Γιατί υπάρχουμε;

Εδώ και αρκετά χρόνια ,αναρωτιέμαι συνεχώς για ποιό λόγο υπάρχουμε . Δεν έχει σημασία πώς γεννηθήκαμε ,δηλαδή αν είμαστε αποτέλεσμα ενός προφυλακτικού που δεν δούλεψε σωστά ή αποτέλεσμα της αγάπης δύο ανθρώπων . Από τη στιγμή που ερχόμαστε στον κόσμο αυτό τί κάνουμε ? Στα πρώτα χρόνια μαθαίνουμε να περπατάμε , να μιλάμε , να γράφουμε και μας αρέσει να παρακολουθούμε τηλεόραση , να παίζουμε με τους φίλους μας ... Κατόπιν γινόμαστε μαθητές και στα επόμενα δώδεκα χρόνια μαθαίνουμε καινούρια πράγματα , ενδιαφέροντα για μερικούς , βαρετά για κάποιους άλλους . Είναι η περίοδος που διαμορφώνεται ένα μεγάλο μέρος του χαρακτήρα του καθενός από εμάς , γνωρίζουμε νέα άτομα , βρίσκουμε "γκόμενες" , "γκόμενους" "χωρίζουμε και πάλι απο την αρχή , πηγαίνουμε σε μπαράκια , σινεμά ,περνάμε ευχάριστα γενικότερα ,αν και εδώ υπάρχει και η πίεση του σχολείου , οι βαθμοί ( και τα φροντηστήρια/ιδιαίτερα) που αποσκοπούν στο να "περάσουμε" στη σχολή που θέλουμε .Υπάρχει και μια μερίδα μαθητών που απλώς συνεχίζουν το σχολείο για να πάρουν το πολυπόθητο απολυτήριο ώστε να βρούν μια δουλεία . Όμως λίγη σημασία έχει ο διαχωρισμός αυτός καθώς στο τέλος όλοι καταλήγουμε στο να δουλεύουμε , απλώς άλλοι φτάνουν εκεί πιο γρήγορα . Οι πρώτοι σπουδάζουν , αποκτούν ένα ή περισσότερα πτυχία , υπηρετούν στο στρατό με ευχαρίστηση ή και όχι ( αν είναι άνδρες ) . Μετά από καιρό βρίσκουν αυτόν /αυτή με τον οποίο /την οποία θέλουν να κάνουν μια σοβαρή σχέση. Άλλοι δημιουργούν οικογένειες , αν μπορούν τις κρατούν ενωμένες ( μερικοί/μερικές δεν τα καταφέρνουν δυστυχώς) και άλλοι προτιμούν να γερνούν μονάχοι . Το χρόνια περνούν και θυμόμαστε τα προηγούμενα που πέρασαν γρήγορα σαν μια σκέψη που έρχεται και φεύγει , σε άλλους όλα αυτά είναι μια γλυκιά ανάμνηση , σε άλλους είναι ένας εφιάλτης και υπάρχουν λιγοστοί αν όχι κανείς που δεν σκέφτεται το παρελθόν...Φτάνουμε στα 60 ίσως και παραπάνω - όχι όλοι από εμάς , μερικοί δεν καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι το "τέλος" , παίρνουμε μια σύνταξη εάν είμαστε τυχεροί και ζούμε τα εναπομείναντα χρόνια . Μετά...θάνατος .
Τί προσφέραμε κατά την διάρκεια της ζωής μας ? Δουλεύαμε , πληρονόμασταν , αγοράζαμε ...

Τελικά τί κάναμε ?

δεν υπαρχει καποιος συγκεκριμενος λογος για την υπαρξη μας, νομιζω.

Eγω προσωπικα για να ομορφαινω τον κοσμο.

μπα, δεν το νομίζω να υπάρχει κανένας λόγος
υπαρχουμε μάλλον για να διερωτόμαστε γιατί υπάρχουμε
(εξαίρεση η ρηνιω)

Αρχική Δημοσίευση από Λουκρητία:

Eγω προσωπικα για να ομορφαινω τον κοσμο.

Click για ανάπτυξη...

Υπάρχω για να θαυμάζω την ομορφιά της Λουκ.

Χμ εγω εχω την δικη μου κοσμοθεωρια που συνεχως βεβαια την διευρευνω γιατι δεν ειναι αρκετη για μενα.Γενικα ειμαι ατομο της αναζητησης.
Ο άνθρωπος αρχικά ειναι μια "μηχανη". Αρχιζει η υπαρξη του,δεχεται επιδιορθωσεις και στο τελος οποτε ειναι του καθενος φτανει να σταματαει.Τι γινετε παραπερα κανενας μας δεν το ξερει.
Απο εκει και περα πιστευω εγω οτι ο ανθρωπος στη διαρκεια της ζωης του κοιταει να εχει οσο μεγαλυτερη ποιοτητα ζωης.Και αυτο εξαρταται απο καθε ατομο διαφορετικα πως το εννοει.
Να λαμβανει εμπειριες,να ζει,να εξελισσεται και να μην μενει στασιμος και μιζερος.
Μονο ετσι θα εχουμε παρει κατ εμε παραπανω στοιχεια απ τη ζωη μας.

θελω να πιστευω οτι υπαρχουμε κατα λαθος και πρωταρχικος μας στοχος ηταν η αρμονικη συμβιωση και επιβιωση στη φυση κατι το οποιο δεν ισχυει πλεον...

απεναντιας πιστευω πως για καποιο λογο υπαρχουμε....
ο κα8ενας εχει κατι διαφορετικο, ξεχωριστο να προσφερει...
σημασια εχει να μαθουμε ποιος ειναι τελικα ο σκοπος της υπαρξης μας!.
πιστευω πολυ σε αυτο!!!

Πιστεύω σε αυτο που λένε ότι ο καθένας έχει έναν ιδιαίτερο λόγο ύπαρξης ως άτομο, ενώ παράλληλα, η ύπαρξή του, πρέπει εναρμονίζεται με τη φύση, (πραγμα το οποίο, όπως είπε ο phanis, δεν ισχύει σήμερα).
Ίσως δεν είναι στις δυνατότητές μας να κατανοήσουμε το λόγο ύπαρξής μας.
Από την άλλη, γιατί να μην υπάρχουμε όμως?
Νομίζω ότι είμαστε απλώς μέλη της ενότητας του σύμπαντος. Αποτελούμε αναπόσπαστα στοιχεία του.
Αλλά αν έχουμε κάποιο ιδιαίτερο λόγο ύπαρξης, τότε σίγουρα αργούμε πολύ μέχρι να καταλάβουμε ποιος είναι.

τι ειναι ο ανθροπως?


που παμε? γιατι παμε? με τι παμε?


κοιτα να δεις...πιστευω πως ολοι εχουν ενα σκοπο για τον οποιον υπαρχουν...γιατι αλλιως απλα δε θα ειχαν φτασει ωσ εδω οι ανθρωποι...η φυση απο μονη της εξαφανιζει οτι "δε χρειαζεται"

Γεννιομαστε για να πεθανουμεΟι καλοι ανθρωποι πανε στον παραδεισο που ειναι ενας ωραιος κηπος και οι κακοι βραζουν σε καζανια στην κολαση!

Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ πολύ...
Όσες φορές όμως με πιάνουν τα "υπαρξιακά" μου,μάλλον καταλήγω στο συμπέρασμα ότι συγκεκριμένος λόγος για την ύπαρξή μας δεν υπάρχει.Γεννιόμαστε,προχωράμε στη ζωή μας,προσπαθώντας να καθορίσουμε την πορεία μας και να ζήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα και έπειτα πεθαίνουμε.Τίποτα παραπάνω...

Γιατί έτσι. Γιατί έχει μια ανωμαλία το νερό, η οποία αν απουσίαζε λογικά θα απουσιάζαμε κι εμείς από δω.

Πέρα από αυτό, νομίζω η ερώτηση έχει καθαρά φιλοσοφικό / (ιδεολογικό ίσως?) προβληματισμό (θυμηθείτε οι φυσικοί λένε "εμείς ακόμη είμαστε στο 'πώς'. Μετά θα πάμε στο 'γιατί')

Δεν έχω κάτσει να το σκεφτώ κι ούτε με νοιάζει να σου πω την αλήθεια...Αφού υπάρχω, πάντως, θα κοιτάξω να κάνω και κάτι παραπάνω γι'αυτό στη ζωή μου.

Δεν υπάρχουμε για κάποιο λόγο. Τον σκοπό της ζωής μας τον καθορίζουμε οι ίδιοι

θα γραψω και εγω ενα τραγουδι, που παραλιγο να γινει το προμοτιον της θετικης ενεργειας της Amita Motion, αλλα δεν τα βρηκαν οι μανατζερ...

[ame]https://www.youtube.com/watch?v=z-Au7-LMYL0&feature=related[/ame]

Ζεις για να πεθααανεις, ζεις για να πεθααανεις
μονος σου θα φυγεις, μοοοονος
οτι και να καανεις.

Σωστόος.^^

Δεν υπάρχει γιατί στην φύση.

Αρχική Δημοσίευση από PADI:

Γεννιομαστε για να πεθανουμεΟι καλοι ανθρωποι πανε στον παραδεισο που ειναι ενας ωραιος κηπος και οι κακοι βραζουν σε καζανια στην κολαση!

Click για ανάπτυξη...

.....................

Και ποιος σου είπε ότι υπάρχουμε? Μπορεί απλά να μην υπάρχουμε και να μην το ξέρουμε. Ο κόσμος έχει καταστραφεί από το 2000 αλλά δεν το έχουμε ακόμα καταλάβει. Για σιγουριά θα ξανακατασταρφεί το 2012 ξανά.