Γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά

Daisy · 22-07-09

Αρχική Δημοσίευση από Ραφαέλα:
Ευχαριστώ Μαργαρίτα

τπτ

RafAspa94 · 22-07-09

ole ole · 22-07-09

Έκανα μία σύντομη έρευνα στα στατιστικά του Υπουργείου Παιδείας και θα επιμείνω στην χρησιμότητα της γλώσσας και σε επαγγελματικό επίπεδο παρ' όλο που δεν υποτιμώ καθόλου και την ευχαρίστηση που σου δίνει η εκμάθηση μίας γλώσσας που σου ταιριάζει.
Αν υπάρξει μία τέτοια ισορροπία, τότε η γλώσσα που θα επιλέξει κάποιος θα είναι η ιδανική.
Ο συντάκτης που άνοιξε το θέμα απάντησε ότι έχει κλίση προς τις φιλολογίες, αν και εφόσον το επιθυμεί λοιπόν θα ακολουθήσει την κλίση του αυτή και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία λοιπόν του Υπουργείου στην χώρα μας υπάρχουν 1.734 ημερήσια και 70 εσπερινά γυμνάσια = ~1.800. Αναφέρομαι σε γυμνάσια διότι τα Ιταλικά και τα Ισπανικά έχουν μπει μόνο στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Τα Ιταλικά έχουν στην λίστα των αναπληρωτών και ωρομίσθιων καθηγητών 161 άτομα απο το 2008-2009 σχέση σχολείων / καθηγητών περίπου 1/10 ή 1/11 σίγουρα όμως θα προσληφθούν και άλλοι, αλλά η σχολή έχει τόσους αποφοίτους στα 40 χρόνια που λειτουργεί που οι θέσεις θα καλυφθούν σύντομα απο τους ήδη υπάρχοντες αποφοίτους.
Για τα Ιταλικά δεν υπάρχουν ακόμα στοιχεία του 2009-2010 όμως σίγουρα θα έκαναν τα χαρτιά τους περισσότεροι, και η σχέση σχολείων / καθηγητών θα γίνει σίγουρα 1/7 ή 1/6.
Εδώ φταίει η πολιτεία που τόσο καιρό έβγαζε πτυχιούχους χωρίς να προνοήσει για το εργασιακό τους μέλλον.
Το 2008 διόρθωσαν το μακροχρόνιο λάθος όμως οι απόφοιτοι είναι πάρα πολλοί.
Στα Ισπανική φιλολογία τώρα οι αναπληρωτές και ωρομίσθιοι απο το 2008 ήταν μόνο 20 ενώ το 2009 έκαναν τα χαρτιά τους άλλοι 161 σύνολο 181 οπότε η σχέση είναι 1/10 όμως αυτή η σχέση θα διατηρηθεί διότι η σχολή λειτουργεί μόνο 8 χρόνια και δεν έχει πολλούς παραπάνω απόφοιτους. Κάθε λοιπόν απόφοιτος θα εντάσσεται ομαλά στο εκπαιδευτικό σύστημα. Για να κορεστεί η δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα χρειαστούν τουλάχιστον 10 χρόνια αποφοίτων (για τον λόγο αυτό ο Μπαμπινιώτης πρότεινε την ελεύθερη είσοδο στην Ισπανική φιλολογία - για γρήγορη παραγωγή πτυχιούχων) οπότε αποτελεί καλή επαγγελματική συμβουλή για τα επόμενα 10 χρόνια.
Τώρα σίγουρα δεν θα γίνουν όλοι manager όμως είναι καλό κάποιος να διαφοροποιείτε απο τον ανταγωνισμό ώστε να έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στις δουλείες που το απαιτούν.
Τέλος είναι καλό να δούμε και την πολιτική που παίζετε στο θέμα των γλωσσών και στην ένταξη τους στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Δεν είναι πολλά τα χρόνια που πέρασαν απο τότε που λέγαμε "θα μάθω Αγγλικά και είμαι ok".
Με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την παγκοσμιοποίηση τα πράγματα άλλαξαν, ως χώρα είμαστε μικροί και ανίσχυροι.
Πως αυτό θα λυθεί και θα μας ακούνε οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.? Εύκολο
Κολλήσαμε παρασιτικά δίπλα σε χώρες ισχυρές για διάφορα θέματα (αφού δεν παράγουμε τίποτα καλά να πάθουμε) πχ εξοπλισμοί κτλ.
Είναι πολύ σημαντικό για τους ισχυρούς της Ευρώπης η διάδοση και ενσωμάτωση της γλώσσας τους στα εκπαιδευτικά συστήματα των άλλων χωρών για τον λόγο αυτό υπάρχουν οι μορφωτικοί ακόλουθοι που είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των Συλλόγων όλων των φιλολογιών (σύλλογοι) του Υπουργείου και της εκάστοτε χώρας.
Πρώτα εντάχθηκαν τα Γαλλικά (ιδρύτρια της Ε.Ε.) και τα Γερμανικά (οικονομική ατμομηχανή της Ευρώπης) στο εκπαιδευτικό σύστημα και για λίγο καιρό μοιραζόταν το παιχνίδι μεταξύ δύο γλωσσών.
Σιγά σιγά άρχισε να προβάλει η ανάγκη για την ένταξη και των Ιταλικών (πολλοί απόφοιτοι που διαμαρτύρονταν, καλό δώρο στην Ιταλία για να έχουμε την υποστήριξη της...). Να είστε σίγουροι αν η Ρωσία ήταν στην Ε.Ε. θα μαθαίναμε Ρώσικα. Δεν μπορούσαν όμως να μπουν μόνο τα Ιταλικά διότι το ρεύμα των Ισπανικών είναι πιό ισχυρό και θα διαμαρτύρονταν οι Ισπανοί και οι απόφοιτοι της Ισπανικής φιλολογίας, έτσι μπήκαν και οι δύο γλώσσες με διαφορά ενός έτους, 2008-2009 (Ιταλικά) 2009-2010 (Ισπανικά).
Δημιουργήθηκε όμως ένα πρόβλημα γίναμε λίγο δυσάρεστοι με τους Γάλλους και τους Γερμανούς (που είναι φίλοι και ισχυροί) οπότε τους κάναμε ένα δώρο, ενώ τα Ιταλικά και τα Ισπανικά μπαίνουν αποκλειστικά και μόνο στην δευτεροβάθμια, τα Γαλλικά και τα Γερμανικά τα βάζουμε στην πρωτοβάθμια.
Είναι δύσκολο για κάποιον που έχει αρχίσει Γαλλικά στην 5η δημοτικού να διακόψει για να επιλέξει πχ Ιταλικά στην 1η γυμνασίου.
Σύμφωνα με το σχέδιο μόνο οι απογοητευμένοι μαθητές που δεν νιώθουν άνετα με την επιλογή τους απο το δημοτικό θα θελήσουν να αλλάξουν γλώσσα στο γυμνάσιο, έτσι λοιπόν θα τα έχουμε καλά με όλους.
Το σχέδιο αυτό θα γίνει πραγματικότητα ?
Υπολογίζουν χωρίς τους ξενοδόχους (μαθητές) που συνήθως ακολουθούν αυτό που τους αρέσει (follow your heart) οπότε θα υπάρξουν πολλά τμήματα Ιταλικών και Ισπανικών που δεν τα περιμένουν.
Η υποδοχή των Ιταλικών απο την πρώτη χρονιά ήταν θεαματική και θορύβησε την Γαλλική κυρίως φιλολογία που ενώ σκοτωνόταν με την Γερμανική, τώρα έφτασαν να καταθέσουν κοινό υπόμνημα στο Υπουργείο για εργασιακά θέματα αλλά κυρίως για να ανακόψουν τον ανταγωνισμό των Ιταλικών και των Ισπανικών που έρχεται και κυρίως για να πάρουν την υπόσχεση ότι τα Ιταλικά και τα Ισπανικά δεν θα μπουν στην πρωτοβάθμια - για να μην χάσουν το πλεονέκτημα.
Η πολιτική καθορίζει πολλά πράγματα και αυτά μπορεί να ειπωθούν με ωραίες λέξεις πχ Γαλλοφωνία, τι κάνουμε λοιπόν ως κράτος παίζουμε με τις λέξεις για να είμαστε φίλοι με όλους, ειδικά με τους Γάλλους που δεν θέλουν την Τουρκία στην Ε.Ε. και που τηρούν φιλοελληνική στάση.
Δεν θα ήταν πιο δίκαιο ο μαθητής της 5ης δημοτικού να μπορεί να επιλέξει άμεσα μεταξύ 4 γλωσσών ? ΝΑΙ.
Αυτό χαλάει όμως τις διακρατικές μας σχέσεις και δεν μπορεί να γίνει άμεσα.
Εμείς, εσείς μάλλον μπορείτε να κοιτάτε ένα βασικό πράγμα να σπουδάσετε κάτι του έχει επαγγελματική αποκατάσταση άμεσα για να έχετε εργασία άμεσα - όλα τα άλλα είναι πολιτική που εκφράζεται με ωραίες λέξεις.
-----------------------------------------
αναδημοσίευση απο το www.ispania.gr. Πιστεύω ότι δίνει πολλές απαντήσεις.

Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας, Εουσέμπι Αγένσα Πρατ, στο ispania.gr

Ο νέος διευθυντής του Ινστιτούτου Θερβάντες (ΙΘ) της Αθήνας, Εουσέμπι Αγένσα Πρατ (Φιγκέρες, 1967), είναι ένας άνθρωπος ανοιχτόκαρδος, πληθωρικός, εξωστρεφής, το τέλειο παράδειγμα ενός ατόμου που προέρχεται από τη Mare Nostrum. Με διαρκές χαμόγελο και μια ιδιαίτερη λάμψη στα μάτια, γεννημένος Καταλανός αλλά Έλληνας στην καρδιά, πρόσχαρα μάς δέχτηκε και απάντησε στις ερωτήσεις μας.
Συγκεκριμένα, μας μίλησε για τις προκλήσεις της δουλειάς του ως διευθυντής του ΙΘ της Αθήνας, για την κατάσταση της διδασκαλίας των ισπανικών στην Ελλάδα και τις δυνατότητες που παρουσιάζονται στα καστιλιάνικα σε διεθνές επίπεδο. Τέλος, μας εμπιστεύτηκε ένα μυστικό: την πρόθεσή του να μεταφράσει ξανά Γιάννη Ρίτσο, μετά από την παραμονή του στο σπίτι του Ρίτσου στη Μονεμβασιά (κάτι που ήδη κάνει!).
ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΥΤΗ
I.–Πριν λίγες μέρες είχαμε τον εορτασμό της Ημέρας των Ισπανικών στον κόσμο. Πώς σας φαίνεται η ύπαρξη γιορτών τέτοιου είδους;
E.A–Μου φαίνεται μια καλή πρωτοβουλία που ξεκινάει φέτος. Το θέμα είναι ότι υπήρχε ένα πρόβλημα στην Ελλάδα, ένα πρόβλημα ημερομηνιών. Διότι η ημερομηνία που είχε επιλεχθεί για όλο τον κόσμο ήταν η 20η του Ιούλη, την ίδια μέρα που εορτάζονταν τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Το πρόβλημα υποδομής ήταν εμφανές: Δεν ξέραμε αν λόγω των εγκαινίων του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης θα ήταν κλειστοί οι δρόμοι στο κέντρο της Αθήνας και αν θα μπορούσαμε να έχουμε πρόσβαση στο κτίριο. Από την άλλη, υπήρχε και άλλο ζήτημα πιο προσωπικό, στο οποίο εγώ επέμεινα, το ζήτημα του σεβασμού: Αν συνέπιπταν η δική μας μέρα με μια μέρα τόσο σημαντική για την Ελλάδα, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως έλλειψη σεβασμού.
Συνεπώς, γιʼ αυτούς τους λόγους, μας φάνηκε αρμόζον να αλλάξουμε κατʼ εξαίρεση την ημερομηνία στην Αθήνα, και, γιʼ αυτό, είχαμε τη γιορτή την ημέρα του Αϊ-Γιαννιού που επίσης είναι σημαντική μέρα για την Ισπανία.
Ι.–Πώς σας φαίνεται που τα ισπανικά μιλιούνται τόσο πολύ σε παγκόσμιο επίπεδο;
Ε.Α.–Πράγματι, είμαστε τυχεροί γιατί, ουσιαστικά, τη γλώσσα και τη χώρα γέννησης δεν τα επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι. Όπως λέει ο Λαθαρίγιο δε Τόρμες, «με γέννησαν στον Τόρμες», κι εμένα με γέννησαν στην Ισπανία, στο Φιγκέρες, δεν το αποφάσισα εγώ αυτό [γέλια].
Νιώθουμε πολύ υπερήφανοι που είμαστε μέλη αυτής της τεράστιας κοινότητας των πολλών εκατομμυρίων ισπανόφωνων. Σε κάθε περίπτωση, τα ισπανικά είναι η δεύτερη γλώσσα διεθνούς επικοινωνίας και επίσημη γλώσσα σε 21 χώρες, η δεύτερη γλώσσα της Αμερικής. Γιʼ αυτό, μιλάμε για μια γλώσσα με απίστευτο μέλλον.
Ι.–Θα συνεχίσει να διευρύνεται η χρήση των καστιλιάνικων;
E.A.–Εγώ πιστεύω πως τη διαφορά θα την κάνει η Αμερική. Δηλαδή, είτε θέλουμε είτε όχι, βρισκόμαστε σε έναν κόσμο παγκοσμιοποιημένο, αλλά η αλήθεια είναι ότι δε μετράμε όλοι το ίδιο, και η Αμερική εξακολουθεί να είναι η πρώτη δύναμη.
Όμως τα ισπανικά είναι η δεύτερη γλώσσα της Αμερικής. Υπάρχουν πόλεις, όπως το Νέο Μεξικό ή το Μαϊάμι, όπου, σε ορισμένες γειτονιές ή περιοχές, τα ισπανικά είναι η πρώτη γλώσσα. Γιʼ αυτό, το γεγονός της εδραίωσης των ισπανικών ως δεύτερης γλώσσας στην Αμερική θα της δώσει μια απίστευτη ισχύ ανά τον κόσμο, παρόλο που τα κινέζικα ή τα ινδικά είναι γλώσσες με περισσότερους ομιλητές απʼ ό,τι τα ισπανικά.
Ι.–Μιας και μιλάμε για τα κινέζικά, είναι αλήθεια πως το διεθνές εμπόριο προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες στα κινέζικα, που δεν προσφέρονται στα ισπανικά...
E.A.–Ναι, είναι αλήθεια παρόλο που, σε κάθε περίπτωση, τα κινέζικα ή τα ινδικά περιορίζονται πολύ στο δικό τους συγκεκριμένο χώρο. Αντίθετα, σε διεθνές επίπεδο, σε τομείς όπως το εμπόριο ή η επικοινωνία, τα ισπανικά είναι η δεύτερη γλώσσα. Μιλιούνται σε 21 χώρες και, με αφετηρία την Αμερική, τα ισπανικά θριαμβεύουν και κερδίζουν πολύ έδαφος.
Από την άλλη, δεν είναι όλα ρόδινα. Θεωρώ ότι η μεγάλη εκκρεμότητα που έχουμε είναι με την Ευρώπη. Εμείς μιλάμε μια γλώσσα που είναι η δεύτερη γλώσσα διεθνούς επικοινωνίας, αλλά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι μια γλώσσα που δε μετρά. Για παράδειγμα, αν μιλάς ισπανικά, δύσκολα μπορείς να ταξιδέψεις σε χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Αγγλία, μεγάλες χώρες και μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Είναι αλήθεια και δεν μπορούμε να την κρύψουμε. Εκεί, λοιπόν, βρίσκεται η μεγάλη εκκρεμότητα: Δεν είναι η Αμερική αλλά, περιέργως, η ήπειρός μας η γενέτειρα των ισπανικών. Εδώ είναι που ίσως πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση, και πιστεύω πως τα Ινστιτούτα Θερβάντες, από κοινού με τα ισπανικά Γραφεία Εκπαίδευσης, παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στις χώρες όπου έχουμε παραρτήματα.
Άρα, η κατάσταση είναι πολύ καλή σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά έχουμε εκείνο το αγκαθάκι καρφωμένο, που είναι η Ευρώπη, παρόλο που έχω πληροφορηθεί πως η Ισπανία θα επωφεληθεί της προεδρίας της ΕΕ, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010, για να εξαπλώσει τη χρήση των ισπανικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ι.–Όσον αφορά τα αγγλικά, πώς πρέπει να ενεργήσουν τα καστιλιάνικα ενάντια στην ευκολία και απλότητα των αγγλικών;
E.A.–Σε κάθε περίπτωση, η πρωτιά που κατέχουν τα αγγλικά ως γλώσσα είναι αδιαμφισβήτητη και εμείς ποτέ δε σκεφτήκαμε να εκτοπίσουμε κανέναν από τη θέση του. Προσωπικά, δεν το βλέπω ως μια σταυροφορία ενάντια σε κανέναν. Απλώς, εμείς δεν έχουμε τίποτα να πουλήσουμε, δε χρειάζεται να πείσουμε κανέναν.
Ι.–Παρόλο που πολλοί πιστεύουν πως το Ίντερνετ αποτελεί μια απειλή, ο πρώην διευθυντής του ΙΘ, Φρανθίσκο Μορένο, είπε ότι το Ίντερνετ προσφέρει μια μεγάλη ευκαιρία για τα ισπανικά. Είστε σύμφωνος;
Ε.Α.–Ναι. Όντως, πιστεύω πως τα ισπανικά είναι πολύ σημαντική γλώσσα σε διεθνές επίπεδο, η δεύτερη μετά τα αγγλικά, και όσον αφορά τις ιστοσελίδες επίσης βρίσκεται σε πολύ υψηλή θέση. Γιʼ αυτό, εγώ θεωρώ ότι το Ίντερνετ σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί απειλή. Από την άλλη, θα συνεχίσουμε να είμαστε σε επιφυλακή. Η προσωπική μου εκτίμηση όταν συνδέομαι είναι η εξής: Άλλοτε πολλές διεθνείς ιστοσελίδες ήταν μόνο στα αγγλικά, αλλά τώρα βλέπω ότι πολλές από αυτές έχουν βάλει μια ισπανική σημαιούλα, δηλαδή, είναι μεταφρασμένες στα ισπανικά.
I.–Το έτος 2006-2007 ξεκίνησε η εφαρμογή ενός πιλοτικού προγράμματος ισπανικής γλώσσας σε έξι δημόσια γυμνάσια της Ελλάδας. Η ισπανική γλώσσα στην ελληνική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είναι πλέον πραγματικότητα. Θεωρείτε ότι τα ισπανικά έχουν μεγάλες δυνατότητες σε αυτή τη βαθμίδα εκπαίδευσης στην Ελλάδα;
Ε.Α.–Ασφαλώς, τα ισπανικά έχουν πολλές πιθανότητες να γίνουν μια ισχυρή γλώσσα στην Ελλάδα. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για τους μαθητές του ΙΘ, που λαμβάνουν νομοθετικά μη ρυθμιζόμενη εκπαίδευση, είναι δυνατή ξένη γλώσσα. Αλλά, πιστεύω ακλόνητα ότι στη νομοθετικά ρυθμιζόμενη εκπαίδευση μπορεί να γίνει μια πολύ σημαντική γλώσσα, παρά τις αντιδράσεις που μπορεί να υπάρξουν.
Ι.–Δηλαδή;
E.A.–Το λέω γιατί υπήρξε, για παράδειγμα, τώρα στο θέμα των ισπανικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, μια αντίδραση λιγάκι μαχητική κάποιες φορές, για παράδειγμα, από συλλόγους καθηγητών γαλλικών ή άλλων γλωσσών κατά της ισπανικής.
Ι.–Ίσως επειδή τα συμφέροντά τους βρίσκονται σε κίνδυνο...
Ε.Α.–Να ξεκαθαρίσουμε όμως ότι τα συμφέροντά τους είναι συμφέροντα αποκλειστικά εργασιακά. Από πλευράς μου ξέρω ότι –παρόλο που δεν μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος της εκπαιδευτικής ακολούθου, Κας. Κάρμεν Πόνθε, αλλά πιστεύω πως θα μου επέτρεπε να το πω, αφού έχουμε μιλήσει σχετικά και θεωρώ ότι και εκείνη θα συμφωνούσε με την άποψή μου– εμείς, σε κάθε περίπτωση, πότε δεν κάναμε μια μαχητική καμπάνια. Εμείς δε θα έρθουμε ποτέ σε σύγκρουση ούτε θα εμπλακούμε σε πόλεμο ενάντια σε κανέναν, ούτε πιστεύουμε ότι η ισπανική γλώσσα χρειάζεται να αποδείξει κάτι. Τα ισπανικά είναι αυτό που είναι: έχουμε ως εγγύηση μια κουλτούρα και μια λογοτεχνία και ένα μεγαλύτερο αριθμό ομιλητών. Πιστεύω πως τα ισπανικά μπορούν να φτάσουν να γίνουν η δεύτερη γλώσσα, με τον καιρό, στην ελληνική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Ι.– Μιλώντας για αριθμούς, πόσοι μαθητές είναι εγγεγραμμένοι στο ΙΘ της Αθήνας;
Ε.Α.– Το ακαδημαϊκό έτος 2008-2009 είχαμε 2011 μαθητές που είχαν κάνει εγγραφή στα δυο εξάμηνα. Με άλλα λόγια, είχαμε πάνω από 2000 εγγραφές και πραγματικούς μαθητές, φυσικά πρόσωπα ας πούμε, και γύρω στους 1000 οποιαδήποτε στιγμή του έτους.
Ι.–Και οι μαθητές που έκαναν εγγραφή για τις εξετάσεις DELE; Γιατί λέγεται ότι η Ελλάδα καταλαμβάνει πάντα την πρώτη θέση...
Ε.Α.–Φέτος μειώθηκε λιγάκι ο αριθμός, είχαμε γύρω στις 50001 εγγραφές, αλλά η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται στην πρώτη θέση σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι το κέντρο με το μεγαλύτερο αριθμό εξεταζόμενων για τα διπλώματα DELE, το οποίο δεν παύει να είναι παράξενο γιατί υπερβαίνουν σε αριθμό πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη, το Παρίσι, το Λονδίνο ή η Ρώμη, πόλεις με πολύ περισσότερους κατοίκους απʼ ό,τι η Αθήνα.
Επομένως, υπάρχει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τα ισπανικά και ο αριθμός των εξεταζόμενων για τα διπλώματα DELE στην Ελλάδα επιτρέπει να αξιολογήσουμε τη σημασία των ισπανικών στη χώρα αυτή. Επίσης, πιστεύω πως αυτή η πρώτη θέση στα πτυχία DELE είναι ένα χαρακτηριστικό του ελληνικού λαού, διότι θέλουν να τα αποκτήσουν όλα.

Εουσέμπι Αγένσα Πρατ (φωτ: ispania.gr)

Ι.–Κε. Αγένσα, αυτό λέγεται διπλωματίτιδα…

Ε.Α.–[Γέλια] Ναι, είναι διπλωματίτιδα, αλλά μου φαίνεται πως είναι κάτι καλό και ενδεδειγμένο, αφού το ελληνικό Δημόσιο σου ζητάει ένα δικαιολογητικό. Άρα, πρέπει να έχεις αποκτήσει έναν τίτλο προηγουμένως.
Ι.–Ποια είναι τα βασικά προβλήματα στη διδασκαλία της ισπανικής ως ξένης γλώσσας σε Έλληνες μαθητές;
Ε.Α.–Εγώ θεωρώ, και δεν είναι κομπλιμέντο, όπως λέτε οι Έλληνες, ότι η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες έχετε μεγάλη ευκολία στην εκμάθηση γλωσσών. Είναι ένα πράγμα που πάντα μου προκαλούσε εντύπωση. Ίσως το γεγονός ότι μιλάτε μια γλώσσα δύσκολη και λίγο γνωστή στην Ευρώπη, με έναν περιορισμένο αριθμό ομιλητών και μια διαφορετική γραφή, σας αναγκάζει από πολύ μικρούς να μάθετε μια ακόμη γλώσσα, μια δεύτερη γλώσσα όπως τα αγγλικά. Και, από εκεί και πέρα, έχετε μεγάλη ευκολία... κάτι που δε συμβαίνει στην Ισπανία.
Υπάρχει ένα θέμα το οποίο έχω ακούσει πολλές φορές και πιστεύω ότι ήδη ξεπερνιέται: Πολλοί μου λένε ότι πήγαν ταξίδι στην Ισπανία και ότι εκεί ο κόσμος δε μιλάει αγγλικά, δε μιλάει άλλες γλώσσες.
Ι.–Εγώ πιστεύω ότι οι Ισπανοί μιλάνε αγγλικά, αλλά διστάζουν ή ντρέπονται λίγο περισσότερο ίσως...
Ε.Α.–Πιθανόν να είναι αυτό. Εγώ νομίζω ότι στις νέες γενιές ξεπερνιέται αυτό, οι νεαρότεροι Ισπανοί μιλάνε καλά αγγλικά. Αλλά οι Έλληνες μιλάτε με ευκολία ξένες γλώσσες και με μεγάλη ευκολία μαθαίνετε ισπανικά, ίσως να υπάρχει μια έμφυτη ευκολία στην εκμάθηση αυτής της γλώσσας.
Από την άλλη, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν εύκολες ή δύσκολες γλώσσες. Καθεμιά έχει τη δυσκολία της. Τα ισπανικά έχουν το πρόβλημα του ser/estar, αλλά είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα ότι τα ισπανικά έχουν μικρό βαθμό ανωμαλίας: είναι μια γλώσσα που διαθέτει αρκετή ομαλότητα, για παράδειγμα στο ρηματικό σύστημα. Ακόμα, η φωνητική είναι πολύ εύκολη, όπως η δική σας φωνητική για εμάς.
Ι.–Φυσικά, το φωνηεντικό σύστημα είναι σχεδόν ίδιο: i, e, a, o, u.
Ε.Α.–Ναι, η φωνητική έχει 5 φωνήεντα. Για παράδειγμα, τα καταλανικά είναι άλλη ιστορία...
Ι.–Αυτά τα φωνήεντα των καταλανικών!: άλλα είναι ανοιχτά, άλλα κλειστά, αλλά μισάνοιχτα κι άλλα μισόκλειστα...
E.A.–[Γέλια] Ναι, στα καταλανικά είναι φοβερό πράγμα. Και αυτό μας ζημιώνει, γιατί, παρόλο που εγώ μιλάω ισπανικά και πιστεύω πως τα μιλάω σωστά, η καταλανική προφορά με προδίδει...
Ι.–[Γέλια].
Ε.Α.–Ναι, γιατί έχουμε μια διαβολεμένα δύσκολη φωνητική που μας ακολουθεί σε οποιαδήποτε γλώσσα [γέλια]. Συνοψίζοντας, τα ισπανικά έχουν μια πολύ απλή φωνητική για τους Έλληνες και είναι μια γλώσσα με αρκετά περιορισμένο επίπεδο δυσκολίας. Επίσης, είναι μια γλώσσα που αρέσει γιατί κουβαλά μια κουλτούρα που ασκεί έλξη στην Ελλάδα, μια κουλτούρα όπου ενώνεται το ισπανικό με το ιβηροαμερικάνικο στοιχείο. Είναι μια γλώσσα που σου ανοίγει πόρτες σε 21 χώρες, με τις λογοτεχνίες, τους χορούς, τις παραδόσεις του, κ.λπ. και αυτό είναι το κόλπο των ισπανικών.
Ι.–Είναι δυνατό να αποκτήσουμε μια καλή διδασκαλία των ισπανικών στα ελληνικά σχολεία;
Ε.Α.– Απλώς χρειάζεται οι καθηγητές να έχουν ένα καλό επίπεδο στα ισπανικά, που πιστεύω ότι το έχουν. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι τα ισπανικά μπορούν να αποτελέσουν για τους Έλληνες μαθητές ένα καλό στοίχημα για το μέλλον και να έχουν έτσι μια καλύτερη επαγγελματική κατάσταση. Τα ισπανικά ανοίγουν πόρτες και πιστεύω πως με αυτά τα τρία χρόνια που θα τα διδαχθούν οι μαθητές στο γυμνάσιο, μπορούν να αποκτήσουν ένα επίπεδο που θα τους επιτρέπει να εκφράζονται παραπάνω από σωστά.
Ι.–Δυστυχώς δεν υπάρχει ικανοποιητικός αριθμός μεταπτυχιακών ή διδακτορικών προγραμμάτων που να έχουν σχέση με την ισπανική γλώσσα. Αυτό το γεγονός ωθεί πολλούς Έλληνες φοιτητές, που θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην ισπανική γλώσσα, να πάνε στο εξωτερικό. Πιστεύετε ότι θα μπορούσε το ΙΘ της Αθήνας να βοηθήσει στη δημιουργία μεταπτυχιακών προγραμμάτων σε συνεργασία με τα ελληνικά πανεπιστήμια όπου διδάσκονται τα ισπανικά;
Ε.Α.–Καταρχάς, ως ίδρυμα, εμείς μεριμνούμε για τα ισπανικά στο περιθώριο της νομοθετικά ρυθμιζόμενης εκπαίδευσης, στο περιθώριο των γυμνασίων, λυκείων και πανεπιστημίων. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, αυτοί είναι οι πρώτοι που θέλουν μια καλή παρουσία των ισπανικών στη Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Γιʼ αυτό, εμείς δε χάνουμε ευκαιρία σε κάθε συνάντηση με τον Έλληνα Υπουργό Παιδείας, με υφυπουργούς ή με τον Γενικό Γραμματέα να προσπαθούμε να ανοιχτούν περισσότερα τμήματα ισπανικών στην Ελλάδα. Γιατί αυτός είναι ο στόχος: να έχουν τα ισπανικά μια σταθερή παρουσία.
Εμφανώς πιο αργά απʼ ό,τι εμείς θα θέλαμε, αλλά με κάποιο ρυθμό, σιγά-σιγά γίνονται κινήσεις για να αυξηθεί η παρουσία των ισπανικών. Αν έχουν μια καλή παρουσία στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, θα είναι ένα σημαντικότατο σημείο εκκίνησης γιατί αυτοί που θα διδαχτούν ισπανικά στη Δευτεροβάθμια, θα θελήσουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στο Πανεπιστήμιο. Σε τελική ανάλυση, πιστεύω πως η μεγάλη εκκρεμότητα που υπάρχει με τα ισπανικά είναι στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Αν δεν μπουν, για άσχετους λόγους, περιορισμοί στα ισπανικά, πιστεύω πως βραχυπρόθεσμα θα δούμε περισσότερα τμήματα ισπανικών στα ελληνικά πανεπιστήμια. Μακάρι να γίνει εφικτό και να προτείνονται τα ισπανικά επί ίσοις όροις με οποιαδήποτε άλλη γλώσσα και να μπορεί ο μαθητής να κάνει την επιλογή.

Ι.–Ποιες είναι οι προκλήσεις του ΙΘ της Αθήνας για τη χρονιά που έρχεται;
Ε.Α.–Τώρα το ΙΘ της Αθήνας βρίσκεται σε διαδικασία αλλαγής, μεταμόρφωσης. Πραγματοποιούμε τη μετακίνησή του σε νέο κτίριο, στην οδό Μητροπόλεως 23, που θα μας επιτρέψει μια ακόμα μεγαλύτερη προβολή και βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών μας. Αυτή η μετακίνηση θα μας δώσει μια σειρά δυνατοτήτων: θα αυξηθούν οι τάξεις, θα έχουμε ένα δικό μας χώρο εκθέσεων, ένα συνεδριακό χώρο 150 θέσεων, κ.λπ. Επιπλέον, θέλαμε αυτή η αλλαγή να συνοδευτεί από κάτι μεγαλύτερο. Για παράδειγμα, όσον αφορά τις πολιτιστικές δραστηριότητες, του χρόνου θα φιλοξενήσουμε μια έκθεση του Νταλί και μια του Μιρό. Επίσης, αναφορικά με τα μαθήματα, έχουμε διευρύνει το φάσμα με νέα τμήματα: Θα υπάρχουν μαθήματα ισπανικών για παιδιά από 8 ετών και πάνω, μαθήματα ισπανικής κουζίνας, μαθήματα χορού. Και μια καινοτομία: Το ΙΘ της Αθήνας θα προσφέρει ένα σχολικό δίπλωμα DELE από του χρόνου.
Συνοψίζοντας, θέλουμε η αλλαγή να μην είναι μια απλή μετακίνηση, αλλά να ταυτιστεί με μια νέα προβολή του ΙΘ. Θέλουμε να ενισχύσουμε τη μοντέρνα εικόνα της Ισπανίας, να παγιώσουμε την ιδέα μιας χώρας ανεκτικής και να ενισχύσουμε τις υπόλοιπες επίσημες γλώσσες. Το γεγονός ότι στην Ισπανία μιλιούνται τόσες γλώσσες για μένα είναι πλούτος. Σου δίνω ένα προσωπικό παράδειγμα: Εγώ είμαι Καταλανός και τα καταλανικά είναι η γλώσσα έκφρασης μου, αλλά τα παιδιά μου με ξεπερνούν γιατί μιλούν καταλάνικά, βασκικά (η γυναίκα μου είναι Βάσκα) και ισπανικά. Είμαστε, να το θέσω έτσι, το τέλειο παράδειγμα του κράτους των Αυτονομιών. Μόνο τα γαλικιανά μάς μένουν για να συμπληρωθεί η γκάμα [γέλια].
Ι.–Αποτελεί προνόμιο για σας η διεύθυνση του ΙΘ της Αθήνας;
Ε.Α.–Νιώθω τεράστια υπερηφάνεια που διευθύνω το ΙΘ της Αθήνας και, πραγματικά, είναι ένα προνόμιο. Βέβαια, πρέπει να σου πω ότι γνωρίζω πολύ καλά πως σε ριζοσπαστικούς καταλανικούς πυρήνες το γεγονός ότι εγώ διευθύνω ένα ΙΘ, όντας Καταλανός και έχοντας ως μητρική μια γλώσσα που δεν είναι τα ισπανικά, δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητό. Αλλά εγώ δεν έχω πρόβλημα, δε νιώθω καθόλου άσχημα, μιας και για μένα είναι τιμή να διευθύνω ένα ΙΘ –ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα, αφού νιώθω Έλληνας κατά το ήμισυ– και υπερηφάνεια να παρουσιάζω το πιο όμορφο που έχει μια χώρα, το οποίο είναι η κουλτούρα.
Ι.–Υπάρχουν σχέδια να δημιουργηθεί ένα κέντρο του ΙΘ στη Θεσσαλονίκη; Το λέω γιατί, δικαιολογημένα, αυτοί που είναι από τη Βόρεια Ελλάδα νιώθουν κάπως εγκαταλειμμένοι.
E.A.–Υπήρχε ένα σχέδιο να ανοίξει ένα ΙΘ στη Θεσσαλονίκη και όταν εγώ ήρθα εδώ το 2007 ο παλιός διευθυντής του ΙΘ της Αθήνας, Κος. Μπάδενας δε λα Πένια, μου μίλησε γιʼ αυτό. Ήταν ένα σχέδιο που είχε προχωρήσει αρκετά, μάλιστα είχε βρεθεί ένα κτίριο για αυτό το σκοπό... Αυτό που συνέβη ήταν ότι η οικονομική κρίση τα σταμάτησε όλα και, γιʼ αυτό, έμενε μετέωρο το εγχείρημα. Αλλά το σχέδιο να ανοίξουμε ένα ΙΘ στη Θεσσαλονίκη δεν έχει εγκαταλειφθεί, εξακολουθεί να υπάρχει. Περιμένουμε μια κατάλληλη στιγμή, όταν θα έχει περάσει αυτή η κρίση, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε με αυτό το σχέδιο, που έχει μείνει στην άκρη για την ώρα, για λόγους άσχετους όπως η κρίση, αλλά δεν έχει ματαιωθεί.
Ι.–Πώς σας φαίνεται η Ελλάδα;
Ε.Α.–Μου αρέσει πάρα πολύ η Ελλάδα! Πιστεύω πως η Ελλάδα είναι η χώρα υιοθεσίας μου. Όταν η γυναίκα μου κι εγώ σηκωνόμαστε, πριν ακόμα ετοιμάσουμε καφέ, μισοκοιμισμένοι ακόμα, το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να ανοίξουμε το σύστημα μουσικής για να ακούσουμε ελληνική μουσική. Νιώθουμε Έλληνες, μας αρέσει πολύ η χώρα και η Ελλάδα είναι για μας η δεύτερη πατρίδα μας. Εξάλλου, είμαι σίγουρος ότι ο γιος μου ή η κόρη μου θα παντρευτούν με Έλληνα ή Ελληνίδα [γέλια].
I.–Ήσασταν καθηγητής αρχαίων ελληνικών στην ισπανική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και καθηγητής αρχαίων ελληνικών καθώς και νέων στο Πανεπιστήμιο της Τζιρόνα. Τι γνώμη έχετε για την περιφρονητική μεταχείριση που λαμβάνουν τα ελληνικά και τα λατινικά στα ισπανικά προγράμματα σπουδών;

Ε.Α.–Ανεξάρτητα από το εργασιακό θέμα που αυτό συνεπάγεται, ειλικρινά μου φαίνεται πως πρόκειται για παραλογισμό, γιατί εμείς είμαστε μια χώρα με μεσογειακή κουλτούρα. Η ισπανική κουλτούρα, που είναι μια ευρωπαϊκή κουλτούρα, έχει διαμορφωθεί από τρεις παράγοντες που είναι τρεις πόλεις: Αθήνα, Ρώμη και Ιερουσαλήμ, και νομίζω πως με αυτή τη σειρά κιόλας.
Θεωρώ ότι θα αντιληφθούν ένα πράγμα που οι πολιτικοί δε θέλουν να καταλάβουν, κι αυτό είναι ότι αν βγάλουν ή μειώσουν την παρουσία των λατινικών και των ελληνικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, θα δουν έπειτα ότι οι μαθητές δε θα ξέρουν ισπανικά, δε θα ξέρουν να κάνουν συντακτική ανάλυση. Για παράδειγμα, εγώ δεν είχα αφομοιώσει την ισπανική σύνταξη μέχρις ότου έμαθα λατινικά και ελληνικά. Γιʼ αυτό, πιστεύω ότι οι συνέπειες θα είναι πολύ αρνητικές. Αν αφαιρέσουμε αυτή τη βάση, πριονίζουμε τις ίδιες μας τις ρίζες.
Ι.–Ήταν πραγματική ευχαρίστηση η συζήτηση μαζί σας. Ευχαριστώ πολύ.
Ε.Α.–Και για μένα ήταν χαρά. Ευχαριστώ πολύ.

mission possible · 22-07-09

επειδη ακουγονται πολλες αναληθειες να που μιλιουνται τα γαλλικα

Γεωγραφική διασπορά

Ευρώπη

Βέλγιο

Αποτελεί τη μητρική γλώσσα του 45% των Βέλγων. Η γαλλόφωνη περιοχή είναι η Βαλλονία. Το άλλο 54% μιλά ολλανδικά ή κατ΄άλλους φλαμανδικά και το 1% περίπου γερμανικά. [8]

Ελβετία

Τα Γαλλικά είναι μία από τις τέσσερις επίσημες γλώσσες της Ελβετίας, μαζί με τα Γερμανικά, τα Ιταλικά και τα Ρομανσικά. Αποτελεί τη μητρική γλώσσα του 20% των Ελβετών. [9]

Ιταλία

Κυρίως στην κοιλάδα της Αόστα. [10]

Λουξεμβούργο

Στο Λουξεμβούργο το 90% των κατοίκων μιλά γαλλικά σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο και όλοι λουξεμβουργιανά. Επίσης το 85% μιλά γερμανικά. [11]

Μονακό και Ανδόρρα

Το πριγκιπάτο του Μονακό έχει επίσημη γλώσσα τα γαλλικά[12], ενώ στην Ανδόρρα μιλούν κυρίως καταλανικά και ισπανικά [13] αλλά και στο Βατικανό.

Αμερική

Εκτός από τα μεγάλα νησιά της Καραϊνικής ομιλούνται και στη Γαλλική Γουϊάνα (υπερπόντια κτήση) όπου εκτός από τα γαλλικά ομιλείται και μια γαλλική διάλεκτος (κρεόλ).

Καναδάς

Στο Κεμπέκ που αποτελεί την γαλλόφωνη επαρχία του Καναδά και το 25% περίπου του πληθυσμού της χώρας (9 εκατομμύρια γαλλόφωνοι). Αλλά και ανάμεσα στα σύνορα των Η.Π.Α και του Καναδά. [14] Επίσης ομιλείται στα βόρεια και στα ανατολικά του Νέο Μπρόνσγουικ καθώς και στα νοτιοανατολικά του Οντάριο

Ηνωμένες Πολιτείες

Από τα 12 εκατομμύρια άτομα γαλλικής καταγωγής, 1,6 εκατομμύρια μιλούν γαλλικά στο οικογενειακό τους περιβάλλον. (Λουιζιάνα, Νιού Χάμσαϊρ, Μέιν, Βερμόντ. Στις παραπάνω πολιτείες τα γαλλικά είναι δεύτερη γλώσσα, όχι όμως στη Νέα Υόρκη). Η γαλλόφωνη κοινότητα είναι στο σύνολο των Η.Π.Α τρίτη μετά την αγγλόφωνη και την ισπανόφωνη και ακολουθούν οι Κινέζοι [15].

Αφρική

Στην Αφρική, τα γαλλικά ομιλούνται στις εξής χώρες: Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Δημοκρατία του Κονγκό, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Καμερούν, Μπουρκίνα Φάσο, Γουινέα, Γουινέα Μπισσάου (μετά τα πορτογαλικά), Μπενίν, Νίγηρας, Μάλι, Τσαντ, Τόγκο, Σενεγάλη, Ακτή Ελεφαντοστού, Τζιμπουτί, Μπουρούντι, Μαδαγασκάρη, Γκαμπόν, Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Δυτική Σαχάρα [16] και λιγότερο στην Αίγυπτο [17].

Γαλλικές Υπερπόντιες Κτίσεις

Η γαλλική ομιλείται σε πολλά νησιά που υπάγονται διοικητικά στη Γαλλία, όπως: Γουαδελούπη, Μαρτινίκα, Ρεϋνιόν, Μαγιότ, Νέα Καληδονία, Γαλλική Πολυνησία, Άγιος Μαρτίνος, Άγιος Βαρθολομαίος, Κεργκελέν, Κροζέ Νήσοι, Ένδοξοι Νήσοι, Χουάν ντε Νόβα Νήσος, Σαιν Πιερ και Μικελόν ή αλλιώς Νήσοι Αγίου Πέτρου και Μιχαήλ, Ουάλις και Φουτούνα.

Νοτιοανατολική Ασία

Η γλώσσα κατέχει δυναμική παρουσία στα σχολεία του Βιετνάμ [18], στο Λάος [19], στην Καμπότζη [20], ενώ οι γλώσσες τους έχουν πλήθος γαλλικών λέξεων.

Λίβανος

Τα γαλλικά αποτελούν προνομιακή γλώσσα εκπαίδευσης στον Λίβανο [21]

Ινδία

Ομιλούνται στην επαρχία του Ποντισέρι [22] και στο Μαυρίκιο, όπως και στα νησιά Ευρώπα, Τρομελίν, στα Διασκορπισμένα νησιά στον Ινδικό Ωκεανό και στις Κομόρες.

Ωκεανία

Στο Βανουάτου και σε άλλες υπερπόντιες κτήσεις.

Ανταρκτική

Γαλλικά νότια και ανταρκτικά εδάφη, Νήσος Άγιος Παύλος, Νήσος Άμστερνταμ, Αδελία Γη.

acid_18 · 22-07-09

Πιστευω τα γαλλικα είναι πιο χρησιμα και θα σε βοηθησουν

RafAspa94 · 22-07-09

Χώρες με μεγάλο πληθυσμό ισπανόφωνων οι χώρες αλφαβητικά Οι χώρες με φθίνουσα σειρά

Αϊτή (1.650.000)
Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι (3.980)
Ανδόρρα (40.000)
Αργεντινή (41.248.000)
Αρούμπα (105.000)
Αυστραλία (150.000)
Αυστρία (1.970)
Βενεζουέλα (26.021.000)
Βολιβία (7.010.000)
Βραζιλία (19.700.000)
Γαλλία (2.100.000)
Γαλλική Γουϊάνα (13.000)
Γερμανία (410.000)
Γουατεμάλα (8.163.000)
Γουϊάνα (198.000)
Γουινέα Ισημερινού (447.000)
Δομινικανή Δημοκρατία (8.850.000)
Δυτική Σαχάρα (341.000)
Εκουαδόρ (10.946.000)
Ελ Σαλβαδόρ (6.859.000)
Ελβετία (172.000)
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (41.000.000)
Ηνωμένο Βασίλειο (900.000)
Ισπανία (44.400.000)
Ισραήλ (160.000)
Ιταλία (455.000)
Ιαπωνία (500.000)
Καναδάς (272.000)
Κίνα (250.000)
Κολομβία (45.600.000)
Κόστα Ρίκα (4.220.000)
Κούβα (11.285.000)
Κουβέιτ (1.700)
Κουρατσάο (112.450)
Λίβανος (2.300)
Μαρόκο (960.706)
Μεξικό (106.255.000)
Μπελίζ (130.000)
Μπονέρ (5.700)
Νέα Ζηλανδία (26.100)
Νικαράγουα (5.503.000)
Νότια Κορέα (90.000)
Ολλανδία (17.600)
Ονδούρα (7.267.000)
Ουρουγουάη (3.442.000)
Παναμάς (3.108.000)
Παραγουάη (4.737.000)
Περού (26.152.265)
Πορτογαλία (1.750.000)
Πουέρτο Ρίκο (4.017.000)
Ρουμανία (7.000)
Ρωσία (1.200.000)
Σουηδία (39.700)
Τουρκία (29.500)
Τρινιντάντ και Τομπάγκο (32.200)
Φιλιππίνες (2.900.000)
Φινλανδία (17.200)
Χιλή (15.795.000)

Μεξικό (106.255.000)
Κολομβία (45.600.000)
Ισπανία (44.400.000)
Αργεντινή (41.248.000)
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (41.000.000)
Περού (26.152.265)
Βενεζουέλα (26.021.000)
Βραζιλία (19.700.000)
Χιλή (15.795.000)
Κούβα (11.285.000)
Εκουαδόρ (10.946.000)
Δομινικανή Δημοκρατία (8.850.000)
Γουατεμάλα (8.163.000)
Ονδούρα (7.267.000)
Βολιβία (7.010.000)
Ελ Σαλβαδόρ (6.859.000)
Νικαράγουα (5.503.000)
Παραγουάη (4.737.000)
Κόστα Ρίκα (4.220.000)
Πουέρτο Ρίκο (4.017.000)
Ουρουγουάη (3.442.000)
Παναμάς (3.108.000)
Φιλιππίνες (2.900.000)
Γαλλία (2.100.000)
Πορτογαλία (1.750.000)
Αϊτή (1.650.000)
Ρωσία (1.200.000)
Μαρόκο (960.706)
Ηνωμένο Βασίλειο (900.000)
Ιαπωνία (500.000)
Ιταλία (455.000)
Γουινέα Ισημερινού (447.000)
Γερμανία (410.000)
Δυτική Σαχάρα (341.000)
Καναδάς (272.000)
Κίνα (250.000)
Γουϊάνα (198.000)
Ελβετία (172.000)
Ισραήλ (160.000)
Αυστραλία (150.000)
Μπελίζ (130.000)
Κουρατσάο (112.450)
Αρούμπα (105.000)
Νότια Κορέα (90.000)
Ανδόρρα (40.000)
Σουηδία (39.700)
Τρινιντάντ και Τομπάγκο (32.200)
Τουρκία (29.500)
Νέα Ζηλανδία (26.100)
Ολλανδία (17.600)
Φινλανδία (17.200)
Γαλλική Γουϊάνα (13.000)
Ρουμανία (7.000)
Μπονέρ (5.700)
Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι (3.980)
Λίβανος (2.300)
Αυστρία (1.970)
Κουβέιτ (1.700)

Είναι δύσκολο να καθοριστεί ο ακριβής αριθμός των ομιλητών της ισπανικής καθώς δε ζουν όλοι σε χώρες όπου η γλώσσα είναι επίσημη. Παρόμοια, οι περισσότεροι ισπανόφωνοι των ΗΠΑ είναι δίγλωσσοι σε ισπανικά και αγγλικά.

stefanosK · 22-07-09

Και οι 2 γλώσσες είναι εξίσου χρήσιμες και ενδιαφέρουσες. Εγώ προτιμώ όμως τα ισπανικά.

mission possible · 22-07-09

στην ευρωπη ομως τα γαλλικα ειναι πολυ πιο σημαντικα

acid_18 · 22-07-09

οποια γλωσσα και να μαθεις θα σου χρησιμευσει καπου, η γνωση δεν παει χαμενη ποτε..

stefanosK · 22-07-09

Στην Ευρώπη και η Γαλλία αλλά και η Ισπανία είναι εξίσου δυνατές.

mission possible · 22-07-09

75 εκατομμυρια γαλλοφωνοι και 40 ισπανοφωνοι στην Ευρωπη.καθε μερα +1007 γαλλοφωνοι (μονο απο γαλλια, χωρις βελγιο και ελβετια)---- + 106 ισπανόφωνοι https://www.xist.org/earth/population1.aspx μαζι με γεννησεις και θανατους.

ole ole · 22-07-09

Οι στατιστικές δεν λένε τίποτα, δεν βοηθάνε, δεν προσθέτουν τίποτα, αντίθετα θα πρέπει να δει κανείς τον εαυτό του και το τι θα κάνει στο μέλλον.
Ποιός πραγματικά ενδιαφέρεται γι' αυτά τα νούμερα ?
Δεν θα συναντήσει κανείς ούτε θα μιλήσει ποτέ με αυτά τα εκατομύρια των ανθρώπων.
Επιλέγει κάποιος κάτι με βάση πολύ προσωπικά κριτήρια αξιολογόντας πόσο θα βοηθηθεί στο μέλλον απο αυτό που θα επιλέξει. Όλα τα άλλα μόνο αποπροσανατολίζουν.
Κάνε μία λίστα και βάλε πρώτα τα (+) γράψε εκεί ότι θεωρείς θετικό για την κάθε γλώσσα και αξιολόγησε τα δηλαδή πρώτα τα πιό σημαντικά μετά τα λιγότερο σημαντικά. Μετά βάλε δίπλα τα (-) γράψε όλα τα αρνητικά με σειρά σημαντικότητας για την κάθε γλώσσα. Στο τέλος θα βγάλεις άμεσα το δικό σου προσωπικό συμπέρασμα και θα δώσεις απάντηση στον εαυτό σου.
Επειδή όμως είμαι εξαιρετικά περίεργος, ανακοίνωσε το...
Η μέθοδος αυτή είναι επιστημονικά σωστή και είμαι σίγουρος οτι οι στατιστικές δεν θα είναι ούτε στα (+) ούτε στα (-) οπότε who cares ?

mission possible · 22-07-09

οι στατιστικες αυτες δινουν πληροφοριες για να μπορεσει να επιλεξει καποιος.αλλιως δεν εχει νοημα η συζητηση https://en.wikipedia.org/wiki/Francophonie δεν μπορουν να ακουγονται κουφα πραγματα χωρις απαντηση.καταλαβαινεις τι θελω να πω

ole ole · 22-07-09

όχι δεν το πιστεύω και είμαι για πρώτη φορά απόλυτος.
Δεν επιλέγεις κάτι στηνΕλλάδα βάση παγκόσμιων στατιστικών είναι το λιγότερο παραπλανητικες, διότι αξιολογείς πάντα κάτι στον τόπο σου και στο χώρο που θα δραστηριοποιηθείς.
Οι στατιστικές δίνουν απλώς τάσεις δεν δίνουν απαντήσεις. Όταν επιλέγεις κάτι δεν χρειάζεσαι τέτοιες λεπτομέρειες. Είναι απλώς νούμερα, που δεν επηρεάζουν καμία απόφαση, sorry διότι η επιχειρηματολογία σου είναι απλώς νούμερα και ξέρεις τα νούμερα διαβάζονται με πολλους τρόπους.

stefanosK · 22-07-09

Εγώ πάντως δεν επιλέγω να μάθω μία ξένη γλώσσα με βάση τα στατιστικά στοιχεία.

RafAspa94 · 22-07-09

Ούτε εγώ

mission possible · 22-07-09

Αρχική Δημοσίευση από Ραφαέλα:
Ούτε εγώ

εσυ το ξεκινησες ομως.και θεωρησα σωστο να απαντησω

γιατι ειπες υπερβολες.στεφανε λυπαμαι και εσυ ανεφερες την υπεροχη των γαλλικων για το ειδικο μαθημα.να μην ξεχνιομαστε...

stefanosK · 22-07-09

Ε και; Δε σημαίνει ότι επειδή αυτοί που πήγαν να γράψουν γαλλικά ήταν 806 θα μάθω τη γλώσσα! Αν είναι έτσι και αυτοί που έγραψαν ιταλικά ήταν 103. Τώρα θα πάω να μάθω και ιταλικά; Και με τα νούμερα που είπα δε αναβαθμίζω μια γλώσσα και ούτε υποβαθμίζω καμία άλλη. Δεν έμαθα γαλλικά αλλά ούτε και ισπανικά επηρεαζόμενος του πληθυσμού που τα μιλάει ή την καλή επαγγελματική αποκατάσταση που θα μου προσφέρουν. Εγώ ήθελα να τις μάθω επειδή μου αρέσουν!

mission possible · 22-07-09

ειχες γραψει οτι γιαυτο το λογο ειχες γαλλικα μεγαλυτερο επιπεδο / μετα έκανες μαλλον επεξεργασια και το αφαίρεσες.εκτος και αν δε θυμαμαι καλα.κατι που δε νομιζω

stefanosK · 22-07-09

Αρχική Δημοσίευση από stefanosK:
Βέβαια τα γαλλικά είναι πιο ευνοϊκά. Άλλωστε στα γαλλικά έχω Sorbonne 1 και 2. Άρα δεν υπάρχει πρόβλημα.

Αυτό εννοείς; Τι να κάνω; Στην Ελλάδα όπως και να το κάνουμε οι περισσότεροι μαθαίνουν γαλλικά. Λογικό είναι και εσύ να τα ακολουθήσεις. Είπαν αυτή η γλώσσα είναι πιο ''φημισμένη'' μετά τα αγγλικά παρά τα ισπανικά. Με αυτή τη λογική ξεκίνησα.

Γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά

Δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Νεοφερμένος

Περιβόητο μέλος

Δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Νεοφερμένος

Δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Δραστήριο μέλος