Μηχανή του χρόνου: Ποια σχολή θα δηλώνατε 1η στο μηχανογραφικό σήμερα;

[Dias]

Πάλι θα δήλωνα ότι το 2011: ΦΥΣΙΚΟ ΑΘΗΝΑΣ. Αυτό ήθελα πάντα, αυτό δήλωσα, αυτό τελείωσα. Θα γελούσα και πάλι με όσους θα μου λέγανε ξανά "αφού έχεις τόσα μόρια γιατί δεν δηλώνεις ΗΜΜΥ". Θα απέρριπτα ξανά το να φύγω στο εξωτερικό. Παρά τα προβλήματα των ελληνικών πανεπιστημίων, πιστεύω ότι με προσωπική δουλειά αναπλήρωσα τις ελλείψεις. Ακόμα, πέρασα και όμορφα φοιτητικά χρόνια, που αμφιβάλλω αν θα ήταν έτσι σε ένα ξένο κράτος.

​

 

[nPb]

Είναι ακριβώς όπως τα λες, το πανεπιστήμιο στην Ελλάδα ανέκαθεν ήταν και είναι το αποθετήριο του λυκείου και η χαρά του ψώνιου. Πάντα γίνονται συζητήσεις περί επιπέδου, περί τιμών,πτυχίων,δικαιωμάτων,περί του ποιος την έχει μεγαλύτερη...την γνώση...και χίλια δύο άλλων, αλλά ποτέ για το πόσο πρακτικά είναι τα προγράμματα σπουδών. Για το εαν τα βιβλία έρχονται στην ώρα τους. Για το εαν οι καθηγητές κάνουν καλά την δουλειά τους και οι φοιτητές είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους. Αρκεί να περάσουμε πανεπιστήμιο και να μοστράρουμε .Αλλά δεν έχεις άδικο,δεν υπάρχει λόγος να το σκαλίζει κανείς το θέμα,οι νέες γενιές δεν θα καταλάβουν ποτέ διαφορά, θα βιώσουν όμως τις συνέπειες αυτών των αλλαγών.

Και εγώ πιστεύω οτι σε βάθος χρόνου το κάποτε άσχετο γίνεται πολύ σχετικό. Επίσης όσοι γενικά προσπαθούν δεν μπορούν να πάρουν λάθος κατεύθυνση,απλά περνάς απο κάποια κύματα παραπάνω για να φτάσεις στο ίδιο σημείο,κουραστικό αλλά καθώς το
t -> +oo δεν καταλαβαίνεις ιδιαίτερη διαφορά,αλλά όσο είσαι νέος τα σκέφτεσαι γιατί βράζει το αίμα σου.

Σκέψου λίγο σε ποιους ανθρώπους κάναμε αφελώς ερωτήσεις για το "μέλλον"; Σε καθηγητές του σχολείου που οι περισσότεροι εξ' αυτών με το ζόρι τελείωσαν τις σπουδές τους, και με κάποια επετηρίδα ή μέσον διορίστηκαν και μας έκαναν μάθημα. Αξιολόγηση μηδέν και φυσικά οι άνθρωποι αυτοί (χωρίς να γενικεύω επειδή υπήρχαν και αξιέπαινοι) μας έδιναν γνώμη ότι π.χ. μόνο το Πολυτεχνείο μοιράζει δουλειές μετά τις σπουδές. Δηλαδή, κάτι σαν το συσσίτιο σε Σοβιετικά κράτη: μπαίνουμε στη σειρά για να πάρουμε μισή φέτα ψωμιού ως μεσημεριανό.

Δεν θυμάμαι ποτέ να έγινε σοβαρή κουβέντα παρά μόνο από μια Θεολόγο μας, που συνέχεια η καημένη μας μιλούσε για το πόση σημασία έχει η προσωπικότητά μας και να κάνουμε επιλογές με βάση τι μας πάει, σαν προφίλ, σαν τρόπος σκέψης, ιδιοσυγκρασία. Μπορεί να λένε ότι π.χ. η Νοσηλευτική έχει ψωμί ή ότι ανοίγονται θέσεις εργασίας στην Πληροφορική αλλά δεν σημαίνει ότι ο καθένας μας μπορεί να ασκήσει αυτά τα επαγγέλματα. Δεν είναι ορισμός ότι σπουδάζεις κάτι και με το ζόρι να σε περιμένει μια θέση εργασίας.

Οι νέες γενιές και η κάθε γενιά θα περπατήσει στην κοινωνική πραγματικότητα που θα ζει. Όμως κάποιες αξίες παραμένουν κλασικές. Χωρίς δουλειά, προσπάθεια και επιμονή για πολλά χρόνια, παπατζίδικες λύσεις δεν υπάρχουν. Δεν θα σε βγάλει κάπου και γι' αυτό πάρα πολλοί νέοι ακόμη και στα 35 τους κάνουν άλλες δουλειές, ξανασπουδάζουν κτλ επειδή δεν έκαναν σωστό ξεκίνημα τότε που έπρεπε ή δεν έχτισαν βήμα-βήμα την πορεία τους σωστά ώστε να έχουν κάποια διάρκεια. Αν με ρωτήσεις τι θα άλλαζες από την πορεία σου, θα σου έλεγα τίποτα. Οι δυσκολίες είναι στο παιχνίδι. Βλέπω συναδέλφους, εκείνους που πέτυχαν κάτι κυρίως στο εξωτερικό και τους θαυμάζω γιατί πολύ απλά οι άνθρωποι αυτοί πίστεψαν σε αυτή την επιλογή χωρίς να κάνουν "κοιλιά" ενδιαφέροντος παρ' όλο που μπορεί και ο κοινωνικός τους περίγυρος να μην πίστευε σε αυτούς (και αυτοί τον έγραφαν στον γκιώνη τους).

Ξαναλέω (μπορεί να γίνομαι κουραστικός πολλές φορές) ότι ενδεχομένως οι επιλογές που κάνουμε μπορεί στην παρούσα φάση να φαίνονται εκτός τόπου ή ότι δεν πάμε το ρεύμα του Machine Learning ή της Covid-λαγνίας (επιδοτούμενες πιστοποιήσεις από το κράτος, τη Google,... νέων δεξιοτήτων για τον χειρισμό νέων δεξιοτήτων και με εφαρμογή στις νέες δεξιότητες) φερ' ειπείν αλλά δεν σημαίνει ότι η άλλη επιλογή δεν θα μας δικαιώσει. Ο καθένας πρέπει να κοιτάει και να εργάζεται στο παρόν και να δει τι καλύτερο μπορεί να κάνει για την επόμενη μέρα. Το παρελθόν δεν αλλάζει. Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν αποτυχημένες επιλογές όσο κακή στρατηγική που έγινε χθες αλλά το σήμερα το βιώνουμε.

 

[Libertus]

Η νομική θα ήταν και πάλι η επιλογή μου και δεν μετάνιωσα ποτέ γι' αυτή. Ωστόσο, θα επέλεγα να τη σπουδάσω στη Γερμανία και σίγουρα όχι στη Νομική Αθήνας, όπου και σπούδασα.

 

[don_vito]

Αν ήμουν στο ίδιο πεδίο θα διαλεγα το τμήμα που είμαι τώρα αλλα θα διάβαζα περισσότερο στο πρώτο έτος για κανα καλυτερο βαθμό.
Αν ήμουν άλλο πεδίο οδοντιατρική σίγουρα

 

[Chem2000]

Το χημικό ήταν μια επιλογή που παρότι την είχα στο μυαλό μου καθ'ολη τη διάρκεια της Γ'λυκείου,επειδή έβλεπα πόσο μου αρέσει η χημεία,πάντα όταν με ρωτούσανε πού ήθελα να περάσω,έλεγα φαρμακευτική.Νομίζω ο λόγος που αυτό συνέβαινε,ήταν επειδή απλούστατα "είσαι μαθήτρια του 19,είσαι για πολλά μόρια" από τους καθηγητές μου,οι οποίοι για κάποιο λόγο ήθελαν να μου φουσκώσουν τα μυαλά.Μόνο ο φυσικός μου ήταν λογικός και πάντα με αυτά που έλεγε με διατηρούσε προσγειωμένη.
Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα ήξερα ποια θα ήταν η επιλογή μου.Χημικό,ούτως ή άλλως δε με έπαιρνε για κάτι άλλο.Αλλά ακόμα και να με έπαιρνε,πολύ πιθανόν χημικό να έβαζα.Στην αρχή αλήθεια δεν ήξερα αν είχα κάνει τη σωστή επιλογή,η χημεία μου άρεσε πολύ στο λύκειο αλλά φοβόμουν μήπως τελικά στη σχολή δε μου αρέσει,γενικά είχα πολύ αγχος.Επιπλέον δεν ήξερα και πόσο θα μου άρεσε η πόλη στην οποία πέρασα.
Τρία χρόνια μετά,ένα έχω να πω:Ευτυχώς έκανα τη σωστή επιλογή.Σίγουρα πολλές φορές κάτι δε θα μου αρέσει στη σχολή μου,σίγουρα κάτι θα μου τη σπάσει,αλλά μου αρέσει,και μου αρέσει πολύ σε γενικές γραμμές.Όσο αναφορά τη πόλη.Η καλύτερη απόφαση.Κατά τύχη πέρασα Ιωάννινα αλλά η τύχη με οδήγησε σε καλά λημέρια.Οι εμπειρίες,οι βόλτες,το πανεπιστήμιο.Έχω τις πιο όμορφες αναμνήσεις.Ακόμα και αν ο κορωνοϊος είναι στη μέση...Τις θυμάμαι και χαμογελάω μόνη μου.
Το μόνο που εύχομαι τώρα είναι τουλάχιστον η τελευταία μου χρονιά να γίνει δια ζώσης.Όχι μόνο για τη ζωή.Αλλά και επειδή μου έχει λείψει το αμφιθέατρο.Μου έχει λείψει να παίρνω το αστικό κάθε πρωί.Να κρατάω αληθινές σημειώσεις.Να βλέπω χαρούμενο κόσμο.Να κάνω τα εργαστήρια μου.Να παρατηρώ.Να αγγίζω...Αυτά

 

[Πα.Κ]

Αρχιτεκτονική

Στις τελευταίες τάξεις του γυμνασίου μέχρι την πρώτη λυκείου, υπήρχε το δίλημμα "Ιατρική vs Αρχιτεκτονική" (ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή I know...). Εν τέλει, μετά από δύο χρόνια πανελληνίων και 4 χρόνια στο βιολογικό νομίζω ότι αν γυρνούσα το χρόνο πίσω ίσως έκανα άλλες επιλογές. Αλλά στην παρούσα φάση όλα μου τα ενδιαφέροντα αφορούν την ιατρική, στην οποία και θα συνεχίσω τις σπουδές μου. Αλλά σε ένα παράλληλο σύμπαν η αρχιτεκτονική ίσως ήταν κάτι που με γέμιζε.

 

[jj!]

ΧΑ! Πολύ ωραίο θέμα

Εγώ είμαι ένα άτομο με πάρα πολλά ενδιαφέροντα σε πολλούς κλάδους, καλώς ή κακώς. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν είναι το ζητούμενο στα χρόνια μας, όπου όλοι αποζητούν την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εξειδίκευση. Και θλίβομαι πάρα πολύ, γιατί έτσι μάς παίρνει όλους η μπάλα...

Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω στην Α' λυκείου ιδανικά θα επέλεγα την θετική ή τεχνολογική κατεύθυνση για να περάσω σε κάτι σχετικό με την πληροφορική, που ανέκαθεν αγαπούσα και εξακολουθώ να αγαπώ (δεν εννοώ browsing, facebook και instagram, αν είναι δυνατόν!!). Ίσως να γινομουν game developer ή web designer Κάποιοι ακόμη μού λένε να το κυνηγήσω αυτό, αφού σε κάποια φάση μάθαινα βασικές αρχές κώδικα (σε C κυρίως), αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό αυτό στην ηλικία που είμαι...

Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω στη Γ' λυκείου, θα έπαιρνα μαθηματικά και ΑΟΘ προκειμένου να εισαχθώ σε κάποια οικονομική σχολή. Ιδανικά θα επεδίωκα την εργασία ως λογιστής ή σε κάποια εταιρία. Νομίζω ότι θα μού δίνονταν περισσότερες ευκαιρίες σε σχέση με τώρα που μου λένε "ααα, είσαι από θεωρητική σχολή, άρα είσαι βλάκας!".

Γενικά, πάντως, αν κρίνω από την πορεία μου στο σχολείο και το Πανεπιστήμιο, ανέκαθεν με γοήτευε η πολιτική και η λειτουργία του κράτους. Η κοινωνική και πολιτική αγωγή, οι αρχές οικονομίας, η βιολογία και τα αρχαία, ήταν τα μόνα μαθήματα που διάβαζα με ευχαρίστηση στο σχολείο. Ήδη από την Α' λυκείου έψαχνα τα ΦΕΚ, τους νόμους που ψηφίζονταν κλπ και μάλιστα εξηγούσα στον κόσμο τι σημαίνει αυτό πρακτικά. Στο 1ο έτος βοηθούσα όλους τους φίλους μου για το πάσο, το φοιτητικό επίδομα, την αίτηση σίτισης. Ακόμη και τώρα, βοηθώ με αιτήσεις, βεβαιώσεις, δηλώσεις, επιδόματα, ενστάσεις κλπ

Άρα νομίζω, εν τέλει, αυτό ήταν που με γέμιζε. Άρα για εμένα το ιδανικό επάγγελμα θα είχε να κάνει με λογιστικά ή νομικά ζητήματα. Πλέον την λογιστική δεν θα μπορούσα να την κυνηγήσω, άρα ίσως μία δυνατή λύση να ήταν η Νομική... Και είναι κρίμα που όταν ήμουν πιο μικρός δεν είχα κατασταλάξει ακόμη Άρα ναι, αν ήμουν και πάλι θεωρητική, θα ξαναεδινα πανελλήνιες για την Νομική Σχολή ή έστω το ΔΕΣ (που σε αφήνει να εγγραφείς στο οικονομικό επιμελητήριο, αν πάρεις οικονομική κατεύθυνση ).

Και όλα αυτά παιδιά μου, είναι η ευχή και η κατάρα να έχεις πολλά [και διεπιστημονικά] ενδιαφέροντα. Ξέρω ότι κάποιοι θα πείτε "δεν ξέρει τι του γίνεται", αλλά έχω να απαντήσω ότι πολλές φορές η οικονομική μας κατάσταση μάς αναγκάζει να κάνουμε κάποιες επιλογές της ζωής μας...

@Ryuzaki τελικά μπήκες στρατό;

 

[nPb]

@jj! δεν σε πήραν τα χρόνια! Αφού όλοι ξέρουμε ότι είσαι πιπίναρος. Συνέχισε δυναμικά και μην σταματάς στην θεωρητική προσέγγιση της Φιλολογίας για να αποκτήσεις ψυχολογικά αδιόριστης Ελληνίδας Φιλολόγου και να κράζεις μετά στο facebook στην ομάδα των Αδιόριστων. Είναι κρίμα τότε. Γιατί δεν στρέφεσαι στο κομμάτι του Dictionary Learning; Το μαθηματικό κενό δεν είναι τρομακτικό καθώς δεν θα κάνεις και Μαθηματική Ανάλυση.

 

[Ryuzaki]

@jj! Περιεγραψες α-κ-ρ-ι-β-ω-ς την κριση της διεπιστημονικοτητας στις μερες μας.
Δυστυχως ειναι σημειο των καιρων οπως ειπες η υπερεξειδικευση...
Θελω να πιστευω ομως οτι καποια στιγμη αυτο θα φθασει σε 1 τελμα, και θα εχουμε ξανα ανακαμψη του ευρους των γνωσεων!

/οφφ
Οχι ακομη, 99% με την επομενη εσσο!!

 

[nPb]

Και όλα αυτά παιδιά μου, είναι η ευχή και η κατάρα να έχεις πολλά [και διεπιστημονικά] ενδιαφέροντα. Ξέρω ότι κάποιοι θα πείτε "δεν ξέρει τι του γίνεται", αλλά έχω να απαντήσω ότι πολλές φορές η οικονομική μας κατάσταση μάς αναγκάζει να κάνουμε κάποιες επιλογές της ζωής μας...

Δυστυχώς, ήδη σε μεγάλες χώρες γίνεται αισθητό το πρόβλημα ότι παρ' όλη την υπερεξειδίκευση με μεταπτυχιακά από το Ην.Βασίλειο ή Ολλανδία (κυρίως αγγλόφωνα και ένα χρόνο σπουδές) οι εταιρίες δεν βρίσκουν το προσωπικό που θέλουν με βάση τα δικά τους standards. Aυτό λέει ίσως ότι μάλλον θα πρέπει η αγορά εργασίας να εξετάσει την σημασία της γενικής γνώσης ως βασικό μοχλό ανάπτυξης της σκέψης.

 

[jj!]

@jj! Περιεγραψες α-κ-ρ-ι-β-ω-ς την κριση της διεπιστημονικοτητας στις μερες μας.
Δυστυχως ειναι σημειο των καιρων οπως ειπες η υπερεξειδικευση...
Θελω να πιστευω ομως οτι καποια στιγμη αυτο θα φθασει σε 1 τελμα, και θα εχουμε ξανα ανακαμψη του ευρους των γνωσεων!

/οφφ
Οχι ακομη, 99% με την επομενη εσσο!!

Το θέμα είναι ότι πλέον ένα πτυχίο θεωρείται δεδομένο, με αποτέλεσμα να γίνεται κωλόχαρτο. Τουλάχιστον φέτος, αν θα ισχύσει η βάση του Μ.Ο., θα μείνουν εκτός 20.000 εισακτεοι, μειώνοντας έτσι στα επόμενα χρόνια των αριθμό των "πτυχιούχων".

Όσο για τις γενικές γνώσεις, όντως στο εξωτερικό παρατηρείται πλέον αυτό που λέει ο npb. Οι εργοδότες θέλουν άτομα που να τους "κόβει" και να προέρχονται από διαφορετικό background, γιατί συνήθως έχουν out of the box ιδέες. Πχ ένας φιλόλογος με ένα MBA να δουλέψει ως στέλεχος σε μία επιχείρηση, ένας αρχιτέκτονας με μεταπτυχιακό στην διαχείριση πολιτισμού να δουλέψει ως σύμβουλος μουσειακών εκθέσεων, κλπ.

/off: όταν θα πας στρατό θα σιχαθείς τα στελέχη και τον (μίζερο) τρόπο ζωής τους. Θα μάθεις την ιεραρχία, που πάντα έχεις κάποιον πάνω από το κεφάλι σου για να τον γλείφεις (ακόμη και οι στρατηγοί γλείφουν τους υπουργούς, τους παπάδες και τους βουλευτές Όσο για τους κτηνιάτρους ΣΣΑΣ δεν είναι λουφαδόρικη η δουλειά τους. Συνήθως προΐστανται των ομάδων εκπαιδευτών των σκύλων (είπαμε, υπάρχει ιεραρχία). Αλλά εκτός αυτού, στην αρμοδιότητα του κτηνιατρικού είναι και ο έλεγχος των τροφίμων ζωικής προέλευσης ή ο έλεγχος για κινδύνους βιολογικού πολέμου (και πολλά άλλα).
Πίστεψέ με, πάντως, ο στρατός ναι μεν είναι δημόσιο, αλλά το περιβάλλον είναι για τα ανάθεμα. Χίλιες φορές δώσε εξετάσεις για εσδδα, αν θες ντε και καλά να μπεις στο δημόσιο...

 

[Samael]

Σκέψου λίγο σε ποιους ανθρώπους κάναμε αφελώς ερωτήσεις για το "μέλλον"; Σε καθηγητές του σχολείου που οι περισσότεροι εξ' αυτών με το ζόρι τελείωσαν τις σπουδές τους, και με κάποια επετηρίδα ή μέσον διορίστηκαν και μας έκαναν μάθημα. Αξιολόγηση μηδέν και φυσικά οι άνθρωποι αυτοί (χωρίς να γενικεύω επειδή υπήρχαν και αξιέπαινοι) μας έδιναν γνώμη ότι π.χ. μόνο το Πολυτεχνείο μοιράζει δουλειές μετά τις σπουδές. Δηλαδή, κάτι σαν το συσσίτιο σε Σοβιετικά κράτη: μπαίνουμε στη σειρά για να πάρουμε μισή φέτα ψωμιού ως μεσημεριανό.

Δεν θυμάμαι ποτέ να έγινε σοβαρή κουβέντα παρά μόνο από μια Θεολόγο μας, που συνέχεια η καημένη μας μιλούσε για το πόση σημασία έχει η προσωπικότητά μας και να κάνουμε επιλογές με βάση τι μας πάει, σαν προφίλ, σαν τρόπος σκέψης, ιδιοσυγκρασία. Μπορεί να λένε ότι π.χ. η Νοσηλευτική έχει ψωμί ή ότι ανοίγονται θέσεις εργασίας στην Πληροφορική αλλά δεν σημαίνει ότι ο καθένας μας μπορεί να ασκήσει αυτά τα επαγγέλματα. Δεν είναι ορισμός ότι σπουδάζεις κάτι και με το ζόρι να σε περιμένει μια θέση εργασίας.

Οι νέες γενιές και η κάθε γενιά θα περπατήσει στην κοινωνική πραγματικότητα που θα ζει. Όμως κάποιες αξίες παραμένουν κλασικές. Χωρίς δουλειά, προσπάθεια και επιμονή για πολλά χρόνια, παπατζίδικες λύσεις δεν υπάρχουν. Δεν θα σε βγάλει κάπου και γι' αυτό πάρα πολλοί νέοι ακόμη και στα 35 τους κάνουν άλλες δουλειές, ξανασπουδάζουν κτλ επειδή δεν έκαναν σωστό ξεκίνημα τότε που έπρεπε ή δεν έχτισαν βήμα-βήμα την πορεία τους σωστά ώστε να έχουν κάποια διάρκεια. Αν με ρωτήσεις τι θα άλλαζες από την πορεία σου, θα σου έλεγα τίποτα. Οι δυσκολίες είναι στο παιχνίδι. Βλέπω συναδέλφους, εκείνους που πέτυχαν κάτι κυρίως στο εξωτερικό και τους θαυμάζω γιατί πολύ απλά οι άνθρωποι αυτοί πίστεψαν σε αυτή την επιλογή χωρίς να κάνουν "κοιλιά" ενδιαφέροντος παρ' όλο που μπορεί και ο κοινωνικός τους περίγυρος να μην πίστευε σε αυτούς (και αυτοί τον έγραφαν στον γκιώνη τους).

Ξαναλέω (μπορεί να γίνομαι κουραστικός πολλές φορές) ότι ενδεχομένως οι επιλογές που κάνουμε μπορεί στην παρούσα φάση να φαίνονται εκτός τόπου ή ότι δεν πάμε το ρεύμα του Machine Learning ή της Covid-λαγνίας (επιδοτούμενες πιστοποιήσεις από το κράτος, τη Google,... νέων δεξιοτήτων για τον χειρισμό νέων δεξιοτήτων και με εφαρμογή στις νέες δεξιότητες) φερ' ειπείν αλλά δεν σημαίνει ότι η άλλη επιλογή δεν θα μας δικαιώσει. Ο καθένας πρέπει να κοιτάει και να εργάζεται στο παρόν και να δει τι καλύτερο μπορεί να κάνει για την επόμενη μέρα. Το παρελθόν δεν αλλάζει. Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν αποτυχημένες επιλογές όσο κακή στρατηγική που έγινε χθες αλλά το σήμερα το βιώνουμε.

Eh,μπούρδες. Σε πρώτη φάση μοιράζει δουλειά ότι αντέχεις να κάνεις και ξέρεις τι σου γίνεται. Εαν σπουδάζεις το x πράγμα και δεν έχεις μια γενική εικόνα για το τι ευκαιρίες υπάρχουν, προφανώς δεν θα έχεις δουλειά. Επίσης εαν ας πούμε πάρεις πτυχίο στην αεροναυτική μηχανική και ψάχνεις δουλειά για την Ελλάδα προφανώς δεν θα βρίσκεις τίποτα. Αυτό δεν σημαίνει οτι το επάγγελμα είναι κακό. Και το ερώτημα είναι τι συμβουλές μπορεί λοιπόν όντως να δώσει ένας καθηγητής που η πραγματικότητα του είναι οι πανελλήνιες και το τι θέμα έπεσε το 1997 ή το 2006 ; Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει επαφή με την βιομηχανία,δεν έχει επαφή πλέον με την ακαδημία ή εταιρίες. Δεν είναι σε θέση να δώσει επαγγελματικές συμβουλές. Όχι με υπευθυνότητα και ασφάλεια έτσι,γιατί προφανώς σαν μέντορας δεν είναι κακό να πει 2-3 πράγματα με τα παιδιά.

Οι θεολόγοι πάντα έκαναν τις πιο φιλοσοφικές συζητήσεις, αλλά δεν είχαν και άδικο, σε long run αυτές τις συζητήσεις τις θυμάσαι σε αντίθεση με πολλά άλλα που λέγονται όσο είσαι ακόμα σχολείο . Αλλά ναι,η τεχνολογία αναπτύσσεται και εαν κάποιος ενδιαφέρεται να ασχοληθεί, το μέλλον δείχνει οτι θα χρειαστούν περισσότεροι επιστήμονες και μηχανικοί να ασχοληθούν, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι πρέπει ο ενθουσιασμός μας να μας συνεπαίρνει και να αγνοούμε τα πράγματα που μας αρέσουν επειδή μας γυάλισαν τα φράγκα. Οπότε ακολουθείς αυτό που σου αρέσει και η επιτυχία έρχεται. Βέβαια για να μην πάρω κανέναν στον λαιμό μου,εαν κάποιος π.χ. έχει αγάπη για κάποια επαγγέλματα στυλ φιλολογία καλύτερα να γνωρίζει οτι εαν δεν είναι top ή εαν δεν πηγαίνει καρφωτά για ακαδημαικός, θα τα βρει μπαστούνια. Αλλά για όλες τις υπόλοιπες θετικές σχολές θα την βρει την λύση του σίγουρα.

Ποτέ δεν είναι αργά κάποιος να αναθεωρήσει την ζωή του αλλά η αλήθεια είναι οτι το μέλλον σου επηρεάζεται έντονα απο τις αρχικές συνθήκες. Και επειδή τα πράγματα αλλάζουν πολύ γρήγορα γύρω μας,είναι καλό κάποιος να δίνει βάση σε ικανότητες, γνώσεις και δεξιότητες που έχουν διαχρονική αξία όπως λες. Όσο πιο προσεκτικά και λίγο λίγο χτίζεις την πορεία σου τόσο πιο εύκολο θα σου είναι να εξελιχθείς και να προσφέρεις με την εργασία σου. Και επομένως να βγάλεις και λεφτά έτσι. Εαν όμως σπουδάζεις και δεν ξέρεις γιατί και δεν ψάχνεσαι,εε τότε δεν φταίει η επιστήμη σου. Απλά ο ίδιος δεν κοίταξες για πιο δραστικές λύσεις στο πρόβλημα. Αν σπουδάσεις π.χ. αεροναυτικός μηχανικός όπως είπα, και ψάχνεις για δουλειά στην Ελλάδα, δεν είναι το επάγγελμα κακό,ο τόπος που ψάχνεις εργασία δεν εξυπηρετεί τέτοια βιομηχανία.

 

[nPb]

Eh,μπούρδες. Σε πρώτη φάση μοιράζει δουλειά ότι αντέχεις να κάνεις και ξέρεις τι σου γίνεται. Εαν σπουδάζεις το x πράγμα και δεν έχεις μια γενική εικόνα για το τι ευκαιρίες υπάρχουν, προφανώς δεν θα έχεις δουλειά. Επίσης εαν ας πούμε πάρεις πτυχίο στην αεροναυτική μηχανική και ψάχνεις δουλειά για την Ελλάδα προφανώς δεν θα βρίσκεις τίποτα. Αυτό δεν σημαίνει οτι το επάγγελμα είναι κακό. Και το ερώτημα είναι τι συμβουλές μπορεί λοιπόν όντως να δώσει ένας καθηγητής που η πραγματικότητα του είναι οι πανελλήνιες και το τι θέμα έπεσε το 1997 ή το 2006 ; Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει επαφή με την βιομηχανία,δεν έχει επαφή πλέον με την ακαδημία ή εταιρίες. Δεν είναι σε θέση να δώσει επαγγελματικές συμβουλές. Όχι με υπευθυνότητα και ασφάλεια έτσι,γιατί προφανώς σαν μέντορας δεν είναι κακό να πει 2-3 πράγματα με τα παιδιά.

Θυμάμαι κάτι παρόμοιες συζητήσεις είχαν γίνει και για την επιστήμη Χημικών Μηχανικών η οποία είχε παρουσιάσει μια ζήτηση την εποχή του πρώτου ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ και μετά όταν το βαθύ ΠΑΣΟΚ αποβιομηχάνισε την Ελλάδα και την άφησε με "κουφάρια" βιομηχανιών τότε πήρε την κατιούσα. Μπήκε η σάρα και η μάρα που απλά δεν ήθελε πολλά Μαθηματικά αλλά ούτε και κλασικό Πολυτεχνείο (Πολιτικοί και κάτι τέτοια από αυτά)! Οι δε πρώην βιομηχανικές μονάδες μετατράπηκαν σε πολυχώρους, malls και συναυλιακά κέντρα. Μετά ρωτάει ο κάθε Μανωλάκης και η κάθε Αντωνία (τυχαία ονόματα) γιατί δεν μπορούν να βρουν δουλειά ως Χημικοί Μηχανικοί στην Ελλάδα. Δηλαδή πόση έρευνα θέλει για να δει ο καθένας μας ότι η υπέροχη χώρα μας δεν έχει δευτερογενή τομέα. Απλά το δεχόμαστε και προχωράμε με αυτό.

Όταν έκλεισε η Ιταλογενής πολυεθνική βιομηχανία Pirelli με τα ελαστικά στην οποία δούλευαν πολλοί Έλληνες γονείς νεότερων γενιών, λόγω συχνών απεργιών συγκεκριμένων ιδεολογικών σωματείων, το αφεντικό από την Ιταλία ήρθε να δει τι συμβαίνει στην Ελλάδα και λένε ότι σφραγίζοντας το κτίριο της βιομηχανικής μονάδας φαίνεται να είπε: και ο ίδιος ο Χριστός να κατέβει, η συγκεκριμένη βιομηχανία δεν θα ξανανοίξει στην Ελλάδα. Τα σχόλια δικά σας.

 

[don_vito]

Δυστυχώς στην Ελλάδα οτιδήποτε έχει να κάνει με δουλειές του πολυτεχνειου έχει εξαφανιστεί πλέον. Ένας νέος απόφοιτος χωρίς πατέρα με κατασκευαστικη εταιρία ή κανέναν μεγάλο εργολάβο δεν έχει τύχη στο αντικείμενο που έχει σπουδάσει. Το μόνο που τους σωζει είναι οι καλές μαθηματικές βάσεις και έτσι μπορούν να το γυρίσουν σε κάτι άλλο με μεταπτυχιακό.
Πχ είναι κρίμα όλοι οι ημμυ να κυνηγάνε μονο τις θέσεις πληροφορικής και οι πολιτικοί μηχανικοί να τρέχουν όλη μέρα για 600€.
Όσο κι αν σου αρέσει αυτό που εχεις σπουδάσει θα απογοητευτεις αν κάτσεις Ελλάδα.
Οι μόνοι που δουλεύουν στο αντικείμενο τους από το πεδίο των θετικών επιστημων είναι οι πληροφορικαριοι με αξιοπρεπεις συνθήκες και απολαβές.

 

[nPb]

Οι μόνοι που δουλεύουν στο αντικείμενο τους από το πεδίο των θετικών επιστημων είναι οι πληροφορικαριοι με αξιοπρεπεις συνθήκες και απολαβές.

Εν μέρει υπάρχει αλήθεια σ' αυτό. Και όμως υπάρχουν απόφοιτοι Τμημάτων Πληροφορικής και με μεταπτυχιακό τίτλο που απλά είναι στο τσακ να αλλάξουν επαγγελματική ιδιότητα.

 

[maria20]

Νοσηλευτική!

 

[Giii]

Εν μέρει υπάρχει αλήθεια σ' αυτό. Και όμως υπάρχουν απόφοιτοι Τμημάτων Πληροφορικής και με μεταπτυχιακό τίτλο που απλά είναι στο τσακ να αλλάξουν επαγγελματική ιδιότητα.

Πιστεύω ο καλύτερος συνδυασμός είναι πληροφορική με οικονομία στις μέρες μας...για αυτό θεωρώ και το τμήμα διοικητής επιστήμης πολύ δυνατός τμήμα

 

[Tribbiani]

100% Πληροφορική ή στατιστική

Θα είχα ακολουθήσει τεχνολογική κατεύθυνση, αντί για θεωρητικής

Το καλό τουλάχιστον είναι ότι πλέον είναι σχετικά εύκολο να ασχοληθείς σε διεπιστημονικά πεδία που ξεφεύγουν από τους κλασσικούς τομείς απασχόλησης που σου δίνει το πρώτο σου πτυχίο. Θέλει παραπάνω επιμονή και χρόνο για να αναπτύξεις κάποιες δεξιότητες που δεν έχεις από το πτυχίο σου (και αρκετές φορές και συναφές μεταπτυχιακό), αλλά είναι εφικτό σε αρκετές περιπτώσεις.