« Οι πραγματικά ανάπηροι, οι πραγματικά ασθενείς, οι πραγματικές ανάγκες πολλές φορές δεν έβρισκαν διέξοδο διότι είχε «μπουκώσει» κυριολεκτικά το σύστημα από αναπήρους – μαϊμούδες, να το πω πολύ απλά, από αρρώστιες μαϊμού», είπε σήμερα στη Βουλή ηυ υφ. Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου απαντώντας σε ερώτηση. του Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Αθανασίου Οικονόμου , σχετικά με τις μεταγραφές φοιτητών που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικά ομάδες.
«Αν δείτε ποσοστά φοιτητών με πάρα πολύ σοβαρές ασθένειες, δεν θα το πιστέψετε. Ιδιαίτερα δε, στις ιατρικές σχολές, εκεί όπου υπάρχει και η δυνατότητα να προσκομιστούν τα πιστοποιητικά. Αυτό, λοιπόν, το τραγικό φαινόμενο δεν θέλουμε να εμφανιστεί ξανά» πρόσθεσε η κ Χριστοφιλοπούλου και σημείωσε:
«Αυτό που δεν θέλουμε να κάνουμε είναι να ανοίξει πάλι η κερκόπορτα των μεταγραφών και να μπαίνουν από το παράθυρο, προφασιζόμενοι ασθένειες. Γιατί, οι πραγματικά ασθενείς και οι πραγματικά ανάπηροι, πρέπει να βρίσκουν διέξοδο μέσα από το νέο νόμο και τις νέες ρυθμίσεις που φέραμε».
Για τις προθέσεις του υπουργείου Παιδείας η κ. Χριστοφιλοπούλου ανακοίνωσε τα εξής: «Συμφωνώ μαζί σας και με τις επισημάνσεις σας ότι η πρώτη εφαρμογή αυτού του νέου συστήματος έδειξε και ορισμένες αδυναμίες. Τις αναφέρατε, αλλά θέλω και εγώ να επισημάνω ότι αυτές που αναφέρατε και κάποιες άλλες ακόμη, τις εξετάζουμε.
Ποιες είναι αυτές;
Τα αδέλφια που ταυτόχρονα εισάγονται στην ίδια εξεταστική περίοδο και δεν προβλέπεται από το νόμο να έχουν το ευεργέτημα, η πιθανότητα να έχουμε συσσώρευση περισσότερων του ενός κριτηρίων, δηλαδή, να έχουμε και πολυτεκνία, αλλά και αδέλφια σε άλλο ίδρυμα, αλλά να έχουμε και άλλα κριτήρια, δηλαδή σώρευση κριτηρίων. Το τρίτο αφορά τον τόπο κατοικίας και τις περιφέρειες, ένα άλλο ζήτημα που μας έχει τεθεί από συναδέλφους σας και βεβαίως αυτό που αναφέρατε τα κοινωνικά κριτήρια, που όμως, δεν μπορούμε να τα δούμε αυτοτελώς στην περίπτωση αυτή, παρά μόνο σε συνέργεια με κάποιο άλλο από τα κριτήρια, διότι καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι ένα θέμα, το οποίο η ΚΕΝΕ μας έχει θέσει, πριν από την κατάθεση του νομοσχεδίου.
Υπάρχει θέμα συνταγματικότητας για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, αν το κοινωνικό κριτήριο, το εισοδηματικό κριτήριο μπαίνει μόνο του και όχι σε συνέργεια με κάποιο άλλο πρόβλημα. Αυτό που πρόκειται να κάνουμε τώρα, έχοντας μαζέψει όλες αυτές τις περιπτώσεις, είναι να νομοθετήσουμε ή και να κάνουμε και τις τεχνικές εκείνες επεξεργασίες που χρειάζεται το σύστημα, έτσι ώστε να μπορέσουμε στο μέλλον να είναι πιο σωστό πιο επαρκές.
Βεβαίως υπάρχουν και παιδιά που μπήκαν με αυτό το σύστημα και όπως αναφέρατε και εσείς και φοιτητές οι οποίοι είναι παρελθόντων ετών και έχουν τώρα προβλήματα είτε ασθένειας είτε κοινωνικά και δεν μπορούν να μεταγραφούν».
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ:
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Κυρία Υφυπουργέ, πιστεύω πως η δημοκρατία εμβαθύνεται όταν δίνονται απαντήσεις μέσα σε αυτήν την Αίθουσα και όχι όταν προκαλούνται διαδικαστικά ζητήματα. Γι’ αυτό πιστεύω ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία να απαντήσετε στην ερώτηση που ταλανίζει μία σειρά γονέων με παιδιά που εισήχθησαν στο πανεπιστήμιο και ανήκουν σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες.
Κυρία Πρόεδρε, ενώ με το ν. 3966 τέθηκε για πρώτη φορά ένα αξιοκρατικό και διαφανές σύστημα για την πραγματοποίηση των μεταγραφών, θέτοντας από τη μία πλευρά τα όρια μεταγραφών μέσα στα οποία το κάθε Ίδρυμα επιλέγει να κινηθεί, ταυτόχρονα άλλαξε μία βασική μέχρι πρόσφατα φιλοσοφία, καθώς το κριτήριο του βαθμού εμπεριέχεται και στις ειδικές κατηγορίες για τις οποίες ισχύουν τα κοινωνικά κριτήρια. Πρέπει να σας πω εδώ ότι στην έννοια των γενικών κριτηρίων ενυπάρχει πρωτίστως η κοινωνική αναγκαιότητα, που σαφώς δεν αντικαθιστά η βαθμολογική αξία, αλλά επιτελεί διαφορετικό ρόλο, καλύπτει διαφορετικές αναγκαιότητες και γι’ αυτό δεν μπορεί να υπάρξει ταύτιση.
Υπάρχουν περιπτώσεις, τις οποίες θα σας αναφέρω στη συνέχεια, όπως δίδυμων παιδιών που περνούν σε διαφορετικές πόλεις ή παιδιά πολύτεκνων και τρίτεκνων οικογενειών ή παιδιά αναπήρων γονέων που αναγκάζονται να σπουδάσουν σε διαφορετικές πόλεις ή φοιτητές που είναι στο δεύτερο ή τρίτο έτος και δεν μπορούν να έχουν το ευεργέτημα της μεταγραφής, αν και προέκυψε σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Σας ερωτώ, λοιπόν:
Τι προτίθεστε να κάνετε για τις περιπτώσεις των φοιτητών που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και δεν μπορούν να μεταγραφούν στον τόπο κατοικίας τους, είτε λόγω περιορισμένων θέσεων, είτε λόγω έντονου βαθμολογικού ανταγωνισμού;
Γενικότερα, τι προτίθεστε να κάνετε για όλες εκείνες τις περιπτώσεις, που πιθανώς δεν εμπίπτουν στις παραπάνω κατηγορίες που σας προανέφερα, όμως έχουν χαμηλό εισόδημα και τα παιδιά τους, δύο ή περισσότερα, φοιτούν σε περιοχές εκτός τόπου κατοικίας των οικογενειών τους;
Το ερώτημα είναι το εξής: Εάν δεν επιστρέψουν στον τόπο κατοικίας τους -γιατί πολλές φορές δεν υπάρχει αντίστοιχο πανεπιστήμιο, αλλά ούτε είναι και αυτός ο στόχος- μπορούν να μαζευτούν τα μέλη των οικογενειών σε μία πόλη τουλάχιστον, εκεί όπου σπουδάζει το ένα μέλος της οικογένειας, ώστε να γίνει ένα συμμάζεμα του οικογενειακού εισοδήματος;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Σας ευχαριστώ. Το λόγο έχει η Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Χριστοφιλοπούλου.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων):
Κύριε συνάδελφε, συμφωνώ απόλυτα με το σκεπτικό σας. Να επισημάνω, όμως, κάτι. Δεν μπορούμε να πάμε πίσω το σύστημα των μεταγραφών. Ο νόμος έθεσε ένα τέρμα στις μεταγραφές, ακριβώς γιατί υπήρχε ένα σύστημα το οποίο ήταν αδιαφανές. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις είχαμε τμήματα που εφάρμοζαν διαφορετικά κριτήρια. Ήταν ένα σύστημα το οποίο δεν εξυπηρετούσε τους φοιτητές, διότι και οι φοιτητές έκαναν πολλούς μήνες μέχρι να δουν, αν θα πάρουν μεταγραφή -και αυτό τους ταλαιπωρούσε και οικονομικά αλλά και σε σχέση με τις σπουδές τους και τις οικογένειες αντίστοιχα- αλλά και τα ίδια τα ιδρύματα που έχουν την ευθύνη για την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης στέναζαν.
Έχουμε περιπτώσεις όπου είχαμε διακόσιους εισακτέους και καταλήγαμε 200% επάνω. Είχαμε τετρακόσια, εξακόσια παιδιά, να παρακολουθούν σε ένα τμήμα που δεν επαρκούσε να έχει αυτό το φοιτητικό δυναμικό. Αντίθετα, κύριε συνάδελφε, γνωρίζετε ότι σε πολλές από τις επαρχιακές πόλεις, όχι σε πόλεις όπως τα Ιωάννινα –από όπου εσείς προέρχεστε- που έχουμε ένα μεγάλο πανεπιστημιακό συγκρότημα, αλλά σε άλλες πόλεις όπου εισάγονταν εκατό, εκατόν είκοσι φοιτητές και κατέληγαν να έχουν αυτά τα ιδρύματα τριάντα ή σαράντα.
Υπήρχε, λοιπόν, ένας μεγάλος ανορθολογισμός στην κατανομή του φοιτητικού δυναμικού και άρα και στην εξυπηρέτηση των φοιτητών και στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Συμφωνώ μαζί σας και με τις επισημάνσεις σας ότι η πρώτη εφαρμογή αυτού του νέου συστήματος έδειξε και ορισμένες αδυναμίες. Τις αναφέρατε, αλλά θέλω και εγώ να επισημάνω ότι αυτές που αναφέρατε και κάποιες άλλες ακόμη, τις εξετάζουμε.
Ποιες είναι αυτές;
Τα αδέλφια που ταυτόχρονα εισάγονται στην ίδια εξεταστική περίοδο και δεν προβλέπεται από το νόμο να έχουν το ευεργέτημα, η πιθανότητα να έχουμε συσσώρευση περισσότερων του ενός κριτηρίων, δηλαδή, να έχουμε και πολυτεκνία, αλλά και αδέλφια σε άλλο ίδρυμα, αλλά να έχουμε και άλλα κριτήρια, δηλαδή σώρευση κριτηρίων. Το τρίτο αφορά τον τόπο κατοικίας και τις περιφέρειες, ένα άλλο ζήτημα που μας έχει τεθεί από συναδέλφους σας και βεβαίως αυτό που αναφέρατε τα κοινωνικά κριτήρια, που όμως, δεν μπορούμε να τα δούμε αυτοτελώς στην περίπτωση αυτή, παρά μόνο σε συνέργεια με κάποιο άλλο από τα κριτήρια, διότι καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι ένα θέμα, το οποίο η ΚΕΝΕ μας έχει θέσει, πριν από την κατάθεση του νομοσχεδίου.
Υπάρχει θέμα συνταγματικότητας για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, αν το κοινωνικό κριτήριο, το εισοδηματικό κριτήριο μπαίνει μόνο του και όχι σε συνέργεια με κάποιο άλλο πρόβλημα. Αυτό που πρόκειται να κάνουμε τώρα, έχοντας μαζέψει όλες αυτές τις περιπτώσεις, είναι να νομοθετήσουμε ή και να κάνουμε και τις τεχνικές εκείνες επεξεργασίες που χρειάζεται το σύστημα, έτσι ώστε να μπορέσουμε στο μέλλον να είναι πιο σωστό πιο επαρκές. Βεβαίως υπάρχουν και παιδιά που μπήκαν με αυτό το σύστημα και όπως αναφέρατε και εσείς και φοιτητές οι οποίοι είναι παρελθόντων ετών και έχουν τώρα προβλήματα είτε ασθένειας είτε κοινωνικά και δεν μπορούν να μεταγραφούν.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Υφυπουργού)
Το στρατηγικό σχέδιο για τις φοιτητικές εστίες και τη φοιτητική μέριμνα και η αλλαγή της δυνατότητας εισαγωγής στο άμεσο μέλλον, αλλά όχι φέτος, μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Το πώς μπορούμε να το λύσουμε τώρα, είναι με κάποια επιπλέον ρύθμιση, την οποία θα σας εξηγήσω, αφού θα σας ακούσω, για να μην υπερβώ το χρόνο. Θα έχω μετά χρόνο να πω περισσότερα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Σας ευχαριστώ. Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Οικονόμου.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ:
Κυρία Υπουργέ, χαίρομαι καταρχάς, γιατί βεβαίως είναι ένα μεγάλο βήμα να μπει τάξη, διαφάνεια στον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι μεταγραφές, όπως βεβαίως είναι μεγάλο αίτημα να μπει τάξη και διαφάνεια σε ολόκληρη τη δημόσια διοίκηση και στο δημόσιο βίο. Και χαίρομαι επίσης πως αναγνωρίζετε πως είναι ένα πρώτο βήμα, δεν είναι πανάκια αυτή η ρύθμιση.
Βεβαίως βάζει τάξη, αλλά διαπιστώσατε και εσείς και συμφωνούμε ότι υπάρχουν ζητήματα, τα οποία προκαλούν την αιτία να υπάρξει μια ρύθμιση άμεσα. Εκτός από το ότι το διαπιστώνετε και εσείς και πρέπει να υπάρξει μια ρύθμιση από την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά, πιστεύω ότι και φέτος πρέπει να υπάρξει μια ρύθμιση, γιατί υπάρχουν περιπτώσεις, όπου υπάρχει μια κατάφορη κοινωνική και εισοδηματική πίεση οικογενειών.
Εγώ θα σας αναφέρω περιπτώσεις που έπεσαν στην αντίληψή μου. Δεν έχουν να κάνουν με τον τόπο καταγωγής μου, γιατί εμείς, όπως είπατε, στα Γιάννενα έχουμε ένα μεγάλο πανεπιστήμιο, όπου καλύπτονται αυτές οι ανάγκες, αλλά έχουμε πόλεις δίπλα μας, όπως είναι η Πρέβεζα για παράδειγμα, όπου υπάρχει μητέρα διδύμων που δυστυχώς είναι και μόνη της και το ένα παιδί έχει περάσει στα Χανιά και το άλλο στην Κομοτηνή. Ούτε περί κέντρου πρόκειται, ούτε να πάνε στην Αθήνα ή σε ένα μεγάλο κέντρο. Να πάνε κάπου τα παιδιά. Προφανώς, δεν μπορούν να πάνε στην Πρέβεζα, δεν υπάρχει Πανεπιστήμιο, αλλά σε μία σχολή, η οποία να καλύπτει και τα δύο παιδιά. Να μην είναι σε δύο διαφορετικές πόλεις και σε μία τρίτη πόλη η μάνα. Όπως καταλαβαίνετε, αυτή την εποχή, εισοδηματικά, αυτό είναι αδύνατο. Δεν θα σπουδάσει κανένα από τα παιδιά.
Υπάρχουν πολύτεκνες οικογένειες, οι οποίες έχουν δύο και τρία παιδιά σε διαφορετικές πόλεις. Θα μπορούσαν να σπουδάσουν σε μία και επαναλαμβάνω, όχι κατ’ ανάγκη του κέντρου, αλλά σε μία περιφερειακή πόλη. Οι άνθρωποι θέλουν να δώσουν τη δυνατότητα στα παιδιά τους, αλλά όχι κατ’ ανάγκη και το φοιτητικό βίο της άνεσης. Απεναντίας, σε περιφερειακό πανεπιστήμιο ίσως μπορεί να έχουν περισσότερες δυνατότητες τα παιδιά τους από ό,τι στο κέντρο.
Υπάρχουν προβλήματα που και εσείς επισημάνατε όπως φοιτητές που είναι στο δεύτερο ή τρίτο έτος, έχουν συμβεί οικογενειακοί λόγοι, αρρώστιες ή σοβαρά οικογενειακά θέματα υγείας, τα οποία τους καθηλώνουν πλέον κοντά στην περιοχή τους και υπάρχουν και οικογένειες που έχουν ανάπηρο μέλος, το οποίο τους περιορίζει ακόμη περισσότερο τη δυνατότητα. Επίσης, υπάρχουν δύο παράδοξα. Φοιτητής με υψηλό εισόδημα και κοινωνικό κριτήριο, λόγω ελάχιστης διαφοράς από τον επόμενο, να περνά σε σχολή που επιθυμεί ενώ ο δεύτερος που έχει το κοινωνικό κριτήριο και είναι σε δυσμενέστερη οικονομική θέση, να πηγαίνει πολύ μακρύτερα.
Πιστεύω πως αναγνωρίζετε την πολιτική διάσταση και κοινωνική αναγκαιότητα. Θα ήθελα να μου πείτε ένα χρονοδιάγραμμα, είναι σημαντικό τι ρύθμιση θα κάνετε ώστε να μπορέσουμε να αμβλύνουμε αυτές τις αντιθέσεις και να γίνει δικαιότερη η μεταγραφή. Κανείς δεν θέλει αυτό που γινόταν πριν, όπου ήταν μαϊμούδες μεταγραφές, πήγαιναν όλοι προς το κέντρο ή σε καλύτερα πανεπιστήμια, όπως πίστευαν, σε βάρος των περιφερειακών πανεπιστημίων. Αυτό, όμως, που νομίζω ότι θα κάνει δικαιότερη τη δυνατότητα μεταγραφής είναι να λαμβάνονται υπόψη οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, να λαμβάνεται υπόψη και η στιγμή που βρισκόμαστε γι’ αυτές τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, ώστε να μπορέσει να γίνει δικαιότερο το σύστημα μεταγραφών.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει η κ. Χριστοφιλοπούλου.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων):
Κύριε συνάδελφε, ήσασταν σαφέστατος. Θα προσπαθήσω να κάνω κι εγώ το ίδιο. Κατ’ αρχήν, θα ήθελα, εκτός από τα Πρακτικά που θα πάρω, αν έχετε και επιπλέον περιπτώσεις να μου δώσετε, όχι περιπτωσιολογικά ως άτομα, αλλά ως περιπτώσεις δυσκολιών. Τα εξετάζουμε, βεβαίως, χωρίς τα στοιχεία των ανθρώπων για να μπορούμε να έχουμε το μέγιστο δυνατό αριθμό περιπτώσεων στο Υπουργείο, μιας που τώρα επεξεργαζόμαστε τις αλλαγές στο σύστημα για του χρόνου. Για φέτος, όμως, και για άμεσα, έχει προβλεφθεί κατ’ αρχήν η ρύθμιση για την αναστολή του διετούς αποκλεισμού όσων υποψηφίων φοιτητών έκαναν λάθος στα μηχανογραφικά. Θα ήταν λάθος την πρώτη χρονιά που εφαρμόσαμε το νέο σύστημα να μη δώσουμε αυτή την αναστολή και να ποινικοποιήσουμε το λάθος που έγινε σε εβδομήντα περιπτώσεις. Το δεύτερο πράγμα που κάνουμε είναι να εξετάσουμε σε σχέση με τη λειτουργία του ηλεκτρονικού προγράμματος «ΕΥΔΟΞΟΣ», τη δυνατότητα με διαφάνεια στα άλλα έτη που φοιτούν οι φοιτητές, στο δεύτερο ή τρίτο έτος, να υπάρξουν πολύ λελογισμένες, εξαιρετικά λίγες αλλαγές τμημάτων, δεν θέλω καν να πω τη λέξη «μεταγραφές», γιατί οι μεταγραφές όπως τις ξέρουμε πρέπει να τελειώσουν, όταν ένας φοιτητής αντιμετωπίζει πάρα πολύ σοβαρούς λόγους.
Όμως, κύριε συνάδελφε, ξέρετε κι εσείς, όπως ξέρω κι εγώ πόσο τα τελευταία χρόνια αυτή η επίκληση παντός είδους αναπηρίας, ασθενειών προβλημάτων ήταν ένα επιχείρημα το οποίο, με διάφορα πιστοποιητικά, πολλές φορές και με ποινικά κολάσιμο τρόπο, ερχόταν και γινόταν διεκδίκηση μεταγραφής. Οι πραγματικά ανάπηροι, οι πραγματικά ασθενείς, οι πραγματικές ανάγκες πολλές φορές δεν έβρισκαν διέξοδο διότι είχε «μπουκώσει» κυριολεκτικά το σύστημα από αναπήρους – μαϊμούδες, να το πω πολύ απλά, από αρρώστιες μαϊμού. Αν δείτε ποσοστά φοιτητών με πάρα πολύ σοβαρές ασθένειες, δεν θα το πιστέψετε. Ιδιαίτερα δε, στις ιατρικές σχολές, εκεί όπου υπάρχει και η δυνατότητα να προσκομιστούν τα πιστοποιητικά. Αυτό, λοιπόν, το τραγικό φαινόμενο δεν θέλουμε να εμφανιστεί ξανά.
Γι’ αυτό, λοιπόν, σας λέω ότι επειδή υπάρχει ο «ΕΥΔΟΞΟΣ», επειδή υπάρχει η διαφάνεια, γι’ αυτό και μόνο το λόγο θα εξετάσουμε μεμονωμένες περιπτώσεις, έτσι ώστε να δούμε αν μπορούμε από το ένα έτος στο άλλο να το κάνουμε. Αυτό που δεν θέλουμε να κάνουμε είναι να ανοίξει πάλι η κερκόπορτα των μεταγραφών και να μπαίνουν από το παράθυρο, προφασιζόμενοι ασθένειες. Γιατί, οι πραγματικά ασθενείς και οι πραγματικά ανάπηροι, πρέπει να βρίσκουν διέξοδο μέσα από το νέο νόμο και τις νέες ρυθμίσεις που φέραμε.
Παρακαλώ, θερμά, κύριε συνάδελφε, να καταθέσετε τις περιπτώσεις που έχετε, να μας τις δώσετε και στο Υπουργείο για να μπορέσουμε να βοηθηθούμε.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
(Σ.Σ. edu4u: μετά και την παράκληση της Υπουργού, νομίζουμε πως ο κάθε ενδιαφερόμενος που θεωρεί πως αδικείται από το παρόν σύστημα, οφείλει να κοινοποιήσει την περίπτωσή του στο Υπουργείο, προκειμένου να αυξήσει τις πιθανότητες δικαίωσής του)
https://www.edu4u.gr/Comments.aspx?qId=7824
Αρχική Forum
Ρωτήστε κάτι
Προσωπικές Συζητήσεις
Πανελλαδικές
Αγγελίες
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-steki
τα εψαξα παρα πολυ με τους γονεις μου... φτασαμε στο σημειο να μιλησουμε προσωπο με προσωπο με την ιδια την διαμαντοπουλου και αναρωτιεμαι ακομα σε ποια εποχη ζει... δεν φανταζεσαι τι ειπε... δυστυχως φιλε μου θα πρεπει να δηλωσεις με το 5% το σεπτεμβρη για να περασεις... ΕΚ ΝΕΟΥ στη σχολη που σε ενδιαφερει (και ΑΝ σε παρουν... 
) δηλαδη στο Α' εξαμηνο. τραγικο ετσι? και γω το ιδιο προβλημα εχω . . . θελεις να επικοινωνησουμε ιδιαιτερως για περισσοτερες πληροφοριες κλπ?
