Η «πρώτη των πρώτων» μεταναστεύει

[Aliona]

Καλά εντάξει μην λέμε και ότι θέλουμε...
Η κοπέλα πήγαινε σε ιδιωτικό,έκανε ιδιαίτερα προφανώς με πολύ καλούς και ακριβούς καθηγητές και δεν είχε άλλα αγχη εκτός από τις εξετάσεις..
Πάρε ένα παιδί σε ένα δημόσιο σχολείο,με ή χωρίς φροντιστήριο,με γονείς που να κινδυνεύει η δουλειά τους μπορεί και άνεργοι να δούμε πως θα τα πάει..
Μην αναδεικνύουμε μόνοι τους αριστούχους...όλοι όσοι πέρασαν εκεί που ήθελαν πέτυχαν και αξίζουν συγχαρητήρια.
Για να πετύχεις το άριστο στις πανελλαδικές εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

σε ολα τα πανεπιστημια [...] μπαινεις αν εχεις λεφτα ή μεσο.

Τα λεφτά δεν μου τρέχουν απ' τα μπατζάκια.... ρε, λες να 'χω θείο τον πρόεδρο του Ελβετικού Πανεπιστημίου και να μην το ξέρω; Πάω να το ψάξω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jonas]

Απλά όπως είδες κάποιοι συνομήλικοί σου και όχι μόνο, εμμένουν στις..κουρτίνες και στα μαλακά καθισματάκια του αμφιθεάτρου. Παραθέτω μια προσωπική εμπειρία μου: το Πανεπιστήμιο εν μέσω κρίσης, ανανέωσε αρκετά αμφιθέατρα με μηχανικούς πίνακες διδασκαλίας (που ανεβοκατεβαίνουν με ρεύμα και υπάρχουν 2-3 φύλλα πίνακα από κάτω ώστε ο γραμμένος πίνακας να είναι σηκωμένος ψηλά και να συνεχίζει ο καθηγητής στον άγραφο πίνακα), αναπαυτικά καθίσματα, ...αλλά οι φοιτητές δυστυχώς δεν έδειξαν τον ανάλογο σεβασμό (χωρίς να γενικεύω). Τα πεντακάθαρα έδρανα γέμισαν σκονάκια, τραγούδια, καρδούλες,..και άλλες μαλακίες.

Νόμιζα ότι το είχαμε κλείσει φιλικά, δεν καταλαβαίνω τώρα γιατί το ξαναπιάνουμε. Σου ανέλυσα πιο πάνω, όσο καλύτερα μπορούσα, ότι δεν υποστηρίζω ότι οι "κουρτίνες και τα μαλακά καθισματάκια του αμφιθεάτρου" θα βάλουν γνώσεις μέσα σε ανεπίδεκτα κεφάλια. Κι εσύ ο ίδιος άλλωστε, λες για την ωραία ανακαίνιση του δικού σας αμφιθεάτρου και, αν καταλαβαίνω καλά από την περιγραφή "πεντακάθαρα έδρανα" και τον ακόλουθο χαρακτηρισμό "μαλακίες", διαφωνείς κι εσύ -όπως και κάθε λογικός άνθρωπος- με την παντελή έλλειψη σεβασμού που επέδειξαν οι συμφοιτητές σου. Συμφωνούμε λοιπόν ότι ένα ευπρεπές, καθαρό περιβάλλον είναι καλύτερο από ένα βρομερό και σιχαμένο. Ωραίααα - πού διαφωνούμε λοιπόν? Για να μιλήσω πιο απλά: ο καλός φοιτητής είναι καλός παντού, νομίζω όμως ότι του αξίζει κι ένα ανάλογο περιβάλλον - όχι απαραίτητα πλούσιο, πολυτελές ή με κουρτινάκια, αλλά ένα που να καλύπτει τις μορφωτικές του ανάγκες (ενημερωμένες βιβλιοθήκες και εργαστήρια) και τις αντικειμενικές στοιχειώδεις ανάγκες υγιεινής (έδρανα χωρίς χυμένους φραπέδες, όχι χαραγμένους πίνακες, τουαλέτες για ανθρώπινη χρήση κτλ). Τώρα, αν κάποιους τους βολεύει αυτό το χάλι ή σε άλλους αρέσει κιόλας, τι να πω, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Επειδή το θέμα -εκτός του ότι είναι εντελώς προφανές- το εξάντλησα και με εξάντλησε, το κλείνω εδώ. Μπορείς να με ειρωνευτείς όσο θες, δεν θα επανέλθω σε μια τόσο άγονη συζήτηση. Τέλος, σοβαρά και χωρίς την παραμικρή διάθεση για ειρωνία σε ευχαριστώ, γιατί μέσα από την σύντομη αυτή μας κουβέντα, συνειδητοποίησα επακριβώς το είδος των συζητήσεων ή και ατόμων που θα πρέπει να αποφύγω πάση θυσία στο πανεπιστήμιο. Ήσουν λοιπόν και χρήσιμος για μένα και διαφωτιστικός. Σου εύχομαι ειλικρινά να έχεις ό,τι επιθυμείς και επιτέλους σε αποχαιρετώ οριστικά. Γεια σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Γνωρίζω φοιτητές αριστούχους στις επιδόσεις τους, αλλά συμβάλλουν στον "βανδαλισμό" της αισθητικής του Πανεπιστημίου. Απλό, μικρό και καθημερινό παράδειγμα, οι χυμένοι καφέδες ή οι γόπες στην πλαστική μοκέτα στις κλίμακες του αμφιθεάτρου ή σε διάφορους χώρους του Τμήματος ή του Πανεπιστημίου. Ο καλός φοιτητής στην χώρα μας, χωρίς να αποκλείω τις εξαιρέσεις ανθρώπων, είναι καλός μόνο στο διάβασμα (αν και σ' αυτό κρατάω πολλές επιφυλάξεις σχετικά με την αντικειμενικότητα των βαθμών που βάζουν οι καθηγητές). Η κουλτούρα της ομαδικής συνεισφοράς εκλείπει ..

Υ.Γ. Δεν απαίτησα να μου απαντήσεις αλλά ούτε και με νοιάζει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giorgos Pamak]

Οι Έλληνες φοιτητές που καθορίζουν την ακαδημαϊκή κοινότητα έχουν άλλη άποψη από τη δική σου.

Αυτό προέκυψε φαντάζομαι μετά από σχετική έρευνα!!!

Έγραψα απλά ότι το University of Heidelberg είναι ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου.
Υ.Γ.
Εκτός από την έπαρση, υπάρχει και το κόμπλεξ κατωτερότητας.
Δυστυχώς το τελευταίο, όταν εκδηλώνεται επιθετικά, τείνει να ισοπεδώνει τα πάντα.

Εγώ πιστεύω είναι βαθύτερα τα αίτια του προβλήματος. Σκέψου για παράδειγμα τον μέσο Έλληνα μαθητή που έχει περάσει σε μια σχολή χαμηλού βαθμολογικού επιπέδου και ποια η καθημερινότητα των 2 πρώτων μηνών μετά τα αποτελέσματα των πανελληνίων. Έχει πρώτων να αντιμετωπίσει την γκρίνια έστω και την καχυποψία των γονιών σχετικά με τις ικανότητές του και ακούει σχεδόν καθημερινά λόγια του τύπου: "Ο μικρός δέν διάβαζε και να που κατέληξε, έ δεν πειράζει μωρέ για όλους έχει η ζωή".

Επίσης τα γεγονότα επιδεινώνονται όταν στην οικογένεια υπάρχει και ένα δεύτερο παιδί το οποίο έχει καταφέρει να επιτύχει σε Πανεπιστημιακό τμήμα και γίνεται άμεση σύγκριση μεταξύ των 2. Μάλιστα είναι λογικό να θέλουν μετά οι γονείς να επενδύσουν τα περιορισμένα χρήματά τους στον γιό που τα πήγε καλύτερα ωσάν μαθητής ή και φοιτητής και αν έχουν ένα "Χ" ποσό στην άκρη θα κοιτάξουν να το επενδύσουν στον "ικανότερο".
Όλα αυτά καλλιεργούν έναν υποσυνείδητο φθόνο για τον διπλανό που προοδεύει μαθησιακά ή και επαγγελματικά και έχεις τάσεις αφορισμού για κάθε τι προς αυτήν την κατεύθυνση.

Άλλα αίτια που μπορεί να οδηγήσουν νέους να καυτηριάζουν την στροφή για σπουδές ορισμένων στο εξωτερικό είναι η επικείμενη Οικονομική κρίση που στερεί το δικαίωμα αυτό σε πολλούς και έτσι εναντιώνονται σε όσους μπορούν να το κάνουν.

Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και το αβυσσαλέο ίντερνετ, όπου τέτοια άτομα μπαίνουν και ξεσπούν για την κατάστασή τους και μέσα σε αυτό το ασφαλές κατά τα άλλα μέσον μπορούν να υβρίζουν και να μειώνουν επιλογές άλλων. Επίσης η ανωνυμία του ίντερνετ τους ωθεί και σε ανάρτηση ψευδών στοιχείων ώστε να "εξυψωθούν" στο όνλάϊν κοινό.
Ευτυχώς σε αυτό το φόρουμ η πλειοψηφία απέχει από τέτοια φαινόμενα, ή μήπως όχι?

Μάλλον στο κυλικείο ήσουν

Μάλλον θα πρέπει να συμφωνήσω...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Aliona]

Άλλα αίτια που μπορεί να οδηγήσουν νέους να καυτηριάζουν την στροφή για σπουδές ορισμένων στο εξωτερικό είναι η επικείμενη Οικονομική κρίση που στερεί το δικαίωμα αυτό σε πολλούς και έτσι εναντιώνονται σε όσους μπορούν να το κάνουν.

Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και το αβυσσαλέο ίντερνετ, όπου τέτοια άτομα μπαίνουν και ξεσπούν για την κατάστασή τους και μέσα σε αυτό το ασφαλές κατά τα άλλα μέσον μπορούν να υβρίζουν και να μειώνουν επιλογές άλλων. Επίσης η ανωνυμία του ίντερνετ τους ωθεί και σε ανάρτηση ψευδών στοιχείων ώστε να "εξυψωθούν" στο όνλάϊν κοινό.
Ευτυχώς σε αυτό το φόρουμ η πλειοψηφία απέχει από τέτοια φαινόμενα, ή μήπως όχι?[/FONT]

Δεν έχει να κάνει με αυτό..
Εγώ έχω την ευκαιρία να σπουδάσω στο εξωτερικό και μάλιστα θα μου ήταν ευκολότερο να πάω στο εξωτερικό όμως προτίμησα να μείνω ελλάδα και να περάσω εδώ.Πέρασα σε καλό πανεπιστήμιο και μάλιστα στην πρώτη επιλογή μου,αυτό που ήθελα πάντα να σπουδάσω.
Όμως η συγκεκριμένη κοπέλα και πολλά ακόμα παιδιά που έχουν την οικονομική δυνατότητα να κάνουν ιδιαίτερα και δεν ζουν αγχωτικές καταστάσεις,έχουν περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν υψηλότερους βαθμούς.
Γιατί είναι δύσκολο και διπλά αγχωτικό να αγωνιάς για το αν θα έχεις να φας την επόμενη μέρα ή τον επόμενο μήνα,αν θα χεις ρεύμα,σπίτι,χρήματα για φροντιστήριο και γενικά να βλέπεις τους γονείς σου να αγχώνονται για την επιβίωση σας.Άσε τα νεύρα..

Δεν έχει να κάνει με κακία και ζήλιες..επιλογή του καθενός είναι που θα σπουδάσει αλλά να μην προβάλλουμε μόνο αυτά γιατί αξίζουν πολλά παιδιά εκεί έξω..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Thoba19]

Αν δεν ηταν η πρωτη το πρωτων θα γινοταν τοσο ντορος δικαιομα της κοπελας να παει οπου θελει. Γιατι η λυση του εξωτερικου αποτελη λυση μονο για τους αποτυχιμενους;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Το πρόβλημα σε αυτή τη χώρα είναι πως οι γονείς μας έχουν καλλιεργήσει την νοοτροπία πως σόνει και καλά πρέπει να σπουδάσουμε και αν δεν έγραψες στις πανελλαδικές είσαι άχρηστος, τούβλο και τεμπέλης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να γράφουν χάλια (έστω όσοι δεν τα πέρνουν ρε παιδί μου) και να περνάνε σε κάτι άκυρες σχολές μόνο και μόνο για να λέει ο γονιός στη θεία Κατίνα ""Αααα το παιδί μου πέρασε στο Πανεπιστήμιο, είνια μορφωμένος επιστήμον" και το παιδί πέρασε Βαλκανικών σπουδών στην Κομμωτινή. Μετά πάει στη σχολή του, τη μισεί από τη πρώτη στιγμή και κάνει αμάν να τελιώσει. Αφού τελιώσει και μετά από 5 χρόνια και από 40.000 ευρώ πεταμένα σε νοίκια κτλ πέρνει ένα πτυχίο με 5, δεν έχει απολύτως κανένα προσόν και ψάχνει για δουλειά. Ε μετά ο γονιός χορτασμένος πλέον που το παιδί του πραγματοποίησε τα όνειρά του (του γονιού), αρχίζει να βρίζει το κράτος και την κοινωνία ""Μα το παιδί μου με πτυχείο να μη βρίσκει δουλειά, που πάει αυτή η χώρα"".

Πρέπει να καταλάβουμε πως τα πανεπηστίμια δεν είναι για όλους και πως αυτό δεν είνια κακό. Το μην έχεις πάει πανεπηστίμειο δε σε κάνει ούτε βλάκα, ούτε αμώρφοτο. Είναι πρωτιμότερο μόλις τελιώσεις το σχολείο να αρχίσεις να δουλεύεις σε κάτι που σου αρέσει και να μαθαίνεις μια δουλειά/τέχνη παρά να τραβιέσαι 5 χρόνια σπουδάζοντας κάτι που δε σαρέσει απλά για να καμαρώνει το σόι.


Όσο για το εξωτερικό παίζει πολύ παραμύθι τώρα τελευταία. Το παρουσιάζουν σαν τη γη της επαγγελίας. Τα πράγματα δεν έτσι. Στο εξωτερικό τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα. Πέραν των πολλών προσόντων που απαιτούνται για να βρεις μια σοβαρή δουλειά έχεις να ανταγωνιστείς και τους ντόπιους που ξέρουν καλύτερα τη γλώσσα, τις συνήθειες, τρόπους συμπεριφοράς κτλ και αυτά μετράνε πολύ.

Εγώ προσωπικά δεν θέλω να φύγω από την Ελλάδα. Ναι τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά όποιος έχει τα μυαλά του στο κεφάλι και είναι πρόθυμος να δουλέψει, να επιμορφοθεί και γενικώς να επενδύσει στον εαυτό του, το μόνο σίγουρο είνια πως θα προοδεύσει ασχέτος οικονομικής κατάστασης της χώρας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ΨΑΡΑΚΙ1993]

Το πρόβλημα σε αυτή τη χώρα είναι πως οι γονείς μας έχουν καλλιεργήσει την νοοτροπία πως σόνει και καλά πρέπει να σπουδάσουμε και αν δεν έγραψες στις πανελλαδικές είσαι άχρηστος, τούβλο και τεμπέλης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να γράφουν χάλια (έστω όσοι δεν τα πέρνουν ρε παιδί μου) και να περνάνε σε κάτι άκυρες σχολές μόνο και μόνο για να λέει ο γονιός στη θεία Κατίνα ""Αααα το παιδί μου πέρασε στο Πανεπιστήμιο, είνια μορφωμένος επιστήμον" και το παιδί πέρασε Βαλκανικών σπουδών στην Κομμωτινή. Μετά πάει στη σχολή του, τη μισεί από τη πρώτη στιγμή και κάνει αμάν να τελιώσει. Αφού τελιώσει και μετά από 5 χρόνια και από 40.000 ευρώ πεταμένα σε νοίκια κτλ πέρνει ένα πτυχίο με 5, δεν έχει απολύτως κανένα προσόν και ψάχνει για δουλειά. Ε μετά ο γονιός χορτασμένος πλέον που το παιδί του πραγματοποίησε τα όνειρά του (του γονιού), αρχίζει να βρίζει το κράτος και την κοινωνία ""Μα το παιδί μου με πτυχείο να μη βρίσκει δουλειά, που πάει αυτή η χώρα"".

Πρέπει να καταλάβουμε πως τα πανεπηστίμια δεν είναι για όλους και πως αυτό δεν είνια κακό. Το μην έχεις πάει πανεπηστίμειο δε σε κάνει ούτε βλάκα, ούτε αμώρφοτο. Είναι πρωτιμότερο μόλις τελιώσεις το σχολείο να αρχίσεις να δουλεύεις σε κάτι που σου αρέσει και να μαθαίνεις μια δουλειά/τέχνη παρά να τραβιέσαι 5 χρόνια σπουδάζοντας κάτι που δε σαρέσει απλά για να καμαρώνει το σόι.


Όσο για το εξωτερικό παίζει πολύ παραμύθι τώρα τελευταία. Το παρουσιάζουν σαν τη γη της επαγγελίας. Τα πράγματα δεν έτσι. Στο εξωτερικό τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα. Πέραν των πολλών προσόντων που απαιτούνται για να βρεις μια σοβαρή δουλειά έχεις να ανταγωνιστείς και τους ντόπιους που ξέρουν καλύτερα τη γλώσσα, τις συνήθειες, τρόπους συμπεριφοράς κτλ και αυτά μετράνε πολύ.

Εγώ προσωπικά δεν θέλω να φύγω από την Ελλάδα. Ναι τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά όποιος έχει τα μυαλά του στο κεφάλι και είναι πρόθυμος να δουλέψει, να επιμορφοθεί και γενικώς να επενδύσει στον εαυτό του, το μόνο σίγουρο είνια πως θα προοδεύσει ασχέτος οικονομικής κατάστασης της χώρας.

πολλα like

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

Άλλα αίτια που μπορεί να οδηγήσουν νέους να καυτηριάζουν την στροφή για σπουδές ορισμένων στο εξωτερικό είναι η επικείμενη Οικονομική κρίση που στερεί το δικαίωμα αυτό σε πολλούς και έτσι εναντιώνονται σε όσους μπορούν να το κάνουν.

Όταν λέμε ότι "και η Κουτσή Μαρία άμα γουστάρει μπορεί να πάει να σπουδάσει έξω" δεν το εννοούμε μόνο σχετικά με τη δυνατότητα εισαγωγής σε κάποιο τμήμα Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης,αλλά ΚΑΙ σχετικά με το οικονομικό!

Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις Ελλήνων που πριν το 2008-2009 είχαν τη δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά τους για σπουδές έξω και τώρα δεν την έχουν!Όσο και να έχουν χτυπηθεί τα εισοδήματα,το budget για "σπουδές τέκνων" λαμβάνεται υπόψη σοβαρά από την εκάστοτε οικογένεια και δε στηρίζεται στο "μεροδούλι-μεροφάι"...
Έτσι υπάρχουν αυτοί που δεν την είχαν εξαρχής (αυτοί που ζούσαν ανέκαθεν κάτω απ'το όριο της φτώχειας και δε ξέρουν όχι που και πως θα σπουδάσουν τα παιδιά τους αλλά τι τους ξημερώνει αύριο κι αν θα ζουν μεθαύριο) και αυτοί που κουτσά στραβά θα στείλουν τα παιδιά τους στο Εξωτερικό!Θες με αποταμιεύσεις του παρελθόντος,με ξεπούλημα ακινήτου/γης,με δανεικά,τρόποι αποπληρωμής κόστους σπουδών και δυνατότητες χρηματοδότησης υπάρχουν δεκάδες...

Οι επιλογές είναι άφθονες,τα Αγγλόφωνα προγράμματα πλέον ανθίζουν σε όλες τις ΜΗ Αγγλόφωνες χώρες και όποιο παιδί γουστάρει πάει "έξω",όποιο δε γουστάρει κάθεται στ'αυγά του,απλά!

Αν δεν ηταν η πρωτη το πρωτων θα γινοταν τοσο ντορος δικαιομα της κοπελας να παει οπου θελει. Γιατι η λυση του εξωτερικου αποτελη λυση μονο για τους αποτυχιμενους;

Βασικά έδειξα το εν λόγω θέμα σ'ένα φίλο που σπουδάζει Χαϊδελβέργη και μου λέει "ρε μαλάκα κορόιδο με πιάσανε,δε με βγάλανε κι εμένα στα κανάλια οι φούστηδες"!

1)Όσο για το εξωτερικό παίζει πολύ παραμύθι τώρα τελευταία. Το παρουσιάζουν σαν τη γη της επαγγελίας. Τα πράγματα δεν έτσι. Στο εξωτερικό τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα. Πέραν των πολλών προσόντων που απαιτούνται για να βρεις μια σοβαρή δουλειά έχεις να ανταγωνιστείς και τους ντόπιους που ξέρουν καλύτερα τη γλώσσα, τις συνήθειες, τρόπους συμπεριφοράς κτλ και αυτά μετράνε πολύ.

2)Εγώ προσωπικά δεν θέλω να φύγω από την Ελλάδα. Ναι τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά όποιος έχει τα μυαλά του στο κεφάλι και είναι πρόθυμος να δουλέψει, να επιμορφοθεί και γενικώς να επενδύσει στον εαυτό του, το μόνο σίγουρο είνια πως θα προοδεύσει ασχέτος οικονομικής κατάστασης της χώρας.

1)Οι μόνοι που στεριώνουν σε καλές δουλειές έξω απ'αυτούς που ακούω να φεύγουν,είναι αυτοί που πρώτα εργάστηκαν για μερικά χρόνια στην Ελλάδα πάνω στο αντικείμενο τους...όσοι φύγανε "στο έτσι" ή δουλεύουν σε θέσεις κατώτερες του αναμενόμενου ή γύρισαν πίσω!
Δε θέλουν αμούστακους πτυχιούχους με "0" ουσιαστικά προσόντα να "τους μάθουν τη δουλειά",έτοιμους "ψημένους" επιστήμονες θέλουν!Γι'αυτό και πρόκοψαν άλλωστε...

2)Ανάλογα με τι θες να ασχοληθείς...στους περισσότερους τομείς εκ των πραγμάτων θα αναγκαστείς να αναζητήσεις απασχόληση σε ξένη χώρα γιατί εδώ δε θα βρίσκεις ούτε εταιρία να σου προσφέρει "το κάτι παραπάνω" (σε αντικείμενο κυρίως και σε χρήμα δευτερευόντως) ούτε "αγορά" που θα αφομοιώσει το προϊόν/υπηρεσία που ενδεχομένως θα αναπτύξεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

1)Οι μόνοι που στεριώνουν σε καλές δουλειές έξω απ'αυτούς που ακούω να φεύγουν,είναι αυτοί που πρώτα εργάστηκαν για μερικά χρόνια στην Ελλάδα πάνω στο αντικείμενο τους...όσοι φύγανε "στο έτσι" ή δουλεύουν σε θέσεις κατώτερες του αναμενόμενου ή γύρισαν πίσω!
Δε θέλουν αμούστακους πτυχιούχους με "0" ουσιαστικά προσόντα να "τους μάθουν τη δουλειά",έτοιμους "ψημένους" επιστήμονες θέλουν!Γι'αυτό και πρόκοψαν άλλωστε...

2)Ανάλογα με τι θες να ασχοληθείς...στους περισσότερους τομείς εκ των πραγμάτων θα αναγκαστείς να αναζητήσεις απασχόληση σε ξένη χώρα γιατί εδώ δε θα βρίσκεις ούτε εταιρία να σου προσφέρει "το κάτι παραπάνω" (σε αντικείμενο κυρίως και σε χρήμα δευτερευόντως) ούτε "αγορά" που θα αφομοιώσει το προϊόν/υπηρεσία που ενδεχομένως θα αναπτύξεις...

1) Σωστό

2) Το κακό είναι πως στους νέους κυριαρχεί αυτή η νοοτροπία. Όταν θέλω να ασχοληθώ με κάτι πρέπει να είμαι υπάλληλος. Γιατί κανείς δεν σκέφτεται πλέον πως να κάνει μια δική του εταιρία/επιχείρηση και όλοι κοιτάνε να ''τρουπώσουν'' κάπου όπως έλεγε και ο Βουτσάς?
Ναι θέλει παραπάνω γνώσεις και ψάξιμο καθώς και ρίσκο αλλά όλα τα καλά πράγματα στη ζωή θέλουν κόπο. Μετά θα μου πεις η αγορά στην Ελλάδα είναι χάλια και τότε θα πω πως ποτέ η αγορά δεν ήταν φιλική προς τα νέα ξεκινήματα σε καμία χώρα, αυτό όμως δεν είναι λόγος να μην ξεκινά κανείς κάτι. Όταν έχεις όνειρα τα κυνηγάς και δεν συμβιβάζεσαι με τη μετριότητα. Αν το κάνεις σημαίνει πως τα όνειρά σου δεν ήταν πραγματικά ή πως δεν είχες τα κότσια να τα ακολουθήσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Ξεχασμένε, πρέπει να λάβουμε υπόψιν ότι τα προγράμματα σπουδών των Ελληνικών Πανεπιστημίων δεν δημιουργούν κίνητρα επιχειρηματικότητας. Είναι σπουδές για το δημόσιο, ακόμη και οι επιστήμες "διοίκησης" είναι τελείως θεωρητικές. Αυτό πρέπει να αλλάξει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Ξεχασμένε, πρέπει να λάβουμε υπόψιν ότι τα προγράμματα σπουδών των Ελληνικών Πανεπιστημίων δεν δημιουργούν κίνητρα επιχειρηματικότητας. Είναι σπουδές για το δημόσιο, ακόμη και οι επιστήμες "διοίκησης" είναι τελείως θεωρητικές. Αυτό πρέπει να αλλάξει.

Λάθος το μυαλό τον φοιτιτών είναι για το δημόσιο. Τα κίνητρα μη περιμένεις να στα δημιουργήσει η σχολή, πρέπει να τα αναπτύξεις μόνος σου. Στην Ελλάδα μπορεί να έχουμε αρκέτες άθλιες σχολές που φτιάχτηκαν για κομματικούς λόγους, αλλά έχουμε και αρκετές πολύ καλές σχολές. Το ΑΠΘ π.χ. το τμήμα Θετικών Επιστημών που το ξέρω έχει εξαίρετους καθηγητές στην πλειοψηφία του καθώς και καλό πρόγραμμα σπουδών που μόνο δημοσίου δεν το λες.

Το θέμα είναι να είσαι εσύ συνειδιτοποιημένος σαν φοιτιτής και να ξέρεις τι ζητάς από τη σχολή σου. Επίσης ένα πράγμα που πρέπει να μάθεις στο πανεπιστήμιο είναι πως δεν είναι λύκειο. Στο πανεπιστήμιο βασίζεσαι κατά κόρον στην δική σου μελέτη και προσπάθεια. Αν βλέπεις πως η σχολή σου δε σε καλύπτει σε κάποιο τομέα τότε απλά διαβάζεις και ερευνάς μόνος σου. Σήμερα που η γνώση είναι ελεύθερη μέσω Internet δεν υπάρχουν δικαιολογίες.

Όταν μια σχολή π.χ. παραχωρεί σε έναν φοιτιτή 30 συγγράματα κορυφαίων επιστημόνων που το καθένα έξω κάνει 60 ευρώ, εντελώς δωρεάν και από αυτά διαβάζει δύο κεφάλαια ίσα ίσα για να περάσει το μάθημα με 5 τότε δε φταίει η σχολή για τα κίνητρα αυτού του ατόμου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

1)Το κακό είναι πως στους νέους κυριαρχεί αυτή η νοοτροπία. Όταν θέλω να ασχοληθώ με κάτι πρέπει να είμαι υπάλληλος. Γιατί κανείς δεν σκέφτεται πλέον πως να κάνει μια δική του εταιρία/επιχείρηση και όλοι κοιτάνε να ''τρουπώσουν'' κάπου όπως έλεγε και ο Βουτσάς?
Ναι θέλει παραπάνω γνώσεις και ψάξιμο καθώς και ρίσκο αλλά όλα τα καλά πράγματα στη ζωή θέλουν κόπο. 2)Μετά θα μου πεις η αγορά στην Ελλάδα είναι χάλια και τότε θα πω πως ποτέ η αγορά δεν ήταν φιλική προς τα νέα ξεκινήματα σε καμία χώρα, αυτό όμως δεν είναι λόγος να μην ξεκινά κανείς κάτι. 3)Όταν έχεις όνειρα τα κυνηγάς και δεν συμβιβάζεσαι με τη μετριότητα. Αν το κάνεις σημαίνει πως τα όνειρά σου δεν ήταν πραγματικά ή πως δεν είχες τα κότσια να τα ακολουθήσεις.

1)Οι "επιχειρηματικές ιδέες" φίλε μου ΣΥΝΗΘΩΣ δε γεννιούνται ξαφνικά εκεί που τρως στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς σου!
Πας πρώτα κάπου να δουλέψεις πάνω στο αντικείμενο σου για να μάθεις που παν τα τέσσερα...μετά αφού "γίνεις ξεφτέρι" σ'αυτά που κάνεις κάθε μέρα (δηλαδή στην εργασιακή "ρουτίνα") τότε αρχίζεις να σκέφτεσαι παραπέρα και να αναπτύσσεις σιγά σιγά την ιδέα σου,πρώτα στο μυαλό και μετά "στο χαρτί"!Και προφανώς όσο πιο μεγάλη είναι η εταιρία στην οποία θα ξεκινήσεις,τόσο περισσότερες ευκαιρίες για ανάπτυξη ιδεών και καινοτομίας θα έχεις!Κι αν η εταιρία αυτή εδρεύει και στο Εξωτερικό ακόμη καλύτερα,θα δεις άλλα πράγματα που θα τα προσαρμόσεις στην "εδώ" πραγματικότητα ανάλογα...
Πως θα ξεκινήσεις λοιπόν το οτιδήποτε (προφανώς δε μιλάμε για ψητοπωλείο ή κωλόμπαρο αλλά κάτι ΚΑΛΟ) χωρίς να έχεις εργαστεί κάπου;

2)Άλλο το αν "είναι φιλική ή όχι" μια αγορά,ΔΕΝ αναφέρομαι σε αυτό αλλά στο ότι αν την αγορά αυτή τη γυρίσεις ανάποδα δε θα πέσει ούτε καρφίτσα!
Ακόμη κι αν σου έρθει η επιφοίτηση κι είσαι στα πρόθυρα να αναπτύξεις κάτι πολύ σπουδαίο (λέμε τώρα),στην Ελληνική αγορά θα πάει 100% χαμένο!Γιατί να μη πας να το κάνεις σε μια πιο στιβαρή και φερέγγυα οικονομία με καταναλωτές με μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη;
Τι θα κάνεις,θα κάθεσαι εδώ να σε τρέχουν από υπηρεσία σε υπηρεσία οι κωλογραφειοκράτες,να σου παίρνει το 50%+ των κερδών σου η εφορία (για να το δώσει μετά στους τοκογλύφους και στα γαμησιάτικα αντί για την πραγματική οικονομία και τις υπηρεσίες προς τον πολίτη) και να ψάχνεις πελάτη με το δίκανο;

3)Καλά τα όνειρα φίλε μου αλλά είναι για τον ύπνο!
Η πραγματικότητα δυστυχώς είναι διαφορετική...και οκ,αν είσαι μόνος σου και κουβαλάς τρέλα δε σε πολυνοιάζει!Αν έχεις όμως οικογένεια τι κάνεις,βάζεις τα κεφάλια τους στον τορβά μαζί με το δικό σου;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

1)Οι "επιχειρηματικές ιδέες" φίλε μου ΣΥΝΗΘΩΣ δε γεννιούνται ξαφνικά εκεί που τρως στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς σου!
Πας πρώτα κάπου να δουλέψεις πάνω στο αντικείμενο σου για να μάθεις που παν τα τέσσερα...μετά αφού "γίνεις ξεφτέρι" σ'αυτά που κάνεις κάθε μέρα (δηλαδή στην εργασιακή "ρουτίνα") τότε αρχίζεις να σκέφτεσαι παραπέρα και να αναπτύσσεις σιγά σιγά την ιδέα σου,πρώτα στο μυαλό και μετά "στο χαρτί"!Και προφανώς όσο πιο μεγάλη είναι η εταιρία στην οποία θα ξεκινήσεις,τόσο περισσότερες ευκαιρίες για ανάπτυξη ιδεών και καινοτομίας θα έχεις!Κι αν η εταιρία αυτή εδρεύει και στο Εξωτερικό ακόμη καλύτερα,θα δεις άλλα πράγματα που θα τα προσαρμόσεις στην "εδώ" πραγματικότητα ανάλογα...
Πως θα ξεκινήσεις λοιπόν το οτιδήποτε (προφανώς δε μιλάμε για ψητοπωλείο ή κωλόμπαρο αλλά κάτι ΚΑΛΟ) χωρίς να έχεις εργαστεί κάπου;

2)Άλλο το αν "είναι φιλική ή όχι" μια αγορά,ΔΕΝ αναφέρομαι σε αυτό αλλά στο ότι αν την αγορά αυτή τη γυρίσεις ανάποδα δε θα πέσει ούτε καρφίτσα!
Ακόμη κι αν σου έρθει η επιφοίτηση κι είσαι στα πρόθυρα να αναπτύξεις κάτι πολύ σπουδαίο (λέμε τώρα),στην Ελληνική αγορά θα πάει 100% χαμένο!Γιατί να μη πας να το κάνεις σε μια πιο στιβαρή και φερέγγυα οικονομία με καταναλωτές με μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη;
Τι θα κάνεις,θα κάθεσαι εδώ να σε τρέχουν από υπηρεσία σε υπηρεσία οι κωλογραφειοκράτες,να σου παίρνει το 50%+ των κερδών σου η εφορία (για να το δώσει μετά στους τοκογλύφους και στα γαμησιάτικα αντί για την πραγματική οικονομία και τις υπηρεσίες προς τον πολίτη) και να ψάχνεις πελάτη με το δίκανο;

3)Καλά τα όνειρα φίλε μου αλλά είναι για τον ύπνο!
Η πραγματικότητα δυστυχώς είναι διαφορετική...και οκ,αν είσαι μόνος σου και κουβαλάς τρέλα δε σε πολυνοιάζει!Αν έχεις όμως οικογένεια τι κάνεις,βάζεις τα κεφάλια τους στον τορβά μαζί με το δικό σου;

1) Έχουμε πολλά παραδείγματα νέων επιχειρηματιών που ξεκίνησαν όντας ακόμα φοιτιτές και χωρίς πείρα, Bill Gates, Steve Jobs, Steve Wosniak , Mark Zuckerberg κα. Πιστεύεις πως αυτοί θα είχαν φτάσει εκεί που φτάσανε αν απλώς τα παρατούσαν και λέγαν που πάω εγώ χωρίς πείρα να εφαρμόσω την ιδέα μου κάτσε να αποκτήσω πρώτα 10 χρόνια εργασιακής εμπειρίας και βλέπουμε.

2) Συμφωνώ για το μπάχαλο που επικρατεί στην Ελλάδα και το εμπόδιο ''κράτος'' για τις νέες επιχειρήσεις αυτό όμως είναι απλά άλλο ένα εμπόδιο που πρέπει και μπορεί να υπερπηδηθεί. Και ναι συμφωνώ πως δε μπορείς να συγκρίνεις την Ελλάδα με την Αμερική αλλά πλέον η αγορά είναι παγκόσμια και αν ιδέα σου είναι πραγματικά καλή δεν υπάρχει λόγος να μίνει μόνο εντός συνόρων

3) Τα όνειρα είναι οι στόχοι που βάζουμε. Αν δεν έχεις ένα στόχο στη ζωή σου, αν δε κοιτάς σε μία κατεύθυνση τότε απλώς θα πας όπου σε πάει το κύμμα. Αναφερόμουν στους νέους όχι στους οικογενειάρχες,αλλά και αυτοί κάποτε ήταν νέοι, χωρίς παιδιά και υποχρεώσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.