Όταν οι γονείς επεμβαίνουν στο επαγγελματικό μας μέλλον

[nPb]

Παίδες ο transient, έχει ένα δίκιο. Οι γονείς όπως και να το κάνουμε έχουν εμπειρία σε θέματα της αγοράς για δυο λόγους: (α). έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις ψύχραιμα λόγω ηλικίας, (β). συνδιαλέγονται καθημερινά με πολύ κόσμο και βλέπουν την κοινωνία στην πραγματική της όψη. Όσο και ο μαθητής θέλοντας να κάνει την "επανάστασή" του με την επιλογή του, θεωρώντας ότι αυτό του αρέσει επειδή νομίζει ότι του αρέσει, ο γονιός γνωρίζει τι θα συμβεί όταν το παιδί του, στο μέλλον απογοητευτεί από την επιλογή που έκανε. Επειδή οι εποχές που ζούμε δεν είναι «ρομαντικές» για αιθεροβάμωνες και τα συστήματα εκπαίδευσης είναι τελείως ανελαστικά ως προς την δυνατότητα επιλογών ή συνδυασμών, κάθε επιλογή πρέπει να είναι ένα σταθερό βήμα προς τα εμπρός και όχι 10 βήματα προς τα πίσω. Οι προτιμήσεις αλλάζουν εν ριπή οφθαλμού ειδικά στους νέους οι οποίοι λόγω ηλικίας, κρίνουν περισσότερο επιδερμικά παρά με λογική κάποια πράγματα. Στην Ελλάδα, λόγω ιδιότυπης σχολικής κουλτούρας οι περισσότεροι νέοι έχουν λιγάκι άγνοια ή μερική εικόνα για την αγορά εργασίας. Ο κάθε άνθρωπος έχει συγκεκριμένες δυνατότητες για συγκεκριμένα πράγματα, όσο και αν αυτό δεν αρέσει σε πολλούς. Όσοι δεν πείθονται περί τούτου, θα τους γειώσει πολύ σύντομα η αγορά εργασίας σε οποιοδήποτε κράτος. Οι γονείς γνωρίζοντας τις δυνατότητες του παιδιού τους περισσότερο από τον καθένα, και λόγω των ανιδιοτελών συναισθημάτων τους (δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που λέγεται γονιός και δεν αγαπάει το παιδί έμπρακτα, χωρίς να αντιλέγω για την ύπαρξη γονέων-τέρατα) είναι σε θέση να πουν όλη την αλήθεια στο παιδί τους. Την αλήθεια, που δεν θα πει κανένας κερατάς φροντιστής ή ειδικός σύμβουλος προσανατολισμού, ο οποίος χρυσοπληρώνεται και βλέπει τον μαθητή ως καλό πελάτη για επόμενους πελάτες. Η αγορά εργασίας δεν σχετίζεται με τα θέλω του καθενός εκ της πολυθρόνας. Δείξτε τι θέλετε, τι μπορείτε, αν μπορείτε και που μπορείτε. Οι γονείς απλώς συνοδοιπόροι είναι. Αν φάτε τα μούτρα σας, τότε θα επικαλεστείτε να τους είχατε ακούσει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnnaousa]

Spoiler

Παίδες ο transient, έχει ένα δίκιο. Οι γονείς όπως και να το κάνουμε έχουν εμπειρία σε θέματα της αγοράς για δυο λόγους: (α). έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις ψύχραιμα λόγω ηλικίας, (β). συνδιαλέγονται καθημερινά με πολύ κόσμο και βλέπουν την κοινωνία στην πραγματική της όψη. Όσο και ο μαθητής θέλοντας να κάνει την "επανάστασή" του με την επιλογή του, θεωρώντας ότι αυτό του αρέσει επειδή νομίζει ότι του αρέσει, ο γονιός γνωρίζει τι θα συμβεί όταν το παιδί του, στο μέλλον απογοητευτεί από την επιλογή που έκανε. Επειδή οι εποχές που ζούμε δεν είναι «ρομαντικές» για αιθεροβάμωνες και τα συστήματα εκπαίδευσης είναι τελείως ανελαστικά ως προς την δυνατότητα επιλογών ή συνδυασμών, κάθε επιλογή πρέπει να είναι ένα σταθερό βήμα προς τα εμπρός και όχι 10 βήματα προς τα πίσω. Οι προτιμήσεις αλλάζουν εν ριπή οφθαλμού ειδικά στους νέους οι οποίοι λόγω ηλικίας, κρίνουν περισσότερο επιδερμικά παρά με λογική κάποια πράγματα. Στην Ελλάδα, λόγω ιδιότυπης σχολικής κουλτούρας οι περισσότεροι νέοι έχουν λιγάκι άγνοια ή μερική εικόνα για την αγορά εργασίας. Ο κάθε άνθρωπος έχει συγκεκριμένες δυνατότητες για συγκεκριμένα πράγματα, όσο και αν αυτό δεν αρέσει σε πολλούς. Όσοι δεν πείθονται περί τούτου, θα τους γειώσει πολύ σύντομα η αγορά εργασίας σε οποιοδήποτε κράτος. Οι γονείς γνωρίζοντας τις δυνατότητες του παιδιού τους περισσότερο από τον καθένα, και λόγω των ανιδιοτελών συναισθημάτων τους (δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που λέγεται γονιός και δεν αγαπάει το παιδί έμπρακτα, χωρίς να αντιλέγω για την ύπαρξη γονέων-τέρατα) είναι σε θέση να πουν όλη την αλήθεια στο παιδί τους. Την αλήθεια, που δεν θα πει κανένας κερατάς φροντιστής ή ειδικός σύμβουλος προσανατολισμού, ο οποίος χρυσοπληρώνεται και βλέπει τον μαθητή ως καλό πελάτη για επόμενους πελάτες. Η αγορά εργασίας δεν σχετίζεται με τα θέλω του καθενός εκ της πολυθρόνας. Δείξτε τι θέλετε, τι μπορείτε, αν μπορείτε και που μπορείτε. Οι γονείς απλώς συνοδοιπόροι είναι. Αν φάτε τα μούτρα σας, τότε θα επικαλεστείτε να τους είχατε ακούσει...

οτι πεις Νίκο μας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[schooliki]

Spoiler

Παίδες ο transient, έχει ένα δίκιο.
Οι γονείς όπως και να το κάνουμε έχουν εμπειρία σε θέματα της αγοράς για δυο λόγους: (α). έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις ψύχραιμα λόγω ηλικίας, (β). συνδιαλέγονται καθημερινά με πολύ κόσμο και βλέπουν την κοινωνία στην πραγματική της όψη. Όσο και ο μαθητής θέλοντας να κάνει την "επανάστασή" του με την επιλογή του, θεωρώντας ότι αυτό του αρέσει επειδή νομίζει ότι του αρέσει, ο γονιός γνωρίζει τι θα συμβεί όταν το παιδί του, στο μέλλον απογοητευτεί από την επιλογή που έκανε. Επειδή οι εποχές που ζούμε δεν είναι «ρομαντικές» για αιθεροβάμωνες και τα συστήματα εκπαίδευσης είναι τελείως ανελαστικά ως προς την δυνατότητα επιλογών ή συνδυασμών, κάθε επιλογή πρέπει να είναι ένα σταθερό βήμα προς τα εμπρός και όχι 10 βήματα προς τα πίσω. Οι προτιμήσεις αλλάζουν εν ριπή οφθαλμού ειδικά στους νέους οι οποίοι λόγω ηλικίας, κρίνουν περισσότερο επιδερμικά παρά με λογική κάποια πράγματα. Στην Ελλάδα, λόγω ιδιότυπης σχολικής κουλτούρας οι περισσότεροι νέοι έχουν λιγάκι άγνοια ή μερική εικόνα για την αγορά εργασίας. Ο κάθε άνθρωπος έχει συγκεκριμένες δυνατότητες για συγκεκριμένα πράγματα, όσο και αν αυτό δεν αρέσει σε πολλούς. Όσοι δεν πείθονται περί τούτου, θα τους γειώσει πολύ σύντομα η αγορά εργασίας σε οποιοδήποτε κράτος. Οι γονείς γνωρίζοντας τις δυνατότητες του παιδιού τους περισσότερο από τον καθένα, και λόγω των ανιδιοτελών συναισθημάτων τους (δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που λέγεται γονιός και δεν αγαπάει το παιδί έμπρακτα, χωρίς να αντιλέγω για την ύπαρξη γονέων-τέρατα) είναι σε θέση να πουν όλη την αλήθεια στο παιδί τους. Την αλήθεια, που δεν θα πει κανένας κερατάς φροντιστής ή ειδικός σύμβουλος προσανατολισμού, ο οποίος χρυσοπληρώνεται και βλέπει τον μαθητή ως καλό πελάτη για επόμενους πελάτες. Η αγορά εργασίας δεν σχετίζεται με τα θέλω του καθενός εκ της πολυθρόνας. Δείξτε τι θέλετε, τι μπορείτε, αν μπορείτε και που μπορείτε. Οι γονείς απλώς συνοδοιπόροι είναι. Αν φάτε τα μούτρα σας, τότε θα επικαλεστείτε να τους είχατε ακούσει...

Δε χρειάζεται να είναι τέρατα οι γονείς για να επιβάλλουν την άποψή τους σε ένα παιδί που αγαπά με πάθος ένα άλλο αντικείμενο και θέλει να αφοσιωθεί σ' αυτό.
Όπως το είπες:
".......Οι γονείς όπως και να το κάνουμε έχουν εμπειρία σε θέματα της αγοράς για δυο λόγους: (α). έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις ψύχραιμα λόγω ηλικίας, (β). συνδιαλέγονται καθημερινά με πολύ κόσμο και βλέπουν την κοινωνία στην πραγματική της όψη. Όσο και ο μαθητής θέλοντας να κάνει την "επανάστασή" του με την επιλογή του, θεωρώντας ότι αυτό του αρέσει επειδή νομίζει ότι του αρέσει, ο γονιός γνωρίζει τι θα συμβεί όταν το παιδί του, στο μέλλον απογοητευτεί από την επιλογή που έκανε......."
Αρκεί λοιπόν να σκέφτονται έτσι, για να κάνουν ζημιά ψυχολογικά και επαγγελματικά στο παιδί τους, πιστεύοντας ότι κάνουν το καλύτερο γι' αυτό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Παίδες ο transient, έχει ένα δίκιο. ....... Οι γονείς όπως και να το κάνουμε έχουν εμπειρία σε θέματα της αγοράς ......... ο γονιός γνωρίζει τι θα συμβεί όταν το παιδί του, στο μέλλον απογοητευτεί από την επιλογή που έκανε. ......... Οι γονείς γνωρίζοντας τις δυνατότητες του παιδιού τους περισσότερο από τον καθένα, και λόγω των ανιδιοτελών συναισθημάτων τους ......... είναι σε θέση να πουν όλη την αλήθεια στο παιδί τους. ...

Οι γονείς να πουν τη γνώμη τους και να δώσουν τη συμβουλή τους, αλλά το παιδί θα αποφασίσει και οι γονείς θα πρέπει να στηρίξουν την όποια επιλογή του. Δεν συμφωνώ στο ότι η γνώμη των γονιών στο θέμα αυτό είναι πάντα η σωστή. Μερικοί λόγοι:
1) Οι γονείς δεν γνωρίζουν πάντα τις δυνατότητες του παιδιού τους και συχνά τις υπερεκτιμούν ή τις υποεκτιμούν.
2) Η γνώση των γονιών για την αγορά εργασίας ίσως να έρχεται από άλλες εποχές.
3) Η άποψη το να ακολουθήσει το παιδί το επάγγελμα του γονιού είναι ξεπερασμένη.
4) Το να προσπαθούν να πείσουν το παιδί να πάρει την "έτοιμη δουλειά" αν δεν του αρέσει, δεν είναι και το καλύτερο. Για παράδειγμα, αν οι γονείς έχουν φαρμακείο και το παιδί θέλει να γίνει δικηγόρος, τι χρωστάει να περάσει την υπόλοιπη ζωή του πίσω από έναν πάγκο πουλώντας ασπιρίνες και αντηλιακά;
5) Δεν είναι λίγες οι φορές που γονείς έχουν απωθημένα και θέλουν το παιδί τους να κάνει αυτά που εκείνοι δεν μπόρεσαν.
6) Τα όνειρα των παιδιών δε μετράνε; Μόνο η ψυχρή λογική έχει αξία;
7) Υπάρχουν και γονείς που δίνουν σχετικές συμβουλές υστερόβουλα. Π.χ. λένε στο παιδί να πάει σε στρατιωτική ή αστυνομική σχολή για να πάψουν γρήγορα να έχουν οικονομική φροντίδα προς αυτό.
--- Και αν το παιδί κάνει λάθος, οι γονείς δεν πρέπει να του πούνε "Σου τα έλεγα και δεν με άκουσες, οπότε τώρα κόψε το λαιμό σου". Θα πρέπει να το αγκαλιάσουν και να το βοηθήσουν να το διορθώσει.

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_fairygirl_]

Καλησπέρα σε όλους .
Σε πόσους από εσάς έχει τύχει, λίγο καιρό πριν την επιλογή κατεύθυνσης να κάνετε μια συζήτηση με τους γονείς σας σε σχέση με το τι επάγγελμα σας ενδιαφέρει και εκείνοι όχι μόνο να το κατακρίνουν αλλά και στην χειρότερη περίπτωση να μην σας αφήσουν να το ακολουθήσετε λέγοντας σας διάφορες δικαιολογίες;
Τι κάνατε τελικά;

Εμένα οι δικοί μου πέρσυ επειδή λέει "Είσαι καλή μαθήτρια" και πράσινα άλογα να πας Θετική ενώ είχα δηλώσει από πολύ μικρή ότι θέλω θεωρητική.
Ε,πάρα πολύ ωραία. Τους είπα απλά και λιτά ότι αν πάω Θετική υπογράφω εγώ η ίδια την καταδίκη μου και τα παραμυθάκια περί Θετικής τα έβαλαν στο ράφι.
Γενικά,στη δική μου περίπτωση 'έχω πει τι θέλω και είμαι ακάθεκτη σε ό,τι πουν.
Αν και πλέον,το έχουν κατανοήσει και πέρα από τον μπαμπά μου που λέει ότι η σχολή είναι μακριά δεν ακούω άλλο παράπονο.

δηλαδή να αποφασίσουν αυτοί για το μέλλον μας. αν επιλέξουμε καμιά βλακεία να μην έχυμε να λέμε τουλάχιστον ότι ήταν δική μας απόφαση;

Εε,ωραία. Αυτοί θα τη μυριστούν τη βλακεία;
Ναι οκ,είμαι εγωίστρια αλλά μου φαίνεται ορισμένες φορές αστείο να σου καθορίζουν τη ζωή σου οι γονείς σου. Στην τελική να μάθουμε να ζούμε με τις επιλογές μας και να μην τα ρίχνουμε στους άλλους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Εμένα οι δικοί μου πέρσυ επειδή λέει "Είσαι καλή μαθήτρια" και πράσινα άλογα να πας Θετική ενώ είχα δηλώσει από πολύ μικρή ότι θέλω θεωρητική.
Ε,πάρα πολύ ωραία. Τους είπα απλά και λιτά ότι αν πάω Θετική υπογράφω εγώ η ίδια την καταδίκη μου και τα παραμυθάκια περί Θετικής τα έβαλαν στο ράφι.
Γενικά,στη δική μου περίπτωση 'έχω πει τι θέλω και είμαι ακάθεκτη σε ό,τι πουν.
Αν και πλέον,το έχουν κατανοήσει και πέρα από τον μπαμπά μου που λέει ότι η σχολή είναι μακριά δεν ακούω άλλο παράπονο.
Εε,ωραία. Αυτοί θα τη μυριστούν τη βλακεία;
Ναι οκ,είμαι εγωίστρια αλλά μου φαίνεται ορισμένες φορές αστείο να σου καθορίζουν τη ζωή σου οι γονείς σου. Στην τελική να μάθουμε να ζούμε με τις επιλογές μας και να μην τα ρίχνουμε στους άλλους.

@Transient: υπαρχει και το google translate

@Fairy: Τα ιδια ακουω καθημερινα και κατι βλακειες περι Αμερικης, Νασας κλπ κλπ κλπ ( εγω γελαω παντα με αυτα) ή ο θειος μου που ντε και καλα θελει να με κανει δικαστη
Εγω ειμαι απολυτη στο θεμα του επαγγελματος. Και πολυ εγωιστρια ομως οταν βαλω εναν στοχο... Σοβαρο, θα το παλεψω μεχρι τελους. Κι ας φαω το κεφαλι μου... Οπως λεω και στον μπαμπα μου: ασε με να φαω το κεφαλι μου... Το θελω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Emilouko]

Εγώ μέχρι στιγμής δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοιο πρόβλημα με τους γονείς μου.Η μητέρα μου έχει πει να σπουδάσω ό,τι θέλω...Αλλά δε ξέρω πως θα αντιμετωπίσουν στο τέλος την επιλογή μου γιατί πάντα σε μια συζήτησή μας σχετικά με το επάγγελμα που θα διαλέξω μου λένε "Να πας κάπου όπου ξέρεις μετά πως θα βρεις δουλειά " .Το θέμα είναι ότι τίποτα δεν έχει σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση και προτιμώ να σπουδάσω αυτό που θέλω και να μείνω άνεργη παρά να σπουδάσω κάτι άλλο.Γιατί αν αγαπάς αυτό που θες να κάνεις και πιο εύκολα θα το σπουδάσεις και μετά αν το παλέψεις κάπως θα βρεις την άκρη.
Σε μένα ευτυχώς δεν υπάρχει και θέμα με το να ακολουθήσω το επάγγελμα των γονέων μου καθώς ο μπαμπάς είναι αγρότης και η μαμά μου έχει μαγαζί (που το δουλεύουμε όλοι) .
Απλά φοβάμαι μήπως γίνει σκηνικό με την επιλογή επαγγέλματος όταν θα έρθει η ώρα να κάνω το μηχανογραφικό μου γιατί ο καθένας θα λέει το μακρύ του και το κοντό του.

Spoiler

Δηλαδή οι γιαγιάδες μου μου λένε ό,τι να' ναι.Η μια όσες φορές και αν τις έχω εξηγήσει ότι είμαι σε άλλη κατεύθυνση μου λέει να γίνω παθολόγος και η άλλη να πάω δασκάλα.Στη δεύτερη όταν είπα ότι δε μου αρέσει και ότι αν πάω δε πρόκειται να διοριστώ μου απάντησε ότι άμα παντρευτώ και κάνω 5-6 παιδιά θα με διορίσουνε. Πραγματικά εγώ τί πρέπει να απαντήσω σε αυτό;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jason Del Piero]

Καλησπέρα σε όλους .
Σε πόσους από εσάς έχει τύχει, λίγο καιρό πριν την επιλογή κατεύθυνσης να κάνετε μια συζήτηση με τους γονείς σας σε σχέση με το τι επάγγελμα σας ενδιαφέρει και εκείνοι όχι μόνο να το κατακρίνουν αλλά και στην χειρότερη περίπτωση να μην σας αφήσουν να το ακολουθήσετε λέγοντας σας διάφορες δικαιολογίες;
Τι κάνατε τελικά;

Ακριβώς το ίδιο πρόβλημα.Οι δικοί μου θέλαν στρατό και μέχρι τη 2α λυκείου με είχαν πείσει(χωρις να το καταλάβω).Στα μέσα της 2ας λυκείου άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά τι θέλω να κάνω στη ζωή μου, και τελικά κατέληξα στην τελική επιλογή μου.(ΤΕΦΑΑ)Οι δικοί μου με πίεσαν πάρα πολύ,αναφέροντας συνέχεια τα μειονεκτήματα της σχολής(κακή επαγγελματική αποκατάσταση)σε σημείο ψυχολογικού πολέμου("θα μείνεις άνεργος και μετά να δω τι θα κάνεις "κλπ).Μάλιστα είχα ανοίξει και σχετικό θέμα στο ischool για να συμβουλευτώ σχετικά με το τι πρέπει να κάνω.
Εν τελη θα σου πω τι μου είπαν οι περισσότεροι φίλοι μου,αλλά και άγνωστοι του forum:Κάνε αυτό που θες,χωρίς να ακούς ΚΑΝΕΝΑΝ. Το έκανα,πέρασα και τώρα πηγαίνω ορεξάτος στη σχολή και κυρίως η εξεταστική δεν μου φαίνεται τόσο βουνό γιατί διαβάζω πράγματα που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον,όλο το 6μηνο.Μην ξανατσακωθείς με κανεναν,απλά αδιαφορησε και τέλος.Μη ξεχνάς,είναι το επάγγελμα που θα ακολουθήσεις την υπόλοιπη ζωή σου....Πως θα ξυπνάς κάθε πρωί?

Υ.Γ:Ελπίζω να καταφέρεις να σπουδάσεις αυτό που αγαπάς....σε λίγα χρόνια θα καταλάβεις οτι σε αυτή τη χώρα οι σπουδές είναι πολυτέλεια.Δεν θέλουν κόσμο στα πανεπιστήμια,για να μην δίνουν κονδύλια στις σχολές και είδη έχουν μειωθεί εισακτέοι και δυσκολεύουν οι εξετάσεις.Πιθανότατα θα "ματώσεις" για να μπεις στο πανεπιστήμιο.Μην πετάξεις την προσπάθεια στα σκουπίδια,επιλέγοντας μια άλλη σχολή....είναι κρίμα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Ακριβώς το ίδιο πρόβλημα.Οι δικοί μου θέλαν στρατό και μέχρι τη 2α λυκείου με είχαν πείσει(χωρις να το καταλάβω).Στα μέσα της 2ας λυκείου άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά τι θέλω να κάνω στη ζωή μου, και τελικά κατέληξα στην τελική επιλογή μου.(ΤΕΦΑΑ)Οι δικοί μου με πίεσαν πάρα πολύ,αναφέροντας συνέχεια τα μειονεκτήματα της σχολής(κακή επαγγελματική αποκατάσταση)σε σημείο ψυχολογικού πολέμου("θα μείνεις άνεργος και μετά να δω τι θα κάνεις "κλπ).Μάλιστα είχα ανοίξει και σχετικό θέμα στο ischool για να συμβουλευτώ σχετικά με το τι πρέπει να κάνω.
Εν τελη θα σου πω τι μου είπαν οι περισσότεροι φίλοι μου,αλλά και άγνωστοι του forum:Κάνε αυτό που θες,χωρίς να ακούς ΚΑΝΕΝΑΝ. Το έκανα,πέρασα και τώρα πηγαίνω ορεξάτος στη σχολή και κυρίως η εξεταστική δεν μου φαίνεται τόσο βουνό γιατί διαβάζω πράγματα που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον,όλο το 6μηνο.Μην ξανατσακωθείς με κανεναν,απλά αδιαφορησε και τέλος.Μη ξεχνάς,είναι το επάγγελμα που θα ακολουθήσεις την υπόλοιπη ζωή σου....Πως θα ξυπνάς κάθε πρωί?

Υ.Γ:Ελπίζω να καταφέρεις να σπουδάσεις αυτό που αγαπάς....σε λίγα χρόνια θα καταλάβεις οτι σε αυτή τη χώρα οι σπουδές είναι πολυτέλεια.Δεν θέλουν κόσμο στα πανεπιστήμια,για να μην δίνουν κονδύλια στις σχολές και είδη έχουν μειωθεί εισακτέοι και δυσκολεύουν οι εξετάσεις.Πιθανότατα θα "ματώσεις" για να μπεις στο πανεπιστήμιο.Μην πετάξεις την προσπάθεια στα σκουπίδια,επιλέγοντας μια άλλη σχολή....είναι κρίμα...

Οι ιδιες ''φθηνες'' δικαιολογιες που χρησιμοποιει ο καθε γονιος... Ποτε μου δεν φανταστηκα τον εαυτο μου γιατρο... Δικηγορο.. Δικαστη... Μηχανικο... Αρχιτεκτονα... Παντα ειχα το παιδαγωγικο τομεα στο μυαλο μου... Παντα ομως... Απο μικρο κοριτσακι ελεγα: θελω να γινω δασκαλα ή καθηγητρια... Και συνεχιζω να το θελω με το ιδιο και με μεγαλυτερο παθος! Σκεφτομαι πως αν τα καταφερω σε λιγα χρονια θα ειμαι ελευθερη να κανω αυτο που ΠΑΝΤΑ ονειρευομουν... Να διδασκω... Να μεταδιδω τις γνωσεις μου στα παιδια... Να μπορεσω να τους μεταδωσω ολη μου την αγαπη για το μαθημα μου... Φοβαμαι πολυ οτι με το πολυ ''λεγε-λεγε'' καποια στιγμη θα επιρρεαστω... Προσπαθω να μην το σκεφτομαι αλλα το εχω παντα στην ακρη του μυαλου μου...Τεσσερα πραγματα που σιχαινομαι να ακουω απο τους γονεις:

1. Θα εισαι ανεργος/η και θα ψαχνεσαι
2. Αφου στοχευεις σε σχολη με χαμηλη βαση μην διαβαζεις
3. Αυτο δεν ειναι για εσενα
4. Αξιζεις κατι καλυτερο...

Οι λογοι:
1. Θα ειμαι ανεργος αλλα σε καμια περιπτωση δεν θα εχω σπουδασει κατι που μου ειναι αδιαφορο
2. Δεν διαβαζεις μονο για να περασεις σε μια σχολη αλλα για να μαθεις οσα περισσοτερα μπορεις για εσενα
3. Το τι ειναι για εμενα το ξερω μονο εγω
4. Ξερω πολυ καλα τι αξιζω και το ''κατι καλυτερο'' ειναι σχετικο. Για εμενα το καλυτερο ειναι αυτο που θελω να κανω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τάσος97]

Scientists don't have to ask their parents about that; they already know what to do 8)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Other]

Αν δεν ακολουθησεις αυτο που πραγματικα αγαπας οι περισοτερες πιθανοτητες ειναι να αποτυχεις ακομα και απο τν Ιατρικη να αποφητησεις.Νομιζεις μονο μεγαλογιατροι υπαρχουν?δεν νομιζω επιτα μεσα στην σχολη δεν θα ενδιαφερεσε για τα μαθηματα ,αυτο θα ειναι οδυνηρο.Οι γονεις θελουν το καλο των παιδιων τους και εφοσον εχει πηξει το μυαλο μας για να επιλεξουμε αυτο που πραγματικα μας αρεσει ,μας κανει ευτυχισμενους και δεν ειναι επιπολεο το μονο που εχουν υποχρεωση να κανουν ειναι να μας ωοθουν σε αυτο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[transient]

@Transient: υπαρχει και το google translate

Δηλαδή, προκειμένου εσύ να γράφεις σε ο,τι γλώσσα σου κατέβει, πρέπει να συμβουλεύεται ένα ολόκληρο φόρουμ κάθε φορά το google translate; Συγγνώμη, αλλά αυτό που λες είναι εγωιστικό και παράλογο.

.. Απο μικρο κοριτσακι ελεγα: θελω να γινω δασκαλα ή καθηγητρια... Και συνεχιζω να το θελω με το ιδιο και με μεγαλυτερο παθος!

Από τη μία καταδικάζεις τις στερεοτυπικές απόψεις περί γιατρων/δικηγορων/μηχανικων, από την άλλη η ίδια μας λές ότι, από μικρή κιόλας, που δεν είχες πλήρη επίγνωση του επαγγέλματος του καθηγητή, ήθελες δια μανίας να γίνεις καθηγήτρια.

αλλά μου φαίνεται ορισμένες φορές αστείο να σου καθορίζουν τη ζωή σου οι γονείς σου.

Δε μπορείς να "ξεφύγεις" από αυτό, οι γονείς σου από τη γέννησή σου καθορίζουν τη ζωή σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nefi]

Πρέπει να ακούσετε αυτό που θα σας προτείνουν οι γονείς σας.
Είστε ανήλικοι ακόμα και δεν ξέρετε τι πραγματικά είναι καλό για σας.
Αντίθετα, πρέπει να κάνετε αυτό που θα σας πουν οι γονείς σας, γιατί αυτοί, με μοναδικό κίνητρο την αγάπη, και ως ώριμοι, έχουν ήδη κάνει τη σωστή επιλογή για σας.

Ενα παιδι πρεπει μονο του να αποφασισει για το τι θα ακολουθησει ,μπορει να ακουσει την γνωμη του γονεα μονο σαν συμβουλη...δεν γινεται μεχρι τα γεραματα καποιος αλλος να αποφασιζει για σενα,οσο κ αν σ αγαπαει και θελει το καλο σου. Αποφασιζεις τι θες και παιρνεις την ευθυνη ο ιδιος...δεν την φορτωνεις στους αλλους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[transient]

δεν γινεται μεχρι τα γεραματα καποιος αλλος να αποφασιζει για σενα,

γιατί; τουλάχιστον μέχρι να ενηλικιωθείς δε γίνεται;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nefi]

γιατί; τουλάχιστον μέχρι να ενηλικιωθείς δε γίνεται;;

γιατι πρεπει να μαθεις να παιρνεις αποφασεις στην ζωη σου, δεν θα εχεις τους γονεις για παντα....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnnaousa]

γιατί; τουλάχιστον μέχρι να ενηλικιωθείς δε γίνεται;;

Καταλαβαίνεις ότι μιλάμε για ένα θέμα που δεν θα σε συνοδεύει μόνο μέχρι να ενηλικιωθείς ε?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Από τη μία καταδικάζεις τις στερεοτυπικές απόψεις περί γιατρων/δικηγορων/μηχανικων, από την άλλη η ίδια μας λές ότι, από μικρή κιόλας, που δεν είχες πλήρη επίγνωση του επαγγέλματος του καθηγητή, ήθελες δια μανίας να γίνεις καθηγήτρια. Δε μπορείς να

Επειδη ειμαι λιγο ξανθια, μπορεις να μου πεις γιατι ειναι στερεοτυπη αποψη το οτι απο μικρη ηθελα να γινω δασκαλα/καθηγητρια;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alma Libre]

Συνεχώς το κάνει η μάνα μου. Επειδή εγώ δεν είμαι σταθερή στις σχολές που θέλω, τώρα τελευταία της κοπάνησα οτι θέλω να περάσω ψυχολογία και μου λέει "να περάσεις υπολογιστές γιατί έχουν μέλλον και να αφήσεις αυτά που θες γιατί θα μείνεις άνεργη".

Αλλά οκ, δεν τρέχει τίποτα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mythik52]

Καταρχην, στην Ελλαδα ειδικα οι σχολες δεν εχουν επαγγελματικη αποκατασταση γιατι πλεον δεν ζητουν ατομα οι εταιρειες και οι επιχειρησεις. Οποτε, σπουδαζεις αυτο που σου αρεσει και αμα σου αρεσει πραγματικα θα προκοψεις. Τωρα σε σχεση με αυτο που λενε οτι οι υπολογιστες ειναι το μελλον' ναι ειναι το μελλον αλλα ειναι το μελλον εδω και δεκα χρονια? Οι σχολες οπως ΗΜΜΥ, ΠΛηροφορικης ή Επιστημης Υπολογιστων εχουν γεμισει απο κοσμο και εχουν παρα μα παρα πολλους αποφοιτους. Αντιθετα υπαρχουν αλλα αντικειμενα ενασχολησης που ισως εχουν επαγγελματικη αποκατασταση στο εξωτερικο... Λχ η γλωσσολογια ειναι αρκετα καλη σχολη για ευνοητους λογους. Ομως στην Ελλαδα ή θα σου πουν οι γονεις να περασεις Νομικη-Ιατρικη για να πουλας μουρη στο γειτονα ή να περασεις σε μια σχολη με αποκατασταση για να βγαζεις λεφτα ακομα κι αν μισεις αυτο που κανεις. Α btw Alma Libre, εφοσον σε ενδιαφερει η ψυχολογια σημαινει οτι εισαι καλυτερη στα θεωρητικα. Που κολλανε οι υπολογιστες;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nefi]

Συνεχώς το κάνει η μάνα μου. Επειδή εγώ δεν είμαι σταθερή στις σχολές που θέλω, τώρα τελευταία της κοπάνησα οτι θέλω να περάσω ψυχολογία και μου λέει "να περάσεις υπολογιστές γιατί έχουν μέλλον και να αφήσεις αυτά που θες γιατί θα μείνεις άνεργη".

Αλλά οκ, δεν τρέχει τίποτα.

ναι...κανουν ουρα να μας παρουν....αυτο να της πεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.