Γενικό - Γιατί διαλέξατε Θεωρητική;

[transient]

Ναι, εσύ αναφέρθηκες στη συνεκτικότητα, αλλά κανένας άλλος. Είναι άσχετο πως το λένε; Μιλάμε για την έκφραση και τη δομή του λόγου - την αισθητική του. Εσύ αυθαίρετα ξεκίνησες να μιλάς για νόημα και μάλιστα με διδακτικό ύφος.

Αυτό που είπα είναι ότι από μόνα τους η καλή δομή, η καλη συνταξη ή το καλό λεξιλόγιο δεν είναι τίποτα αν δεν εξυπηρετούν σκοπούς όπως η διάρθρωση λογικών σκέψεων, η ύπαρξη συνεκτικότητας και η ύπαρξη ουσίας στο λόγο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Πραγματικα οταν διαβασα απο email το πρωτο μηνυμα του φιλου tropical νομιζα οτι καποιος εκανε χαβαλε. Μετα ειδα οτι οντως την χρησιμοποιει σοβαρα. Λογω του οτι ολοι οσοι ειμαστε στο πανεπιστημιο περασαμε απο μαθημα εκθεσης, ενα απο τα βασικα points που τονιζε και ο δικος μου καθηγητες και καθηγητες φιλων μου ηταν η αποφυγη βερμπαλισμων και η απλοτητα του λογου. Προσοχη! Δν εννοω εναν λογο χωρις εννοιες, εννοω εναν λογο που δεν κουραζει τον αναγνωστη που στην προκειμενη περιπτωση θα ειναι οι διορθωτες του γραπτου σου. Αν κουρασεις τον αναγνωστη, εστω και τον εναν απο αυτους, μπορει τα αποτελεσματα να σε εκπληξουν δυσαρεστα. Το ιδιο ισχυει και για ενα κειμενο με ασχημα γραμματα, μουτζουρες κλπ. Το κειμενο σου πρεπει να ειναι ευχαριστο σε αυτον που το διαβαζει και πολυ περισσοτερο σε αυτον που θα το βαθμολογησει. Και μπορει να τυχει ο ενας διορθωτης να ειναι 60 χρονων που να πηγε σχολειο οταν διδασκοταν η καθαρευουσα και να εκτιμησει τη γλωσσα σου, ενας αλλος ομως μπορει να θεωρησει τη γλωσσα σου ξυλινη και να σε τσεκουρωσει.

Επισης εξαρταται παντα και το θεμα που θα γραψεις ωστε να προσαρμοσεις τη γλωσσα σου αναλογως. Αν το θεμα ειναι η αξια της τεχνης για παραδειγμα, τοτε η γλωσσα σου μπορει να ταιριαξει περισσοτερο σε συγκριση με το αν το θεμα ειναι η προστασια του περιβαλλοντος. Προσωπικη μου συμβουλη, εστω και για ενα τριωρο προσαρμοσου στα δεδομενα της εποχης. Ειμαι σιγουρος οτι αφου μπορεις και γραφεις ετσι, μπορεις ανετα να συνταξεις ενα κειμενο στην ''δημοτικη'' αν θες χωρις ωστοσο να παραλειψεις τις απαραιτητες εννοιες. Η προτιμηση σου σε μια γλωσσα ξυλινη και ως ενα βαθμο νεκρη, μπορει να σου στοιχησει αν οχι την εισοδο σου στην τριτοβαθμια, τουλαχιστον τη σχολη ή την πολη της επιθυμιας σου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 781029]

Αυτό που είπα είναι ότι από μόνα τους η καλή δομή, η καλη συνταξη ή το καλό λεξιλόγιο δεν είναι τίποτα αν δεν εξυπηρετούν σκοπούς όπως η διάρθρωση λογικών σκέψεων, η ύπαρξη συνεκτικότητας και η ύπαρξη ουσίας στο λόγο.

Δεν τίθεται αντίλογος ως προς αυτό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[transient]

Δεν τίθεται αντίλογος ως προς αυτό.

Το πρόβλημα είναι οτι δεν τίθεται καν λόγος...!

Αν κουρασεις τον αναγνωστη

Πάντα καταλάβαινα την αξία του σεβασμού στον αναγνώστη, αλλα μέχρι ένα όριο. Δε μπορείς να υπεραπλουστεύεις σύνθετες και πολύπλοκες έννοιες μόνο και μόνο για να γίνεις προσιτός. Πρεπει και ο ίδιος ο αναγνώστης να προσπαθήσει να σε καταλάβει. Ένας αναγνώστης που κοιμάται ή δε σκέφτεται δεν αξίζει την έγνοια του συγγραφέα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tropical]

Προς θεού δεν είπα οτι δεν κατάλαβα τι γράφεις Αυτό έλειπε.
Απλώς είπα οτι η ανάδειξη του γλωσσικού (σου) πλούτου δε χρειάζεται αρχαϊσμούς Αν όπως λες εκφράζεσαι έτσι και στον προφορικό λόγο φαντάζομαι θα βλέπεις αρκετά έκπληκτα μάτια σε καθημερινή βάση.

Συγγνώμη αλλά εάν πάρεις και διαβάσεις μια σοβαρή εφημερίδα από αυτές που εκδίδονται σήμερα θα διαπιστώσεις ότι γλωσσικά κινούμαι περίπου γύρω από τον ίδιο άξονα. Ως εκ τούτου, όχι, δεν βλέπω αρκετά έκπληκτα μάτια σε καθημερινή βάση. Απλώς όταν πρωτογνωρίζομαι με ένα άτομα γρήγορα επισημαίνει την έφεσή που έχω πάνω στη γλώσσα και συχνά μου το εκφράζει εν είδει θαυμαστικού σχολίου προσθέτοντας ότι πρέπει να εντρυφήσω και επαγγελματικά στον τομέα αυτόν.

Σημασία έχει, αρχικά, το τι λες.

Αν εξασκηθείς εξαρχής στο τι λες, αναπόφευκτα θα αναγκαστείς να εξασκηθείς και στο πως να το λες.

Αν εξασκηθείς εξαρχής στο πως το λες, κινδυνεύεις να μην εξασκήθείς ποτέ στο τι, και, κάτω από το πέπλο των ωραίων και αρχαιοπρεπών λέξεων , να χαθείς σε ανούσιους και ξύλινους βερμπαλισμούς. Το ωραίο λεξιλόγιο έχει νόημα μόνο όταν είναι μονόδρομος στην επεξήγηση σύνθετων και λεπτών εννοιών, όπου οι λεπτές διακρίσεις απαιτούν χρήση εκλεπτυσμένης γλώσσας. Το να χρησιμοποιείς ωραίες λέξεις για επίδειξη, δεν έχει νόημα.

Επίσης, σημασία έχει αυτό που λες να το λες απλά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα το αποδόσεις με όλες του τις λεπτομέρειες. Γιατί πάνω απ' όλα, η γλώσσα έχει επικοινωνιακό και όχι επιδεικτικό σκοπό.

Φιλικά, transient.

Πρέπει να καταλάβεις όμως πως έπεσε σε διορθωτή-εξαίρεση, καθώς οι περισσότεροι διορθωτές πιστεύω πως κατακρίνουν το βερμπαλισμπο με ο,τι αυτος αναποφευκτα συνεπάγεται (την επιφανειακά ωραιά αλλά στην ουσία ξύλινη γλώσσα και την κενολογία.)

Επαναλαμβάνω, το ωραίο και αρχαιοπρεπές λεξιλόγιο έχει νόημα μόνο όταν προκύπτει ως ΑΝΑΓΚΗ για την επεξήγηση πολύ σύνθετων και λεπτών ιδεών.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν εκτιμούν το πλούσιο λεξιλόγιο όταν ο σκοπός χρήσης του είναι η επίδειξη ή η προσωπική ευχαρίστηση του αρθρογράφου.

Ας πιάσουμε τα πράγματα ένα ένα. Βερμπαλισμός κατ'αρχάς ορίζεται η χρησιμοποίηση στο λόγο εντυπωσιακών και εξεζητημένων λέξεων που όμως δεν έχουν σαφήνεια και ουσία. Κατ'επέκταση δηλαδή, η άσκοπη φλυαρία. Όσον αφορά το δικό μου το λόγο λοιπόν, δε μπορεί να χαρακτηριστεί επ'ουδενί βερμπαλιστικός. Και, πίστεψέ με, δεν το λέω εγώ αυτό, μου το έχουν πει πάνω από 15 φιλόλογοι τα τελευταία χρόνια συμπεριλαμβανομένων των δύο φιλολόγων που κάνω ιδιαίτερα. Μάλιστα ο καθηγητής της έκθεσής μου στο σχολείο μου είχε πει το εξής προ καιρού: "Είσαι ο δεύτερος μαθητής που μου τυχαίνει με τέτοια γνώση πάνω στην ελληνική γλώσσα. Πριν από πολλά χρόνια είχα έναν μαθητή της ετέρας κατευθύνσεως ο οποίος διέθετε μεν πλούσιο λεξιλόγιο, υπέπιπτε ωστόσο συχνά σε βερμπαλισμούς και παρεκβάσεις. Εσύ όμως πέραν του ότι διαθέτεις πλούσιο λεξιλόγιο και χειρίζεσαι απταίστως τη γλώσσα, τα λόγια σου έχουν ουσία." Παρεμφερή σχόλια έχω ακούσει κατά καιρούς και από τους υπόλοιπους καθηγητές. Και όλα αυτά δεν τα αναφέρω σε καμία περίπτωση για να περιαυτολογήσω, αλλά για να καταλήξω στο ακόλουθο: Το ωραίο λεξιλόγιο δεν έχει νόημα μόνο όταν είναι μονόδρομος στην επεξήγηση σύνθετων και λεπτών εννοιών. Δηλώνω με απόλυτη ειλικρίνεια ότι επιδειξίας δεν υπήρξα ποτέ. Χρησιμοποιώ εκλεπτυσμένο λόγο γιατί θεωρώ πως είναι πραγματικά κρίμα ο πλούτος της γλώσσας μας να επισκιάζεται από την πενιχρότητα της πεζής καθομιλουμένης γλώσσας. Τάσσομαι γενικότερα κατά των ενεργειών που γίνονται με απώτερο σκοπό την επίδειξη. Η γλώσσα, ως κώδικας επικοινωνίας, έχει καθαρά επικοινωνιακό σκοπό. Σε αυτό με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Έχει καταδειχθεί όμως από έρευνες ότι όσο πλουσιότερο λεξιλόγιο διαθέτει κανείς τόσο πιο διευρυμένη είναι η σκέψη του. Και λογικά να το σκεφτείς δηλαδή, αυτό το πράγμα ισχύει πλήρως. Ωστόσο πιστεύω ακράδαντα πως από το να μιλά κανείς σύνθετα κάνοντας διαρκώς λάθη ή καθιστώντας το λόγο του επιτηδευμένο είναι απείρως προτιμότερο να μιλά απλά και σωστά. Όταν φερ'ειπείν εγώ πρέπει να μιλήσω στα αγγλικά, που ξέρω ότι το επίπεδό μου δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό θα προτιμήσω να διατηρήσω τον λόγο απλό χωρίς να υπεισέλθω σε πολυσύνθετες έννοιες. Κι αυτό διότι έχω επίγνωση του γεγονότος ότι εάν επιχειρήσω κάτι τέτοιο θα υποπέσω σε ατοπήματα και βερμπαλισμούς. Στον ίδιο ακριβώς συλλογισμό πρέπει να οδηγείται και ο οποιοσδήποτε δεν κατέχει τη γλώσσα σε ικανοποιητικό βαθμό. Όποιος πάλι είναι δεινός χειριστής της γλώσσας πρέπει να αξιοποιεί αυτή του τη δεινότητα εις το έπακρον και όχι να καταντά ενεργούμενο μιας κοινωνίας της οποίας ο επικοινωνιακός κώδικας περιορίζεται σε πεντακόσιες λέξεις, σημαντικό ποσοστό εκ των οποίων τυγχάνουν επείσακτες. Καταληκτικά λοιπόν ο εκλεπτυσμένος λόγος δε μπορεί επ'ουδενί λόγω να εξομοιωθεί με το βερμπαλισμό, επομένως δε θεωρώ πως διατρέχω ουσιαστικό κίνδυνο στις τελικές εξετάσεις. Επιπλέον, στην περίπτωση του φίλου μου, εκ των πραγμάτων δε μπορεί να ισχύει αυτό που υποστήριξες καθώς το κάθε μάθημα ελέγχεται και βαθμολογείται από δύο διαφορετικούς διορθωτές. Βάσει αυτού είναι σχεδόν αδύνατον όλοι οι διορθωτές να αποτελούσαν εξαιρέσεις στον κανόνα.

Φιλικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[transient]

επειδή το θέμα είναι ενδιαφέρον, ας καταθέσω τα σχόλιά μου.

μου το έχουν πει πάνω από 15 φιλόλογοι τα τελευταία χρόνια συμπεριλαμβανομένων των δύο φιλολόγων που κάνω ιδιαίτερα.

Μάλιστα ο καθηγητής της έκθεσής μου στο σχολείο μου είχε πει το εξής προ καιρού: "Είσαι ο δεύτερος μαθητής που μου τυχαίνει με τέτοια γνώση πάνω στην ελληνική γλώσσα. Πριν από πολλά χρόνια είχα έναν μαθητή της ετέρας κατευθύνσεως ο οποίος διέθετε μεν πλούσιο λεξιλόγιο, υπέπιπτε ωστόσο συχνά σε βερμπαλισμούς και παρεκβάσεις. Εσύ όμως πέραν του ότι διαθέτεις πλούσιο λεξιλόγιο και χειρίζεσαι απταίστως τη γλώσσα, τα λόγια σου έχουν ουσία."

|Ωραία η ιστοριούλα αλλά κανείς δε πρόκειται να πιστέψει κάτι τέτοιο μόνο και μόνο επειδή το είπε ένας ή 15 (!!!!!) καθηγητές σου.
Προσπάθησε να μας αποδείξεις λογικά πως όσα λενε οι καθηγητές ισχύουν.

Το ωραίο λεξιλόγιο δεν έχει νόημα μόνο όταν είναι μονόδρομος στην επεξήγηση σύνθετων και λεπτών εννοιών.

Ποια η ουσία της γλώσσας;

Χρησιμοποιώ εκλεπτυσμένο λόγο γιατί θεωρώ πως είναι πραγματικά κρίμα ο πλούτος της γλώσσας μας να επισκιάζεται από την πενιχρότητα της πεζής καθομιλουμένης γλώσσας.

Αυτό σε έχει ωθήσει στο άλλο άκρο. Στην προσπάθειά σου να "σώσεις τον γλωσσικό πλούτο" ανακαλείς εκλεπτυσμένες λέξεις όχι γιατι έχουν κάποιο ρόλο σε όλα όσα έχεις να πεις, αλλά επειδή τις λυπάσαι που μένουν στο περιθώριο.
Οι λέξεις σε ένα κείμενο δε στέκονται διακοσμητικές, έχουν ξεκάθαρο ρόλο.

Έχει καταδειχθεί όμως από έρευνες ότι όσο πλουσιότερο λεξιλόγιο διαθέτει κανείς τόσο πιο διευρυμένη είναι η σκέψη του.

Βέβαια δε πρέπει να οδηγούμαστε σε αυθαίρετα συμπεράσματα. Το να έχεις ένα καλό λεξιλόγιο είναι αναγκαίο αλλά σε καμία περίπτωση επαρκές για να μπορείς να πραγματοποιήσεις σύνθετες σκέψεις και συλλογιστικές πορείες.

Όποιος πάλι είναι δεινός χειριστής της γλώσσας πρέπει να αξιοποιεί αυτή του τη δεινότητα εις το έπακρον και όχι να καταντά ενεργούμενο μιας κοινωνίας της οποίας ο επικοινωνιακός κώδικας περιορίζεται σε πεντακόσιες λέξεις, σημαντικό ποσοστό εκ των οποίων τυγχάνουν επείσακτες.

Βλέπεις τη γλώσσα ως αυτοσκοπό και όχι ως μέσο για επικοινωνία. Αν πραγματικά κάποιος νοιάζεται για το γλωσσικό επίπεδο των πολιτών, πρέπει να συνειδητοποιήσει το εξής: οι πολίτες ΔΕ θα χρησιμοποιούν πλούσιο λεξιλόγιο όσο δεν σκέφτονται λεπτές και σύνθετες έννοιες που θα τους ωθήσουν σε αυτό. Εγώ δε θέλω οι πολίτες να χρησιμοποιούν ωραίες λέξεις "για να σωθούν και να μη χαθούν από τους καθημερινούς διαλόγους" . Θέλω σκεπτομενους πολίτες που να έχουν ένα τέτοιο νοητικό επίπεδο ώστε να ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ να χρησιμοποιουν αυτές τις λέξεις. Αλλιώς και οι λέξεις χάνουν το νόημά τους (χρησιμοποιούνται μόνο για να χρησιμοποιηθούν) και βρισκόμαστε στα όρια του βερμπαλισμού.

Βάσει αυτού είναι σχεδόν αδύνατον όλοι οι διορθωτές να αποτελούσαν εξαιρέσεις στον κανόνα.

Την έκθεση του συμμαθητή σου τη βαθμολόγησαν 2 φιλόλογοι. 'Οχι όλοι οι διορθωτές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 712911]

Δεν έχουν όλα τα τμήματα τις ίδιες ειδικεύσεις, αγορίνα

Στα 5 τμήματα φιλολογίας από τα 7 που υπάρχουν συνολικά υφίστανται οι εξής ειδικεύσεις:

• Κλασική φιλολογία
• ΜΝΕΦ
• Γλωσσολογία

Αν θυμάμαι καλά η φιλολογία της Καλάμάτας και της Κομοτηνής έχουν και αυτές τα παραπάνω εκτός από την γλωσσολογία.



Μην κολλάτε στις ονομασίες πχ κλασικής φιλολογίας/κλασικών σποδών κτλ. Τα ίδια είναι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Στα 5 τμήματα φιλολογίας από τα 7 που υπάρχουν συνολικά υφίστανται οι εξής ειδικεύσεις:

• Κλασική φιλολογία
• ΜΝΕΦ
• Γλωσσολογία

Αν θυμάμαι καλά η φιλολογία της Καλάμάτας και της Κομοτηνής έχουν και αυτές τα παραπάνω εκτός από την γλωσσολογία.

Μην κολλάτε στις ονομασίες πχ κλασικής φιλολογίας/κλασικών σποδών κτλ. Τα ίδια είναι.

Nα προσθέσω ότι η κάθε ειδίκευση περιλαμβάνει δικό της πρόγραμμα σπουδών (με μαθήματα υποχρεωτικά και επιλογής) στοχεύοντας στην πιθανή συνέχιση του φοιτητή σε μεταπτυχιακές σπουδές και διδακτορικές σπουδές στο επιστημονικό αντικείμενο της ειδίκευσης. Το επιστημονικό αντικείμενο της κάθε ειδίκευσης είναι μια υποπεριοχή της επιστήμης του πτυχίου με αρκετά μεγάλο περιεχόμενο εξειδίκευσης. Αυτό έχει ως συνέπεια, οι πτυχιούχοι που αποφοιτούν από το ίδιο Τμήμα να διαφέρουν στο 60% των γνώσεων του πτυχίου τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[katerina16]

Γιατί θέλω να γίνω Φιλόλογος. Τώρα σπουδάζω Φιλολογία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 781029]

Γιατί θέλω να γίνω Φιλόλογος. Τώρα σπουδάζω Φιλολογία.

Γεια σου συνάδελφε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MarilynSt]

Ανέκαθεν ήμουν σίγουρη για το ότι θα επιλέξω θεωρητική. Είναι κάτι για το οποίο είμαι, ας πούμε, "προορισμένη", δεν θα μου ταίριαζε τίποτα άλλο.
Οι κύριοι λόγοι είναι η κλίση στα θεωρητικά μαθήματα και τις γλώσσες, η απέχθειά μου για οτιδήποτε έχει να κάνει με αριθμούς xD, αλλά και το όνειρο που έχω από 11 ετών, να σπουδάσω Αγγλική φιλολογία, κάτι για το οποίο σιγουρεύτηκα όσο μεγάλωνα. Κατάλαβα, λοιπόν, ότι αυτή είναι η μόνη σχολή στην οποία θέλω να περάσω, καθώς θα έχω τη δυνατότητα να ασχοληθώ ταυτοχρόνως με τις δύο μεγάλες μου αγάπες, τα Αγγλικά και τη Γλωσσολογία. Άρχισα πάλι το παραλήρημα, να με σταματάτε. (Α, και καλώς σας βρήκα, ωραία είστε εδώ μέσα!)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tropical]

Όλα τα λεφτά είναι η ροή του λόγου. Αν αναπτύξεις το θέμα με συγκροτημένη σκέψη και ορθά δομημένη σύνταξη, έχεις κερδίσει το παιχνίδι. Χωρίς τυμπανοκρουσίες. Εμένα ως αναγνώστη εν προκειμένω με κερδίζει ένας άρτια δομημένος λόγος και όχι μια σωρεία αρχαιοπρεπών λέξεων που στην τελική δεν έχουν να μου πουν τίποτα γιατί δεν τις χρησιμοποιώ - ακούω στην καθημερινότητά μου. Ας προτιμάμε οικείο λόγο. Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει φίλε tropical σύγγραμμα του Μπαμπινιώτη, χρησιμοποιεί τη νέα ελληνική διανθίζοντας το λόγο του με λόγιες μεν, μη αρχαϊζουσες λέξεις δε. Και μιλάμε για εξαιρετική έκφραση. Μην διαβάζεις Παπαδιαμάντη και Βιζυηνό προκειμένου να μιμηθείς την καθαρεύουσά τους γιατί η δική τους εποχή έχει παρέλθει. Διάβασε κείμενα της Ελένης Γλύκατζη - Αρβελέρ και θα δεις τι θα πει “ξέρω να μιλάω ελληνικά“. Γλώσσα υψίστου επιπέδου και υψηλής αισθητικής χωρίς την κουραστική αρχαιοπρέπεια της πάλαι ποτέ καθαρεύουσας.

Ο Μπαμπινιώτης είναι ο γλωσσολόγος του οποίου τα συγγράμματα, τα δοκίμια και τις συνεντεύξεις έχω διαβάσει περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου επιστήμονα. Το λεξικό του είναι αυτό που μελετώ σε σταθερή βάση από τα τέλη του γυμνασίου και εντεύθεν. Μολονότι, όπως έχω προείπει, αρκετά εκ των όσων διαβάζω είναι γραμμένα σε αμιγή καθαρεύουσα (συμπεριλαμβανομένου του Παπαδιαμάντη και του Βιζυηνού που ανέφερες) ωστόσο δεν μπαίνω στη διαδικασία να μιμηθώ τη γλώσσα αυτή γιατί γνωρίζω καλά πως είναι μια ξύλινη γλώσσα. Για μένα προσωπικά θα ήταν αρκετά εύκολο να γράφω στην καθαρεύουσα εάν το ήθελα, όμως σε περίπτωση που έπραττα το το προρρηθέν ο λόγος μου θα ήταν αυτόχρημα επιτηδευμένος. Θεωρώ πως η πρακτική η οποία ακολουθώ είναι ακριβώς αυτή που μνημόνευσες κι εσύ, διανθίζω δηλαδή το λόγο μου με λόγιες λέξεις, το κάνω όμως σε σημείο ώστε να μου βγαίνει με φυσικότητα, χωρίς να αγγίζω τα όρια της επιτήδευσης. Κείμενα της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ έχω αναγνώσει επίσης αρκετά.

|Ωραία η ιστοριούλα αλλά κανείς δε πρόκειται να πιστέψει κάτι τέτοιο μόνο και μόνο επειδή το είπε ένας ή 15 (!!!!!) καθηγητές σου. Προσπάθησε να μας αποδείξεις λογικά πως όσα λενε οι καθηγητές ισχύουν.

Να το αποδείξω;! Τι αποδείξεις να προσκομίσω σε μία ιστοσελίδα ανταλλαγής απόψεων και ιδεών; Ο τρόπος που γράφω είναι νομίζω εμφανής από τις δημοσιεύσεις μου. Εάν εσύ τώρα κρίνεις ότι περιπίπτω σε βερμπαλισμούς, δε μπορώ με κάποιο τρόπο να σε πείσω για το αντίθετο.

Ποια η ουσία της γλώσσας;

Νομίζω πως η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι αυτονόητη. Η γλώσσα πλάστηκε για να καλύψει τις ανάγκες της επικοινωνίας και της συνεννόησης. Συνιστά δηλαδή έναν κώδικα επικοινωνίας ο οποίος βαθμηδόν εμπλουτίστηκε και εξελίχθηκε. Με τη λογική τη δική σου όλες οι λέξεις που μπορούν να αντικατασταθούν με άλλες απλούστερες δεν έχουν νόημα ύπαρξης.

Αυτό σε έχει ωθήσει στο άλλο άκρο. Στην προσπάθειά σου να "σώσεις τον γλωσσικό πλούτο" ανακαλείς εκλεπτυσμένες λέξεις όχι γιατι έχουν κάποιο ρόλο σε όλα όσα έχεις να πεις, αλλά επειδή τις λυπάσαι που μένουν στο περιθώριο.
Οι λέξεις σε ένα κείμενο δε στέκονται διακοσμητικές, έχουν ξεκάθαρο ρόλο.

Όχι, δεν έχει να κάνει με λύπηση! Με θαυμασμό έχει να κάνει. Ο περίτεχνος και ταυτόχρονα ουσιώδης λόγος με μαγεύει. Θυμάμαι τον εαυτό μου από μικρό παιδί να εντυπωσιάζεται με τη γλαφυρότητα του λόγου και την ευφράδεια ορισμένων ανθρώπων. Και από τότε είχα θέσει ως στόχο να κατορθώσω κι εγώ κάποτε να γίνω δεινός χειριστής της γλώσσας. Φυσικά αυτή ήταν μια δική μου φιλοδοξία. Από εκεί και πέρα ο καθένας έχει έφεση σε διαφορετικό τομέα, και έτσι διασφαλίζεται η συνοχή και η ευρυθμία της κοινωνίας που μας πλαισιώνει. Ασφαλώς δεν έχω καμία απαίτηση από τους άλλους να χρησιμοποιούν κι εκείνοι εκλεπτυσμένο λόγο. Σαφώς και η κάθε λέξη έχει έναν ξεκάθαρο ρόλο και δεν στέκεται απλώς ως εγκαλλώπισμα μέσα στο περιβάλλον της πρότασης που είναι εντεταγμένη. Ουδόλως αντιλέγω σε αυτό. Εγώ όμως κάθε λέξη που χρησιμοποιώ ξέρω ήδη πώς χρησιμοποιείται και ως εκ τούτου διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο καθότι βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τις υπόλοιπες. Επομένως έχει ουσία. . Το τόνισα και στο προηγούμενο μήνυμά μου, αλλά θα το ξαναπώ και τώρα: Έχω την ακράδαντη πεποίθηση πως από το να μιλάει κανείς εκλεπτυσμένα αλλά χωρίς ουσία είναι χίλιες φορές προτιμότερο να μιλάει απλά και σωστά.

Βέβαια δε πρέπει να οδηγούμαστε σε αυθαίρετα συμπεράσματα. Το να έχεις ένα καλό λεξιλόγιο είναι αναγκαίο αλλά σε καμία περίπτωση επαρκές για να μπορείς να πραγματοποιήσεις σύνθετες σκέψεις και συλλογιστικές πορείες.

Δεν είναι δικό μου συμπέρασμα αυτό που παρέθεσα. Είναι πόρισμα αποδεδειγμένο από την επιστήμη. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους δίγλωσσους. Ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου συμβάλλει ουσιωδώς στην εύρυνση της σκέψεως. Δε λέω πως είναι η μόνη μέθοδος προκειμένου να διευρύνει κανείς τη σκέψη του, αλλά αναντίρρητα είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Ούτε και ισχυρίστηκα πως ο λεξιλογικός πλούτος επαρκεί για να οδηγείται κανείς σε παραγωγικές σκέψεις, στοχαστικούς συλλογισμούς ή γενικότερα ότι αποτελεί προϋπόθεση για να είναι κανείς οξυδερκής.

Βλέπεις τη γλώσσα ως αυτοσκοπό και όχι ως μέσο για επικοινωνία. Αν πραγματικά κάποιος νοιάζεται για το γλωσσικό επίπεδο των πολιτών, πρέπει να συνειδητοποιήσει το εξής: οι πολίτες ΔΕ θα χρησιμοποιούν πλούσιο λεξιλόγιο όσο δεν σκέφτονται λεπτές και σύνθετες έννοιες που θα τους ωθήσουν σε αυτό. Εγώ δε θέλω οι πολίτες να χρησιμοποιούν ωραίες λέξεις "για να σωθούν και να μη χαθούν από τους καθημερινούς διαλόγους" . Θέλω σκεπτομενους πολίτες που να έχουν ένα τέτοιο νοητικό επίπεδο ώστε να ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ να χρησιμοποιουν αυτές τις λέξεις. Αλλιώς και οι λέξεις χάνουν το νόημά τους (χρησιμοποιούνται μόνο για να χρησιμοποιηθούν) και βρισκόμαστε στα όρια του βερμπαλισμού.

Η χρήση εκλεπτυσμένου λόγου δηλαδή υποσκάπτει τον βασικό σκοπό της γλώσσας, τουτέστιν την επικοινωνία; Δε ζω σε άλλο πλανήτη. Έχω συναίσθηση του γεγονότος ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών χρησιμοποιεί την απλούστερη λέξη που την εκάστοτε στιγμή σκέφτεται για να εκφράσει το καθετί. Εγώ ασφαλώς και θα ήθελα οι συμπολίτες μου να μεταχειρίζονται ένα πιο πλούσιο και εξευγενισμένο λεξιλόγιο, πρώτον γιατί είναι κομψό, καλαίσθητο και αποφεύγεται η μονοτονία κι έπειτα γιατί, όπως προανέφερα, συντείνει σαφώς στη διεύρυνση της σκέψης. Με τη λογική τη δική σου, αυτό το ωραίο και πλούσιο λεξιλόγιο πρέπει να χρησιμοποιείται μόνον όταν γίνονται επιστημονικές συζητήσεις, ειδεμή καταντά βερμπαλιστικό. Ξέρω βεβαίως πως η πρόταση που εισήγαγα προ ολίγου με το "θα ήθελα" δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από μια ουτοπία. Το λεξιλόγιο του μέσου πολίτη δεν πρόκειται ποτέ να εμπλουτιστεί, αλλά απεναντίας προϊόντος του χρόνου -δυστυχώς- θα υπεραπλουστεύεται ολοένα και περισσότερο καθώς φαίνεται με ακραία συνέπεια την ολική παραφθορά της γλώσσας. Σε αυτό το σημείο έχω να θέσω το ακόλουθο ερώτημα: Εγώ γιατί θα πρέπει να μαζικοποιηθώ και να πληρώ μεγαλώνοντας τα πρότυπα του μέσου πολίτη και να μη χαράξω τη δική μου, ανεξάρτητη πορεία;

Την έκθεση του συμμαθητή σου τη βαθμολόγησαν 2 φιλόλογοι. 'Οχι όλοι οι διορθωτές.

Συγγνώμη, η έκθεση είναι δηλαδή το μόνο μάθημα που καλείσαι να αναπτύξεις δικό σου κείμενο; Στην ιστορία, τη λογοτεχνία, το γνωστό κείμενο των αρχαίων ελληνικών δε λαμβάνεται υπ'όψιν ο τρόπος γραφής;

Υ.Γ. : Να ξέρεις πάντως ότι δεν σου "επιτίθεμαι", ούτε προσπαθώ να σε κατακρίνω με οποιονδήποτε τρόπο. Σου μιλάω πολύ φιλικά, ακριβώς όπως θα συζητούσα από κοντά με ένα φίλο μου. Το γεγονός ότι ενδεχομένως οι απόψεις μας επί του θέματος αφίστανται η μία της άλλης, δεν έχει καμία σχέση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[transient]

Με θαυμασμό έχει να κάνει. Ο περίτεχνος και ταυτόχρονα ουσιώδης λόγος με μαγεύει.αφώς και η κάθε λέξη έχει έναν ξεκάθαρο ρόλο και δεν στέκεται απλώς ως εγκαλλώπισμα μέσα στο περιβάλλον της πρότασης που είναι εντεταγμένη. Ουδόλως αντιλέγω σε αυτό. Εγώ όμως κάθε λέξη που χρησιμοποιώ ξέρω ήδη πώς χρησιμοποιείται και ως εκ τούτου διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο καθότι βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τις υπόλοιπες. Επομένως έχει ουσία. .

Σε ένα επίπεδο λογοτεχνίας κάτι τέτοιο θα ήταν αποδεκτό.
Το γεγονός ότι οι λέξεις που χρησιμοποιείς συνδυάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε τελικά να δίνουν κάποιο νόημα δε σημαίνει πως το νόημα που παρέχεται είναι το πιο εύστοχο και σωστό. Η ύπαρξη μιας αισθητικής και μιας αρμονίας/ευφράδειας δε διασφαλίζει την ποιότητα των ιδεών.

Η χρήση εκλεπτυσμένου λόγου δηλαδή υποσκάπτει τον βασικό σκοπό της γλώσσας, τουτέστιν την επικοινωνία;

Η θεώρηση του εκλεπτυσμένου λόγου ως αυτοσκοπού υποσκάπτει την επικοινωνία. Παρερμηνεύονται έννοιες και ιδέες από λέξεις που ουδεμία σχέση έχουν με το τι θελει να πει καποιος. Απλά χρησιμοποιούνται προς εντυπωσιασμό ή αυτοικανοποίηση. Η επικοινωνία όμως είναι κάτι που ξεκάθαρα ξεφεύγει από τα όρια του προσωπικού. Δε συνομιλείς για να αυτοικανοποιείσαι, συνομιλείς για να συνεννοείσαι.

Με τη λογική τη δική σου, αυτό το ωραίο και πλούσιο λεξιλόγιο πρέπει να χρησιμοποιείται μόνον όταν γίνονται επιστημονικές συζητήσεις, ειδεμή καταντά βερμπαλιστικό.

Λεπτές και σύνθετες έννοιες δεν αναπτύσσονται μονάχα από επιστήμονες. Ακόμα και ένας απλός, αλλά μορφωμένος άνθρωπος μπορεί, προκειμένου να περιγράψει μια σύνθετη κατάσταση (π.χ. πολιτική, οικονομική) να χρειαστεί λέξεις που θα ανταποκρίνονται στη περιπλοκότητά της και θα αποδίδουν με ευστοχία πολύ συγκεκριμένα νοήματα.

Εγώ γιατί θα πρέπει να μαζικοποιηθώ και να πληρώ μεγαλώνοντας τα πρότυπα του μέσου πολίτη και να μη χαράξω τη δική μου, ανεξάρτητη πορεία;

Δεν σε προέτρεψε κανείς να μαζικοποιηθείς και να μην αναπτύξεις μία ανεξάρτητη κατεύθυνση. Αυτό που λέμε είναι οτι η δική σου κατεύθυνση, που θα θελες να βλεπεις πιο συχνά στην κοινωνία, δεν πρέπει να είναι το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας "διάσωσης" της γλώσσας στους καθημερινούς διαλόγους, αλλά το αποτέλεσμα μιας παιδείας που θα αναγκάζει τους ανθρώπους να μην σκέφτονται ακραία, άλλα σύνθετα και κριτικά, χρησιμοποιώντας όλες τις εξειδικευμένες λέξεις που θα εξυπηρετήσουν κάτι τέτοιο.

Συγγνώμη, η έκθεση είναι δηλαδή το μόνο μάθημα που καλείσαι να αναπτύξεις δικό σου κείμενο; Στην ιστορία, τη λογοτεχνία, το γνωστό κείμενο των αρχαίων ελληνικών δε λαμβάνεται υπ'όψιν ο τρόπος γραφής;

... που όλοι τα παπαγαλίζουν και δε γράφουν με τη δική τους έκφραση και το δικό τους ύφος.
Και πάλι το βρίσκω τραβηγμένο διορθωτής να κόψει στο γνωστό για αρχαιοπρεπές ύφος.
Παρ' όλα αυτά καλό θα ήταν να μην χρησιμοποιείς παραδείγματα για την ορθότητα των οποίων ΔΕΝ μπορούμε να είμαστε σίγουροι (π.χ. αυτό με τους 15 καθηγητές ή με το φίλο σου που τα πήγε καλά)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Emilouko]

.... που όλοι τα παπαγαλίζουν και δε γράφουν με τη δική τους έκφραση και το δικό τους ύφος.

Επίτρεψέ μου να διαφωνήσω μόνο σε αυτό,γιατί απλά δεν ισχύει.Ειδικά η λογοτεχνία είναι ένα μάθημα που δε μπορείς ΑΠΛΆ να το παπαγαλίσεις.Αν δεν έχεις την κριτική ικανότητα να καταλάβεις τί ακριβώς σε ρωτάνε και αρχίσεις να γράφεις τα δικά σου ο άλλος θα καταλάβει ότι απλά λες μπούρδες.Και αν πάλι κάποιος έχει την οξυδέρκεια που χρειάζεται δε νομίζω να μπει στη διαδικασία να μαθαίνει ΚΑΙ τη λογοτεχνία παπαγαλία.Όταν πρέπει να απαντηθεί μια ερώτηση στη λογοτεχνία σαφώς και κοιτάζουν όχι μόνο το τί γράφεις αλλά και πώς το γράφεις.Αν κάποιος δεν είναι ικανός να συντάξει μόνος του ένα κείμενο και να το έχει άρτιο και ως προς τη δομή, ακόμα και να γράφει αυτά που πρέπει θα χάσει κάποιες μονάδες.
Στην ιστορία βέβαια η αποστήθιση είναι αναγκαία και παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο αλλά στις πηγές δεν αρκεί αποκλειστικά αυτό.Πρέπει να καταλάβεις αυτό που διαβάζεις και να το συνδυάσεις με το σωστό τρόπο με αυτό που έχεις μάθει απ'έξω.Πολλά παιδιά έχουν χάσει μόρια επειδή δεν μπορούσαν να συντάξουν ένα δικό τους ενιαίο κείμενο (που να περιλαμβάνει και τις ιστορικές τους γνώσεις και τις πληροφορίες της πηγής) και απλά παρέθεταν αυτά που είχαν διαβάσει. Αντίστοιχα και στο γνωστό. Δε λέω,μεγάλο ρόλο παίζει η παπαγαλία αλλά αν δε καταλαβαίνεις τι διαβάζεις δεν έχει νόημα.Εγώ προσωπικά μόνο στην ιστορία πηγαίνω ακριβώς όπως τα λέει το βιβλίο.Στο γνωστό και στη λογοτεχνία όσο κι αν με βάζουν να μάθω απ'έξω απλά δε μου βγαίνει να τα γράφω παπαγαλιστί.
Και εξάλλου εκεί θα φανεί στο τέλος η διαφορά από τον καλό και από το μέτριο μαθητή.Μπορεί δύο άτομα να διάβαζαν το ίδιο ολόκληρη τη χρονιά και να βλέπεις τον έναν να βγάζει 17-18 και τον άλλον 14-15.Δε σημαίνει ότι ο δεύτερος δεν είχε διαβάσει αρκετά απλά όλα στην τελική κρίνονται από το πως θα παρουσιάσεις και θα οργανώσεις αυτά που έχεις μάθει.Και αυτό είναι περισσότερο θέμα βάσεων και όχι παπαγαλίας την τελευταία χρονιά.Νομίζω ότι το ίδιο ισχύει και για τις άλλες κατευθύνσεις.Όσους τύπους και αν μάθει κάποιος απ'έξω αν δεν ξέρει να τους εφαρμόσει και να τους χρησιμοποιήσει εκεί που πρέπει τί νόημα έχει;
Υ.Γ Η ένστασή μου είναι μόνο προς την πρόταση που έχω παραθέσει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Το γεγονός ότι ένας μαθητής της Γ λυκείου χρησιμοποιεί την τόσο δύσκολη αλλά συγχρόνως τόσο όμορφη γλώσσα μας με τόση ευχέρεια είναι αν μη τι άλλο αξιέπαινο.΄Ολοι μας βιώνουμε καθημερινά την κακοποίηση της σπουδαίας αυτής γλώσσας. Ανακυκλώνουμε τις εκφράσεις "της μόδας"και καταφεύγουμε σε ξενόγλωσσες λέξεις για να επικοινωνήσουμε. Εγώ προσωπικά χαίρομαι που υπάρχουν ακόμα τέτοια παραδείγματα και νομίζω ότι όλοι μας αυτό πρέπει να αισθανόμαστε. Ας κοιτάξουμε την ουσία και όχι τις λεπτομέρειες. ' Οσο για το φίλο τού εύχομαι ολόψυχα να αποφασίσει να σπουδάσει φιλολογία και να ακολουθήσει τη γλωσσολογία που τόσο του αρέσει. Χρειαζόμαστε "καλούς" φιλολόγους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[λοιπόν]

Παιδιά, πρέπει να καταλάβουμε ότι με κάποιο κριτήριο θα μπαίνουμε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είμαι κατά της παπαγαλίας και υπέρ της κριτικής σκέψης. Παρά τη δική μου άποψη, όμως, -η οποία δε μετράει και καθόλου- από τη στιγμή που στις σχολές θα μπουν οι 200, 300 καλύτεροι με κάποιο κριτήριο πρέπει αυτοί να επιλεγούν. Βέβαια, όπως λέει και ο Emilouko η κριτική σκέψη και οι γενικότερες δεξιότητες που κατέχει ο μαθητής είναι εξίσου σημαντικές. Ας πάρουμε για παράδειγμα όχι τη λογοτεχνία, αλλά τα αρχαία ελληνικά: Στο γνωστό κείμενο, ο μαθητής πρέπει να ανακαλέσει στο μυαλό του όσα έχει αποστηθίσει σχετικά με το απόσπασμα που "πέφτει" και να τα εντάξει ομαλά στην απάντησή του. όσον αφορά στη μετάφραση, εάν την έχει μάθει παπαγαλία δε θα μπορέσει να τη γράψει επακριβώς. Στις λεξιλογικές ασκήσεις θεωρώ πως τίποτα δεν είναι θέμα παπαγαλίας, ο μαθητής απλώς καλείται να αξιοποιήσει τις γνώσεις και την κριτική του σκέψη σε κάποιο δυσκολότερο παράδειγμα.
Στο άγνωστο κείμενο τώρα ο μαθητής υποχρεούται να μάθει γραμματική και συντακτικό και λεξιλόγιο. Θα πατήσει πάνω σε όλα όσα έχει μάθει και θα χτίσει τον καλό βαθμό.
Δε θέλω αυτή τη στιγμή να αναλύσω το λύκειο ως έχει, καθώς δεν είμαι ούτε η αρμόδια για να το κάνω, αλλά και επειδή αυτή τη στιγμή είναι εντελώς ανούσιο. Πρέπει να ξέρουμε, όμως, ότι το κάθε σύστημα έχει τα θετικά και τα αρνητικά του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[NatashaLP]

Aν και εξαρχης ηθελα σχολες του 3ου πεδιου,εκανα την υπερβαση και προσπαθησα απο Θεωρητικη (τελικα τα καταφερα! )
πηγα θεωρητικη γιατι μου αρεσαν περισσοτερο τα φιλολογικα μαθηματα κ εκ φυσεως ημουν πιο δυνατη σ αυτα
τωρα,δεν ξερω αν στην σχολη συναντησω εν καιρω κενα,αλλα παντως δεν το μετανιωνω.η θεωρητικη ειναι πολυ πιο βατη κ ενδιαφερουσα κατευθυνση

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[transient]

Αν δεν έχεις την κριτική ικανότητα να καταλάβεις τί ακριβώς σε ρωτάνε και αρχίσεις να γράφεις τα δικά σου ο άλλος θα καταλάβει ότι απλά λες μπούρδες.Και

Οταν καταλάβεις τι σε ρωτάνε (ειμαστε Γ λυκειου και το θεωρουμε ακομα δυσκολο αυτο), το πολυ πολυ να δώσεις μια απάντηση-σύνθεση διάφορων φράσεων-παπαγαλιών του φροντιστηριού.

Πρέπει να καταλάβεις αυτό που διαβάζεις και να το συνδυάσεις με το σωστό τρόπο με αυτό που έχεις μάθει απ'έξω

Ενα παιδί με ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ κριτική σκέψη, που δε ΠΑΠΑΓΑΛΙΣΕ μονο τα οσα εμαθε δε θα του φανεί δύσκολο.

Όσους τύπους και αν μάθει κάποιος απ'έξω αν δεν ξέρει να τους εφαρμόσει και να τους χρησιμοποιήσει εκεί που πρέπει τί νόημα έχει;

Με τη μονη διαφορα οτι στις αλλες κατευθυνσεις δε ζητανε ουτε στο 1/100 των θεματων να γράψεις μόνο τους τύπους. Όλα τα θέματα αφορούν πρακτικές εφαρμογές των τύπων που ελέγχουν στην ουσία αν τους έχεις καταλάβει. Και στην πραγματικότητα μέχρι να φτάσεις σε τύπους και πραξεις πρεπει να χεις κανει μια σειρα συνθετων και περίπλοκων σκέψεων. Ε, στη θεωρητική πολλές φορές ζητώνται πολυ στανταρ θεωρητικά πραγματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Emilouko]

Οταν καταλάβεις τι σε ρωτάνε (ειμαστε Γ λυκειου και το θεωρουμε ακομα δυσκολο αυτο), το πολυ πολυ να δώσεις μια απάντηση-σύνθεση διάφορων φράσεων-παπαγαλιών του φροντιστηριού.

Ενα παιδί με ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ κριτική σκέψη, που δε ΠΑΠΑΓΑΛΙΣΕ μονο τα οσα εμαθε δε θα του φανεί δύσκολο.
Με τη μονη διαφορα οτι στις αλλες κατευθυνσεις δε ζητανε ουτε στο 1/100 των θεματων να γράψεις μόνο τους τύπους. Όλα τα θέματα αφορούν πρακτικές εφαρμογές των τύπων που ελέγχουν στην ουσία αν τους έχεις καταλάβει. Και στην πραγματικότητα μέχρι να φτάσεις σε τύπους και πραξεις πρεπει να χεις κανει μια σειρα συνθετων και περίπλοκων σκέψεων. Ε, στη θεωρητική πολλές φορές ζητώνται πολυ στανταρ θεωρητικά πραγματα.

Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι σε όλα τα θεωρητικά μαθήματα θα βαθμολογηθείς για την έκφρασή σου. Ναι μεν και κάποιος με στοιχειώδη κριτική σκέψη ,όπως αναφέρεις, θα καταφέρει κάποια πράγματα αλλά προφανώς άλλος θα κάνει τη διαφορά.

Δεν αντιλέγω στις απαιτήσεις που έχουν οι ασκήσεις των άλλων κατευθύνσεων.Το έφερα ως παράδειγμα γιατί αυτό ακριβώς εννοούσα.Αν εσύ π.χ καταφέρεις και λύσεις όλα τα θέματα δεν θα είναι μόνο επειδή διάβασες τη θεωρία που έπρεπε να ξέρεις αλλά επειδή είχες εξασκηθεί στο πώς να την κάνεις πράξη και έχεις και τις κατάλληλες ικανότητες στο συγκεκριμένο μάθημα ( Η κλίση όπως την ονομάζουν ορισμένοι) .Δηλαδή αν όπως τα τελευταία χρόνια μπει πάλι μια άσκηση αρκετά δύσκολη μόνο όσοι έχουν λύσει μια μεγάλη γκάμα ασκήσεων και έχουν οξεία αντίληψη θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν.
Εννοείται πως στη θεωρητική είναι διαφορετικά τα πράγματα αλλά σε ένα βαθμό ισχύει και αυτό ,ειδικά στο άγνωστο θέμα των Αρχαίων και σε κάποιες ασκήσεις των Λατινικών.Η κριτική σκέψη βαθμολογείται ανεξαρτήτως κατεύθυνσης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[transient]

Η κριτική σκέψη βαθμολογείται ανεξαρτήτως κατεύθυνσης.

Το ζήτημα είναι ο βαθμός στον οποίον εξετάζεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.