Δυσκολεύομαι να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις της σχολής μου και ταυτόχρονα με προβληματίζει η κοινωνική μου ζωή. Τι να κάνω;

[Eeeee]

Γειά σας,είμαι 1ο έτος και με έχει πάρει πολύ κάτω όλη η κατάσταση.Σπουδάζω αρχιτεκτονική και ενώ η σχολή μου αρέσει ,είναι πολύ ζόρικη ,με αποτέλεσμα να τα έχω κάπως παρατήσει. Δεν έχω ούτε παρέα, χωριστήκαμε αφού εγώ ακολούθησα τον δικό μου δρόμο και αυτοί τον δικό τους(έτσι και αλλιώς πήγαν στην πόλη όπου σπουδάζουν)Δεν ξέρω,βλέπω όλα τα άλλα παιδιά που έχουν παρέα και φαίνεται να περνούν καλά στις σπουδές,ενώ εγώ είμαι βυθισμένη σε κατάθλιψη και δεν έχω όρεξη να ζήσω πλέον...Είμαι βυθισμένη στην απελπισία,θέλω απλά να τα παρατήσω να φύγω από τα πάντα,δεν ξέρω τι με έχει πιάσει,δεν θέλω να νιώθω έτσι αλλά είναι σαν να με έχουν φυλακίσει τα αρνητικά μου αισθήματα,που τώρα πιστεύω είναι αληθινά...Νιώθω μόνη,σαν να μην μπορεί να με καταλάβει κανείς,ούτε ο εαυτός μου.

 

[Guest 454371]

Καταρχάς τα περισσότερα που λες είναι απολύτως φυσιολογικά να συμβούν στο καθένα με την όλη κατάσταση του covid, τις συνεχόμενες καραντίνες αλλά και τα εξ αποστάσεως μαθήματα. Παράλληλα με όλα αυτά, αποστασιοποιούνται και οι σχέσεις των ανθρώπων. Όταν με το καλό ανοίξουν τα πανεπιστήμια ( όποτε γίνει αυτό) θα δεις οτι η ψυχολογία σου θα αλλάξει προς το καλύτερο. Θα γνωρίσεις κόσμο, θα κοινωνικοποιηθείς και θα πάρουν όλα το δρόμο τους.

Έπειτα, οι σπουδές δεν νομίζω ότι θα πρέπει να επηρεάζονται από τις ανθρώπινες σχέσεις. Εσύ πήγες εκεί που πέρασες για να σπουδάζεις. Αντιλαμβάνομαι ότι θες να περνάς καλά, απλά γενικά ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ όλα είναι αναλώσιμα. Θα περάσουν χιλιάδες άνθρωποι απο τη ζωή σου, αλλά θα δεις ότι με λίγους και εκλεκτούς θα είσαι φίλος/φιλη.

Δεν είναι πάντα καλό να έχουμε πολλούς φίλους στη ζωή μας. Δεν σου λεω να μη δεν εχεις φιλους. Απλα να εχεις λιγους και καλούς. Οι περισσότερες φιλίες σήμερα είναι ψεύτικες και εν έτη 2021 έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο. Θα δεις οτι οταν ανοίξουν τα πανεπιστήμια, θα έχεις φίλους, και θα μπεις στη δημιουργία μιας παρέας που το κυριότερο μέλημα θα είναι να βγάζει ΥΓΕΙΑ

 

[mathboi]

Είσαι φοιτήτρια. Δες που είσαι και που είναι άλλοι. Αρχιτεκτονική. Γιατί να λες ότι έχεις "κατάθλιψη"; Μην πιέζεσαι τόσο. Άλλοι έχουν όνειρα να μπουν εκεί που είσαι εσύ. Μην πάρεις τόσο απότομα αποφάσεις και μπορεί να είναι εις βάρος σου. Δες πως θα κυλήσει λίγο με τα χρόνια ξέρω γω κι αν δεις ότι δεν σου αρέσει καθόλου τότε τι να σου πω... Άσε τους άλλους και φτιάξε εσύ πως τα θέλεις τα πράγματα. Βρες κάποιο αγόρι, κάποιο χόμπι, κάτι. Να έμπαιναν κι άλλοι αρχιτεκτονική να πούμε... Κατάθλιψη δεν πιστεύω ότι έχεις είναι βαριά ασθένεια απλά δεν γουστάρεις... Γιατί τόση αρνητιλα;;; Εγώ που δίνω φέτος και μου συνέβησαν διάφορα δεν ξέρω πραγματικά που και αν θα περάσω... Ωστόσο θα αγωνιστώ και ότι γίνει δεν με νοιάζει πραγματικά. Δεν θα πέσω σε κατάθλιψη... Εσύ που μπήκες με την πρώτη μια χαρά κομπλέ είσαι. Αρκεί να τα δεις αλλιώς...

 

[Guest 749981]

Γειά σας,είμαι 1ο έτος και με έχει πάρει πολύ κάτω όλη η κατάσταση.Σπουδάζω αρχιτεκτονική και ενώ η σχολή μου αρέσει ,είναι πολύ ζόρικη ,με αποτέλεσμα να τα έχω κάπως παρατήσει. Δεν έχω ούτε παρέα, χωριστήκαμε αφού εγώ ακολούθησα τον δικό μου δρόμο και αυτοί τον δικό τους(έτσι και αλλιώς πήγαν στην πόλη όπου σπουδάζουν)Δεν ξέρω,βλέπω όλα τα άλλα παιδιά που έχουν παρέα και φαίνεται να περνούν καλά στις σπουδές,ενώ εγώ είμαι βυθισμένη σε κατάθλιψη και δεν έχω όρεξη να ζήσω πλέον...Είμαι βυθισμένη στην απελπισία,θέλω απλά να τα παρατήσω να φύγω από τα πάντα,δεν ξέρω τι με έχει πιάσει,δεν θέλω να νιώθω έτσι αλλά είναι σαν να με έχουν φυλακίσει τα αρνητικά μου αισθήματα,που τώρα πιστεύω είναι αληθινά...Νιώθω μόνη,σαν να μην μπορεί να με καταλάβει κανείς,ούτε ο εαυτός μου.

Επειδή κι εγώ είμαι 1ο έτος με αρκετά όμοια προβλήματα αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι είμαστε σε μια κατάσταση που το μόνο κομμάτι της ζωής που "τρέχει" αυτήν την περίοδο είναι αυτό των υποχρεώσεων. Δεν υπάρχουν διασκεδάσεις και distractions από το άγχος της δυσκολίας των μαθημάτων και των απαιτήσεων που υπάρχουν. Και το χειρότερο είναι ότι στερούμαστε το καλύτερο δυνατό distraction που είναι η κοινωνική ζωή.

Είναι μια μάχη άνιση που όμως προσωπικά βλέπω πως αξίζει να τη δώσω και να μη χαραμίσω αυτή τη χρονιά.
Και έχω μια αίσθηση πως όταν -επιτέλους- έρθει η ώρα του να ξαναξεκινήσει η κοινωνική ζωή στον τόπο σπουδών μου ούτε που θα με απασχολεί το παρελθόν, όπως τώρα δε με απασχολεί αυτό που πέρασα στις Πανελλαδικές.

Δεν ξέρω αν βοήθησα, πάντως δεν είσαι η μόνη που σκέφτεσαι έτσι.

 

[methexys]

Γειά σας,είμαι 1ο έτος και με έχει πάρει πολύ κάτω όλη η κατάσταση.Σπουδάζω αρχιτεκτονική και ενώ η σχολή μου αρέσει ,είναι πολύ ζόρικη ,με αποτέλεσμα να τα έχω κάπως παρατήσει. Δεν έχω ούτε παρέα, χωριστήκαμε αφού εγώ ακολούθησα τον δικό μου δρόμο και αυτοί τον δικό τους(έτσι και αλλιώς πήγαν στην πόλη όπου σπουδάζουν)Δεν ξέρω,βλέπω όλα τα άλλα παιδιά που έχουν παρέα και φαίνεται να περνούν καλά στις σπουδές,ενώ εγώ είμαι βυθισμένη σε κατάθλιψη και δεν έχω όρεξη να ζήσω πλέον...Είμαι βυθισμένη στην απελπισία,θέλω απλά να τα παρατήσω να φύγω από τα πάντα,δεν ξέρω τι με έχει πιάσει,δεν θέλω να νιώθω έτσι αλλά είναι σαν να με έχουν φυλακίσει τα αρνητικά μου αισθήματα,που τώρα πιστεύω είναι αληθινά...Νιώθω μόνη,σαν να μην μπορεί να με καταλάβει κανείς,ούτε ο εαυτός μου.

Αρχικα
Όπως σου είπαν παραπάνω, η φετινή χρονιά είναι αρκετά πιο δύσκολη για τους πρωτοετείς γιατί γίνονται όλα ονλάιν, είναι δύσκολο να βρεις νέες παρέες και να κάνετε δραστηριότητες, και παράλληλα έχεις πολλές υποχρεώσεις να τρέχουν.
Η αλήθεια είναι ότι η σχολή είναι δύσκολη, για πολλούς λόγους που κάποιος που είναι έξω από αυτή δεν μπορεί πάντα να καταλάβει. Και εγώ είχα περάσει μια δύσκολη φάση στα πρώτα έτη. Τα μαθήματα που πολλές φορές στα πρώτα έτη δεν μπορεί να κατανοήσει ένας φοιτητής γιατί πρέπει να προσαρμοστεί σε ένα νέο τρόπο σκέψης, σε συνδυασμό με το θέμα της παρέας και κυρίως, της ομάδας στις ομαδικές εργασίες, σε κάνουν εύκολα να νιώθεις απελπισμένος.
Το σημαντικό για εμένα σχετικά με την σχολή είναι το εξής: πρέπει να την πάρεις σοβαρά, σίγουρα, αλλά χωρίς να τρελαθείς κιόλας να πάρεις βαθμούς σε όλα τα μαθήματα ή να την τελειώσεις στα πέντε χρόνια. Ξέρω πολλά άτομα που το είχαν πάρει έτσι στην αρχή και τελικά δεν άντεξαν την πίεση και την παράτησαν. Δεν πειράζει να αφήσεις μερικά μαθήματα ή να μην πάρεις 8 και πάνω σε όλα τα μαθήματα.
Επίσης, αν είσαι σε ομαδικές εργασίες με ομάδα που δεν "τραβάει" ή με άτομα που δεν συμπαθείς, μην εγκλωβιστείς εκεί. Άλλαξε ομάδες, παρέες, και στο τέλος θα βρεις την παρέα με την οποία όντως θα ταιριάζεις.
Για το θέμα της παρέας, εσύ έχεις μείνει στην πόλη σου δηλαδή; Αν υπάρχουν άτομα απο τη σχολή σου στην πόλη που είσαι, θα μπορούσατε να κανονίσετε να βγείτε. Διαφορετικά, δοκίμασε να κάνεις άλλες δραστηριότητες (ό,τι μπορείς να κάνεις με τις υπάρχουσες covid συνθήκες τέλος πάντων ) ώστε να γνωρίσεις άτομα με τα ίδια ενδιαφέροντα.
Και εννοείται ότι αν νιώθεις πολύ χάλια, μίλα με έναν ειδικό γιατί καταλαβαίνω απόλυτα ότι περνάς μια δύσκολη περίοδο και ίσως σε βοηθήσει κάποιος ειδικός.
Απλά να ξέρεις ότι όλα περνάνε, και αυτό θα περάσει και πίστεψέ με, θα βελτιωθεί η κατάσταση όσο περνάει ο καιρός!

 

[nPb]

Επειδή κι εγώ είμαι 1ο έτος με αρκετά όμοια προβλήματα αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι είμαστε σε μια κατάσταση που το μόνο κομμάτι της ζωής που "τρέχει" αυτήν την περίοδο είναι αυτό των υποχρεώσεων. Δεν υπάρχουν διασκεδάσεις και distractions από το άγχος της δυσκολίας των μαθημάτων και των απαιτήσεων που υπάρχουν. Και το χειρότερο είναι ότι στερούμαστε το καλύτερο δυνατό distraction που είναι η κοινωνική ζωή.

Είναι μια μάχη άνιση που όμως προσωπικά βλέπω πως αξίζει να τη δώσω και να μη χαραμίσω αυτή τη χρονιά.
Και έχω μια αίσθηση πως όταν -επιτέλους- έρθει η ώρα του να ξαναξεκινήσει η κοινωνική ζωή στον τόπο σπουδών μου ούτε που θα με απασχολεί το παρελθόν, όπως τώρα δε με απασχολεί αυτό που πέρασα στις Πανελλαδικές.

Δεν ξέρω αν βοήθησα, πάντως δεν είσαι η μόνη που σκέφτεσαι έτσι.

Δεν είναι τυχαίο που στις δύσκολες σχολές, λόγω χαμηλής ή ανύπαρκτης κοινωνικής ζωής οι φοιτητές και φοιτήτριες είναι παρθένοι (όχι στο ζώδιο). Βέβαια αυτό στην χώρα μας αποτελεί ρετσινιά χειρότερη και από λέπρα γιατί για πολλά πράγματα υπάρχει το κόμπλεξ του "πως θα το πάρει ο-η άλλος-η". Για παράδειγμα στην Ιαπωνία, πολύ μεγάλο ποσοστό των νέων ενηλίκων είναι παρθένοι μέχρι τα 40 τους και σε μεγαλύτερη ηλικία επειδή η εργασιακή τους καριέρα από την φοιτητική περίοδο δεν τους αφήνει χρόνο για προσωπική ζωή: εργάζονται ή σπουδάζουν και κοιμούνται.

 

[methexys]

Δεν είναι τυχαίο που στις δύσκολες σχολές, λόγω χαμηλής ή ανύπαρκτης κοινωνικής ζωής οι φοιτητές και φοιτήτριες είναι παρθένοι (όχι στο ζώδιο). Βέβαια αυτό στην χώρα μας αποτελεί ρετσινιά χειρότερη και από λέπρα γιατί για πολλά πράγματα υπάρχει το κόμπλεξ του "πως θα το πάρει ο-η άλλος-η". Για παράδειγμα στην Ιαπωνία, πολύ μεγάλο ποσοστό των νέων ενηλίκων είναι παρθένοι μέχρι τα 40 τους και σε μεγαλύτερη ηλικία επειδή η εργασιακή τους καριέρα από την φοιτητική περίοδο δεν τους αφήνει χρόνο για προσωπική ζωή: εργάζονται ή σπουδάζουν και κοιμούνται.

Θεωρείς ότι είναι υγιές αυτό όμως; Να μην έχεις ζωή εκτός των σπουδών ή της εργασίας σου; Και δεν αναφέρομαι καν σε σχέσεις, κτλ, αλλά στο να έχεις μια παρέα ή μια-δυο δραστηριότητες που σου αρέσει να κάνεις παράλληλα και σε χαλαρώνουν. Δεν γίνεται να μην έχεις μια διέξοδο.
Οπότε με αφορμή αυτό, να πω επίσης στην @Eeeee ότι θα πρέπει οπωσδήποτε να έχει και άλλες ασχολίες εκτός από την σχολή. Μπορεί να νιώθεις πως δεν θα έχεις χρόνο, πως δεν θα προλαβαίνεις να κάνεις τις εργασίες κτλ. αλλά είναι πάρα πολύ σημαντικό να βρεις χρόνο για κάτι που σου αρέσει. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι καλό να είμαστε μονοδιάστατοι. Ακόμα και σε συνεντεύξεις για δουλειά θα σε ρωτήσουν ποια είναι τα χόμπυ σου, αν δεν έχεις ούτε ένα ενδιαφέρον πέρα του αντικείμενού σου, τους φαίνεται περίεργο.

 

[Paragontas7000]

Υπομονη μεχρι τον Σεπτεμβριο που πιθανοτατα θα ανοιξουν οι σχολεσ και τα πραγματα θα γινουν σιγουρα καλυτερα.Αμα ωστοσο δεν ανοιξουν προτεινω να κανεις ενα διαλειμμα απο τη σχολη και να κοιταξεις να επικεντρωθεις στην προσοπικη σου βελτιωση και σε πραγματα που σε κανουν χαρουμενη(χομπυ κτλ).Σιγουρα παντως ειναι ντε φακτο γεγονος το ανοιγμα των σχολων.

 

[nPb]

Υπομονη μεχρι τον Σεπτεμβριο που πιθανοτατα θα ανοιξουν οι σχολεσ και τα πραγματα θα γινουν σιγουρα καλυτερα.Αμα ωστοσο δεν ανοιξουν προτεινω να κανεις ενα διαλειμμα απο τη σχολη και να κοιταξεις να επικεντρωθεις στην προσοπικη σου βελτιωση και σε πραγματα που σε κανουν χαρουμενη(χομπυ κτλ).Σιγουρα παντως ειναι ντε φακτο γεγονος το ανοιγμα των σχολων.

Μετά θα αρχίσει και η αύξηση της κατανάλωσης σε προφυλακτικά.

Θεωρείς ότι είναι υγιές αυτό όμως; Να μην έχεις ζωή εκτός των σπουδών ή της εργασίας σου; Και δεν αναφέρομαι καν σε σχέσεις, κτλ, αλλά στο να έχεις μια παρέα ή μια-δυο δραστηριότητες που σου αρέσει να κάνεις παράλληλα και σε χαλαρώνουν. Δεν γίνεται να μην έχεις μια διέξοδο.

Εννοείται ότι δεν είναι φυσιολογικό. Γι' αυτό και εμφανίζουν μεγάλα ποσοστά καταθλιπτικών και κατ' επέκταση, αυτοκτονιών. Επίσης πολλοί Ιάπωνες ή λαοί με παράξενο τρόπο κοινωνικής ζωής ταξιδεύουν σε Ευρωπαϊκές χώρες μόνο και μόνο να γνωρίσουν ένα ταίρι μέσω σπουδών κτλ.

 

[annfire]

Ψυχανάλυση-καφείνη-βρες σταδιακά ενα φιλο για παρέα και στην συνέχεια προσπάθησε να ανοιχτεις περισσότερο όσο μπορεις κ αντέχεις- ύπνο-διατροφη-σωματικό έλεγχο για τυχον σωματικά προβλήματα.


Μην τρομάζεις που έπαθες κρίση υπαρξιακή-ενηλικίωσης όλοι πάθαμε. Καλως ήρθες στην πραγματικότητα. Και πάντα να θυμάσαι πως τα βάρη και οι δυσκολίες της ζωής είναι όσα και οι θετικές καταστάσεις σε αυτήν. Θυμήσου πως ο Σίσσυφος σήκωνε το δικό του φορτίο για να ανέβει στο βουνό,ωστόσο αυτά τα βάρη του έδειχναν σταδιακά το δρόμο προς την πνευματική χαρά και ολοκλήρωση.

Υ.Σ Φυσικά και καταλαβαίνουμε πόσο σημαντική είναι η δια ζώσης δικτύωση κλπ και πόσο σκ*ατα εκανε τη φοιτητική ζωή ο κόβιντ. Ωστόσο εκμεταλλεύσου την ηλικία σου είτε νιώθεις νεα είτε νιωθεις απελπισμένη και πριν την ώρα γερασμένη.

Ψάξε για εθελοντικές δραστηριότητες στην πόλη σου ώστε ακομα κ αν δε νιώθεις ακόμα το "ανήκειν" σεκάποια ομάδα ή δεν εχεις φίλους, να κινητοποιηθεις σε κάποια δράση περιβαλλοντική/οτιδηποτε κ αν είναι. Μαζέψτε σκουπίδια απο παρκα κ παραλιες idk κανε κατι βγες απ το κομφορτ ζοουν σου μη βυθιζεσαι στη λήθη σου, είσαι νιατο ακόμα.

Όλοι έχουμε βιώσει τέτοιες ακραίες στιγμές αλλά καλό είναι να σκεφτόμαστε πως ό,τι έχουμε τώρα δε θα ξανάρθει. Ο χρόνος κυλάει. Ας τον εκμεταλλευόμαστε. Γκουντ λακ

 

[nPb]

Όλα ξεχνιούνται μετά από την πρώτη φοιτητική ερωτική σχέση. Μόλις ο καθένας γνωρίσει το σεξουαλικό ταίρι του, τότε πάνε περίπατο οι υπαρξιακές αναλύσεις. Νόμος τη φύσης.

 

[annfire]

Η υπαρξιακή κατάσταση έρχεται, φευγει, επανέρχεται ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι κοινωνικά κλπ στην ζωή σου. Δηλαδή, αν σαν φοιτήτρια βρει ερωτικο συντροφο θα ξεχαστεί,μόλις τον χασει θα ξαναβυθιστέί σε περιεργες σκέψεις μετά θα βρει αλλού κ.ο.κ

 

[nPb]

Η υπαρξιακή κατάσταση έρχεται, φευγει, επανέρχεται ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι κοινωνικά κλπ στην ζωή σου. Δηλαδή, αν σαν φοιτήτρια βρει ερωτικο συντροφο θα ξεχαστεί,μόλις τον χασει θα ξαναβυθιστέί σε περιεργες σκέψεις μετά θα βρει αλλού κ.ο.κ

Δυο πόρτες έχει η ζωή.

 

[pacheiko]

Έγω πάντως έχω γνωστούς σε ιατρική/οδοντιατρική/νομική που πρόλαβαν σχέση τον Σεπτεμβρή, και τώρα βρήκαν άλλους. Αφού ρε παιδιά δεν πάμε στις σχολές και οι γονείς είναι σπίτι, πως παίζεται τόση μπάλα;; Εγώ μια γνωστή έχω από το πανεπιστημίο και μέχρι εκεί...

 

[nPb]

Έγω πάντως έχω γνωστούς σε ιατρική/οδοντιατρική/νομική που πρόλαβαν σχέση τον Σεπτεμβρή, και τώρα βρήκαν άλλους. Αφού ρε παιδιά δεν πάμε στις σχολές και οι γονείς είναι σπίτι, πως παίζεται τόση μπάλα;; Εγώ μια γνωστή έχω από το πανεπιστημίο και μέχρι εκεί...

H γυπαετοσύνη εξαπλώνεται με κοβιντιαίους ρυθμούς. Πάντα τον γύπα τον μυρίζονται όλες και τον ψάχνουν. Μου αρέσει που ορισμένοι και ορισμένες το παίζουν ανήξεροι λες και δεν ξέρουν την Ελληνική ιδιοσυγκρασία στο ξέσκινγκ. Για να είμαστε λίγο σοβαροί, το γεγονός ότι βρήκαν άλλο σύντροφο σε τόσο λίγο διάστημα, δεν το λέμε και σχέση ακριβώς. Αυτό ονομάζεται κάλυψη της ανδρικής επιβεβαίωσης για να μην μας κολλήσει την ταμπέλα ο περίγυρος ότι είμαστε μπακούρια.

Από αντικοινωνικά δίκτυα πώς πας;