Καφές!

[ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ_6]

Γιατί επιστήμη είναι να ξες τι σημαίνεις γλυκός/μέτριος;

εν μέρη ναι, αρκετές καφετέριες προσλαμβάνουν επαγγελματίες για να φτιάχνουν καφέ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vasilakis13]

ο εσπρέσο είναι πολύ πιο δύσκολος καφές. Εκεί είναι που πρέπει να βάλεις ακριβώς τα γραμμάρια καφέ που χρειάζονται (τα οποία μπορεί να δίνουν διαφορετικό αποτέλεσμα ανάλογα και με την ποικιλία του καφέ),να αδειάσεις τα πρώτα λίγα ml νερού για να μην είναι πολύ καυτά και βγει πικρό το αποτελεσμα, μετά να σταματήσεις τη ροή νερού σε συγκεκριμένα δευτερόλεπτα και ml καφέ αλλιώς πάλι θα βγει πικρό ή ξινό το αποτέλεσμα αφού έχει βγάλει όλες τις αρωματικές ύλες ο καφές (έχω δει πολλούς που το αφήνουν να τρέχει μέχρι να γεμίσει το ποτήρι...) και άλλα πολλά που δεν ξέρω. Έχω επιχειρήσει να φτιάξω κι εγώ στο σπίτι εσπρέσο και μέχρι να φτάσω σε ένα αποτέλεσμα που να πίνετε πέρασα πολλές ώρες δοκιμών, ο εσπρέσο θα έλεγα ότι όντως είναι επιστήμη. (εννοείται και όλοι όσοι έχουν βάση τους τον εσπρέσο όπως cappucino, στον οποίο κανένας δεν μπορεί να κάνει σωστό αφρόγαλα και πολλοί βάζουν σαντιγί) Παίζει με πολύ υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις και πολύ εύκολα χάνεται η ισορροπία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

εν μέρη ναι, αρκετές καφετέριες προσλαμβάνουν επαγγελματίες για να φτιάχνουν καφέ.

Κουλό με ακούγεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stavri_]

Παλικάρια, ο Καφές, είναι τελικά όντως Επιστήμη! Και το λέω εγώ, που μέχρι πρότινος τον θεωρούσα υπερτιμημένο, και την παρασκευή του γελοία. Αμ δε! Τώρα που μυήθηκα στα μυστικά του γένους Καφέα, διαπίστωσα πόσο λάθος ήταν που το υποτιμούσα.

Όλοι μπορούν να 'φτιάξουν' καφεδάκι. Λίγοι μπορούν να σου φτιάξουν Καφέ. Και δε το λέω, με την έννοια πως "δε μαθαίνεται" και όποιος τα 'καταφέρει' είναι ουάου τύπος και από τους λίγους, αλλά με την έννοια πως, ενώ δεν είναι κάτι τρομερά δύσκολο, έχει τα εκάστοτε μυστικά 'τρικ' του, που αν τα ανακαλύψεις (ή αν σου τα μάθουν), ο απλός καφές περνάει σε άλλο level γεύσης, αρώματος, επίγευσης κλπ. Λέγοντας πως ο Καφές είναι επιστήμη, σαφώς και δεν εννοείς ότι είναι και αστροφυσική, αλλά πως η σωστή παρασκευή, άλεση, καβούρδισμα κλπ απαιτεί πολύ καλή γνώση. (επί + ίσταμαι = γνωρίζω κάτι καλά)

Ύστερα από 120 σελίδες θεωρία για την γενική παρασκευή και επεξεργασία του κόκκου, την διαδικασία ετοιμασίας του κάθε είδους καφέ, τη μελέτη μονοποικιλιακών ειδών και χαρμάνια, ύστερα από απανωτά καθημερινά 10ωρα practice σε Coffee Island, απλά αισθάνομαι πόσα λίγα πράγματα ακόμη γνωρίζω για το γένος Καφέα, μπροστά σε όλα αυτά που μπορεί να μάθει και να γνωρίσει κανείς για αυτό το γεωργικό προϊόν, αυτό το μικρό και κόκκινο φρούτο σαν κεράσι, με τη πολύ γλυκιά σάρκα, του οποίου απλά και μόνο το κουκούτσι ( = κόκκος) σου παρέχει τη δυνατότητα παρασκευής αμέτρητων συνδυασμών ροφημάτων. Είναι πραγματικά μαγικό!

Ναι λοιπόν. Εγώ που κοιτούσα κάποτε τον οποιοδήποτε καφέ με βλέμμα υποτίμησης, τώρα αποθεώνω ακόμα και την απλή φραπεδιά! Καφές κύριοι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vasilakis13]

Εγώ σε φόρουμ μπήκα και έμαθα κάποια βασικά πράγματα, το οποίο μάλισα ήταν και ελληνικό. Γενικά πάντως τα μυστικά του καφέ δεν τα βρίσκεις και πολύ εύκολα. Οι περισσότεροι καφετζήδες δεν τα ξέρουν και οι υπόλοιποι δεν τα λένε.
Κι εγώ πάντως τον καλύτερο καφέ εδώ στην Πάτρα σε coffee island τον έχω πιει, και ο τύπος που το έχει είναι φιλικός και συνεργάσιμος, μου έδωσε και μερικές συμβουλές πολύ χρήσιμες για να βελτιώσω τον καφέ που φτιάχνω μόνος μου στο σπίτι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stavri_]

Εγώ σε φόρουμ μπήκα και έμαθα κάποια βασικά πράγματα, το οποίο μάλισα ήταν και ελληνικό. Γενικά πάντως τα μυστικά του καφέ δεν τα βρίσκεις και πολύ εύκολα. Οι περισσότεροι καφετζήδες δεν τα ξέρουν και οι υπόλοιποι δεν τα λένε.
Κι εγώ πάντως τον καλύτερο καφέ εδώ στην Πάτρα σε coffee island τον έχω πιει, και ο τύπος που το έχει είναι φιλικός και συνεργάσιμος, μου έδωσε και μερικές συμβουλές πολύ χρήσιμες για να βελτιώσω τον καφέ που φτιάχνω μόνος μου στο σπίτι.

Έχεις απόλυτο δίκιο! Το έχω παρατηρήσει και εγώ. Ο ανταγωνισμός στο θέμα του καφέ είναι πολύ έντονος από τους περισσότερους. Αυτό εγώ δε μπορώ να το καταλάβω. Εγώ στο μαγαζί, προσπαθώ συνεχώς να δίνω συμβουλές όταν μου το ζητάνε και να προτείνω αυτό που θεωρώ πως είναι πιο σωστό και έχει καλύτερο αποτέλεσμα. Είναι άλλωστε και πολιτική της εταιρίας, να είναι οι υπάλληλοι συνεργάσιμοι, φιλικοί και δεκτικοί. Όπως ακριβώς εγώ έμαθα από άλλους τα 'μυστικά' και βελτιώθηκα παράλληλα με την επανάληψη και την εξάσκηση, έτσι ακριβώς και εγώ προσπαθώ να μοιράζομαι τα όσα ξέρω με όσους ενδιαφέρονται και μου το ζητούν.

Και εδώ στο φόρουμ πάντως, αν θελήσει κάποιος να με ρωτήσει κάτι και μπορώ να τον βοηθήσω, ευχαρίστως να το κάνω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Ο καφές δεν είναι απλά ένα ρόφημα. Είναι και πολλά άλλα πράγματα. Είναι ακόμα και κοινωνική ζωή. Ας δούμε μερικές περιπτώσεις και είδη "καφέ":
1) Ο καφές της παρέας: Όταν μια παρέα λέει "πάμε για καφέ", δεν σημαίνει ότι θα πιούν όλοι υποχρεωτικά καφέ. Κάποιοι θα πιούν σοκολάτα ρόφημα ή χυμό ή τσάι και άλλοι θα παραγγείλουν γλυκό. Υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας άτομα που δεν πίνουν ποτέ καφέ, είτε γιατί νομίζουν ότι δεν θα τους αρέσει είτε γιατί τους τον απαγόρευσε ο "ομοιοπαθητικός" ψευτογιατρός τους. Πάντως, για την παρέα η λέξη "καφές" σημαίνει απλά ότι καθόμαστε γύρω από ένα τραπέζι και κουβεντιάζουμε.
2) Ο καφές της παρηγοριάς: Σερβίρεται στα νεκροταφεία στις κηδείες και στα μνημόσυνα, μαζί με κονιάκ και παξιμαδάκια, για να "συγχωρεθεί ο μακαρίτης". Η παράδοση τον θέλει "ελληνικό" πικρό και στην πραγματικότητα είναι πολύ αραιός και δεν πίνεται. Έτσι, αν κάπου μας σερβίρουν καφέ νερομπλού και χάλια, τον λέμε κι αυτόν μεταφορικά "καφέ της παρηγοριάς".
3) Ο βαπορίσιος καφές: Μάλλον τα παλιά χρόνια ο καφές στα καράβια ήταν ακριβός, έτσι έφτασε στις μέρες μας να λέμε "βαπορίσιο" (ή και καφέ φαρμακείο) τον καφέ που έχει υψηλή τιμή.
4) Ο καφές πουρμπουάρ: Αυτός είναι καφές σε χρήμα. Είναι το φιλοδώρημα που δίνουμε σε κάποιον (π.χ. τον τεχνικό της ΔΕΗ, τον οδηγό του ασθενοφόρου) για να "μας προσέξει", βάζοντας του το χαρτονόμισμα στην τσέπη και λέγοντάς του "για ένα κεφεδάκι".
5) Ο μελλοντολογικός καφές: Πρόκειται κλασικά για τις καφετζούδες. Τις βλέπουμε σε παλιές ταινίες, αλλά υπάρχουν ακόμα (ζουν και αυτές ανάμεσά μας) και έχουν όχι μικρή πελατεία. Αφού ο "ελληνικός" καφές αδειάσει, η καφετζού γυρίζει το μικρό φλιτζανάκι ανάποδα στο πιατάκι, περιμένει λίγο και ύστερα από τα σχήματα που θα σχηματίσει το κατακάθι στον πάτο και τα τοιχώματα, προβλέπει το μέλλον. Μεγάλη πόρτα θα περάσεις, βλέπω δαχτυλίδι, ένας γαλανομάτης σε σκέφτεται, λεφτά θα πάρεις (για τα σημερινά δεδομένα αυτό σημαίνει ότι θα βρεις ΑΤΜ που λειτουργεί), μια ξανθιά θέλει το κακό σου κλπ.
6) Ο ερωτικός καφές: Όταν ένα αγόρι λέει σε ένα κορίτσι "πάμε για καφέ?" υπονοούνται πολλά. Συνήθως, η πρόταση έχει σημασία να βγούμε, να γνωριστούμε καλύτερα και αν "τα βρούμε" να προχωρήσουμε στα περαιτέρω. Εδώ η παράδοση απαιτεί να κερνάει το αγόρι. Ίσως στην πρόταση "πάμε για καφέ?", η απάντηση είναι "καφέ το λένε τώρα?".
7) Ο καφές της ατελείωτης κουβέντας: Συναντιέται και σε γυναίκες και σε άντρες. Μερικές γυναίκες συναντιούνται πρωί σε ένα σπίτι, πίνουν καφέ και κουτσομπολεύουν με τις ώρες όλη τη γειτονιά ή όλο το χωριό και φυσικά δεν προλαβαίνουν να μαγειρέψουν. Οι άντρες πίνουν καφέ και "συζητούν" (έτσι λέγεται το αντρικό κουτσομπολιό), συνήθως σε καφενεία ή καφετέριες. Εδώ έχουμε πολυ-επιστημονικές πολιτικοοικονομικές αναλύσεις. Ο ανδρικός αυτός καφές, αποδίδεται σε συνταξιούχους, άνεργους και αργόσχολους. Τα τελευταία χρόνια σαν καφές των αργόσχολων θεωρείται ο φραπές και μάλλον για αυτό υπαίτιος είναι ο Λαζόπουλος. Πάντως, αν στην "αγορά" της αρχαίας Αθήνας, όλοι αυτοί που ολημερίς συζητούσαν (τότε δούλευαν οι δούλοι), είχαν και από μία φραπεδιά στο χέρι, νομίζω ότι θα ταίριαζε.
8.) Ο καφές της πρώιμης μαγκιάς: Μιλάμε για μαθητές (και μαθήτριες) γυμνασίου και αρχών λυκείου που δεν μπορούν χωρίς καφέ. (Ίσως τον συνήθισαν από το μπιμπερό). Εντάξει, κάθονται στην καφετέρια και παραγγέλνουν φρέντο, καπουτσίνο, εσπρέσο. Είναι όμως και αυτοί που έρχονται στο σχολείο και μπαίνουν στην τάξη (συνήθως καθυστερημένοι) με τον καφέ στο χέρι, τον οποίο αγόρασαν από την κοντινή καφετέρια ή από το κυλικείο του σχολείου (το οποίο τον πουλά παράνομα με τον διευθυντή να κάνει τα στραβά μάτια). Τα παιδιά αυτά θέλουν να έχουν τον καφέ τους στο θρανίο τους και να τον πίνουν σιγά - σιγά κατά τη διάρκεια του μαθήματος και θυμώνουν αν ο καθηγητής δεν το επιτρέπει.
9) Ο τραγουδισμένος καφές: Σαν κοινωνικό ποτό ο καφές, έχει περάσει στην κουλτούρα μας και έχει πολυτραγουδηθεί. Αναφέρω μερικούς τίτλους σχετικών τραγουδιών: "πρωινός καφές", "η μπαλάντα του καφέ", "πάμε στον Άδωνη για καφέ", "Όσο κρατάει ένας καφές", "πικρός καφές", "φαρμάκι ο καφές που πίνω", και πολλά άλλα με σκέτο τίτλο "ο καφές".
10) Ο καφές της νεοελληνικής γλώσσας: Κάποτε όταν κάποιος ζητούσε καφέ, τον ρωτούσαν "Πώς τον παίρνετε;". Αυτό τώρα δεν νομίζω να χρησιμοποιείται πλέον για ευνόητους λόγους. Όμως έχουν μείνει μερικές παροιμιώδεις φράσεις και αποφθέγματα που σχετίζονται με τον καφέ, όπως <<Ο καφές είναι η ουσία που μετατρέπει το "άντε γαμήσου πρωί-πρωί" σε "καλημέραααα">>.
--- (Υ.Γ. Οποιαδήποτε συμπλήρωση ή διόρθωση, είναι δεκτή με ευχαρίστηση)...

.​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Ένας διαφορετικός καφές είναι αυτός της Αιθιοπίας. Τον δοκιμάσαμε σε Αιθιοπικό εστιατόριο στην Αθήνα. Το φαγητό δεν μας ξετρέλανε, αλλά ο καφές μας ενθουσίασε. Πρώτα-πρώτα, όπως μας είπαν, πρόκειται για ποικιλία καφέ που προέρχεται από ένα είδος άγριων δέντρων που φυτρώνουν μόνον στην Αιθιοπία. Τηγάνισαν και άλεσαν με γουδί μπροστά μας τους κόκκους του καφέ. Τους έριξαν σε μια πήλινη κανάτα μαζί με βότανα και μπαχαρικά, ζέσταναν την κανάτα σε κάρβουνα και τέλος μας σέρβιραν τον καφέ στα φλυτζάνια. Όλα αυτά τα έκαναν αργά και τελετουργικά. Ο καφές που ήπιαμε άρεσε πολύ, ως προς τη γεύση και το άρωμα, σε όλους, ακόμα και σ΄αυτούς που γενικά δεν ήταν φίλοι του καφέ. Είχε πράγματι κάτι το ξεχωριστό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cygnus.e]

Ολα αυτα ακουγονται πολυ ενδιαφεροντα μπορω να πω αλλα δεν εχω πιει ποτε καφε. Η μονη φορα που περασε απο το μυαλο μου ηταν σε μια σχολικη εκδρομη που πεφταμε για υπνο πολυ αργα και το πρωι ειχαμε πεζοποριες και φυσικα δεν μπορουσαμε να παρουμε τα ποδια μας. Και παλι ομως δεν δοκιμασα. Οποτε παμε για καφε σοκολατα παιρνω παντα ζεστη ή κρυα αναλογα με την εποχη...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tso 10]

Προσωπικά καφέ έχω πιει το πολύ 10 φορές στο λύκειο και δεν μου αρέσει. Οπότε σοκολάτα ή χυμό πίνω κάθε φορά που βγαίνω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[panagiotists13]

Καφέ ζήτημα αν έχω πιει 3-4 φορές στη ζωή μου (έχω δοκιμάσει φραπέ και καπουτσίνο).Δε μου άρεσε ποτέ,γι'αυτό και δεν πίνω καφέ.Συνήθως όταν είμαι έξω παίρνω σοκολάτα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Καφέ ζήτημα αν έχω πιει 3-4 φορές στη ζωή μου (έχω δοκιμάσει φραπέ και καπουτσίνο).Δε μου άρεσε ποτέ,γι'αυτό και δεν πίνω καφέ.Συνήθως όταν είμαι έξω παίρνω σοκολάτα.

Και εγώ παλιότερα έτσι έλεγα Αλλά είναι εθισμός τελικά. Από την β λυκείου και μετά άλλαξα γνώμη Δεν λειτουργώ αν δεν πιω καφέ το πρωί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Και εγώ παλιότερα έτσι έλεγα Αλλά είναι εθισμός τελικά. Από την β λυκείου και μετά άλλαξα γνώμη Δεν λειτουργώ αν δεν πιω καφέ το πρωί.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Εκτός από το πρωί θα πιω 1-2 καφέδες μέσα στη μέρα απλά γιατί με αρέσει η γεύση όχι απαραίτητα γιατί νυστάζω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Aκριβώς,χθες για παράδειγμα ήπια καφέ τρεις φορές

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Be_Yourself]

Τι ωραιο θεμαα! Το ξεθαβω λοιπον και λεω οτι τον χειμωνα πινω καπουτσινο σκετο με κανελα ή γαλλικό φουντούκι και το καλοκαιρακι φρεντο εσπρεσσοοο! Εσεις?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BeatrixKiddo]

Εγώ αν δεν πιω καφέ το πρωί νυστάζω και είμαι σαν άρρωστη πάντως.

Πραγματικά όμως. Μία από τα ίδιααα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 991793]

Διέκοψα το κάπνισμα και άρχισα τους πολλούς καφέδες. Αν δεν κάνω καταχρήσεις, δεν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[juanalvarez1]

Παιδιά εμένα μου αρέσει ο φρέντο καπουτσίνο όπως η εκφραση που λεει ενα φρεντο καπουτσινο λιγο επανασταση και ενα dvd για το βραδυ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[NastStorm]

Εγω απο τα 14 μου επινα καφε καθημερινα. Γαλλικο, εσπρεσο ,καπουτσινο, λαττε... Οποιοδηποτε ειδος καφέ αρκει να ηταν σχεδόν παντοτε σκέτος. Μου αρεσε η πικρή γευση του... Βεβαια μετα επειδη δεν επινα και τοσο συχνα οταν επινα καφε αρχισε να με πειραξει στο στομαχι. Μαλλον επειδη τον σταματησα αποτομα. Τωρα πια στα 16 δεν πινω και τοσο συχνα καφέ, παρολο που ακομη μου αρεσει η πικρη γευση του. Πινω καφε μονο καποιες φορες οταν βγαινω εξω με τη παρεα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.