Γιατί μου συμβαίνει αυτό;

[GeorgePap2003]

Αισθάνομαι ότι έχω σπαταλήσει τις ηλικίες:

18
19
20
21
22

Και μου μένουν μόνο 23 και 24 ως «ΝΙΑΤΑ», και φυσικά δεν μπορώ να στριμώξω εκεί μέσα όλα όσα δεν έκανα έως τώρα.

Αισθάνομαι ότι έχω μείνει πίσω, και πως δεν θα προλάβω να ζήσω όσα θέλω.

Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να εύχεται να ήταν και πάλι 18 να άρχιζε από την αρχή.

Είναι φυσιολογικό αυτό;
Πως το σταματάω;

Φήμες λένε ότι στα 30 πας επ'αοριστον στα ΚΑΠΗ και παίζεις Bingo

Πέρα από τη πλάκα και γω τα σκέφτομαι αυτά κάποιες φορές,ότι έχω αργήσει για κάποια πράγματα πχ δίνω C2 αγγλικά στο 3ο έτος ενώ όλοι οι φίλοι μου ξεμπέρδεψαν στα 16-17 ή ότι ο άλλος στα 25 πήρε αμάξι ενώ εγώ στα 25 θα ψάχνω μεταπτυχιακό ή θα είμαι στο στρατό...
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και παίρνει τη πορεία του...
Ο χρόνος δεν γυρνά πίσω το μόνο σίγουρο...

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Αυγούστου 2023

Και εγώ απο τα 15 άρχισα να έχω τέτοιες σκέψεις σκεπτόμενος τα χρόνια που ξόδεψα ως βρέφος και νήπιο. Αχχ χαμένα νιάτα...

Τσ τσ τσ είσαι πολύ πίσω...εγώ σκέψου νεογνό...ημερών φαντάσου είχα τη πρώτη μου ερωτική επαφή με μια νοσοκόμα...
Είδες εγώ δεν ξόδεψα τα χρόνια έτσι

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Αυγούστου 2023

Εγώ στην κοπέλα προτείνω να κάνει ένα βήμα πίσω και να δει την κατάσταση της ως τρίτος. Να κάνει μια έρευνα περί τι την ενδιαφέρει, για όλα τα στάδια (πανελλήνιες, εισαγωγή στην επιθυμητή σχολή, πόσα χρόνια θα πάρει η σχολή, μισθός, τελικός μισθός μετά από φορολογία-εξοδα λειτουργίας κτλ). Μην κοιτάει μόνο τα λεφτά. Να της αρέσει λίγο το επάγγελμα γιατί αλλιώς θα είναι βασανιστήριο.
Αν ήταν μόνο για τα λεφτά, θα πηγαίναμε όλοι ΑΕΝ πλοιαρχοι να βγάζαμε 10.000€ τον μήνα στο Ντουμπάι ως καπετάνιοι των γιοτ των πλουσίων. Σαφώς δεν αντεχουν όλοι να κάνουν αυτή την δουλειά. Έτσι λοιπόν για όλες τις δουλειές πρέπει ο κόσμος να αποφασίζει με γνώμονα και αν του αρέσει/αντέχει, πέρα από το οικονομικό.

Όλα σωστά μέχρι εδώ και συμφωνώ αλλά ρε παιδιά πόσο έχει σαπίσει η κοινωνία που ζούμε? Πόσο έχουν εμπορευματοποιηθεί τα πάντα? Μέχρι και οι φιλίες...
Τα βλέπω από την αδελφή ενός φίλου μου που είναι 15 και η παρέα της την έκανε στην άκρη επειδή οι γονείς της δεν έχουν καλό αμάξι...και υπάρχουν και άλλα ανάλογα περιστατικά...νιώθω πως η εποχή πριν την πανδημία είναι μια άλλη εποχή και μετά την πανδημία μια άλλη και δεν μιλάω μόνο για τις τεχνολογικές εξελίξεις...μιλάω και κοινωνικά...άλλαξε το mindset των ανθρώπων...

 

[Giii]

Ο καθένας έχει την πορεία του μπορεί κάποιος στα 25 να έχει δουλειά μεταπτυχιακό αυτοκίνητο και εσύ να τελειώνεις τις σπουδές...Και στα 30 του αυτός να είναι ακόμα εκεί η να έχει απολυθεί και να ψάχνεται και εσύ να έχεις μια τοπ δουλειά

 

[giannhs2001]

Αυτό που συνήθως μας τρομάζει και σκεφτόμαστε τέτοια πράγματα είναι ότι ως νέοι έχουμε τόσα πολλά μέσα στο μυαλό μας που θέλουμε να γίνουν που απογοητευόμαστε όταν τα βάζουμε σε μια σειρά και βλέπουμε πως, όταν θα τα πετύχουμε όλα αυτά, τα χρόνια της νιότης θα έχουν παρέλθει πια.

Δεν μπορείς να το νικήσεις αυτό. Όπως μας μοιάζει σαν χθες που τρέχαμε στο νηπιαγωγείο ανέμελα και πηγαίναμε σπίτι και βλέπαμε "Μίκυ μαους" έτσι σύντομα σαν χθες θα μας φαίνεται που ήμασταν νέοι γεμάτοι όνειρα, φιλοδοξίες και θέληση για ζωή. Είναι η φυσική πορεία των πραγμάτων. Από το να τα βάψουμε μαύρα για τα χρόνια που περνάνε το καλλίτερο είναι να προσπαθούμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε (είτε πτυχίο στα 25, είτε μεταπτυχιακό στα 35 κλπ).

 

[Grand Duchess]

Πέρα από τη πλάκα και γω τα σκέφτομαι αυτά κάποιες φορές,ότι έχω αργήσει για κάποια πράγματα πχ δίνω C2 αγγλικά στο 3ο έτος ενώ όλοι οι φίλοι μου ξεμπέρδεψαν στα 16-17 ή ότι ο άλλος στα 25 πήρε αμάξι ενώ εγώ στα 25 θα ψάχνω μεταπτυχιακό ή θα είμαι στο στρατό..

αυτο για το Γ2 καλυτερα γιατι αν σκεφτεσαι για μεταπτυχιακο εξω ζητουν να εχεις παρει την βεβαιβση μαξ μεχρι 2 χρονια πριν.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Αυγούστου 2023

Τα βλέπω από την αδελφή ενός φίλου μου που είναι 15 και η παρέα της την έκανε στην άκρη επειδή οι γονείς της δεν έχουν καλό αμάξι...

βρε που τους βρισκεις αυτους;; Εκτος αν εκανε παρεα με τιποτα ελιτ της πρωτευουσας

 

[GeorgePap2003]

αυτο για το Γ2 καλυτερα γιατι αν σκεφτεσαι για μεταπτυχιακο εξω ζητουν να εχεις παρει την βεβαιβση μαξ μεχρι 2 χρονια πριν.

I know δίνω Δεκέμβρη του 23’
Τώρα δεν ξέρω αν θα παω για μαστερ κατευθείαν μετά το πτυχίο γιατί θέλω να παω στρατό αρχικα να τελειωνω!

βρε που τους βρισκεις αυτους;;

Γενικά με αυτούς τους ανθρώπους εγώ τα τυπικά έχω και δεν έχω πολλά πολλά…η βασική μου παρέα είναι 6 άτομα πολυ κομπλέ με ενδιαφέροντα και χαρακτήρα
Κάνουμε παρέα από το δημοτικο 🫡

αλλά γενικά υπάρχουν τέτοια άτομα και χωρίς να είναι στην ελιτ…δεν ξέρω τι φάση αλλά υπάρχουν…και πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα

 

[nPb]

Απορώ με ορισμένα άγνωστα μέλη του φόρουμ που φτιάχνουν προφίλ για οικογενειακές ιστορίες. Υπάρχετε; Είστε πραγματικά όντα στην Ελλάδα 2.0; ε; Γιατί δεν σας έχω δει ποτέ; Τι καπνό φουμάρετε; Έχετε πρόγραμμα και τα κάνετε όλα αυτά;

 

[Maria_Xagorari]

Ελλάδα 2.0

Η ατακα της χρονιας.
ΞΕΚΑΘΑΡΑ.

 

[Arvacon]

"The user Arvacon feels wasted, στην τοποθεσια ischool.gr, after reading this post."

 

[γιαννης_00]

"The user Arvacon feels wasted, στην τοποθεσια ischool.gr, after reading this post."

ποτε αλλαξε γλωσσα η σαμος?

 

[nPb]

Η ατακα της χρονιας.
ΞΕΚΑΘΑΡΑ.

Πατάμε γκάζι στην επανεκκίνηση της εθνικής οικονομίας. Σ' αρέσουν αυτές οι λέξεις;

 

[Maria_Xagorari]

Πατάμε γκάζι στην επανεκκίνηση της εθνικής οικονομίας. Σ' αρέσουν αυτές οι λέξεις;

Σαν να ακουω ΝΔκρατη που αναγεννηθηκε απο ΔΑΠ και ΟΝΝΕΔ.

 

[Valder]

Αισθάνομαι ότι έχω σπαταλήσει τις ηλικίες:
...

Είναι φυσιολογικό αυτό;
Πως το σταματάω;

Αγαπητή θεματοθέτρια,

Επιμελώς όπως επισημάνω την πάραυτα εγγεγραμμένη εν τω πεδίω χρονική τη γεννήσει εορταστική περιόδω, ταυτα και συν αυτώ εγγράφουσα dreiundvierzig γερμανιστί τεσσεράκοντα και τα τρια, παρέα σαραντατρία έτη σωτήρια, και εναισθάνθην την προσήκουσα ανάγκη να σας εκμυσθηρευθώ ως σαπίζων 39άρης (να το το κομμάτι σάρκα πέφτει εις την άσφαλτον), ότι εγω σας συμπονώ απερίφραστα και με πλείστον συναισθηματισμόν.

Δονείται το σύσσωμον εγω μου και εξ απορίας ορμώμενον όμως μη δυνάμενο να ησυχάσει εαν δεν ικανοποιήσει την περιέργειά του, εξολκεύοντας το μύχιο ερώτημα εν τη ψυχεί, πως στο διάστημα γράφεις 43 ετών στο προφιλ σου ηλικία και έχεις χάσει μονο μεχρι τα 23 και σου μενουν ξερωγω τα 24-25.

Το 43 που κολλάει;

Εγω έχω σπαταλήσει 100 δισεκατομμύρια χρόνια απο τη σειρά της ζωής μου, κι ακόμα είμαι όλα καλά.

Και ξέρεις το μυστικό για να σταματήσει;

Αγχώνεσαι γιατί ενεργείς με βάση τις προσδοκίες του τι θα πει ο κόσμος, αν θα αποκατασταθείς ώστε πληροφοριακώς να αποδώσεις τα δέοντα του κόσμου "να κοιτάχτε έβγαλα 10 τρισεκατομμύρια παντρεύτηκα πήρα διαζυγιάρα και με μισουν τα παιδια μου στα 50, στα 60 με έπιασε κρίση παραλήγουσας ηλικίας και έγινα πορνατζής του ελέους στη Μαλαισία με τη συνταξάρα μου και τωρα θάφτε με με φτυάρι ασημί σε τάφο βαθυ σε νεκροτάφι χλοερό με τα στρινγκ της χορεύτριας να τα πάρω στην άφτερλαιφ"

Και χέστηκε πατόκορφα ο κόσμος. Βραβείο δε θα μας δώσει.

Είσαι καλά; Αδιαφορεί ο κόσμος.
Είσαι του πεθαμού στο κλάμα; Χαίρεται ο κόσμος.


Οπότε αφου κατι θετικο δεν θα δεις απο τον κόσμο γιατί να ζεις με τις προσδοκίες των άλλων;

Η ζωη αρχίζει όχι απ οταν είσαι μιας ημέρας και σε βυζαίνουν γάλα, αλλά από τη μέρα που θα πεις "σας γράφω στο βρακί μου και ξεκινάω να κανω οτι με ολοκληρώνει σαν άνθρωπο."

Η άλλη έδινε διπλωμα ως τα 89 (καλά ενταξει μάλλον νεκροφόρα θα έπρεπε να οδηγησει πλέον αλλα οκ ειχε διακαη ποθο να γινει χάρος για τους πεζους στα 89, συμπαραστεκόμεθα δεόντως).

Ο άλλος μαθαινε ξενες γλώσσες στα 65.

Εγω άρχισα γερμανικα στα 34, γυμναστική στα 39, ε καπου στα 45 να με μαζεύετε απο ΠΑΡΤΑΡΕC με αφρικάνες καλλονές σε κλαμπάκια στο Ναιρομπι.

Κάνεις τρια βασικά πράγματα.

α) Ανασούλες βαθιές
β) αναφωνείς "στην πέτσα μου όλα"
γ) σκέφτεσαι τι πραγματικά θέλεις να κάνεις πριν τα τινάξεις απο τον μάταιο τουτο κόσμο και το βάζεις στόχο
δ) επαναλαμβάνεις απο το α) μέχρι να σβήσει ο ήλιος.


Δεν κάνω πλάκα. Κάντα, φωναχτά, τώρα.

 

[Maria_Xagorari]

Κάνεις τρια βασικά πράγματα.

α) Ανασούλες βαθιές
β) αναφωνείς "στην πέτσα μου όλα"
γ) σκέφτεσαι τι πραγματικά θέλεις να κάνεις πριν τα τινάξεις απο τον μάταιο τουτο κόσμο και το βάζεις στόχο
δ) επαναλαμβάνεις απο το α) μέχρι να σβήσει ο ήλιος.

BEST ADVICES EVER

 

[kiyoshi]

Αισθάνομαι ότι έχω σπαταλήσει τις ηλικίες:

18
19
20
21
22

Και μου μένουν μόνο 23 και 24 ως «ΝΙΑΤΑ», και φυσικά δεν μπορώ να στριμώξω εκεί μέσα όλα όσα δεν έκανα έως τώρα.

Αισθάνομαι ότι έχω μείνει πίσω, και πως δεν θα προλάβω να ζήσω όσα θέλω.

Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να εύχεται να ήταν και πάλι 18 να άρχιζε από την αρχή.

Είναι φυσιολογικό αυτό;
Πως το σταματάω;

Φίλη, ο τρόπος με τον οποίο κατηγοριοποιείς τον χρόνο θυμίζει παιδάκι δημοτικού που βαράει την πρώτη του υπαρξιακή κρίση.
Κανείς δεν σου εγγυάται ότι θα φτάσεις τα 23 και τα 24 χρόνια όπως και κανείς δεν σου είχε εγγυηθεί ότι θα φτάσεις την ηλικία που είσαι τώρα.
Αναρωτήσου τώρα το εξής: μήπως τα πράγματα που έχεις στο κεφάλι σου να κάνεις πρώτου φτάσεις μια συγκεκριμένη ηλικία είναι απλά στερεότυπα και η ζωή συνεχίζεται και μετά τα 24; Τι σε εμποδίζει να προλάβεις να ζήσεις όσα θέλεις πριν αλλά και μετά τα 24;