Δεν έχω κοπέλα

[Unseen skygge]

Συμφωνώ όμως στις μέρες μας το χρήμα μετράει πολύ.

Πότε δεν μετρούσε δηλαδή;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Πότε δεν μετρούσε δηλαδή;

Πάντα μετρούσε όμως στην σημερινή εποχή με τα πρότυπα που προβάλλονται ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Unseen skygge]

Πάντα μετρούσε όμως στην σημερινή εποχή με τα πρότυπα που προβάλλονται ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο!

Ίσα ίσα τώρα είναι καλύτερα. Πιο παλιά για να παντρευτεί μια γυναίκα χρειαζόταν την λεγόμενη προίκα.

Δεν ξέρω μπορεί να είναι καλύτερα τώρα.Ομως το χρήμα παίζει σημαντικό ρόλο.

Και σου ξαναειπα αν θες μια κοπέλα που εσύ θα κάνεις σχέση μαζί της και αυτή με τα λεφτά σου τότε ναι τα χρήματα παίζουν προτευον ρολο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Αν το ισχυρό σου χαρτί για μια κοπέλα είναι τα 2500 το μήνα τότε μάλλον η σχέση θα είναι τύπου χορηγού.

Τουλάχιστο δεν τρέφεις αυταπάτες. Εν τω μεταξύ για να κάνω λίγο και το δικηγόρο του διαβόλου, γιατί αυτές οι σχέσεις είναι κατακριταιες; Πιστεύεις ας πούμε πως στις σχέσεις μη χορηγίας υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Δεν ξέρω μπορεί να είναι καλύτερα τώρα.Ομως το χρήμα παίζει σημαντικό ρόλο.

Mια 16χρονη τι να το κάνει το χρήμα; Λεφτά αισθήματα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Unseen skygge]

Τουλάχιστο δεν τρέφεις αυταπάτες. Εν τω μεταξύ για να κάνω λίγο και το δικηγόρο του διαβόλου, γιατί αυτές οι σχέσεις είναι κατακριταιες; Πιστεύεις ας πούμε πως στις σχέσεις μη χορηγίας υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη;

Όχι βέβαια. Έχω περάσει από σχέση και μάλιστα μεγάλης διάρκειας που τελείωσε αρκετά ομαλά και γνωρίζω ότι τίποτα δεν είναι μόνιμο και ανιδιοτελές. Ωστόσο θεωρώ ότι αν ένας άνθρωπος φτάσει σε μια φάση που το πιο δυνατό του προσόν είναι τα λεφτά κάτι άλλο έχει παραμελήσει. Δεν γίνεται να χάνει και σε εμφανιση, και σε σώμα και σε προσωπικότητα και σε κοινά ενδιαφέροντα. Γενικά πιστεύω στην αυτοβελτιωση πολύ και μια ερώτηση που κάνω συχνά στον εαυτό μου είναι αν ήμουν κοπέλα γιατί να τα έφτιαχνα μαζί μου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Όχι βέβαια. Έχω περάσει από σχέση και μάλιστα μεγάλης διάρκειας που τελείωσε αρκετά ομαλά και γνωρίζω ότι τίποτα δεν είναι μόνιμο και ανιδιοτελές. Ωστόσο θεωρώ ότι αν ένας άνθρωπος φτάσει σε μια φάση που το πιο δυνατό του προσόν είναι τα λεφτά κάτι άλλο έχει παραμελήσει. Δεν γίνεται να χάνει και σε εμφανιση, και σε σώμα και σε προσωπικότητα και σε κοινά ενδιαφέροντα. Γενικά πιστεύω στην αυτοβελτιωση πολύ και μια ερώτηση που κάνω συχνά στον εαυτό μου είναι αν ήμουν κοπέλα γιατί να τα έφτιαχνα μαζί μου

Υπαρχει και η περίπτωση βέβαια απλά να μην αξίζει τον κόπο ή αυτοβελτιωση. Φαντάσου για παράδειγμα να είσαι πολύ κοντός και γενετικά άσχημος στην φάτσα. Εκεί ξέρεις ας πούμε πως δεν θα κανει και τρελή διαφορά αν είσαι φέτες η όχι, οπότε είναι απλά πολυ πιο συμφέρον να καταλήξεις στην χορηγία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Griff]

Υπαρχει και η περίπτωση βέβαια απλά να μην αξίζει τον κόπο ή αυτοβελτιωση. Φαντάσου για παράδειγμα να είσαι πολύ κοντός και γενετικά άσχημος στην φάτσα. Εκεί ξέρεις ας πούμε πως δεν θα κανει και τρελή διαφορά αν είσαι φέτες η όχι, οπότε είναι απλά πολυ πιο συμφέρον να καταλήξεις στην χορηγία.

Συμφέρον, δηλαδή, αν είμαι κοντός και άσχημος, είναι να παραμελώ την υγεία μου με το να μη γυμνάζομαι και να εξαγοράζω αγάπη και σεξ.

Οκ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Συμφέρον, δηλαδή, αν είμαι κοντός και άσχημος, είναι να παραμελώ την υγεία μου με το να μη γυμνάζομαι και να εξαγοράζω αγάπη και σεξ.

Οκ

Ναι ήταν κάπως άκυρο το παράδειγμα επειδή η γυμναστική έχει και πολλά άλλα οφέλη πέραν της εμφάνισης. Απλά αντικατεστησε το αυτό με κάτι άλλο για να καταλάβεις τι εννοώ. Αυτό που ήθελα να πω είναι πως όλοι εν τέλει εξαγοράζουμε την αγάπη και το σεξ. Το θέμα είναι πιο νόμισμα συμφέρει τον καθένα να χρησιμοποιήσει δεδομένων των περιορισμών του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 875331]

Και σου ξαναειπα αν θες μια κοπέλα που εσύ θα κάνεις σχέση μαζί της και αυτή με τα λεφτά σου τότε ναι τα χρήματα παίζουν προτευον ρολο

Ρε μαν αν έχεις $$, σου ανοίγουν δρόμοι και για κοπέλες που δεν θα μπορούσες να έχεις πριν και όχι επειδή θα είσαι σούγκαρ ντάντυ. Οι κοπέλες θέλουν κάποιον λίγο πιο πάνω απ' το επίπεδο τους. Οι πιο ωραίες, ώριμες κλπ δεν θα πάνε με τον σερβιτόρο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Griff]

Ναι ήταν κάπως άκυρο το παράδειγμα επειδή η γυμναστική έχει και πολλά άλλα οφέλη πέραν της εμφάνισης. Απλά αντικατεστησε το αυτό με κάτι άλλο για να καταλάβεις τι εννοώ. Αυτό που ήθελα να πω είναι πως όλοι εν τέλει εξαγοράζουμε την αγάπη και το σεξ. Το θέμα είναι πιο νόμισμα συμφέρει τον καθένα να χρησιμοποιήσει δεδομένων των περιορισμών του.

Ίσως το παρἀδειγμα ήταν ατυχές, ατυχέστερος όμως ήταν ο συλλογισμός. Η αγάπη ειδικότερα και το συναίσθημα γενικότερα δεν εξαγοράζονται, αλλά έπονται της ομορφιάς.

Αν, δηλαδή, παραδεχτούμε ότι η αγάπη εξαγοράζεται, η συναλλαγή προφανώς γίνεται είτε με τον χαρακτήρα είτε με το σώμα είτε με τα λεφτά είτε με έτερο χαρακτηριστικό. Αυτόματα λοιπόν, σύμφωνα με τον συλλογισμό σου, κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής υποβαθμίζεται σε μέσο για την επίτευξη της αποδοχής από κάποιον τρίτο ή, σύμφωνα με την παρατήρηση του nPb, από τον εαυτό μας. Δεν είναι, επομένως, λυπηρό, να χτίζει κανείς τη ζωή του πάνω στα ασταθή θεμέλια της κοινωνικής αποδοχής;

Αντίθετα, είναι προφανές ότι η αγάπη και το συναίσθημα ακολουθούν το ωραίο και το όμορφο, εσωτερικά και εξωτερικά. Δεν θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες, αλλά θα σε ρωτήσω μόνο αυτό: θα μπορούσες να αγαπήσεις, όχι να ερωτευτείς, ποτέ έναν άνθρωπο μνησίκακο, αγενή, εκδικητικό, αναίσθητο, ζηλιάρη, βίαιο, ηλίθιο, αμόρφωτο και αντικοινωνικό;

Προκύπτει, επομένως, το συμπέρασμα πως, όταν κανείς αυτοβελτιώνεται επειδή αγαπά τον εαυτό του (όχι εαυτοφιλία btw) και όχι για να κερδίσει την αποδοχή τρίτων, τότε μοιραία η αγάπη θα τον βρει και θα τον ακολουθήσει. Γιατί ο περισσότερο άνθρωπος και λιγότερο ζώο έλκεται από το πραγματικά ωραίο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 875331]

Προκύπτει, επομένως, το συμπέρασμα πως, όταν κανείς αυτοβελτιώνεται επειδή αγαπά τον εαυτό του (όχι εαυτοφιλία btw) και όχι για να κερδίσει την αποδοχή τρίτων, τότε μοιραία η αγάπη θα τον βρει και θα τον ακολουθήσει.

Δλδ αν κάποιος μια ζωή πήγαινε με μπαζάκια και οι ωραίες ούτε που τον κοιτούσαν, τι ακριβώς περιμένεις να αρχίσει να "βελτιώνεται" χωρίς να σκέφτεται αυτό που πραγματικά θέλει;

Είναι ισορροπία, ούτε είναι όλα κυνικά και χρησιμοθηρικά, αλλά ούτε είναι και όλα "ρόδινα" με εσωτερικές ομορφίες κλπ αυτά να τα πεις στις νομικάρχιες που δε μου κάθονται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Griff]

Δλδ αν κάποιος μια ζωή πήγαινε με μπαζάκια και οι ωραίες ούτε που τον κοιτούσαν, τι ακριβώς περιμένεις να αρχίσει να "βελτιώνεται" χωρίς να σκέφτεται αυτό που πραγματικά θέλει;

Είναι ισορροπία, ούτε είναι όλα κυνικά και χρησιμοθηρικά, αλλά ούτε είναι και όλα "ρόδινα" με εσωτερικές ομορφίες κλπ αυτά να τα πεις στις νομικάρχιες που δε μου κάθονται.

Περίπου. Αυτό που λέω είναι ότι η αυτοβελτίωση πρέπει να είναι αυτοσκοπός, όχι μέσο, γιατί μόνο τότε έχει νόημα. Αν ξεκινάω π.χ. γυμναστήριο με μοναδικό σκοπό να δείχνω την κορμάρα μου και να επικρατώ σε έναν ανύπαρκτο και κτηνώδη ανταγωνισμό, πέρα από το γεγονός ότι θα θέλω συνεχώς να δείχνομαι, θα αισθάνομαι μειονεκτικά όταν ο διπλανός μου είναι πιο γυμνασμένος από εμένα. Αντἰθετα, αν γυμνάζομαι αποκλειστικά για τον εαυτό μου, θα αντλώ ικανοποίηση από μέσα μου, όχι από την κοινωνία και τις ηλιθιότητές της.

Δεν μίλησα μόνο για εσωτερική ομορφιά Φαστ, μην τρέχεις. Ο πραγματικά ωραίος άνθρωπος δεν είναι ούτε ο mr. nice guy ούτε η δίμετρη ντουλάπα. Πραγματικά όμορφος είναι ο άνθρωπος που συγκεντρώνει στο πρόσωπό του όσες περισσότερες αξίες μπορεί, γιατἰ αυτές του επιτρέπουν να πορευθεί αποτελεσματικά στη ζωή του και να εξελιχθεί, ατομικά, κοινωνικά και οικονομικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 875331]

Περίπου. Αυτό που λέω είναι ότι η αυτοβελτίωση πρέπει να είναι αυτοσκοπός, όχι μέσο, γιατί μόνο τότε έχει νόημα. Αν ξεκινάω π.χ. γυμναστήριο με μοναδικό σκοπό να δείχνω την κορμάρα μου και να επικρατώ σε έναν ανύπαρκτο και κτηνώδη ανταγωνισμό, πέρα από το γεγονός ότι θα θέλω συνεχώς να δείχνομαι, θα αισθάνομαι μειονεκτικά όταν ο διπλανός μου είναι πιο γυμνασμένος από εμένα. Αντἰθετα, αν γυμνάζομαι αποκλειστικά για τον εαυτό μου, θα αντλώ ικανοποίηση από μέσα μου, όχι από την κοινωνία και τις ηλιθιότητές της.

Δεν μίλησα μόνο για εσωτερική ομορφιά Φαστ, μην τρέχεις. Ο πραγματικά ωραίος άνθρωπος δεν είναι ούτε ο mr. nice guy ούτε η δίμετρη ντουλάπα. Πραγματικά όμορφος είναι ο άνθρωπος που συγκεντρώνει στο πρόσωπό του όσες περισσότερες αξίες μπορεί, γιατἰ αυτές του επιτρέπουν να πορευθεί αποτελεσματικά στη ζωή του και να εξελιχθεί, ατομικά, κοινωνικά και οικονομικά.

Συχνά είναι οκ να κάνεις κάτι μόνο για τέτοια πράγματα και να ωριμάζεις στην πορεία. Αν κάποιος είανι χοντρός(ή χοντρή) και φάει ένα άσχημο Χ και αποφασίσει να κάνει τα πάντα να το αλλάξει, είανι σε καλό δρόμο απλώς πρέπει να βάλει μυαλό στην πορεία και σιγά σιγά να τα κάνει όλα για τον εαυτό του έχοντας προσωπικές αξίες όπως λες εσύ. Απ' την άλλη, αν κάποιος δεν κοιτάει την πραγματικότητα και λέει μπουρδολογίες του τάξειν "αυτός είαμι και σ' όποιον αρέσω" είναι σε χειρότερη θέση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Griff]

Συχνά είναι οκ να κάνεις κάτι μόνο για τέτοια πράγματα και να ωριμάζεις στην πορεία. Αν κάποιος είανι χοντρός(ή χοντρή) και φάει ένα άσχημο Χ και αποφασίσει να κάνει τα πάντα να το αλλάξει, είανι σε καλό δρόμο απλώς πρέπει να βάλει μυαλό στην πορεία και σιγά σιγά να τα κάνει όλα για τον εαυτό του έχοντας προσωπικές αξίες όπως λες εσύ. Απ' την άλλη, αν κάποιος δεν κοιτάει την πραγματικότητα και λέει μπουρδολογίες του τάξειν "αυτός είαμι και σ' όποιον αρέσω" είναι σε χειρότερη θέση.

Ο καθένας ζει τη ζωή του όπως αυτός θέλει ή νομίζει πως θέλει, εξάλλου για τους σχετικιστές δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Από αυτήν την άποψη φυσικά και είναι οκ.

Αν εμβαθύνεις όμως σε μια τέτοια περίπτωση, όπου η αυτοβελτίωση γίνεται με υστεροβουλία, θα δεις ότι η εξέλιξη του συγκεκριμένου χαρακτήρα θα είναι πιο μηδενική και από τις ελπίδες μου να βρω δουλειά ως νομικός. Και αυτό γιατί ο προσδιορισμός της ηθικής έννοιας αφενός και η κινητοποίηση προς την κατάκτησή της αφετέρου είναι προϊόντα συνειδητής ενέργειας, όχι πάρεργα. Εξάλλου, αν είμαι π.χ. υπεύθυνος μόνο εκεί που θα έχω άμεσο συμφέρον, είμαι πραγματικά υπεύθυνος;

Ξανά, μια τέτοια ζωή είναι αποδεκτή. Η δημοκρατία άλλωστε μας επιτρέπει να ζούμε όπως θέλουμε, ακόμα και αν έχουμε υιοθετήσει ένα αυτοκαταστροφικό μοντέλο ζωής.

Για να επιστρέψω στο αρχικό θέμα, OP, κοίταξε να καλλιεργήσεις όλες τις πτυχές του χαρακτήρα σου. Βελτίωσε τα θετικά σου και επισκεύασε τις αδυναμίες σου. Τα υπόλοιπα θα έρθουν εν καιρώ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Ίσως το παρἀδειγμα ήταν ατυχές, ατυχέστερος όμως ήταν ο συλλογισμός. Η αγάπη ειδικότερα και το συναίσθημα γενικότερα δεν εξαγοράζονται, αλλά έπονται της ομορφιάς.

Αν, δηλαδή, παραδεχτούμε ότι η αγάπη εξαγοράζεται, η συναλλαγή προφανώς γίνεται είτε με τον χαρακτήρα είτε με το σώμα είτε με τα λεφτά είτε με έτερο χαρακτηριστικό. Αυτόματα λοιπόν, σύμφωνα με τον συλλογισμό σου, κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής υποβαθμίζεται σε μέσο για την επίτευξη της αποδοχής από κάποιον τρίτο ή, σύμφωνα με την παρατήρηση του nPb, από τον εαυτό μας. Δεν είναι, επομένως, λυπηρό, να χτίζει κανείς τη ζωή του πάνω στα ασταθή θεμέλια της κοινωνικής αποδοχής;

Καταρχάς για να μιλάμε και λίγο ρεαλιστικά. Όλοι μας ως ένα βαθμό αποζητούμε την κοινωνική αποδοχή. Οπότε όχι δεν πηγάζει
αυτό από το συλλογισμό μου. Το ότι όλοι χρειαζόμαστε την κοινωνική αποδοχή και θα κάνουμε κάποιες ενέργειες για να την αποκτήσουμε δεν σημαίνει πως είναι και ο κύριος σκοπός της ζωής μας και πως όλα στρέφονται γύρω από αυτό.

Δεν θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες, αλλά θα σε ρωτήσω μόνο αυτό: θα μπορούσες να αγαπήσεις, όχι να ερωτευτείς, ποτέ έναν άνθρωπο μνησίκακο, αγενή, εκδικητικό, αναίσθητο, ζηλιάρη, βίαιο, ηλίθιο, αμόρφωτο και αντικοινωνικό;

Δεν ξέρω αν το γνωρίζεις, αλλά οι περισσότεροι εγκληματίες που πληρούν τα κριτήρια που έγραψες έχουν γυναίκες που κυριολεκτικά τους λατρεύουν.

Προκύπτει, επομένως, το συμπέρασμα πως, όταν κανείς αυτοβελτιώνεται επειδή αγαπά τον εαυτό του (όχι εαυτοφιλία btw) και όχι για να κερδίσει την αποδοχή τρίτων, τότε μοιραία η αγάπη θα τον βρει και θα τον ακολουθήσει. Γιατί ο περισσότερο άνθρωπος και λιγότερο ζώο έλκεται από το πραγματικά ωραίο

Δεν έχουν όλοι σαν σκοπό της ζωή τους αυτοβελτίωση όμως. Θα σου δώσω ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Υπάρχουν αρκετοί άντρες που είναι εργασιομανείς και η ζωή τους είναι κυριολεκτικά η δουλειά τους. Πολλοί από αυτούς κάνουν πολλές καταχρήσεις και δεν γυμνάζονται γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η δουλειά. Αυτοί δεν πρόκειται να γυμναστούν έτσι κι αλλιώς, πόσο μάλλον για μια γυναίκα. Παρόλα αυτά όντας άνθρωποι και άντρες έχουν και αυτοί ανάγκη από σεξ και κάποια συντροφικότητα. Αυτοί οι άντρες έχουν πολλά λεφτά και λίγο χρόνο, που σημαίνει πως δεν μπορούν πρακτικά να έχουν νορμάλ σχέσεις, διότι σε μια νορμάλ σχέση κυρίως πρέπει να αφιερώνεις χρόνο. Καταφεύγουν λοιπόν σε sugar babies, όπου σπαταλούνε το χρήμα που έχουν άφθονο στην κοπέλα με αντάλλαγμα το σεξ και το girlfriend experience, όποτε και όπως αυτοί θέλουν.

Προφανώς λοιπόν και εξαγοράζουν το σεξ και το συναίσθημα. Και τώρα ίσως μου πεις πως "ναι αλλά δεν τους αγαπάνε πραγματικά" και η απάντηση είναι so what? Καθαρά από την δική τους πλευρά παίρνουν και πολύ καλύτερο σεξ και συναίσθημα από τον μέσο παντρεμένο που τον "αγαπάνε" για τον "εσωτερικό του κόσμο". Στην τελική τι ακριβώς είναι η αγάπη? Ένας άντρας σε μια κλασσική σχέση που σταματά ας πούμε να φέρνει μισθό στο σπίτι για πόσο καιρό θα είναι αγαπητός? 1 χρόνο? 2 χρόνια? 3? Κάποια στιγμή θα σταματήσει, όπως ακριβώς και ο sugar daddy θα σταματήσει να είναι αγαπητός αν δεν πληρώνει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Samael]

Mια 16χρονη τι να το κάνει το χρήμα; Λεφτά αισθήματα;

Το χρήμα μπορεί να ελέγξει το συναίσθημα επηρεάζοντας τις οικονομικές και ως εκ τούτου τις κοινωνικές συνιστώσες μιας κοινότητας . Κάποια πράγματα είναι ντετερμινιστικά δυστυχώς .Πάρε το πιο συνηθισμένο παράδειγμα της Ελληνικής κοινωνίας. Εαν μεγάλωσε π.χ. με καταπιεστικούς γονείς έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να θέλει να σπουδάσει επαρχία για να γλυτώσει ή αντίστοιχα να κυνηγήσει γκόμενους χορηγούς για να κάνει οτι θέλει . Θα μπορούσα να πω σε αυτό το σημείο οτι ξέρεις τι,είναι θέμα φύλου,οι γυναίκες ως πιο εξαρτώμενη μονάδα ελκύονται απο τα λεφτά και την ισχύ ώστε να εξασφαλίσουν την επιβίωση τους . But that's bullshit . Το οτι μεγαλώνουμε απο κοινωνικής πλευράς διαφορετικά τα δύο φύλα είναι η αιτία όλου του κακού ,στηριζόμενοι σε στερεότυπα . Υπάρχουν γυναίκες που έγιναν ικανότατες,πραγματικά ελεύθερες και όχι θύμα της ασυνείδητης τους αυτοεξαπάτησης περί ελευθερίας επιλογών . Επομένως δεν έχει να κάνει με το φύλο . Έχει να κάνει οτι εκείνες συγκεκριμένα,μεγάλωσαν όπως πρέπει το κάθε παιδί ανεξάρτητα φύλου . Τώρα,τι είναι το χειρότερο που μπορεί να κάνει κάποιος σε ένα παιδί; Φυσικά να το κακομάθει ή να το καταπιέσει. Ειδικά το πρώτο αφήνει εφόρου ζωής θέματα που εμποδίζουν την σωστή ανάπτυξη σε έναν υγιή ενήλικα . Ενώ το δεύτερο αφήνει άλλα προβλήματα που εμφανίζονται αργότερα ως πραγματικά κίνητρα λάθος επιλογών που δεν καθοδηγούνται απο ώριμη σκέψη και ελευθερία αλλά κυρίως απο φόβο,καταπίεση και ανασφάλεια .

Η συμβουλή μου προς τον θεματοθέτη :
Μην τρελαίνεσαι και προσπάθησε να είσαι πιο ανοικτός στις παρέες,εαν οι σχέσεις σου παραμείνουν στο τυπικό χθες,σήμερα,αύριο τότε πιθανότατα το ίδιο θα γίνει και μεθαύριο ,οπότε τόλμησε για το λίγο παραπάνω,δες πως πάει και κινήσου αναλόγως. Το οτι είσαι εσωστρεφής σου δίνει το ατού οτι σκέφτεσαι αρκετά και μπορείς να πιάσεις τα κίνητρα των γύρω σου εαν εστιάσεις . Αλλά μην κάνεις το λάθος να ταυτίσεις το εσωτερικό σύστημα λογικής βάσει του οποίου οι γύρω αντιλαμβάνονται τον κόσμο με το δικό σου . Σε κάθε περίπτωση επειδή διακρίνω μια μελαγχολία σε αυτά που λες,να ξέρεις οτι μεγαλύτερη σημασία απο όλα έχει να διατηρήσεις τα καλά στοιχεία της προσωπικότητας σου ακέραια . Μην μπλέξεις σε μια σχέση που δεν σε εκφράζει γιατί τότε και καλά δεν θα περνάς και ο ίδιος θα αποξενωθείς απο τον εαυτό σου . Ταυτόχρονα όμως μην πας και στο άλλο άκρο,δεν χρειάζεται να σου κάνει το απόλυτο κλικ κάποια για να χωθείς . Μπορεί εαν την γνωρίσεις καλύτερα να έχει μια αύρα που σου κάνει εν τέλει το κλικ. Τα αναπάντεχα βγαίνουν πάντα πολύ καλά μην το υποτιμάς και μην το ξεχνάς . Ρίχνε τις πινελιές χάους σου που και που και αφέσου λίγο ελεύθερος στην ροή των πραγμάτων .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Griff]

Καταρχάς για να μιλάμε και λίγο ρεαλιστικά. Όλοι μας ως ένα βαθμό αποζητούμε την κοινωνική αποδοχή. Οπότε όχι δεν πηγάζει
αυτό από το συλλογισμό μου. Το ότι όλοι χρειαζόμαστε την κοινωνική αποδοχή και θα κάνουμε κάποιες ενέργειες για να την αποκτήσουμε δεν σημαίνει πως είναι και ο κύριος σκοπός της ζωής μας και πως όλα στρέφονται γύρω από αυτό.



Δεν ξέρω αν το γνωρίζεις, αλλά οι περισσότεροι εγκληματίες που πληρούν τα κριτήρια που έγραψες έχουν γυναίκες που κυριολεκτικά τους λατρεύουν.



Δεν έχουν όλοι σαν σκοπό της ζωή τους αυτοβελτίωση όμως. Θα σου δώσω ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Υπάρχουν αρκετοί άντρες που είναι εργασιομανείς και η ζωή τους είναι κυριολεκτικά η δουλειά τους. Πολλοί από αυτούς κάνουν πολλές καταχρήσεις και δεν γυμνάζονται γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η δουλειά. Αυτοί δεν πρόκειται να γυμναστούν έτσι κι αλλιώς, πόσο μάλλον για μια γυναίκα. Παρόλα αυτά όντας άνθρωποι και άντρες έχουν και αυτοί ανάγκη από σεξ και κάποια συντροφικότητα. Αυτοί οι άντρες έχουν πολλά λεφτά και λίγο χρόνο, που σημαίνει πως δεν μπορούν πρακτικά να έχουν νορμάλ σχέσεις, διότι σε μια νορμάλ σχέση κυρίως πρέπει να αφιερώνεις χρόνο. Καταφεύγουν λοιπόν σε sugar babies, όπου σπαταλούνε το χρήμα που έχουν άφθονο στην κοπέλα με αντάλλαγμα το σεξ και το girlfriend experience, όποτε και όπως αυτοί θέλουν.

Προφανώς λοιπόν και εξαγοράζουν το σεξ και το συναίσθημα. Και τώρα ίσως μου πεις πως "ναι αλλά δεν τους αγαπάνε πραγματικά" και η απάντηση είναι so what? Καθαρά από την δική τους πλευρά παίρνουν και πολύ καλύτερο σεξ και συναίσθημα από τον μέσο παντρεμένο που τον "αγαπάνε" για τον "εσωτερικό του κόσμο". Στην τελική τι ακριβώς είναι η αγάπη? Ένας άντρας σε μια κλασσική σχέση που σταματά ας πούμε να φέρνει μισθό στο σπίτι για πόσο καιρό θα είναι αγαπητός? 1 χρόνο? 2 χρόνια? 3? Κάποια στιγμή θα σταματήσει, όπως ακριβώς και ο sugar daddy θα σταματήσει να είναι αγαπητός αν δεν πληρώνει.

Συμφωνούμε. Συ είπας, άλλωστε, πως "σε έναν βαθμό αποζητούμε την κοινωνική αποδοχή". Υπάρχει ξανά, ωστόσο, θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα στον αν η κοινωνική αποδοχή είναι αυτοσκοπός ή πάρεργο. Το πρώτο λέγεται μαζοποίηση και ανασφάλεια, το δεύτερο είναι φυσιολογικό.

So what? Δεν υπάρχουν ανώμαλοι; Η κοινή γνώμη συχνά δεν είναι ηλίθια; Ο όμοιος αναζητά τον όμοιο του. Αν μια γυναίκα αγαπάει έναν άντρα που τη δέρνει, που της στερεί την ελευθερία της, που ελέγχει κάθε της κίνηση, φυσικά και αξίζει να έχει τέτοια μεταχείριση. Μην συγχέεις όμως κάτι τόσο κτηνώδες με την πραγματική αγἀπη ως αναζήτηση του ωραίου.

Νεξτ, από τη στιγμή που απαρνείται την αυτοβελτίωση ως σκοπό της ζωής του, εκπίπτει σε ένα είδος συντηρητισμού και παρακμής, που οφείλειται σε μία από τις δύο αιτίες: είτε είναι τέλειος (πράγμα αδύνατο), είτε οι επιλογές του τον οδήγησαν σε μια τέτοια ζωή που έχει στρεβλώσει τόσο πολύ την αντίληψή του, ώστε να ταυτίζει την ύπαρξή του με μια εργασιακή εμμονή. Και φυσικά είναι ξεκάθαρο πως κάθε τι υπερβολικό είναι και αυτοκαταστροφικό.

Επομένως, οι επόμενες ενέργειες που περιγράφεις πηγάζουν από την αυτοκαταστροφικότητα και έχουν τέτοιο χαρακτήρα, but let's continue.

Δεν θα αναφερθώ στο γιατί το αληθινό διεγείρει περισσότερο συναίσθημα από το ψεύτικο: είναι το ίδιο να βλέπω έναν ηθοποιό ζωντανά να υποδύεται ότι μαχαιρώθηκε και το ίδιο να βλέπω κάποιον να μαχαιρώνεται στην πραγματικότητα; Το ψεύτικο συναίσθημα είναι απείκασμα του αληθινού, και ως εκ τούτου κατώτερο. Και από τη στιγμή που πληρώνεις, γνωρίζεις καλά ότι είναι εξαγορασμένο.

Κάνουν όμως καλύτερο σεξ από τον μέσο παντρεμένο! Η λέξη κλειδί εδώ είναι "μέσος". Δεν μας ενδιαφέρει ο μέσος άνθρωπος, γιατί ξέρουμε ότι η κοινή γνώμη σφάλλει. Ο μέσος άνθρωπος είναι ο άνθρωπος που ζει μέσα σε μια τέτοια ρουτίνα και με έναν τέτοιο τρόπο και που έχει τέτοιο χαρακτήρα ώστε ο γάμος να καταλήγει, όπως περιγράφεις, να συνεχίζει μόνο λόγω του αμοιβαίου συμφέροντος. Σε έναν μέσο γάμο υπάρχει μέση αγάπη, αυτή που αναλύεις.

Τι είναι, όμως, πραγματικά αγάπη; Χάκερ, δεν είμαι ούτε φιλόσοφος ούτε μεγάλος και τρανός για απαντήσω ένα τέτοιο ερώτημα. Λέω όμως αυτό που βλέπω. Η αληθινή αγάπη σε μια ερωτική σχέση δεν προκύπτει ούτε από υλικό συμφέρον ούτε από το σεξ, καθώς αμφότερα είναι παροδικά. Μπορεί μια σχέση να πλαισιώνει και αυτές τις έννοιες, αλλά δεν είναι ούτε αναγκαίες ούτε επαρκείς συνθήκες για την ύπαρξη αληθινής αγάπης.

Κλείνοντας, τέλος, με το ερώτημα που έθεσες. Δεν ξέρω τι ορίζεις με τη φράση "εσωτερικά όμορφος", θα υπενθυμίσω όμως ότι τέτοιος άνθρωπος είναι εκείνος που καλλιεργεί όλες τις πτυχές του χαρακτήρα του. Ένας τέτοιος λοιπόν άνθρωπος είναι λογικό να διαθέτει αγωνιστικότητα, επιμονή και αίσθημα ευθύνης. Ακόμα λοιπόν και αν βρεθεί χωρίς δουλειά, ο πυρήνας του είναι τέτοιος που θα τον σπρώξει ξανά στον αγώνα του βιοπορισμού. Γιατί λοιπόν να διαλυθεί μια τέτοια σχέση;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

So what? Δεν υπάρχουν ανώμαλοι; Η κοινή γνώμη συχνά δεν είναι ηλίθια; Ο όμοιος αναζητά τον όμοιο του. Αν μια γυναίκα αγαπάει έναν άντρα που τη δέρνει, που της στερεί την ελευθερία της, που ελέγχει κάθε της κίνηση, φυσικά και αξίζει να έχει τέτοια μεταχείριση. Μην συγχέεις όμως κάτι τόσο κτηνώδες με την πραγματική αγἀπη ως αναζήτηση του ωραίου.

Δεν διαφωνώ ότι τους αξίζουν αυτοί οι άντρες, απλά αυτό αποτελεί απόδειξη πως μπορεί να υπάρχει αγάπη με αυτά τα χαρακτηριστικά που ανέφερες.

Νεξτ, από τη στιγμή που απαρνείται την αυτοβελτίωση ως σκοπό της ζωής του, εκπίπτει σε ένα είδος συντηρητισμού και παρακμής, που οφείλειται σε μία από τις δύο αιτίες: είτε είναι τέλειος (πράγμα αδύνατο), είτε οι επιλογές του τον οδήγησαν σε μια τέτοια ζωή που έχει στρεβλώσει τόσο πολύ την αντίληψή του, ώστε να ταυτίζει την ύπαρξή του με μια εργασιακή εμμονή. Και φυσικά είναι ξεκάθαρο πως κάθε τι υπερβολικό είναι και αυτοκαταστροφικό.

Ναι, απλά ελπίζω να καταλαβαίνεις πως η δική σου προσήλωση στην αυτοβελτίωση δεν είναι λιγότερο arbitrary από την προσήλωση του άλλου στην δουλειά ή στον ηδονισμό, καθώς αν βγάλεις το Θεό από τη μέση δεν υπάρχει και κανένας νόμος που να λέει ότι αυτός ο τρόπος ζωής είναι σωστός και ο άλλος όχι.

Δεν θα αναφερθώ στο γιατί το αληθινό διεγείρει περισσότερο συναίσθημα από το ψεύτικο: είναι το ίδιο να βλέπω έναν ηθοποιό ζωντανά να υποδύεται ότι μαχαιρώθηκε και το ίδιο να βλέπω κάποιον να μαχαιρώνεται στην πραγματικότητα; Το ψεύτικο συναίσθημα είναι απείκασμα του αληθινού, και ως εκ τούτου κατώτερο. Και από τη στιγμή που πληρώνεις, γνωρίζεις καλά ότι είναι εξαγορασμένο.

Αυτό είναι μια τεράστια, τεράστια κουβέντα φίλε. Θα την αγγίξω μόνο επιφανειακά και θα πω... πίστη. Ο άνθρωπος είναι ικανός να ζήσει μια πληρέστατη ζωή σαν μοναχός αλλάζοντας όλο του είναι μέσο της πίστης, οπότε το αληθινό και το το ψεύτικο είναι πολύ πιο fuzzy απ'ότι πιστεύεις.

Τι είναι, όμως, πραγματικά αγάπη; Χάκερ, δεν είμαι ούτε φιλόσοφος ούτε μεγάλος και τρανός για απαντήσω ένα τέτοιο ερώτημα. Λέω όμως αυτό που βλέπω. Η αληθινή αγάπη σε μια ερωτική σχέση δεν προκύπτει ούτε από υλικό συμφέρον ούτε από το σεξ, καθώς αμφότερα είναι παροδικά. Μπορεί μια σχέση να πλαισιώνει και αυτές τις έννοιες, αλλά δεν είναι ούτε αναγκαίες ούτε επαρκείς συνθήκες για την ύπαρξη αληθινής αγάπης.

Δεν ξέρω πως το έχεις στο μυαλό σου αλλά το σεξ είναι αναγκαιότατη συνθήκη σε μια ερωτική σχέση. Χωρίς αυτό δεν υφίσταται καν ερωτική σχέση και το κακό σεξ είναι συνηθέστατη αιτία χωρισμού και κεράτου. Τα λεφτά, δηλαδή το υλικό συμφέρον ως ένα βαθμό επίσης. Χωρίς κασέρι δεν έχει κοκό μακροπρόθεσμα.

Κοίτα να δεις τώρα τι κάνεις Λες πως δεν είσαι φιλόσοφος και δεν ξέρεις τι είναι η πραγματική αγάπη, αλλά πιο κάτω λες πως είσαι ικανός να την δεις, δηλαδή να την αναγνωρίσεις.

Νομίζω πως έχεις μια πολύ ιδεατή και ρομαντική άποψη για το είναι αγάπη και συναίσθημα. Εγώ τα βλέπω πιο ρεαλιστικά τα πράγματα. Και το λέω χωρίς διάθεση ειρωνείας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 882291]

Γεια σου Stav17 από ότι λες πιο πολύ θες το girlfriend experience παρά κάποια συγκεκριμένη κοπέλα.Όπως ανέφεραν και οι προηγούμενοι ναι μεν δεν χρειάζεται να βιάζεσαι αλλά καλό είναι να υπάρχει μια γενικότερη τριβή με το αντίθετο φύλο και ερωτική προφανώς γιατί ο χρόνος περνά χωρίς να το καταλάβουμε.Οπότε συνιστώ να μιλάς σε συμμαθήτριες να προτεινείς κανέναν καφέ στην αρχή να μην είσαι γλοιώδης λες και μόνος σου σκοπός είναι να την πιάσεις γκόμενα την άλλη.Σιγά σιγά μέσα από μερικές απορρίψεις θα βρεις έναν πιο καλό τρόπο προσέγγισης και θα το εξελίξεις αυτό το "skill" ας πούμε με τον καιρό.

Συμφωνώ με τους προηγούμενους να δώσεις το περισσότερο βάρος στα μαθήματα σου,όχι όμως να φτάσεις 35 χρονών με 6ψήφιο λογαριασμό και να μην έχεις καμία επαφή με το αντίθετο φύλο.Μπορείς και πρέπει να ασχοληθείς με όλους τους τομείς,τριβή με το αντίθετο φύλο,γνώσεις στην επιστήμη που θες να ακολουθησείς και γενικότερη αυτοβελτίωση(και τα προηγούμενα στο τελευταίο έγκεινται)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.