Να δώσω 2η φορά πανελλήνιες;

littlefungi

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο littlefungi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 20 ετών και Φοιτητής του τμήματος Ιατρικής ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 263 μηνύματα.
Ο καθένας έχει τους στόχους και τις προσδοκίες του. Ανάλογα με τις βλέψεις που έχεις στην προσωπική σου ζωή και στην καριέρα σου διαλέγεις. Το ότι έχεις χάσει δυο χρόνια είναι μεγάλο ζήτημα όταν έχεις μπροστά σου άλλα δέκα χρόνια σχολής (και τα προαναφερόμενα) να σε περιμένουν. Για εμένα όταν διαλέγεις μια σχολή με τόσα χρόνια εξειδίκευσης και απασχόλησης ο χρόνος είναι χρήμα. Και είναι άποψη μου φυσικά, ευγενικά διατυπωμένη και στις δυο αναρτήσεις χωρίς ίχνη ειρωνίας και χλευασμού… :dizzy2:
Δεν είχα σκοπό τον χλευασμό απλώς το βλέπω διαφορετικά
Γενικά η άποψη του ότι πρέπει να ξεκινήσεις τις σπουδές στα 18(ποσό μάλλον το να ξέρεις τι θέλεις να κανείς για την υπόλοιπη ζωή σου στα 18) είναι κάτι το οποίο δεν ισχύει σε όλες τις χώρες όπως στην Ελλάδα. Και ας είναι μια 6ετης σχολή το να την ξεκινήσει κανείς στα 20 προσωπικά μου φαινεται απολύτως φυσιολογικό. Σε χώρες όπως η Αμερική είναι το κατεστημένο οι γιατροί να τελειώνουν τη σχολή στα 26(νταξει εκεί έχουν κάνει κι προπτυχιακό είναι διαφορετικό κλπ κλπ).
Ποσό μάλλον όταν όπως ανέφερε ο συνάδελφος
(συγγνώμη δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ😭) στην ιατρική πολλοί ξεκινούν πολύ αργότερα και όντας σε αυτόν τον χώρο τα τελευταία δυο εξάμηνα μου έχει φύγει η ψευδαίσθηση του ότι «έχασα δυο χρόνια». Χίλιες φορές καλύτερο από το να έχανα 4 και 5 αν και πάλι αξιοθαύμαστος οποίος βρίσκει τη δύναμη να το επιχειρήσει και πιο μετά στη ζωή του.

Προφανώς τα περί ειδικότητας κλπ είναι μέρος του επαγγέλματος και όντως αυξάνουν τα χρόνο αν και δεν ξέρω αυτό πάει μαζί με την ιατρική σε οποία χώρα και να πας θα έχεις ειδικότητα δηλαδή δεν ξέρω το ακούω συνέχεια να το λένε ειδικότητα και ειδικότητα αλλά δε μου κάνει αίσθηση αφού θα κάνω κάτι που μου αρέσει ΑΝ ΚΑΙ έχω την μικρηηηη αίσθηση ότι αυτό είναι επειδή δεν εδώ μπει στον χώρο του ελληνικού δημοσίου νοσοκομείου ακόμα και άμα κάνω ειδικότητα στην Ελλάδα ΣΙΓΟΥΡΑ θα γελάσω πολύ που το είπα αυτό τώρα(τέλος πάντων εκτός θέματος)

Πάντως δεν είχα σκοπώ να ειρωνευτώ ήταν άκρως χιουμοριστικό το σχόλιο από κάποιον που ακολούθησε ακριβώς τον δρόμο στον οποίο αναφέρθηκες
 

angela_k

Νεοφερμένος

Η angela_k αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Απόφοιτος λυκείου. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
Δύο χρόνια δεν είναι τίποτα. Ειδικά από τη στιγμή που μιλάμε για ιατρική. Ούτε όλοι περνάνε με την πρώτη, ούτε όλοι παίρνουν πτυχίο στα έξι χρόνια. Και στο κάτω κάτω τι να έχεις ξεμπερδεψει στα τριάντα τι στα τριάντα δύο.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Άσχετο πεδίο η αλήθεια είναι αλλά στα 43 κάνω δεύτερο πτυχίο, και όχι από χόμπι. Θα το κάνω επάγγελμα. Προφανώς μιλάμε για θεωρητική σχολή όχι ιατρική . Αλλά στα 20 κάποιος δεν είναι μεγάλος να ξεκινήσει ιατρική. Αρκεί να το θέλει πολύ
Διαφωνώ, αλλά δεν έχει σημασία, εξήγησα πάνω δεν θέλω να αναμοχλεύω τα λεγόμενα μου. Κατανοώ την οπτική σου παρόλα αυτά !
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Δεν είχα σκοπό τον χλευασμό απλώς το βλέπω διαφορετικά
Γενικά η άποψη του ότι πρέπει να ξεκινήσεις τις σπουδές στα 18(ποσό μάλλον το να ξέρεις τι θέλεις να κανείς για την υπόλοιπη ζωή σου στα 18) είναι κάτι το οποίο δεν ισχύει σε όλες τις χώρες όπως στην Ελλάδα. Και ας είναι μια 6ετης σχολή το να την ξεκινήσει κανείς στα 20 προσωπικά μου φαινεται απολύτως φυσιολογικό. Σε χώρες όπως η Αμερική είναι το κατεστημένο οι γιατροί να τελειώνουν τη σχολή στα 26(νταξει εκεί έχουν κάνει κι προπτυχιακό είναι διαφορετικό κλπ κλπ).
Ποσό μάλλον όταν όπως ανέφερε ο συνάδελφος
(συγγνώμη δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ😭) στην ιατρική πολλοί ξεκινούν πολύ αργότερα και όντας σε αυτόν τον χώρο τα τελευταία δυο εξάμηνα μου έχει φύγει η ψευδαίσθηση του ότι «έχασα δυο χρόνια». Χίλιες φορές καλύτερο από το να έχανα 4 και 5 αν και πάλι αξιοθαύμαστος οποίος βρίσκει τη δύναμη να το επιχειρήσει και πιο μετά στη ζωή του.

Προφανώς τα περί ειδικότητας κλπ είναι μέρος του επαγγέλματος και όντως αυξάνουν τα χρόνο αν και δεν ξέρω αυτό πάει μαζί με την ιατρική σε οποία χώρα και να πας θα έχεις ειδικότητα δηλαδή δεν ξέρω το ακούω συνέχεια να το λένε ειδικότητα και ειδικότητα αλλά δε μου κάνει αίσθηση αφού θα κάνω κάτι που μου αρέσει ΑΝ ΚΑΙ έχω την μικρηηηη αίσθηση ότι αυτό είναι επειδή δεν εδώ μπει στον χώρο του ελληνικού δημοσίου νοσοκομείου ακόμα και άμα κάνω ειδικότητα στην Ελλάδα ΣΙΓΟΥΡΑ θα γελάσω πολύ που το είπα αυτό τώρα(τέλος πάντων εκτός θέματος)

Πάντως δεν είχα σκοπώ να ειρωνευτώ ήταν άκρως χιουμοριστικό το σχόλιο από κάποιον που ακολούθησε ακριβώς τον δρόμο στον οποίο αναφέρθηκες
Καλά η ειδικότητα στην Ελλάδα πλέον είναι για αυτούς που έχουν μέσο… Και προφανώς έχει χρόνια πολλά αναμονής άρα σίγουρα υπάρχουν επιλογές στο εξωτερικό και μάλιστα με το αζημίωτο… Τουλάχιστον έτσι με έχουν ενημερώσει οι αδερφές μου που σπουδάζουν Ιατρική. Παρόλα αυτά χαίρομαι που έχεις βρει κάτι που σου αρέσει τόσο πολύ !!! :clapup:
 

Arvacon

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Arvacon αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Μηχανικών Πληροφοριακών & Επικοινωνιακών Συστημάτων Αιγαίου και μας γράφει απο Αμαλιάδα (Ηλεία). Έχει γράψει 843 μηνύματα.
Και επειδή ξέχασα να το αναφέρω !!! Να μιλήσεις με καθηγητές (καινούριους ή παλιούς) ώστε να σου πουν αντικειμενικά αν έχεις δυνατότητες για να περάσεις και μετέπειτα να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις της σχολής. Διότι δεν είναι όλα για όλους !!!
Αυτη ειναι μια πολυ κακη συμβουλη! Εγω θα προτεινα το αντιθετο, να μη ρωτησεις κανεναν καθηγητη, γιατι απλα θα επιρρεαστεις αρνητικα και θα σου ριξουν την ψυχολογια με τις απαντησεις τους οι περισσοτεροι! Μονο εσυ η ιδια ξερεις τις δυναμεις σου και αν μπορεις να τα καταφερεις, κανεις αλλος!!!
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,653 μηνύματα.
Ο καθένας έχει τους στόχους και τις προσδοκίες του. Ανάλογα με τις βλέψεις που έχεις στην προσωπική σου ζωή και στην καριέρα σου διαλέγεις. Το ότι έχεις χάσει δυο χρόνια είναι μεγάλο ζήτημα όταν έχεις μπροστά σου άλλα δέκα χρόνια σχολής (και τα προαναφερόμενα) να σε περιμένουν. Για εμένα όταν διαλέγεις μια σχολή με τόσα χρόνια εξειδίκευσης και απασχόλησης ο χρόνος είναι χρήμα. Και είναι άποψη μου φυσικά, ευγενικά διατυπωμένη και στις δυο αναρτήσεις χωρίς ίχνη ειρωνίας και χλευασμού… :dizzy2:
Λες να ήταν όλοι τόσο μαλάκες και να έκαναν τέτοια επένδυση χρόνου εαν δεν πόνταραν σε σχεδόν σίγουρη και τακτική μάσα αργότερα ; Η ιατρική για την Ελλάδα είναι safe bet, και όταν νιώθεις ασφάλεια σε αυτό το θέμα, δεν σε πολυαπασχολεί το πόσα χρόνια θα κάνεις να τελειώσεις.

Σκέψου πόσοι φοιτητές που περνάνε μαθηματικό για παράδειγμα. Μια σχολή 4ετη στα χαρτιά μεν, που όμως απαιτεί για τον μέσο φοιτητή περισσότερο χρόνο κατά μέσο όρο και απο την ιατρική για να το τελειώσεις. Λες ο χρόνος αυτός καθεαυτός να ήταν τόσο θέμα εαν η μάσα ήταν σχεδόν σίγουρη ; Δεν νομίζω, όλα σχετικά είναι.
 
Τελευταία επεξεργασία:

angela_k

Νεοφερμένος

Η angela_k αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Απόφοιτος λυκείου. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
Λες να ήταν όλοι τόσο μαλάκες και να έκαναν τέτοια επένδυση χρόνου εαν δεν πόνταραν σε σχεδόν σίγουρη και τακτική μάσα αργότερα ; Η ιατρική για την Ελλάδα είναι safe bet, και όταν νιώθεις ασφάλεια σε αυτό το θέμα, δεν σε πολυαπασχολεί το πόσα χρόνια θα κάνεις να τελειώσεις.

Σκέψου πόσοι φοιτητές που περνάνε μαθηματικό για παράδειγμα. Μια σχολή 4ετη στα χαρτιά μεν, που όμως απαιτεί για τον μέσο φοιτητή περισσότερο χρόνο κατά μέσο όρο και απο την ιατρική για να το τελειώσεις. Λες ο χρόνος αυτός καθεαυτός να ήταν τόσο θέμα εαν η μάσα ήταν σχεδόν σίγουρη ; Δεν νομίζω, όλα σχετικά είναι.
Μμμμ δεν νομίζω να είναι τόσο εύκολη και τακτική μάσα όσο το παρουσιάζεις… Διότι οι θέσεις του δημοσίου όταν και αν κάποιος διοριστεί δεν πληρώνονται καλά, ενώ στον ιδιωτικό τομέα για να γίνεις γνωστός και να «μασήσεις» θέλει μέσο και λεφτά. Για την ακαδημαϊκή καριέρα πάλι δεν το συζητάω γιατί εκεί και αν παίζει το πως σε λένε και ποιους γνωστούς έχεις… Και το άνοιγμα ενός «απλού» ιατρείου θέλει -πέρα από μεγάλο κεφάλαιο σε ορισμένες ειδικότητες πχ οφθαλμίατρος- και άριστη στρατηγική. Είναι άπειροι οι ιατροί που ανοίγουν και εν τελεί «κλείνει το μαγαζί» όχι λόγω έλλειψης ικανοτήτων και γνώσεων αλλά επειδή δουλεύουν καλύτερα οι γύρω γύρω. Ίσως στην επαρχία τα πράγματα να είναι καλύτερα αλλά άνοιγμα ιατρείου στην Αθήνα…δεν είναι τόσο εύκολη μάσα. Συν του ότι τα παιδιά πάνω δεν παρουσιάζουν το χάσιμο χρόνου αμελητέο λόγω των οικονομικών απολαβών που έχει το επάγγελμα αν βρεις το σωστό δρόμο, αλλά επειδή το γουστάρουν πολύ. Αν αρχίσει η εύκολη μάσα όμως στα 32 και μέχρι τότε έχεις έξοδα that’s hard !
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Λες να ήταν όλοι τόσο μαλάκες και να έκαναν τέτοια επένδυση χρόνου εαν δεν πόνταραν σε σχεδόν σίγουρη και τακτική μάσα αργότερα ; Η ιατρική για την Ελλάδα είναι safe bet, και όταν νιώθεις ασφάλεια σε αυτό το θέμα, δεν σε πολυαπασχολεί το πόσα χρόνια θα κάνεις να τελειώσεις.

Σκέψου πόσοι φοιτητές που περνάνε μαθηματικό για παράδειγμα. Μια σχολή 4ετη στα χαρτιά μεν, που όμως απαιτεί για τον μέσο φοιτητή περισσότερο χρόνο κατά μέσο όρο και απο την ιατρική για να το τελειώσεις. Λες ο χρόνος αυτός καθεαυτός να ήταν τόσο θέμα εαν η μάσα ήταν σχεδόν σίγουρη ; Δεν νομίζω, όλα σχετικά είναι.
Προφανώς δεν υποτιμάω το επάγγελμα, οι δυο μου αδερφές σπουδάζουν Ιατρική. Ισα ίσα την βρίσκω ενδιαφέρουσα και σημαντικότατη σαν επιστήμη. Απλά δεν θεωρώ πως είναι τόσο εύκολο να βγάλει κανεις τόσα πολλά λεφτά από το επάγγελμα.
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,653 μηνύματα.
Μμμμ δεν νομίζω να είναι τόσο εύκολη και τακτική μάσα όσο το παρουσιάζεις… Διότι οι θέσεις του δημοσίου όταν και αν κάποιος διοριστεί δεν πληρώνονται καλά, ενώ στον ιδιωτικό τομέα για να γίνεις γνωστός και να «μασήσεις» θέλει μέσο και λεφτά. Για την ακαδημαϊκή καριέρα πάλι δεν το συζητάω γιατί εκεί και αν παίζει το πως σε λένε και ποιους γνωστούς έχεις… Και το άνοιγμα ενός «απλού» ιατρείου θέλει -πέρα από μεγάλο κεφάλαιο σε ορισμένες ειδικότητες πχ οφθαλμίατρος- και άριστη στρατηγική. Είναι άπειροι οι ιατροί που ανοίγουν και εν τελεί «κλείνει το μαγαζί» όχι λόγω έλλειψης ικανοτήτων και γνώσεων αλλά επειδή δουλεύουν καλύτερα οι γύρω γύρω. Ίσως στην επαρχία τα πράγματα να είναι καλύτερα αλλά άνοιγμα ιατρείου στην Αθήνα…δεν είναι τόσο εύκολη μάσα. Συν του ότι τα παιδιά πάνω δεν παρουσιάζουν το χάσιμο χρόνου αμελητέο λόγω των οικονομικών απολαβών που έχει το επάγγελμα αν βρεις το σωστό δρόμο, αλλά επειδή το γουστάρουν πολύ. Αν αρχίσει η εύκολη μάσα όμως στα 32 και μέχρι τότε έχεις έξοδα that’s hard !
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Προφανώς δεν υποτιμάω το επάγγελμα, οι δυο μου αδερφές σπουδάζουν Ιατρική. Ισα ίσα την βρίσκω ενδιαφέρουσα και σημαντικότατη σαν επιστήμη. Απλά δεν θεωρώ πως είναι τόσο εύκολο να βγάλει κανεις τόσα πολλά λεφτά από το επάγγελμα.
Καλημέρα.
Ναι, το παρουσίασα υπερβολικά ρόδινα πράγματι. Η αλήθεια είναι οτι ενώ η αποκατάσταση είναι σχετικά εύκολη σε κάθε χώρα, γιατί η υγεία πάντα είναι ένα σημαντικό θέμα, στην Ελλάδα αποτελεί και ένα κορεσμένο επάγγελμα αφού σχεδόν η πλειοψηφία που θα αποφασίσει να σπουδάσει στο 3ο πεδίο, θα θέλει ιατρική. Όμως είναι μια σχολή που παρά το γεγονός πως έχει θεωρητικό διάβασμα, δίνει και πολύ πρακτικά skills που κάποιος μπορεί να εφαρμόσει άμεσα. Είναι σαν υδραυλικός δηλαδή αλλά σε πιο εκλεπτυσμένο επίπεδο :P. Απο εκεί και πέρα υπάρχουν σαφώς αντικειμενικές δυσκολίες, όπως για παράδειγμα το να ανοίξεις το δικό σου ιατρείο σε μεγάλες πόλεις που λες, και να το κρατήσεις, όντως δεν είναι απλή υπόθεση. Θέλει ένα κεφάλαιο, θέλει κόπο και υπάρχει και το θέμα του ανταγωνισμού.

Υπάρχουν γιατροί που βγάζουν πολλά εννοείται, όπως σε όλα τα επαγγέλματα κάποιοι βγάζουν πολλά. Για την Ελλάδα και για την πλειοψηφία των γιατρών μάλλον αυτό δεν είναι μια πραγματικότητα, εαν και δεν νομίζω να βγάζουν και λίγα καθώς έχουν ευθύνες και είναι στο πόδι συνέχεια. Γενικά σαν επάγγελμα εαν σε ενδιαφέρει η μεγάλη μάσα ίσως δεν είναι απο τα καλύτερα καθώς υπάρχουν άλλα με σημαντικά λιγότερο κόπο και σημαντικά μεγαλύτερες απολαβές(τα οποία έχουν άλλες δυσκολίες βέβαια). Ωστόσο εδώ το ζυγίζεις λίγο. Εαν σου αρέσει η σχολή, και παίρνεις έναν αξιοπρεπή μισθό, τότε είσαι χαρούμενος θεωρώ. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι ένα secure επάγγελμα καθώς πάντα έχει ζήτηση και είναι προστατευμένο, τα οποία μακροπρόθεσμα μπορεί να είναι πιο σημαντικά και απο το ίδιο το μέγεθος των απολαβών.
 

Mammy Nun

Δραστήριο μέλος

Η Mammy Nun αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 50 ετών. Έχει γράψει 772 μηνύματα.

γιαννης_00

Επιφανές μέλος

Ο γιαννης_00 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών, Μαθητής Α' γυμνασίου και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,079 μηνύματα.

tonia3011

Νεοφερμένος

Η tonia3011 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2 μηνύματα.
Το «φοβαμαι τον χαμένο χρονο» είναι η πιο λάθος πρόταση όλου του κειμενου σου και γενικά η πιο λάθος και παραπλανητική σκέψη που μπορείς να κάνεις. Χαμένος χρόνος θα ήταν αν παρατουσες τη σχολή και δεν έκανες ή δεν προσπαθούσες για απολύτως τίποτα. (Που και πάλι,κάπου θα σε οδηγούσε,άρα ουσιαστικά χαμένος χρόνος ΔΕΝ υπάρχει). Όλοι διαγράφουμε μια πορεία,που δεν είναι πάντα ίσια ούτε έχει μόνο επιτυχίες. Πάρτο από ένα άτομο που επίσης ήμουν πάντα με αριστεία και την τελευταία χρονια προέκυψαν αρκετά προβλήματα και δεν μπόρεσα να δώσω πανελλήνιες. Έκανα έναν μεγάλο δρόμο μέσω ΙΕΚ και σχολών που δε με κάλυπταν και μετά από χρόνια ξαναδωσα και πέρασα. Αλλά χωρίς αυτή τη διαδρομή μου στα ΙΕΚ και στις καφετέριες που δούλευα(που κι εγώ για πολύ καιρό νόμιζα ότι ήταν χαμένος χρόνος)δεν θα έπαιρνα ποτέ την απόφαση να δώσω. Ξανάδωσε,δεν έχεις τίποτα να χάσεις. Το πολύ πολύ,εναν χρόνο από τη σχολή σου,οκ και; Καλύτερα αυτό,παρά το μετά από χρόνια «τι κι αν τη δεύτερη φορά περνούσα ιατρική;».
 

Panzerkampfwagen

Διάσημο μέλος

Ο Panzerkampfwagen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Νομικής ΑΠΘ. Έχει γράψει 2,263 μηνύματα.
Το «φοβαμαι τον χαμένο χρονο» είναι η πιο λάθος πρόταση όλου του κειμενου σου και γενικά η πιο λάθος και παραπλανητική σκέψη που μπορείς να κάνεις. Χαμένος χρόνος θα ήταν αν παρατουσες τη σχολή και δεν έκανες ή δεν προσπαθούσες για απολύτως τίποτα. (Που και πάλι,κάπου θα σε οδηγούσε,άρα ουσιαστικά χαμένος χρόνος ΔΕΝ υπάρχει). Όλοι διαγράφουμε μια πορεία,που δεν είναι πάντα ίσια ούτε έχει μόνο επιτυχίες. Πάρτο από ένα άτομο που επίσης ήμουν πάντα με αριστεία και την τελευταία χρονια προέκυψαν αρκετά προβλήματα και δεν μπόρεσα να δώσω πανελλήνιες. Έκανα έναν μεγάλο δρόμο μέσω ΙΕΚ και σχολών που δε με κάλυπταν και μετά από χρόνια ξαναδωσα και πέρασα. Αλλά χωρίς αυτή τη διαδρομή μου στα ΙΕΚ και στις καφετέριες που δούλευα(που κι εγώ για πολύ καιρό νόμιζα ότι ήταν χαμένος χρόνος)δεν θα έπαιρνα ποτέ την απόφαση να δώσω. Ξανάδωσε,δεν έχεις τίποτα να χάσεις. Το πολύ πολύ,εναν χρόνο από τη σχολή σου,οκ και; Καλύτερα αυτό,παρά το μετά από χρόνια «τι κι αν τη δεύτερη φορά περνούσα ιατρική;».
Γενικά αυτό το επιχείρημα δείχνει έλλειψη εμπειρίας και γνώσεων λόγω ηλικίας.

Δεν αξίζει απάντηση πλέον.

Δεν έχει νόημα να προσπαθείς να πείσεις τον 17άρη για οτιδήποτε.
 

angela_k

Νεοφερμένος

Η angela_k αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Απόφοιτος λυκείου. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
Γενικά αυτό το επιχείρημα δείχνει έλλειψη εμπειρίας και γνώσεων λόγω ηλικίας.

Δεν αξίζει απάντηση πλέον.

Δεν έχει νόημα να προσπαθείς να πείσεις τον 17άρη για οτιδήποτε.
Δεν νομίζω να οφείλεται στην ηλικία… Διότι το έχω συζητήσει και με τη μητέρα μου και έχουμε θα έλεγα κοινές απόψεις. Δεν αποκλείω ό,τι λέτε, κατανοώ την οπτική σας και τη σέβομαι. Απλώς δεν είμαι σύμφωνη. Γενικά πέρα από την προσωπική μας άποψη υπάρχουν κι άλλες απόψεις… Και το πως τις αντιμετωπίζουμε δηλώνει πολλά για τον χαρακτήρας μας…
 

Panzerkampfwagen

Διάσημο μέλος

Ο Panzerkampfwagen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Νομικής ΑΠΘ. Έχει γράψει 2,263 μηνύματα.
Δεν νομίζω να οφείλεται στην ηλικία… Διότι το έχω συζητήσει και με τη μητέρα μου και έχουμε θα έλεγα κοινές απόψεις. Δεν αποκλείω ό,τι λέτε, κατανοώ την οπτική σας και τη σέβομαι. Απλώς δεν είμαι σύμφωνη. Γενικά πέρα από την προσωπική μας άποψη υπάρχουν κι άλλες απόψεις… Και το πως τις αντιμετωπίζουμε δηλώνει πολλά για τον χαρακτήρας μας…
Αν όντως θεωρείς ότι να είσαι -2 χρόνια σε σχέση με κάποιον που πήγε ιατρική "στην ώρα του" δείχνει ότι απλά έχεις άβυσσο ελλείψεων.
 

angela_k

Νεοφερμένος

Η angela_k αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Απόφοιτος λυκείου. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
Τελευταία επεξεργασία:

Ryuzaki

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Lost in Infinity αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,909 μηνύματα.
Εάν η «απόσβεση» είναι ικανή ώστε να υπερκεράσει τα οποιαδηποτε χρόνια αναμονής (είτε αυτό μεταφράζεται σε επαναλαμβανόμενες προσπάθειες για να μπεις στη σχολή, είτε για να εδραιωθείς επαγγελματικά-ολοκληρώσεις ειδικοτητα),

σε σχέση με μια Β-τάξης επιλογή, που για να γίνει η αντίστοιχη «απόσβεση» θα απαιτηθεί πολλαπλάσιος χρονικός κόπος μετα το πτυχίο, παρά την επιδερμικά γρήγορη εισαγωγή,

τότε είναι εύλογο ο κόσμος να συνεχίσει να προτιμά το πρώτο, παρά τις χρονικές και μη, αντιξοότητες.

_____________________________________

Αφήνοντας την ιατρική απ’εξω, ας εξετάσουμε την εισαγωγή στο δικαστικό σωμα (δικαστές/εισαγγελείς & Ν.Σ.Κ.) σε σύγκριση με έναν ας πούμε ομοειδή κλάδο, των πολιτικών επιστημών.

Για το μεν δικαστικό σώμα, συνολικά, πέρα από την 4ετή σχολή ίσως απαιτηθούν πολλαπλές προσπάθειες εισαγωγής τόσο στη σχολή, κυρίως δε στις εισαγωγικές εξετάσεις της ΕΣΔΙ, και δεν είναι απίθανο να φτάσει κανείς και τα …35+ για να τα καταφέρει.

Στην περίπτωση τώρα του αμιγώς πολιτικού επιστήμονα, που ξεκίνησε τη σχολή ορθόδρομα στα 18, είναι αμφίβολο ότι ακόμη και μετα από … 2 διδακτορικά, παλι στα 35, θα μπορεί να απολαύσει κλάσμα των προνομίων (αποζημίωση, κύρος, ισοβιότητα) που θα χαρακτηρίζουν τον πρώτο στην ίδια ακριβώς ηλικία. Η εμπειρία δείχνει πως όχι.

Επομένως, ανεξάρτητα από το εάν μπορούμε να έχουμε όποια άποψη ή οπτική θελουμε (ακόμη και flat earther!), δεν σημαίνει ότι η πραγματικότητα υποχρεούται να ακολουθεί αυτό που έχουμε στο κεφάλι μας.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,653 μηνύματα.
Εγώ θα έλεγα οτι το πιο σοφό είναι να μην σπαταλάει κανείς τον χρόνο του χωρίς λόγο εαν ξέρει τι θέλει να κάνει. Απο εκεί και πέρα life happens. Δεν έχει ιδιαίτερο νόημα εαν μπήκες στην σχολή στα 18 ή ακόμα και στα 30, αρκεί να έχεις κάποιο πλάνο στο μυαλό σου. Να ξέρεις τι κάνεις δηλαδή.

Τα 2-3 χρόνια που σπαταλήσατε μερικοί και κάνετε σαν κάρεν δεν είναι τίποτα μπροστά σε 30-40 χρόνια του να κάνεις ένα επάγγελμα που δεν θες να κάνεις και δεν έχεις καν την όρεξη να σηκωθείς απο το κρεβάτι να πας σχολή & δουλειά.

Γαμάτο το να ξέρεις τι θες να κάνεις στα 18 σου και να το πετύχεις κατευθείαν. Σίγουρα σου δίνει άλλα περιθώρια μια καριέρα που ξεκινάς στα 18 και άλλη μια που ξεκινάς στα 40 ας πούμε. Αλλά και τι να κάνεις ; Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ο άνθρωπος να είναι χαρούμενος και να νιώθει ωραία μέσα στην καθημερινότητα του είναι το θέμα. Τα υπόλοιπα δεν έχουν τρομερή σημασία.
 

Panzerkampfwagen

Διάσημο μέλος

Ο Panzerkampfwagen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Νομικής ΑΠΘ. Έχει γράψει 2,263 μηνύματα.
Εάν η «απόσβεση» είναι ικανή ώστε να υπερκεράσει τα οποιαδηποτε χρόνια αναμονής (είτε αυτό μεταφράζεται σε επαναλαμβανόμενες προσπάθειες για να μπεις στη σχολή, είτε για να εδραιωθείς επαγγελματικά-ολοκληρώσεις ειδικοτητα),

σε σχέση με μια Β-τάξης επιλογή, που για να γίνει η αντίστοιχη «απόσβεση» θα απαιτηθεί πολλαπλάσιος χρονικός κόπος μετα το πτυχίο, παρά την επιδερμικά γρήγορη εισαγωγή,

τότε είναι εύλογο ο κόσμος να συνεχίσει να προτιμά το πρώτο, παρά τις χρονικές και μη, αντιξοότητες.

_____________________________________

Αφήνοντας την ιατρική απ’εξω, ας εξετάσουμε την εισαγωγή στο δικαστικό σωμα (δικαστές/εισαγγελείς & Ν.Σ.Κ.) σε σύγκριση με έναν ας πούμε ομοειδή κλάδο, των πολιτικών επιστημών.

Για το μεν δικαστικό σώμα, συνολικά, πέρα από την 4ετή σχολή ίσως απαιτηθούν πολλαπλές προσπάθειες εισαγωγής τόσο στη σχολή, κυρίως δε στις εισαγωγικές εξετάσεις της ΕΣΔΙ, και δεν είναι απίθανο να φτάσει κανείς και τα …35+ για να τα καταφέρει.

Στην περίπτωση τώρα του αμιγώς πολιτικού επιστήμονα, που ξεκίνησε τη σχολή ορθόδρομα στα 18, είναι αμφίβολο ότι ακόμη και μετα από … 2 διδακτορικά, παλι στα 35, θα μπορεί να απολαύσει κλάσμα των προνομίων (αποζημίωση, κύρος, ισοβιότητα) που θα χαρακτηρίζουν τον πρώτο στην ίδια ακριβώς ηλικία. Η εμπειρία δείχνει πως όχι.

Επομένως, ανεξάρτητα από το εάν μπορούμε να έχουμε όποια άποψη ή οπτική θελουμε (ακόμη και flat earther!), δεν σημαίνει ότι η πραγματικότητα υποχρεούται να ακολουθεί αυτό που έχουμε στο κεφάλι μας.
Έτσι ακριβώς είναι. Για να μην προσπαθούν τα 18χρονα να "patchάρουν" τα θέλω τους με εισαγωγή σε δεύτερης κατηγορίας σχολές κλπ.
 

angela_k

Νεοφερμένος

Η angela_k αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Απόφοιτος λυκείου. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
Επομένως, ανεξάρτητα από το εάν μπορούμε να έχουμε όποια άποψη ή οπτική θελουμε (ακόμη και flat earther!), δεν σημαίνει ότι η πραγματικότητα υποχρεούται να ακολουθεί αυτό που έχουμε στο κεφάλι μας.
Σίγουρα, ειδικότερα όταν το θέμα μας είναι τόσο ρευστό και θεωρητικό όσο αυτό.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top