nPb
Επιφανές μέλος
μην υπερβάλλετε. ζούμε στον πλανήτη γη.
στον πλανήτη Ελλάδα ζούμε...
ο πλανήτης Γη έχει άλλες συμπεριφορές διαφορετικές από τον πλανήτη Ελλάδα, στον ερωτικό τομέα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Konstans29185
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ξαφνικά η γυναίκα έγινε το κοριτσούδι που έχει βάλει αυτοσκοπό να παίξει με όλο τον ανδρικό πληθυσμό στα 17 και στα 30 να νοικοκυρευτεί με ένα αντράκι χαμηλής νοημοσύνης που θα έχει ταλέντο στο λέγειν (είσαι κούκλα,πανέμορφη,θεά) και μεγάλο,παχουλό πορτοφόλι.Εντάξει,όσο ζεις μαθαίνεις.Κι εγώ που νόμιζα ότι ήταν η τσουλάρα όταν έκανε το πρώτο βήμα για να προσεγγίσει ένα αγόρι και η παρθενόπη όταν περίμενε ο άντρας να το κάνει.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς όλα αυτά πηγάζουν από τον κομπλεξισμό του άντρα.Ο άντρας μπακούρι/χρόνια ανέγγιχτος θεωρεί όλες τις γυναίκες ρηχές,ματαιόδοξες,αναποφάσιστες μπλα μπλα μπλα.Δηλαδή καμάρι μου,ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση η τεχνική του φλερτ σου να είναι για τα σκουπίδια;Ξεκινάς μια γνωριμία επειδή σου γυάλισε το πιπίνι και αρχίζεις τα είσαι πολύ όμορφη,είσαι ξεχωριστή,δεν είσαι σαν τις άλλες και έχω γνωρίσει πολλά μπάζα κοκ...Εγώ θα σκεφτόμουν μόνο αυτό "λιγούρι-απομακρύνσου όσο πιο γρήγορα μπορείς".Τώρα αν η ατάκα "σε βλέπω σα φίλο" δεν αρέσει...Ας πάμε στο "είσαι και πολύ λιγούρι" και τότε θα παρακαλάτε να γυρίσουν οι παλιές καλές εποχές που σας βλέπαμε φίλους
Όσο για τα αγόρια που δεν έχει τύχει να κάνουν σχέση και θεωρούν τις γυναίκες πολύπλοκες ένα έχω να πω:
Όσο ωραία και αν φαίνεται στο μυαλό σας η συνταγή να φλερτάρετε μια κοπέλα που γνωρίζετε ελάχιστα ή που λέτε μόνο ένα γεια στο μάθημα της πληροφορικής δε νομίζω ότι είναι.Παίρνω μεγάλη ευθύνη να βάλω τις προτιμήσεις όλων των γυναικών μέσα στις δικές μου,αλλά θα το κάνω.
Ναι οκ,οι γυναίκες χρειάζονται ασφάλεια,προστασία κλπ.Αλλά ουσιαστικά αυτός ο διαχωρισμός οι γυναίκες αυτό,οι άντρες αυτό δεν έχει νόημα.Δηλαδή ένας σοβαρός άνθρωπος (πέραν του φύλου) αυτό δε θέλει;Να έχει ένα άτομο δίπλα του που θα ξέρει ότι μπορεί να στηριχτεί πάνω του,να τον εμπιστευτεί;Δε νομίζω ότι μόνο οι γυναίκες το ζητάνε αυτό.
Κάτι τέτοιο δεν μπορείς να το βρεις όταν ξεκινάς φλερτ με έναν άσχετο που γνώρισες στο κλαμπ ή όταν κολλούσατε αφίσες στη σχολή (ναι τότε που κάνατε τα χαμαλίκια των κομματόσκυλων).Και άντε,πες ότι κάνετε σχέση γιατί είσαι κούκλος,είναι κούκλα,γουστάρεστε,υπάρχει έλξη.Και μετά;Στην καλή βερσιόν έρχεται και ο έρωτας.Στην πιο πιθανή,αφού κάνετε το κομμάτι σας,ένας από τους δύο βαριέται και χωρίζει.Ο έρωτας είναι θέμα συγκυριών.Και όταν κάποιος θέλει να κάνει μια καλή σχέση μαθαίνει να περιμένει.Η υπομονή είναι αρετή.Σαφώς ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι σχέση θέλει.Είναι το μόνο εύκολο πλέον.Αλλά καλά θα είναι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να σταματήσουμε τα "άνδρες γουρούνια,γυναίκες τσούλες" και δεν ξέρω τι.Η υπομονή θα σου χαρίσει πρώτα έναν καλό φίλο.Η φιλία είναι αυτή που δυναμώνει την εμπιστοσύνη και την προστασία που όλοι αναζητάμε σε μια σχέση.Και μετά αν έλθει ο έρωτας,αμοιβαία,καλώς.Ξέρω ότι είναι σπάνιο.Και σίγουρα δεν είναι ουτοπία των γυναικών.Αν αρνηθούν οι άντρες ότι θέλουν κάτι παρόμοιο απλά ψεύδονται.
Οκ,αυτά γίνονται μόνο στα παραμύθια.Και δεν αρνούμαι ότι κι εγώ έχω κάνει σχέσεις που δεν είχαν να κάνουν με το πως το έχω στο μυαλό μου.Το αν έφαγα τα μούτρα μου στο τέλος δεν το χρεώνω σε κανένα.Εγώ συμβιβάστηκα,εγώ δεν μπόρεσα να προσφέρω όσα έπρεπε ή εγώ βαρέθηκα.Αυτό δε με κάνει τσούλα,αναποφάσιστη κλπ πάντως.
Αυτά από μένα.Συνοπτικά..Κάντε σχέσεις ΚΑΙ αναλάβετε ευθύνες.Συνήθως σε μια σχέση ή σχεδόν σχέση που χάλασε,έχουν κάνει λάθος και οι δύο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Γιατί θα πρέπει οπωσδήποτε η τεχνική του φλέρτ από την πλευρά του άντρα, να είναι για τα σκουπίδια;
Γιατί πάντα οι γυναίκες να είναι οι σωστές; Ισότητα δυο φύλων δεν έχουμε; Γιατί να μην αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας εκεί που πρέπει, εκατέρωθεν, αλλά προτιμάμε να παίζουμε το ίδιο παιχνίδι με αλλαγμένη τράπουλα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Eupatridis
Πολύ δραστήριο μέλος
Μην προσποιηθείς , μην αλλάξεις τον χαρακτήρα σου . Οι κοπέλες (οι περισσότερες ,τουλάχιστον) θα εκτιμήσουν ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fly
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Konstans29185
Εκκολαπτόμενο μέλος
Και τώρα μπορώ να ρωτήσω...Που ακριβώς λέω ότι οι γυναίκες είναι τέλειες και τα κάνουν όλα σωστά;Εγώ μίλησα για μία κατηγορία αντρών,τα λιγούρια.Και πραγματικά αν ένιωσες ότι πρέπει να αμυνθείς εκ μέρους αυτής της κατηγορίας είναι κάτι στο οποίο δεν μπορώ να βοηθήσω και ούτε πρόκειται να επιχειρηματολογήσω.Όταν κάποιος από τα 10 φλερτ στα 9 έχει φάει χυλόπιτα σίγουρα δε φταίνε μόνο οι γυναίκες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ειμαι 17 χρονων! Τοσα χρονια στο σχολειο τοσες φιλιες μια κοπελα δεν ειχα! και να πω οτι ειμαι ασχημος δεν ειμαι! Να πω οτι δεν εχω χιουμορ ολοι εχουν να λενε! Και φιλους εχω που με αγαπανε! Γιατι ομως να μην εχω κοπελα? Ποτε δεν ειχα! Βλεπω ολους γυρω μου συνομιλικους ακομα και μικροτερους και εχουν ενω εγω τιποτα!
Άκου παλικάρι μου... Άκου λίγο γιατί σπαράζει η καρδιά μου να ακούω νέα αγόρια να μιλάνε έτσι. Και ναι, για Κύλωνας έχω καρδιά και κάτι νιώθει (κύριε Γιώργο που θα γελάς από μέσα σου τώρα!).
Εγώ είχα κάψες από το Δημοτικό και εξέφραζα τον έρωτά μου στις γλυκούτσικες συμμαθήτριές μου τραβώντας τους το μπουστάκι να δω τι έχει μέσα (βυζουλίνια έχει βρε ντόινγκ, τι να χει, χουρμάδες;) ή τραβώντας τες από τα μαλλιά για να τις κρατήσω κοντά μου (το ρόπαλο μου έλειπε).
Οι κάψες συνεχίστηκαν και στο Γυμνάσιο. Ευτυχώς η ξεφτύλα περιορίστηκε σε μια γυναίκα. Το Ντινάκι. Όχι, δεν της τράβηξα τα μαλλιά ή τα ρούχα, απλά έτρεχα πίσω από τα καπούλια της για 3 χρόνια μέχρι που τα φτιαξε μαζί της ο κολλητός μου. Ε τον ήπια με φράουλες και σαντιγύ και ηρέμησα.
Στο Γυμνάσιο εντωμεταξύ είχα εκπέσει από την καρέκλα του άριστου, στο πάτωμα του μέτριου, βαθμολογικά. Το μόνο που με ένοιαζε είναι πως θα ζήσω τον απόλυτο ρομαντικό έρωτα με την μελαχρινή κουνελίτσα που είχα βρει και καμάκωνα.
Στέκομαι σε μια φάση και βγάζω το συμπέρασμα ότι δεν γίνεται δουλειά έτσι. Οι μαλάκες να παίρνουν τις ωραίες, οι μαλάκες να παίρνουν και τους βαθμούς, κι εγώ να μένω μπρίζα σούκου και να τσιτώνομαι και να αγχώνομαι... Είπα στον εαυτό μου ότι αφού δεν έχω μάθει ακόμα να προσεγγίζω με συμπεριφορά νικητή μια κοπέλα, και να αποσπώ τη νίκη, τότε ας εστίαζα σ' αυτό που ήξερα να κάνω καλά και το είχα παραμελήσει. Το μυαλό μου.
Να σου το Βαλντεράκι λοιπόν με τους καλούς βαθμούς στο Λύκειο... Από τα 13 του Γυμνασίου, ανεβήκαμε ξανά, αρχικά με 17αρια στην Α', το ίδιο στην Β' και ύστερα με flawless victory, fatality, animality, babality, bestiality αλα Μόρταλ Κόμπατ 20άρια στην Γ' όπου εκεί έγινε κυριολεκτικά της Γ Λυκείου άμα πιάνεις το λογοπαίγνιο.
Άλλαξε τίποτα σ' αυτές επειδή πήρα 20αρια; Όχι. Το σημαντικό όμως είναι το εξής και κράτα το:
Ένιωθα ανακουφισμένος και ευτυχισμένος, χωρίς άγχη και γκρίνιες. Μόνιμη χαρά στο πρόσωπό μου. Ναι, κι ας ήμουν μόνος μου. Γιατί; Γιατί έκανα αυτό που γούσταρα, το έκανα τέλεια, αναγνωριζόταν απ' όλους. Το στυλάκι, ήταν το εξής:
"Δεν ξέρω τι κάνετε εσείς, εγώ είμαι γαμάτος και σας φεύγουν τα κρανία στο άνετο με τους παπάδες που κάνω"
Πρόσεξε, όχι υπερόπτης. Απλά ΓΑΜΑΤΑ ΑΝΕΤΟΣ!
Κι εκεί λοιπόν που όλοι οι μάγκες φίλοι μου είχαν πάρει τη μισή πόλη, χωρίς μεταξύ μας να είναι καμιά ιδιαίτερα καλή από αυτές, εγώ έχτιζα προσωπικότητα και έχτιζα επιτυχία και ευτυχία. Χωρίς τη συμβολή κανενός άλλου.
Και σκέφτεται κάποια: "Για κάτσε ρε, αυτός είναι επιτυχημένος, άρα είναι ορεξάτος και δεν είναι τεμπέλης. Επίσης είναι και ευτυχισμένος αν και μόνος του. Γιατί; Τι έχει και είναι έτσι;"
Και άρχισε το μαγνήτισμα.... Η πρώτη μου κοπέλα (αν εξαιρέσεις μια στη Β Γυμνασίου, soft σχέση) ήρθε στην Γ' Λυκείου. Όταν την πρωτογνώρισα μετάνιωσα για όλες τις φορές που ερεθίστηκα για άλλες από τα 12 μου ως τα 17. Η τύπισσα ήταν από άλλο κόσμο. Πανέμορφη, πολύ έξυπνη, ξανθιά (εντάξει, επιτρέπονται και λάθη), με κορμάρα, στήθος μπαλκόνι και ένα τακούνι από δω μέχρι το ποστ σου.
Περαστικά στους μάγκες λοιπόν!
Το clue της υπόθεσης ποιό είναι: Χτίσε τον εαυτό σου όπως θα ένιωθες πιό άνετα και ευτυχισμένος χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις. Μόνος σου να νιώθεις καλά. Να σε γουστάρεις ρε παιδί μου. Να μην κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και λες "φτου! Πως είμαι έτσι!". Μην ανησυχείς, θα σου ρθουν κι ασχημούλες αλλά θα σου ρθουν και καλές (διάολε εγώ κάποτε τα είχα με τάνκερ και έφτασα ύστερα να τα χω μέχρι και με μοντέλο και δε σε δουλεύω)
Το παν είναι πως θα δουλέψεις τον εαυτό σου. Αν είσαι το καλό παιδί, θα είσαι ο σφουγγοκωλάριος φίλος της κάθε κοπελίτσας που θα σου λέει τα προβλήματα που έχει με τον αποτυχημένο γκόμενό της. Κασετόφωνο Nivico θα γίνεις! Αν πάλι γίνεις αγενής αλήτης, θα σου κολλάει η κάθε τάνα του κερατά γιατί οι καλές θα σε βρίσκουν too much κάφρο και ρεμάλι.
Σκοπός είναι να είσαι τζέντλεμαν και να χτυπάς με το γάντι. Να γίνεις εκλεκτικός. Να μην αφήνεις να σου κάθονται όλες άμα δεν σου αρέσουν, για να μαζέψεις πόντους στο φιδάκι μπας και γίνει πιό μακρύ. Εμένα ακόμα πονάει η μέση μου 7 χρόνια μετά από το τάνκερ.
Θα είσαι τζέντλεμαν λοιπόν. Ευγενικός με όλες. Άμα δεν σε πειράξουν, δεν τις πειράζεις και δεν τις προσβάλλεις. Δεν γίνεσαι μισογύνης ούτε λιγούρας. Δεν κάθεσαι να κάνεις τον φίλο "Nivico" πες μου τα προβληματά σου και τα δέοντα στην κυρία μαμά σας. Φυσικά όμως δεν απομακρύνεσαι από τις φιλίες γενικά, αφού αυτές θα σε βοηθήσουν να πιάσεις κοριτσάκι! Κι άμα σε ενοχλεί κάτι, να μη συμβιβάζεσαι. Στρίβεις μούτρο και φεύγεις. Όχι παραπονιάρικα, όχι κομπλεξικά, όχι με σκηνή και οργή. Δεν αρέσουν αυτά στις γυναίκες, αποσταθεροποιούν την ηρεμία τους (και όχι την ασφάλειά τους, που θα ήταν καλό να αποσταθεροποιείτο).
Διαφωνείς και αποχωρείς, μόνο όταν έχεις ένσταση σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις δικές σου αξίες και ουσιώδη. Όχι στα επουσιώδη. Κάπου κάπου θα υποχωρήσεις λιγάκι. Σ' αυτα με τη βαρύνουσα σημασία όμως θα αντιδράς ή θα φεύγεις, όσο γκομενάρα και να είναι η άλλη. Επίσης κάτι πολύ σημαντικό. Αν σε φτύσει σε ραντεβού ή σου κάνει νερά, δε θα το παίξεις γκιουλέκας τσαντίλας, ούτε μουτράκλα. Ανετούλης. Δεν σε πειράζει τίποτα. Είναι δικαίωμά της και εσύ είσαι ευτυχισμένος και μόνος σου.
Άσε τα τετριμμένα για ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Αυτά έρχονται μόλις γνωριστείτε. Αν δεν γνωριστείτε, πως διάολο γίνεται να παίξουν ρόλο για να πέσει κάποια; Και μεταξύ μας η πολλή ασφάλεια κάνει και κακό. Άσε να μη σε έχει και δεδομένον...
Αυτό που παίζει ρόλο είσαι εσύ. Χτίσε χαρακτήρα, χτίσε αξίες, χτίσε "αυτά θέλω-αυτά δεν τα θέλω" και χτίσε το προφίλ του άντρα που είναι αυτοδύναμος και δεν εξαρτάται από κανέναν και καμία κοπέλα, κανέναν έρωτα κλπ. Ότι σου αρέσει, βάρα το και φέρτο σπίτι σου και περάστε καλά.
Άκου τον αρχηγό... Κάτι ξέρει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
manos4
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fod@s
Νεοφερμένος
Φετος κατσε διαβασε και το επομενο καλοκαιρι ολο και κατι θα γινει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
guess
Δραστήριο μέλος
Άκου παλικάρι μου... Άκου λίγο γιατί σπαράζει η καρδιά μου να ακούω νέα αγόρια να μιλάνε έτσι. Και ναι, για Κύλωνας έχω καρδιά και κάτι νιώθει (κύριε Γιώργο που θα γελάς από μέσα σου τώρα!).
Εγώ είχα κάψες από το Δημοτικό και εξέφραζα τον έρωτά μου στις γλυκούτσικες συμμαθήτριές μου τραβώντας τους το μπουστάκι να δω τι έχει μέσα (βυζουλίνια έχει βρε ντόινγκ, τι να χει, χουρμάδες;) ή τραβώντας τες από τα μαλλιά για να τις κρατήσω κοντά μου (το ρόπαλο μου έλειπε).
Οι κάψες συνεχίστηκαν και στο Γυμνάσιο. Ευτυχώς η ξεφτύλα περιορίστηκε σε μια γυναίκα. Το Ντινάκι. Όχι, δεν της τράβηξα τα μαλλιά ή τα ρούχα, απλά έτρεχα πίσω από τα καπούλια της για 3 χρόνια μέχρι που τα φτιαξε μαζί της ο κολλητός μου. Ε τον ήπια με φράουλες και σαντιγύ και ηρέμησα.
Στο Γυμνάσιο εντωμεταξύ είχα εκπέσει από την καρέκλα του άριστου, στο πάτωμα του μέτριου, βαθμολογικά. Το μόνο που με ένοιαζε είναι πως θα ζήσω τον απόλυτο ρομαντικό έρωτα με την μελαχρινή κουνελίτσα που είχα βρει και καμάκωνα.
Στέκομαι σε μια φάση και βγάζω το συμπέρασμα ότι δεν γίνεται δουλειά έτσι. Οι μαλάκες να παίρνουν τις ωραίες, οι μαλάκες να παίρνουν και τους βαθμούς, κι εγώ να μένω μπρίζα σούκου και να τσιτώνομαι και να αγχώνομαι... Είπα στον εαυτό μου ότι αφού δεν έχω μάθει ακόμα να προσεγγίζω με συμπεριφορά νικητή μια κοπέλα, και να αποσπώ τη νίκη, τότε ας εστίαζα σ' αυτό που ήξερα να κάνω καλά και το είχα παραμελήσει. Το μυαλό μου.
Να σου το Βαλντεράκι λοιπόν με τους καλούς βαθμούς στο Λύκειο... Από τα 13 του Γυμνασίου, ανεβήκαμε ξανά, αρχικά με 17αρια στην Α', το ίδιο στην Β' και ύστερα με flawless victory, fatality, animality, babality, bestiality αλα Μόρταλ Κόμπατ 20άρια στην Γ' όπου εκεί έγινε κυριολεκτικά της Γ Λυκείου άμα πιάνεις το λογοπαίγνιο.
Άλλαξε τίποτα σ' αυτές επειδή πήρα 20αρια; Όχι. Το σημαντικό όμως είναι το εξής και κράτα το:
Ένιωθα ανακουφισμένος και ευτυχισμένος, χωρίς άγχη και γκρίνιες. Μόνιμη χαρά στο πρόσωπό μου. Ναι, κι ας ήμουν μόνος μου. Γιατί; Γιατί έκανα αυτό που γούσταρα, το έκανα τέλεια, αναγνωριζόταν απ' όλους. Το στυλάκι, ήταν το εξής:
"Δεν ξέρω τι κάνετε εσείς, εγώ είμαι γαμάτος και σας φεύγουν τα κρανία στο άνετο με τους παπάδες που κάνω"
Πρόσεξε, όχι υπερόπτης. Απλά ΓΑΜΑΤΑ ΑΝΕΤΟΣ!
Κι εκεί λοιπόν που όλοι οι μάγκες φίλοι μου είχαν πάρει τη μισή πόλη, χωρίς μεταξύ μας να είναι καμιά ιδιαίτερα καλή από αυτές, εγώ έχτιζα προσωπικότητα και έχτιζα επιτυχία και ευτυχία. Χωρίς τη συμβολή κανενός άλλου.
Και σκέφτεται κάποια: "Για κάτσε ρε, αυτός είναι επιτυχημένος, άρα είναι ορεξάτος και δεν είναι τεμπέλης. Επίσης είναι και ευτυχισμένος αν και μόνος του. Γιατί; Τι έχει και είναι έτσι;"
Και άρχισε το μαγνήτισμα.... Η πρώτη μου κοπέλα (αν εξαιρέσεις μια στη Β Γυμνασίου, soft σχέση) ήρθε στην Γ' Λυκείου. Όταν την πρωτογνώρισα μετάνιωσα για όλες τις φορές που ερεθίστηκα για άλλες από τα 12 μου ως τα 17. Η τύπισσα ήταν από άλλο κόσμο. Πανέμορφη, πολύ έξυπνη, ξανθιά (εντάξει, επιτρέπονται και λάθη), με κορμάρα, στήθος μπαλκόνι και ένα τακούνι από δω μέχρι το ποστ σου.
Περαστικά στους μάγκες λοιπόν!
Το clue της υπόθεσης ποιό είναι: Χτίσε τον εαυτό σου όπως θα ένιωθες πιό άνετα και ευτυχισμένος χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις. Μόνος σου να νιώθεις καλά. Να σε γουστάρεις ρε παιδί μου. Να μην κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και λες "φτου! Πως είμαι έτσι!". Μην ανησυχείς, θα σου ρθουν κι ασχημούλες αλλά θα σου ρθουν και καλές (διάολε εγώ κάποτε τα είχα με τάνκερ και έφτασα ύστερα να τα χω μέχρι και με μοντέλο και δε σε δουλεύω)
Το παν είναι πως θα δουλέψεις τον εαυτό σου. Αν είσαι το καλό παιδί, θα είσαι ο σφουγγοκωλάριος φίλος της κάθε κοπελίτσας που θα σου λέει τα προβλήματα που έχει με τον αποτυχημένο γκόμενό της. Κασετόφωνο Nivico θα γίνεις! Αν πάλι γίνεις αγενής αλήτης, θα σου κολλάει η κάθε τάνα του κερατά γιατί οι καλές θα σε βρίσκουν too much κάφρο και ρεμάλι.
Σκοπός είναι να είσαι τζέντλεμαν και να χτυπάς με το γάντι. Να γίνεις εκλεκτικός. Να μην αφήνεις να σου κάθονται όλες άμα δεν σου αρέσουν, για να μαζέψεις πόντους στο φιδάκι μπας και γίνει πιό μακρύ. Εμένα ακόμα πονάει η μέση μου 7 χρόνια μετά από το τάνκερ.
Θα είσαι τζέντλεμαν λοιπόν. Ευγενικός με όλες. Άμα δεν σε πειράξουν, δεν τις πειράζεις και δεν τις προσβάλλεις. Δεν γίνεσαι μισογύνης ούτε λιγούρας. Δεν κάθεσαι να κάνεις τον φίλο "Nivico" πες μου τα προβληματά σου και τα δέοντα στην κυρία μαμά σας. Φυσικά όμως δεν απομακρύνεσαι από τις φιλίες γενικά, αφού αυτές θα σε βοηθήσουν να πιάσεις κοριτσάκι! Κι άμα σε ενοχλεί κάτι, να μη συμβιβάζεσαι. Στρίβεις μούτρο και φεύγεις. Όχι παραπονιάρικα, όχι κομπλεξικά, όχι με σκηνή και οργή. Δεν αρέσουν αυτά στις γυναίκες, αποσταθεροποιούν την ηρεμία τους (και όχι την ασφάλειά τους, που θα ήταν καλό να αποσταθεροποιείτο).
Διαφωνείς και αποχωρείς, μόνο όταν έχεις ένσταση σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις δικές σου αξίες και ουσιώδη. Όχι στα επουσιώδη. Κάπου κάπου θα υποχωρήσεις λιγάκι. Σ' αυτα με τη βαρύνουσα σημασία όμως θα αντιδράς ή θα φεύγεις, όσο γκομενάρα και να είναι η άλλη. Επίσης κάτι πολύ σημαντικό. Αν σε φτύσει σε ραντεβού ή σου κάνει νερά, δε θα το παίξεις γκιουλέκας τσαντίλας, ούτε μουτράκλα. Ανετούλης. Δεν σε πειράζει τίποτα. Είναι δικαίωμά της και εσύ είσαι ευτυχισμένος και μόνος σου.
Άσε τα τετριμμένα για ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Αυτά έρχονται μόλις γνωριστείτε. Αν δεν γνωριστείτε, πως διάολο γίνεται να παίξουν ρόλο για να πέσει κάποια; Και μεταξύ μας η πολλή ασφάλεια κάνει και κακό. Άσε να μη σε έχει και δεδομένον...
Αυτό που παίζει ρόλο είσαι εσύ. Χτίσε χαρακτήρα, χτίσε αξίες, χτίσε "αυτά θέλω-αυτά δεν τα θέλω" και χτίσε το προφίλ του άντρα που είναι αυτοδύναμος και δεν εξαρτάται από κανέναν και καμία κοπέλα, κανέναν έρωτα κλπ. Ότι σου αρέσει, βάρα το και φέρτο σπίτι σου και περάστε καλά.
Άκου τον αρχηγό... Κάτι ξέρει...
είσαι Θεός!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jimissss
Νεοφερμένος
Άκου παλικάρι μου... Άκου λίγο γιατί σπαράζει η καρδιά μου να ακούω νέα αγόρια να μιλάνε έτσι. Και ναι, για Κύλωνας έχω καρδιά και κάτι νιώθει (κύριε Γιώργο που θα γελάς από μέσα σου τώρα!).
Εγώ είχα κάψες από το Δημοτικό και εξέφραζα τον έρωτά μου στις γλυκούτσικες συμμαθήτριές μου τραβώντας τους το μπουστάκι να δω τι έχει μέσα (βυζουλίνια έχει βρε ντόινγκ, τι να χει, χουρμάδες;) ή τραβώντας τες από τα μαλλιά για να τις κρατήσω κοντά μου (το ρόπαλο μου έλειπε).
Οι κάψες συνεχίστηκαν και στο Γυμνάσιο. Ευτυχώς η ξεφτύλα περιορίστηκε σε μια γυναίκα. Το Ντινάκι. Όχι, δεν της τράβηξα τα μαλλιά ή τα ρούχα, απλά έτρεχα πίσω από τα καπούλια της για 3 χρόνια μέχρι που τα φτιαξε μαζί της ο κολλητός μου. Ε τον ήπια με φράουλες και σαντιγύ και ηρέμησα.
Στο Γυμνάσιο εντωμεταξύ είχα εκπέσει από την καρέκλα του άριστου, στο πάτωμα του μέτριου, βαθμολογικά. Το μόνο που με ένοιαζε είναι πως θα ζήσω τον απόλυτο ρομαντικό έρωτα με την μελαχρινή κουνελίτσα που είχα βρει και καμάκωνα.
Στέκομαι σε μια φάση και βγάζω το συμπέρασμα ότι δεν γίνεται δουλειά έτσι. Οι μαλάκες να παίρνουν τις ωραίες, οι μαλάκες να παίρνουν και τους βαθμούς, κι εγώ να μένω μπρίζα σούκου και να τσιτώνομαι και να αγχώνομαι... Είπα στον εαυτό μου ότι αφού δεν έχω μάθει ακόμα να προσεγγίζω με συμπεριφορά νικητή μια κοπέλα, και να αποσπώ τη νίκη, τότε ας εστίαζα σ' αυτό που ήξερα να κάνω καλά και το είχα παραμελήσει. Το μυαλό μου.
Να σου το Βαλντεράκι λοιπόν με τους καλούς βαθμούς στο Λύκειο... Από τα 13 του Γυμνασίου, ανεβήκαμε ξανά, αρχικά με 17αρια στην Α', το ίδιο στην Β' και ύστερα με flawless victory, fatality, animality, babality, bestiality αλα Μόρταλ Κόμπατ 20άρια στην Γ' όπου εκεί έγινε κυριολεκτικά της Γ Λυκείου άμα πιάνεις το λογοπαίγνιο.
Άλλαξε τίποτα σ' αυτές επειδή πήρα 20αρια; Όχι. Το σημαντικό όμως είναι το εξής και κράτα το:
Ένιωθα ανακουφισμένος και ευτυχισμένος, χωρίς άγχη και γκρίνιες. Μόνιμη χαρά στο πρόσωπό μου. Ναι, κι ας ήμουν μόνος μου. Γιατί; Γιατί έκανα αυτό που γούσταρα, το έκανα τέλεια, αναγνωριζόταν απ' όλους. Το στυλάκι, ήταν το εξής:
"Δεν ξέρω τι κάνετε εσείς, εγώ είμαι γαμάτος και σας φεύγουν τα κρανία στο άνετο με τους παπάδες που κάνω"
Πρόσεξε, όχι υπερόπτης. Απλά ΓΑΜΑΤΑ ΑΝΕΤΟΣ!
Κι εκεί λοιπόν που όλοι οι μάγκες φίλοι μου είχαν πάρει τη μισή πόλη, χωρίς μεταξύ μας να είναι καμιά ιδιαίτερα καλή από αυτές, εγώ έχτιζα προσωπικότητα και έχτιζα επιτυχία και ευτυχία. Χωρίς τη συμβολή κανενός άλλου.
Και σκέφτεται κάποια: "Για κάτσε ρε, αυτός είναι επιτυχημένος, άρα είναι ορεξάτος και δεν είναι τεμπέλης. Επίσης είναι και ευτυχισμένος αν και μόνος του. Γιατί; Τι έχει και είναι έτσι;"
Και άρχισε το μαγνήτισμα.... Η πρώτη μου κοπέλα (αν εξαιρέσεις μια στη Β Γυμνασίου, soft σχέση) ήρθε στην Γ' Λυκείου. Όταν την πρωτογνώρισα μετάνιωσα για όλες τις φορές που ερεθίστηκα για άλλες από τα 12 μου ως τα 17. Η τύπισσα ήταν από άλλο κόσμο. Πανέμορφη, πολύ έξυπνη, ξανθιά (εντάξει, επιτρέπονται και λάθη), με κορμάρα, στήθος μπαλκόνι και ένα τακούνι από δω μέχρι το ποστ σου.
Περαστικά στους μάγκες λοιπόν!
Το clue της υπόθεσης ποιό είναι: Χτίσε τον εαυτό σου όπως θα ένιωθες πιό άνετα και ευτυχισμένος χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις. Μόνος σου να νιώθεις καλά. Να σε γουστάρεις ρε παιδί μου. Να μην κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και λες "φτου! Πως είμαι έτσι!". Μην ανησυχείς, θα σου ρθουν κι ασχημούλες αλλά θα σου ρθουν και καλές (διάολε εγώ κάποτε τα είχα με τάνκερ και έφτασα ύστερα να τα χω μέχρι και με μοντέλο και δε σε δουλεύω)
Το παν είναι πως θα δουλέψεις τον εαυτό σου. Αν είσαι το καλό παιδί, θα είσαι ο σφουγγοκωλάριος φίλος της κάθε κοπελίτσας που θα σου λέει τα προβλήματα που έχει με τον αποτυχημένο γκόμενό της. Κασετόφωνο Nivico θα γίνεις! Αν πάλι γίνεις αγενής αλήτης, θα σου κολλάει η κάθε τάνα του κερατά γιατί οι καλές θα σε βρίσκουν too much κάφρο και ρεμάλι.
Σκοπός είναι να είσαι τζέντλεμαν και να χτυπάς με το γάντι. Να γίνεις εκλεκτικός. Να μην αφήνεις να σου κάθονται όλες άμα δεν σου αρέσουν, για να μαζέψεις πόντους στο φιδάκι μπας και γίνει πιό μακρύ. Εμένα ακόμα πονάει η μέση μου 7 χρόνια μετά από το τάνκερ.
Θα είσαι τζέντλεμαν λοιπόν. Ευγενικός με όλες. Άμα δεν σε πειράξουν, δεν τις πειράζεις και δεν τις προσβάλλεις. Δεν γίνεσαι μισογύνης ούτε λιγούρας. Δεν κάθεσαι να κάνεις τον φίλο "Nivico" πες μου τα προβληματά σου και τα δέοντα στην κυρία μαμά σας. Φυσικά όμως δεν απομακρύνεσαι από τις φιλίες γενικά, αφού αυτές θα σε βοηθήσουν να πιάσεις κοριτσάκι! Κι άμα σε ενοχλεί κάτι, να μη συμβιβάζεσαι. Στρίβεις μούτρο και φεύγεις. Όχι παραπονιάρικα, όχι κομπλεξικά, όχι με σκηνή και οργή. Δεν αρέσουν αυτά στις γυναίκες, αποσταθεροποιούν την ηρεμία τους (και όχι την ασφάλειά τους, που θα ήταν καλό να αποσταθεροποιείτο).
Διαφωνείς και αποχωρείς, μόνο όταν έχεις ένσταση σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις δικές σου αξίες και ουσιώδη. Όχι στα επουσιώδη. Κάπου κάπου θα υποχωρήσεις λιγάκι. Σ' αυτα με τη βαρύνουσα σημασία όμως θα αντιδράς ή θα φεύγεις, όσο γκομενάρα και να είναι η άλλη. Επίσης κάτι πολύ σημαντικό. Αν σε φτύσει σε ραντεβού ή σου κάνει νερά, δε θα το παίξεις γκιουλέκας τσαντίλας, ούτε μουτράκλα. Ανετούλης. Δεν σε πειράζει τίποτα. Είναι δικαίωμά της και εσύ είσαι ευτυχισμένος και μόνος σου.
Άσε τα τετριμμένα για ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Αυτά έρχονται μόλις γνωριστείτε. Αν δεν γνωριστείτε, πως διάολο γίνεται να παίξουν ρόλο για να πέσει κάποια; Και μεταξύ μας η πολλή ασφάλεια κάνει και κακό. Άσε να μη σε έχει και δεδομένον...
Αυτό που παίζει ρόλο είσαι εσύ. Χτίσε χαρακτήρα, χτίσε αξίες, χτίσε "αυτά θέλω-αυτά δεν τα θέλω" και χτίσε το προφίλ του άντρα που είναι αυτοδύναμος και δεν εξαρτάται από κανέναν και καμία κοπέλα, κανέναν έρωτα κλπ. Ότι σου αρέσει, βάρα το και φέρτο σπίτι σου και περάστε καλά.
Άκου τον αρχηγό... Κάτι ξέρει...
τι λε ρε παιδι μου?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Hey Joy
Εκκολαπτόμενο μέλος
Άκου παλικάρι μου... Άκου λίγο γιατί σπαράζει η καρδιά μου να ακούω νέα αγόρια να μιλάνε έτσι. Και ναι, για Κύλωνας έχω καρδιά και κάτι νιώθει (κύριε Γιώργο που θα γελάς από μέσα σου τώρα!).
Εγώ είχα κάψες από το Δημοτικό και εξέφραζα τον έρωτά μου στις γλυκούτσικες συμμαθήτριές μου τραβώντας τους το μπουστάκι να δω τι έχει μέσα (βυζουλίνια έχει βρε ντόινγκ, τι να χει, χουρμάδες;) ή τραβώντας τες από τα μαλλιά για να τις κρατήσω κοντά μου (το ρόπαλο μου έλειπε).
Οι κάψες συνεχίστηκαν και στο Γυμνάσιο. Ευτυχώς η ξεφτύλα περιορίστηκε σε μια γυναίκα. Το Ντινάκι. Όχι, δεν της τράβηξα τα μαλλιά ή τα ρούχα, απλά έτρεχα πίσω από τα καπούλια της για 3 χρόνια μέχρι που τα φτιαξε μαζί της ο κολλητός μου. Ε τον ήπια με φράουλες και σαντιγύ και ηρέμησα.
Στο Γυμνάσιο εντωμεταξύ είχα εκπέσει από την καρέκλα του άριστου, στο πάτωμα του μέτριου, βαθμολογικά. Το μόνο που με ένοιαζε είναι πως θα ζήσω τον απόλυτο ρομαντικό έρωτα με την μελαχρινή κουνελίτσα που είχα βρει και καμάκωνα.
Στέκομαι σε μια φάση και βγάζω το συμπέρασμα ότι δεν γίνεται δουλειά έτσι. Οι μαλάκες να παίρνουν τις ωραίες, οι μαλάκες να παίρνουν και τους βαθμούς, κι εγώ να μένω μπρίζα σούκου και να τσιτώνομαι και να αγχώνομαι... Είπα στον εαυτό μου ότι αφού δεν έχω μάθει ακόμα να προσεγγίζω με συμπεριφορά νικητή μια κοπέλα, και να αποσπώ τη νίκη, τότε ας εστίαζα σ' αυτό που ήξερα να κάνω καλά και το είχα παραμελήσει. Το μυαλό μου.
Να σου το Βαλντεράκι λοιπόν με τους καλούς βαθμούς στο Λύκειο... Από τα 13 του Γυμνασίου, ανεβήκαμε ξανά, αρχικά με 17αρια στην Α', το ίδιο στην Β' και ύστερα με flawless victory, fatality, animality, babality, bestiality αλα Μόρταλ Κόμπατ 20άρια στην Γ' όπου εκεί έγινε κυριολεκτικά της Γ Λυκείου άμα πιάνεις το λογοπαίγνιο.
Άλλαξε τίποτα σ' αυτές επειδή πήρα 20αρια; Όχι. Το σημαντικό όμως είναι το εξής και κράτα το:
Ένιωθα ανακουφισμένος και ευτυχισμένος, χωρίς άγχη και γκρίνιες. Μόνιμη χαρά στο πρόσωπό μου. Ναι, κι ας ήμουν μόνος μου. Γιατί; Γιατί έκανα αυτό που γούσταρα, το έκανα τέλεια, αναγνωριζόταν απ' όλους. Το στυλάκι, ήταν το εξής:
"Δεν ξέρω τι κάνετε εσείς, εγώ είμαι γαμάτος και σας φεύγουν τα κρανία στο άνετο με τους παπάδες που κάνω"
Πρόσεξε, όχι υπερόπτης. Απλά ΓΑΜΑΤΑ ΑΝΕΤΟΣ!
Κι εκεί λοιπόν που όλοι οι μάγκες φίλοι μου είχαν πάρει τη μισή πόλη, χωρίς μεταξύ μας να είναι καμιά ιδιαίτερα καλή από αυτές, εγώ έχτιζα προσωπικότητα και έχτιζα επιτυχία και ευτυχία. Χωρίς τη συμβολή κανενός άλλου.
Και σκέφτεται κάποια: "Για κάτσε ρε, αυτός είναι επιτυχημένος, άρα είναι ορεξάτος και δεν είναι τεμπέλης. Επίσης είναι και ευτυχισμένος αν και μόνος του. Γιατί; Τι έχει και είναι έτσι;"
Και άρχισε το μαγνήτισμα.... Η πρώτη μου κοπέλα (αν εξαιρέσεις μια στη Β Γυμνασίου, soft σχέση) ήρθε στην Γ' Λυκείου. Όταν την πρωτογνώρισα μετάνιωσα για όλες τις φορές που ερεθίστηκα για άλλες από τα 12 μου ως τα 17. Η τύπισσα ήταν από άλλο κόσμο. Πανέμορφη, πολύ έξυπνη, ξανθιά (εντάξει, επιτρέπονται και λάθη), με κορμάρα, στήθος μπαλκόνι και ένα τακούνι από δω μέχρι το ποστ σου.
Περαστικά στους μάγκες λοιπόν!
Το clue της υπόθεσης ποιό είναι: Χτίσε τον εαυτό σου όπως θα ένιωθες πιό άνετα και ευτυχισμένος χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις. Μόνος σου να νιώθεις καλά. Να σε γουστάρεις ρε παιδί μου. Να μην κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και λες "φτου! Πως είμαι έτσι!". Μην ανησυχείς, θα σου ρθουν κι ασχημούλες αλλά θα σου ρθουν και καλές (διάολε εγώ κάποτε τα είχα με τάνκερ και έφτασα ύστερα να τα χω μέχρι και με μοντέλο και δε σε δουλεύω)
Το παν είναι πως θα δουλέψεις τον εαυτό σου. Αν είσαι το καλό παιδί, θα είσαι ο σφουγγοκωλάριος φίλος της κάθε κοπελίτσας που θα σου λέει τα προβλήματα που έχει με τον αποτυχημένο γκόμενό της. Κασετόφωνο Nivico θα γίνεις! Αν πάλι γίνεις αγενής αλήτης, θα σου κολλάει η κάθε τάνα του κερατά γιατί οι καλές θα σε βρίσκουν too much κάφρο και ρεμάλι.
Σκοπός είναι να είσαι τζέντλεμαν και να χτυπάς με το γάντι. Να γίνεις εκλεκτικός. Να μην αφήνεις να σου κάθονται όλες άμα δεν σου αρέσουν, για να μαζέψεις πόντους στο φιδάκι μπας και γίνει πιό μακρύ. Εμένα ακόμα πονάει η μέση μου 7 χρόνια μετά από το τάνκερ.
Θα είσαι τζέντλεμαν λοιπόν. Ευγενικός με όλες. Άμα δεν σε πειράξουν, δεν τις πειράζεις και δεν τις προσβάλλεις. Δεν γίνεσαι μισογύνης ούτε λιγούρας. Δεν κάθεσαι να κάνεις τον φίλο "Nivico" πες μου τα προβληματά σου και τα δέοντα στην κυρία μαμά σας. Φυσικά όμως δεν απομακρύνεσαι από τις φιλίες γενικά, αφού αυτές θα σε βοηθήσουν να πιάσεις κοριτσάκι! Κι άμα σε ενοχλεί κάτι, να μη συμβιβάζεσαι. Στρίβεις μούτρο και φεύγεις. Όχι παραπονιάρικα, όχι κομπλεξικά, όχι με σκηνή και οργή. Δεν αρέσουν αυτά στις γυναίκες, αποσταθεροποιούν την ηρεμία τους (και όχι την ασφάλειά τους, που θα ήταν καλό να αποσταθεροποιείτο).
Διαφωνείς και αποχωρείς, μόνο όταν έχεις ένσταση σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις δικές σου αξίες και ουσιώδη. Όχι στα επουσιώδη. Κάπου κάπου θα υποχωρήσεις λιγάκι. Σ' αυτα με τη βαρύνουσα σημασία όμως θα αντιδράς ή θα φεύγεις, όσο γκομενάρα και να είναι η άλλη. Επίσης κάτι πολύ σημαντικό. Αν σε φτύσει σε ραντεβού ή σου κάνει νερά, δε θα το παίξεις γκιουλέκας τσαντίλας, ούτε μουτράκλα. Ανετούλης. Δεν σε πειράζει τίποτα. Είναι δικαίωμά της και εσύ είσαι ευτυχισμένος και μόνος σου.
Άσε τα τετριμμένα για ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Αυτά έρχονται μόλις γνωριστείτε. Αν δεν γνωριστείτε, πως διάολο γίνεται να παίξουν ρόλο για να πέσει κάποια; Και μεταξύ μας η πολλή ασφάλεια κάνει και κακό. Άσε να μη σε έχει και δεδομένον...
Αυτό που παίζει ρόλο είσαι εσύ. Χτίσε χαρακτήρα, χτίσε αξίες, χτίσε "αυτά θέλω-αυτά δεν τα θέλω" και χτίσε το προφίλ του άντρα που είναι αυτοδύναμος και δεν εξαρτάται από κανέναν και καμία κοπέλα, κανέναν έρωτα κλπ. Ότι σου αρέσει, βάρα το και φέρτο σπίτι σου και περάστε καλά.
Άκου τον αρχηγό... Κάτι ξέρει...
Πάντως όσο κι αν συμφωνώ περί χτισίματος χαρακτήρος και ανετότητας, έτσι.. υπερβολικά άνετα όπως τα παρουσιάζεις τείνεις να αγγίξεις και τα όρια του υπερβολικού εγωισμού.
Και είναι σίγουρο ότι αν μια κοπέλα καταλάβει ότι κάποιος είναι τόσο γεμάτος από τον εαυτό του που δεν έχει χώρο [και αρκετό μάλιστα!] για εκείνη, κοντά του δε θα μείνει πολύ. Τουλάχιστον για σχέση.
Γιατί η διασκέδαση στο σπίτι αφού "βαρέσεις" κάτι δε λέγεται σχέση. Αν μη τι άλλο, αν εννοούσε τέτοιου είδους "σχέση" το παιδί στο πρώτο ποστ, εύκολα θα το βρει, ειδικά σήμερα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mr. Crowley
Διάσημο μέλος
Πέρα απ'την πλάκα,χαλάρωσε.Είσαι και 3η λυκείου απ'ότι κατάλαβα,οπότε καλύτερα για μια χρονιά ν'αφοσιωθείς σ'αυτό.Όλη τη ζωή μπροστά σου έχεις,θα 'χεις ευκαιρίες,μην ανησυχείς.Απλώς μην αγχώνεσαι και όχι ηττοπάθεια!
ΥΓ:Ε,και αν μείνεις μπακούρι,θα γίνεις ή ΚΝίτης ή φονταμενταλιστής χριστιανός
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Piranha
Νεοφερμένος
Αν δεν ενδιάφερες να βρείς κοπέλα απλά για να ικανοποιείς τις σεξουαλικές σου ανάγκες(που ελπίζω να μην είναι έτσι),θα δυσκολευτείς να βρείς κοπέλα να σε καλύπτει.
Είμαι με μια κοπέλα 1 χρόνο και 3 μήνες,είμαι πολύ ευχαριστημένος περνάω ωραία και αιστάνομαι ότι με συμπληρώνει.
Και αν ψάχνεις για κάτι τέτοιο να ξέρεις ότι οι γερές σχέσεις δεν προκύπτουνε μέσο κεραυνοβόλου ερωτα,αλλα μέσα από τις δύσκολες και τις ωραίες φάσεις που θα περάσουνε,εκεί θα δεθεί η θα σπάσει το ζευγάρι.
Το να τα έχεις με μια γλάστρα για τους ευνόητους λόγου είναι το πιο εύκολο πράμα.
Δεν σου λέω να περιμένεις την πριγκίπισσα που θα πρέπει να την φιλήσεις για να σηκωθεί από τον αιώνιο λήθαργο(ωραία κοιμωμένη φάση).
Απλά ανάλογα με το τι ψάχνεις,δώσε βάση στο τι προσεγγίζεις,και κάποια στιγμή θα προκύψει κάτι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Superhuman
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Hydra
Εκκολαπτόμενο μέλος
Μην σκαλωνεις σε χαζομαρες του τυπου "χειλοπιτα" και αλλες τετοιες βλακειες του δημοτικου....
Ειναι λογικο να μην θελει καποια κοπελα οτι και ενα αγορι και να βλεπει διαφορετικα την μεταξυ τους σχεση.Εσυ απλα προχωρας παρακατω....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
yo_kzn
Νεοφερμένος
ενα πραγμα θα σου πω..τη μερα που σταματησα να το σκεφτομαι,γνωρισα καποιον απο το πουθενα κ ξαφνικα ολα αλλαξαν..
εχω ακουσει παντως πως αν αισθανεσαι περιεργα γι αυτο το θεμα το εκπεμπεις κ βγαζεις στους αλλους την εικονα του-ουτε λιγο ουτε πολυ-απελπισμενου..αν ηρεμησεις,ολα θα ναι οκ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ioanna1993
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Sweet_Butterfly
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 40 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.