Ντρέπομαι και φοβάμαι όταν γουργουρίζει το στομάχι μου σε διαγωνίσματα

Pharmacist01

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Pharmacist01 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών και Φοιτητής του τμήματος Φαρμακευτικής ΑΠΘ (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 385 μηνύματα.
Όταν έδινα πανελλήνιες είχα ακριβώς το ίδιο θέμα με εσένα... Και επειδή όπως ξέρουμε όλοι για τις πανελλήνιες πρέπει να ξυπνήσουμε από τα χαράματα, είχα πει στους γονείς μου να μου είχαν πάρει από το φούρνο από την προηγούμενη μέρα κάτι σφολιατοειδες, ώστε να το φάω πριν πάω να δώσω και να μην γουργουρισει η κοιλιά μου. Τελικά όντως ξύπνησα κατά τις 6, έφαγα τη σφολιάτα και κάτι άλλα πράγματα με το ζόρι βέβαια και πήγανε όλα καλά! Μόνο στη βιολογία λίγο προς το τέλος της εξέτασης με έπιασε ένα γουργουρητο, αλλά ήταν άνευ σημασίας και επίσης ήμουν τόσο απορροφημένος που δεν έδωσα σημασία. Θα σου πρότεινα να φας μια μέρα καλά πριν πας σε ένα τρίωρο διαγώνισμα στο φροντιστήριο να δεις αν πετύχει...
 

New member

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η New member αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 184 μηνύματα.
Καταρχάς, περίμενε. Το ζολοτριν θέλει γύρω στις 3 εβδομάδες για να δουλέψει και το λεξοτανιλ το παίρνεις επικουρικά για να κατευνάσει την ανησυχία που προκαλεί το αντικαταθλιπτικό τον πρώτο καιρό. Όπότε μην σκας, μέρα τη μέρα θα βλέπεις βελτίωση και στο άγχος και στα ψυχοσωματικά σου. Περαστικά σου φίλε.
 

Chem2000

Διάσημο μέλος

Η Chem2000 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 23 ετών, Πτυχιούχος του τμήματος Χημείας Ιωαννίνων και μας γράφει απο Νίκαια (Αττική). Έχει γράψει 2,907 μηνύματα.
Καλησπερα, ειμαι 17.5 χρόνων και δίνω πανελληνιες φέτος. Απο τον Σεπτεμβριο να πω επισης πως εχω και διαταραχή πανικού. Λοιπον πριν λίγες μερες καθώς εγραφα στο φροντιστηριο αρχισε να γουργουριζει το στομάχι μου απο το αγχος. Δεν αντεξα ντρεπομουν και μετα απο τρια λεπτα ζητησα να αλλαξω αίθουσα και να γράψω καπου μόνος μου. Το θεμα ειναι το εξής. Οτι αυτο κατα καποιο τροπο μου εμεινε και τώρα φοβαμαι να γράψω διαγωνισμα στην τάξη του σχολείου οταν υπαρχει σιωπή (στο φροντιστηριο μπορω αμα θέλω να γράψω μονος μου). Φοβαμαι οτι θα με πιασει κρίση πανικού ή οτι θα κάνω εμετό απο την ντροπη μου και θα σηκωθω να φυγω μπροστα σε ολη την τάξη και δεν θέλω σε καμια περιπτωση να γινει...εχω σκεφτεί μεχρι μα ζητησω και απο τους καθηγητές να γράφω τα διαγωνισματα τους σε μια αιθουσα μονος μου που δεν ξερω αν γινεται αλλα ακόμη και στις πανελληνιες δυσκολεύουν τα πράγματα και ειναι κρίμα να μην γράψω για αυτο τον λόγο...να πω επισης οτι εχω επισκεφτει και ψυχιατρο και παιρνω εδω και μια βδομάδα ηρεμιστικο (λεξοτανιλ) και αντικαταθληπτικο (ζολοτριν). Ισως πάω και σε ψυχολόγο για διάφορα προβληματα που εχω αλλα και για αυτο. Εσείς πάντως τι θα μου λεγατε και τι μπορω να κάνω;
Γεια σου Βελισσάριε.Καταλαβαίνω αυτό το άγχος σου,το έχω ξανακούσει πολλές φορές να συμβαίνει.Έχεις παρατηρήσει πότε συμβαίνει αυτό;Έχεις παρατηρήσει να συμβαίνει πχ αν δεν έχεις φάει καλά και δίνεις διαγώνισμα;Έχεις δοκιμάσει να έχεις φάει καλά και να πας να δώσεις;Συμβαίνει πάλι το ίδιο;Σε ρωτάω γιατί στο σχολείο συνήθως τρώγαμε είτε βλακείες από κυλικεία είτε δεν τρώγαμε τίποτα.Μήπως να πας σε έναν γαστρεντερολόγο να σου προτείνει τροφές που μπορείς να τρως ώστε το στομάχι σου να είναι ήρεμο ή τέλος πάντων να μη κάνει τέτοιο θόρυβο που να σε κάνει να στεναχωριέσαι και να αγχώνεσαι;

Από εκεί και πέρα,για εμένα δεν έπρεπε με την πρώτη να ξεκινήσεις ψυχιατρικά φάρμακα.Και όχι ,δεν είναι οτι τα θεωρώ κακά,ούτε είμαι προκατειλημμένη,απλά μπορούσες πρώτα να το παλέψεις με μια άλλη διατροφή και έπειτα να έμπαινες σε αυτό το τρυπάκι.Ίσως ο γιατρός σου πρότεινε και κάποιο προβιοτικό πχ,το οποίο είναι φυσικό προϊόν και να παρατηρούσες διαφορά και να χαλάρωνες λίγο.Αυτά τα φάρμακα ναι μεν θα σε βοηθήσουν σίγουρα αλλά μετά σταδιακά θα πρέπει να τα κόψεις.Και νομίζω δεν είναι ο,τι καλύτερο να εξαρτιέσαι από μια φαρμακευτική αγωγή για να είσαι εντάξει,πρέπει να μάθεις και μόνος σου.

Θα μου πεις δηλαδή αν είχα μια ανίατη ασθένεια να μην έπαιρνα φάρμακα να την κατευνάσω;Άλλο εκεί,εδώ μιλάμε για άγχος.Νομίζω,όπως είπα παραπάνω,μια επίσκεψη στον γαστρεντερολόγο και τον ψυχολόγο ίσως σε βοηθούσε αρκετά ώστε να μην λάβεις αγωγή η οποία θα πάρει χρόνο να κοπεί,επειδή αν την κόψεις κατευθείαν τα συμπτώματα γυρνάνε χ3.

Τέλος πάντων,σου εύχομαι καλή επιτυχία στις εξετάσεις σου και εύχομαι να περάσεις εκεί που θέλεις.Προσπάθησε να είσαι ήρεμος και είμαι σίγουρη θα τα πας καλά.Και αν ακουστεί και το στομαχάκι λίγο στις πανελλήνιες,ε και τι έγινε,εκείνη την ώρα όλοι όταν γράφουν,τους έχει πάει το σκατό στην κάλτσα.

ΥΓ έπρεπε να έβλεπες εμένα που ναι μεν δεν είχα τόσο θέμα με το στομάχι,αλλά με το τρέμουλο.Έδινα και το χέρι μου ήταν λες και είχα πάρκινσον :laugh:
 

Velissarios

Νεοφερμένος

Ο Velissarios αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 20 ετών και Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 9 μηνύματα.
Γεια σου Βελισσάριε.Καταλαβαίνω αυτό το άγχος σου,το έχω ξανακούσει πολλές φορές να συμβαίνει.Έχεις παρατηρήσει πότε συμβαίνει αυτό;Έχεις παρατηρήσει να συμβαίνει πχ αν δεν έχεις φάει καλά και δίνεις διαγώνισμα;Έχεις δοκιμάσει να έχεις φάει καλά και να πας να δώσεις;Συμβαίνει πάλι το ίδιο;Σε ρωτάω γιατί στο σχολείο συνήθως τρώγαμε είτε βλακείες από κυλικεία είτε δεν τρώγαμε τίποτα.Μήπως να πας σε έναν γαστρεντερολόγο να σου προτείνει τροφές που μπορείς να τρως ώστε το στομάχι σου να είναι ήρεμο ή τέλος πάντων να μη κάνει τέτοιο θόρυβο που να σε κάνει να στεναχωριέσαι και να αγχώνεσαι;

Από εκεί και πέρα,για εμένα δεν έπρεπε με την πρώτη να ξεκινήσεις ψυχιατρικά φάρμακα.Και όχι ,δεν είναι οτι τα θεωρώ κακά,ούτε είμαι προκατειλημμένη,απλά μπορούσες πρώτα να το παλέψεις με μια άλλη διατροφή και έπειτα να έμπαινες σε αυτό το τρυπάκι.Ίσως ο γιατρός σου πρότεινε και κάποιο προβιοτικό πχ,το οποίο είναι φυσικό προϊόν και να παρατηρούσες διαφορά και να χαλάρωνες λίγο.Αυτά τα φάρμακα ναι μεν θα σε βοηθήσουν σίγουρα αλλά μετά σταδιακά θα πρέπει να τα κόψεις.Και νομίζω δεν είναι ο,τι καλύτερο να εξαρτιέσαι από μια φαρμακευτική αγωγή για να είσαι εντάξει,πρέπει να μάθεις και μόνος σου.

Θα μου πεις δηλαδή αν είχα μια ανίατη ασθένεια να μην έπαιρνα φάρμακα να την κατευνάσω;Άλλο εκεί,εδώ μιλάμε για άγχος.Νομίζω,όπως είπα παραπάνω,μια επίσκεψη στον γαστρεντερολόγο και τον ψυχολόγο ίσως σε βοηθούσε αρκετά ώστε να μην λάβεις αγωγή η οποία θα πάρει χρόνο να κοπεί,επειδή αν την κόψεις κατευθείαν τα συμπτώματα γυρνάνε χ3.

Τέλος πάντων,σου εύχομαι καλή επιτυχία στις εξετάσεις σου και εύχομαι να περάσεις εκεί που θέλεις.Προσπάθησε να είσαι ήρεμος και είμαι σίγουρη θα τα πας καλά.Και αν ακουστεί και το στομαχάκι λίγο στις πανελλήνιες,ε και τι έγινε,εκείνη την ώρα όλοι όταν γράφουν,τους έχει πάει το σκατό στην κάλτσα.

ΥΓ έπρεπε να έβλεπες εμένα που ναι μεν δεν είχα τόσο θέμα με το στομάχι,αλλά με το τρέμουλο.Έδινα και το χέρι μου ήταν λες και είχα πάρκινσον :laugh:
Καλησπερα, ξέχασα να διευκρινισω κατι. Στον ψυχίατρο πηγα για να με βοηθησει ψυχολογικά με την διαταραχή πανικού που εχω δυστυχώς απο τον Σεπτεμβριο λόγω ενός μεγάλου προβλήματος (η μητέρα παραλιγο να πεθαινε απο κατι που λέγεται Ιλεος δεν ξερω ακριβώς αλλα επαθε και ριξη εντέρου τα οποια ολα αυτα προκληθηκαν απο αυτοανοσο και ηταν στο νοσοκομείο για ενα μήνα με ενα βήμα πριν την εντατική και αυτη την στιγμή που μιλάμε δυστυχώς ειναι ξανά μέσα επείδη προκευψε παλι και θα ξαναμπει σε ενα μηνα για να ξανακάνει χειρουργείο). Γενικά αντιμετωπισα πολλα προβληματα τα τελευταία χρονια που δεν χρειάζεται να αναφέρω και με τις πανελληνιες τώρα εγώ ουσιαστικά "εσκασα". Οποτε για αυτο πηγα σε ειδικούς (παθολογους, ψυχίατρο) μπας και βρω μια λύση κανονική γιατι ελεγα ποσο καιρό "ελα μωρε θα τα ξεπερασω ολα οσα εχω" αλλα τελικα δεν γινεται. Δε πηγα δηλαδή σε γιατρό για το γουργουριτο προς θεού απλα τώρα εκδηλώθηκε αυτο το θέμα και δεν εχω παει ακομα στον ψυχίατρο να του το πω και αυτο, εχω κάνει μαζι του μονο μια συνέδρια, του ζητησα να τον δω αυτές τις μερες αλλα μου ειπε οχι...τώρα τι να πω δεν ξερω ισως παω σε ψυχολόγο για να βλεπω καποιον πιο συστηματικά. Ελπιζω να δώσω πανελληνιες, να γράψω οσα περισσοτερα μόριά μπορω ( παω και στην θετική κατευθηνηση που θεωρητικά ειναι η πιο δύσκολη) να περασω σε μια σχολή που θέλω και να πετυχω τα ονειρα μου!
 

xakounaamatata

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η xakounaamatata αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 342 μηνύματα.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,164 μηνύματα.
Παροτρύνω τον συντάκτη πριν την προέλευσή του στον χώρο εξέτασης να γευματίσει πολύ. Συγνώμη 😕

Μετά θα έχουμε θέμα "πάω να γράψω και ακούνε ρέψιμο από το στομάχι". :popeanim: Τελικά το γουργουρητό ή το ρέψιμο με συνεχείς συσπάσεις είναι πιο ενοχλητικό;
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,904 μηνύματα.
Μετά θα έχουμε θέμα "πάω να γράψω και ακούνε ρέψιμο από το στομάχι". :popeanim: Τελικά το γουργουρητό ή το ρέψιμο με συνεχείς συσπάσεις είναι πιο ενοχλητικό;
Υπάρχουν και χειρότερα. Κόψιμο ας πούμε. Εκεί να δεις πόσο άβολο και ενοχλητικό είναι :hehe: .
 

Appolon

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Appolon αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 21 ετών. Έχει γράψει 130 μηνύματα.
Απ οτι καταλαβαινω δεν τα ειπες ολα στον γιατρο για να στα εξηγήσει.
Κοιτα στο σωμα μας εχουμε 2 εγκεφαλους. Εναν που ξερεις και ενα ''αλλο'' του πεπτικου με το δικο του νευρικο συστημα.
Γνωριζεις οτι ολοι οι ανθρωποι οταν ακουσουν ή δουν κατι ασχημο σφιγγεται το στομαχι τους και μαλιστα μερικοι πιο ευαίσθητοι κανουν και εμετο απο τις συσπασεις του στομαχιου.
Η ορμονη που καθοριζει την ηρεμια μας λεγεται σεροτονινη και κυκλοφορει μπολικη οταν ακούμε ευχαριστα και κρυβεται μερικως οταν ακουμε δυσαρεστα, ετσι αισθανομαστε.
Σε εσενα κρυβεται περισσοτερο απο οτι πρεπει. Ο γιατρος σου εδωσε εμποδιστες κρυψιματος σεροτονινης ( ζολοτριν) για να μειωση αυτο το πολυ κρυψιμο της.
Οποτε με το φαρμακο αυτο θα πιστευω θα σου φυγει και το γουργουρισμα.a
απο ποτε πηγες υγειας;
 

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,065 μηνύματα.
Κοιτα στο σωμα μας εχουμε 2 εγκεφαλους. Εναν που ξερεις και ενα ''αλλο'' του πεπτικου με το δικο του νευρικο συστημα.
Περίεργο. Νόμιζα ότι ο δεύτερος εγκέφαλος είναι αλλού...
1644590219892.png
 

γιαννης_00

Επιφανές μέλος

Ο γιαννης_00 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών, Μαθητής Α' γυμνασίου και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,730 μηνύματα.
απο ποτε πηγες υγειας;
απο ποτε.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Περίεργο. Νόμιζα ότι ο δεύτερος εγκέφαλος είναι αλλού...

Καλα δεν εχεις ακουσει οτι ο δρομος για την καρδια του αντρα περνα απο το στομαχι.
Τυχαιο? δεν νομιζω
 

Appolon

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Appolon αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 21 ετών. Έχει γράψει 130 μηνύματα.
απο ποτε.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:



Καλα δεν εχεις ακουσει οτι ο δρομος για την καρδια του αντρα περνα απο το στομαχι.
Τυχαιο? δεν νομιζω
διαβαζεις ιατρικη ερασιτεχνικα;
 

γιαννης_00

Επιφανές μέλος

Ο γιαννης_00 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών, Μαθητής Α' γυμνασίου και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,730 μηνύματα.

xakounaamatata

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η xakounaamatata αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 342 μηνύματα.
Μετά θα έχουμε θέμα "πάω να γράψω και ακούνε ρέψιμο από το στομάχι". :popeanim: Τελικά το γουργουρητό ή το ρέψιμο με συνεχείς συσπάσεις είναι πιο ενοχλητικό;
Τουλάχιστον δεν θα έχουμε άλλα θέματα όπως με τις τυρόπιτες που πρότεινε ένας φίλος εδώ.
 
Τελευταία επεξεργασία:

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,164 μηνύματα.
Τουλάχιστον δεν θα έχουμε άλλα θέματα όπως με τις τυρόπιτες που πρότεινε ένας φίλος εδώ.

Ξέρει και η δική σας γενιά την τυρόπιτα με το σοκολατούχο γάλα; :sick: Απορώ πως ορισμένοι έχουν τόσο ανώμαλες γεύσεις...μπλιαξ
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,904 μηνύματα.
Ξέρει και η δική σας γενιά την τυρόπιτα με το σοκολατούχο γάλα; :sick: Απορώ πως ορισμένοι έχουν τόσο ανώμαλες γεύσεις...μπλιαξ
Ποιος δεν ξέρει την συνταγή για να μελετήσει την θεωρία του χάους μέσω μιας άμεσης προσωπικής εμπειρίας ; :bleh:
 

Chem2000

Διάσημο μέλος

Η Chem2000 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 23 ετών, Πτυχιούχος του τμήματος Χημείας Ιωαννίνων και μας γράφει απο Νίκαια (Αττική). Έχει γράψει 2,907 μηνύματα.
Καλησπερα, ξέχασα να διευκρινισω κατι. Στον ψυχίατρο πηγα για να με βοηθησει ψυχολογικά με την διαταραχή πανικού που εχω δυστυχώς απο τον Σεπτεμβριο λόγω ενός μεγάλου προβλήματος (η μητέρα παραλιγο να πεθαινε απο κατι που λέγεται Ιλεος δεν ξερω ακριβώς αλλα επαθε και ριξη εντέρου τα οποια ολα αυτα προκληθηκαν απο αυτοανοσο και ηταν στο νοσοκομείο για ενα μήνα με ενα βήμα πριν την εντατική και αυτη την στιγμή που μιλάμε δυστυχώς ειναι ξανά μέσα επείδη προκευψε παλι και θα ξαναμπει σε ενα μηνα για να ξανακάνει χειρουργείο). Γενικά αντιμετωπισα πολλα προβληματα τα τελευταία χρονια που δεν χρειάζεται να αναφέρω και με τις πανελληνιες τώρα εγώ ουσιαστικά "εσκασα". Οποτε για αυτο πηγα σε ειδικούς (παθολογους, ψυχίατρο) μπας και βρω μια λύση κανονική γιατι ελεγα ποσο καιρό "ελα μωρε θα τα ξεπερασω ολα οσα εχω" αλλα τελικα δεν γινεται. Δε πηγα δηλαδή σε γιατρό για το γουργουριτο προς θεού απλα τώρα εκδηλώθηκε αυτο το θέμα και δεν εχω παει ακομα στον ψυχίατρο να του το πω και αυτο, εχω κάνει μαζι του μονο μια συνέδρια, του ζητησα να τον δω αυτές τις μερες αλλα μου ειπε οχι...τώρα τι να πω δεν ξερω ισως παω σε ψυχολόγο για να βλεπω καποιον πιο συστηματικά. Ελπιζω να δώσω πανελληνιες, να γράψω οσα περισσοτερα μόριά μπορω ( παω και στην θετική κατευθηνηση που θεωρητικά ειναι η πιο δύσκολη) να περασω σε μια σχολή που θέλω και να πετυχω τα ονειρα μου!
Ωχ παιδί μου τώρα είδα τι συμβαίνει.Αρχικά περαστικά στη μαμά σου,εύχομαι να πάνε όλα καλά.Τα φάρμακα που θα πάρεις θα σε βοηθήσουν αρκετά με όλα αυτά που βιώνεις.Ωστόσο να αρχίσεις να πηγαίνεις σε ένα ψυχολόγο κιόλας για να σε βοηθήσει να διαχειριστείς όλα αυτά τα άσχημα που συμβαίνουν ώστε κάποια στιγμή να μπορέσεις να τα αντιμετωπίζεις όλα χωρίς φάρμακα.
Και όσο αναφορά τις πανελλήνιες,μη σκας.Κοίτα να είσαι υγιής,εσύ και η οικογένεια σου,και αυτό είναι δευτερεύον θέμα.Κάνε την προσπάθεια σου και ο,τι βγει.Άλλοι στη θέση σου μπορεί και να τα παρατούσαν,εσύ όμως συνεχίζεις και μπράβο σου!Να νιώθεις περήφανος και με αυτή την περηφάνεια που νιώθεις να παίρνεις δύναμη και να συνεχίζεις.Καλή συνέχεια!
 

Pak

Επιφανές μέλος

Η Πακοτίνι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 22 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Κτηνιατρικής ΑΠΘ. Έχει γράψει 10,520 μηνύματα.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top