Έχοντας τελειώσει πρόσφατα νοσηλευτική (από ΙΕΚ βέβαια, αλλά εμείς ζούμε το πρακτικό κομμάτι στα νοσοκομεία από νωρίς). Έχω να σου πω ότι όντως είναι ένα επάγγελμα λειτούργημα, όπως προανέφεραν κάποιοι, αλλά θέλει γερό στομάχι. Θα περάσεις από όλες τις μονάδες, πρέπει λοιπόν να κάτσεις να αναλογιστείς αν ας πούμε θα άντεχες τις μονάδες ΜΕΘ, ΤΕΠ, χειρουργεία κτλ. Όπου υπάρχει αρκετή πίεση και άγχος. Δεν αναφέρομαι φυσικά στο αν αντέχεις το αίμα και τις άσχημες μυρωδιές, για να το έχεις σκεφτεί σαν επαγγελματικό προορισμό, φαντάζομαι δεν έχεις πρόβλημα.
Πρέπει να σκεφτείς πολύ καλά αν αντέχεις να παίρνεις πολλές ευθύνες μόνη σου, που αφορούν προφανώς την ανθρώπινη ζωή κάποιου (γιατί δυστυχώς ένας νοσηλευτής στις μέρες μας κάνει πολλές φορές παραπάνω πράγματα από όσα χρειάζεται, λόγω πολλών ελλείψεων).
Είδα πολλά παιδιά στη σχολή μου να έρχονται νοσηλευτική, και μετά τα πρώτα 5-10 πρακτικά μαθήματα στο νοσοκομείο να αποφασίζουν ότι θέλουν να αλλάξουν πορεία.
Έχει όμως πολλά όμορφα συναισθήματα αυτό το επάγγελμα, πχ το αίσθημα ότι κάνεις κάτι πολύ καλό για τον συνάνθρωπο. Η δύναμη που παίρνεις όταν κάποιος σε ευχαριστεί που τον βοήθησες να βρει την υγειά του, είναι απερίγραπτη.
Επίσης είναι ένα επάγγελμα που μπορείς να βρεις δουλειά στην Ελλάδα, απλά όχι στα δημόσια νοσοκομεία. Συνήθως παίρνουν προσωπικό σε κλινικές και ιδιώτες γιατρούς.
Αν έχεις λοιπόν την υπομονή, σ'αρεσει να βοηθάς πολύ και εχεις το μικρόβιο του ιατρικού κλάδου μέσα σου, ώστε να υπομένεις όλα τα παραπάνω που σου είπα, καν'το!
Εύχομαι καλή επιτυχία όπου κι αν καταλήξεις πάντως!