήρια που γίνεται η επιλογή του σημαιοφόρου δηλ. Την συμπεριφορά του ώστε να μην αφορά αποκλειστικά τους άριστους... Όσο αφορά τις παρελάσεις συμφωνώ στο γεγονός ότι το στρατιωτικό βήμα είναι εντελώς φασιστικό και θα μπορούσαν απλως να παρελάσουν με δικό τους βήμα ή και να παρουσιάσουν κάποια άλλη δραστηριότητα... Βεβαίως θα πρέπει να είναι προαιρετική και όχι όπως γίνεται στην επαρχία να στέλνουν τα παιδιά με το "ζορι" να παρελάσουν για να μην σχολιάσουν από την κοινή γνώμη (προσωπική εμπειρία) και στις παρελάσεις θα πρέπει να αλλάξει αυτό με την διάταξη του ύψους, δηλαδή πέρα απο την σημαια διαχωρισμός γίνεται και στην σειρά των παιδιών και ουκ ολίγες φορές έχω δει παιδιά να κλαίνε γιατί είναι τελευταία, οπότε το καλύτερο είναι να πηγαίνουν από τα κοντοτερα στα ψηλότερα και να φαίνονται και όλοι... Τέλος είναι καθήκον μας να τιμάμε τους ήρωες όχι μόνο 2 φορές τον χρόνο αλλά με διάφορες εκδηλώσεις και φυσικά όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και τους παγκόσμιους ευεργέτες ώστε και οι συνομήλικοι μου να μην απαντάνε ότι το όχι το είπαμε στους Τούρκους και να γνωρίζουν κάποια στοιχειώδη ιστορία

nPb · 07-09-19

Πάντα οι παρελάσεις στην Ελλάδα ήταν φόρος τιμής για τους πεσόντες.

Guest 092312 · 07-09-19

Έχουμε 2019, νομίζω είναι καιρός να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με το μήκος φουστών ανήλικων κοριτσιών.

nPb · 07-09-19

Δεν έθιξε κανείς αυτό το θέμα Ολίβια.

Όποιος έχει τη μύγα αρπάζεται...μάλλον, ε; Ε; Ε; Ε;

Guest 092312 · 07-09-19

Αρχική Δημοσίευση από nPb:
Δεν έθιξε κανείς αυτό το θέμα Ολίβια. Όποιος έχει τη μύγα αρπάζεται...μάλλον, ε; Ε; Ε; Ε;

α) Η στολή μου στο σχολείο είχε παντελόνι. Επίσης έχω να πάω σε παρέλαση μισή δεκαετία, έχω ξεπεράσει λίγο την φάση, εσύ πότε;
β) Έγραψες "Πάντα οι παρελάσεις στην Ελλάδα ήταν φόρος τιμής για τους πεσόντες." και ακολούθησε φωτογραφία με μπούτια παρελαύνουσας, οπότε μάλλον έθιξες το ζήτημα από μόνος σου, δεν νομίζεις;

nPb · 07-09-19

Ναι είπα να θίξω το θέμα κατά πόσο είμαστε κοντά στο νόημα των παρελάσεων σαν λαός ή απλά κάνουμε παρελάσεις για να κάνουμε. Γιατί τόση υποκρισία;

Guest 209912 · 8 Σεπτεμβρίου 2019

Αρχική Δημοσίευση από Griff:
1) Αχ δεν διάβασες το μήνυμά μου. Δεν τιμάς κανέναν με την παρέλαση, γιατί δεν ξέρεις ποιον τιμάς. Πες μου ρε Φώτη, ειλικρινά, μετά το όχι του Μεταξά, τι έγινε στην Ελλάδα; Πού δόθηκαν μάχες; Ποιοι πολέμησαν; Γιατί τελικά το μέτωπο κατέρρευσε; Σε ποια στάδια έγινε η υποχώρηση των στρατευμάτων; Πόσοι έχασαν τη ζωή του; Πώς οργανώθηκε η εθνική αντίσταση; Ποιες οργανώσεις την αποτελούσαν; Πόσοι προσχώρησαν σε αυτές; Τι θυσίες έγιναν στα χωρία των ανταρτών; Πόσοι σφαγιάστηκαν από τους Ναζί; Πώς χωρίστηκε η χώρα μετά την κατάληψη της Αθήνας από τον Άξονα και πώς συμπεριφέρθηκαν οι τρεις διαφορετικοί κατακτητές στον λαό; Ποια η συμβολή της εθνικής αντίστασης στη διεθνή σκηνή;

Δεν τιμάς κανέναν με τις παρελάσεις. Τιμάς μια σκιά, απείκασμα της πραγματικότητας που ελάχιστοι κάνουν τον κόπο να προσπαθήσουν να αγγίξουν. Οι παρελάσεις είναι ένα ωραίο συννεφάκι για να κρύβετε την αμάθειά σας.

2) Δεν θυμάται κανείς απολύτως τίποτα. Πότε ξεκίνησε ο Β' ΠΠ; Πότε τελείωσε; Γιατί άρχισε και γιατί τελείωσε; Ποιο είναι το βασικό χρονοδιάγραμμα του πολέμου; Τι εγκλήματα έκαναν οι Σύμμαχοι, και τι ο Άξονας; Ποιοι συμμετείχαν στον πόλεμο;

3) Η παρέλαση έχει καθαρά εθνικιστικό και προπαγανδιστικό χαρακτήρα, γιατί προβάλλει ένα καταστροφικότατο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας από μια τόσο μικρή σκοπιά, από το "Όχι" του Μεταξά. Λες και η Αγγλία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Πολωνία, η Γιουγκοσλαβία και άλλες τόσες χώρες δεν είπαν όχι στους Ναζί, αλλά τους υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες.

4) Να και πάλι που τιμάμε ένα πράγμα επιφανειακά, χωρίς να μας ενδιαφέρει να το τιμήσουμε πραγματικά.

Συνέχισε.

Η Ελλάδα στην μικρή σύγχρονη ιστορία της έχει περάσει πάρα, πάρα πολλούς πολέμους. Από την έναρξη της επανάστασης μέχρι την λήξη του εμφυλίου η εθνική κατάσταση μας ήταν πόλεμος, με μικρά διαλείμματα ειρήνης. Αυτό σήμαινε πως ο μόνος τρόπος να επιβιώσει αυτό το έθνος ήταν η στρατιωτικοποίηση του πληθυσμού του. Στρατιωτικοποίηση του πληθυσμού σημαίνει καλλιέργεια τεχνικών αλλά κυρίως πνευματικών δεξιοτήτων που θα επιτρέψουν στον πληθυσμό αυτό να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τον εαυτό του σε περίπτωση πολέμου.

Ένας από τους καλύτερους τρόπους, αν όχι ο καλύτερος για να πετύχεις το παραπάνω είναι μέσο της καλλιέργειας της εθνικής συνείδησης και φρονήματος στον πληθυσμό σου και προφανώς η καλύτερη περίοδος για να το κάνεις είναι η σχολική ηλικία. Ο εθνικισμός και χρησιμοποιώ την λέξη με το αυθεντικό της νόημα, δηλαδή η αγάπη και η αφοσίωση στο έθνος, εμπεριέχει την έννοια του πολίτη-οπλίτη η οποία έχει αποδείξει άπειρες φορές την αξία της. Η στρατιωτική θητεία αποτελεί την τεχνική κατάρτιση του πολίτη ως οπλίτη αλλά όπως είπα και παραπάνω χρειάζεται και η ηθική, η οποία θέλει πολύ περισσότερο καιρό για να καλλιεργηθεί από ένα χρόνο στο στρατό.

Οι παρελάσεις αποτελούν ένα από τα μέσα που χρησιμοποιεί το κράτος για την καλλιέργεια του εθνικού φρονήματος. Δεν είναι φυσικά το μοναδικό. Γι αυτό ακριβώς το λόγο και οι παρελάσεις έχουν στρατιωτικό χαρακτήρα, καθώς σκοπός του πέραν του συμβολικού φόρου τιμής, είναι να εισάγουν τα παιδιά στην έννοια της στρατιωτικοποίησης και του πολίτη-οπλίτη. Όλα τα παραπάνω που έγραψα θα ήταν ενστικτωδώς κατανοητά και αποδεκτά από οποιονδήποτε Έλληνα γεννήθηκε πριν το 1950, καθώς όλοι είχανε βιώσει κάποιο πόλεμο και κατανοούσαν την ανάγκη της στρατιωτικοποίησης.

Από το 1950 και μετά και ιδιαίτερα μετά τη λήξη του Ψυχρού πολέμου η Ελλάδα βίωσε μια πρωτοφανή περίοδο ειρήνης (αν εξαιρέσουμε τις μικρές ΝΑΤΟικές μας εξορμήσεις). Οι γενιές μετά το 1950 δεν βίωσαν ουσιαστικά εμπόλεμη κατάσταση αν και βιώσαμε σαν έθνος ένα deja vu το 74. Αυτό σε συνδυασμό με την σκόπιμη και σταδιακή εκφύλιση του όρου εθνικισμός, ο οποίος πλέον έχει γίνει ταυτόσημος του φασισμού και του ναζισμού (τι ντροπή πραγματικά) έχει οδηγήσει τον σημερινό Έλληνα να θεωρεί πως η στρατιωτικοποίηση του πληθυσμού είναι απλά ένα περιττό κατάλοιπο του παρελθόντος που μάλιστα μας κρατά και πίσω.

Η μακροχρόνια ευημερία μας βέβαια δεν είναι τυχαία και δεν οφείλεται στο γεγονός πως η ανθρωπότητα ημέρευσε αλλά στο ότι αποκτήσαμε ένα διεθνή αστυνόμο με όνομα USA ο οποίος ακολουθώντας το πολιτικό και στρατιωτικό του δόγμα προσπαθεί να επιβάλει την λήξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων μεταξύ των χωρών, με διάφορους βαθμούς επιτυχίας. Αυτό που ο μεγαλωμένος εν ειρήνη νεοέλληνας δεν κατανοεί είναι πως σε περίπτωση που η Αμερική αποφασίσει πως δεν θέλει άλλο να παίζει αυτό το ρόλο (και η κατάσταση πηγαίνει συνεχώς προς τα εκεί) και αποσυρθεί πίσω στο νησάκι της, όλα θα είναι fair game. Που σημαίνει πως η στρατιωτικοποίηση του πληθυσμού θα είναι και πάλι ο μοναδικός τρόπος εξασφάλισης της ειρήνης.

Το βασικό πρόβλημα βέβαια τότε θα είναι το πως ακριβώς θα το πετύχεις αυτό, ιδιαίτερα όταν έχεις περάσει τα τελευταία 40+ χρόνια εκφυλίζοντας την έννοια εθνικισμός, κάνοντας την βρισιά εφάμιλλη του ναζισμού,φασισμού,ρατσισμού κ.ο.κ. και προσπαθώντας να κάνεις τον μέσο Έλληνα να ντρέπεται που είναι Έλληνας.

Ryuzaki · 08-09-19

Αρχική Δημοσίευση από hack3r:
Η Ελλάδα στην μικρή σύγχρονη ιστορία της έχει περάσει πάρα, πάρα πολλούς πολέμους. Από την έναρξη της επανάστασης μέχρι την λήξη του εμφυλίου η εθνική κατάσταση μας ήταν πόλεμος, με μικρά διαλείμματα ειρήνης. Αυτό σήμαινε πως ο μόνος τρόπος να επιβιώσει αυτό το έθνος ήταν η στρατιωτικοποίηση του πληθυσμού του. Στρατιωτικοποίηση του πληθυσμού σημαίνει καλλιέργεια τεχνικών αλλά κυρίως πνευματικών δεξιοτήτων που θα επιτρέψουν στον πληθυσμό αυτό να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τον εαυτό του σε περίπτωση πολέμου.

Ένας από τους καλύτερους τρόπους, αν όχι ο καλύτερος για να πετύχεις το παραπάνω είναι μέσο της καλλιέργειας της εθνικής συνείδησης και φρονήματος στον πληθυσμό σου και προφανώς η καλύτερη περίοδος για να το κάνεις είναι η σχολική ηλικία. Ο εθνικισμός και χρησιμοποιώ την λέξη με το αυθεντικό της νόημα, δηλαδή η αγάπη και η αφοσίωση στο έθνος, εμπεριέχει την έννοια του πολίτη-οπλίτη η οποία έχει αποδείξει άπειρες φορές την αξία της. Η στρατιωτική θητεία αποτελεί την τεχνική κατάρτιση του πολίτη ως οπλίτη αλλά όπως είπα και παραπάνω χρειάζεται και η ηθική, η οποία θέλει πολύ περισσότερο καιρό για να καλλιεργηθεί από ένα χρόνο στο στρατό.

Οι παρελάσεις αποτελούν ένα από τα μέσα που χρησιμοποιεί το κράτος για την καλλιέργεια του εθνικού φρονήματος. Δεν είναι φυσικά το μοναδικό. Γι αυτό ακριβώς το λόγο και οι παρελάσεις έχουν στρατιωτικό χαρακτήρα, καθώς σκοπός του πέραν του συμβολικού φόρου τιμής, είναι να εισάγουν τα παιδιά στην έννοια της στρατιωτικοποίησης και του πολίτη-οπλίτη. Όλα τα παραπάνω που έγραψα θα ήταν ενστικτωδώς κατανοητά και αποδεκτά από οποιονδήποτε Έλληνα γεννήθηκε πριν το 1950, καθώς όλοι είχανε βιώσει κάποιο πόλεμο και κατανοούσαν την ανάγκη της στρατιωτικοποίησης.

Από το 1950 και μετά και ιδιαίτερα μετά τη λήξη του Ψυχρού πολέμου η Ελλάδα βίωσε μια πρωτοφανή περίοδο ειρήνης (αν εξαιρέσουμε τις μικρές ΝΑΤΟικές μας εξορμήσεις). Οι γενιές μετά το 1950 δεν βίωσαν ουσιαστικά εμπόλεμη κατάσταση αν και βιώσαμε σαν έθνος ένα deja vu το 74. Αυτό σε συνδυασμό με την σκόπιμη και σταδιακή εκφύλιση του όρου εθνικισμός, ο οποίος πλέον έχει γίνει ταυτόσημος του φασισμού και του ναζισμού (τι ντροπή πραγματικά) έχει οδηγήσει τον σημερινό Έλληνα να θεωρεί πως η στρατιωτικοποίηση του πληθυσμού είναι απλά ένα περιττό κατάλοιπο του παρελθόντος που μάλιστα μας κρατά και πίσω.

Η μακροχρόνια ευημερία μας βέβαια δεν είναι τυχαία και δεν οφείλεται στο γεγονός πως η ανθρωπότητα ημέρευσε αλλά στο ότι αποκτήσαμε ένα διεθνή αστυνόμο με όνομα USA ο οποίος ακολουθώντας το πολιτικό και στρατιωτικό του δόγμα προσπαθεί να επιβάλει την λήξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων μεταξύ των χωρών, με διάφορους βαθμούς επιτυχίας. Αυτό που ο μεγαλωμένος εν ειρήνη νεοέλληνας δεν κατανοεί είναι πως σε περίπτωση που η Αμερική αποφασίσει πως δεν θέλει άλλο να παίζει αυτό το ρόλο (και η κατάσταση πηγαίνει συνεχώς προς τα εκεί) και αποσυρθεί πίσω στο νησάκι της, όλα θα είναι fair game. Που σημαίνει πως η στρατιωτικοποίηση του πληθυσμού θα είναι και πάλι ο μοναδικός τρόπος εξασφάλισης της ειρήνης.

Το βασικό πρόβλημα βέβαια τότε θα είναι το πως ακριβώς θα το πετύχεις αυτό, ιδιαίτερα όταν έχεις περάσει τα τελευταία 40+ χρόνια εκφυλίζοντας την έννοια εθνικισμός, κάνοντας την βρισιά εφάμιλλη του ναζισμού,φασισμού,ρατσισμού κ.ο.κ. και προσπαθώντας να κάνεις τον μέσο Έλληνα να ντρέπεται που είναι Έλληνας.

Πιθανώς με το να κάνεις την κατάκτηση του ελλαδικού γεωγραφικού χώρου μη συμφέρουσα από οικονομική σκοπιά.

Guest 209912 · 08-09-19

Αρχική Δημοσίευση από Ryuzaki:
Πιθανώς με το να κάνεις την κατάκτηση του ελλαδικού γεωγραφικού χώρου μη συμφέρουσα από οικονομική σκοπιά.

Πιθανώς. Are you willing to bet your life on it?

Ryuzaki · 08-09-19

Αρχική Δημοσίευση από hack3r:
Πιθανώς. Are you willing to bet your life on it?

Προφανώς και όχι. Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη σε μάζες/τάξεις. Όποτε γίνει το απευκταίο, i'll be the first who bounce.

Guest 209912 · 08-09-19

Αρχική Δημοσίευση από Ryuzaki:
Προφανώς και όχι. Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη σε μάζες/τάξεις. Όποτε γίνει το απευκταίο, i'll be the first who bounce.

Η κυνικότητα σου πάντα ήταν το αγαπημένο μου χαρακτηριστικό σου φίλτατε.

Griff · 8 Σεπτεμβρίου 2019

Αρχική Δημοσίευση από hack3r:
Η Ελλάδα στην μικρή σύγχρονη ιστορία της έχει περάσει πάρα, πάρα πολλούς πολέμους. Από την έναρξη της επανάστασης μέχρι την λήξη του εμφυλίου η εθνική κατάσταση μας ήταν πόλεμος, με μικρά διαλείμματα ειρήνης. Αυτό σήμαινε πως ο μόνος τρόπος να επιβιώσει αυτό το έθνος ήταν η στρατιωτικοποίηση του πληθυσμού του. Στρατιωτικοποίηση του πληθυσμού σημαίνει καλλιέργεια τεχνικών αλλά κυρίως πνευματικών δεξιοτήτων που θα επιτρέψουν στον πληθυσμό αυτό να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τον εαυτό του σε περίπτωση πολέμου.

Ένας από τους καλύτερους τρόπους, αν όχι ο καλύτερος για να πετύχεις το παραπάνω είναι μέσο της καλλιέργειας της εθνικής συνείδησης και φρονήματος στον πληθυσμό σου και προφανώς η καλύτερη περίοδος για να το κάνεις είναι η σχολική ηλικία. Ο εθνικισμός και χρησιμοποιώ την λέξη με το αυθεντικό της νόημα, δηλαδή η αγάπη και η αφοσίωση στο έθνος, εμπεριέχει την έννοια του πολίτη-οπλίτη η οποία έχει αποδείξει άπειρες φορές την αξία της. Η στρατιωτική θητεία αποτελεί την τεχνική κατάρτιση του πολίτη ως οπλίτη αλλά όπως είπα και παραπάνω χρειάζεται και η ηθική, η οποία θέλει πολύ περισσότερο καιρό για να καλλιεργηθεί από ένα χρόνο στο στρατό.

Οι παρελάσεις αποτελούν ένα από τα μέσα που χρησιμοποιεί το κράτος για την καλλιέργεια του εθνικού φρονήματος. Δεν είναι φυσικά το μοναδικό. Γι αυτό ακριβώς το λόγο και οι παρελάσεις έχουν στρατιωτικό χαρακτήρα, καθώς σκοπός του πέραν του συμβολικού φόρου τιμής, είναι να εισάγουν τα παιδιά στην έννοια της στρατιωτικοποίησης και του πολίτη-οπλίτη. Όλα τα παραπάνω που έγραψα θα ήταν ενστικτωδώς κατανοητά και αποδεκτά από οποιονδήποτε Έλληνα γεννήθηκε πριν το 1950, καθώς όλοι είχανε βιώσει κάποιο πόλεμο και κατανοούσαν την ανάγκη της στρατιωτικοποίησης.

Από το 1950 και μετά και ιδιαίτερα μετά τη λήξη του Ψυχρού πολέμου η Ελλάδα βίωσε μια πρωτοφανή περίοδο ειρήνης (αν εξαιρέσουμε τις μικρές ΝΑΤΟικές μας εξορμήσεις). Οι γενιές μετά το 1950 δεν βίωσαν ουσιαστικά εμπόλεμη κατάσταση αν και βιώσαμε σαν έθνος ένα deja vu το 74. Αυτό σε συνδυασμό με την σκόπιμη και σταδιακή εκφύλιση του όρου εθνικισμός, ο οποίος πλέον έχει γίνει ταυτόσημος του φασισμού και του ναζισμού (τι ντροπή πραγματικά) έχει οδηγήσει τον σημερινό Έλληνα να θεωρεί πως η στρατιωτικοποίηση του πληθυσμού είναι απλά ένα περιττό κατάλοιπο του παρελθόντος που μάλιστα μας κρατά και πίσω.

Η μακροχρόνια ευημερία μας βέβαια δεν είναι τυχαία και δεν οφείλεται στο γεγονός πως η ανθρωπότητα ημέρευσε αλλά στο ότι αποκτήσαμε ένα διεθνή αστυνόμο με όνομα USA ο οποίος ακολουθώντας το πολιτικό και στρατιωτικό του δόγμα προσπαθεί να επιβάλει την λήξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων μεταξύ των χωρών, με διάφορους βαθμούς επιτυχίας. Αυτό που ο μεγαλωμένος εν ειρήνη νεοέλληνας δεν κατανοεί είναι πως σε περίπτωση που η Αμερική αποφασίσει πως δεν θέλει άλλο να παίζει αυτό το ρόλο (και η κατάσταση πηγαίνει συνεχώς προς τα εκεί) και αποσυρθεί πίσω στο νησάκι της, όλα θα είναι fair game. Που σημαίνει πως η στρατιωτικοποίηση του πληθυσμού θα είναι και πάλι ο μοναδικός τρόπος εξασφάλισης της ειρήνης.

Το βασικό πρόβλημα βέβαια τότε θα είναι το πως ακριβώς θα το πετύχεις αυτό, ιδιαίτερα όταν έχεις περάσει τα τελευταία 40+ χρόνια εκφυλίζοντας την έννοια εθνικισμός, κάνοντας την βρισιά εφάμιλλη του ναζισμού,φασισμού,ρατσισμού κ.ο.κ. και προσπαθώντας να κάνεις τον μέσο Έλληνα να ντρέπεται που είναι Έλληνας.

Το επιχείρημά σου, επομένως, είναι πως οι παρελἀσεις αποσκοπούν στην καλλιέργεια του εθνικού φρονήματος της νέας γενιάς;

Ὦ Χᾶκερ, άλλο πράγμα ο αληθινός πατριωτισμός, ο πραγματικός έρωτας για την πατρίδα και άλλο αυτό το φτηνιάρικο, πλαστικό είδωλο αγάπης που το κράτος προσπαθεί, φυσικά αποτυχημένα και εδώ, να εμφυσήσει στους νέους.

Υπάρχουν δύο μονοπάτια που μπορεί το κράτος να ακολουθήσει για να οδηγήσει τους πολίτες του στον πατριωτισμό. Το πρώτο, η παιδεία: η πραγματική διαπαιδαγώγηση, πρωτίστως ηθική, των νέων και ακολούθως η πνευματική, στην προκειμένη η ιστορική γνώση. Ακολούθησε αυτόν τον δρόμο και θα φτάσεις στον πατριωτισμό. Το δεύτερο, η προπαγάνδα: πούλησε φούμαρα στους πολίτες, εξοβέλισε την ηθική από την εκπαίδευση, αλλοίωσε την ιστορία, κρύψε κομμάτια που δεν σε ευνοούν, χώρισε τους πρωταγωνιστές σε καλούς (εμείς) και κακούς (οι άλλοι), δημιούργησε μία σκιά πραγματικότητας και τάισε την στη νέα γενιά. Πάρε αυτό το μονοπάτι και θα φτάσεις στον εθνικισμό.

Ο πατριωτισμός είναι η αξία, ο εθνικισμός το απείκασμα αυτής της αξίας.

Η μικρή Ελλάδα έχει μια εξίσου μικρή χρονικά ιστορία, γεμάτη πολέμους, γεμάτη πολιτικές και διπλωματικές ραδιουργίες, γεμάτη λάθη μας. Η πραγματική αγάπη και έρωτας δεν είναι παρά η ολοκληρωτική αποδοχή αυτών. Αποδοχή και των καλών και, κυρίως, των κακών στοιχείων. Και φυσικά, για να ξέρεις αυτά, δεν γίνεται να είσαι αμαθής. Ούτε να προσκυνάς μια μαριονέτα.

Όσο αφορά δε τη σχέση παρελάσεων και την έννοια του πολίτη-οπλίτη... Ο στρατός επιβάλλεται να είναι επαγγελματικός και εκσυγχρονισμένος, για να είναι αποτελεσματικός, εκτός και αν στόχος σου είναι να ακολουθησείς τη σοβιετική τακτική του "το γερμανικό Tiger μπορεί να κουβαλήσει 90 οβίδες, ας στείλουμε 91 T-34". Η σύγχρονη μορφή του στρατού υφίσταται αποκλειστικά και μόνο για να δικαιολογούνται στρατόπεδα και αξιωματικοί και για να σπαταλάται με ηλίθιο τρόπο μέρος του ΑΕΠ. Η εκπαίδευση είναι απόλυτα στοιχειώδης στο κύριο σώμα, οι ΕΔ υπολειτουργούν, μόνο οι σχολές αξιωματικών έχουν αξιολόγη εκπαίδευση και γενικά μια συντονισμένη έφοδος ενός αληθινού στρατού εύκολα θα συνέτριβε τις ελληνικές δυνάμεις. Ακόμα και αν δεν ίσχυαν όλα τα παραπάνω, όμως, μην ξεχνάς ότι μόνο οι Μεγάλοι χρησιμοποιούν τη δύναμή τους για να επιβάλλουν ειρήνη. Μπροστά στους Μεγάλους οι μικροί έχουν μόνο όπλο τη διπλωματία, όπως επιβεβαιώνει η ιστορία μας.

Επομένως, ο συσχετισμός παρελάσεων και πολίτη-οπλίτη είναι άτοπος, γιατί με το σύγχρονο σύστημα δεν γίνεσαι ούτε πολίτης, ούτε οπλίτης.

Κλείνοντας, ο Έλληνας ντρέπεται που είναι Έλληνας γιατί ξέρει ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων ζει σε μια παραμυθούπολη. Όχι μόνο σήμερα, ανέκαθεν.

Ζωντανό παράδειγμα το φόρουμ (δεν αναφέρομαι σε εσένα, φυσικά).

Guest 209912 · 08-09-19

Αρχική Δημοσίευση από Griff:
Το επιχείρημά σου, επομένως, είναι πως οι παρελἀσεις αποσκοπούν στην καλλιέργεια του εθνικού φρονήματος της νέας γενιάς;

Ὦ Χᾶκερ, άλλο πράγμα ο αληθινός πατριωτισμός, ο πραγματικός έρωτας για την πατρίδα και άλλο αυτό το φτηνιάρικο, πλαστικό είδωλο αγάπης που το κράτος προσπαθεί, φυσικά αποτυχημένα και εδώ, να εμφυσήσει στους νέους.

Υπάρχουν δύο μονοπάτια που μπορεί το κράτος να ακολουθήσει για να οδηγήσει τους πολίτες του στον πατριωτισμό. Το πρώτο, η παιδεία: η πραγματική διαπαιδαγώγηση, πρωτίστως ηθική, των νέων και ακολούθως η πνευματική, στην προκειμένη η ιστορική γνώση. Ακολούθησε αυτόν τον δρόμο και θα φτάσεις στον πατριωτισμό. Το δεύτερο, η προπαγάνδα: πούλησε φούμαρα στους πολίτες, εξοβέλισε την ηθική από την εκπαίδευση, αλλοίωσε την ιστορία, κρύψε κομμάτια που δεν σε ευνοούν, χώρισε τους πρωταγωνιστές σε καλούς (εμείς) και κακούς (οι άλλοι), δημιούργησε μία σκιά πραγματικότητας και τάισε την στη νέα γενιά. Πάρε αυτό το μονοπάτι και θα φτάσεις στον εθνικισμό.

Ο πατριωτισμός είναι η αξία, ο εθνικισμός το απείκασμα αυτής της αξίας.

Η μικρή Ελλάδα έχει μια εξίσου μικρή χρονικά ιστορία, γεμάτη πολέμους, γεμάτη πολιτικές και διπλωματικές ραδιουργίες, γεμάτη λάθη μας. Η πραγματική αγάπη και έρωτας δεν είναι παρά η ολοκληρωτική αποδοχή αυτών. Αποδοχή και των καλών και, κυρίως, των κακών στοιχείων. Και φυσικά, για να ξέρεις αυτά, δεν γίνεται να είσαι αμαθής. Ούτε να προσκυνάς μια μαριονέτα.

Όσο αφορά δε τη σχέση παρελάσεων και την έννοια του πολίτη-οπλίτη... Ο στρατός επιβάλλεται να είναι επαγγελματικός και εκσυγχρονισμένος, για να είναι αποτελεσματικός, εκτός και αν στόχος σου είναι να ακολουθησείς τη σοβιετική τακτική του "το γερμανικό Tiger μπορεί να κουβαλήσει 90 οβίδες, ας στείλουμε 91 T-34". Η σύγχρονη μορφή του στρατού υφίσταται αποκλειστικά και μόνο για να δικαιολογούνται στρατόπεδα και αξιωματικοί και για να σπαταλάται με ηλίθιο τρόπο μέρος του ΑΕΠ. Η εκπαίδευση είναι απόλυτα στοιχειώδης στο κύριο σώμα, οι ΕΔ υπολειτουργούν, μόνο οι σχολές αξιωματικών έχουν αξιολόγη εκπαίδευση και γενικά μια συντονισμένη έφοδος ενός αληθινού στρατού εύκολο θα συνέτριβε τις ελληνικές δυνάμεις. Ακόμα και αν δεν ίσχυαν όλα τα παραπάνω, όμως, μην ξεχνάς ότι μόνο οι Μεγάλοι χρησιμοποιούν τη δύναμή τους για να επιβάλλουν ειρήνη. Μπροστά στους Μεγάλους οι μικροί έχουν μόνο όπλο τη διπλωματία, όπως επιβεβαιώνει η ιστορία μας.

Επομένως, ο συσχετισμός παρελάσεων και πολίτη-οπλίτη είναι άτοπος, γιατί με το σύγχρονο σύστημα δεν γίνεσαι ούτε πολίτης, ούτε οπλίτης.

Κλείνοντας, ο Έλληνας ντρέπεται που είναι Έλληνας γιατί ξέρει ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων ζει σε μια παραμυθούπολη. Όχι μόνο σήμερα, ανέκαθεν.

Ζωντανό παράδειγμα το φόρουμ (δεν αναφέρομαι σε εσένα, φυσικά).

Ωραία αυτά που λες και συμφωνώ με τα περισσότερα, αλλά επειδή είμαι πάντα της εφαρμοσμένης στρατηγικής και όχι της θεωρητικής πρέπει αναπόφευκτα να επισημάνω πως δεν ζούμε σε έναν ιδεατό κόσμο αλλά σε ένα ατελή γεμάτο περιορισμούς.

Η παιδεία είναι ένα αρκετά αιθέριο κόνσεπτ το οποίο αν σε ρώταγα τι περιλαμβάνει και πως θα το εφαρμόσουμε στην πράξη είμαι σίγουρος πως θα μιλάμε μέρες ολόκληρες. Η προπαγάνδα από την άλλη ξέρουμε ακριβώς τι είναι, τι πετυχαίνει και πως εφαρμόζεται. Και επειδή ακριβώς ζούμε σε κόσμο με περιορισμούς καλούμαστε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε με τα μέσα που διαθέτουμε.

Το ότι ο στρατός μας έχει τα χάλια του δεν σημαίνει πως η εφεδρεία είναι άχρηστη. Ο στρατός μπορεί μια χαρά να είναι και σύγχρονος και εφεδρικός. Ζωντανό παράδειγμα το Ισραήλ. Η γνώμη σου περί αποκλειστικά επαγγελματικού στρατού είναι λανθασμένη και αν θες το συζητάμε σε άλλο νήμα.

Griff · 8 Σεπτεμβρίου 2019

Αρχική Δημοσίευση από hack3r:
Ωραία αυτά που λες και συμφωνώ με τα περισσότερα, αλλά επειδή είμαι πάντα της εφαρμοσμένης στρατηγικής και όχι της θεωρητικής πρέπει αναπόφευκτα να επισημάνω πως δεν ζούμε σε έναν ιδεατό κόσμο αλλά σε ένα ατελή γεμάτο περιορισμούς.

Η παιδεία είναι ένα αρκετά αιθέριο κόνσεπτ το οποίο αν σε ρώταγα τι περιλαμβάνει και πως θα το εφαρμόσουμε στην πράξη είμαι σίγουρος πως θα μιλάμε μέρες ολόκληρες. Η προπαγάνδα από την άλλη ξέρουμε ακριβώς τι είναι, τι πετυχαίνει και πως εφαρμόζεται. Και επειδή ακριβώς ζούμε σε κόσμο με περιορισμούς καλούμαστε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε με τα μέσα που διαθέτουμε.

Το ότι ο στρατός μας έχει τα χάλια του δεν σημαίνει πως η εφεδρεία είναι άχρηστη. Ο στρατός μπορεί μια χαρά να είναι και σύγχρονος και εφεδρικός. Ζωντανό παράδειγμα το Ισραήλ. Η γνώμη σου περί αποκλειστικά επαγγελματικού στρατού είναι λανθασμένη και αν θες το συζητάμε σε άλλο νήμα.

Φυσικά και υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο ιδεατό και στο πρακτικό. Τώρα, συζητάμε καθαρά για το δεύτερο.

Διαφωνώ λοιπόν ότι η παιδεία είναι ασαφής έννοια. Δυσπρόσιτη, ναι. Ίσως είναι δύσκολο να προσδιορίσουμε επακριβώς τι συνιστά την ιδανική παιδεία, αλλά ποτέ η αλήθεια δεν προσφέρθηκε στο πιάτο. Ούτε στην επιστήμη, ούτε στην φιλοσοφία.

Η προπαγάνδα ως προϊόν επιστήμης έχει ξεκάθαρους μηχανισμούς, σίγουρα, αλλά το να την αγκαλιάζουμε ως μέσο διατήρησης της κοινωνικής συνοχής ισοδυναμεί με απάρνηση του ανώτερου μέρους της ανθρώπινης φύσης. Εδώ η συζήτηση ξεστρατεί, θα κλείσω μόνο λέγοντας πως αν δεχτούμε την προπαγἀνδα, αρνούμαστε και τη δημοκρατία. Είναι έννοιες ασυμβίβαστες.

Η ένστασή μου σχετίζεται με την κατάσταση της εφεδρείας, και συγκεκριμένα με την ελάχιστη εκπαίδευση που δέχεται το κύριο σώμα του στρατού. Για τον επαγγελματικό στρατό θα το συζητήσουμε αλλού και κάποτε, με ενδιαφέρει η άποψή σου.

Memetchi · 08-09-19

Αρχική Δημοσίευση από hack3r:
Το βασικό πρόβλημα βέβαια τότε θα είναι το πως ακριβώς θα το πετύχεις αυτό, ιδιαίτερα όταν έχεις περάσει τα τελευταία 40+ χρόνια εκφυλίζοντας την έννοια εθνικισμός, κάνοντας την βρισιά εφάμιλλη του ναζισμού,φασισμού,ρατσισμού κ.ο.κ. και προσπαθώντας να κάνεις τον μέσο Έλληνα να ντρέπεται που είναι Έλληνας.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη hack3r : Σήμερα στις 00:57.

Έχεις μπερδέψει τον εθνισμό με τον εθνικισμό. Ο εθνικισμός έχει αρνητική σημασία και δεν υπάρχει κάποια άλλη αυθεντική έννοια που έχει αλλοτριωθεί.

Αρχική Δημοσίευση από hack3r:
deja vu

Μην τα πετάς έτσι αυτά, με αποσυντονίζεις :hypno:

Guest 209912 · 8 Σεπτεμβρίου 2019

Αρχική Δημοσίευση από Memetchi:
Έχεις μπερδέψει τον εθνισμό με τον εθνικισμό. Ο εθνικισμός έχει αρνητική σημασία και δεν υπάρχει κάποια άλλη αυθεντική έννοια που έχει αλλοτριωθεί.

Μην τα πετάς έτσι αυτά, με αποσυντονίζεις

Ναι κοίτα να δεις, στα Αγγλικά και οι δύο λέξεις εθνισμος και εθνικισμος μεταφραζονται ως nationalism. Ο ακραίος εθνικισμος στα Αγγλικά είναι η λέξη chauvinism την οποία χρησιμοποιούμε και εμείς ως σοβινισμος.

Στα Ελληνικα ο εθνισμος είναι πρακτικά ο πατριωτισμός.

Ο εθνικισμός όμως είναι υπέρ σύνολο του εθνισμου καθώς συμπεριλαμβάνει επίσης και την συγκρότηση κράτους βασισμένου στο έθνος κ.ο.κ. Είναι δηλαδή μια εθνοπολιτικη ιδεολογία και όχι απλα η αγάπη για την πατρίδα.

Και από την στιγμή που έχουμε και την λέξη σοβινισμος για να συμβολισουμε τον ακραίο εθνικισμο δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει η λέξη εθνικισμος να είναι ισότιμη του σοβινισμου.

Θα έλεγα πως γίνεται και σκόπιμα. Αν με εννοείς.

@konstantinantia χρειάζομαι τις φιλολογικές σου γνώσεις.

Guest 336742 · 08-09-19

Ένα μικρό παιδάκι ρωτάει τον Κρητικό πατέρα του:
- "Μπαμπά τι θα πει σωβινισμός;"
Ο πατέρας απαντά: - "Σωβινιστής παιδί μου είναι αυτός που νομίζει ότι ο τόπος του είναι καλύτερος από την Κρήτη."

Memetchi · 08-09-19

Αρχική Δημοσίευση από hack3r:
Ναι κοίτα να δεις, στα Αγγλικά και οι δύο λέξεις εθνισμος και εθνικισμος μεταφραζονται ως nationalism. Ο ακραίος εθνικισμος στα Αγγλικά είναι η λέξη chauvinism την οποία χρησιμοποιούμε και εμείς ως σοβινισμος.

Στα Ελληνικα ο εθνισμος είναι πρακτικά ο πατριωτισμός.

Ο εθνικισμός όμως είναι υπέρ σύνολο του εθνισμου καθώς συμπεριλαμβάνει επίσης και την συγκρότηση κράτους βασισμένου στο έθνος κ.ο.κ. Είναι δηλαδή μια εθνοπολιτικη ιδεολογία και όχι απλα η αγάπη για την πατρίδα.

Και από την στιγμή που έχουμε και την λέξη σοβινισμος για να συμβολισουμε τον ακραίο εθνικισμο δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει η λέξη εθνικισμος να είναι ισότιμη του σοβινισμου.

Θα έλεγα πως γίνεται και σκόπιμα. Αν με εννοείς.

@konstantinantia χρειάζομαι τις φιλολογικές σου γνώσεις.

Πιθανόν να αρχίζουμε να ξεφεύγουμε από το θέμα αλλά όπως και να έχει...

Με την διαφορά ότι ο εθνισμός έχει μόνο θετική σημασία και σημαίνει ακριβώς αυτό που ήθελες να πεις πιο πάνω δηλαδή την καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης, αντιθέτως ο εθνικισμός κουβαλάει και μια αρνητική σημασία που φτάνει στα όρια της ξενοφοβίας. Είναι ουσιαστικά το ίδιο με την διαφορά ότι η μια είναι και αρνητικά φορτισμένη ενώ η άλλη όχι. Και οι δύο αφορούν το έθνος από όλες τις απόψεις. Ψάξε όποιο λεξικό θες και θα δεις ότι έτσι είναι η ελληνική γλώσσα, δεν δώσαμε σήμερα αυτή την έννοια.

Μην φέρνεις παράδειγμα τα αγγλικά καθώς την λέξη nationalism που απορώ και οι ίδιοι αν ξέρουν τι σημαίνει ακριβώς, την πήραν από το γαλλικό κίνημα nationalisme το οποίο πολιτικά είχε φτάσει στα όρια του αρνητικά φορτισμένου εθνικισμού και της ξενοφοβίας. Απλά τείνουμε να τα μεταφράζουμε όλα nationalism γιατί το κίνημα πέρασε από διάφορες εκφάνσεις, εθνισμό, εθνικισμό, φασισμό, πατριωτισμό κτλ. Όπως επίσης υπάρχουν και οι αντίστοιχες ethiscm και ethnicism.

Δεν την έκανε ο νεοέλληνας αρνητική. Κουβαλάει την αρνητική μεριά της από την φύση της και πολλές φορές σκοπίμως κάποιοι προσπαθούν να την αποκρύψουν για να καλύψουν ξενοφοβίες και ιδεολογίες περί ανωτερότητας. Αν με εννοείς.

Ο καλύτερος θα σηκώνει τη σημαία – Τέλος στο καθεστώς κλήρωσης

Συντονιστής

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Επιφανές μέλος

Guest 092312

Επισκέπτης

Επιφανές μέλος

Guest 092312

Επισκέπτης

Επιφανές μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Πολύ δραστήριο μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Πολύ δραστήριο μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Εκκολαπτόμενο μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Εκκολαπτόμενο μέλος

Διάσημο μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Guest 336742

Επισκέπτης

Διάσημο μέλος