Όπως ΘΑ μπορούσαμε να είμασταν πιο αλληλέγγυοι ως λαός και ΘΑ μπορούσαμε να είχαμε άλλη μοίρα ως χώρα κοινωνικοοικονομικά...δυστυχώς όμως με τα "ΘΑ" δε γίνεται τίποτα και η κατάσταση είναι αυτή που είναι!
Στο χέρι του καθενός είναι αφού δε μπορεί να την αποφύγει,τουλάχιστον να την εκμεταλλευτεί όσο καλύτερα μπορεί...κι εγώ εργάζομαι αλλά είναι κάτι που είμαι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να κάνω γι'αυτό και το βλέπω σαν ευκαιρία παρά σαν "χαμένο" χρόνο...παράδειγμα;Σαν μηχανολόγος μηχανικός 99% θα πάω τεχνικό,όπου θα είμαστε άλλοι 15-20 Δ.Ε.Α. όλοι πτυχιούχοι συναφών ειδικοτήτων!Έτσι αμέσως αμέσως γνωρίζεις καλά 15-20 άτομα που δε ξέρεις αύριο μεθαύριο που θα τους χρειαστείς!Θα μπορούσα να σκεφτώ κι άλλα παραδείγματα όμως δεν υπάρχει λόγος,θα ξεχειλώσει το νήμα...
Φρόντισε κι εσύ να κάνεις το ίδιο και έχε υπόψη σου ότι μεταπτυχιακά κ.λπ. έχεις πολύ χρόνο μπροστά σου να κάνεις...κι όσο για δουλειά,αν έχεις κανονική πρόσληψη είναι υποχρεωμένοι να σε ξαναπροσλάβουν ούτως ή άλλως!
Εγώ δυστυχώς βλέπω στους νέους ότι ενώ μια ζωή ακολουθούν (και καλά κάνουν) κανόνες και μάλιστα αυστηρότατους (π.χ. πανελλήνιες) ξαφνικά βρίσκουν να δείξουν τη "μαγκιά" και την ανεξαρτησία τους όταν έρχεται η ώρα του φανταρικού!Τυχαίο;