Έστω οξυγώνιο τρίγωνο ΑΒΓ, με διχοτόμο ΑΔ και διάμεσο ΑΜ. Χωρίς βλάβη της γενικότητας υποθέτουμε ότι ΑΒ<ΑΓ. Προεκτείνουμε την ΑΜ κατά ίσο τμήμα ΜΖ. Επειδή ΑΜ=ΜΖ και ΒΜ=ΓΜ, το ΑΒΖΓ είναι παραλληλόγραμμο.
Τώρα γωνΒΑΜ=γωνΜΖΓ (1) επειδή ΑΒ//ΓΖ.
Όμως επειδή ΑΒ=ΓΖ<ΑΓ, οι αντίστοιχες γωνίες θα είναι αντιστοίχως άνισες, δηλαδή γωνΜΑΓ<γωνΜΖΓ (2).
Από (1),(2) παίρνουμε γωνΜΑΓ<γωνΒΑΜ, όμως γωνΜΑΓ+γωνΒΑΜ=γωνΑ. Αυτές οι 2 σχέσεις δίνουν ότι γωνΜΑΓ<(γωνΑ)/2 (3)
Όμως, έχουμε πως γωνΓΑΔ=(γωνΑ)/2 (4) λόγω διχοτόμου.
Οι (3),(4) δίνουν γωνΜΑΓ<γωνΓΑΔ. (5)
Από την τελευταία προκύπτει
-γωνΜΑΓ>-γωνΓΑΔ
Α-γωνΜΑΓ>Α-γωνΓΑΔ
γωνΒΑΜ>γωνΒΑΔ
Φέρνουμε και ύψος ΑΕ, οπότε βλέπουμε ότι για τις 2 πλάγιες στα δεξιά του ΑΔ ισχύει ΑΔ<ΑΜ, δηλαδή η ΑΜ βρίσκεται δεξιά της ΑΔ. Φέρνουμε την κάθετη στο Μ, που τέμνει την ΑΓ στο Κ. Τώρα επειδή η εξωτερική γωνία ενός τριγώνου είναι μεγαλύτερη της απέναντι εσωτερικής έχουμε γωνΑΔΜ>γωνΑΕΔ=90 δηλ, η γωνΑΔΜ είναι αμβλεία.
Όμως, επειδή γωνΑΔΜ+γωνΔΜΚ>180 μοίρες, δεν μπορεί να σχηματιστεί τρίγωνο ΔΜΟ, ώστε το Ο να βρίσκεται στο ημιεπίπεδο που ορίζει η ΒΓ και βρίσκεται το Α. Άρα η ΑΔ και η ΜΚ τέμνονται εκτός του ΑΒΓ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.