Νιώθω ότι κάποια πράγματα πρέπει να γίνονται στην ώρα τους και... απογοητεύομαι

Anastasiax · 15-05-22

Βρίσκομαι στο 2ο εξάμηνο σπουδών ενώ κανονικά θα έπρεπε να είμαι στο 8ο και να είναι αυτή η τελευταία μου εξεταστική. Στην καλύτερη θα τελειώσω δηλαδή με 3 χρόνια καθυστέρηση!!! (Στην Αγγλία αυτό είναι ένα επιπλέον bachelor.)

Νιώθω κατάθλιψη όλη την ώρα και δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι πόσο αποτυχημένη είμαι. Δεν ήταν καθόλου αυτό το σχέδιό μου. Φοβάμαι πως είμαι πίσω σε σχέση με όλους όσον αφορά τις προοπτικές εργασίας και την καριέρα. Οι περισσότεροι ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στα 21-22.

Είμαι μέσα στο άγχος και δεν μπορω να ευχαριστηθώ την όλη διαδικασία, νιώθω πως κάποια πράγματα πρέπει να γίνονται στην ώρα τους και απλά σκέφτομαι ότι θέλω να πάρω το πτυχίο γρήγορα για να συνεχίσω την ζωή μου. Νιώθω ότι είναι αργά, όταν σκέφτομαι ότι τα άτομα της ηλικίας μου παραδίδουν πτυχιακή τώρα ενώ εγώ ακόμη περιβάλλομαι από 18χρονους πρωτοετείς. Νιώθω τρομερή ανασφάλεια. Μου έρχεται να τα παρατήσω, γιατί και το αντικείμενο που σπουδάζω αν και είναι πρακτικό και θεωρητικά έχει άμεση αποκατάσταση, δεν με ενδιαφέρει ίδιαίτερα + του ότι δεν σπουδάζω στο ΕΚΠΑ οπότε ο περίγυρος υποτιμάει την αξία του χαρτιού μου αυτού καθαυτού και ίσως έχουν και δίκιο.

Αλήθεια, υπάρχει κάποιος τρόπος να τελειώσω τις σπουδές μου πχ 1 χρόνο νωρίτερα; Καμία φορά σκέφτομαι να ξαναδώσω πανελλήνιες, αλλά αυτό θα με πάει ακόμη πιο πίσω.
Νιώθω ότι έχω χάσει 3 χρόνια από την ζωή μου. Και θα χάσω αλλά 4. Στο διάστημα αυτό άλλοι έχουν κάνει bachelor, μεταπτυχιακό και έχουν και 1 χρόνο εργασιακής εμπειρίας.

* Παρακαλώ μην μου φέρετε παραδείγματα 30\40\50 ετών που ξεκινούν τώρα. Αυτή δεν είναι η περίπτωσή μου. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους θέλουν μια αλλαγή καριέρας ή ένα πτυχίο μόνο για χόμπι, και έχουν ούτως ή άλλως χρόνια εμπειρίας.

ultraviolence · 15-05-22

Μιας και έχω περάσει από μια παρόμοια κατάσταση και πραγματικά έχω νιώσει το " η ζωή των άλλων εξελίσσεται και η δική μου μένει στάσιμη και απαίσια". Και ω ναι, πόνεσε πονάει και θα πονάει. Αλλά άμα το φιλοσοφήσεις, η πολλή μίρλα μόνο χειροτερεύει την κατάσταση. Αποδέχεσαι την κατάσταση όπως είναι και αρχίζεις και παίρνεις αποφάσεις. Εγώ, παράτησα σχολή και ξεκίνησα κάτι εντελώς καινούριο στα 21 μου. Τώρα στα 25, καλώς εχόντων των πραγμάτων μέχρι τα χριστούγεννα θα έχω παραδώσει πτυχιακή και τέλος. Η αλλαγή περιβάλλοντος μόνο καλό μου έκανε.

Εφόσον δε σου αρέσει αυτο που σπουδάζεις, πραγματικά δε βλέπω το λόγο να ασχολείσαι μ'αυτό. Βρες κάτι άλλο να κάνεις, ό,τι κι αν έιναι αυτό, μην αφήσεις ακόμα μερικά χρόνια να πάνε χαμένα γιατί μην αυταπατάσαι, δεν θα αλλάξει κάτι. Δεν θα αγαπήσεις ξαφνικά τη σχολή. Για κάποιο λόγο δεν περνάς καλά σ'αυτη τη σχολή.
Να υπογραμμίσω ότι αυτή είναι απλά η γνώμη μου και ενδεχομένως άλλα άτομα να σου πουν να κάτσεις στη σχολή, αλλά μιας και έχουμε παρόμοιες εμπειρίες, και αν περνάς ό,τι περνούσα εγώ, η παραμονή στη σχολή αυτή και ό,τι αυτή συνεπάγεται, μπορεί ακόμα και να σε "τρελάνει". . .

Giii · 15-05-22

Υπάρχουν άτομα που ξεκινάνε σπουδές στα 30 και επαγγελματικά μια χαρά βρήκαν τον δρόμο τους μην σε αγχώνει αυτό...το θέμα είναι να βρεις ενδιαφέρον στο αντικείμενο που σπουδαζεις

Alexecon1991 · 15-05-22

Θες να μας πεις τι έγινε? Τι σπουδάζεις? Γιατί καθυστερήσες κλπ?

Ion. · 15 Μαΐου 2022

Εγώ γιατί βλέπω το αντίθετο? Ελάχιστους ξέρω κάτω των 25 που να έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους και δεν αναφέρομαι καν σε αυτό που λες εδώ .

*Παρακαλώ μην μου φέρετε παραδείγματα 30\40\50 ετών που ξεκινούν τώρα. "

γιαννης_00 · 15-05-22

Μια χαρα εισαι στο ταϊμινκ.... στα 24 πτυχιο ... καλα ειναι.
Η αδελφη μου που τελειωσε στην ωρα της και με βαθμο... στα 27 της επιασε δουλεια πανω σε αντικειμενο του πτυχιο της.Πριν πωλoυσε ρευμα και vodafone.
Το εκπα δεν εχει καποια σχολη που να εχει προβαδισμα εναντι αλλων.
Λες οτι η σχολη σου δεν ηταν και η πρωτη σου επιλογη.. οκ στην ελλαδα ζεις..το 85% των παιδιων μπαινουν σε σχολες που δεν ηταν η πρωτη τους επιλογη... ε μετα στον δρομο μπορει και να εγινε.
Ηρεμισε... ολα καλα ειναι και φορτσαρισε.

nPb · 15-05-22

Kαι λοιπόν; Ομαδική θα είναι η δουλειά; Γιατί κάνεις τέτοιες σκέψεις; :cool2:

Ναι είναι αρκετοί που ολοκληρώνουν γενικά στα 21-22 χρόνια αλλά σκέψου ότι μια δουλειά 8ώρου με ένσημο και πλήρες συνταξιοδοτικό πακέτο, δεν έχουν. Αντιθέτως οι επιλογές που έχουν είναι οι εξής:

α. Αν δεν φύγουν στο εξωτερικό, θα κάνουν κάτι από τα επόμενα:

- μεταπτυχιακές σπουδές σε κάτι με ειδική αγωγή για χελώνες με σκοπό την συλλογή μορίων για τις λίστες επιλαχόντων του ΑΣΕΠ
- αφαίμαξη σε επίδομα γιαγιάδων/παπούδων και ΟΑΕΔ για να μπορούν να βγαίνουν για καφέ, αραλίκι και υποαπασχόληση σε κάτι π.χ. καφετέρια, σουπερμάρκετ, σπίτι play station για να σπρώχνουν το χρόνο
- μεταπτυχιακές σπουδές γενικά και αόριστα επειδή δεν ξέρουν τι θέλουν στη ζωή τους να κάνουν και οι προπτυχιακές σπουδές τελείωσαν γρήγορα
- τίποτα πρακτικές ή διάφορα προγράμματα ορισμένου χρόνου εργασίας στο Δήμο, σε εταιρίες με κάποια γνωριμία για ένα 3μηνο και όχι με όχι τόσο σαφή εικόνα τι ακριβώς κάνουν
- σπίτι για online σεμινάρια (chatting στο διαδίκτυο)
- παρακολούθηση σεμιναρίων ή ταχύρρυθμων μαθημάτων της Google ώστε ένας θεολόγος να γίνει ειδικός σε θέματα ψηφιακής διαχείρισης bitcoin investement σε 5 ώρες με πιστοποίηση που αναγνωρίζεται από το ΑΣΕΠ, την εκκλησία της ενορίας αλλά και τον τοπικό αθλητικό σύλλογο η Μεγάλη Καμπάνα

Είδες πουθενά να μίλησα για κανονική νόμιμη δουλειά 8ώρου;

β. Αν φύγουν στο εξωτερικό εκεί η ζωή μπαίνει σε άλλο πλαίσιο. Εκεί οι άνθρωποι δουλεύουν με συμβόλαιο και με εργασιακά δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις.

@Samael τι έχεις να πεις στην κοπελιά;

Samael · 15 Μαΐου 2022

Καταρχάς γέλασα πολύ, ειδικά στο τελευταίο - . Ωστόσο με κάλυψες και πλήρως διότι όλα αυτά είναι μια πραγματικότητα που περιγράφει σε τεράστιο ποσοστό την νοοτροπία των Ελλήνων φοιτητών/αποφοίτων.

Οπότε θα πω στην κοπέλα οτι ναι, κάποια πράγματα πρέπει να γίνονται στον χρόνο τους για να μην χαθεί η μπάλα. Ωστόσο εαν είναι να γίνουν λανθασμένα, καλύτερα να μην γίνουν και ποτέ, ακριβώς για τους λόγους που περιγράφεις. Δεν θα αξίζει τον κόπο. Εαν είναι να πάρει πτυχίο στα 24 ή τα 25 της ας το κάνει, αρκεί να βάλει ένα πλάνο. Ίσως το πάθημα της να γίνει μάθημα και να λάβει πιο σοβαρά υπόψιν το μέλλον της, λόγω της πίεσης που νιώθει, απο ότι θα το λάμβανε υπόψιν εαν τελείωνε στα 22 όπως οι υπόλοιποι(που δεν τελειώνουν αρκετοί ούτε στα 28 αλλά λέμε τώρα).

Last but not least,ο κόσμος είναι μια ζούγκλα. Όταν κανείς είναι ακόμα στο σχολείο νιώθει οτι ανήκει κάπου, και οτι είναι σε φάση με τους συμμαθητές του, όσον αφορά στα της ζωής. Αυτός είναι ο λόγος της γνωστής υπαρξιακής κρίσης το καλοκαίρι μετά τις πανελλήνιες που βιώνουν πολλοί(νιώθουν οτι δεν ανήκουν πουθενά πλέον). Ξεκινώντας το πανεπιστήμιο μπαίνουν σε μια ζούγκλα που άλλοι είναι 30, άλλοι 40 και παρακολουθούν, άλλοι δεν παρακολουθούν, άλλοι χρωστάνε 20 μαθήματα, άλλοι κανένα ή σχεδόν κανένα κτλπ. Όσο πιο γρήγορα αντιληφθεί κανείς οτι μετά το σχολείο πρέπει να βάλει στόχους και να συγχρονιστεί με τον ίδιο του τον εαυτό και το τι θέλει, τόσο το καλύτερο. Εαν κοιτάει τι κάνουν οι άλλοι...έχασε. Στην ζούγκλα δεν επιβιώνεις κοιτώντας τι κάνουν οι άλλοι, εστιάζεις στο πως θα επιζήσεις εσύ και έχεις τα μάτια στον δικό σου δρόμο μην βρεθείς σε καμιά λακούβα

. Η δουλειά απο την άλλη είναι μια ακόμα χειρότερη ζούγκλα, αλλά και εκεί ισχύουν τα ίδια.

Οπότε το πόρισμα είναι να κάτσει να ασχοληθεί έστω και τώρα. Αλλά να ασχοληθεί σοβαρά και να αναπληρώσει τα 3 χρόνια που έχασε, κάνοντας καλή δουλειά και όντας όσο πιο συνεπής μπορεί να είναι κατά την διάρκεια των σπουδών της.

Υ.Γ. Μην βιάζεστε να κρίνετε τι σας αρέσει και τι δεν σας αρέσει εαν δεν το μελετήσετε και δεν εμβαθύνετε λίγο πρώτα. Εκτός και εαν μισείτε στο 100% εξαρχής κάτι, η πιθανότητα είναι οτι θα σας αρέσει εαν μάθετε περισσότερα για αυτό με τον καιρό.

penelopenick · 15-05-22

Εμενα δεν με ανησυχει καθολου το οτι στα 24 θα παρεις πτυχιο,καθως υπαρχουν σχολες πολυ απαιτητικες που λογικο ειναι να καθυστερησεις η υπαρχουν ανθρωποι που μπαινουν μετα τα 18 στην σχολη τους και αργουν παραπανω,οποτε μου ειναι ακρως λογικο. Και η αδελφη μου μετα απο 2 χρονια κολλεγιου,δινει φετος μαζι μου πανελληνιες και πρωτα ο Θεος θα ξεκινησει σπουδες λιγο πριν τα 21. Θα τελειωσει λογικα στα 24 και εχει βρει ηδη δουλειες κοντα στον κλαδο της,οποτε το κακο που ειναι δεν μπορω να βρω,ισα ισα με εκνευριζει οταν βλεπω ανθρωπους να χαλιουνται και να αυτομαστιγωνονται για τετοιου ειδους πραγματα. Το οτι εισαι δεν ξερω 20-21 και σκεφτεσαι α οι αλλοι ειναι πιο μπροστα εγω οχι με ξεπερνα,καθως μου θυμιζει συλλογισμο δημοτικου. Συνελθε,δεν γερασες. Αυτο που με προβληματιζει,ειναι γιατι επελεξες κατι που δεν σου αρεσει και εξακολουθεις να το σπουδαζεις;το εχω πει και θα το ξαναπω ειμαι της αποψης να βαζεις μηχανογραφικο ακριβως οτι σου αρεσει η σε ενδιαφερει οχι οτι να νε για να περασεις απλα. Και αν αυτο που σε ενδιεφερε τελικα δεν σαρεσει,κανεν10% η ξαναδωσε αν εχεις την αντοχη. Δηστυχως αν θες να παραμεινεις ελλαδα μονο ετσι θα κανεις κατι που σου αρεσει. Στηριξου στα ποδια σου,μιλα με κανεναν ψυχολογο,με κανεναν συμβουλο σταδιοδρομιας και θα το βρεις. Ολα στο μυαλο ειναι

Anastasiax · 15-05-22

Νομίζω απ'όλες τι απαντήσεις θα κρατήσω λίγο περισσότερο αυτήν και ας τσούζει λίγο παραπάνω. Για τα δικά μου δεδομένα το να τελειώσω τόσο αργά είναι μια προσωπική αποτυχία. Όπως ξαναείπα αισθάνομαι ότι κάποια πράγματα πρέπει να γίνονται στην ώρα τους, γιατί αλλιώς τρώνε χρόνο απο άλλα πράγματα που θέλεις κάνεις. Αυτομαστιγώνεσαι λίγο γιατί συνειδητοποίησεις την βλακεία που έκανες. Τον χρόνο που έχεις χάσει. Το να τελειώσεις νωρίς σου δίνει πλεονεκτήματα και κυρίως ελευθερία. Και είναι και αυτό που κανονικά πρέπει να γίνει έτσι; Στα 6 πας 1η δημοτικού, στα 17-18 αποφοιτάς. Προσωπικά, έβλεπα τον πανεπιστήμιο πάντα ως συνέχεια του σχολείου. Τα μεταπτυχιακά/διδακτορικά έβρισκα προαιρετικά. Ο @nPb είπε ότι πολλά άτομα, δουλεύουν σε καφετέριες κλπ μετά τις σπουδές. Αυτό είναι όμως φυσιολογικό στις ηλικίες αυτές. Θέλω να πω κάνεις δεν θα αποδοκιμάσει κάποιον που είναι 22 και δεν έχει ακόμη βάλει την ζωή σου σε πλήρη τάξη.Τα πράγματα αρχίζουν ωστόσο να σκληραίνουν μετά τα 25. Δεν είναι το ίδιο να είσαι 22 και 26. Αν είσαι 22 και δεν έχεις πχ εργασιακή εμπειρία χαίρω πολύ! Και το 90% τον υπολοίπων αν είσαι 24-25, πολύ πιθανώς να έχουν είτε εργασιακή εμπειρία είτε μεταπτυχιακά. Αρχίζουν και έχουν πιο μεγάλες απαιτήσεις από εσένα. Από εκεί και πέρα, θα δεχτώ την τωρινή μου κατάσταση σαν μια προσωπική αποτυχία. Τα 3 χαμένα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω. Και το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι να επικεντρωθώ στην σχολή, να τελειώσω στην ώρα μου και να προσπαθήσω να αξιοποιήσω τα επόμενα 3 χρόνια στο έπακρο. Ο χαμένος χρόνος δεν γυρίζει πίσω και αν και είναι αγκάθι αυτή τη στιγμή, ελπίζω στο μέλλον να μην έχει τόση σημασία. Θέλω να πω αν πχ ένας γιατρός μου πει ότι έχει 20 χρόνια εμπειρία και ένας άλλος 23 χρόνια εμπειρία λίγο αξία έχει. Απλά όλοι εστιάζουν πολύ στις ηλικίες 18-24 και γι'αυτό αγχώνομαι. Ούτως η άλλως, η μετάβαση μου στο εξωτερικό αμέσως μετά τις σπουδές είναι βέβαιη και πιθανώς μόνιμη οπότε ίσως είναι ευκαιρία να ευχαριστηθώ τα επόμενα 3 χρόνια στην Ελλάδα που μου δίνονται.

Γενικά στην ζωή μου τα βλέπω λίγο άσπρο ή μαύρα, ρεαλιστικά θέλω να πιστεύω. Συνήθως, ψάχνουμε οπτικές και δικαιολογίες για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε. Έκανα λάθος, μου κοστίζει 3 χρόνια, από την στιγμή που δεν μπορώ να γυρίσω τον χρόνο πίσω ούτε και να κάνω κάτι για να τελειώσω νωρίτερα, το δέχομαι και προχωράω ελπίζοντας να μην ξανακάνω ποτέ το ίδιο σφάλμα.

Ευχαριστω όλους για τις απαντήσεις!

nPb · 15-05-22

Ποιος ορίζει τι είναι χαμένο ή όχι στη ζωή; Ζούμε παρέα με κάποιον μετρητή ορθότητας; Πραγματικά νιώθω ότι στην Ελλάδα η λογική θέλει ερμηνεία. :wacko:

Τι εννοείς ότι έχουν μεγάλες απαιτήσεις από σένα; Οι ποιοι; Στα 35 σου τι θα είσαι; Γρια; Ανύπαντρη; Αποτυχημένη; Τι κ**λοστερεότυπα είναι αυτά;

Anastasiax · 15-05-22

Νομίζω είναι πιο πολύ το ερώτημα, αυτή η κατάσταση που βρίσκομαι τώρα με συμφέρει; Μου προσφέρει κάποιο όφελος; Δηλαδή το ότι σου λένε τελείωνε στα 21-22, σημαίνει ότι είναι το minimum. Εσύ κάτσε παραπάνω αν θέλεις αλλά σε βοηθάει;
Θεωρητικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι μπορεί πχ να πήγαιναν όλα καλά και ξέρω γω στην ορκωμοσία μου στα 22 να τύγχαναν οι πιθανότητες και καθώς επέστρεφα σπίτι να με πατούσε νταλικερης. Παρατραβηγμενα πράγματα αλλά ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ. Δεν ξέρω αν αυτή η καθυστέρηση, ανούσια για εμένα, θα έχει θετικές, αρνητικές ή και ουδέτερες επιπτώσεις. Προς το παρόν, μοιάζει κάτι αρνητικό γιατί σίγουρα έχασα κάποιες ευκαιρίες. Θα δημιουργηθούν άλλες αλλά μπορεί να μην είναι οι ίδιες. Προς το παρόν, το νιώθω σαν λάθος, μπορεί στο μέλλον να αναθεωρήσω. Να αποδειχθεί ότι ήταν θετικό που συνέβη ή και να μην είχε καμία απολύτως σημασία. Τώρα όμως είμαι μέσα στο κύμα και με πνίγει..

nPb · 16-05-22

Ποιος στο λέει; Έχεις παραισθήσεις και ακους δυο φωνές να σου φωνάζουν που λέει και η Άτζελα..

" Από τη μια η λογική, μου λέει φύγε..
μα το συναίσθημα απ' την άλλη λέει μη..
Κι εγώ στη μέση να ικετεύω ...
σταματήστε χωρίς να ακούγεται η δική μου η φωνή

Δυο φωνές μου φωνάζουν,
δυο φωνές με τρελαίνουν,
να φύγω ...
να πάω, που;
Δυο φωνές μου φωνάζουν,
δυο φωνές με τρομάζουν,
να μείνω ...
να κάνω, τι;
..."

Νομίζω ότι έχεις μια λάθος εικόνα της ζωής. Οι χρονικοί περιορισμοί είναι απλά ενδεικτικοί και όχι ουσιαστικοί γιατί η ζωή είναι το παρόν και πολλοί άνθρωποι δυστυχώς χάνουν το παρόν προσπαθώντας να κάνουν "κόντρες" για το ποιος θα φτάσει πιο γρήγορα σε έναν στόχο χωρίς να υπάρχει η ευκαιρία μετά. Όσο για τις ευκαιρίες που αναφέρεις, θα πρέπει να εξετάσεις προσεχτικά σε ποια χώρα αναφέρεσαι. Η Ελλάδα καλώς ή κακώς δεν έχει ευκαιρίες για αποφοίτους στο βαθμό που έχει μια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα με σοβαρή οικονομία και σοβαρά δημόσια Πανεπιστήμια που είναι συνδεδεμένα με την αγορά.

Schlimazel · 16 Μαΐου 2022

Νομιζω πως η αποτυχία σου είναι ότι δεν έχεις ξεκινήσει. Όχι ότι θα τελειώσεις αργά. Κάνεις άλματα, αυτό σε έχει φέρει εδώ. Να ξέρεις πως μέχρι να το αλλάξεις θα συνεχίσεις να νιώθεις έτσι.

Πόσο πολύ το έχεις εσωτερικευσει όλο αυτό; Πατούσες σχολή; Γιατί δεν διάβαζες; Νιώθεις αποστροφή;
Ή απλά περιορίζεσαι στο ότι θα τελειώσεις αργά και ο κόσμος λέει ότι είναι κακό να μην τελειώσεις νταν την σχολή σου;

Είσαι ακριβώς στο σημείο που ήθελες να βρεθείς, αν όχι συνειδητά, ίσως υποσυνειδητα. Ίσως εκείνο το μηχανογραφικο να μην ήταν καλή ιδέα όντως, ίσως να παρασυρθηκες από κάτι και μπήκες σε κύκλο αναβλητικοτητας, ίσως ίσως ίσως. Ίσως φοβάσαι να αλλάξεις στάση για να μην φανείς ότι ήσουν λάθος, ίσως σε αγχωνουν τα σχόλια των γύρω σου
Τι σημασία έχει;

Αν ήξερες ποιο ήταν το σωστό θα το είχες κάνει αλλιώς, αυτό είναι κάτι που ΤΏΡΑ πρέπει να συνειδητοποιήσεις. Όλοι οι δρόμοι ανοιχτοί είναι. Μην κάνεις τα 3 χρόνια 6. Αν θεωρείς ότι κινείσαι λάθος, πράξε διαφορετικά.

Δε θέλω να με παρεξηγήσεις, δεν προσπαθώ να σε κρίνω, κάθε άλλο, να ξέρεις ότι σε πολλούς έχει συμβεί, ότι κάποιος σε καταλαβαίνει.

Εγώ επί 3 χρόνια πήγαινα σε ένα λύκειο στο οποίο δεν προσαρμοστηκα ποτέ, δεν προσπάθησα ποτέ. Κι αν έχεις νιώσει την αποστροφή του να τρως στην μάπα κάτι που δεν είσαι καλός, συν ότι δεν μπορείς και από πουθενά να του ξεφύγεις, τότε καταλαβαίνεις πόσο πολύ έχεις ανάγκη μια αλλαγή
Το σοκ ήταν τόσο δυνατό που ενιωθα ότι δε θα συνέλθω ποτέ. Τελικά συνήλθα ξανά εδωσα πανελλήνιες και στη σχολή μου έκανα νέα αρχή, στα 19 μου.
Όπως εγώ εγώ το δικαίωμα να το χάνω και μου το δωσαν και οι γύρω μου, έτσι το έχεις και εσύ και κάθε εσύ, μην είσαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου.

Άλλαξε το, αλήθεια, αν νιώθεις ότι δεν έχεις άλλη επιλογή και θα ήταν αντίδραση να παρατήσεις τη σχολή σου, ξεκινα με φόρα.
Πάντα η ειλικρίνεια κλείνει πληγές.

Υγ στην πράξη μην φοβάσαι, δε θα σου κοστίσει κάτι, τον εαυτό σου συγχώρεσε

Φιλικά,

Obi-Wan Kenobi · 26-08-22

Έγω πήρα την απόφαση να αλλάξω την ζωή μου και να ξαναδώσω πανελλαδικές στα 37 για ένα καλύτερο μέλλον. Προτίμησα απο το να κάνω μια ζωή κάτι που δεν μου αρέσει, η να αμείβομαι με λίγα χρήματα ή να βγαίνω στην ανεργία. Να ξανασπουδάσω και να κάνω κάτι που μου αρέσει μέχρι τα γεράματα. Δεν τα παρατάμε παιδιά ποτέ!!!!!

Schlimazel · 27-08-22

Μπορείς να μιλήσεις για τους λόγους που έμεινες πίσω; έστω γενικά αν δεν θες λεπτομέρειες, για να ξέρω ωω τι να σου πω

Arvacon · 27-08-22

Κ εγώ μια απ' τα ίδια, με τη μόνη διαφορά πως είμαι 41 και έδωσα για πρώτη μου φορά πανελλήνιες στα 38. Ποτε δε σταματαει η προσπαθεια! :beer:

Σύμφωνα με τα λεγόμενα σας όμως, εμείς οι μεγαλυτεροι θα πρεπε να πάμε να κρυφτούμε σε καμμία σπηλια, διότι ως γνωστόν όταν είσαι 30-40, έχεις πλέον φτιάξει τη ζωή σου και όλα είναι στην εντέλεια, οπότε αν είναι να σπουδασεις δηλαδή, θα το κάνεις μόνο από χόμπι... Παιδιά, στην Ελλάδα ζούμε κ εμεις και φαγαμε και την κριση, μνημονια κλπ με το κουταλι, στα καλυτερα μας χρονια! :/:

Όμως όσο κ ανούσιο αν μοιάζει στα δικά σας μάτια, το να σπουδάσει κάποιος σε μεγάλη ηλικία, άλλο τόσο ουσιώδες φαντάζει στα δικά μας, διότι ίσως έτσι καταφέρουμε να αλλάξουμε το μέλλον μας, έστω και αργοπορημένα.

Έχεις δίκιο ομως, η δική μας περίπτωση δεν είναι ίδια σαν τη δικη σου, αλλά θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι χειρότερη τελικά! Γι'αυτό φρόντισε να μη φτάσεις στα 40 σου για να ξεκινήσεις να σπουδαζεις αυτό που πραγματικά σου αρέσει, οπότε ξεκινά τώρα και σταματά να σκέφτεσαι ότι σε πήραν τα χρόνια!!! Όταν φτάσεις στην ηλικία τη δική μας, θα καταλάβεις τελικά πόσο αστείο ήταν που σκεφτόσουν έτσι στα 22-23-24 σου και τελικά πόσο μικρή ήσουν ακόμα!

Μακάρι να γύριζα το χρόνο πίσω και να έδινα πανελλήνιες στα 21 μου (όπου και σκέφτηκα να δώσω αλλά δεν το έκανα), ομως ξέρεις τι έπαθα τότε; Σκέφτηκα όπως εσύ και δεν πήγα να δώσω καν! Νόμιζα πως ήμουν πολύ μεγάλος για να σπουδάσω πια! Πόσο αστείο μου φαντάζει όλο αυτό τώρα που το σκέφτομαι, αλλά δε μπορώ να το αλλάξω..

Και όχι, δε συμφωνώ με τη φράση κάθε πράγμα στον καιρό του, διότι τώρα έχω το μυαλό να επιλέξω πραγματικά τι θέλω και να το παλέψω με σωστό τρόπο, ενώ τότε μπορεί να έβγαζα τη σχολή άρπα κόλλα και να μην είχε αντίκρισμα το χαρτί τελικά, ή πολύ πιθανό να τα 'χα παρατησει. Όμως μαντεψε τι, ποτε δε θα το μαθω γιατι δεν το επιχειρησα τοτε…

Οπότε συνοψίζοντας, θα έλεγα πως είναι καλύτερο να σκέφτεσαι πως, τώρα ήρθε η ώρα που νιώθεις πλεον έτοιμη να κάνεις την προσπάθειά σου και όχι το χρόνο που έχασες.

Αγαπητή Anastasiax, κοίτα λοιπον να συνελθεις και να αρχίσεις να προσπαθείς ουσιαστικά, αλλιώς δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, τα χρόνια θα περνάνε και η κατάσταση θα μένει αμετάβλητη.

Ξεκινά τωρα και όλα τα άλλα θα έρθουν σιγά σιγά. Ειτε πανελλήνιες είναι αυτό, είτε η συνέχεια της σχολής σου, ξεκινά να προσπαθείς. Μόνο έτσι θα αλλάξει η κατασταση.

Μην απογοητευεσαι και συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους, ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του ρυθμο. Αυτό να θυμάσαι.

Υγ: Α! κ οτι δεν εισαι μονη, ειμαστε πολλοι εδω συμπασχοντες (καμμια φορα με παιρνει κ εμενα απο κατω)! :angel:

Obi-Wan Kenobi · 27 Αυγούστου 2022

Η γνώμη μου είναι ότι ο καθένας έχει την πορεία του. Δεν υπάρχει λόγος να συγκρίνουμε ζωές και σπουδές.
Δεν υπάρχει σωστό λάθος. Ο καθένας κάνει αυτό που νιώθει η καρδιά του.
Η ουσία είναι να είμαστε χαρούμενοι και να βρίσκουμε πάντα τρόπο να λύνουμε τα προβλήματα μας.
Εμένα προσωπικά δεν με απασχολεί για το ότι σπουδάζω σε μεγάλη ηλικία γιατί το κάνω συνειδητά και το γουστάρω.
Έχω όρεξη για διάβασμα σαν να είμαι 18 ετών. Εγω προσωπικά θεωρώ ότι είναι μεγάλη ευθύνη να δίνουμε συμβουλές γιατί αυτό που μπορεί να είναι καλό για εμάς να μην είναι για τον άλλον. Θέλει μεγάλη προσοχή στο τι συμβουλεύουμε κάποιον αλλά και όταν το κάνουμε πως το κάνουμε.
Ένα είναι το ζητούμενο για εμένα, να μην τα παρατάω ποτέ, να μην επηρεάζομαι απο τρίτους, να μην συγκρίνω την ζωή μου με τρίτους και όταν συμβουλεύω κάποιον να το κάνω με πολύ μεγάλη προσοχή.
Θα στεναχωριόμουν αν πήγαινα 70 ετών γυρνούσα πίσω τον χρόνο και ελέγα: εεεεε 39 χρονών μικρός ήσουν γιατί δεν έδινες τότε πανελλαδικές να αλλάξεις την ζωή σου!!!!!

methexys · 27-08-22

Καλή μου, όλα αυτά τα νούμερα που έχεις στο κεφάλι σου είναι απλά ενδεικτικά και δεν σημαίνουν τίποτα. Σκεψου μόνο ότι στις πολυτεχνικές σχολές, οι φοιτητές τελειώνουν σε 5 χρόνια και ΑΝ είναι εντελώς συνεπείς, ΑΝ δεν είναι δύσκολες οι σχολές τους, ΑΝ δεν προκύψουν τίποτα έκτακτα θέματα όπως συνέβη πχ τώρα με τον κορονοιο… Είναι μόνο τρια χρόνια. Το θέμα είναι να νιώθεις εσυ καλά με τον εαυτό σου και με τις επιλογές σου. Αν νιώθεις ότι δεν σου αρέσει αυτό που σπουδάζεις, φύγε και κανε κάτι άλλο. Μιλάμε για πτυχίο που κατά κάποιο τρόπο θα επηρεάσει την ζωή σου. Αν σου αρέσει, ξεκινα πάλι από την αρχή και προσπάθησε να πάρεις τελικά το πτυχίο σου. Το ότι κάποιος αποφοιτά στα 3 ή στα 5 χρόνια, δεν σημαίνει ότι μετά θα βρει αυτομάτως καλή δουλειά, ότι η ζωή του θα μπει στον «σωστό δρόμο» και όλα καλά.
Καταλαβαίνω ότι ο περίγυρος μπορεί να σε εκνευρίσει, ειδικά αν όλοι σε ρωτάνε «Τι κανεις τώρα;» και νιώθεις ότι χρωστάς μια απάντηση σε όλους. Αυτό δεν τελειώνει ποτε, να ξέρεις ότι η χειρότερη φάση είναι αυτή αφού πάρεις το πτυχίο. Ξαφνικα αρχιζουν ξανά τις ερωτήσεις, και κάνουν λες και περιμένουν να ακούσουν ότι έπιασες αμέσως δουλειά στην NASA

Οπότε αν εσένα δεν σε ικανοποιεί η φάση στην οποία βρίσκεσαι τώρα, κανε κάτι να την αλλάξεις αλλά μην σκέφτεσαι την ηλικία σου σαν περιοριστικό παράγοντα για να ξεκινήσεις κάτι άλλο. Ίσα ίσα θα έχεις πλεονέκτημα γιατί θα είσαι πιο συνειδητοποιημένη.

Pak · 27 Αυγούστου 2022

Το είχα διαβάσει αυτό το μήνυμα τότε που το έγραψες, αλλά είναι από τα ελάχιστα θρεντ που δεν έχω απαντήσει γιατί ήταν μία άκρως συναισθηματικά φορτισμένη περίοδος για μένα και αυτό το μήνυμα μου θύμισε κάποιες από τις πιο σκοτεινές μου μέρες. Απαντάω πολύ καθυστερημένα, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ που λένε. Έχω σκεφτεί αρκετά από αυτά που λες καθημερινά επί μήνες, αλλά ευτυχώς συνειδητοποιήσα ότι όλο αυτό με έριχνε και μου έκανε κακό. Καλώς ή κακώς ό,τι γέγονε γέγονε και δεν αλλάζει, πρέπει όλα αυτά να τα δουλέψεις μέσα σου και θα δεις ότι σιγά σιγά αυτές οι σκέψεις θα φύγουν. Προσωπικά πλέον δεν το σκέφτομαι καθημερινά, ανα διαστήματα περνά κάποια σχετική σκέψη από το μυαλό μου, όμως κάθε μέρα είμαι και καλύτερα.
Δεν είναι το τέλος του κόσμου η κατάσταση που βρίσκεσαι, ειλικρινά. Είσαι υπερβολικά σκληρή με τον εαυτό σου γλυκιά μου.

Η αλήθεια είναι ότι μεγαλύτερη εντύπωση μου προκαλεί το γεγονός ότι θέλεις να επιμείνεις σε μία σχολή που δε σε ενδιαφέρει τόσο παρά η ηλικία σου. Τα της ηλικίας είναι αστεία.

Y.Γ Το πιο σημαντικό ξέχασα να σου πω. Το ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά δε σημαίνει απαραίτητα ότι θα ήταν και καλύτερα.

Νιώθω ότι κάποια πράγματα πρέπει να γίνονται στην ώρα τους και... απογοητεύομαι

Νεοφερμένος

Τιμώμενο Μέλος

Δραστήριο μέλος

Δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Νεοφερμένος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Επιφανές μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος