Ιατρική και ΗΜΜΥ

[Guest 292010]

αυτο που λες ισχυει για ολες τις σχολες
αν ηταν ετσι θα επρεπε ολοι να βγαλουν 2-3 σχολες για να καταλαβουν τι τους αρεσει

Όχι όλοι. Μερικοί ξέρουν τι θέλουν νωρίς. Μέρικπι βγάζουν 2-3 σχολές. Όλα στο πρόγραμμα είναι. Εξαρτάται από τα οικονομικά σου.

 

[Appolon]

Υποτίθεται οτι οι γονείς διδάσκουν στα παιδιά τα σφάλματα που έκαναν, και τα συμβουλεύουν πως να τα αποφύγουν. Στην Ελλάδα πρωτοτυπούμε και σε αυτό τον τομέα. Όχι απλά δεν κάνουμε αυτό, αλλά οι γονείς προσπαθούν να πείσουν τα παιδιά τους να είναι πιο ηλίθια απο ότι ήταν οι ίδιοι στην ηλικία τους .

Την αλήθεια λέω. Δεν μου αρέσει προφανώς γιατί δεν με ενδιαφέρει αυτός ο τομέας τόσο, και ούτε πλούσιος καίγομαι να γίνω,και ούτε σε ιδιαίτερη εκτίμηση έχω την αναλογία δουλειάς-κέρδους που υπάρχει σε αρκετές περιπτώσεις...αλλά εαν ήθελα να γίνω full greedy και να κοιτάξω πως να βγάλω τα περισσότερα...ο τομές της πληροφορικής αυτή την στιγμή εξελίσσεται με εκθετικό ρυθμό απο άποψη ευκαιριών. Και επειδή τα έχω δει και στην πράξη αυτά...η χρηματοδότηση που πέφτει είναι χοντρή σε αυτά τα πράγματα...πολύ χοντρή .

sozi αποτι ειδα εισαι γιατρος εσενα ποια ειναι η γνωμη σου για το επαγγελμα; πως σου φαινεται;ηταν οπως το περιμενες;

 

[Samael]

sozi αποτι ειδα εισαι γιατρος εσενα ποια ειναι η γνωμη σου για το επαγγελμα; πως σου φαινεται;ηταν οπως το περιμενες;

Με έχουν πει πολλά, αλλά Sozi πρώτη φορά . Αστειεύομαι .
Μάλλον μπέρδεψες την παράθεση, την κάνω ταγκ να το δει @SoZi .

 

[Guest 292010]

sozi αποτι ειδα εισαι γιατρος εσενα ποια ειναι η γνωμη σου για το επαγγελμα; πως σου φαινεται;ηταν οπως το περιμενες;

Η σχολή ειναι συνώνυμη με την αποστήθιση.
Όταν τελικά παίρνεις πτυχίο συνειδητοποιείς μέσα από τη δουλειά ότι δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσεις να διαβάζεις διότι πολλά τα ξεχνάς, πρέπει να ξέρεις τα τελευταία guidelines, πρέπει να είσαι up to date.
Αν ξεκινήσεις κάνοντας αγροτικο, θα δεις ότι λόγω των ελλείψεων στα νοσοκομεία θα αναγκαστείς να αναλάβεις ευθύνες που δε σου αναλογούν και να είσαι κάτι που δεν είσαι ακόμα. Το οποίο είναι επικίνδυνο για σένα και τους ασθενείς. Κι αν δεν τα κάνεις θα σου πατάνε στο φιλότιμο σου.
Το πότε θα ξεκινήσεις ειδικότητα έχει να κανει με την ειδικότητα. Υπάρχει περίπτωση, αν δε θες να πας σε κάποια ξένη χώρα, να μην κάνεις την ειδικότητα που θέλεις λόγω μεγάλης ανάμονης (για παράδειγμα η ανάμονη για έναρξη Δερματολογίας έιναι περίπου 8-10 χρόνια) .
Όταν ξεκινήσεις ειδικότητα οι ελλείψεις σε προσωπικό είναι τόσο έντονες και ακόμα πιο εμφανείς σε μεγάλα Νοσοκομεία που θα θες να δουλέψεις για να πάρεις εμπειρία, που η εκπαίδευση σου μένει πίσω διότι ο όγκος δουλειάς που πρέπει να βγει καθημερινά σε κάνει να είσαι εκεί ατελείωτες ώρες με ένα 20% ενασχόλησης με τον ασθενή και 80% με λαντζα χαρτουρα γραφειοκρατία.
Είναι δεδομενο ότι θα έχεις 7 εφημερίες (οι οποίες παράνομα και πάλι με το φιλότιμο μπορεί να γίνουν 8-9-10). Δηλαδή θα πας την Τρίτη το πρωί για παράδειγμα και θα φύγεις Τετάρτη απόγευμα. Δεν υπάρχει ωράριο στα μεγάλα νοσοκομεία ή και σε αρκετά μικρά. Πρέπει να τελειώσεις τη δουλειά σου. Να μην είσαι βλάκας και πηξεις τους εφημερευοντες. Δηλαδή μπορεί μια μέρα να φύγεις στις 3, άλλη στις 6 κι άλλη στις 8.
Ο μισθός σου είναι συγκεκριμένος. Δεν πληρώνεσαι κάτι παραπάνω αν κάτσεις παραπάνω. (Κάπου εκεί γεννιέται ο μαλακας συνάδελφος).
Δεν υπάρχουν Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιάς, Πάσχα, αργίες. Κάποιες από αυτές τις μέρες θα δουλεύεις. Για πάντα αν μείνεις νοσοκομειακος γιατρός.
Στις εφημερίες των μεγάλων νοσοκομείων (και αρκετών πιο μικρών) είναι μερικές φορές δύσκολο να βρεις χρόνο να φας, να κατουρησεις και να πιεις νερό. Στα επείγοντα πρέπει να είσαι τέρμα ψυχραιμίας όταν οι ασθενείς θα σου φωνάζουν λέγοντας σου ότι σε πληρώνουν κι οι συγγενείς θα απειλούν να φωνάξουν δικηγόρους. Κι εσύ θα έχεις πει απλά Καλησπέρα, τι πάθατε;
Επικρατεί ένα έντονο φανταριλικι και αν είσαι λίγο ευαίσθητος το.πρωτο τρίμηνο θα γυρίζεις λίγο σπίτι και θα κλαις γιατί υπάρχει περίπτωση να πέσεις σε κάποιον κομπλεξικο μεγάλο που θα σε ταπεινώσει κι έχει την ανάγκη να κάνει στον ειδικευόμενο του ο,τι πέρασε κι αυτός.
Θα έρθεις σε απόλυτη επαφη με θέματα ζωής και θανάτου, αν και εντάξει παραδέχομαι ότι αυτό κάποια στιγμή το συνηθίζεις. Εγώ έχω σκλήρυνει με τα χρόνια. Λυγίζω μόνο αν κάποιος ασθενής νοσηλεύεται καιρό και αποκτώ πιο προσωπική επαφή.
Είναι αρκετά δύσκολα να κρατήσεις ισορροπία στην προσωπική σου ζωή σαν ειδικευόμενος κυρίως, με τόσο ασταθές ωράριο, έλλειψη χρόνου για διάβασμα, τεράστιο ανταγωνισμό.

Η εμπειρία μου είναι σαν ειδικευόμενη γιατρός παθολογικής ειδικότητας σε νοσοκομεία της Αθήνας.
Πολλά αλλάζουν ανάλογα με.την ειδικότητα που κανείς και ειναι καλύτερα ή χειρότερα, με το νοσοκομείο που δουλεύεις, με το αν είσαι ειδικευόμενος νέος-παλιος, επιμελητής. Κτλ κτλ. Μπορει να τα παρουσιάζω όλα μαύρα (και σίγουρα το ίδιο θα κάνει κάποιος σε αντίστοιχη παθολογική ειδικότητα) και να μιλήσεις με κάποιον άλλον (ειδικοτητες δε θίγουμε) που περνάει ζάχαρη. Αλλά γενικά οποίος περνάει ζάχαρη είναι στην πλάτη κάποιου άλλου που κάνει τις δουλειές του όσο αυτός αράζει.

Η άποψη μου , είναι μια κουβέντα που μου είπε ένας γιατρός χρόνια πριν και τότε δεν την άκουγα. "Την ιατρική την παντρεύεσαι"
Ο,τι και να σήμαινει αυτό για τον καθένα. Η ευθύνη είναι τεράστια. Δεν σου επιτρέπεται να κάνεις λάθος. Ωστόσο είναι ομαδική δουλειά. Η πιθανότητα λάθους είναι ελάχιστη όταν κάτι συζητιέται με πολλούς. Δηλαδή θα δω εγώ τον ασθενή με τον νέο.ειδικευομενο, θα το συζητήσουμε με τον επιμελητή, θα πει την άποψη του ο διευθυντής. Οι αποφάσεις είναι ομαδικές. (Εκτός από τις στιγμές που είσαι μόνο σου, αλλά δε θέλω να μπω σε τόσες λεπτομέρειες)

Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό για να απογοητευθω. Δεν περίμενα τίποτα.
Η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές σκέφτομαι ότι δεν αξίζει να το περνάω όλο αυτό. Ωστόσο άλλες.φορες.αντλω φοβερή ικανοποίηση.

Δε θεωρώ ότι η ιατρική είναι κακή επιλογή. Δε νομίζω τελικά ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου. Πολλές φορές είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να αντλείς πληροφορίες από αυτά που έχεις στο μυαλό σου, σε συνδυασμό με την εμπειρία σου και το ένστικτο σου και τον ασθενή για να βρεις τι έχει και να δώσεις λύση.
Θεωρώ ότι η κρατική ανεπάρκεια την κάνουν να φαίνεται ετσι. Οι κάκιστες συνθήκες εργασίας, το φανταριλικι που έχουν εδραιώσει οι μεγαλύτερης ηλικίας γιατροι και το γεγονός ότι λόγω αυτών σε κάνουν να νιώθεις συνεχώς ανεπαρκής. Επίσης ο κόσμος για κάποιον λόγο ειδικά μετά τον κόβιντ είναι εξαιρετικά καχύποπτος και έτοιμος για καυγά. Έρχονται με το google και νομίζουν ότι έχουν άποψη.
Σα να γεμίζεις με νερό ένα τρύπιο μπουκάλι φαίνεται μερικές φορές.

(Ξέχασα να αναφέρω, όταν τελειώσεις τελικά ειδικότητα στα 35 πχ, ψάχνεις να δεις που έχει χώρο για σένα αυτή η αγορά εργασίας μιας και οι διορισμοί είναι λίγοι, ιατρείο κατευθείαν μόνος σου είναι δύσκολα να ανοίξεις και παίζει ρόλο σε ποια πόλη θες να ζήσεις. Κι όλα αυτά περιπλέκονται ακόμα πιο πολύ αν θέλεις να κάνεις οικογένεια)

(Το ξαναδιάβασα και νιώθω ότι σας τρομάζω και δε θα γίνεται γιατροί ενώ αυτό που θέλω απλά να πω είναι κάντε το αν το γουστάρετε πραγματικά σαν σκέψη κι όχι για την κοινωνία, τους γονείς , τα λεφτά και έτσι θα τα καταφέρετε να μην πάθετε mental breakdown )

 

[Johny4Life]

Αυτό που αναφέρεις με τα ηλικιακα όρια, να μην σε αγχώνει. Και όπως είπε και η Pak, ο καθένας στην ζωή του έχει τους ρυθμούς του. Ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα. Και μην επήρεαζεσαι από τον περιγυρο σου.

Γενικώς συμφωνώ με τους συναδέλφους ιατρούς από πάνω, και εγώ ως φοιτητής (ξανά) Ιατρικής τώρα περίπου τα ίδια θα σου πω. Μπορεί να μην κάνω ειδικότητα ακόμα, αλλα το βλέπω με τον τρόπο μου (δεν έχει σημασία πως) ότι λίγο πολύ τα πράγματα στα ελληνικά νοσοκομεία έτσι είναι. Και όχι μόνο εκεί, αλλά και στην σχολή ακόμη. Είναι ωραία η επιστήμη αλλά μέχρι εκεί. Η έπαρση και όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν θέση μέσα σε αυτη.
Πραγματικά χωρίς συνεργασία όπως λέει και η Sozi από πανω, δεν γίνεται τίποτα. Δεν πα να είσαι και ο Dr House, αν δεν έχεις συναδέλφους να στηριχτείς και να σε στηρίξουν ιατρική δεν γίνεται.
Και ακόμα περισσότερο στην χειρουργική. Συνεργασία και αμοιβαίος σεβασμός, βοήθεια και αλληλοστηριξη. Μόνο έτσι.
Το τι γίνεται στην Ελλάδα είναι πικρή ιστορία.

Πραγματικά δεν υπάρχει κάποιος τρόπος να σου πει κάποιος άλλος τι θα κάνεις. Μόνο σου θα το βρεις. Αλλά καλο θα ήταν να ξέρεις όλη την αλήθεια και για τις δύο μεριές. Αν θες να ξαναπροσπαθησεις go for it.


*Προσπάθησα να βάλω παραγράφους για να μην με ξαναμαλωσει η Pak.

 

[Pak]

*Προσπάθησα να βάλω παραγράφους για να μην με ξαναμαλωσει η Pak.

Καλέ θα μου βγει το όνομα της στριμμένης.

Αλλα,ναι αυτό το μήνυμα σου είναι ευανάγνωστο.Btw, πολύ ευγενικά στο είχα προτείνει τότε.

 

[akikos]

Η ιατρική είναι η πιο safe επιλογή. Μικρή φορολογία, μούρη, κύρος, κοινωνική αναγνώριση, δυνατό συνδικάτο με ισχυρά επαγγελματικά δικαιώματα, σίγουρη επαγγελματική απασχόληση με καλό μισθό.

ΗΜΜΥ αν δεν είσαι σίγουρος για το αντικείμενο την κάνεις με ελαφρά.

 

[Appolon]

τοσο χαλια ειναι;

 

[akikos]

τοσο χαλια ειναι;

Μια χαρά είναι αρκεί να σου αρέσει.

 

[Appolon]

εννοω απο χρηματικης αποψης ολα τα επαγγελματα αν το δεις ενδιαφεροντα ειναι

 

[γιαννης_00]

εννοω απο χρηματικης αποψης ολα τα επαγγελματα αν το δεις ενδιαφεροντα ειναι

Οι γιατροι ειναι φτωχοι ανθρωποι δεν παιρνουν πολλα λευτα
Σε δημοσιο νοσομειο στα 45 σου ...2000€ .
Να γινεις ενεργειακος ηλεκτρολογος ειναι χρηματιστηρικο ειδος, ειναι μοδατο

 

[Appolon]

ναι αλλα δεν παιρνουν και δωρακια οι γιατροι;

 

[Joji]

Οι γιατροι ειναι φτωχοι ανθρωποι δεν παιρνουν πολλα λευτα
Σε δημοσιο νοσομειο στα 45 σου ...2000€ .

2.000€ από πότε είναι λίγο στην Ελλάδα;

 

[Appolon]

Οι γιατροι ειναι φτωχοι ανθρωποι δεν παιρνουν πολλα λευτα
Σε δημοσιο νοσομειο στα 45 σου ...2000€ .
Να γινεις ενεργειακος ηλεκτρολογος ειναι χρηματιστηρικο ειδος, ειναι μοδατο

τι εννοεις χρηματιστηρικο ειδος;

 

[Pak]

Εγώ ξέρω ότι οι νέοι γιατροί (νέοι όχι σε ηλικία obviously, αλλά σε προϋπηρεσία δλδ ειδικευόμενοι κλπ) χτυπανε 1.500, αλλα τους βγαίνει ο κ, με το συμπάθειο, από τις εφημερίες.

 

[Samael]

Οι γιατροι ειναι φτωχοι ανθρωποι δεν παιρνουν πολλα λευτα
Σε δημοσιο νοσομειο στα 45 σου ...2000€ .
Να γινεις ενεργειακος ηλεκτρολογος ειναι χρηματιστηρικο ειδος, ειναι μοδατο

Πολύ ωραία και με πολύ καλές προοπτικές η ροή της ενέργειας. Δυστυχώς τα ψυχολογικά προβλήματα είναι στανταράκι όμως.

 

[Joji]

Εγώ ξέρω ότι οι νέοι γιατροί, νέοι όχι σε ηλικία, αλλά σε προϋπηρεσία δλδ ειδικευόμενοι κλπ, χτυπανε 1.500, αλλα τους βγαίνει ο κ, με το συμπάθειο, από τις εφημερίες.

1.500-2.000 είναι το κατώτερο νομίζω και it only goes up from there. Οικογενειακή φίλη, ιατρός, βγάζει 3.000 τον μήνα. Όμως εννοείται είναι πολύ πολύ ψυχοφθόρο, έχει μονίμως στρες.

 

[Pak]

1.500-2.000 είναι το κατώτερο νομίζω και it only goes up from there. Οικογενειακή φίλη, ιατρός, βγάζει 3.000 τον μήνα. Όμως εννοείται είναι πολύ πολύ ψυχοφθόρο, έχει μονίμως στρες.

Ε ναι και γω για το κατώτατο μίλησα, αλλά δεν τα βγάζουν σε καμία περίπτωση εύκολα. Το λέω γιατί άλλοι πτυχιούχοι δουλεύουν πχ για 600€ και απλά έχουμε την τάση να συγκρίνουμε νούμερα, χωρίς να κοιτάμε τι κρύβεται πίσω από αυτά.

 

[Joji]

Ε ναι και γω για το κατώτατο μίλησα, αλλά δεν τα βγάζουν σε καμία περίπτωση εύκολα. Το λέω γιατί άλλοι πτυχιούχοι δουλεύουν πχ για 600€ και απλά έχουμε την τάση να συγκρίνουμε νούμερα, χωρίς να κοιτάμε τι κρύβεται πίσω από αυτά.

Φαντάζομαι αναφέρεσαι σε πτυχιούχους γενικώς τώρα. Ναι, συμφωνώ με το τελευταίο κομμάτι.

 

[Appolon]

Πολύ ωραία και με πολύ καλές προοπτικές η ροή της ενέργειας. Δυστυχώς τα ψυχολογικά προβλήματα είναι στανταράκι όμως.

γιατι να εχεις ψυχολογικα με τη ροη της ενεργειας;;