Υπαρχουν καποια πραγματα που καθε επαγγελματιας θα επρεπε να σεβεται. Επισης, ο σοφος λαος μας λεει "την υπογραφη σου και το πουλι σου να προσεχεις που τα βαζεις".
Σε μια ταξη υπαρχει παντα ενας "leader" και πολλοι "followers". Αυτοι ειναι ο καθηγητης και οι μαθητες, αντιστοιχα. Ο καθηγητης πληρωνεται απο τους γονεις των μαθητων [ειτε μεσω της φορολογιας τους ή και αμεσα, αν μιλαμε για φροντιστηριο ή ιδιαιτερο\ για να κανει καποια συγκεκριμενα πραγματα:
Πρωτον, να διδασκει μια συγκεκριμενη υλη στους μαθητες του.
Δευτερον, του δινεται μια εξουσια την οποια ο καθε καθηγητης χρησιμοποιει κατα το δοκουν για να μπορεσει να διδαξει.
Τριτον, ελεγχει τους μαθητες αν εχουν μαθει αυτα που πρεπει.
Τεταρτον, αφου τελειωσει ολα αυτα, πηγαινει σπιτι του. Μετα το σχολασμα του, και μεχρι να ξαναπιασει δουλεια, εχει τον χρονο της προσωπικης του ζωης.
Θεωρω εντελως ανευθυνο οποιον μπλεκει τα επαγγελματικα με τα προσωπικα. Ποσο μαλλον, οταν προκειται για ενα μαθημα στο οποιο εμπλεκονται ανηλικοι. Θα μου πεις, δεν ειναι παρανομο ενας ενηλικος να εχει σχεση με μια 17αρα, το οριο ειναι τα 16 ετη [για να μην θεωρηθει παιδεραστης].
Και εγω θα σου πω πως, αυτος ο καθηγητης, συναπτοντας σχεση με μια μαθητρια του, ισως υποκυπτοντας στον πειρασμο της νεας σαρκας, καταφερε να καταστρεψει το μαθητικο μερος της. Δεν θα υπηρχε κανενα προβλημα για μενα, αν δεν επροκειτο για 35αρη καθηγητη-μαθητρια και επροκειτο για 35αρη ταξιτζη/ζαχαροπλαστη/περιπτερα - μαθητρια. Και μονο το γεγονος της επαγγελματικης σας σχεσης, αδικει και τις δυο μεριες.
Την μερια του καθηγητη, ο οποιος με την μαλακια του καταφερε να καταστρεψει μια μαθητρια, και την μερια της μαθητριας, η οποια απολαυσε το "απαγορευμενο" μεν, αλλα βρεθηκε σε μια σχεση που απο την αρχη της βρισκεται ενα σκαλι πιο κατω: Για αυτην την σχεση, ποτε δεν θα παψει να ισχυει το πως ξεκινησε: Ο ανθρωπος που βρισκοταν στο κατωτερο μερος της ιεραρχιας θελησε να δει πως ειναι να εχει τον ανωτερο του στο κρεβατι του.
Να το παω παραπερα; Αληθεια, μηπως αυτος ο καθηγητης εχασε ενα μεγαλο μερος [μην πω ολοκληρη] την αντικειμενικοτητα του απεναντι στην μαθητρια; Βαθμολογουσε αραγε με τον ιδιο τροπο απο την στιγμη της συναψης της σχεσης και μετα; Ή, εχοντας τα χαμενα, δεν ηξερε τι να κανει;
Δεν ισχυει βεβαια μονο για καθηγητες που συναπτουν σχεση με μαθητες του ολο αυτο. Καθε σχεση που στο ξεκινημα της αφορα δυο ανθρωπους που εμπλεκονται με μια σχεση ιεραρχιας πιο πριν, ειναι προβληματικη. Τα ιδια θα σου ελεγα αν μαθαινα οτι ενας προισταμενος πηδαει την γραμματεα του, ή ενας ιδιοκτητης φροντιστηριου μια καθηγητρια που εχει προσλαβει, και παει λεγοντας.
Εδω υπαρχει προβλημα οταν γινεται με ανθρωπους που βρισκονται στην ιδια βαθμιδα της ιεραρχιας [ειχα παραδειγμα ζευγαριου καθηγητων στο φροντιστηριο που δουλευω, και δεν μου φαινοταν ωραιο, πιστεψε με], δεν θα υπαρχει προβλημα οταν εχουμε διαφορετικες βαθμιδες ιεραρχιας;
Το ολο θεμα μου θυμισε ενα σκηνικο που εζησα, 4 μηνες πισω. Αντιγραφω απο το μπλογκ μου:
Μπαινω μεσα, μπαινουν και τα παιδια και καθονται. Ακριβως μπροστα μου καθονται δυο κοπελιες. Καταλαβαινω, πριν ξεκινησω το μαθημα οτι πρεπει να ειναι και πολυ καλες φιλες. Ας τις πουμε Κουλα και Σουλα.
Η Κουλα, με την πρωτη ματια, φαινεται παρτολιτσα. Οχι, δεν ηταν μονο οτι το ντεκολτε εφτανε μεχρι τον αφαλο, με το περιεχομενο αρκετα... πληθωρικο. Η σταση του σωματος της φροντιζε να το υπερτονιζει. Ας μην προχωρησω σε λεπτομερειες, με διαβαζουν και μικρα παιδια :Ρ
Η Σουλα, με την πρωτη ματια, φαινεται συμπαθεστατη. Χωρις να μπορω να το διευκρινισω περαιτερω.
Ξεκιναω το μαθημα. Στην αρχη χαλαρα, να γνωριστουμε. Και μετα σιγα σιγα να μπουμε στην υλη. Γυρω στα 10-15 λεπτα, και ενω εχουμε ξεκινησει να μπαινουμε στα προκαταρκτικα της Στατιστικης, και ενω τα παιδια δινουν τον καλυτερο τους εαυτο σηκωνοντας χερια και συμμετεχοντας στο μαθημα, πιανω ενα περιεργο βλεμμα απο την Σουλα. Πολυ περιεργο. Αρκετα πονηρο. Οχι, ηταν κατι παραπανω απο πονηρο. Ηταν σχεδον προστυχο...!
Μεσα σε κλασματα δευτερολεπτου μου βγαινει η αντιδραση απλα να το αγνοησω. Λιγα δευτερολεπτα αργοτερα, διαπιστωνω πως το εχω κανει αρκετα καλα, μιας και δεν σταματησα τον ρυθμο της προτασης μου, δεν ταλαντευτηκε η φωνη μου και οι κινησεις που εκανα την στιγμη που επιασα το βλεμμα συνεχιστηκαν σαν να μην εγινε τιποτα. Το εχω σχεδον ξεχασει.
Λιγα λεπτα αργοτερα, και ενω μιλαω στην ταξη, πιανω με την ακρη του ματιου μου το ιδιο ακριβως βλεμμα. Πιο σιγουρος λογω της αντιδρασης μου πριν, συνεχιζω απτοητος. Λιγα λεπτα μετα, αντιλαμβανομαι την Κουλα να μιλαει στο αυτι της Σουλας, ενω ταυτοχρονα με κοιτανε περιπαικτικα, χαμογελωντας. Δεν μπορω να καταλαβω τι σκατα εννοουν. Περναει απο το μυαλο μου και η ιδεα της ειρωνειας, δεδομενου οτι δεν ειμαι και κανενας δον Ζουαν. Οπως και να'χει, κατι τρεχει.
Οι δυο κοπελιες, παρολαυτα, ειναι απο τις πρωτες που σηκωνουν χερι για να συμμετασχουν. Αναποφευκτα, τους δινω τον λογο αρκετα συχνα, μιας και σε πολλες ερωτησεις μου ειναι και οι μονες που σηκωνουν χερι. Και συνεχιζουν το ιδιο βιολι: Η μια να μου δειχνει τα καλλη της, η αλλη να με κοιταει επιμονα σαν την Jenna Haze σε ταινια Point of View, και φυσικα, να σκυβει η μια και να μιλαει στην αλλη, και δωστου χαμογελα και φτου κι απο την αρχη. Και ομως, συνεχιζουν να προσεχουν στο μαθημα...!!!
Η ωρα τελειωνει, και οταν το συγκεκριμενο τμημα σχολαει 2 ωρες μετα, εγω ειμαι ηδη εξω για τσιγαρο. Στις πρωτες τζουρες, αναρωτιεμαι αν ηταν ιδεα μου ολα αυτα. Μηπως ρε παιδι μου μου φανηκαν, ξερωγω. Σκεφτομαι βεβαια πως κατι τετοια "σινιαλα" δεν τα πιανω και ευκολα και πως, για να το εχω πιασει, ε κατι τρεχει. Μεσα στο μυαλο μου γινεται παλη για να καταλαβω το τι εχει προηγηθει τις 2 ωρες του μαθηματος.
Και πανω που παω να καταληξω στο συμπερασμα που με βολευει, οτι παιδια ειναι μωρε [ναι καλα], μαλλον ιδεα μου ειναι ολα αυτα, και καλα θα κανω να επικεντρωθω στο μαθημα, παρατηρω οτι τα παιδια απο το συγκεκριμενο τμημα εχουν σχηματισει ενα μπουγιο και ετοιμαζονται να φυγουν παρεα απο το φροντιστηριο, καμια δεκαρια μετρα αποσταση απο μενα. Ε, η Κουλα και η Σουλα ειναι οι μονες που γυρισαν να με χαιρετησουν, εννοειται ναζιαρικα, εννοειται με το ιδιο βλεμμα, εννοειται με την...επιδειξη.
Ανταποδιδω τον χαιρετισμο και διαπιστωνω πως για φετος, εχω ηδη ενα αρκετο σοβαρο ζητημα στο κεφαλι μου.
Η κοπελα μου λεει πως απλα με δοκιμαζουν, θελουν να δουν αν θα "σπασω" ωστε σε αυτην την περιπτωση να προκληθει ακομη μεγαλυτερος χαβαλες στο μαθημα. Γιατι, αν σπασω μια φορα, δεν υπαρχει γυρισμος.
Και καπως ετσι, καταφερα να αποκρουσω τον πειρασμο. Γιατι ηξερα πως αν εμπλεκα, θα ειχα και εγω και οι κοπελες ασχημα ξεμπερδεματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.