Μουράτες σχολές

[MarcoReus]

Τώρα παίζεις με τις λέξεις ενώ τόση ώρα λίγο-πολύ μας λες ότι παίρνουν περισσότερα από όσα προσφέρουν... Αλλά οκει ξεχνά το αυτό. Για πες μας ποια είναι αυτά τα επαγγέλματα που είναι τόσο κακοπληρωμένα σε σχέση με ένα άνθρωπο που έχει υπό την ευθύνη του εκατοντάδες παιδιά καθημερινά;

Δεν ειπα οτι παιρνουν περισσοτερα απο οσα προσφερουν. Ειμαι πολυ προσεκτικος σε αυτα που γραφω και θα σε παρακαλουσα να μην παραποιεις τα λεγομενα μου γιατι δημιουργουνται λανθασμενες εντυπωσεις απο το πουθενα. Τωρα οσον αφορα την Ελλαδα υπαρχουν αρκετα επαγγελματα που ειναι κακοπληρωμενα και με περισσοτερες ευθυνες απο αυτο του δασκαλου (ο δασκαλος οπως σωστα ανεφερε ο fockos εχει προπαντως ηθικη ευθυνη, αλλα δεν κινδυνευει πχ να τον τρεχουν στα δικαστηρια). Χαρακτηριστικο παραδειγμα που μου ερχεται τωρα στο μυαλο ο νοσηλευτης. Εργαζεται με κυλιωμενο ωραριο (καθαρο 8ωρο και κάποιες μερες μπορει και περισσοτερο) σε πολυ δυσκολες συνθηκες υποαμοιβομενος και φερει μεγαλη ευθυνη για την υγεια των ασθενων.

 

[Κλημεντίνη]

@MarcoReus Προφανώς και σήμερα το να είσαι στο δημόσιο ειναι μια παρα πολυ καλη περίπτωση.
Το βλέπουμε αυτο και απο τις βάσεις εξάλλου.
Πρεπει να γράψεις σχεδόν άριστα για να παίρνεις τα σίγουρα 800/900 για μια ζωη.
Απο αυτην την αποψη και μονο συμφωνώ οτι προφανώς ενας διορισμένος δάσκαλος ειναι άπειρες φορές καλύτερα απο κάποιον νεο που δουλεύει σε φροντιστήριο αλλα και σε αλλες δουλειες.
Αλλα ως εκει.

Οι ωρομίσθιοι αν δεν ειναι στην πολη τους, έχουν ολοι στήριξη απο γονείς.
Επίσης παρα πολλες μαναδες αφηνουν κουτσουβελα πισω και τρέχουν να διδάξουν σε απομακρυσμένα χωριά .
Αν σε καλέσουν και δεν πας χάνεις την θεση σου στη λίστα.Χωρια που δεν ξέρεις τι να κανεις με καθε φορα με το σπιτι που νοικιάζεις μέχρι να βγουν παλι οι λίστες.
Ολα μοιάζουν πολυ πιο ευκολα οταν είμαστε εξω απο μια κατάσταση.

Προφανως και το μηνύμα μου ηταν πολυ συναισθηματικό φορτισμένο και ξεκαθαρίζωω οτι ολα αυτα δεν ειναι απαραιτήτα δικες σου απόψεις.
Απλα βλέπω παρα πολυ ζήλεια απέναντι στους δασκάλους / καθηγητες.
Και αλήθεια δεν υπάρχουν νεοι πλέον.
Οι σημερινοι δάσκαλοι, καθηγητής ζούσαν απλα σε μια εποχή που ενα πτυχίο εξασφάλιζε καλύτερες προοπτικές.
Οι νεότεροι, που παλι ειναι 30+, ειναι άνθρωποι που έγραψαν κοντά 18.500-19.000 για να εισαχθούν.
Ποτε δεν ακούω σχολια για άλλους δημόσιους υπαλλήλους παρα μονο για τους δασκάλους.
Που μπορουν ισως να μη κανουν τη δουλειά τους τέλεια αλλα μεχρι εκει.Θα την κάνουν.

Ακομα και η αξιολόγηση που λέγεται τοσο συχνά,για τους δασκάλους μονο φυσικά , δεν λέγεται ουσιστικα με καλη πρόθεση.
Αξιολόγηση σημαινει να ελέγξουν αν οι άνθρωποι που ειναι στην εκπαίδευση ειναι σε θέση οντως να διδάξουν(πολλοι δεν ειναι) ,αν κάνουν την δουλειά τους και κυρίως πως την κάνουν.
Να μπει ενας έλεγχος δηλαδη που κι εγω συμφωνώ.
Νιωθω οτι πολλοί φαντάζονται ενα σχολείο που θα απολυουμε τους καθηγητες για πλάκα.
καλλιεργείται και απο το φροντιστήριο αυτή η αντίληψη , οτι στο σχολείο όλοι ειναι χάλια.
Λες και μπορεί να συγκριθεί ταξη 28 ατόμων με 5 ατόμων.
Ακομα απο πλευράς του υπουργείου Πρεπει να γίνουν(και) ΤΟΣΑ πραγματα για να έχουμε καλύτερη παιδεία.


Τελοπαντων η σύγκριση δεν έχει νόημα , κυρίως λόγω των εποχών που ζουμε.
Παρα πολλα πραγματα ειναι λάθος .
Και σχολή που εξασφάλιζε 600€ εφ ορου ζωης 17.000 θα ειχε.

 

[don_vito]

Έχοντας πρόσφατη (σχετικά)εικόνα από το δημόσιο σχολείο μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι λίγοι είναι οι καθηγητές που όντως ενδιαφέρονται και κάνουν σοβαρό μάθημα .
Η πλειοψηφία είναι άτομα 50+ που έχουν βαρεθεί τη δουλειά τους και ανυπομονούν περισσότερο από τους μαθητές να περάσει το 45λεπτο.
Ολα αυτά προφανώς χωρίς καμία αξιολόγηση και χωρίς καμία επίπτωση ακόμα και αν βρίζουν μαθητές (όχι αθώους ,αλλά και πάλι δεν είναι παιδαγωγοί τέτοια άτομα )
Δύσκολα επάγγελματα είναι ο νοσηλευτής/γιατρός/μάχιμοι αστυνομικοί/ιπτάμενοι και αλλα πολλά
Η αξιολόγηση από τους ίδιους τους μαθητές ίσως να ήταν μια λύση όπως γίνεται και στα πανεπιστήμια

 

[Memetchi]

Δεν ειπα οτι παιρνουν περισσοτερα απο οσα προσφερουν. Ειμαι πολυ προσεκτικος σε αυτα που γραφω και θα σε παρακαλουσα να μην παραποιεις τα λεγομενα μου γιατι δημιουργουνται λανθασμενες εντυπωσεις απο το πουθενα. Τωρα οσον αφορα την Ελλαδα υπαρχουν αρκετα επαγγελματα που ειναι κακοπληρωμενα και με περισσοτερες ευθυνες απο αυτο του δασκαλου (ο δασκαλος οπως σωστα ανεφερε ο fockos εχει προπαντως ηθικη ευθυνη, αλλα δεν κινδυνευει πχ να τον τρεχουν στα δικαστηρια). Χαρακτηριστικο παραδειγμα που μου ερχεται τωρα στο μυαλο ο νοσηλευτης. Εργαζεται με κυλιωμενο ωραριο (καθαρο 8ωρο και κάποιες μερες μπορει και περισσοτερο) σε πολυ δυσκολες συνθηκες υποαμοιβομενος και φερει μεγαλη ευθυνη για την υγεια των ασθενων.

Μια χαρά τον τρέχουν και στα δικαστήρια και ακούει και αυτός πολλά αλλά αυτό θα πάει ακόμα πιο μακριά την κουβέντα. Το 8ωρο" όπως σου εξηγήθηκε ήδη δεν είναι το ίδιο, εκ των πραγμάτων μιλάμε για άλλου είδους δουλειά, δεν συγκρίνεται. Οπότε ας αφήσουμε τα καθαρά και μη καθαρά. Αν δίδασκες πιθανόν να καταλάβαινες τι εννοούμε. Αυτά που λες δεν αποδεικνύουν τίποτα. Το ότι ένα είναι "χαμηλότερα αμειβόμενο" δεν σημαίνει ότι όλα όσα είναι πιο πάνω (που δεν είναι καν πάντα μισθολογικά) είναι το ίδιο. Μπλέκεις τις πατάτες με τις ντομάτες. Μόνος σου κρίνεις ότι το ένα είναι πιο κουραστικό από το άλλο. Δεν αρνήθηκε κανείς ότι πολύ πιθανόν να έπρεπε κάποια επαγγέλματα υγείας να αμείβονται περισσότερο.

 

[Samael]

Έχοντας πρόσφατη (σχετικά)εικόνα από το δημόσιο σχολείο μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι λίγοι είναι οι καθηγητές που όντως ενδιαφέρονται και κάνουν σοβαρό μάθημα .
Η πλειοψηφία είναι άτομα 50+ που έχουν βαρεθεί τη δουλειά τους και ανυπομονούν περισσότερο από τους μαθητές να περάσει το 45λεπτο.
Ολα αυτά προφανώς χωρίς καμία αξιολόγηση και χωρίς καμία επίπτωση ακόμα και αν βρίζουν μαθητές (όχι αθώους ,αλλά και πάλι δεν είναι παιδαγωγοί τέτοια άτομα )
Δύσκολα επάγγελματα είναι ο νοσηλευτής/γιατρός/μάχιμοι αστυνομικοί/ιπτάμενοι και αλλα πολλά
Η αξιολόγηση από τους ίδιους τους μαθητές ίσως να ήταν μια λύση όπως γίνεται και στα πανεπιστήμια

Στο πανεπιστήμιο νομίζω η αξιολόγηση είναι εσωτερική κυρίως so...
Κανείς δεν τους ελέγχει . Εαν μπεις στο δημόσιο στην Ελλάδα θα ριζώσεις,όσο χάλια και να κάνεις την δουλειά σου .Αρκετοί απο αυτούς είναι εκτός πραγματικότητας μάλιστα και πρέπει να τους ανέχονται τόσο άλλοι καθηγητές αλλά και φοιτητές .

Η μόνη συμβουλή που μπορώ να δώσω, με λύπη πάντα,είναι να προσπαθείτε για εσάς .
Όταν ένας καθηγητής δεν θέλει να βοηθήσει πρέπει να γίνεται ο καθηγητής του εαυτού σας .
Στην αρχή μας τρώει όλους η αδικία,γιατί η ζωή θα ήταν πολύ πιο εύκολη και η μάθηση διασκεδαστική εαν έριχναν ένα push . Αλλά μακροπρόθεσμα βλέπεις οτι εαν κάτσεις να λυπάσαι για αυτούς χωρίς να κάνεις τίποτα,χάνεις περισσότερα.

 

[luisnazariodelima]

μουρατες σχολες; στην Ελλάδα του 2020 αστυνομικος και πυροσβεστης θα λεγα ότι είναι κατά κόρον.

 

[Memetchi]

Έχοντας πρόσφατη (σχετικά)εικόνα από το δημόσιο σχολείο μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι λίγοι είναι οι καθηγητές που όντως ενδιαφέρονται και κάνουν σοβαρό μάθημα .
Η πλειοψηφία είναι άτομα 50+ που έχουν βαρεθεί τη δουλειά τους και ανυπομονούν περισσότερο από τους μαθητές να περάσει το 45λεπτο.
Ολα αυτά προφανώς χωρίς καμία αξιολόγηση και χωρίς καμία επίπτωση ακόμα και αν βρίζουν μαθητές (όχι αθώους ,αλλά και πάλι δεν είναι παιδαγωγοί τέτοια άτομα )

Εδώ μιλάμε για την φύση του επαγγέλματος. Ακόμα και το να κουμαντάρεις τόσα άτομα είναι κουραστικό αλλά εννοείται ότι αυτά που αναφέρονται είναι στο να κάνεις όλα όσα είναι στο πακέτο και όχι τα πάνω πάνω που μπορεί να κάνει οποιοδήποτε δεν παίρνει σοβαρά την δουλειά του. Με την ίδια λογική ας πάρουμε και τους αστυνόμους που κάθονται στα γραφεία και κάνουν μερικά διαβατήρια μέσα στην μέρα και μετά κάθονται αραχτοί στο σπίτι τους ή τους γιατρούς που βλέπουν μερικά παιδάκια, βάζουν και κανένα εμβόλιο και έξω από την πόρτα. Το δύσκολο και το εύκολο σαν πολύ εύκολα να το κρίνουμε μου φαίνεται.

 

[J.Cameron]

Λοιπον, αρχικα συμφωνω με τα περισσοτερα απο οσα προαναφερθηκαν.Πρεπει να μπει επιτελους μια ταξη σε αυτο το καταραμενο δημοσιο.Παλια εμπαινε ο καθε ασχετος σε αυτο και τσεπωνε και το χιλιαρικο, εκανε και το ιδιαιτερακι του για να παει και τις διακοπουλες του ( και τωρα τα κανουν, οι μισοι καθηγητες στο σχολειο μου κανουν ιδιαιτερα και μαλιστα παιρνουν 20-30 ευρω) και ολα good.Πραγματικα εχω σιχαθει να βλεπω αυτο το πραγμα.Για παραδειγμα, η φιλολογος μας που μας εκανε εκθεση, ιστορια και κειμενα μας ειπε( μετα την καραντινα που ημασταν 3 ατομα, αλλα τεσπα) γιατι δεν καθομαστε σπιτι να κοιμηθουμε και μας ειπε αμα θελουμε να φυγουμε την τελευταια ωρα.Συγνωμη, αυτα εμαθε στο πανεπιστημιο και στην φιλοσοφικη?Υποτιθεται ειδικα στην φιλοσοφικη οτι τους περνανε τον ρολο του παιδαγωγου.Μαλλον τους τον περασανε, αλλα αυτη κοιτουσε αλλα πραγματα.Πραγματικα εχω σιχαθει με αυτα τα πραγματα.Δεν αντιλεγω υπαρχουν αριστοι εκπαιδευτικοι( υπαρχουν αρκετοι στο σχολειο μου) αλλα αυτους που λενε τετοια πραγματα ή που τεμπελιαζουν πραγματικα δεν τους μπορω.Τεμπεληδες υπαρχουν παντου.Απο τον δημοσιο υπαλληλο μεχρι και τον δικηγορο.Το θεμα ειναι τι μηνυματα περναμε στα παιδια, στους μελλοντικους πολιτες...
*Δεν εχω κανενα θεμα με τους φιλολογους προς θεου, απλως ηταν το πιο τρανταχτο παραδειγμα που μου ηρθε.

 

[luisnazariodelima]

Και για μένα οι καθηγητές είναι εν μέρει αδικημένοι σε σχέση με άλλους δημόσιους όπως υπαλλήλους της ΔΕΗ , του ΟΤΕ ,του ΟΣΕ, εργαζόμενους στο Δήμο κάθε λογής κλπ. Απλά είναι αρκετά ευνοημένοι θεωρώ σε σχέση με άλλους του Δημοσίου όπως γιατρούς, νοσηλευτές, αστυνομικούς. Και γιατι; Επειδή έχουν διακοπές όλο το Καλοκαίρι συν το Μάιο με την εξεταστική που κάνουν έναν μίνι τουρισμό, Χριστούγεννα, Πάσχα, αργίες εν γένει, περιπάτους κλπ κλπ. Για να μην αναφερθώ στα 2ωρα και 3ωρα (45λεπτα) που εργάζονται τις περισσότερες μέρες και μετά σπίτι.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 7 Ιουλίου 2020

Αα και επίσης να μην αναφερθώ και στο ποσό λιγότερες ευθύνες έχουν. Άντε και να μη βγει η ύλη θα τρέχεις δικαστήρια ή θα πας φυλακή; Για κανέναν λόγο. Ενώ σαν γιατρός, νοσηλευτής, αστυνομικος τολμά να κανεις το παραμικρό λάθος...θα βρεις το μπελά σου. Και στις μέρες μας αυτές είναι οι μόνες δουλειές που σου εξασφαλίζουν το Δημόσιο. Δύσκολες δουλειές αν και Δημόσιο.

 

[hirasawayui]

Έχοντας πρόσφατη (σχετικά)εικόνα από το δημόσιο σχολείο μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι λίγοι είναι οι καθηγητές που όντως ενδιαφέρονται και κάνουν σοβαρό μάθημα .
Η πλειοψηφία είναι άτομα 50+ που έχουν βαρεθεί τη δουλειά τους και ανυπομονούν περισσότερο από τους μαθητές να περάσει το 45λεπτο.
Ολα αυτά προφανώς χωρίς καμία αξιολόγηση και χωρίς καμία επίπτωση ακόμα και αν βρίζουν μαθητές (όχι αθώους ,αλλά και πάλι δεν είναι παιδαγωγοί τέτοια άτομα )
Δύσκολα επάγγελματα είναι ο νοσηλευτής/γιατρός/μάχιμοι αστυνομικοί/ιπτάμενοι και αλλα πολλά
Η αξιολόγηση από τους ίδιους τους μαθητές ίσως να ήταν μια λύση όπως γίνεται και στα πανεπιστήμια

Και ναι και όχι και θα σου εξηγήσω το γιατί. Στην Δ΄ δημοτικού είχα μια φανταστική δασκάλα. Μας αγαπούσε όλους/ες, έκανε τρομερή δουλειά, με απίστευτη γνώση και αγάπη τόσο για το αντικείμενό της όσο και για μας. Από αυτές τις δασκάλες/ους που έχεις να λες ρε παιδί μου, που σου μένουν στη ψυχή και στο μυαλό για όλη σου τη ζωή.
Μας συστήνει μια μέρα την Κ. τάδε που ήρθε απ' την πρωτοβάθμια(?), για να δει πως γίνεται το μάθημα(?), κάτι τέτοιο, μικρούλης ήμουν, δεν θυμάμαι ακριβώς τι και πως, αλλά πρέπει να είχε να κάνει περί αξιολόγησης μάλλον.

Η δυναμική της τάξης άλλαξε. Όλοι και όλες καταλάβαμε ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι σάπιο αιωρούνταν στην ατμόσφαιρα της τάξης, σαν να ήρθε ο μπαμπούλας. Η δασκάλα μας δεν έκανε το μάθημα όπως τις προηγούμενες φορές. Η γλώσσα της έγινε περισσότερο ξύλινη. Τα παιδιά φοβόντουσαν να κάνουν ερωτήσεις και να σηκώσουν το χέρι. Για εκείνη την διδακτική ώρα που ήρθε η αξιολογήτρια(?), η σχέση παιδαγωγού-παιδαγωγούμενου χάθηκε, πήγε περίπατο.

Στην Α' λυκείου πάλι, είχα έναν καθηγητή που μας έκανε γεωμετρία. Απίστευτα μεταδοτικός, αν είχες απορία στην εξηγούσε και στην ξαναεξηγούσε. Το θέμα είναι πως ήταν μεγάλος, και τα μυαλά του 200 χρόνια πίσω. Σε φάση να την λέει σε όποια και όποιον φορούσε σκουλαρίκια, να μη θέλει να φοράνε βερμούδες τα αγόρια, γτ λέει φαινόταν οι τρίχες μας(!) και κάτι τέτοια άκυρα.

Στην πρώτη περίπτωση της φανταστικής μου δασκάλας, πως στο καλό θα μπορέσει να την αξιολογήσει κάποιος? Με τι προσόντα και με τι κριτήρια?
Στην δεύτερη περίπτωση του καθηγητή που έχει μεταδοτικότητα, αλλά είναι οπισθοδρομικός στις ιδέες του, φαντάζεσαι τι θα γινόταν, αν τον αξιολογούσαν οι μαθητές/τριες? Μια τέτοια περίπτωση είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Ναι στην αξιολόγηση, αλλά πως και από ποιον?

Και να το πάω λίγο παρακάτω...Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί γίνεται συνέχεια λόγος για αξιολόγηση εκπαιδευτικών, και όχι καλή ώρα αστυνομικών και γιατρών? Αποδεδειγμένα και σύμφωνα με έρευνες το 40% των Ελλήνων που έχει νοσηλευτεί σε δημόσιο νοσοκομείο, έχει δώσει φακελάκι. Γιατί στο π... καλό, δεν γίνεται λόγος γι' αυτούς? Μιλάμε για ζητήματα ζωής και θανάτου κυριολεκτικά και ο άλλος σου ζητάει είτε άμεσα είτε έμμεσα να κόψεις τον λαιμό σου (το έχω βιώσει προσωπικά, όπως και η μισή Ελλάδα).
Γιατί οι πρώτοι, οι οποίοι αποδεδειγμένα έχουν σπάσει στο ξύλο αθώους ανθρώπους, έχουν φορτώσει στοιχεία σε άκυρους κλπ κλπ, εξακολουθούν να κάνουν την δουλειά τους?

Μην τις πάρεις προσωπικά τις ερωτήσεις, γνωρίζω ότι δεν έχεις κακή πρόθεση, απλά θέτω τους προβληματισμούς μου.

 

[MarcoReus]

Και ναι και όχι και θα σου εξηγήσω το γιατί. Στην Δ΄ δημοτικού είχα μια φανταστική δασκάλα. Μας αγαπούσε όλους/ες, έκανε τρομερή δουλειά, με απίστευτη γνώση και αγάπη τόσο για το αντικείμενό της όσο και για μας. Από αυτές τις δασκάλες/ους που έχεις να λες ρε παιδί μου, που σου μένουν στη ψυχή και στο μυαλό για όλη σου τη ζωή.
Μας συστήνει μια μέρα την Κ. τάδε που ήρθε απ' την πρωτοβάθμια(?), για να δει πως γίνεται το μάθημα(?), κάτι τέτοιο, μικρούλης ήμουν, δεν θυμάμαι ακριβώς τι και πως, αλλά πρέπει να είχε να κάνει περί αξιολόγησης μάλλον.

Η δυναμική της τάξης άλλαξε. Όλοι και όλες καταλάβαμε ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι σάπιο αιωρούνταν στην ατμόσφαιρα της τάξης, σαν να ήρθε ο μπαμπούλας. Η δασκάλα μας δεν έκανε το μάθημα όπως τις προηγούμενες φορές. Η γλώσσα της έγινε περισσότερο ξύλινη. Τα παιδιά φοβόντουσαν να κάνουν ερωτήσεις και να σηκώσουν το χέρι. Για εκείνη την διδακτική ώρα που ήρθε η αξιολογήτρια(?), η σχέση παιδαγωγού-παιδαγωγούμενου χάθηκε, πήγε περίπατο.

Στην Α' λυκείου πάλι, είχα έναν καθηγητή που μας έκανε γεωμετρία. Απίστευτα μεταδοτικός, αν είχες απορία στην εξηγούσε και στην ξαναεξηγούσε. Το θέμα είναι πως ήταν μεγάλος, και τα μυαλά του 200 χρόνια πίσω. Σε φάση να την λέει σε όποια και όποιον φορούσε σκουλαρίκια, να μη θέλει να φοράνε βερμούδες τα αγόρια, γτ λέει φαινόταν οι τρίχες μας(!) και κάτι τέτοια άκυρα.

Στην πρώτη περίπτωση της φανταστικής μου δασκάλας, πως στο καλό θα μπορέσει να την αξιολογήσει κάποιος? Με τι προσόντα και με τι κριτήρια?
Στην δεύτερη περίπτωση του καθηγητή που έχει μεταδοτικότητα, αλλά είναι οπισθοδρομικός στις ιδέες του, φαντάζεσαι τι θα γινόταν, αν τον αξιολογούσαν οι μαθητές/τριες? Μια τέτοια περίπτωση είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Ναι στην αξιολόγηση, αλλά πως και από ποιον?

Και να το πάω λίγο παρακάτω...Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί γίνεται συνέχεια λόγος για αξιολόγηση εκπαιδευτικών, και όχι καλή ώρα αστυνομικών και γιατρών? Αποδεδειγμένα και σύμφωνα με έρευνες το 40% των Ελλήνων που έχει νοσηλευτεί σε δημόσιο νοσοκομείο, έχει δώσει φακελάκι. Γιατί στο π... καλό, δεν γίνεται λόγος γι' αυτούς? Μιλάμε για ζητήματα ζωής και θανάτου κυριολεκτικά και ο άλλος σου ζητάει είτε άμεσα είτε έμμεσα να κόψεις τον λαιμό σου (το έχω βιώσει προσωπικά, όπως και η μισή Ελλάδα).
Γιατί οι πρώτοι, οι οποίοι αποδεδειγμένα έχουν σπάσει στο ξύλο αθώους ανθρώπους, έχουν φορτώσει στοιχεία σε άκυρους κλπ κλπ, εξακολουθούν να κάνουν την δουλειά τους?

Μην τις πάρεις προσωπικά τις ερωτήσεις, γνωρίζω ότι δεν έχεις κακή πρόθεση, απλά θέτω τους προβληματισμούς μου.

Αξιολογηση παντου χρειαζεται. Οχι μονο στα σχολεια. Για να αποδωσει κανεις στο μεγιστο βαθμο πρεπει να εχει ενα μικρο φοβο οτι αν δεν κανει καλα τη δουλεια του κινδυνευει να χασει τη θεση του.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Αξιολογηση παντου χρειαζεται. Οχι μονο στα σχολεια. Για να αποδωσει κανεις στο μεγιστο βαθμο πρεπει να εχει ενα μικρο φοβο οτι αν δεν κανει καλα τη δουλεια του κινδυνευει να χασει τη θεση του.

Το αίσθημα ευθύνης απέναντι στην κοινωνία ὀτι συνεισφέρεις στο χτίσιμο του μέλλοντός της μέσα από τη διαπαιδαγώγηση των νέων γενιών δεν το αποκτάς μέσα από τον «φόβο της αξιολόγησης». Μέσα από τον «φόβο της αξιολόγησης» αποκτάς απλά αυτό που λες - το άγχος μήπως χάσεις τη θέση σου. Αν στοχεύουμε σε μία καλύτερη παιδεία και όχι απλά σε μία καλύτερη κατάρτιση των παιδιών για την αγορά εργασίας, δε θα έπρεπε να μας απασχολεί μόνο να «φοβερίσουμε» το εκπαιδευτικό προσωπικό της χώρας, αλλά και άλλα, ουσιωδέστερα, πράγματα.

 

[MarcoReus]

Το αίσθημα ευθύνης απέναντι στην κοινωνία ὀτι συνεισφέρεις στο χτίσιμο του μέλλοντός της μέσα από τη διαπαιδαγώγηση των νέων γενιών δεν το αποκτάς μέσα από τον «φόβο της αξιολόγησης». Μέσα από τον «φόβο της αξιολόγησης» αποκτάς απλά αυτό που λες - το άγχος μήπως χάσεις τη θέση σου. Αν στοχεύουμε σε μία καλύτερη παιδεία και όχι απλά σε μία καλύτερη κατάρτιση των παιδιών για την αγορά εργασίας, δε θα έπρεπε να μας απασχολεί μόνο να «φοβερίσουμε» το εκπαιδευτικό προσωπικό της χώρας, αλλά και άλλα, ουσιωδέστερα, πράγματα.

Ας αποβαλλουμε για αρχη τη νοοτροπια του δημοσιου υπαλληλου που δεν τον κουνα κανεις απο τη θεσουλα του και τα υπολοιπα θα λυθουν.

 

[don_vito]

Και ναι και όχι και θα σου εξηγήσω το γιατί. Στην Δ΄ δημοτικού είχα μια φανταστική δασκάλα. Μας αγαπούσε όλους/ες, έκανε τρομερή δουλειά, με απίστευτη γνώση και αγάπη τόσο για το αντικείμενό της όσο και για μας. Από αυτές τις δασκάλες/ους που έχεις να λες ρε παιδί μου, που σου μένουν στη ψυχή και στο μυαλό για όλη σου τη ζωή.
Μας συστήνει μια μέρα την Κ. τάδε που ήρθε απ' την πρωτοβάθμια(?), για να δει πως γίνεται το μάθημα(?), κάτι τέτοιο, μικρούλης ήμουν, δεν θυμάμαι ακριβώς τι και πως, αλλά πρέπει να είχε να κάνει περί αξιολόγησης μάλλον.

Η δυναμική της τάξης άλλαξε. Όλοι και όλες καταλάβαμε ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι σάπιο αιωρούνταν στην ατμόσφαιρα της τάξης, σαν να ήρθε ο μπαμπούλας. Η δασκάλα μας δεν έκανε το μάθημα όπως τις προηγούμενες φορές. Η γλώσσα της έγινε περισσότερο ξύλινη. Τα παιδιά φοβόντουσαν να κάνουν ερωτήσεις και να σηκώσουν το χέρι. Για εκείνη την διδακτική ώρα που ήρθε η αξιολογήτρια(?), η σχέση παιδαγωγού-παιδαγωγούμενου χάθηκε, πήγε περίπατο.

Στην Α' λυκείου πάλι, είχα έναν καθηγητή που μας έκανε γεωμετρία. Απίστευτα μεταδοτικός, αν είχες απορία στην εξηγούσε και στην ξαναεξηγούσε. Το θέμα είναι πως ήταν μεγάλος, και τα μυαλά του 200 χρόνια πίσω. Σε φάση να την λέει σε όποια και όποιον φορούσε σκουλαρίκια, να μη θέλει να φοράνε βερμούδες τα αγόρια, γτ λέει φαινόταν οι τρίχες μας(!) και κάτι τέτοια άκυρα.

Στην πρώτη περίπτωση της φανταστικής μου δασκάλας, πως στο καλό θα μπορέσει να την αξιολογήσει κάποιος? Με τι προσόντα και με τι κριτήρια?
Στην δεύτερη περίπτωση του καθηγητή που έχει μεταδοτικότητα, αλλά είναι οπισθοδρομικός στις ιδέες του, φαντάζεσαι τι θα γινόταν, αν τον αξιολογούσαν οι μαθητές/τριες? Μια τέτοια περίπτωση είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Ναι στην αξιολόγηση, αλλά πως και από ποιον?

Και να το πάω λίγο παρακάτω...Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί γίνεται συνέχεια λόγος για αξιολόγηση εκπαιδευτικών, και όχι καλή ώρα αστυνομικών και γιατρών? Αποδεδειγμένα και σύμφωνα με έρευνες το 40% των Ελλήνων που έχει νοσηλευτεί σε δημόσιο νοσοκομείο, έχει δώσει φακελάκι. Γιατί στο π... καλό, δεν γίνεται λόγος γι' αυτούς? Μιλάμε για ζητήματα ζωής και θανάτου κυριολεκτικά και ο άλλος σου ζητάει είτε άμεσα είτε έμμεσα να κόψεις τον λαιμό σου (το έχω βιώσει προσωπικά, όπως και η μισή Ελλάδα).
Γιατί οι πρώτοι, οι οποίοι αποδεδειγμένα έχουν σπάσει στο ξύλο αθώους ανθρώπους, έχουν φορτώσει στοιχεία σε άκυρους κλπ κλπ, εξακολουθούν να κάνουν την δουλειά τους?

Μην τις πάρεις προσωπικά τις ερωτήσεις, γνωρίζω ότι δεν έχεις κακή πρόθεση, απλά θέτω τους προβληματισμούς μου.

Δες τα ιδιωτικά σχολεία όπου γίνεται τρομερό μάθημα και οι καθηγητές είναι πρότυπα.Εκει λειτουργούν όλα by the book ,είναι αυτό που είπε ο φίλος πιο πάνω ότι αν ο άλλος ξέρει ότι δεν τον παίρνει να κάνει θα προσέξει πως θα μιλήσει στον μαθητή ,θα προσέξει να έρθει και να φύγει στην ώρα του ,θα κάνει το μάθημα που πρέπει και όπως πρέπει .
Στο ελληνικό δημόσιο σχολείο η πλειοψηφία των καθηγητών βαλτώνουν και δεν εξελίσσονται ούτε οι ίδιοι με τέτοιες νοοτροπίες
(Μιλάω για το σχολείο μόνο γιατί αυτό έχω ζήσει 12 χρόνια άρα έχω ας πούμε πιο σφαιρική άποψη ,δεν διαφωνώ ότι επικρατεί το ίδιο κλίμα σε όλα τα φασματα του δημοσίου )

 

[Memetchi]

Δες τα ιδιωτικά σχολεία όπου γίνεται τρομερό μάθημα και οι καθηγητές είναι πρότυπα.

Εδώ γελάμε... τόσο τρομερό μάθημα που χρειάζονται φροντιστήρια. Μπερδεύετε μερικοί το μάθημα "κάνω ότι θέλουν οι μαθητές" με το σωστά παιδαγωγικό μάθημα. Αυτός που έχει όρεξη να κάνει πράγματα και να βοηθήσει τα παιδιά θα το κάνει από παντού, παράδειγμα όλοι αυτοί οι καθηγητές που είχαμε όλοι και μας έκαναν να δούμε το μάθημά τους με άλλη ματιά ακόμα και από το δημόσιο.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Ας αποβαλλουμε για αρχη τη νοοτροπια του δημοσιου υπαλληλου που δεν τον κουνα κανεις απο τη θεσουλα του και τα υπολοιπα θα λυθουν.

Ακόμα κι έτσι να το δεις, οι νοοτροπίες δεν αλλάζουν με «φοβέρισμα», είναι σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό ζητήματα παιδείας.

Δες τα ιδιωτικά σχολεία όπου γίνεται τρομερό μάθημα και οι καθηγητές είναι πρότυπα.Εκει λειτουργούν όλα by the book ,είναι αυτό που είπε ο φίλος πιο πάνω ότι αν ο άλλος ξέρει ότι δεν τον παίρνει να κάνει θα προσέξει πως θα μιλήσει στον μαθητή ,θα προσέξει να έρθει και να φύγει στην ώρα του ,θα κάνει το μάθημα που πρέπει και όπως πρέπει .
Στο ελληνικό δημόσιο σχολείο η πλειοψηφία των καθηγητών βαλτώνουν και δεν εξελίσσονται ούτε οι ίδιοι με τέτοιες νοοτροπίες
(Μιλάω για το σχολείο μόνο γιατί αυτό έχω ζήσει 12 χρόνια άρα έχω ας πούμε πιο σφαιρική άποψη ,δεν διαφωνώ ότι επικρατεί το ίδιο κλίμα σε όλα τα φασματα του δημοσίου )

Όπως σου είπε και ο @Memetchi συγχέεις δύο διαφορετικά πράγματα. Η παιδαγωγική αξία ενός μαθήματος δε σημαίνει ότι είναι μεγάλη επειδή το τμήμα είναι ήσυχο και το μάθημα φροντιστηριακό. Έχει τύχει να κάνω πολλές φορές μαθήματα σε παιδιά ιδιωτικών σχολείων και δεν είναι το επίπεδο δραματικά διαφορετικό από αυτά του δημοσίου - εδώ ενδέχεται να υπάρχει bias, υπό την έννοια ότι πιο αδύναμα παιδιά ζητούν συνήθως υποστήριξη, αλλά το ίδιο ισχύει και για τα δημόσια σχολεία.

Το ότι θα πας by the book μπορεί κάλλιστα να σημαίνει ότι το μάθημα είναι αποστειρωμένο και ότι στην τάξη απλά διακινούνται μόνον «γνώσεις» - όταν, όμως σου δίνω εγώ κάτι έτοιμο μέσα από το «βιβλίο», μάλλον σου δίνω απλές πληροφορίες και όχι γνώσεις. Το βασικότερο, νομίζω, είναι ότι αναγνωρίζουμε στο σχολείο μόνο τον ρόλο του φορέα κατάρτισης και όχι τους δεκάδες άλλους ρόλους που παίζει στην κοινωνία μας. Πολλά ιδιωτικά είναι απλά εξαιρετικά στο επίπεδο της φροντιστηριακής μελέτης των παιδιών, αλλά, δεν είναι μόνο εκεί που πρέπει να ρίχνεται το βάρος.

 

[don_vito]

Εδώ γελάμε... τόσο τρομερό μάθημα που χρειάζονται φροντιστήρια. Μπερδεύετε μερικοί το μάθημα "κάνω ότι θέλουν οι μαθητές" με το σωστά παιδαγωγικό μάθημα. Αυτός που έχει όρεξη να κάνει πράγματα και να βοηθήσει τα παιδιά θα το κάνει από παντού, παράδειγμα όλοι αυτοί οι καθηγητές που είχαμε όλοι και μας έκαναν να δούμε το μάθημά τους με άλλη ματιά ακόμα και από το δημόσιο.

Προφανώς όσοι πάνε σε ιδιωτικά σχολεία πάνε και φροντιστήρια γιατί έτσι είναι η σειρά στο μυαλό του μέσου ανθρώπου .
Πρώτα θα στείλει το παιδί του φροντ Ή ιδιαίτερα και μετά θα το στείλει σε ιδιωτικό σχολείο .
Έστω στα ιδιωτικά έχει ξεπεραστεί το πρόβλημα «κάνουν ότι θέλουν οι μαθητές » και «οι καθηγητές μιλάνε για ποδόσφαιρο και για στοίχημα εν ώρα μαθήματος με τους μαθητές (True Story )»
Το ίδιο ισχύει και για όλους τους κλάδους του δημοσίου .
Στο δημόσιο νοσοκομείο άνετα σε βρίζουν χωρίς σπουδαίο λόγο επειδή η νοσηλεύτρια δεν κοιμήθηκε καλά .
Πας στην ιδιωτική κλινική και σου μιλάνε τόσο ευγενικά που σε κάνουν να ντρέπεσαι κι ολας .
Άρα ας ξεπεραστούν πρώτα οι βασικές παθογένειες του δημοσίου και έπειτα ευχαρίστως να αναλύσουμε και το κατά ποσό τα ιδιωτικά σχολεία είναι πρότυπα ή όχι .

 

[Κλημεντίνη]

Τωρα που είπες δημόσιο νοσοκομείο ήταν μια απαίσια προϊσταμένη νοσοκόμα στο τμήμα που νοσηλεύομουν στο Παπαγεωργίου.
Μιλούσε απαίσια σε όλους, ακόμα και σε έναν παπουλη 90 χρόνων.
Πω πω παιδια ηθελα να της κανω μήνυση, αλήθεια λεω.
Μου είχε φέρθει παρα πολυ άσχημα .

Στον Αγιο Λουκά -ιδιωτικο -ένιωθα πριγκίπισσα , ηταν ολοι τοσοοοοο καλοί.

Η άσχετη πληροφορία της ημέρας, συνεχιστε εσεις.

 

[Ουριήλ]

Ε, πες το μας αγαπητέ από την αρχή ότι το θέμα σου είναι ν΄αναβαθμιστείς από αγρότης σε Θεό, να το δούμε κι εμείς από άλλη οπτική γωνία!!!

Αγαπητή Λένω νομίζω είπα ξεκάθαρα στην αρχή ότι οι τίτλοι είναι για το τι νομίζει η ελληνική κοινωνία και όχι εγώ ο ίδιος, επειδή δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι και να με αποκαλείς συνέχεια άτομο που επιδιώκει τον τίτλο και το κύρος άμεσα ή έμμεσα και όχι τη "καρδία του" θα το ξαναπώ, άλλα άτομα επιδιώκουν την μούρη σε μία σχολή, όχι εγώ

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 8 Ιουλίου 2020

Υ.Γ Τους τίτλους των επαγγελμάτων τους έβγαλα καθαρά από ότι έχω ακούσει και όχι από το δικό μου μυαλό

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 8 Ιουλίου 2020

Όπως έχουν πει πολλοί, η ηλικία τον 19 χρονών είναι πειραματισμός και να μάθεις τι πραγματικά θέλεις, αν τα σχόλια κάποιου γράφονται αυτόματα στο "βιογραφικό του" και με βάση αυτά βγάζουμε συμπεράσματα για αυτό το άτομο σαν να είμαστε ο Φρόιντ και να κάνουμε ψυχανάλυση τι να πω. Ουδέν σχόλιο από εδώ και πέρα mon amie

 

[Memetchi]

Προφανώς όσοι πάνε σε ιδιωτικά σχολεία πάνε και φροντιστήρια γιατί έτσι είναι η σειρά στο μυαλό του μέσου ανθρώπου .
Πρώτα θα στείλει το παιδί του φροντ Ή ιδιαίτερα και μετά θα το στείλει σε ιδιωτικό σχολείο .
Έστω στα ιδιωτικά έχει ξεπεραστεί το πρόβλημα «κάνουν ότι θέλουν οι μαθητές » και «οι καθηγητές μιλάνε για ποδόσφαιρο και για στοίχημα εν ώρα μαθήματος με τους μαθητές (True Story )»
Το ίδιο ισχύει και για όλους τους κλάδους του δημοσίου .
Στο δημόσιο νοσοκομείο άνετα σε βρίζουν χωρίς σπουδαίο λόγο επειδή η νοσηλεύτρια δεν κοιμήθηκε καλά .
Πας στην ιδιωτική κλινική και σου μιλάνε τόσο ευγενικά που σε κάνουν να ντρέπεσαι κι ολας .
Άρα ας ξεπεραστούν πρώτα οι βασικές παθογένειες του δημοσίου και έπειτα ευχαρίστως να αναλύσουμε και το κατά ποσό τα ιδιωτικά σχολεία είναι πρότυπα ή όχι .

Για να μην καταλήξει το θέμα σε ιδιωτικά-δημόσια δεν θα απαντήσω στις παθογένειες που ανέφερες. Θα σου πω μόνο για το επάγγελμα του εκπαιδευτικού στα ιδιωτικά. Από συμφοιτήτριές μου που έκαναν πρακτική σε γαλλόφωνα ιδιωτικά και μας μετέφεραν τι γινόταν στην τάξη: μαθητές που έκαναν γαλλικά εκτός και στην τάξη των γαλλικών καθόντουσαν και έλυναν ασκήσεις από άλλα μαθήματα (πέρα από ελάχιστους που πρόσεχαν). Σου θυμίζει κάτι αυτή η εικόνα; Μην μιλήσω για το αποστειρωμένο μάθημα στο οποίο δεν άφησαν καν τις φοιτήτριες να διδάξουν(ούτε καν να μιλάνε στους μαθητές) γιατί σύμφωνα με τους γονείς "δεν πληρώνουν για να διδάσκουν φοιτητές". Αντίθετα εγώ στο δημόσιο μπόρεσα και δίδαξα βδομάδες ολόκληρες, με όποια παιδαγωγική τεχνική ήθελα και με άμεση επαφή με τους μαθητές. Αν θέλετε να κρίνετε τα σχολεία θα πρέπει να βγείτε από την λογική του μαθητή γιατί αυτό είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος (σημαντική μεν αλλά όχι ολοκληρωτική).

Για να το συνδέσω με το θέμα, καθώς έχουμε βγει τελείως, όλη αυτή η αντιμετώπιση είναι που έχει βγάλει τις καθηγητικές σχολές από το "κλαμπ των μουράτων"(σε θέμα κύρους και εντυπωσιασμού και όχι επαγγελματικής αποκατάστασης). Έχετε την εντύπωση ότι το επάγγελμα είναι να κάθομαι 3 ώρες σε μια καρέκλα και τέλος επειδή αυτό έκανε η βαριεστημένη φιλόλογός σας, ενώ μπορεί και πρέπει να είναι πολλά παραπάνω. Θα υπενθυμίσω την σοβαρότητα του να έχεις την ευθύνη 100+ μικρών ψυχών καθημερινά η οποία αν και σίγουρα δεν έχει την άμεση επίδραση του να κάνεις ένα λάθος σε τομέα υγείας, έχει όμως μακροπρόθεσμη με την μόρφωση των νέων γενιών.