Συμπονοια υπαρχει αρκετη, και το εχουμε δειξει ολοι μας με τις πραξεις βοηθειας και τον εθελοντισμο, οπως μπορεσε ο καθενας.
Και δηλαδη, αυτος που εχασε τους γονεις του ( που οκευ, ποσα παιδια οντως να ειναι που εδιναν πανελληνιες και εχασαν γονιο?) δεν εχει το σθενος να δωσει ξανα πανελληνιες, αλλα εχει το σθενος να μπει σε μια καλυτερη σχολη απο αυτην που "αξιζε" ο βαθμος του, και μαλιστα να ανταπεξελθει? Γιατι να μην μοριοδοτηθει και καποιος ο οποιος εζησε ενα ατυχημα, ή εχασε τον γονιο του απο καποια ασθενεια ή οτιδηποτε αλλο? Εκει ειναι η αδικια. Και γιατι καποιος που πχ εχασε το εξωχικο του (γιατι κακα τα ψεμματα, πολλα απο τα σπιτια που καηκαν ηταν εξωχικα) να μοριοδοτηθει ενω εχει κανονικα ενα σπιτι να μεινει?
Συγνωμη αν ειμαστε υπερβολικοι, αλλα οι πανελληνιες ειναι ενας διαγωνισμος και τις θεσεις των υψηλωτερων σχολων τις πιανουν οι καλυτεροι... Δηλαδη αν ειχες βρει μια δουλεια που σου αρεσε απιστευτα πανω στον τομεα σου, και δεν σε επερναν τελικα βρε παιδι μου, και μαθαινες οτι μαζι με αυτον που σου πηρε την θεση πηραν και εναν με λιγοτερα προσοντα απο εσενα -αλλα ο οποιος ηταν πληγεις- πως θα ενιωθες? Ετσι νιωθουν και ολα τα παιδια που εδιναν φετος...