Αρχική Forum
Ρωτήστε κάτι
Προσωπικές Συζητήσεις
Πανελλαδικές
Αγγελίες
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-steki
seize the day
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η seize the day αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 280 μηνύματα.
21-02-10
21:38
Εγώ πάλι δεν είχα,ούτε κι έχω πρόβλημα με τους γονείς μου σχετικά με το κεφάλαιο "βαθμοί".
Ούτε μια φορά δε μ' έχουν ρωτήσει πώς τα πήγα σε κάποιο διαγώνισμα.Απλά ρωτούσαν αν είμαι καλά,στις περιπτώσεις που ήμουν αγχωμένη.
Μάλιστα,πέρυσι,ο πατέρας μου με είχε βοηθήσει να κάνω σκονάκι για τα Θρησκευτικά.
Πάντως,εντάξει,θεωρώ ότι είναι λογικό να ενδιαφέρονται ως ένα βαθμό για την πρόοδο των παιδιών,αρκεί να μην αγγίζει(ή και να ξεπερνά)το εν λόγω ενδιαφέρον τα όρια της βαθμοθηρίας.
Ούτε μια φορά δε μ' έχουν ρωτήσει πώς τα πήγα σε κάποιο διαγώνισμα.Απλά ρωτούσαν αν είμαι καλά,στις περιπτώσεις που ήμουν αγχωμένη.
Μάλιστα,πέρυσι,ο πατέρας μου με είχε βοηθήσει να κάνω σκονάκι για τα Θρησκευτικά.
Πάντως,εντάξει,θεωρώ ότι είναι λογικό να ενδιαφέρονται ως ένα βαθμό για την πρόοδο των παιδιών,αρκεί να μην αγγίζει(ή και να ξεπερνά)το εν λόγω ενδιαφέρον τα όρια της βαθμοθηρίας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jimis-mhx
Νεοφερμένος
Ο jimis-mhx αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 18 μηνύματα.
21-02-10
21:50
μονο μια συμβουλη.....ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ....ουτε για τον σχολικο βαθμο ουτε για καποιον αλλον....και μια παρατηρηση επι του θεματος: κατα εναν ''περιεργο'' τροπο οι πιο καταπιεστικοι γονεις ειναι οι σπουδαγμενοι γονεις...πραγματικα αυτο το εχω παρατηρησει πολλες φορες
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pure_Seduction
Επιφανές μέλος
Ο Pure_Seduction αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9,834 μηνύματα.
22-02-10
00:12
συμφωνω οτι θα πρεπει να διαβαζουμε για τον εαυτο μας!
στη σχολη διαβαζω για μενα,γιατι το αντικειμενο που σπουδαζω με ενδιαφερει 100% και εκφραζει το δημιουργικο πνευμα μου!
ωστοσο ενα παιδι πχ στην τριτη λυκειου δεν δαβαζει για τον εαυτο του,διαβαζει γολα τα μαθηματα της κατευθυνσης του για να περασει εκει που θελει!περνωντας τον εαυτο μου για παραδειγμα αν ηταν να διαβασω χωρις να με ενδιαφερουν τα μορια δνε θα επιανα στα χερια μου το βιβλιο της φυσικης και του προγραμματισμου ουτε για να το ξεσκονισω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jimis-mhx
Νεοφερμένος
Ο jimis-mhx αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 18 μηνύματα.
22-02-10
21:13
Σιγουρα το σχολειο ειναι αυτο που μπορει να βαλει το παιδι σε καποια σειρα,και σιγουρα υπαρχουν μαθηματα που οι μαθητες τα διαβαζουν μονο και μονο για τις πανελλαδικες.
Αλλα θα επρεπε καποια στιγμη επιτελους να αλλαξει ολη αυτη η νοοτροπια.
Φτασαμε στο σημειο ακομη και φοιτητες,που υποτιθεται οτι βρισκονται σε ακαδημαϊκο επίπεδο σπουδων,να περιμενουν να παρουν ''μασημενη τροφη'' απο τους καθηγητες...κριτικη σκεψη ΜΗΔΕΝ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
22-02-10
21:23
Τι εννοείς εδώ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jimis-mhx
Νεοφερμένος
Ο jimis-mhx αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 18 μηνύματα.
22-02-10
21:45
το οτι πολλοι φοιτητες δεν μπορουν να καταλαβουν οτι πλεον δεν υπαρχουν στανταρ πραγματα στην φοιτηση τους στο πανεπιστημιο, εκει μην περιμενεις απο τον Μαθηματικο να καθεται να σου λυνει ασκησεις,εκει ακομη και τις πηγες σου,τις ψαχνεις μονο σου στην βιβλιογραφεια...με μονη φιλοσοφια στην ολη κατασταση ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ!Τι εννοείς εδώ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fanouria
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η fanouria αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μαθητής Α' λυκείου και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 261 μηνύματα.
21-03-10
14:46
Εγώ δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα με τους γονείς όσο αναφορά τους βαθμούς μου . Μάλιστα τους ενδιαφέρει να έχω μάθει ουσιαστικά κάποια πράγματα και όχι αν έβγαλα ''καλό'' ή ''κακό'' Μ.Ο. Τι μανία όμως με τους βαθμούς !!!!!Διαβάζει κάποιος μόνο και μόνο για να πάρει ένα 20 ή για να μάθει ουσιαστικά κάποια πράγματα ? Οι βαθμοί άλλωστε δεν αντιπροσωπεύουν πάντα αυτό που αξίζει κάποιος, για παράδειγμα ο μεγαλύτερος Μ.Ο. της μητέρας μου ήταν 18 ,στις πανελλήνιες όμως πραγματικά διέπρεψε και θυμάται τα μαθήματα που διδάχτηκε καλά ακόμη και σήμερα .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nafs
Διάσημο μέλος
Η nafs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 2,862 μηνύματα.
12-08-10
19:33
Ουτε εγω εχω καποιο προβλημα με τους γονεις μου για τους βαθμους...Βεβαια βγαζω 19 12/13... Παντως ο μπαμπας μου ενδιαφερετει για το ουσιαστικο διαβασμα, αν εμαθα και κατανοησα αυτα που πρεπει. Μαλιστα πολλες φορες μου λεει οτι του φαινεται απιστευτο που οι καθηγητες μου βαζουν τοσο ευκολα 20 και19. Η μαμα μου καμια φορα μου κανει παρατηρησεις για καποιο χαμηλο βαθμο αλλα ξερω οτι το λεει γιατι καταλαβαινει οτι κατι δεν καταλαβα στα μαθηματα και προσπαθει να με κανει να μην αφησω κενα.
Κι εγω παντως πιστευω οτι πρεπει να διαβαζουμε για τον εαυτο μας, αλλιως τα αποτελεσματα δεν θα ειναι αυτα που θελουμε. Παραδειγμα: ο πατερας ενος γνωστου μου σε ολο το λυκειο του εκανε συνεχεια φροντηστηρια και τον τιμωρουσε για καποιους "χαμηλους" βαθμους 18,17...
Το αποτελεσμα, το παιδι περασε στη σχολη που ηθελε ο πατερας του και αφου χαρηκε ο πατερας του τα παρατησε και δεν παρακολουθησε τη σχολη...
Βεβαια βγαζω 19 12/13... Παντως ο μπαμπας μου ενδιαφερετει για το ουσιαστικο διαβασμα, αν εμαθα και κατανοησα αυτα που πρεπει. Μαλιστα πολλες φορες μου λεει οτι του φαινεται απιστευτο που οι καθηγητες μου βαζουν τοσο ευκολα 20 και19. Η μαμα μου καμια φορα μου κανει παρατηρησεις για καποιο χαμηλο βαθμο αλλα ξερω οτι το λεει γιατι καταλαβαινει οτι κατι δεν καταλαβα στα μαθηματα και προσπαθει να με κανει να μην αφησω κενα.Κι εγω παντως πιστευω οτι πρεπει να διαβαζουμε για τον εαυτο μας, αλλιως τα αποτελεσματα δεν θα ειναι αυτα που θελουμε. Παραδειγμα: ο πατερας ενος γνωστου μου σε ολο το λυκειο του εκανε συνεχεια φροντηστηρια και τον τιμωρουσε για καποιους "χαμηλους" βαθμους 18,17...
Το αποτελεσμα, το παιδι περασε στη σχολη που ηθελε ο πατερας του και αφου χαρηκε ο πατερας του τα παρατησε και δεν παρακολουθησε τη σχολη...Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 21,002 μηνύματα.
12-08-10
20:01
Να ρωτήσω κάτι από απορία. Αυτήν την συμπεριφορά την έχουν και οι γονείς που έχουν τελειώσει κάποιο Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ; Γιατί η άλλη μερίδα, τουλάχιστον δικαιολογείτε λόγω άγνοιας του κόπου των σπουδών...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nafs
Διάσημο μέλος
Η nafs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 2,862 μηνύματα.
12-08-10
20:08
Οι δικοι μου δεν εχουν τελειωσει πανεπιστημιο ή ΤΕΙ αν και οταν εδιναν παννελαδικες εκαναν φροντηστηρια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 21,002 μηνύματα.
12-08-10
20:09
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mariophys
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 335 μηνύματα.
12-08-10
20:35
Εγώ πάλι, να συνειγορήσω και λίγο με το διάβολο; Προς χάριν της συζήτησης δηλαδή.
Αρχικά, να κάνουμε τη βασική διάκριση οτι το σχολείο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με το πανεπιστήμιο από πολλές απόψεις. Συνεπώς δεν τίθεται θέμα αντιπαραβολής δυσκολίας , για να έχουμε μια αντιστοιχιση στους βαθμούς.
Τώρα το αν διαβάζει ο καθένας ή οχι αυτο είναι θέμα προσωπικής προτίμησης, ενδιαφέροντος και φιλοδοξίας πιστεύω. Όχι οτι οι καλοι βαθμοί ή η πρόσβαση τελικά σε μια σχολή με γόητρο παρέχουν κάποια ουσιαστική αξία απο πλευρά καταξίωσης, αλλά πρέπει πιστεύω να ομολογήσουμε οτι και μερικές φορές οι γονείς έχουν και ένα δίκιο. Δε διαφωνώ απαρραιτήτως με τα προλεγόμενα, αλλά μου γενάται η υποψία οτι μάλλον, υπάρχει μια γενικοτερη τάση υπερβολής.
Δεν το βρίσκετε λογικό αν ο γονέας βλέπει μια καθιερωμένη μετριότητα στην επίδοση του παιδιού του να προβληματίζεται γι αυτό και να το ωθεί να προσπαθήσει περισσότερο; Απο τη μια η προσπάθεια που καταβάλλει κανείς στο σχολείο, τον προετοιμάζει αργότερα για την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Αν μάθεις να δουλεύεις θα δουλεύεις, αν δε μάθεις θα αρκείσαι πάντα στην αρχή του ελαχίστου έργου, μεγαλο κέρδος με το μικρότερο δυνατό κόπο. Προς θεου δεν υπαινύσσομαι οτι όλοι πρέπει να γίνουν μαθητές το 19 / 20 ή να περάσουν στο πανεπιστήμιο. Εξάλλου δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για να γίνουν επιστήμονες, ούτε το να επιλέξει κάποιος να κάνει κάτι άλλο στη ζωή του είναι απαξιωτικό.
Το ζήτημα εστιάζεται, κατ' εμέ, στο να καταβάλλει ο καθένας την προσπάθεια του, στο μέγιστο που μπορεί. Απο κει και μετά οι βαθμοί είναι δευτερεύουσας σημασίας. Αλλά το να προσπαθήσεις και να πεις εγώ τόσο μπορώ είναι καθοριστικής σημασίας για τη δική σου αυτοαξιολόγηση πιστεύω.
Πολλές φορές η μετριότητα των βαθμών είναι προιόν έλλειψης προσπάθειας από πλευράς των μαθητών, σε συνδυασμό με την γενικοτερη απαξιωση που έχει καλλιεργηθεί στην ελληνική κοινωνία για την συνεισφορά του σχολείου στη μάθηση. Αυτό ειναι πιστεύω, η κυριότερη πηγή αμφιβολίας των γονέων όσον αφορά τους βαθμούς. Και εξηγούμαι : Η πλειονότητα, εξαιρουμένων των ανθρώπων που έχουν κάποιου είδους ψυχολογικο κόμπλεξ ανωτερώτητας και θέλουν να δουν τα παιδιά τους πάσει θυσία στο πρώτο σκαλί του βάθρου, πιστεύω οτι δυσανασχετεί με τους βαθμούς αν νομίζει οτι, ή βλέπει οτι το παιδί τους δεν ασχολείται αρκετά ή καθόλου. Κακά τα ψέματα, η δουλειά του μαθητή είναι το διάβασμα. εξίσου σημαντικά είναι το παιχνίδι, η βόλτα , η φιλία και ο έρωτας αλλά έχω παρατηρήσει μια γενικότερα παρεξηγημένη ιδέα περί του διαβάσματος. Ακόμη και αν κάποιος δε στοχεύει στο πανεπιστήμιο, ακόμη και αν δεν ενδιαφέρεται κανείς για το τι βαθμούς πήρε, ο κάθε μαθητής πρέπει να προσπαθεί να αποκτήσει οσο το δυνατόν, σφαιρική, πραγματική γνώση.
Στην αντίθετη περίπτωση γίνεται θύμα της ίδιας του της άγνοιας. Αναλφαβητισμός παλιότερα σήμαινε η έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων γραφήσ ανάγνωσης, ιστορίας κτλ. Σήμερα η έννοια έχει αποκτήσει μια τελείως διαφορετική διάσταση σε σχέση με το παρελθόν. Ο ρυθμός της εξέλιξης της γνώσης έχουν συμπιέσει όλο και πιο εξειδικευμένη γνώση στα χαμηλότερα επίπεδα της εκπαίδευσης, που σαφώς κάνουν τη μαθησιακή διαδικασία δυσκολότερη, μολαταύτα μάλλον είναι απαρραίτητη για να μπορέσει ο καθένας μας να ανταπεξέλθει στις επιταγές της εποχής.
Εν ολίγοις, μήπως τελικά φταίμε και μεις, μήπως προσπαθούμε να αποφύγουμε ως ένα βαθμό την προσπάθεια που απαιτείται και τελικά παραπονιόμαστε ενώ θα έπρεπε να δουλέψουμε περισσότερο;
Αρχικά, να κάνουμε τη βασική διάκριση οτι το σχολείο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με το πανεπιστήμιο από πολλές απόψεις. Συνεπώς δεν τίθεται θέμα αντιπαραβολής δυσκολίας , για να έχουμε μια αντιστοιχιση στους βαθμούς.
Τώρα το αν διαβάζει ο καθένας ή οχι αυτο είναι θέμα προσωπικής προτίμησης, ενδιαφέροντος και φιλοδοξίας πιστεύω. Όχι οτι οι καλοι βαθμοί ή η πρόσβαση τελικά σε μια σχολή με γόητρο παρέχουν κάποια ουσιαστική αξία απο πλευρά καταξίωσης, αλλά πρέπει πιστεύω να ομολογήσουμε οτι και μερικές φορές οι γονείς έχουν και ένα δίκιο. Δε διαφωνώ απαρραιτήτως με τα προλεγόμενα, αλλά μου γενάται η υποψία οτι μάλλον, υπάρχει μια γενικοτερη τάση υπερβολής.
Δεν το βρίσκετε λογικό αν ο γονέας βλέπει μια καθιερωμένη μετριότητα στην επίδοση του παιδιού του να προβληματίζεται γι αυτό και να το ωθεί να προσπαθήσει περισσότερο; Απο τη μια η προσπάθεια που καταβάλλει κανείς στο σχολείο, τον προετοιμάζει αργότερα για την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Αν μάθεις να δουλεύεις θα δουλεύεις, αν δε μάθεις θα αρκείσαι πάντα στην αρχή του ελαχίστου έργου, μεγαλο κέρδος με το μικρότερο δυνατό κόπο. Προς θεου δεν υπαινύσσομαι οτι όλοι πρέπει να γίνουν μαθητές το 19 / 20 ή να περάσουν στο πανεπιστήμιο. Εξάλλου δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για να γίνουν επιστήμονες, ούτε το να επιλέξει κάποιος να κάνει κάτι άλλο στη ζωή του είναι απαξιωτικό.
Το ζήτημα εστιάζεται, κατ' εμέ, στο να καταβάλλει ο καθένας την προσπάθεια του, στο μέγιστο που μπορεί. Απο κει και μετά οι βαθμοί είναι δευτερεύουσας σημασίας. Αλλά το να προσπαθήσεις και να πεις εγώ τόσο μπορώ είναι καθοριστικής σημασίας για τη δική σου αυτοαξιολόγηση πιστεύω.
Πολλές φορές η μετριότητα των βαθμών είναι προιόν έλλειψης προσπάθειας από πλευράς των μαθητών, σε συνδυασμό με την γενικοτερη απαξιωση που έχει καλλιεργηθεί στην ελληνική κοινωνία για την συνεισφορά του σχολείου στη μάθηση. Αυτό ειναι πιστεύω, η κυριότερη πηγή αμφιβολίας των γονέων όσον αφορά τους βαθμούς. Και εξηγούμαι : Η πλειονότητα, εξαιρουμένων των ανθρώπων που έχουν κάποιου είδους ψυχολογικο κόμπλεξ ανωτερώτητας και θέλουν να δουν τα παιδιά τους πάσει θυσία στο πρώτο σκαλί του βάθρου, πιστεύω οτι δυσανασχετεί με τους βαθμούς αν νομίζει οτι, ή βλέπει οτι το παιδί τους δεν ασχολείται αρκετά ή καθόλου. Κακά τα ψέματα, η δουλειά του μαθητή είναι το διάβασμα. εξίσου σημαντικά είναι το παιχνίδι, η βόλτα , η φιλία και ο έρωτας αλλά έχω παρατηρήσει μια γενικότερα παρεξηγημένη ιδέα περί του διαβάσματος. Ακόμη και αν κάποιος δε στοχεύει στο πανεπιστήμιο, ακόμη και αν δεν ενδιαφέρεται κανείς για το τι βαθμούς πήρε, ο κάθε μαθητής πρέπει να προσπαθεί να αποκτήσει οσο το δυνατόν, σφαιρική, πραγματική γνώση.
Στην αντίθετη περίπτωση γίνεται θύμα της ίδιας του της άγνοιας. Αναλφαβητισμός παλιότερα σήμαινε η έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων γραφήσ ανάγνωσης, ιστορίας κτλ. Σήμερα η έννοια έχει αποκτήσει μια τελείως διαφορετική διάσταση σε σχέση με το παρελθόν. Ο ρυθμός της εξέλιξης της γνώσης έχουν συμπιέσει όλο και πιο εξειδικευμένη γνώση στα χαμηλότερα επίπεδα της εκπαίδευσης, που σαφώς κάνουν τη μαθησιακή διαδικασία δυσκολότερη, μολαταύτα μάλλον είναι απαρραίτητη για να μπορέσει ο καθένας μας να ανταπεξέλθει στις επιταγές της εποχής.
Εν ολίγοις, μήπως τελικά φταίμε και μεις, μήπως προσπαθούμε να αποφύγουμε ως ένα βαθμό την προσπάθεια που απαιτείται και τελικά παραπονιόμαστε ενώ θα έπρεπε να δουλέψουμε περισσότερο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
12-08-10
20:37
Τι ρωτάς ακριβώς; Δεν σε έπιασα. 
Γενικά πάντως οι γονείς, ανεξάρτητα από το δικό τους μορφωτικό επίπεδο, επιθυμούν το καλό των παιδιών τους και για αυτό γίνονται πιεστικοί και έχουν εμμονές με τους βαθμούς.
Γενικά πάντως οι γονείς, ανεξάρτητα από το δικό τους μορφωτικό επίπεδο, επιθυμούν το καλό των παιδιών τους και για αυτό γίνονται πιεστικοί και έχουν εμμονές με τους βαθμούς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Zaraki
Δραστήριο μέλος
Ο Zaraki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 536 μηνύματα.
12-08-10
20:41
Ω ναι.Το εχω δει απειρες φορες.Να ρωτήσω κάτι από απορία. Αυτήν την συμπεριφορά την έχουν και οι γονείς που έχουν τελειώσει κάποιο Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ; Γιατί η άλλη μερίδα, τουλάχιστον δικαιολογείτε λόγω άγνοιας του κόπου των σπουδών...
Οσον αφορα εμενα, δεν ειχα ποτε σοβαρο προβλημα.Στα μαθηματα που με ενδιεφεραν αν τυχον δεν εγραφα καλα σε ενα τεστ ενιωθα απο μονος μου ψιλοπεριεργα κατι που εβλεπαν και αυτοι και ετσι δεν ελεγαν τιποτα.Στα μαθηματα παλι που δεν με ενδιεφεραν αρκετα συχνα οι βαθμοι μου ηταν σχετικα χαμηλοι(εκτος απο φετος).Τον πατερα μου δεν τον ενοιαζε καθολου αλλα η μητερα μου γκρινιαζε λιγο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cherie
Δραστήριο μέλος
Η Cherie αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 768 μηνύματα.
12-08-10
21:43
Να ρωτήσω κάτι από απορία. Αυτήν την συμπεριφορά την έχουν και οι γονείς που έχουν τελειώσει κάποιο Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ; Γιατί η άλλη μερίδα, τουλάχιστον δικαιολογείτε λόγω άγνοιας του κόπου των σπουδών...
Ναι ναι... Συμμαθήτριά μου, κόρη μεγαλογιατρών έτρωγε κατσάδα από τους γονείς της γιατί έβγαλε 18,6 ενώ η αδερφή της 19.
Και άλλη μία κοπέλα θυμάμαι έκανε εμετό από το άγχος της, γιατί είχε διαβάσει για το διαγώνισμα της ιστορίας με τη μητέρα της (Καθηγήτρια) και φοβόταν μήπως δεν γράψει όχι απλά καλά, αλλά άριστα.Ούτε εγώ αντιμετωπίζω θέμα με τους δικούς μου. Εντάξει είμαι από μόνη μου διαβαστερή και προσπαθώ αλλά και με την αδερφή μου που ήταν πιο χαλαρή δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα πιεστικοί. Ίσως φταίει που έχουν άμεση επαφή με τα παιδιά και έχουν δει πολλά τα μάτια τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
13-08-10
13:51
Εγω (παλι καλα) ποτε δεν ειχα τετοιο προβλημα με τους γονεις μου.Αντιθετα εγω ειμαι η τελειομανης και αυτοι πολλες φορες μου λενε νταξει μην κουραζεσαι και τετοια.Θα μου πειτε νταξει αμα εσυ εισαι καλη μαθητρια τι θα σου πουν;Ο καλος καπετανιος στην φουρτουνα φαινεται.Αλλα υπηρξαν φορες που ειχα γραψει καπου και χαλια και δεν ειπαν τιποτα.Εγω ειχα στεναχωρηθει λιγο(οχι και να κλαιμε ομως ,ελεος) και αυτοι απλα μου λεγαν μην κανεις ετσι στο κατω κατω δεν εγινε και τιποτα αμα μια φορα δεν εγραψες καλα.
Γενικα, το θεωρω παρα πολυ σημαντικο να ξερεις οτι η οικογενεια σου δεν προκειται να σε πιεσει για τιποτα και θα σε στηριξει/βοηθησει σε οτιδηοπτε κι αν κανεις/διαλεξεις .Οντως υπαρχουν πολλοι γονεις που θελουν τα παιδια τους να κανουν οτι δεν καταφεραν αυτοι.Και μετα φτανουν πολλα παιδια να κανουν απο την τριτη δημοτικου αγγλικα,γερμανικα,μουσικες,μπαλετα και ο,τι αλλο θελετε χωρις καν να τους αρεσει.Απο τη μια ,ειναι κατανοητη η σταση αυτη αλλα απο την αλλη τι ειναι πιο σημαντικο ,η ευτυχια του παιδιου σου ή η ψευδαισθηση οτι το παιδι σου θα 'ναι πολυ καλο(αν οχι τελειο)σ'ολα αυτα που εσυ ηθελες να κανεις αλλα δεν τα καταφερες;Επισης,μου τη δινει που πολλοι γονεις κανουν το εξης.Για παραδειγμα ,ειναι η Μαρια και ο Λακης.Η Μαρια ειναι παρ πολυ καλη μαθητρια ενω ο Λακης μετριος.Και η μαμα του Λακη συνεχεια να του λεει ''Την Μαρια δεν την βλεπεις ποσο καλη μαθητρια ειναι;Εσυ γιατι δεν προσπαθεις λιγακι;'' και να λεει συνεχεια τετοια εν παρουσια πολλες φορες της Μαριας.Τωρα ο Λακης πως να νιωσει;Αμα οι γονεις μας αρχισουν να μας συγκρινουν δηλαδη με οποιονδηποτε ''καλυτερο'' απο μας μετα εμεις τι να κανουμε;Επισης,αμα και η Μαρια ειναι μπροστα θα νιωσει και αβολα .Χωρια που υπαρχει το ενδεχομενο ο Λακηη να ζηλευει πολυ τη Μαρια και να την αντιπαθει(ενω ηταν φιλοι)εξαιτιας των γονιων του.Παραδειγμα εφερα ,αλλα δεν ειναι (δυστυχως) καθολου εξωπραγματικο.
Ολα αυτα δεν σημανουν ομως οτι οι γονεις μας ειναι κακοι ή οτιδηποτε παρομοιο.Κι αυτοι θα κανουν λαθη.Απλα οταν δεν θελεις κατι ,θα πας και θα το συζητησεις ηρεμα με τους δικους σου και θα πεις και τα επειχηρηματα σου.Δεν γινεται ,θα καταλαβουν.
Ακομα ,χειροτερο ομως ειναι να βλεπεις πως το παιδι σου σκιζεται και αμα δεν βγαλει 20 το φωναζεις και το βριζεις στην μεση του κοσμου.Λες και τεσι θα καταφερει κανεις κατι ή θα εξασφαλισει γνωση για το παιδι του.Στο κατω κατω υπαρχουν ατομα που βγαζουν 20 και δεν θυμουνται την τυφλα τους απο πολυ σημαντικα πραγματα και αλλα που νγαλαν 17 και ειναι πολυ καλοι.
Γενικα, το θεωρω παρα πολυ σημαντικο να ξερεις οτι η οικογενεια σου δεν προκειται να σε πιεσει για τιποτα και θα σε στηριξει/βοηθησει σε οτιδηοπτε κι αν κανεις/διαλεξεις .Οντως υπαρχουν πολλοι γονεις που θελουν τα παιδια τους να κανουν οτι δεν καταφεραν αυτοι.Και μετα φτανουν πολλα παιδια να κανουν απο την τριτη δημοτικου αγγλικα,γερμανικα,μουσικες,μπαλετα και ο,τι αλλο θελετε χωρις καν να τους αρεσει.Απο τη μια ,ειναι κατανοητη η σταση αυτη αλλα απο την αλλη τι ειναι πιο σημαντικο ,η ευτυχια του παιδιου σου ή η ψευδαισθηση οτι το παιδι σου θα 'ναι πολυ καλο(αν οχι τελειο)σ'ολα αυτα που εσυ ηθελες να κανεις αλλα δεν τα καταφερες;Επισης,μου τη δινει που πολλοι γονεις κανουν το εξης.Για παραδειγμα ,ειναι η Μαρια και ο Λακης.Η Μαρια ειναι παρ πολυ καλη μαθητρια ενω ο Λακης μετριος.Και η μαμα του Λακη συνεχεια να του λεει ''Την Μαρια δεν την βλεπεις ποσο καλη μαθητρια ειναι;Εσυ γιατι δεν προσπαθεις λιγακι;'' και να λεει συνεχεια τετοια εν παρουσια πολλες φορες της Μαριας.Τωρα ο Λακης πως να νιωσει;Αμα οι γονεις μας αρχισουν να μας συγκρινουν δηλαδη με οποιονδηποτε ''καλυτερο'' απο μας μετα εμεις τι να κανουμε;Επισης,αμα και η Μαρια ειναι μπροστα θα νιωσει και αβολα .Χωρια που υπαρχει το ενδεχομενο ο Λακηη να ζηλευει πολυ τη Μαρια και να την αντιπαθει(ενω ηταν φιλοι)εξαιτιας των γονιων του.Παραδειγμα εφερα ,αλλα δεν ειναι (δυστυχως) καθολου εξωπραγματικο.
Ολα αυτα δεν σημανουν ομως οτι οι γονεις μας ειναι κακοι ή οτιδηποτε παρομοιο.Κι αυτοι θα κανουν λαθη.Απλα οταν δεν θελεις κατι ,θα πας και θα το συζητησεις ηρεμα με τους δικους σου και θα πεις και τα επειχηρηματα σου.Δεν γινεται ,θα καταλαβουν.
Ακομα ,χειροτερο ομως ειναι να βλεπεις πως το παιδι σου σκιζεται και αμα δεν βγαλει 20 το φωναζεις και το βριζεις στην μεση του κοσμου.Λες και τεσι θα καταφερει κανεις κατι ή θα εξασφαλισει γνωση για το παιδι του.Στο κατω κατω υπαρχουν ατομα που βγαζουν 20 και δεν θυμουνται την τυφλα τους απο πολυ σημαντικα πραγματα και αλλα που νγαλαν 17 και ειναι πολυ καλοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σπυρακος (^^)
Περιβόητο μέλος
Ο Σπυρακος (^^) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Πτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,414 μηνύματα.
13-09-10
18:37
Με εμενα παλι συμβαινει το αλλο: Εγω αν διαβασω μπορει να βγαλω και 20.Αλλα ρε παιδια δεν θελω τοσο και εβγαλα 18,6.Η μανα μ λοιπον ολο με κοιταει με μισο ματι σε σχεση με τα μαθηματα για αυτον τον λογο.Τωρα (εδω μιλαμε για μικρη διαφορα βαθμων)μεταξυ μας αλλα ποιος εχει δικιοο?
Τωρα οκ μπορει να μην προσπαθω οσο πρεπει αλλα το 20 μπορω να το παρω μονο αν διαβαζω 6 ωρες την ημερα κατι που δεν ειναι εφικτο για μενα.Θα τελειωνω 3?ποιος εχει δικιοο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mr. Crowley
Διάσημο μέλος
Ο Mr. Crowley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,046 μηνύματα.
15-09-10
14:13
Χμμ...θα υποστηρίξω το κέντρο.Δεν είναι παράλογο οι γονείς να νοιάζονται για την καλή πρόοδο του παιδιού τους στο σχολείο.Αυτοί οι βαθμοί θα του εξασφαλίσουν στο μέλλον πρόσβαση στο πανεπιστήμιο.Απ'την άλλη όμως,δεν είναι ανάγκη να φτάνουμε και σε υπερβολές.Έχω γνωρίσει παιδιά που οι γονείς τους τα πιέζαν τόσο πολύ να διαβάσουν,που ναι μεν έγιναν αστέρια στο σχολείο,αλλά με τίμημα δε να απομονωθούν τελείως και να γίνουν αντικοινωνικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Amarena1
Νεοφερμένος
Η Amarena1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών. Έχει γράψει 13 μηνύματα.
18-09-10
10:44
Αυτοι οι γονεις χρειαζονται ψυχολογικοι υποστηριξη..σορυ κιολας! Να μου πεις φωναζουν αν γραψεις 5 να το καταλαβω αλλα 15? Μακαρι να γραφανε ολοι 15.!!
Επισης οι παιδοψυχολογοι λενε πως αυτο ειναι οτι χειροτερο. Το προγραμμα των παιδιων ειναι εξαιρετικα φορτωμενο και οσο παει γινεται και χειροτερο. Εγω στην Α Δημοτικου μαθαινα να μετραω μεχρι το 10 και ο γιος μου περσυ στην Α΄Δημοτικου εμαθε μεχρι το 100!!!!! Ελεος. Ετσι ειναι πια ολες οι ταξεις. ποσα μπορεις να ζητησεις απο τα παιδια? Ημαρτον
Επισης οι παιδοψυχολογοι λενε πως αυτο ειναι οτι χειροτερο. Το προγραμμα των παιδιων ειναι εξαιρετικα φορτωμενο και οσο παει γινεται και χειροτερο. Εγω στην Α Δημοτικου μαθαινα να μετραω μεχρι το 10 και ο γιος μου περσυ στην Α΄Δημοτικου εμαθε μεχρι το 100!!!!! Ελεος. Ετσι ειναι πια ολες οι ταξεις. ποσα μπορεις να ζητησεις απο τα παιδια? Ημαρτον
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
LiViNGtheLiFE
Διάσημο μέλος
Η LiViNGtheLiFE αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 2,226 μηνύματα.
04-10-10
19:07
ετσι ειναι! και στο κατω κατω γιατι να σκοτωθεις να γραψεις π.χ 20 στα αρχαια στις εξετασεις την στιγμη που δεν τα γουσταρεις!?
επισης παρατηρω πως αυτοι που προσπαθουν να τα τελειωποιησουν ολα (πχ αμα δεν γραψουν 20 στα αρχαια θα σκασουν), ζουν με ενα μονιμο αγχος... αλλοι μαθαινουν παπαγαλια και τα μαθηματικα
...ακομα, καποιοι απ αυτους απλα δεν ξερουν τι θελουν και νομιζουν πως γραφοντας ενα 20 στα αρχαια (κολλασα με αυτο το παραδειγμα) θα εξασφαλισουν το μελλον τους και θα ειναι καλυμενοι απο ολες τις μεριες, ενω ουσιαστικα θα εχουν κανει μια τρυπα στο νεροΣημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
