Dias
Επιφανές μέλος
√3̅= εφ(π/3) = ημ(π/3)/συν(π/3). Απαλοιφή παρονομαστών. Χρησιμοποιείς την ταυτότητα:Μπορει καποιος να με βοηθησει στην λυση της εξισωσης: √3ημχ + συνχ = 1
συν(α-β) = συνα.συνβ + ημα.ημβ , (η οποία δεν είμαι σίγουρος ότι είναι πλέον στην ύλη της Β λυκείου) και η συνέχεια απλή.
Ένας άλλος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσεις ότι συνχ = ±√(1-ημ²χ), αλλά έχει πράξεις και θέλει ψάξιμο σχετικά με πρόσημο όταν υψώνεις στο τετράγωνο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γατόπαρδος.
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
eyb0ss
Δραστήριο μέλος
Ναι, με πολλαπλότητα τουλάχιστον 2.Αν πολυώνυμο έχει παράγοντα το (x-1)² τότε το 1 είναι ρίζα?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
panspil
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τυφών
Εκκολαπτόμενο μέλος
Συγκριτικά με την f(x)=ax που περνάει από την αρχή των αξόνων ή πρώτη είναι μετατοπισμένη κατακόρυφα κατά +-b.
Το a ονομάζεται συντελεστής διεύθυνσης ευθείας, συμβολίζεται με λ και ισούται με την εφαπτομένη της γωνίας ω που σχηματίζει η ευθεία με τον θετικό ημιάξονα Οx αν αυτός περιστραφεί κατά την θετική φορά (αντίθετα από τους δείκτες του ρολογιού)
Επίσης αν α>0 η f είναι γνησίως αύξουσα στο R, ενώ αν α<0 η f είναι γνησίως φθίνουσα στο R.
Το x είναι η μεταβλητή ενώ το f(x) ή αλλιώς y (είναι το ίδιο) είναι η "εικόνα του x"
Απ'ότι καταλαβαίνω θα αναφέρεσαι στις μετατοπίσεις συνάρτησης για να μιλάς για φ(x)
Διάβασε το σχολικό, τα περί θεωρίας τα έχει αρκετά αναλυτικά και δεν θα έχεις κάποιο πρόβλημα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
panspil
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τυφών
Εκκολαπτόμενο μέλος
1) Αν η συνάρτηση (3λ-6)x²+x-3, (λ≠2) παρουσιάζει ελάχιστο, δείξτε ότι η συνάρτηση g(x)=(1-|λ-2|)x²+3x+2 παρουσιάζει μέγιστο
2) Να βρεθεί η συνάρτηση f(x)=αx²+βx+γ, α≠0 που τέμνει τον xx’ στα σημεία με τετμημένες -2 και 2 και παρουσιάζει μέγιστο για x=0
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
unπαικτable
Πολύ δραστήριο μέλος
1) Αν η συνάρτηση (3λ-6)x²+x-3, (λ≠2) παρουσιάζει ελάχιστο, δείξτε ότι η συνάρτηση g(x)=(1-|λ-2|)x²+3x+2 παρουσιάζει μέγιστο
Για λ=2.5 η πρωτη συναρτηση παρουσιαζει ελαχιστο αφου α>0 και η g παρουσιαζει ελαχιστο αφου α>0 και σε αυτην.
2) Να βρεθεί η συνάρτηση f(x)=αx²+βx+γ, α≠0 που τέμνει τον xx’ στα σημεία με τετμημένες -2 και 2 και παρουσιάζει μέγιστο για x=0
Εφοσον εχει μεγιστο συμπαιρενουμε οτι α<0. Το μεγιστο το εχουμε στην θεση Α(-β/2α, -Δ/4α). Εφοσον η τετμημενη του ελαχιστου ειναι μηδεν τοτε β=0.
Απο υπόθεση f(2)=0 => 4α+γ=0 => γ=-4α
Αρα f(x)=αx^2-4α
Αμα θελει μοναδικοτητα της λυσης δεν υπαρχει.
Βλεπε και παρακατω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Συνημμένα
Τυφών
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σε ο,τι αφορα την δευτερη κατεληγα και εγω στο συστημα 4α+γ=0 και 4α+γ=0 που εχει απειρες λυσεις..νομιζω ηθελημενα εχει διατυπωθει ετσι στην 2.
Στην 1 τωρα ετσι την εχω παρει ακριβως. Για ελαχιστο στην πρωτη με α>0 καταληγω λ≥2. Στην δευτερη για μεγιστο με α<0 καταληγω λ≥3 ή λ≤1 αλλα δεν εχω καταλαβει πως θα βοηθησει αυτο..
Επισης κατι που ειδα τωρα, παιρνοντας ως περιορισμο στην g α≠0 καταληγω λ≠3 και λ≠1.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
unπαικτable
Πολύ δραστήριο μέλος
Καταρχας ευχαριστω που ασχοληθηκες.
Σε ο,τι αφορα την δευτερη κατεληγα και εγω στο συστημα 4α+γ=0 και 4α+γ=0 που εχει απειρες λυσεις..νομιζω ηθελημενα εχει διατυπωθει ετσι στην 2.
Στην 1 τωρα ετσι την εχω παρει ακριβως. Για ελαχιστο στην πρωτη με α>0 καταληγω λ≥2. Στην δευτερη για μεγιστο με α<0 καταληγω λ≥3 ή λ≤1 αλλα δεν εχω καταλαβει πως θα βοηθησει αυτο..
Επισης κατι που ειδα τωρα, παιρνοντας ως περιορισμο στην g α≠0 καταληγω λ≠3 και λ≠1.
Η πρωτη ειναι λαθος αμα εχει δοθει ετσι γιατι σου βρηκα λ που ικανοποιει την υποθεση αλλα δεν ικανοποιει το ζητουμενο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τυφών
Εκκολαπτόμενο μέλος
Απο την πρωτη για α>0 εχω λ>2..πως θα αποδειξω οτι η g εχει μεγιστο? το α εχει μεσα το λ εστω οτι ηταν δωσμενη σωστα σε τι θα επρεπε να καταληξω? σε κατι οπως πχ λ<1? πως θα εξυπηρετουσε αυτο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
unπαικτable
Πολύ δραστήριο μέλος
Παιρνοντας το πρωτο δεδομενο βρισκεις καποιες τιμες για το λ. Μετα θα δειξεις οτι για καθε τιμη του λ το α της g ειναι μικροτερο του μηδενος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τυφών
Εκκολαπτόμενο μέλος
Αν α>0 τοτε η συναρτηση παρουσιαζει ελαχιστο ενω αν α<0 παρουσιαζει μεγιστο.
Παιρνοντας το πρωτο δεδομενο βρισκεις καποιες τιμες για το λ. Μετα θα δειξεις οτι για καθε τιμη του λ το α της g ειναι μικροτερο του μηδενος.
Δηλαδη θα μας εκανε αν ηταν -|λ-2|? γιατι θα παιρναμε |λ-2|>0 => -|λ-2|<0
Αν ειναι ετσι ομως το πρωτο δεδομενο λ>2 δεν χρησιμευσε καπου?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
unπαικτable
Πολύ δραστήριο μέλος
Δηλαδη θα μας εκανε αν ηταν -|λ-2|? γιατι θα παιρναμε |λ-2|>0 => -|λ-2|<0
Αν ειναι ετσι ομως το πρωτο δεδομενο λ>2 δεν χρησιμευσε καπου?
Ναι. Καπως ετσι. Αμα ηταν σκετη απολυτη τιμη με ενα μειον τοτε θα ισχυει παντα προφανως. Για αυτο σου δινει το πρωτο για να βρεις καποιες τιμες για το λ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Sjors
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
manolis_98
Πολύ δραστήριο μέλος
ΜΟΡΦΗ -Χ
ΗΜ(-Χ)=-ΗΜΧ
ΣΥΝ(-Χ)=ΣΥΝΧ
ΕΦ(-Χ)=-ΕΦΧ
ΣΦ(-Χ)=-ΣΦΧ
ΜΟΡΦΗ Π/2 -Χ
ΗΜ(Π/2 -Χ)=ΣΥΝΧ
ΣΥΝ(Π/2 -Χ)=ΗΜΧ
ΕΦ(Π/2-Χ)=ΣΦΧ
ΣΦ(Π/2-Χ)=ΕΦΧ
ΜΟΡΦΗ Π/2+Χ
ΗΜ(Π/2+Χ)=ΣΥΝΧ
ΣΥΝ(Π/2+Χ)=-ΗΜΧ
ΕΦ(Π/2+Χ)=-ΣΦΧ
ΣΦ(Π/2+Χ)=-ΕΦΧ
ΜΟΡΦΗ Π-Χ
ΗΜ(Π-Χ)=ΗΜΧ
ΣΥΝ(Π-Χ)=-ΣΥΝΧ
ΕΦ(Π-Χ)=-ΕΦΧ
ΣΦ(Π-Χ)=-ΣΦΧ
ΜΟΡΦΗ Π+Χ
ΗΜ(Π+Χ)=-ΗΜΧ
ΣΥΝ(Π+Χ)=-ΣΥΝΧ
ΕΦ(Π+Χ)=ΕΦΧ
ΣΦ(Π+Χ)=ΣΦΧ
ΜΟΡΦΗ 3Π/2 -Χ
ΗΜ( 3Π/2 -Χ)=-ΣΥΝΧ
ΣΥΝ( 3Π/2 -Χ)=-ΗΜΧ
ΕΦ (3Π/2 -Χ)=ΣΦΧ
ΣΦ( 3Π/2 -Χ)=ΕΦΧ
ΜΟΡΦΗ 3Π/2+Χ
ΗΜ(3Π/2+Χ)=-ΣΥΝΧ
ΣΥΝ(3Π/2+Χ)=ΗΜΧ
ΕΦ(3Π/2+Χ)=-ΣΦΧ
ΣΦ(3Π/2+Χ)=-ΕΦΧ
ΜΟΡΦΗ 2Π-Χ
ΗΜ( 2Π-Χ)=-ΗΜΧ
ΣΥΝ( 2Π-Χ)=ΣΥΝΧ
ΕΦ (2Π-Χ)=-ΕΦΧ
ΣΦ( 2Π-Χ)=-ΣΦΧ
ΜΟΡΦΗ 2Π+Χ
ΗΜ (2Π+Χ)=ΗΜΧ
ΣΥΝ (2Π+Χ)=ΣΥΝΧ
ΕΦ (2Π+Χ)=ΕΦΧ
ΣΦ (2Π+Χ)=ΣΦΧ
!ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟΝ ΤΡΙΓΩΝΟΜΕΤΡΙΚΟ ΚΥΚΛΟ
ΕΦΩ=-√3 ⇒ ΕΦΩ=-ΕΦ(Π/3) ⇒ ΕΦΩ=ΕΦ(Π-Π/3) ⇒ Ω=ΚΠ+2Π/3,Κ∈Z
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Sjors
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δημοσιοκαφρος-γραφος
Διακεκριμένο μέλος
Σε ευχαριστω πολυ πολυ! Να ρωτησω και κατι ακομα στην σχεση ω=κπ+2π/3 ως κ τι βαζω?
Αν δε κάνω λάθος το κ ανήκει Ζ και μπορεί να πάρει οποιοδήποτε ακέραιο αριθμό.
Αν κάνω λάθος διορθώστε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
manolis_98
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Sjors
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 46 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.