Ξέρω ότι η ερώτηση του θέματος εχει να κάνει με την αναβολή, αλλά νιώθω υποχρεωμένος να σου δώσω μερικές συμβουλές, μιας και αυτή τη στιγμή υπηρετώ τη στρατιωτική μου θητεία.
Καταρχάς να σου πω ότι τον Ιούλιο πήρα το πτυχίο μου και μετά από πολύ ώριμη σκέψη αποφάσισα να κόψω την αναβολή μου και να καταταγώ, οπότε κατανοώ πλήρως τους προβληματισμούς σου. Φίλε μου, ο στρατός είναι αναγκαίο κακό. Έτσι και αλλιώς θα αναγκαστείς να υπηρετήσεις κάποια στιγμή, εκτός και αν το παίξεις ψυχικά ασθενής, οπότε πήγαινε τώρα να τελειώνεις. Ναι, είναι 9 χαμένοι μήνες απο τη ζωή σου, κανείς δεν υποστηρίζει τι αντίθετο, αλλά όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να βάλεις τον εαυτό σου σε αυτή τη θέση. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βρεις μια δουλειά, να αρχίσεις προγραμματίζεις τη ζωή και γενικότερα το μέλλον σου και όλα να έρθουν τούμπα, επειδή θα σου έρθει το γ***χαρτο. Επίσης, επειδή η πλειονότητα των φαντάρων είναι 18ρηδες, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να συμβιώσεις με τα πιτσιρίκια, αν τελικά μπεις σε μεγάλη ηλικία. Για να καταλάβεις εγώ κάθομαι και σκέφτομαι πόσο μ*****ς ήμουν που δεν πήγα πριν τις σπουδές μου. Αν το είχα κάνει θα μπορούσα να μπω κατευθείαν στον επαγγελματικό στίβο (τώρα που οι γνώσεις από το διάβασμα που έριξα στο πανεπιστήμιο είναι ακόμα "φρέσκες") και τέλος πάντων να οργανώσω τη ζωή μου όπως εγώ θέλω.
Επίσης, να έχεις στο μυαλό σου ότι η θητεία δεν είναι πραγματικά τίποτα, σε οποίο σώμα κι αν υπηρετήσεις. Η βασική εκπαίδευση είναι σαν κατασκήνωση στο λίγο πιο σοβαρό και όλοι παίζουν ένα ρόλο σε αυτή την ιστορία. Για να καταλάβεις, ακόμα και η πλειονότητα των εκπαιδευτών κάθεται και φωνάζει, γιατί απλά έτσι πρέπει;-)... Όλα αυτά βέβαια, αν μπεις με θετική σκέψη και, όσο είναι δυνατόν, ανεβασμένη ψυχολογία. Μετά τους δυο πρώτους μήνες, όλα γίνονται μια ρουτίνα. Ούτε τρέξιμο παίζει να έχεις, ούτε βολές, ούτε καψόνια. Απλά θα κάνεις την υπηρεσία σου (θαλαμοφυλακας, σκοπιά, περίπολο κ.λ.π) και αν εισαι σωστό δεν πρόκειται να ασχοληθεί κανείς μαζί σου. Και όλα αυτά στα λέει ένα άτομο που ήταν και είναι τρομερά αρνητικό απέναντι στα σώματα ασφαλείας.
Στο σημείο που θα συμφωνήσω με τους προλαλησαντες είναι πως θα ήταν καλό, αν υπάρχει η "δυνατότητα", να μπεις στο Ναυτικό ή την Αεροπορία. Στα θετικά ότι μετά τους πρώτους μήνες θα είσαι, κατα 90%, κοντά στο σπίτι σου, ενώ στα αρνητικά οι 3 επιπλέον μήνες. Αν σου δίνεται η δυνατότητα επιλογής, διαλέγεις και παίρνεις.
Η τελική επιλογή είναι βέβαια δικιά σου, αλλά θα σου πρότεινα να σκεφτείς σοβαρά όσα έχω γράψει. Καλη δύναμη και να θυμάσαι το εξής: "Μια μπούρδα είναι, θα περάσει;-)".
Edit: Κάτι που ξέχασα να αναφέρω, αλλά έχω την υποχρέωση να το κάνω. Σε όσους δε θέλουν να υπηρετήσουν για ιδεολογικούς λόγους, κάτι που είναι απόλυτα σεβαστό, δίνεται η επιλογή να δηλώσουν αντιρρησίες συνείδησης και να εκπληρώσουν εναλλακτική θητεία (θεωρητικά παρέχεις τις υπηρεσίες σου σε κοινωνικούς οργανισμούς, δεν πρόκειται να κρατήσεις ποτέ σου όπλο και δεν έχεις καμία σχέση με το στρατόπεδο). Η θητεία αυτή βέβαια θα έλεγα ότι είναι "τιμωρητική" μιας και υποχρεούσαι να υπηρετήσεις παραπάνω μήνες (αθάνατη Ελλαδάαρα). Αυτός είναι και ο μόνος λόγος που με κράτησε πίσω και δεν ακολούθησα αυτό το δρόμο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.