Γιατί μια φυγή στο εξωτερικό συνήθως κρίνεται αρνητικά;

[nPb]

Aρχίζω με ένα θέμα που νομίζω έχει παρόμοια μορφή και για την περίοδο των πανελληνίων. Eδώ και κάποια χρόνια έχω αποφασίσει να φτιάξω τη ζωή μου στο εξωτερικό, με όλες τις δυσκολίες που περιέχει μια τέτοια προσπάθεια χωρίς να ξέρω το τέλος, είτε με σπουδές αλλά και με την κανονική εργασία μου πλέον. Παρατηρώ ότι διάφοροι άνθρωποι στο περιβάλλον μου και από το σόι αλλά και τον ευρύτερο περίγυρο, πρώην συμφοιτητές ως "φίλοι" και συνάδελφοι στην ίδια επιστήμη, βλέπουν με κάποια όχι και τόσο ευχάριστη διάθεση τα όνειρά μου. Θεωρούν ότι εφόσον δεν έχω δική μου οικογένεια ακόμη, θα έπρεπε να εξαντλήσω πρώτα τα περιθώρια στην Ελλάδα και "ό,τι κάτσει". Βέβαια ποτέ κανείς δεν έγινε πιο συγκεκριμένος. Κανείς δεν με ρώτησε για τα άγχη μου σε περιόδους εξετάσεων κλπ ή τι αγώνα έχει αυτή η κίνηση. Δεν εκφράζω παράπονο γιατί ο γραπτός λόγος μπορεί να δίνει τέτοια εικόνα. Εκφράζω έναν προβληματισμό.

Τι σημαίνει ότι κάτσει;

• Να καθόμαστε και να κλαίμε ομαδικώς τη μιζέρια μας και οι "τιμητές ηθικής" να κοιτάνε τον εαυτούλη τους;
• Να ζούμε την Ελληνική επικαιρότητα μαζί με τους γονείς μας έως τα 50 μας;
• Nα γλείφω τους αδένες του κάθε βολεμένου "χαιρετάκια" στην πόλη μου, που απλά συμπάσχει ότι οι νέοι της Ελλάδας είναι άνεργοι και μετά να επιστρέφω την ίδια μιζέρια;

Πιο συγκεκριμένα...

Αντιθέτως προτιμούν να μου λένε συχνά, ότι έπρεπε να έμενα στην πόλη μου όπως αυτοί και να έψαχνα "ότι κάτσει" για να ζω την ζωή του Έλληνα (σε μπυραρίες, στέκια, να μένω με τους γονείς μου εφ' όρου ζώης όπως συνηθίζεται πλέον, κλπ), ενώ γι' αυτούς τα χρήματα δεν είναι το παν ώστε να σηκωθεί κάποιος να φύγει από την Ελλάδα για μια καλύτερη δουλειά ή ότι η "καλύτερη δουλειά" είναι μια σχετική έννοια χωρίς φυσικά οι ίδιοι να έχουν προσωπική εμπειρία. Μάλιστα το εξωτερικό γι' αυτούς φαντάζει μια κοινωνία ανελαστική για να κάνουν αυτά που ξέρουν και να τους ανέχονται, όταν πάει εκεί η κουβέντα. Εσείς τι άποψη έχετε; Πώς θα αντιμετωπίζατε μια τέτοια κριτική; Θεωρείτε ότι τα επιχειρήματά τους έχουν δίκιο;

Προσωπικά βλέπω ότι συνήθως όσοι λένε τέτοιες απόψεις κλειστού τύπου (δηλαδή, με λίγο δογματική αλήθεια) κατά κάποιον τρόπο είναι βολεμένοι, τους αρέσει να ζουν με δεκανίκια και το καλλιεργούν με κάθε τρόπο. Για παράδειγμα, στην Πάτρα αρκετοί νέοι ανήκουν κατά κάποιον τρόπο στην ΚΝΕ (και όχι μόνο), ευρύτερη οικογένεια της δημοτικής αρχής και εξυπηρετούνται με διάφορα μέσα (επιδόματα, δουλειές ποδαριού κλπ) και φυσικά κρίνουν τους άλλους που δεν συμφωνούν μαζί τους, με ιδεοληπτικά κριτήρια. Επίσης δεν ξέρω πώς θα είναι αυτή η γενιά στα επόμενα 10 χρόνια χωρίς σίγουρη δουλειά και φυσικά όταν πεθάνουν οι γονείς τους.

Η σκέψη αυτή είναι με αφορμή, με ένα παλιό άρθρο του ηθοποιού Καζάκου που ως πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ Πατρών είχε πει ότι είναι προδότες όσοι εγκαταλείπουν την Ελλάδα σε μια περίοδο δύσκολη. Η αντιπρόταση ποια είναι; Συνήθως όσοι λένε τέτοιες ηθικολογίες, έχουν πολύ καλή επαγγελματική καριέρα και επομένως λένε. Ανοίγουν το στόμα και λένε χωρίς να προτείνουν με χειροπιαστά παραδείγματα έναν τρόπο ηθικό και τίμιο να γίνει μια επαγγελματική αρχή, ένα ξεκίνημα για τους νέους.

 

[ΘανάσοςG4]

Η αλήθεια είναι πως σαν υποψήφιος πανελληνίων , και σαν πιθανώς μελλοντικός ''φευγάτος'' από την χώρα για επαγγελματικούς σκοπούς , έχω συναντήσει 2 άκρα ανθρώπων στο συγκεκριμένο ζήτημα. Οι πρώτοι είναι αυτοί που αναφέρεις , δηλαδή οι βολεμένοι ψευτοπατριώτες που φέρανε τη χώρα σε τέτοια κατάσταση ώστε εκατοντάδες χιλιάδων νέων να αναγκάζονται να την εγκαταλείπουν μπας και σωθούν.

Ύστερα υπάρχουν και οι φανατικοί ''μόνο εξωτερικό , η Ελλάδα είναι μπανανία , εγκαταλείψτε την''.Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση πάντως. Υπάρχουν παραδείγματα παιδιών που βρήκαν τον δρόμο τους στην Ελλάδα.Είναι η συντριπτική μειονότητα ; Ναι. Είναι όμως ένα αδιαμφισβήτητο και υπαρκτό δεδομένο. Δεν είσαι πιο προοδευτικός και πιο ξύπνιος αν πας στο εξωτερικό, ούτε είσαι η μετενσάρκωση του Κολοκοτρώνη αν μείνεις στην Ελλάδα against all odds.

Όσοι φεύγουν είναι και αυτοί Έλληνες , και φεύγουν με βαριά καρδιά οι περισσότεροι , γιατί όπως και να χει εγκαταλείπεις το μέρος που έχεις όλες τις αναμνήσεις , τους φίλους και τις ωραίες στιγμές της ζωής σου. Όμως τι θα γίνει με εμάς τους ίδιους ; Θα κάτσουμε να πεινάσουμε σε μία Ελλάδα που έχει τα θεμέλια της σε ένα από τα πιο γλοιώδη συστήματα δημόσιων υπηρεσιών ; Που με τη παραμικρή οικονομική ύφεση (καλή ώρα) ο δημόσιος τομέας θα καταρρεύσει , και κατά συνέπεια , ολόκληρη η εθνική οικονομία ;

Προσωπικά , θέλω να είμαι αισιόδοξος. Πιστεύω πως θα έρθει η μέρα που η Ελλάδα θα ξεφύγει από αυτόν τον εμετό που λέγεται πελατειακές σχέσεις , και θα γνωρίσει τι σημαίνει ανάπτυξη. Θα επιστρέψουν αρκετοί νέοι από το εξωτερικό και θα φέρουν μαζί τους τις γνώσεις και την επαγγελματική παιδεία των δυτικών χωρών. Όμως , μέχρι τότε θα χρειαστεί να περάσουν χρόνια , και ενδεχομένως και μία δεύτερη οικονομική κρίση. Μέχρι τότε λοιπόν , κανένας μα κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερεί τα όνειρα κανενός φιλόδοξου νέου , εις το όνομα της Πατρίδας.

 

[Θεοδώρα Αγγελάκη]

Aρχίζω με ένα θέμα που νομίζω έχει παρόμοια μορφή και για την περίοδο των πανελληνίων. Eδώ και κάποια χρόνια έχω αποφασίσει να φτιάξω τη ζωή μου στο εξωτερικό, με όλες τις δυσκολίες που περιέχει μια τέτοια προσπάθεια χωρίς να ξέρω το τέλος, είτε με σπουδές αλλά και με την κανονική εργασία μου πλέον. Παρατηρώ ότι διάφοροι άνθρωποι στο περιβάλλον μου και από το σόι αλλά και τον ευρύτερο περίγυρο, πρώην συμφοιτητές ως "φίλοι" και συνάδελφοι στην ίδια επιστήμη, βλέπουν με κάποια όχι και τόσο ευχάριστη διάθεση τα όνειρά μου. Θεωρούν ότι εφόσον δεν έχω δική μου οικογένεια ακόμη, θα έπρεπε να εξαντλήσω πρώτα τα περιθώρια στην Ελλάδα και "ό,τι κάτσει". Βέβαια ποτέ κανείς δεν έγινε πιο συγκεκριμένος. Κανείς δεν με ρώτησε για τα άγχη μου σε περιόδους εξετάσεων κλπ ή τι αγώνα έχει αυτή η κίνηση. Δεν εκφράζω παράπονο γιατί ο γραπτός λόγος μπορεί να δίνει τέτοια εικόνα. Εκφράζω έναν προβληματισμό.

Τι σημαίνει ότι κάτσει;

• Να καθόμαστε και να κλαίμε ομαδικώς τη μιζέρια μας και οι "τιμητές ηθικής" να κοιτάνε τον εαυτούλη τους;
• Να ζούμε την Ελληνική επικαιρότητα μαζί με τους γονείς μας έως τα 50 μας;
• Nα γλείφω τους αδένες του κάθε βολεμένου "χαιρετάκια" στην πόλη μου, που απλά συμπάσχει ότι οι νέοι της Ελλάδας είναι άνεργοι και μετά να επιστρέφω την ίδια μιζέρια;

Πιο συγκεκριμένα...

Αντιθέτως προτιμούν να μου λένε συχνά, ότι έπρεπε να έμενα στην πόλη μου όπως αυτοί και να έψαχνα "ότι κάτσει" για να ζω την ζωή του Έλληνα (σε μπυραρίες, στέκια, να μένω με τους γονείς μου εφ' όρου ζώης όπως συνηθίζεται πλέον, κλπ), ενώ γι' αυτούς τα χρήματα δεν είναι το παν ώστε να σηκωθεί κάποιος να φύγει από την Ελλάδα για μια καλύτερη δουλειά ή ότι η "καλύτερη δουλειά" είναι μια σχετική έννοια χωρίς φυσικά οι ίδιοι να έχουν προσωπική εμπειρία. Μάλιστα το εξωτερικό γι' αυτούς φαντάζει μια κοινωνία ανελαστική για να κάνουν αυτά που ξέρουν και να τους ανέχονται, όταν πάει εκεί η κουβέντα. Εσείς τι άποψη έχετε; Πώς θα αντιμετωπίζατε μια τέτοια κριτική; Θεωρείτε ότι τα επιχειρήματά τους έχουν δίκιο;

Προσωπικά βλέπω ότι συνήθως όσοι λένε τέτοιες απόψεις κλειστού τύπου (δηλαδή, με λίγο δογματική αλήθεια) κατά κάποιον τρόπο είναι βολεμένοι, τους αρέσει να ζουν με δεκανίκια και το καλλιεργούν με κάθε τρόπο. Για παράδειγμα, στην Πάτρα αρκετοί νέοι ανήκουν κατά κάποιον τρόπο στην ΚΝΕ (και όχι μόνο), ευρύτερη οικογένεια της δημοτικής αρχής και εξυπηρετούνται με διάφορα μέσα (επιδόματα, δουλειές ποδαριού κλπ) και φυσικά κρίνουν τους άλλους που δεν συμφωνούν μαζί τους, με ιδεοληπτικά κριτήρια. Επίσης δεν ξέρω πώς θα είναι αυτή η γενιά στα επόμενα 10 χρόνια χωρίς σίγουρη δουλειά και φυσικά όταν πεθάνουν οι γονείς τους.

Η σκέψη αυτή είναι με αφορμή, με ένα παλιό άρθρο του ηθοποιού Καζάκου που ως πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ Πατρών είχε πει ότι είναι προδότες όσοι εγκαταλείπουν την Ελλάδα σε μια περίοδο δύσκολη. Η αντιπρόταση ποια είναι; Συνήθως όσοι λένε τέτοιες ηθικολογίες, έχουν πολύ καλή επαγγελματική καριέρα και επομένως λένε. Ανοίγουν το στόμα και λένε χωρίς να προτείνουν με χειροπιαστά παραδείγματα έναν τρόπο ηθικό και τίμιο να γίνει μια επαγγελματική αρχή, ένα ξεκίνημα για τους νέους.

Αρχικά, να επισημάνω απλά ότι οι συλλογισμοί σου πολλές φορές δεν έχουν άμεση σύνδεση.Δεν ξέρω αν έχεις κάποιες μαθησιακές ιδιαιτερότητες αλλά δεν ακολουθούν λογική αλληλουχία αυτά που αναφέρεις,σε βαθμό που χρειάζεται να μαντέψει κανείς τι θεωρεί ότι θέλεις να πεις, γεγονός που δυσχεραίνει την επικοινωνία σε μεγάλο βαθμό.
Όσο για την ερώτηση σου, κακό δεν είναι να βγαίνουν τα νέα παιδιά έξω.( Και οι μεγάλοι μην σου πω). Αλλά πολλές φορές βλέπουμε την φυγή στο εξωτερικό σαν δική μας σωσίβια λέμφο και καθώς κοιτάμε -αν θέλεις- την Ελλάδα να βουλιάζει εμείς όχι απλά δεν δίνουμε χείρα βοηθείας αλλά την σπρώχνουμε να πάει γρηγορότερα και βαθύτερα στον πάτο.Γινόμαστε Ανθέλληνες.

Όπως και αν είναι η Ελλάδα, σου έχει προσφέρει δύο τρία πράγματα, το μεγαλύτερο θεωρώ εγώ,την ελευθερία της σκέψης, και οφείλεις κανονικά σαν ευσυνείδητος πολίτης να παλέψεις να της το ανταποδώσεις.Γιατι σε σένα βασίζεται.
Αν όλοι οι νέοι πάλευαν στην Ελλάδα, όπως παλεύουν για λίγα ψύχουλα στο εξωτερικό, θα έβλεπες μεγάλη πρόοδο σε πολλούς τομείς.

Ο λόγος που πολλοί γονείς λοιπόν βλέπουν το εξωτερικό με αρνητισμό είναι πολύ απλός: όλες οι ελληνικές οικογένειες μέσω της φορολογίας και όχι μόνο επενδύουν στα παιδιά και ξαφνικά αυτά καταλήγουν να υπηρετούν τα συμφέροντα άλλων χωρών.Αν δεν "παλέψουν" οι Έλληνες για την Ελλάδα ποιός θα παλέψει; Καποια μάλιστα παιδιά ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους.

Δεν θέλει πολύ σκέψη, ούτε πολλές αναλύσεις.

 

[Guest 451212]

Ξεφεύγω λίγο, αλλά θα επανέλθω. Μεταξύ των πολλών κακών. Κάποιες παρατηρήσεις:

• Καλώς ή κακώς, το μοντέλο 650 και υποστήριξη από οικογένεια δουλεύει στην Ελλάδα, οπότε, θεωρητικά τουλάχιστον, κάποι@ επιζεί.
• Το δημόσιο τα βασικά προβλήματα που έχει είναι η μονιμότητα, η μη αξιολόγηση και ότι ο βασικός δεν είναι ίδιος με τον ιδιωτικό τομέα.
• Η βιομηχανία της ελληνικής τριτοβάθμιας παράγει ανειδίκευτους ανέργους χωρίς αντίκρισμα στις ανάγκες της ελληνικής αγοράς.
• Οι junior θέσεις είναι πολύ λίγες, γιατί οι μεγάλες εταιρείες είναι λίγες.
• Οι μικρομεσαίες ψάχνουν έναν manager να κάνει ό,τι θα έκαναν 10 άτομα.

Από όλα αυτά εμένα δεν με πειράζει τόσο κάποιο, όσο η φοροδιαφυγή. Δεν ανέχομαι σε μια κοινωνία, ο "έξυπνος" να δηλώνει 5χιλ. ετήσιο εισόδημα, ενώ βγάζει τριπλά. Αυτό είναι και το ντιλμπρέιξερ για μένα. Δεν θέλω να ζω σε μια χώρα με μια κοινωνία που δεν είναι κοινωνία. Οι χώρες που πετυχαίνουν, πάλι προσωπική εκτίμηση, είναι αυτές που είτε το κράτος έχει κρυφτεί σε μια σπηλιά και λέει σε μια ατομικιστική κοινωνία κάντε ό,τι θέλετε είτε το κοινωνικό κράτος που προϋποθέτει μια ενωμένη κοινωνία πιστή στους νόμους. Εμείς έχουμε μια ατομικιστική κοινωνία και ένα κοινωνικό κράτος.

Τώρα, για το αν πρέπει να φεύγουμε έξω και το τι πιστεύουν οι άλλοι. Νομίζω εξαρτάται σε ποια κοινότητα είσαι. Κυρίως, συμφωνώ με @nPb, έχουμε αυτούς/ές που λένε κάτι για να ζω και όσο ανεβαίνω θα φοροδιαφεύγω ή θα μπω στο δημόσιο και θα είμαι οκ. Πιστεύω (ή θέλω να πιστεύω) ότι τα παραπάνω η νέα γενιά, δεν επιθυμούμε να τα διατηρήσουμε. Ίσως, γιατί είδαμε ότι οι παθογένειες αυτές είναι που μας φέρανε εδώ και μεγαλώσαμε/διαμορφώσαμε άποψη στην κρίση.

Τέλος, πρέπει να φεύγουμε από την Ελλάδα; Να ξεκινήσω με μια παραδοχή, ότι δεν εκτιμούμε τα "δωρεάν" που μας έδωσε η Ελλάδα. Δεύτερον, δεν μιλάω για κάποι@ που ψάχνει να βρει δουλειά 2 χρόνια και δεν βρίσκει κάτι, προφανώς αυτός/ή έχει ξεκάθαρο λόγο μετανάστευσης. Μετά από αυτό, αν κάποιος πιστεύει ότι δεν θα είναι ευτυχισμένος, τότε μπορεί να φύγει. Δεν είναι άσπρο/μα΄θρο. Η ευτυχία για κάποιον μπορεί να είναι 1200 το μήνα (στον τομέα των σπουδών του ή μη), την οικογένειά του και ένα διαμέρισμα, με εκδρομή στο χωριό το σκ. Για άλλον μπορεί να είναι διδακτορικό και έρευνα σε κάποιο πανεπιστήμιο/ερευνητικό κέντρο στην Ελλάδα και εκδρομή στο χωριό το σκ (βασικό άσετ η εκδρομή =P).

Ε κάποιοι θέλουν να έχουν περισσότερες ευκαιρίες, να δουλέψουν απαραίτητα στον τομέα των σπουδών τους, να βγάζουν όσα περισσότερα χρήματα μπορούν. Για μένα, δεν είναι κακό αυτό, γιατί γυρνάω σε αυτό που ανέφερα, ότι το πώς αντιλαμβάνεται την ευτυχία ο/η καθένας/μια διαφέρει.

 

[nPb]

Αρχικά, να επισημάνω απλά ότι οι συλλογισμοί σου πολλές φορές δεν έχουν άμεση σύνδεση.Δεν ξέρω αν έχεις κάποιες μαθησιακές ιδιαιτερότητες αλλά δεν ακολουθούν λογική αλληλουχία αυτά που αναφέρεις,σε βαθμό που χρειάζεται να μαντέψει κανείς τι θεωρεί ότι θέλεις να πεις, γεγονός που δυσχεραίνει την επικοινωνία σε μεγάλο βαθμό.

Aπλά γράφω όπως σκέφτομαι, με ροή γεγονότων, επειδή δεν υπάρχει η αμεσότητα του ζωντανού διαλόγου. Αν είχα μαθησιακές δυσκολίες δεν θα είχα σπουδάσει Μαθηματικά σε πολύ υψηλό επίπεδο. Πάμε παρακάτω.

Όσο για την ερώτηση σου, κακό δεν είναι να βγαίνουν τα νέα παιδιά έξω.( Και οι μεγάλοι μην σου πω). Αλλά πολλές φορές βλέπουμε την φυγή στο εξωτερικό σαν δική μας σωσίβια λέμφο και καθώς κοιτάμε -αν θέλεις- την Ελλάδα να βουλιάζει εμείς όχι απλά δεν δίνουμε χείρα βοηθείας αλλά την σπρώχνουμε να πάει γρηγορότερα και βαθύτερα στον πάτο.Γινόμαστε Ανθέλληνες.

Τις προάλλες είχα μια συζήτηση με έναν εργοδότη σε φροντιστήριο και εκεί που συζητούσαμε για το πιθανόν μου μέλλον αν έμενα να δουλέψω ως καθηγητής, μου λέει τελείως ψυχρά: "Στην Ελλάδα έτσι δουλεύουμε. Παύση...Δεν είμαστε Ελβετία. Δεν μας αρέσει η εργασιακή συνέπεια και γι' αυτό κάποιοι ζούμε πολύ καλά με τον έναν ή άλλο τρόπο."

Τι σημαίνει ότι δεν είμαστε Ελβετία; Στη ζωή μου δεν έχω μάθει ακόμη ποιος είναι αυτός ο ένας ή άλλος τρόπος ή με ποιον τρόπο ευσυνειδησίας διάφοροι τέτοιοι τύποι κατορθώνουν και επιβιώνουν. Τι προσόντα έχουν; Μετά, όσο και να θες να πεις "για την Ελλάδα ρε γαμώτο" νιώθεις ότι απλά οι άλλοι φιλεύσπλαχνοι Έλληνες που έχουν κάπως βολευτεί διασκεδάζουν με την ανεπάρκειά σου και την πιθανή σου ανεργία. Μάλιστα η συμπεριφορά τους (χωρίς να θέλω να πω ότι είναι κακία) δείχνει ότι σε "σπρώχνουν" να φύγεις εσύ για να μείνουν αυτοί σε μια τόσο όμορφη χώρα; Έχω άδικο;

Το τελευταίο δε, το θεωρώ λιγάκι ρατσιστικό σαν συμπεριφορά έλλειψης εθνικής συνείδησης. Για να μην βρίζουμε τους Εβραίους ή άλλους λαούς που είναι ενωμένοι ακόμη και στην διασπορά.

Όπως και αν είναι η Ελλάδα, σου έχει προσφέρει δύο τρία πράγματα, το μεγαλύτερο θεωρώ εγώ,την ελευθερία της σκέψης, και οφείλεις κανονικά σαν ευσυνείδητος πολίτης να παλέψεις να της το ανταποδώσεις.Γιατι σε σένα βασίζεται.
Αν όλοι οι νέοι πάλευαν στην Ελλάδα, όπως παλεύουν για λίγα ψύχουλα στο εξωτερικό, θα έβλεπες μεγάλη πρόοδο σε πολλούς τομείς.

Ο λόγος που πολλοί γονείς λοιπόν βλέπουν το εξωτερικό με αρνητισμό είναι πολύ απλός: όλες οι ελληνικές οικογένειες μέσω της φορολογίας και όχι μόνο επενδύουν στα παιδιά και ξαφνικά αυτά καταλήγουν να υπηρετούν τα συμφέροντα άλλων χωρών.Αν δεν "παλέψουν" οι Έλληνες για την Ελλάδα ποιός θα παλέψει; Καποια μάλιστα παιδιά ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους.

Δεν θέλει πολύ σκέψη, ούτε πολλές αναλύσεις.

Οι αξίες μου και οι πρώτες γνώσεις μου γι' αυτό που είμαι πλέον οφείλονται στην Ελλάδα, την οποία και αγαπώ. Την ευχαριστώ. Αγαπώ πολλά πράγματα στην Ελλάδα αλλά ταυτόχρονα μισώ πολλά πράγματα, σαν δράση-αντίδραση. Δεν μπορώ στην κοινωνική και κρατική (θεσμική) αδιαφορία να απαντώ με αγάπη.

Οι γονείς δόξα τω θεώ, από την πρώτη στιγμή με στηρίζουν για το εξωτερικό. Δεν το βλέπουν ως υπηρεσία για συμφέροντα άλλων χωρών καθώς καμία δουλειά δεν είναι κρατικός θεσμός ή σύντροφος για να "δεθώ" σε κάποια χώρα. Αν δουλέψει κάποιος ως Γιατρός σε δημόσιο νοσοκομείο της Γερμανίας, η ευσυνειδησία και ο επαγγελματισμός θα είναι όφελος για τον ασθενή. Αν το πάμε πολιτικά με προεκτάσεις, ναι έχει όφελος η Γερμανία.

Αλλά τι ορίζουμε ως συμφέροντα της Γερμανίας αφού μιλάμε για ένα συγκεκριμένο νοσοκομείο σε κάποια πόλη; Προσδιορίστε μου ακριβώς ποια είναι τα συμφέροντα της Ελλάδας εν προκειμένω και πώς αυτά προστατεύονται; Αν γίνω αναπληρωτής καθηγητής σε δημόσιο σχολείο της Ελλάδας και δουλέψω με το συγκεκριμένο καθεστώς μισθοδοσίας, ποια συμφέροντα ακριβώς υπηρετώ και τι όφελος έχει η χώρα μου αφού δεν με αξιοποιεί καθόλου ως επιστήμονα και άρα οι μαθητές μου δεν μαθαίνουν κάτι περισσότερο από αυτό που θα έπρεπε (λόγω πολλών παραμέτρων);

Νομίζω μου απαντάς με λιγάκι αυστηρό ύφος χωρίς να με ξέρεις.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Μαΐου 2020

Προσωπικά , θέλω να είμαι αισιόδοξος. Πιστεύω πως θα έρθει η μέρα που η Ελλάδα θα ξεφύγει από αυτόν τον εμετό που λέγεται πελατειακές σχέσεις , και θα γνωρίσει τι σημαίνει ανάπτυξη. Θα επιστρέψουν αρκετοί νέοι από το εξωτερικό και θα φέρουν μαζί τους τις γνώσεις και την επαγγελματική παιδεία των δυτικών χωρών. Όμως , μέχρι τότε θα χρειαστεί να περάσουν χρόνια , και ενδεχομένως και μία δεύτερη οικονομική κρίση. Μέχρι τότε λοιπόν , κανένας μα κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερεί τα όνειρα κανενός φιλόδοξου νέου , εις το όνομα της Πατρίδας.

Αν μπορούσες να ακούσεις φωνές μαθητών της δεκαετίας του 1905, τα ίδια θα άκουγες απλά δεν είχαν διαδίκτυο να μοιράζονται τι σκέφτονται κλπ σε πανελλαδική ή παγκόσμια εμβέλεια. Το θέμα είναι ότι ο χρόνος είναι αμείλικτος με όλους μας. Στην Ελλάδα ο χρόνος πάει με άλλη δυναμική.

 

[Θεοδώρα Αγγελάκη]

Aπλά γράφω όπως σκέφτομαι, με ροή γεγονότων, επειδή δεν υπάρχει η αμεσότητα του ζωντανού διαλόγου. Αν είχα μαθησιακές δυσκολίες δεν θα είχα σπουδάσει Μαθηματικά σε πολύ υψηλό επίπεδο. Πάμε παρακάτω.



Τις προάλλες είχα μια συζήτηση με έναν εργοδότη σε φροντιστήριο και εκεί που συζητούσαμε για το πιθανόν μου μέλλον αν έμενα να δουλέψω ως καθηγητής, μου λέει τελείως ψυχρά: "Στην Ελλάδα έτσι δουλεύουμε. Παύση...Δεν είμαστε Ελβετία. Δεν μας αρέσει η εργασιακή συνέπεια και γι' αυτό κάποιοι ζούμε πολύ καλά με τον έναν ή άλλο τρόπο."

Τι σημαίνει ότι δεν είμαστε Ελβετία; Στη ζωή μου δεν έχω μάθει ακόμη ποιος είναι αυτός ο ένας ή άλλος τρόπος ή με ποιον τρόπο ευσυνειδησίας διάφοροι τέτοιοι τύποι κατορθώνουν και επιβιώνουν. Τι προσόντα έχουν; Μετά, όσο και να θες να πεις "για την Ελλάδα ρε γαμώτο" νιώθεις ότι απλά οι άλλοι φιλεύσπλαχνοι Έλληνες που έχουν κάπως βολευτεί διασκεδάζουν με την ανεπάρκειά σου και την πιθανή σου ανεργία. Μάλιστα η συμπεριφορά τους (χωρίς να θέλω να πω ότι είναι κακία) δείχνει ότι σε "σπρώχνουν" να φύγεις εσύ για να μείνουν αυτοί σε μια τόσο όμορφη χώρα; Έχω άδικο;

Το τελευταίο δε, το θεωρώ λιγάκι ρατσιστικό σαν συμπεριφορά έλλειψης εθνικής συνείδησης. Για να μην βρίζουμε τους Εβραίους ή άλλους λαούς που είναι ενωμένοι ακόμη και στην διασπορά.



Οι αξίες μου και οι πρώτες γνώσεις μου γι' αυτό που είμαι πλέον οφείλονται στην Ελλάδα, την οποία και αγαπώ. Την ευχαριστώ. Αγαπώ πολλά πράγματα στην Ελλάδα αλλά ταυτόχρονα μισώ πολλά πράγματα, σαν δράση-αντίδραση. Δεν μπορώ στην κοινωνική και κρατική (θεσμική) αδιαφορία να απαντώ με αγάπη.

Οι γονείς δόξα τω θεώ, από την πρώτη στιγμή με στηρίζουν για το εξωτερικό. Δεν το βλέπουν ως υπηρεσία για συμφέροντα άλλων χωρών καθώς καμία δουλειά δεν είναι κρατικός θεσμός ή σύντροφος για να "δεθώ" σε κάποια χώρα. Αν δουλέψει κάποιος ως Γιατρός σε δημόσιο νοσοκομείο της Γερμανίας, η ευσυνειδησία και ο επαγγελματισμός θα είναι όφελος για τον ασθενή. Αν το πάμε πολιτικά με προεκτάσεις, ναι έχει όφελος η Γερμανία.

Αλλά τι ορίζουμε ως συμφέροντα της Γερμανίας αφού μιλάμε για ένα συγκεκριμένο νοσοκομείο σε κάποια πόλη; Προσδιορίστε μου ακριβώς ποια είναι τα συμφέροντα της Ελλάδας εν προκειμένω και πώς αυτά προστατεύονται; Αν γίνω αναπληρωτής καθηγητής σε δημόσιο σχολείο της Ελλάδας και δουλέψω με το συγκεκριμένο καθεστώς μισθοδοσίας, ποια συμφέροντα ακριβώς υπηρετώ και τι όφελος έχει η χώρα μου αφού δεν με αξιοποιεί καθόλου ως επιστήμονα και άρα οι μαθητές μου δεν μαθαίνουν κάτι περισσότερο από αυτό που θα έπρεπε (λόγω πολλών παραμέτρων);

Νομίζω μου απαντάς με λιγάκι αυστηρό ύφος χωρίς να με ξέρεις.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Μαΐου 2020

Αν μπορούσες να ακούσεις φωνές μαθητών της δεκαετίας του 1905, τα ίδια θα άκουγες απλά δεν είχαν διαδίκτυο να μοιράζονται τι σκέφτονται κλπ σε πανελλαδική ή παγκόσμια εμβέλεια. Το θέμα είναι ότι ο χρόνος είναι αμείλικτος με όλους μας. Στην Ελλάδα ο χρόνος πάει με άλλη δυναμική.

Νομίζω εκεί που πρέπει να εστιάσεις είναι τι θέλεις να κάνεις εσύ.Τι θα σε κάνει εσένα χαρούμενο.Κοιτώντας στα 80 σου πίσω θα είσαι ευχαριστημένος με τις αποφάσεις σου; Αυτό είναι το θέμα.
Το εξωτερικό έχει καλά και κακά.Σίγουρα όμως δεν είναι πανάκεια όπως πολλοί νομίζουν.

Ακολούθα την καρδιά σου και τι θεωρείς εσύ σωστό για εσένα και άσε τους υπόλοιπος.










Κ

 

[MarcoReus]

Δε νομιζω οτι κρινεται αρνητικα η φυγη στο εξωτερικο ειδικα στις μερες μας. Προσωπικα θεωρω οτι χρειαζεται κανεις να εχει μεγαλα @@ για να παρει μια τετοια αποφαση, να αφησει δηλαδή πισω του οικογενεια, συγγενεις, φιλους και αναμνησεις για να αρχισει μια νεα ζωη σε μια ξενη χωρα. Σιγουρα ειναι λυπηρο για τη χωρα μας να χανει συνεχως νεους επιστημονες που θα μπορουσαν να την ανεβασουν πολυ ψηλα. Αλλα απο την αλλη δίνονται ελαχιστα ως μηδενικα κινητρα για εναν νεο να δουλεψει σε αυτη τη χωρα.

 

[DumeNuke]

Όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια @nPb. Αφού αντιλαβάνεσαι και μόνος σου τους λόγους που μπαίνουν στη διαδικασία να αποδοκιμάσουν την αποδημία στο εξωτερικό, τι κάθεσαι και ψάχνεις;

 

[nPb]

Για μένα η μεγαλύτερη δυσκολία προσαρμογής στο εξωτερικό είναι η γλώσσα, το επίπεδο κατανόησης-ακρίβειας-αποφασιστικότητας στον επαγγελματικό χώρο και η ευελιξία σαν άνθρωπος! Διδάσκονται αυτές οι δεξιότητες στην Ελλάδα; Δεν απαντώ. Ο καθένας ας δώσει την απάντηση που θέλει.

@DumeNuke δυστυχώς όσο και να κοιτάμε το στόχο, ο καθένας ό,τι έχει θέσει στη ζωή του, επηρεάζεται όσο να'ναι από τις κακές παρέες. Δεν θα ακούσεις ποτέ να πει κάποιος, μπράβο στον περίγυρο που με στήριξε. Αν υπήρχε αυτό ίσως ζούσαμε σε μια Ελλάδα ιδανική ως προς την παρούσα κατάσταση. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι αντί να με ρωτήσουν, να μάθουν νέες άγνωστες εμπειρίες και να πράξουν τα ανάλογα αν τους ταιριάζει ως εναλλακτική λύση, κάθονται και το κρίνουν σκωπτικά με έμφαση στη μιζέρια. Έχεις σκεφτεί να μένεις με γονείς άνεργος ή υπο-απασχολούμενος μέχρι τα 50 ενώ αλλού μπορεί να σου δίνουν μισθό ακατέβατο και 4000 ευρώ με παροχές; Αυτό που λέω δεν είναι υποθετικό σενάριο ή εμπειρίες φίλων. Δεν λέω ότι στο εξωτερικό μοιράζουν λεφτά αλλά εκείνος που αξίζει, έχει μια στοιχειώδη ανταμοιβή και στήριξη με κίνητρα που φαίνονται σε ετήσια βάση. Στην Ελλάδα νομίζω αρκετοί νέοι έχουν μια λογική λοβοτομής. Πάσχουν από το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Νεύρο μηδέν. Λογική μυωπική όσο ζουν οι γονείς. Μόλις πεθάνουν τι γίνεται;

Υ.Γ. Οι ψυχροί και αθώοι Σουηδοί διδάσκουν μια λογική κοινωνικού κράτους σε μικρά παιδιά ώστε να ξέρουν πως να ζήσουν ακόμη και όταν οι γονείς δεν θα είναι στη ζωή. Πώς λέγεται αυτό; Ατομική υπευθυνότητα πράξεων και συλλογική ευθύνη στην συνεργασία.

 

[paskmak]

Αλλά πολλές φορές βλέπουμε την φυγή στο εξωτερικό σαν δική μας σωσίβια λέμφο και καθώς κοιτάμε -αν θέλεις- την Ελλάδα να βουλιάζει εμείς όχι απλά δεν δίνουμε χείρα βοηθείας αλλά την σπρώχνουμε να πάει γρηγορότερα και βαθύτερα στον πάτο.Γινόμαστε Ανθέλληνες.

Όπως και αν είναι η Ελλάδα, σου έχει προσφέρει δύο τρία πράγματα, το μεγαλύτερο θεωρώ εγώ,την ελευθερία της σκέψης, και οφείλεις κανονικά σαν ευσυνείδητος πολίτης να παλέψεις να της το ανταποδώσεις.Γιατι σε σένα βασίζεται.
Αν όλοι οι νέοι πάλευαν στην Ελλάδα, όπως παλεύουν για λίγα ψύχουλα στο εξωτερικό, θα έβλεπες μεγάλη πρόοδο σε πολλούς τομείς.

Ο λόγος που πολλοί γονείς λοιπόν βλέπουν το εξωτερικό με αρνητισμό είναι πολύ απλός: όλες οι ελληνικές οικογένειες μέσω της φορολογίας και όχι μόνο επενδύουν στα παιδιά και ξαφνικά αυτά καταλήγουν να υπηρετούν τα συμφέροντα άλλων χωρών.Αν δεν "παλέψουν" οι Έλληνες για την Ελλάδα ποιός θα παλέψει; Καποια μάλιστα παιδιά ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους.

Δεν θέλει πολύ σκέψη, ούτε πολλές αναλύσεις.

Μα τι «χείρα βοηθείας» να δώσεις σ ένα κράτος; Ένα ανεπτυγμένο κράτος ειναι το πρωτο που μέριμνα για την ανάπτυξη των πολιτών του, την οποία αργοτερα «εκμεταλλευεται» μέσω φορολογίας κλπ. Η σχεση πολίτη-κράτους δεν ειναι ρομαντικη-πατριωτικη, αλλά ένα πάρε-δωσε που βασίζεται στο ατομικό συμφέρον, αλλο που στην Ελλάδα αυτή η σχεση ειναι διαταραγμένη και δεν λειτουργεί από την πρώτη στιγμή που αυτο άρχισε να υφίσταται.

Δευτερον, στα πλαισια αυτού, καθένας κοιτάει που μπορεί να προοδεύσει επαγγελματικά αλλά και στους υπόλοιπους τομεις της ζωής του. Αν μια χώρα πχ παράγει, αλλά δεν μπορεί να απασχολήσει τους μηχανικούς που βγάζει, αυτοί θ απορροφηθούν από το κράτος που μπορεί να τους απασχολήσει. Και αυτο στον τομέα τους,ούτε σε καφε, ούτε σε γυραδικο. Δεν τίθεται ούτε θέμα πατριωτισμού/ανθελληνισμού, αλλά εφαρμόζεται ο νόμος της αγοράς στα πλαισια του παρόντος οικονομικού μοντέλου.

 

[Κλημεντίνη]

Μια συντριπτική πλειοψηφία νεων ανθρωπων -και οχι μονο - εχει γονείς απο πισω .
Κανένας δεν μιλάει γι αυτό .
Γενικα στην Ελλαδα , αν πας να πεις κατι για την κατάσταση που επικρατεί θα χαρακτηρίστεις μίζερος.
Δεν λεω προφανώς να πιάσεις ενα παιδί 17 χρόνων και αντι συγχαρητήρια που περασε σε μια -οποιαδήποτε -σχολή να του πεις θα βγεις άνεργος.
Αυτο το θεωρω απάνθρωπο και χωρις καμια χρησιμότητα.
Αλλα οταν μιλάω με συμφοιτητές μου, παιδιά στην ηλικία μου βλέπω συνήθως αυτό, δηλαδή μια άρνηση της πραγματικότητας.
Στις ηλικίες 25 -30 βλέπεις ανθρώπους σε δουλειές που όλοι ξέρουμε οτι δεν ειναι πάνω απο 600€ να ταξιδεύουν, να ψωνίζουν κτλ.
Αυτη την εικόνα δίνουν οχι μονο στα σοσιαλ αλλα κι στους γύρω τους.
Σε κάνουν να αμφιβάλλεις τι κανεις λάθος αφού κανενας δεν λεει "μου πληρώνουν το νοίκι οι γονεις μου" και ακόμα κι κατι μικρότερο να ειναι το ξεχνάνε λες και ειναι αμελητέο πόσο.
Πχ τα έξοδα του σουπερμάρκετ.
Αυτος ειναι ο λόγος που στα λενε ολα αυτά.
Μεσα τους έχουν πιστεψει οτι όντως πανε ολα καλα στην Ελλαδα, δεν το λενε ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό.
Γιατι ολοι μας ειναι εύκολο να λεμε οτι δεν εχουν σημασία τα χρήματα οταν οτιδήποτε έξτρα, αλλα αναγκαίο για να ζεις κι οχι απλα να επιβιώνεις ,το παρέχουν οι γονεις.
Απο και περα δεν υπάρχει τίποτα κακο στο να βοηθάς το παιδι σου .Αλήθεια.
Εγω μιλαω απλα γιατι έχει διαμορφωθεί αυτή η φούσκα .
Οι πιο πολλοί έχουν γονείς απο πισω και δεν μιλανε άνοιχτα γι αυτό σε κανεναν( και δικαίωμα τους εδω που τα λεμε).
Εν τω μεταξυ αν δεν βγεις εξω για μαστερ μετά γίνεται όντως παρα πολυ δύσκολο να φύγεις μετά για παρα πολλούς λογους.
Αρα κι για οσους οντως έχουν θέμα με την Ελλαδα η εναλλακτική μετα απο ενα σημείο μοιάζει τρομακτική .
Απλα νιωθω οτι αν δεν υπήρχαν πλάτες απο πισω, θα ήμασταν μια τελείως διαφορετική νεολαία.
Οχι μονο στο πως θα ζούσαμε αλλα και στο πως θα διεκδικουσαμε ορισμενα πράγματα .
Μέχρι τότε θα συνεχίσουμε να λεμε κοινότοπες φράσεις οπως " Σαν την Ελλαδα δεν εχει " " Κάνεις δεν χάνεται " " Τα λεφτά δεν ειναι το παν " κτλ.

 

[nPb]

Μια συντριπτική πλειοψηφία νεων ανθρωπων -και οχι μονο - εχει γονείς απο πισω .
Κανένας δεν μιλάει γι αυτό .
Γενικα στην Ελλαδα , αν πας να πεις κατι για την κατάσταση που επικρατεί θα χαρακτηρίστεις μίζερος.
Δεν λεω προφανώς να πιάσεις ενα παιδί 17 χρόνων και αντι συγχαρητήρια που περασε σε μια -οποιαδήποτε -σχολή να του πεις θα βγεις άνεργος.
Αυτο το θεωρω απάνθρωπο και χωρις καμια χρησιμότητα.
Αλλα οταν μιλάω με συμφοιτητές μου, παιδιά στην ηλικία μου βλέπω συνήθως αυτό, δηλαδή μια άρνηση της πραγματικότητας.
Στις ηλικίες 25 -30 βλέπεις ανθρώπους σε δουλειές που όλοι ξέρουμε οτι δεν ειναι πάνω απο 600€ να ταξιδεύουν, να ψωνίζουν κτλ.
Αυτη την εικόνα δίνουν οχι μονο στα σοσιαλ αλλα κι στους γύρω τους.
Σε κάνουν να αμφιβάλλεις τι κανεις λάθος αφού κανενας δεν λεει "μου πληρώνουν το νοίκι οι γονεις μου" και ακόμα κι κατι μικρότερο να ειναι το ξεχνάνε λες και ειναι αμελητέο πόσο.
Πχ τα έξοδα του σουπερμάρκετ.
Αυτος ειναι ο λόγος που στα λενε ολα αυτά.

Δυστυχώς για πολλά χρόνια με επηρέαζε αυτή η κατάσταση αλλά βγαίνοντας στο εξωτερικό και ερχόμενος σε επαφή με Έλληνες που γνώρισα στην Αυστρία και έτυχε να σπουδάζουν κατάλαβα εν καιρώ ότι με φλόμωσαν στο ψέμα. Ασάφειες, ευκολόγια, πολλές έξοδοι, ταξίδια, πέρα δώθε ανούσια και κάποια μέρα σκάει η "βόμβα" ότι φεύγουν και καλά με δικαιολογίες χειροτέρου είδους. Δυστυχώς οι πολλές σέλφι και τα dolce vita με πιστωτικές από τα κλεμμένα του Ελληνικού Δημοσίου (γονείς από πίσω) δεν συγκίνησαν τους Αυστριακούς καθηγητές να τους βάλουν το ταπεινό 4 να περάσουν το μάθημα! Μιλάμε τόση κατάντια σε χώρα που η λογική "ταπεινό 4" δεν υπάρχει στο γερμανικό έθνος σαν κουλτούρα. Ο Γερμανός ή θα σου βάλει 4 ή όχι, αλλά επειδή τόσο απόδωσες και όπως λένε das ist Ihr Problem (είναι πρόβλημά σας - πληθυντικό ευγένειας κιόλας για μεγαλύτερη απόσταση και σνομπ). Βέβαια γύρευε πίσω στην Ελλάδα τι άλλα ψέματα έλεγαν.

Όλοι αυτοί που το παίζουν αεράτοι και φευγάτοι με μαλλί αεροδρόμιο του ΝΑΤΟ και παντελόνι γυρισμένο μέχρι το σβέρκο, πάσχουν από διπολική διαταραχή αφού στο τέλος δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι τι ακριβώς κάνουν. Για να μην κατηγορώ μόνο Έλληνες, όσοι ξένοι αποτελούν αυτό το είδος απλά άντεξαν το πολύ ένα ακαδημαϊκό εξάμηνο επειδή απλά ξεφτιλίστηκαν στην εκεί ακαδημαϊκή κοινότητα. Μετά τους έφταιγε το "κακό αυστριακό δημόσιο πανεπιστήμιο" (η καραμέλα αυτή δεν έχει εθνικότητα), γιατί απλά δεν τους έδινε σημασία! Όταν έχουν χτίσει όλη τη ζωή σε μια φούσκα επιβολής, επιδειξιομανίας με έτοιμα φράγκα από πίσω, και ξαφνικά κάποιοι τους αγνοούν γιατί έχουν άλλους κανόνες (βλ. Πανεπιστήμιο, κοινότητα) τους τρελαίνει.

Μεσα τους έχουν πιστεψει οτι όντως πανε ολα καλα στην Ελλαδα, δεν το λενε ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό.
Γιατι ολοι μας ειναι εύκολο να λεμε οτι δεν εχουν σημασία τα χρήματα οταν οτιδήποτε έξτρα, αλλα αναγκαίο για να ζεις κι οχι απλα να επιβιώνεις ,το παρέχουν οι γονεις.
Απο και περα δεν υπάρχει τίποτα κακο στο να βοηθάς το παιδι σου .Αλήθεια.
Εγω μιλαω απλα γιατι έχει διαμορφωθεί αυτή η φούσκα .
Οι πιο πολλοί έχουν γονείς απο πισω και δεν μιλανε άνοιχτα γι αυτό σε κανεναν( και δικαίωμα τους εδω που τα λεμε).
Εν τω μεταξυ αν δεν βγεις εξω για μαστερ μετά γίνεται όντως παρα πολυ δύσκολο να φύγεις μετά για παρα πολλούς λογους.
Αρα κι για οσους οντως έχουν θέμα με την Ελλαδα η εναλλακτική μετα απο ενα σημείο μοιάζει τρομακτική .
Απλα νιωθω οτι αν δεν υπήρχαν πλάτες απο πισω, θα ήμασταν μια τελείως διαφορετική νεολαία.
Οχι μονο στο πως θα ζούσαμε αλλα και στο πως θα διεκδικουσαμε ορισμενα πράγματα .
Μέχρι τότε θα συνεχίσουμε να λεμε κοινότοπες φράσεις οπως " Σαν την Ελλαδα δεν εχει " " Κάνεις δεν χάνεται " " Τα λεφτά δεν ειναι το παν " κτλ.

Οι νεότερες γενιές νομίζω έχουν μεγαλώσει με μια νοοτροπία ότι τα προβλήματα ξεκινούν από την αγορά νεότερου μοντέλου smart phone. Τα ψώνια ή οι μηνιαίοι πάγιοι λογαριασμοί, τα τσιγάρα, τα νέα γυαλιά ηλίου ανά 3μηνο είναι στα δεδομένα. Σημασία έχει ότι από πίσω υπάρχει λίπος και κάπως όλα αυτά πληρώνονται ακόμη μετά από 200 μνημόνια και περικοπές θέσεων εργασίας. Συσσίτια λέγαμε και τώρα επί ΝΔ, όλα αυτά ανήκουν στο κακό ΣΥΡΙΖΑ. Αν οι Έλληνες γονείς μετά τα 18 πετούσαν έξω από το σπίτι τους κανακάρηδες και τους έλεγαν ή θα φέρεις λεφτά στο σπίτι ή δρόμο, νομίζω δεν θα υπήρχε η νοοτροπία "Σαν την Ελλάδα δεν έχει" κλπ. Όλοι μιλάνε εκ του ασφαλούς επειδή έχουν εξασφαλισμένο ένα κρεβάτι, δωρεάν διαμονή στο πατρικό, κράξιμο στην μάνα γιατί τους είπε να στρώσουν το κρεβάτι κλπ. Αλλά όπως μου είπε ο εργοδότης πιο πάνω: "Δεν είμαστε Ελβετία". Δηλαδή, το παραδεχόμαστε ότι αλλού είναι σοβαροί και δουλεύουν και ότι απλά εδώ εμείς είμαστε κάτι άλλο. Καλύτερα ή χειρότερα δεν ξέρω. Απλά εσύ δεν είσαι ικανός-η για να το παίζεις επιτυχημένος-η με τον ένα ή άλλο τρόπο. Ακόμη δεν έχω καταλάβει τι σημαίνει αυτό.

 

[Guest 468119]

Επίσης δεν ξέρω πώς θα είναι αυτή η γενιά στα επόμενα 10 χρόνια χωρίς σίγουρη δουλειά

Το έχω εξηγήσει σε άλλο ποστ τι θα γίνει στην επόμενη γενιά

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Μαΐου 2020

Το δημόσιο τα βασικά προβλήματα που έχει είναι η μονιμότητα, η μη αξιολόγηση και ότι ο βασικός δεν είναι ίδιος με τον ιδιωτικό τομέα.

Το ρποβκημα είναι ότι ο μισθός του ιδιωτικού δεν είναι ίδιος με του δημοσίου

 

[nPb]

Ξεφεύγω λίγο, αλλά θα επανέλθω. Μεταξύ των πολλών κακών. Κάποιες παρατηρήσεις:

• Καλώς ή κακώς, το μοντέλο 650 και υποστήριξη από οικογένεια δουλεύει στην Ελλάδα, οπότε, θεωρητικά τουλάχιστον, κάποι@ επιζεί.
• Το δημόσιο τα βασικά προβλήματα που έχει είναι η μονιμότητα, η μη αξιολόγηση και ότι ο βασικός δεν είναι ίδιος με τον ιδιωτικό τομέα.
• Η βιομηχανία της ελληνικής τριτοβάθμιας παράγει ανειδίκευτους ανέργους χωρίς αντίκρισμα στις ανάγκες της ελληνικής αγοράς.
• Οι junior θέσεις είναι πολύ λίγες, γιατί οι μεγάλες εταιρείες είναι λίγες.
• Οι μικρομεσαίες ψάχνουν έναν manager να κάνει ό,τι θα έκαναν 10 άτομα.

Γελάω με ένα πράγμα. Ότι η βιομηχανία της Ελλάδος παράγει φουλ γραμμή παραγωγής πτυχιούχους ακόμη και με online εξεταστικές, παπατζίδικες διδακτικές σημειώσεις κλπ και πόσο μάλλον ανειδίκευτους...αλλά για περίμενε. Για ποια αγορά της Ελλάδας εννοείς; Τι κεφάλαιο παράγει η Ελληνική αγορά; Σε ποιους τομείς;

Η Γερμανία ή η Σουηδία έχουν εξειδικευμένους αποφοίτους ανώτερης δευτεροβάθμιας ή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά έχουν και μια Volvo, Scania, Audi, Saab,...κλπ. Εμείς έχουμε μια ελλειματική ΕΛΒΟ που θα την πληρώσει ο Ελληνικός λαός ξανά και ξανά για πολλές δεκαετίες μετά την κρατική κακοδιαχείρισή της. Για την ιστορία η ΕΛΒΟ κατασκευάζει τα λεωφορεία Neoplan και με ειδική άδεια τις καναδέζες τύπου Mercendes Hellas.

Eκεί στην ΑΣΟΕΕ θα πρέπει οι καθηγητές να νιώθουν τέτοια υπερηφάνεια που παράγουν υπερ-πτυχιούχους οικονομολόγους με τα πρωτοκλασσάτα μεταπτυχιακά (με κάτι τεράστιους τίτλους) για να στελεχώσουν την βιομηχανική οικονομία της Ελλάδας. Είναι να γελάει κανείς. Έχω πραγματική απορία τι διδάσκουν; Σε ποιο οικονομικό μοντέλο; Πώς διορίσαμε "καθαρίστριες" με πράξη νομοθετικού περιεχομένου ως υπαλλήλους στο Υπουργείο Οικονομικών και Πολιτισμού;

Τώρα, για το αν πρέπει να φεύγουμε έξω και το τι πιστεύουν οι άλλοι. Νομίζω εξαρτάται σε ποια κοινότητα είσαι. Κυρίως, συμφωνώ με @nPb, έχουμε αυτούς/ές που λένε κάτι για να ζω και όσο ανεβαίνω θα φοροδιαφεύγω ή θα μπω στο δημόσιο και θα είμαι οκ. Πιστεύω (ή θέλω να πιστεύω) ότι τα παραπάνω η νέα γενιά, δεν επιθυμούμε να τα διατηρήσουμε. Ίσως, γιατί είδαμε ότι οι παθογένειες αυτές είναι που μας φέρανε εδώ και μεγαλώσαμε/διαμορφώσαμε άποψη στην κρίση.

Δεν ξέρω κατά πόσο διαφορετικοί είναι τα παιδιά της γενιάς που μας έφερε στην κρίση, γιατί τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν με "θέλω" που καλύπτονται μόνο με την κουλτούρα του ένδοξου ΠΑΣΟΚ. Το να ζεις παθογένειες μήπως και γίνεις καλύτερος άνθρωπος το θεωρώ λίγο άστοχο τρόπο μάθησης. Από το 2008 δεν ξέρω κατά πόσο έχει καλυτερέψει η κοινωνία της Ελλάδας. Τι πιστεύεις;

Τέλος, πρέπει να φεύγουμε από την Ελλάδα; Να ξεκινήσω με μια παραδοχή, ότι δεν εκτιμούμε τα "δωρεάν" που μας έδωσε η Ελλάδα. Δεύτερον, δεν μιλάω για κάποι@ που ψάχνει να βρει δουλειά 2 χρόνια και δεν βρίσκει κάτι, προφανώς αυτός/ή έχει ξεκάθαρο λόγο μετανάστευσης. Μετά από αυτό, αν κάποιος πιστεύει ότι δεν θα είναι ευτυχισμένος, τότε μπορεί να φύγει. Δεν είναι άσπρο/μα΄θρο. Η ευτυχία για κάποιον μπορεί να είναι 1200 το μήνα (στον τομέα των σπουδών του ή μη), την οικογένειά του και ένα διαμέρισμα, με εκδρομή στο χωριό το σκ. Για άλλον μπορεί να είναι διδακτορικό και έρευνα σε κάποιο πανεπιστήμιο/ερευνητικό κέντρο στην Ελλάδα και εκδρομή στο χωριό το σκ (βασικό άσετ η εκδρομή =P).

Με βάση τις παραδοχές που κάνεις, τι εκτίμηση δίνεις ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να αποτελέσει σωστή επιλογή για να φτιάξει κάποιος νέος τη ζωή του και να ζει αξιοπρεπώς; Τα 1200 ευρώ δεν νομίζω ότι πλέον είναι τόσο εύκολα και όσους ξέρω, οι περισσότεροι είναι επίσημα άνεργοι απλά κινούνται σπασμωδικά με κάτι σεμινάρια που κάνει ο Δήμος ή ο ΟΑΕΔ σε νέες τεχνολογίες (αμάν αυτές οι δεξιότητες ατελείωτες είναι) και απλά σπρώχνουν τον καιρό ελπίζοντας ότι θα γίνει κάποιος ΑΣΕΠ. Μάλιστα δεν λένε ότι κοπριτεύουν, απλά παρουσιάζουν φορτωμένο πρόγραμμα με διδακτορικά, επιμορφώσεις κλπ για κάλυψη και πιθανές μοριοδοτήσεις που κανείς πλέον δεν ζητάει. Είναι αυτό ζωή;

 

[Guest 468119]

Δυστυχώς για πολλά χρόνια με επηρέαζε αυτή η κατάσταση αλλά βγαίνοντας στο εξωτερικό και ερχόμενος σε επαφή με Έλληνες που γνώρισα στην Αυστρία και έτυχε να σπουδάζουν κατάλαβα εν καιρώ ότι με φλόμωσαν στο ψέμα. Ασάφειες, ευκολόγια, πολλές έξοδοι, ταξίδια, πέρα δώθε ανούσια και κάποια μέρα σκάει η "βόμβα" ότι φεύγουν και καλά με δικαιολογίες χειροτέρου είδους. Δυστυχώς οι πολλές σέλφι και τα dolce vita με πιστωτικές από τα κλεμμένα του Ελληνικού Δημοσίου (γονείς από πίσω) δεν συγκίνησαν τους Αυστριακούς καθηγητές να τους βάλουν το ταπεινό 4 να περάσουν το μάθημα! Μιλάμε τόση κατάντια σε χώρα που η λογική "ταπεινό 4" δεν υπάρχει στο γερμανικό έθνος σαν κουλτούρα. Ο Γερμανός ή θα σου βάλει 4 ή όχι, αλλά επειδή τόσο απόδωσες και όπως λένε das ist Ihr Problem (είναι πρόβλημά σας - πληθυντικό ευγένειας κιόλας για μεγαλύτερη απόσταση και σνομπ). Βέβαια γύρευε πίσω στην Ελλάδα τι άλλα ψέματα έλεγαν.

Όλοι αυτοί που το παίζουν αεράτοι και φευγάτοι με μαλλί αεροδρόμιο του ΝΑΤΟ και παντελόνι γυρισμένο μέχρι το σβέρκο, πάσχουν από διπολική διαταραχή αφού στο τέλος δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι τι ακριβώς κάνουν. Για να μην κατηγορώ μόνο Έλληνες, όσοι ξένοι αποτελούν αυτό το είδος απλά άντεξαν το πολύ ένα ακαδημαϊκό εξάμηνο επειδή απλά ξεφτιλίστηκαν στην εκεί ακαδημαϊκή κοινότητα. Μετά τους έφταιγε το "κακό αυστριακό δημόσιο πανεπιστήμιο" (η καραμέλα αυτή δεν έχει εθνικότητα), γιατί απλά δεν τους έδινε σημασία! Όταν έχουν χτίσει όλη τη ζωή σε μια φούσκα επιβολής, επιδειξιομανίας με έτοιμα φράγκα από πίσω, και ξαφνικά κάποιοι τους αγνοούν γιατί έχουν άλλους κανόνες (βλ. Πανεπιστήμιο, κοινότητα) τους τρελαίνει.



Οι νεότερες γενιές νομίζω έχουν μεγαλώσει με μια νοοτροπία ότι τα προβλήματα ξεκινούν από την αγορά νεότερου μοντέλου smart phone. Τα ψώνια ή οι μηνιαίοι πάγιοι λογαριασμοί, τα τσιγάρα, τα νέα γυαλιά ηλίου ανά 3μηνο είναι στα δεδομένα. Σημασία έχει ότι από πίσω υπάρχει λίπος και κάπως όλα αυτά πληρώνονται ακόμη μετά από 200 μνημόνια και περικοπές θέσεων εργασίας. Συσσίτια λέγαμε και τώρα επί ΝΔ, όλα αυτά ανήκουν στο κακό ΣΥΡΙΖΑ. Αν οι Έλληνες γονείς μετά τα 18 πετούσαν έξω από το σπίτι τους κανακάρηδες και τους έλεγαν ή θα φέρεις λεφτά στο σπίτι ή δρόμο, νομίζω δεν θα υπήρχε η νοοτροπία "Σαν την Ελλάδα δεν έχει" κλπ. Όλοι μιλάνε εκ του ασφαλούς επειδή έχουν εξασφαλισμένο ένα κρεβάτι, δωρεάν διαμονή στο πατρικό, κράξιμο στην μάνα γιατί τους είπε να στρώσουν το κρεβάτι κλπ. Αλλά όπως μου είπε ο εργοδότης πιο πάνω: "Δεν είμαστε Ελβετία". Δηλαδή, το παραδεχόμαστε ότι αλλού είναι σοβαροί και δουλεύουν και ότι απλά εδώ εμείς είμαστε κάτι άλλο. Καλύτερα ή χειρότερα δεν ξέρω. Απλά εσύ δεν είσαι ικανός-η για να το παίζεις επιτυχημένος-η με τον ένα ή άλλο τρόπο. Ακόμη δεν έχω καταλάβει τι σημαίνει αυτό.

Συμφωνώ σε αυτά. Σε 25 χρόνια από τώρα στην Ελλάδα θα επικρατήσει πολύ πείνα. Πολύ απλα, διότι σχεδόν όλοι ζουν από τα λεφτά των συνταξιούχων ή των εργαζομενων γονέων και ταυτόχρονα η μόνη ελπίδα που έχουν είναι δουλειές του 600. Συνάρτηση των υποχρεώσεων και του τρόπου ζωής που έχουν μάθει αυτό το χρηματικό ποσό δεν φτάνει ούτε για τις εξόδους τους. Τότε όπως έχω ξαναπεί θα έρθει η μεγάλη πολιτική αλλαγή στην χώρα και θα φύγουν κουληδες,καταμανληδες και άλλες πολιτικές οικογένειες. Όσο έχει ψωμάκι η κοιλιτσα ο Έλληνας δεν ξυπνάει.
οσο αφορά κάτιπρογράμματα ΟΑΕΔ,αυυο λέγεται ανακύκλωση μιζέριας.Όλα αυτά τα δις που χαλάνε για επιμορφώσεις από τα λιντλ και σεμινάρια των γλουτιαιως περιοχών θα μπορούσαν να πάνε για ανοικοδόμηση της χώρας με ισχυρή βιομηχανική βάση άνευ κομματόσκυλων. Βέβαια, θα μου πεις πως γίνεται αυτό;Αυτή τη στιγμή δε γίνεται γιατί ο Έλληνας θέλει να βολευτεί κάπου μόνιμα και ας μη βγει η παραγωγή.Ο Χίος όσο και νατον τρολλαρουμε λέει και κάποιες αλήθειες,ότι δηλαδή οισυνταξιούχοι έχουν κάνει τους νέους τεμπελόσκυλα στις καφετέριες και στα κλαμπ όλη μέρα

 

[Guest 451212]

Γελάω με ένα πράγμα. Ότι η βιομηχανία της Ελλάδος παράγει φουλ γραμμή παραγωγής πτυχιούχους ακόμη και με online εξεταστικές, παπατζίδικες διδακτικές σημειώσεις κλπ και πόσο μάλλον ανειδίκευτους...αλλά για περίμενε. Για ποια αγορά της Ελλάδας εννοείς; Τι κεφάλαιο παράγει η Ελληνική αγορά; Σε ποιους τομείς;

Η Γερμανία ή η Σουηδία έχουν εξειδικευμένους αποφοίτους ανώτερης δευτεροβάθμιας ή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά έχουν και μια Volvo, Scania, Audi, Saab,...κλπ. Εμείς έχουμε μια ελλειματική ΕΛΒΟ που θα την πληρώσει ο Ελληνικός λαός ξανά και ξανά για πολλές δεκαετίες μετά την κρατική κακοδιαχείρισή της. Για την ιστορία η ΕΛΒΟ κατασκευάζει τα λεωφορεία Neoplan και με ειδική άδεια τις καναδέζες τύπου Mercendes Hellas.

Eκεί στην ΑΣΟΕΕ θα πρέπει οι καθηγητές να νιώθουν τέτοια υπερηφάνεια που παράγουν υπερ-πτυχιούχους οικονομολόγους με τα πρωτοκλασσάτα μεταπτυχιακά (με κάτι τεράστιους τίτλους) για να στελεχώσουν την βιομηχανική οικονομία της Ελλάδας. Είναι να γελάει κανείς. Έχω πραγματική απορία τι διδάσκουν; Σε ποιο οικονομικό μοντέλο; Πώς διορίσαμε "καθαρίστριες" με πράξη νομοθετικού περιεχομένου ως υπαλλήλους στο Υπουργείο Οικονομικών και Πολιτισμού;



Δεν ξέρω κατά πόσο διαφορετικοί είναι τα παιδιά της γενιάς που μας έφερε στην κρίση, γιατί τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν με "θέλω" που καλύπτονται μόνο με την κουλτούρα του ένδοξου ΠΑΣΟΚ. Το να ζεις παθογένειες μήπως και γίνεις καλύτερος άνθρωπος το θεωρώ λίγο άστοχο τρόπο μάθησης. Από το 2008 δεν ξέρω κατά πόσο έχει καλυτερέψει η κοινωνία της Ελλάδας. Τι πιστεύεις;



Με βάση τις παραδοχές που κάνεις, τι εκτίμηση δίνεις ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να αποτελέσει σωστή επιλογή για να φτιάξει κάποιος νέος τη ζωή του και να ζει αξιοπρεπώς; Τα 1200 ευρώ δεν νομίζω ότι πλέον είναι τόσο εύκολα και όσους ξέρω, οι περισσότεροι είναι επίσημα άνεργοι απλά κινούνται σπασμωδικά με κάτι σεμινάρια που κάνει ο Δήμος ή ο ΟΑΕΔ σε νέες τεχνολογίες (αμάν αυτές οι δεξιότητες ατελείωτες είναι) και απλά σπρώχνουν τον καιρό ελπίζοντας ότι θα γίνει κάποιος ΑΣΕΠ. Μάλιστα δεν λένε ότι κοπριτεύουν, απλά παρουσιάζουν φορτωμένο πρόγραμμα με διδακτορικά, επιμορφώσεις κλπ για κάλυψη και πιθανές μοριοδοτήσεις που κανείς πλέον δεν ζητάει. Είναι αυτό ζωή;

Πιστεύω ότι οι σημερινοί 30αρηδες είναι ίσως "το καλύτερο" που έχει να παρουσιάσει αυτή η χώρα για αιώνες =P. Νομίζω η γενιά μου είναι ξεκάθαρα λίγο πρόβατα, δεν το λέω με κακοπροαιερετο λόγο. Απλά, νομίζω είμαστε λίγο πιο υποτελεις, κάτι το οποίο όμως κολλάει με το ψιλό μπουμ ερχομού μεγάλων εταιρειών στην Ελλάδα. Επίσης, συγκριτικά είναι λιγότερο ρεαλιστές από τους 30αρηδες, δεν ξέρω αν είναι λόγω ηλικίας, αλλά παράλληλα πιο εργατικοί/πρόθυμοι. Αλλά, τώρα που το ξανασκεφτομαι, ίσως είναι και το καλύτερο είδος γενιάς, ώστε να δομηθεί μια καλύτερη κοινωνία.

Το 1000αρικο δεν είναι ασυνήθιστο στην επαρχία. Και νομίζω με δύο εργαζόμενους και 2,5 χιλ. οικογενειακό μπορεί να ζει χαρούμεν@ κάποι@. Δεν είναι για όλους ευτυχία η διαρκής επιδίωξη κέρδους και ευκαιριών.

 

[Guest 468119]

Το 1000αρικο δεν είναι ασυνήθιστο στην επαρχία. Και νομίζω με δύο εργαζόμενους και 2,5 χιλ. οικογενειακό μπορεί να ζει χαρούμεν@ κάποι@. Δεν είναι για όλους ευτυχία η διαρκής επιδίωξη κέρδους και ευκαιριών.

Το πρόβλημα Είναι ότι η κατάσταση δεν είναι όπως παλιά που έπιανε μια δουλειά και έμενες 30 χρόνια. Αυτό το 1000αρικο από την μια στιγμή στην άλλη μπορεί να χαθεί, και στα 50 να βρεθείς άνεργος και να τρέχεις στις Πορείες του ΠΑΜΕ για παρηγοριά. Οι απολύσεις γίνονται σε αυτές τις εταιρίες για ν πάρουν νεότερους και φθηνότερους εργαζόμενους. Όταν πας σε μια συνέντευξη πρώτο που ρωτάνε είναι αν έχεις υποχρεώσεις. Υπάρχουν πολλές εταιρίες φαντάσματα που νοικιάζουν εργαζόμενους για τις υπόλοιπες εταιρίες ώστε σε περίπτωση απόλυσης να μην πάρεις τίποτα σαν αποζημίωση αφού χρεοκοπούν τεχνητά. Μετά φυσικά ανοίγουν άλλες εταιρίες και ξανά από την αρχή. Η χώρα είναι υπό την επήρεια ενός άναρχου Νεοφιλελευθερισμού που θα οδηγήσει την χώρα σε βιοτικό επίπεδο μεξικου στην καλύτερη

 

[Κλημεντίνη]

Δυστυχώς για πολλά χρόνια με επηρέαζε αυτή η κατάσταση αλλά βγαίνοντας στο εξωτερικό και ερχόμενος σε επαφή με Έλληνες που γνώρισα στην Αυστρία και έτυχε να σπουδάζουν κατάλαβα εν καιρώ ότι με φλόμωσαν στο ψέμα. Ασάφειες, ευκολόγια, πολλές έξοδοι, ταξίδια, πέρα δώθε ανούσια και κάποια μέρα σκάει η "βόμβα" ότι φεύγουν και καλά με δικαιολογίες χειροτέρου είδους. Δυστυχώς οι πολλές σέλφι και τα dolce vita με πιστωτικές από τα κλεμμένα του Ελληνικού Δημοσίου (γονείς από πίσω) δεν συγκίνησαν τους Αυστριακούς καθηγητές να τους βάλουν το ταπεινό 4 να περάσουν το μάθημα! Μιλάμε τόση κατάντια σε χώρα που η λογική "ταπεινό 4" δεν υπάρχει στο γερμανικό έθνος σαν κουλτούρα. Ο Γερμανός ή θα σου βάλει 4 ή όχι, αλλά επειδή τόσο απόδωσες και όπως λένε das ist Ihr Problem (είναι πρόβλημά σας - πληθυντικό ευγένειας κιόλας για μεγαλύτερη απόσταση και σνομπ). Βέβαια γύρευε πίσω στην Ελλάδα τι άλλα ψέματα έλεγαν.

Όλοι αυτοί που το παίζουν αεράτοι και φευγάτοι με μαλλί αεροδρόμιο του ΝΑΤΟ και παντελόνι γυρισμένο μέχρι το σβέρκο, πάσχουν από διπολική διαταραχή αφού στο τέλος δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι τι ακριβώς κάνουν. Για να μην κατηγορώ μόνο Έλληνες, όσοι ξένοι αποτελούν αυτό το είδος απλά άντεξαν το πολύ ένα ακαδημαϊκό εξάμηνο επειδή απλά ξεφτιλίστηκαν στην εκεί ακαδημαϊκή κοινότητα. Μετά τους έφταιγε το "κακό αυστριακό δημόσιο πανεπιστήμιο" (η καραμέλα αυτή δεν έχει εθνικότητα), γιατί απλά δεν τους έδινε σημασία! Όταν έχουν χτίσει όλη τη ζωή σε μια φούσκα επιβολής, επιδειξιομανίας με έτοιμα φράγκα από πίσω, και ξαφνικά κάποιοι τους αγνοούν γιατί έχουν άλλους κανόνες (βλ. Πανεπιστήμιο, κοινότητα) τους τρελαίνει.



Οι νεότερες γενιές νομίζω έχουν μεγαλώσει με μια νοοτροπία ότι τα προβλήματα ξεκινούν από την αγορά νεότερου μοντέλου smart phone. Τα ψώνια ή οι μηνιαίοι πάγιοι λογαριασμοί, τα τσιγάρα, τα νέα γυαλιά ηλίου ανά 3μηνο είναι στα δεδομένα. Σημασία έχει ότι από πίσω υπάρχει λίπος και κάπως όλα αυτά πληρώνονται ακόμη μετά από 200 μνημόνια και περικοπές θέσεων εργασίας. Συσσίτια λέγαμε και τώρα επί ΝΔ, όλα αυτά ανήκουν στο κακό ΣΥΡΙΖΑ. Αν οι Έλληνες γονείς μετά τα 18 πετούσαν έξω από το σπίτι τους κανακάρηδες και τους έλεγαν ή θα φέρεις λεφτά στο σπίτι ή δρόμο, νομίζω δεν θα υπήρχε η νοοτροπία "Σαν την Ελλάδα δεν έχει" κλπ. Όλοι μιλάνε εκ του ασφαλούς επειδή έχουν εξασφαλισμένο ένα κρεβάτι, δωρεάν διαμονή στο πατρικό, κράξιμο στην μάνα γιατί τους είπε να στρώσουν το κρεβάτι κλπ. Αλλά όπως μου είπε ο εργοδότης πιο πάνω: "Δεν είμαστε Ελβετία". Δηλαδή, το παραδεχόμαστε ότι αλλού είναι σοβαροί και δουλεύουν και ότι απλά εδώ εμείς είμαστε κάτι άλλο. Καλύτερα ή χειρότερα δεν ξέρω. Απλά εσύ δεν είσαι ικανός-η για να το παίζεις επιτυχημένος-η με τον ένα ή άλλο τρόπο. Ακόμη δεν έχω καταλάβει τι σημαίνει αυτό.

Παντως μην εισαι τοσο σκληρός.
Δεν ειναι ολοι άνθρωποι είναι ίδιοι.
Το οτι κάποιος δεν μπόρεσε για τον -οποιοδήποτε-λογο να ανταπεξέλθει στο εξωτερικό και πόσο μάλλον σε μια συγκεκριμένη χώρα του εξωτερικου δεν σημαίνει απαραίτητα τίποτα για το ποιον του .
Η ζωη δεν ειναι διαγωνισμός .
Και δεν πιστεύω οτι η απάντηση σε ολο αυτο ειναι να διώξεις το 18χρονο απο το σπίτι.
Το 18χρονο δεν φταίει σε τίποτα .
Ουτε οι γονεις που στηρίζουν ειναι το πρόβλημα.
Αυτο παντα γινόταν και παντα θα γίνεται.Ειναι διαφορά νοοτροπίας σε σχέση με τις άλλες χώρες.
Ακομα και παλιότερα οταν Δεν υπήρχε τοσο ανάγκη οι παππούδες κρατούσαν τα λεφτά να τα αφήσουν στα παιδιά , εγγόνια τους όταν σε άλλες χώρες άνθρωποι 65+ αποφάσιζαν να γυρίσουν ολες τις χώρες της Ευρώπης.
Το θέμα είναι οτι στην Ελλάδα του 2020 το έχουμε αποδεχτεί ως την μονη λυση και το θεωρούμε δεδομένο οτι έτσι θα ζουμε αλλα κυρίως αρνούμαστε να δουμε καταματα τι συμβαίνει .
Εμενα αυτο με προβληματίζει .
Ζουμε σε μια κατάσταση συλλογικής αυταπάτης.
Έχουμεν αποδεχτεί μια κατάσταση εις βάθος προβληματική .
Μου εκανε τρομερή εντύπωση οταν άρχισα να ταξιδεύω στα 18 μεσω προγραμμάτων ερασμους και γνώρισα νεους απο καθε χωρα.
Ειδικότερα Γερμανία, Δανια, Νορβηγία , Σουηδία αλλα και ποσες αλλες χωρες άκουγες ανθρώπους να σου λενε οτι θα σπουδάσουν το τάδε , οτι σπουδάζουν εκεινο αλλα θα αλλάξουν στο αλλο κτλ
Συζητήσεις του τύπου θα αλλάξω απο αγγλική φιλοδοξία και θα παω να σπουδάσω καλλιτεχνικά και να ξέρουν ηδη ακριβώς που μπορούν όντως να δουλέψουν .
Οτι δηλαδή υπάρχουν τοσες ωρες στο σχολείο για αυτο ενω για εκεινο το αντικείμενο περισσότερες .
Παιδιά που όντως διαλέγουν αυτό που θέλουν, η έστω μπορούν να διαλέξουν απο μια ευρεία γκάμα επιλογών που όντως έχουν αποκατάσταση .
Στην Ελλαδα εχεις αποδεχτεί απο μια μικρή ηλικία οτι τίποτα δεν αλλάζει τίποτα.
Και αντε πες οταν εισαι μικρός οκ αλλα στο Πανεπιστήμιο;
Ακούς παιδιά να σου λενε οτι σπουδάζουν για την πνευματική μόρφωση και όχι για την αποκατάσταση .(meanwhile το κεφάλαιο για να σπουδάσεις ενα παιδι ειναι πολλες πολλές χιλιάδες)
Οταν ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ( και οποιοδήποτε ΣΥΡΙΖΑ τοσα χρόνια) την ίδρυση ποσων καινούργιων ,άχρηστων ,ως την απολατασταση ,σχολών ποιος αντέδρασε ;
Θυμαμαι ήταν τοτε που έψαχνα για ψυχολογία και ήμουνα σε μια ομάδα στο fb για κατατακτήριες.
Άνθρωποι μεγάλοι χαιρονταν στην είδηση οτι θα λειτουργούσαν 3(!) καινούριες ψυχολογιες και έτσι ειχαν περισσότερες ευκαιρίες να εισαχθούν .
Αντε πες αυτοί και τα 17χρονα που δίνουν εξετάσεις δικαιολογημένα
αλλα οι φοιτητές των τμημάτων αυτών τι εκαναν εκεινη τη στιγμή συλλογικά;
Τίποτα . Ειχα φίλους στο τμημα στο Απθ , οι οποίοι ούτε που ήξεραν τι συμβαίνει και αν το αναφέρες αυτόματα ήσουν στην κατηγορία μιζερος και κινδύνολογουσες.
Για να δεχεσαι το 18, και το 19 οτι για να βολευτούν καθηγητές, και καφετέριες εσυ θα έχεις λιγότερη δουλεια κατι δεν παει καθόλου καλα.
Εχει υιοθετηθεί κι η καραμέλα οτι θα δουλέψει ο καλύτερος .
Δεν δουλεύει ο καλύτερος .Η τουλάχιστον ακόμα και να δουλεύει, δουλεύει με το μισθο που σε μια υγιή κοινωνία θα δουλεύε ο χειρότερος .
Και τελοπαντων καμια κοινωνία δεν θα έπρεπε να την νοιάζει να δουλέυει μονο ο καλύτερος .
Ναι, όχι να βολεύεται κόσμος επειδή απλα τελείωσε μια σχολή .Οχι, να δουλεύουν οι άχρηστοι αλλα οχι κι αυτό που συμβαίνει τώρα .
Κάποιοι δεν θα γίνουν ποτε οι καλύτεροι ούτως η άλλως τι πρέπει να κάνουμε να τους πετάξουμε στο Γκρεμό;
Το πρόβλημα είναι οτι μια χωρα εχει αποτύχει παταγωδώς στο να παρέχει ευκαιρίες στα παιδιά της και έχει την συμμετοχή όλων μας σε αυτό .
Ναι ξερω μελο , αλλα εμένα αυτο με θλίβει πιο πολυ.

 

[panagiotis econ]

Γιατί να κρίνεται αρνητικά? Ας έδινε η Ελλάδα ευκαιρίες στους ανθρώπους της να κάθονταν. Κανείς δεν θα κάτσει για την ψυχή της μάνας του, ή επειδή αγαπάει τη χώρα, αν δεν έχει να φάει. Να σπουδάζεις 40 χρόνια, να ψάχνεσαι με πρακτικές, με σεμινάρια επιμόρφωσης, μεταπτυχιακά κλπ για να έρθει ο <<έξυπνος>> να σου δώσει 600 ευρώ μισθό. Χαχα, τουλάχιστον έχουν πλάκα.

Γιατί να μην πάω στην Αγγλία,Γερμανία,Ιταλία κλπ για σπουδές όταν οι ίδιες οι κυβερνήσεις τους μου δίνουν υποτροφία? Γιατί να μην πάω να δουλέψω εκεί όταν με το μισθό τους θα μπορώ να είμαι οικονομικά ανεξάρτητος? Αν θέλει η Ελλάδα να βουλιάξει ας βουλιάξει.

Και για να μη λέτε για κρίση κλπ, και Ισπανία που έζησα που ήταν σε αντίστοιχη κρίση με την Ελλάδα, όλοι-κυριολεκτικά όλοι- οι Ισπανοι συμφοιτητές μου βρήκαν δουλειά σε τράπεζες/επιχειρήσεις κλπ. Δεν είδα να γίνεται κάτι αντίστοιχο για μένα στην Ελλάδα. Οπότε, για ακόμα μια φορά, επέλεξα τον δρόμο του εξωτερικού!!

 

[akikos]

Γιατί να κρίνεται αρνητικά? Ας έδινε η Ελλάδα ευκαιρίες στους ανθρώπους της να κάθονταν. Κανείς δεν θα κάτσει για την ψυχή της μάνας του, ή επειδή αγαπάει τη χώρα, αν δεν έχει να φάει. Να σπουδάζεις 40 χρόνια, να ψάχνεσαι με πρακτικές, με σεμινάρια επιμόρφωσης, μεταπτυχιακά κλπ για να έρθει ο <<έξυπνος>> να σου δώσει 600 ευρώ μισθό. Χαχα, τουλάχιστον έχουν πλάκα.

Η Ελλάδα έχει πρόβλημα υπερφορολόγησης και κυρίως λόγω πολιτικής θυσιάζει τους νέους για να περνάνε καλά οι συνταξιούχοι. Έχουν σκεφτεί ένα σωρό πράγματα (ΕΝΦΙΑ, τεκμήρια κ.λπ.) για να φορολογούν τα μη εισοδήματα.

Είναι θέμα πολιτεύματος. Συνταξιούχους, δημόσιους, ιδιωτικούς υπαλλήλους όποιο πολιτικό κόμμα τους πειράξει θα χάσει πιθανόν τη θέση του στην Βουλή. Συνεπώς το βάρος πέφτει στους υπόλοιπους που αναγκάζονται να πληρώνουν υπέρογκα ποσά με την κοινή γνώμη να τους καταδικάζει επειδή φοροδιαφεύγουν.

Αν δεν αλλάξει αυτή η νοοτροπία δεν πάμε πουθενά. Δεν μπορεί να υπάρχουν νέοι που ψηφίζουν κρατιστικά κόμματα όπως ο Ανταρσύα, το ΚΚΕ, Βαρουφάκη και Κωνσταντοπούλου. Έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε ένα κεντροαριστερό κόμμα (ΝΔ) φιλελεύθερο και τα φιλελεύθερα να μην συγκεντρώνουν 2%. Δεν μπορεί να μιλήσει κανένας για δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια και χρέωση στην πρωτοβάθμια περίλθαψη γιατί θα θεωρηθεί φασίστα.

Στο θέμα μας δεν νομίζω ότι κρίνει κάποιος αρνητικά αυτόν που πάει να δουλέψει στο εξωτερικό. Το αντίθετο συμβαίνει. Υπάρχει μισοτοπικισμός στη χώρα μας και οι περισσότεροι νέεοι έχουν ως σκοπό να την κάνουν για έξω.