Σχέση καθηγητών και φοιτητών

Καλησπέρα σε όλους!! Όπως υποδηλώνει και ο τίτλος της δημοσίευσης θα ήθελα να ρωτήσω εσάς τους φοιτητές ποια είναι η εμπειρία σας με τους καθηγητές σας απο το Πανεπιστήμιο, δηλαδή τελείως απρόσωπη, σας γνωρίζουν έστω και λίγο δηλαδή με το ονομά σας ή και προσωπικά; Επίσης, θα ήθελα να σας ρωτήσω κατά πόσο είναι εφικτό ένας φοιτητής να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους δηλαδή με βάση το ενδιαφέρον του για τα μαθήματα πώς θα δώσει στον καθηγητή να καταλάβει ότι είναι διαβασμένος ενδιαφέρεται πραγματικά κλπ; Ακόμη το μάθημα πως γίνεται με διαλογική μορφή, ο καθηγητής εξετάζει τι ακριβώς κάνει; Εγώ είμαι πρωτοετής στους χημικούς μηχανικούς θεσσαλονίκης. Ευχαριστώ εκ των προτέρων..

Ελάχιστες θα είναι οι περιπτώσεις στις οποίες ο καθηγητής γνωρίζει με το όνομά του κάποιο φοιτητή.
Μπορείς να τον κάνεις να θυμάται τη φάτσα σου αν συμμετέχεις ενεργά στο μάθημα ή αν πας στο γραφείο του και του κάνεις μία ερώτηση που θα τον εντυπωσιάσει.
Δεν είναι σχολείο.

Ας απαντήσουν οι φοιτητές και θα μπω και εγώ στην κουβέντα!

Αρχική Δημοσίευση από alexia888Girl:

Καλησπέρα σε όλους!! Όπως υποδηλώνει και ο τίτλος της δημοσίευσης θα ήθελα να ρωτήσω εσάς τους φοιτητές ποια είναι η εμπειρία σας με τους καθηγητές σας απο το Πανεπιστήμιο, δηλαδή τελείως απρόσωπη, σας γνωρίζουν έστω και λίγο δηλαδή με το ονομά σας ή και προσωπικά; Επίσης, θα ήθελα να σας ρωτήσω κατά πόσο είναι εφικτό ένας φοιτητής να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους δηλαδή με βάση το ενδιαφέρον του για τα μαθήματα πώς θα δώσει στον καθηγητή να καταλάβει ότι είναι διαβασμένος ενδιαφέρεται πραγματικά κλπ; Ακόμη το μάθημα πως γίνεται με διαλογική μορφή, ο καθηγητής εξετάζει τι ακριβώς κάνει; Εγώ είμαι πρωτοετής στους χημικούς μηχανικούς θεσσαλονίκης. Ευχαριστώ εκ των προτέρων..

Click για ανάπτυξη...

εγω απ'οσο εχω ακουσει απο φιλους που σπουδαζουν, εξαρταται και απο τον καθηγητη. Υπαρχουν καθηγητες με τους οποιους μπορεις να ερθεις αρκετα κοντα (με την φιλικη εννοια), καθηγητες οι οποιοι δεν σε θυμουνται καν, καθηγητες που σου την πεφτουν...
Γενιακ δεν υπαρχει μια στανταρ απαντηση στην απορια σου.

Oι καθηγητές κατά βάση δεν έχουν εμπειρία στο επάγγελμα (στην πράξη) στις περισσότερες σχολές για αυτό ότι σας πούνε στο πρώτο έτος για την επαγγελματική αποκατάσταση είναι κατά βάση σαχλαμάρες. Για να δείτε πόσο στην πραγματικότητα αξίζει μία σχολή ψάξτε αποφοίτους σχολής που δουλεύουν σε χώρους εκτός Πανεπιστημίου.

Η σχέση μου με τους καθηγητές ήταν τυπική με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Δεν είναι απαραίτητο αυτό. Μέχρι να γίνουν καθηγητές πανεπιστημίου, κάπως έπρεπε να ζήσουν...

Παιδιά σοβαρευτείτε δεν είστε Λύκειο να γίνετε κολητάρια με τον καθηγητή.... Κάθε τμήμα μπορεί να έχει 200 - 300 παιιδά και κάθε καθηγητής έχει και άλλα πράγματα στο κεφάλι του εκτός απο τη διδασκάλία. Μην είστε εγωιστές και μην θέλετε να γίνετε το κέντρο προσοχής.


- Μην είστε ο εκνευριστικός του τμήματος που διακόπτει κάθε φορά τον καθηγτή στη μέση της παράδοσης για να σας λύσει απορίες που μπορείτε να τις λύσετε μόνοι σας στο σπίτι σας.
- Μην είστε ο εκνευριστικός του τμήματος που στο διάλλειμα ρωτάει τον καθηγτή βλακείες γιατί έτσι νομίζετε ότι θα σας δώσει σημασία.
- Μην στέλνετε ηλίθια email στον καθηγητή σας.
- Ασχοληθείτε με άλλα πράγματα εκτός πανεπιστημίου. Χωθείτε σε κάποια start up, γίνετε μέλος σε μια ΜΚΟ του τομέα σας κ.λπ.

Συνήθως, μια πιο διαπροσωπική σχέση θα αναπτύξεις με τον καθηγητή με τον οποίο θα κάνεις κάποια εργασία τύπου Πτυχιακής/Διπλωματικής. Αυτός δεν είναι ο κανόνας, αλλά θα γνωρίζουν έστω το όνομά σου, και θα υπάρχεις σε κάποιο σημείο του εγκεφάλου τους.

Το ίδιο μπορεί να ισχύει επίσης σε μεταπτυχιακά μαθήματα, ή και σε προχωρημένα μαθήματα επιλογής σε ΠΠΣ, όπου ο αριθμός των φοιτητών είναι μικρός, και υπάρχει συνήθως πιο άμεση επικοινωνία κατά τη διάρκεια των μαθημάτων.

Καλησπέρα
Λοιπόν αρχικά να ξεκινήσω ότι οι καθηγητές στα Πανεπιστήμια δεν είναι μπαμπούλες. Έχουν και εκείνοι οικογένειες με παιδιά και χωρίς, έχουν περάσει και οι ίδιοι από τα φοιτητικά έδρανα, οπότε οι περισσότεροι θέλω να πιστεύω ότι μπορούν να μπουν στην θέση μας και να καταλαβαίνουν την ψυχοσύνθεσή μας. Απλά υπάρχουν εκείνοι που κάνουν σωστά την δουλειά τους, άλλοι που απλά κάνουν την δουλειά τους και άλλοι που απλά δεν κάνουν την δουλειά τους. Τι θέλω να πω με αυτό; Υπάρχουν καθηγητές που αγαπάνε πραγματικά το αντικείμενο της επιστήμης τους και το διδάσκουν με τέτοιον τρόπο ώστε να τραβήξουν και το ενδιαφέρον των φοιτητών τους, είναι εκεί στις προσωπικές και επαγγελματικές τους ανησυχίες, και κάνουν ό,τι μπορούν για εκείνους. Μία άλλη μερίδα βλέπουν το επάγγελμα του καθηγητή ως απλά ενός δημοσίου υπαλλήλου, στόχος του οποίου είναι απλά και μόνο να καλύψουν την διδακτέα ύλη μέσα σε 13 εβδομάδες ώστε να θεωρηθεί το μάθημα διδακτέο και να μπορεί να εξεταστεί. Σε αυτούς σίγουρα θα υπάρχουν εκείνοι που διδάσκουν το μάθημα πολύ καλά και έχουν πλήρη μεταδοτικότητα, αλλά υπάρχουν και εκείνοι που απλά τρέχουν δεν κάθονται να κάνουν επικοιδομητικές διαλέξεις ώστε να τις καταλάβουν οι φοιτητές τους και απλά προσπερνάν κομμάτια και ύλης για να λένε ότι τα έβγαλαν. Και αυτοί υπάγονται στην 3η κατηγορία (άλλοι που απλά δεν κάνουν την δουλειά τους). Στην 2η κατηγορία (άλλοι που απλά κάνουν την δουλειά τους) ναι μπορεί να υπάρχουν καθηγητές που θα ενδιαφερθούν για τις ανησυχίες των φοιτητών τους αλλά σε επιφανειακό βαθμό σε μία απλή συζήτηση πχ και όχι όπως εκείνοι οι εκπαιδευτικοί στην 1η κατηγορία (εκείνοι που κάνουν σωστά την δουλειά τους) που θα αναλωθούν περισσότερο και με συζητήσεις διαρκείας και σε χρόνο και σε ημέρες.

Θεωρώ πως όσοι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία έχουν πολλές πιθανότητες να τραβήξουν και έναν φοιτητή οποίος για διάφορους λόγους δεν του άρεσε και τόσο το αντικείμενο, δεν ήταν σίγουρος εάν αυτό ήθελε δεν ξέρω , αλλά και αυτούς οι οποίοι εξαρχής είχαν πάθος για το αντικείμενο ίσως τους το αυξήσουν περισσότερο. Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτοί που απλά θα τους ακολουθήσουν οι φοιτητές που τους αρέσει η σχολή και θέλουν να πάρουν πτυχίο. Στην τρίτη κατηγορία θα είναι οι φοιτητές που ενδεχομένως ή να βγάλουν την σχολή με τα χίλια ζόρια ή να την παρατήσουν είτε επειδή δεν μπορούν να προσαρμοστούν στο ακαδημαϊκό περιβάλλον του τμήματός τους για οποιονδήποτε λόγο, είτε απλά τελικά το ενδιαφέρον τους δεν προσελκύστηκε με κανέναν τρόπο. Ας το παραδεχτούμε εξάλλου, ότι πολλές φορές και το μάθημα εάν δεν μας αρέσει ή το φοβόμαστε εάν ο καθηγητής το κάνει ενδιαφέρον, τότε υπάρχουν πολλές πιθανότητες και το μάθημα να το βλέπουμε με άλλη ματιά μαζί με τον ίδιον τον εκπαιδευτικό. Μην ξεχνάμε ότι ο ρόλος του είναι ιδιαίτερα σημαντικός σε οποιαδήποτε βαθμίδα της εκπαίδευσης είτε δημόσια είτε ιδιωτική.

Αυτό που ζητάνε πάντως οι εκπαιδευτικοί γενικά και όχι μόνο στα Πανεπιστήμια είναι το αυτονόητο. ΣΕΒΑΣΜΟΣ. Αυτό άλλωστε το ζητάμε και εμείς από τους καθηγητές, τους γονείς μας, τους φίλους, μας. Εννοείται ότι εάν έχουμε κάτι που να μας προβληματίζει με τον καθηγητή ή με το μάθημά του, και φαίνεται ότι είναι άνθρωπος συζητήσιμος πηγαίνουμε στο ΓΡΑΦΕΙΟ του και το συζητάμε ποτέ μπροστά σε συναδέλφους του ή άλλα παιδιά. Ωστόσο εάν εκείνος προσβάλλει κάποιον συγκεκριμένα συνέχεια (ναι υπάρχουν και εκείνοι) μπροστά σε άλλους και δεν λυθεί το θέμα με προσωπική συζήτηση αναγκαστικά θα απαντήσεις και εσύ δημόσια,αφού τονίζω έχει προηγηθεί ιδιωτική προσέγγιση (δεν είναι γλείψιμο, είναι ο καλύτερος τρόπος επίλυσης διαφορών ή προβληματισμών με το μάθημα. Σημειώνω στο σημείο αυτό ότι σε κάθε εξάμηνο υπάρχει αξιολόγηση που γίνεται από εμάς τους φοιτητές για τον καθηγητή του κάθε μαθήματος αλλά και για το ίδιο το μάθημα εάν και δεν ξέρω κατά πόσο αυτό λαμβάνεται υπόψη. Όσον αφορά τέλος, εάν θυμούνται οι καθηγητές τα μικρά μας ονόματα είναι ανάλογα τον εκπαιδευτικό. Άλλοι τα θυμούνται άλλοι όχι. Δεν σημαίνει όμως ότι και απαραίτητα ότι θα θυμούνται τα ονόματα μόνο των επιμελών φοιτητών. Αλλά σίγουρα στις περισσότερες περιπτώσεις, οι πιθανότητες είναι περισσότερες για όσους ενδιαφέρονται, συμμετέχουν, εκφράζουν προβληματισμούς κλπ κλπ. Αλλά πιο στενή σχέση ναι όπως ειπώθηκε παραπάνω αναπτύσσεις, με έναν καθηγητή που εκπονείς διπλωματική, πτυχιακή εργασία κλπ ή πχ συμμετέχεις ως εθελοντής σε τυχόν συνέδρια που λαμβάνει μέρος.

Υγ1: Δεν μου αρέσει να βάζω ταμπέλες, και κατηγορίες σε ανθρώπους ή σε εκπαιδευτικούς απλά τώρα το έκανα ως ανάγκη για εκφράσω την γνώμη μου.

Υγ2: Κυρία Ρεββέκα, εάν και νέο μέλος διάβασα ότι επιστρέψατε, μετά από καιρό στο φόρουμ, και είστε καθηγήτρια στο ΕΚΠΑ. Καλώς ορίσατε και πάλι και θα ήταν και ενδιαφέρουσα και η δική σας προσέγγιση στο θέμα

Αρχική Δημοσίευση από sophie_96:

Υγ2: Κυρία Ρεββέκα, εάν και νέο μέλος διάβασα ότι επιστρέψατε, μετά από καιρό στο φόρουμ, και είστε καθηγήτρια στο ΕΚΠΑ. Καλώς ορίσατε και πάλι και θα ήταν και ενδιαφέρουσα και η δική σας προσέγγιση στο θέμα

Click για ανάπτυξη...

Καλέ όχι και κυρία!
Θα σχολιάσω βεβαίως! Και μπορώ να σας πω σχόλια και από την άποψη του δημοσίου πανεπιστημίου και από την άποψη του κολλεγίου και από την άποψη του Ανοιχτού Πανεπιστημίου...

Να πω φυσικά ότι δεν είμαι μέλος ΔΕΠ (πρέπει να περιμένω κάποιους μήνες ακόμα), είμαι διδακτικό προσωπικό αλλά διδάσκω στο πανεπιστήμιο μόνη μου μαθήματα εδώ και 10 χρόνια.

Εγώ πιστεύω ότι φοιτητές και καθηγητές θα έπρεπε να είναι σαν φίλοι. Να πηγαίνουν συχνά στο γραφείο και να βγαίνουν για καφέ καμιά φορά. Γενικά οι φοιτητές θα πρέπει να αυτοοργανώνονται και να οργανώνονται μαζί με τους καθηγητές οι οποίοι θα βοηθάνε σε αυτό το κομμάτι. Να φτιάχνουν σχήμα και να κατεβαίνουν μαζί με τις παρατάξεις στις εκλογές.

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

Δεν είναι απαραίτητο αυτό. Μέχρι να γίνουν καθηγητές πανεπιστημίου, κάπως έπρεπε να ζήσουν...

Click για ανάπτυξη...

στην ιατρική οι καθηγητές μου (ιατροί ) κατά βάση δουλεύουν το επάγγελμα οπότε ότι συμβουλές δίνανε ήταν κατά βάση ρεαλιστικές. (μας λέγανε για το αγροτικό, για τις ειδικότητες, για το μετά είτε κάποιος έχει επιλέξει ακαδημαική καριέρα είτε ότι).

Επίσης στα κλινικά έτη είχαμε Feedback με πραγματικούς εργαζόμενους οπότε τελειώνοντας την σχολή ήξερα τι ακριβώς θα αντιμετωπίσω και να φτιάξω ένα πλάνο το οποίο ακολουθώ.

Στην νοσηλευτική οι καθηγητές/τριες κατά βάση λέγανε σαχλαμάρες με ελάχιστη εργασιακή εμπειρία την οποία θεωρώ απαραίτητη για να λέγεσαι καλός νοσηλευτής). Τελειώνοντας το επάγγελμα είδα πράγματα διαφορετικά από ότι λέγανε.... και ήταν η κύρια αιτία να απομακρυνθώ από αυτή την σχολή.

Για τους καθηγητές λοιπών ειδικοτήτων ελάχιστοι αξιόλογοι. Πχ ένας οικονομολόγος που διδάσκει οικονομικά της υγείας πέρα από θεωρητικές γνώσεις δε μπορεί να σου δώσει άλλες πληροφορίες αν δεν έχει δουλέψει σε μεγάλη θέση. (πχ διοίκηση νοσοκομείου).

Αρχική Δημοσίευση από fockos:

στην ιατρική οι καθηγητές μου (ιατροί ) κατά βάση δουλεύουν το επάγγελμα οπότε ότι συμβουλές δίνανε ήταν κατά βάση ρεαλιστικές. (μας λέγανε για το αγροτικό, για τις ειδικότητες, για το μετά είτε κάποιος έχει επιλέξει ακαδημαική καριέρα είτε ότι). Επίσης στα κλινικά έτη είχαμε Feedback με πραγματικούς εργαζόμενους οπότε τελειώνοντας την σχολή ήξερα τι ακριβώς θα αντιμετωπίσω και να φτιάξω ένα πλάνο το οποίο ακολουθώ.

Στην νοσηλευτική οι καθηγητές/τριες κατά βάση λέγανε σαχλαμάρες με ελάχιστη εργασιακή εμπειρία την οποία θεωρώ απαραίτητη για να λέγεσαι καλός νοσηλευτής).

Για τους καθηγητές λοιπών ειδικοτήτων ελάχιστοι αξιόλογοι.

Click για ανάπτυξη...

Εγώ πάντως δουλεύω στο αντικείμενο που διδάσκω!

O @fockos δικαιώνεται απόλυτα για την "μούρη" κάποιων επαγγελμάτων. Παλιά η Ρεβέκκα ήταν μια χρήστης σαν όλους μας. Τώρα που είναι καθηγήτρια πανεπιστημίου. έχουν αρχίζει τα post θαυμασμού και τα κύρια Ρεβέκκα.

Παιδιά μην θεοποιείτε άτομα τόσο εύκολα από το ιντερνετ. Γενικά μιλάω δεν αναφερόμαι σε εσένα ρεβέκκα.

@fockos Εσένα γιατί δεν σε λένε κύριο; Αφού είσαι ιατρός;

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:

Εγώ πάντως δουλεύω στο αντικείμενο που διδάσκω!

Click για ανάπτυξη...

Και καλά κάνεις μακάρι να ήταν όλοι σαν εσένα με όρεξη. Θυμάμαι στο τελευταίο έτος της νοσηλευτικής η επιβλέπουσα καθηγήτρια μου στην κλινική άσκηση. (είχε την έδρα) μας είπε ότι δεν έχει καθόλου εργασιακή εμπειρία.

Αρχική δημοσίευση από: akikos
O

@fockos δικαιώνεται απόλυτα για την "μούρη" κάποιων επαγγελμάτων. Παλιά η Ρεβέκκα ήταν μια χρήστης σαν όλους μας. Τώρα που είναι καθηγήτρια πανεπιστημίου. έχουν αρχίζει τα post θαυμασμού και τα κύρια Ρεβέκκα.

Παιδιά μην θεοποιείτε άτομα τόσο εύκολα από το ιντερνετ. Γενικά μιλάω δεν αναφερόμαι σε εσένα ρεβέκκα.

@fockos Εσένα γιατί δεν σε λένε κύριο; Αφού είσαι ιατρός;

Click για ανάπτυξη...

Η Ρεβέκκα και παλιά που έγραφε αντιμετωπίζοταν το ίδιο από τους φοιτητές μαθητές γιατί βοηθούσε τα παιδιά όπως κάνει και τώρα όποτε δικαιούται το σεβασμό.

Εγώ με αυτό το το αβαταρ μόνο κύριος δε θέλω να αποκαλούμαι .

Αρχική Δημοσίευση από fockos:

στην ιατρική οι καθηγητές μου (ιατροί ) κατά βάση δουλεύουν το επάγγελμα οπότε ότι συμβουλές δίνανε ήταν κατά βάση ρεαλιστικές. (μας λέγανε για το αγροτικό, για τις ειδικότητες, για το μετά είτε κάποιος έχει επιλέξει ακαδημαική καριέρα είτε ότι).

Επίσης στα κλινικά έτη είχαμε Feedback με πραγματικούς εργαζόμενους οπότε τελειώνοντας την σχολή ήξερα τι ακριβώς θα αντιμετωπίσω και να φτιάξω ένα πλάνο το οποίο ακολουθώ.

Στην νοσηλευτική οι καθηγητές/τριες κατά βάση λέγανε σαχλαμάρες με ελάχιστη εργασιακή εμπειρία την οποία θεωρώ απαραίτητη για να λέγεσαι καλός νοσηλευτής). Τελειώνοντας το επάγγελμα είδα πράγματα διαφορετικά από ότι λέγανε.... και ήταν η κύρια αιτία να απομακρυνθώ από αυτή την σχολή.

Για τους καθηγητές λοιπών ειδικοτήτων ελάχιστοι αξιόλογοι. Πχ ένας οικονομολόγος που διδάσκει οικονομικά της υγείας πέρα από θεωρητικές γνώσεις δε μπορεί να σου δώσει άλλες πληροφορίες αν δεν έχει δουλέψει σε μεγάλη θέση. (πχ διοίκηση νοσοκομείου).

Click για ανάπτυξη...

Εμας στο πολυτεχνείο οι καθηγητές μας συνήθως δεν έχουν δουλέψει καθόλου και δεν ξέρουν καθόλου πως να μας βοηθήσουν στην αγορά εργασίας. Πολλοί μάλιστα απλά ήταν ενταγμένοι κομματικοί, οπότε μόλις τελείωσαν το μεταπτυχιακο και μετά το διδακτορικό τους, έβαλαν το απαραίτητο βύσμα και έγιναν καθηγητές. Έχουμε κάμποσους τέτοιους. Συνήθως οι γηραιότεροι. Οι νεότεροι καθηγητές είναι καλύτεροι γιατί είναι πιο κοντά στον φοιτητή.

Αρχική Δημοσίευση από akikos:

O fockos δικαιώνεται απόλυτα για την "μούρη" κάποιων επαγγελμάτων. Παλιά η Ρεβέκκα ήταν μια χρήστης σαν όλους μας. Τώρα που είναι καθηγήτρια πανεπιστημίου. έχουν αρχίζει τα post θαυμασμού και τα κύρια Ρεβέκκα.

Παιδιά μην θεοποιείτε άτομα τόσο εύκολα από το ιντερνετ. Γενικά μιλάω δεν αναφερόμαι σε εσένα ρεβέκκα.

Click για ανάπτυξη...

Και το "διδακτορικός" ήταν "μούρη"!
Δεν παρεξηγούμαι πάντως εγώ, τα διαπιστευτήριά μου τα έχω καταθέσει καιρό πριν...!

Η εμπειρια μου αφορα το 1ο εξαμηνο...Οι καθηγητες εκαναν την παρουσιαση του υλικου που ηθελαν,ελεγαν ορισμενα πραγματα και σταματαγαν για ερωτησεις.Ειναι αξιοσημειωτο οτι μονο μεσω των ερωτησεων των φοιτητων ,το θεμα προς μελετη αποσαφηνιζοταν πληρως.Ετσι υπηρχε μια εντονη αλληλεπιδραση & συμμετοχη αλλα και εξτρα υλικο.Εκτος αυτου οι φοιτητες το εβαζαν λιγο μπρος.

Γενικα πνατως θεωρω οτι οι καθηγητες σε ολα τα πανεπιστημια χωριζονται σε 3 κατηγοριες :
α)Αυτοι που βοηθουν,εχουν μεγαλο ενδιαφερον για το πεδιο τους και διδακτικη.Συνηθως ειναι πιο μεγαλοι σε ηλικια(και πιο σοφοι προφανως).

β)Αυτοι που αρχικα ειναι dicks αλλα οσο σε μαθαινουν σιγα σιγα αφου συμμετεχεις τελικα μετατρεπονται σε κατι σαν τους α).

γ) Οι καθηγητες "ντιβες" .Βλεπουν τον προπτυχιακο ως ευκολη λεια να ξεσπασουν τα κομπλεξ τους.Εχουν απαιτησεις το ακροατηριο να καταλαβαινει οτι θελουν να πουν με την πρωτη διαφορετικα μπορουν να γινουν αρκετα αγενεις(ειτε ειστε νεουδια 18 ειτε 40 ετων δεν τους νοιαζει).Εαν εχουν και κανενα πτυχιο απ'εξω πιθανοτατα ειναι και ψωνισμενοι αρκετα.

δ)Οι τυπικοι,κανουν την δουλεια τους ακριβως οσο οφειλουν.Συνηθως τους ενδιαφερει κυριως το μηνιατικο και να περασουν και τιποτα σε κανεναν οσο κανουν την δουλεια τους.Συνηθως αυτοι κανουν και καλες πλακες στις παραδοσεις.Τωρα αυτοι δεν ειναι α) αλλα ουτε και γ) οποτε παλευονται μια χαρα.

Ρεβέκκα στην πέφτουν φοιτητές;

Αρχική Δημοσίευση από Johnny15:

Ρεβέκκα στην πέφτουν φοιτητές;

Click για ανάπτυξη...

Κάνουν κοπλιμέντα αλλά μέχρι εκεί...
Γενικά από την αρχή μπαίνουν τα όρια, αόρατα μεν, ξεκάθαρα δε...