prinCess.
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Hydra
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ChRistiNOulaa..
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ilint_ntara
Εκκολαπτόμενο μέλος
Όχι όμως με την κακή έννοια της ζήλιας...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
.:aLeX:.
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
maraki love
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
M4dn3sS
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
annaki!
Εκκολαπτόμενο μέλος
Για πείτε λοιπόν...
Ζηλεύετε;(τους συντρόφους σας κυρίως)
Και αν ναι,πώς αντιδράτε;Τι ποιο ακραίο έχετε κάνει τυφλωμένοι απο την ζήλεια;
Νομίζω θα έχει ενδιαφέρον αυτή τη συζήτηση.
Ξεκινάω εγώ..
Ζηλεύω αρκετά Αλλά καταφέρνω να το κρύβω πολύ καλά...Κάποιες φορές φτάνω στο άλλο άκρο,να φαίνομαι αδιάφορη.
Ξέρω πως η ζήλεια δηλώνει έλλειψη αυτοπεποίθησης αλλά κάπου πιστεύω πως είναι και ένα φυσιολογικό συναίσθημα.Αρκεί να μην αγγίζει τα όρια της παράνοιας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Iliaki
Πολύ δραστήριο μέλος
Χμ.. Όταν ζηλεύει ο άλλος όμως... Μου την βαράει από ένα σημείο και μετά... Και πολλές φορές φτάνω στο σημείο να κάνω καβγά, επειδή ζηλεύει ο άλλος
Είναι κολακευτικό αλλά ώρες ώρες(και κυρίως) απίστευτα κουραστικό.. Και φτάνει να γίνεται και παρανοϊκό!
Τώρα όσο για το τι έχω κάνει.. Μια φορά που ζήλευα πολύυυ(και είχα δίκιο να σημειωθεί αυτό), είχα αρχίσει να φωνάζω πολύ Αλλά μετά από λίγο συνήλθα..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Σας κολακεύει να ζηλεύει ο άλλος. Μεταξύ μας τον κάνετε και επίτηδες να ζηλέψει. Αλλά άμα ζηλεύει θυμώνετε. Τώρα τα χαλάμε.
Και ποια είναι τα λογικά πλαίσια? Μήπως αυτά που κάθε φορά εσείς νομίζετε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fly
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
13diagoras
Δραστήριο μέλος
Παλιοτερα "ζηλευα"(δεν μαρεσει η λεξη, δεν ξερω γιατι)και μαλιστα συχνα,αλλα κυριως πολυ ανωτερους.Ομως μετα απο καμποσο καιρο πεισθηκα πως δεν ειναι δυνατον να υπαρχει ζηλεια-εκ μερους μου-διοτι πιστευω πως συνολικα κανεις δεν ειναι ανωτερος απο κανεναν(δεν εννοω οτι π.χ. ειναι το ιδιο εξυπνοι,αλλα οπως ειπα το κοιταω συνολικα)...
Ετσι λοιπον μονο προτυπα εχω πλεον σε εκεινο το οποιο υστερω και θελω να αναπτυξω...
Παντως δεν την κατακρινω,καθως ειναι φυσιολογικο "φαινομενο.
Αυτα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
prinCess.
Επιφανές μέλος
Και ζηλεύω τα πάντα όλα. Τα παίρνω συνέχεια, ειδικά όταν το κάνετε επίτηδες τα αγόρια είναι το χειρότερό μου. Ενώ θέλω να το παίξω ανώτερη και κουλ μετά από μερικά λεπτά ξεσπάω, πετάω κρυάδες, σπόντες, ξενερώνω (κι ας είναι φαντασία μου). Μάλιστα πολύ συχνά επειδή γενικά δε το ξεχνάω εύκολα, το χτυπάω συνέχεια στον άλλον με αποτέλεσμα να φτάνει στα όριά του και να μαλώνουμε. Το χειρότερό μου;; Ε νομίζω πάντα τα ίδια κάνω και πάντα καταλήγω να ψιλοβρίζω.
Επίσης, θέλω το αγόρι μου ΝΑ ΖΗΛΕΥΕΙ, γιατί είμαι της άποψης ότι άμα δε ζηλεύεις δεν υπάρχει κάτι στον ορίζοντα, και γενικά μ' αρέσει, πώς να το κάνομεν δηλαδή; Από την άλλη είναι κι αυτό που λέει ο Δίας. Άμα ζηλεύει πολύ καταντάει κουραστικό και ξενερωτικό.
Οπότε δε ξέρω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
annaki!
Εκκολαπτόμενο μέλος
Δια δεν είμαστε οι μόνες που κάνουμε καυγάδες για την ζήλεια.Το κάνετε και εσείς(Έλα,μεταξύ μας είμαστε )Απ'την δική μου εμπειρία τουλάχιστον,τα αγόρια κάνουν περισσότερους καυγάδες.Εμείς κάνουμε άλλαΚορίτσια ζηλεύετε. Και μάλιστα ζηλεύετε και πολύ. Ας προσπαθείτε να το κρύψετε. Και επειδή ζηλεύετε κάνετε και καυγάδες. Ωραία μέχρι εδώ.
Σας κολακεύει να ζηλεύει ο άλλος. Μεταξύ μας τον κάνετε και επίτηδες να ζηλέψει. Αλλά άμα ζηλεύει θυμώνετε. Τώρα τα χαλάμε.
Και ποια είναι τα λογικά πλαίσια? Μήπως αυτά που κάθε φορά εσείς νομίζετε?
Λογικά πλαίσια για εμένα είναι να μην ταράζεται η σχέση απο ζήλειες.Να μην φτάνουμε σε υπερβολές (πχ.''δεν θα πας εκεί γιατί θα κοιτάξεις άλλους/ες'',''αυτός που πέρασε σε κοίταξε'',''θα πάω να πλακώσω τον κολλητό σου γιατί σε κοιτάει με άλλο μάτι''...και άλλα χαριτωμένα).Εντάξει ένα μικρό καυγαδάκι(να ξεβαλτώνουμε κιόλας )αλλά να μην φτάνει το ζεύγος στα άκρα.Θα μου πεις,αν υπάρχει το τερατάκι με τα πράσινα μάτια,κάπου έχει χαθεί η εμπιστοσύνη.Ή πολύ απλά είσαι πολύ ερωτευμένος.Και άντε μετά να βρεις άκρα και μέση και τέλος
ε ναι λοιπον το παραδεχομαι!!! Ζ Η Λ Ε Υ Ω!!!πολυ!!!!! απλα δεν φταινω σε ακρατοτητες!!! δεν μου εχει δωσει βεβαια κανενα δικαιωμα! απλα εγω ως περιεργη και ζηλιαρογατα εχω βρει ολες τις πρωην στο φεισμπουκ!!κανονικη ερευνα!!ουτε ο πουαρο ετσι!!!χαχαχα
Τστστστς...κατινιές!
(Και δεν είσαι η μόνη)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
woochoogirl
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Angelique.
Διακεκριμένο μέλος
Θεωρώ πως η ζήλεια ως έννοια και ως συναίσθημα εμπεριέχει μέσα της σε μεγάλο βαθμό την κτητικότητα.
Θεωρούμε δηλαδή ότι κάποιος μας "ανήκει" ή ότι είναι κτήμα μας κατά κάποιο λανθασμένο τρόπο γι'αυτό και ζηλεύουμε όταν κάποιος μας "απομακρύνει" από αυτόν.
Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση για το ότι ζηλεύουμε,είναι κάτι το τελείως εγωιστικό.
Ωστόσο παραμένει ένα συναίσθημα και η ζήλεια.
Δεν υπάρχουν κατά τη γνώμη μου "καλά" ή "άσχημα" συναισθήματα.
Άσχημος μπορεί να είναι ο τρόπος με τον οποίον τα διαχειριζόμαστε και τα αντιμετωπίζουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
prinCess.
Επιφανές μέλος
Λάουρα είσαι το άλλο μου μισό. Ζηλεύω υπερβολικά, τον τελευταίο χρόνο το έχω περιορίσει αρκετά και το αγόρι μου ησύχασε, αλλά γενικά βγάζω νύχια αν δω κάποια γύρω, χεχε
Έτσι πρέπει!
(Αγόρια μη τρομάζετε)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
annaki!
Εκκολαπτόμενο μέλος
Συμφωνώ απόλυτα.Αλλά σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μην είσαι κτητικός σαν χαρακτήρας αλλά να μετατραπείς λόγω έρωτα.Δηλαδή να νιώθεις τον άλλον σαν το άλλο σου μισό και συγχρόνως να φοβάσαι μην χάσεις ένα κομμάτι του εαυτού σου,ουσιαστικά...
Προσπαθώ να μην καταδικάσω τους ζηλιάρηδες!
Είναι και αυτό ένα συναίσθημα...
Λάουρα....λες?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Eupatridis
Πολύ δραστήριο μέλος
Αλλα,τουλάχιστον το κρύβω.Έαν δω ύποπτη ενέργεια αντιπάλου,αυτόματα ενεργοποιειται radar Κάθομαι σε μια γωνίτσα,διαβάζοντας και καλα εφημερίδα(ανάποδα) και κοιτάω με μισό μάτι τον εισβολέα.
Σκέφτομαι να μάθω ράψιμο και να παω σπίτι της και να ράψω ολα τα μίνι και τα κοντά σορτσάκια,σε ενα ωραιότατο φόρεμα
Πάντως,περα απο την πλάκα,έτσι οπως δεν θέλω να μου γίνονται σκηνές για το συγκεκριμένο θέμα,ετσι δεν κάνω και εγω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 1 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.