Η τέχνη της Απάτης του νέου Νόμου για τα Πανεπιστήμια

Διαβάζω και ακούω τους τελευταίους μήνες την παραφιλολογία που επικρατεί τόσο στα ΜΜΕ όσο και μεταξύ των απλών ανθρώπων. Καθαρή προπαγάνδα εαν μου επιτρέπετε τη χρήση του όρου.

Κατ αρχήν, και λυπάμαι που το λέω η πλειψηφεία του φοιτητικού σώματος και πολλών μελών ΔΕΠ, ΕΠ και λοιπών ακαδημαικών υπαλλήλων αγνοούν τις ουσιαστικές συνέπειες του νέου νομοσχεδίου. Μέσα απο την πληθώρα των διαρθρωτικών αλλαγών που επιβάλλονται μέσω του νόμου υπάρχουν πολλές οι οποίες βρίσκονται εκεί για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Ας τις αριθμήσουμε:

• Κατάργηση του Ασύλου. Επειδή πολύς ντόρος συμβαίνει για τα περί ασύλου σκεφθείτε τα εξής πολύ απλά. Το άσυλο στην εποχή έμπνευσής του, δημιουργήθηκε με το σκοπό να αποτρέψει τη λογοκρισία της πανεπιστημιακής διάλεξης και μόνον απο τρίτους και όχι για να καταστήσει τα πανεπιστήμια απρόσβητα στην αστυνομία. Επίσης, μέχρι τώρα η κατάχρησή του και η αποτυχία της εκδίωξης εξωπανεπιστημιακών και ενδοπανεσπιστημιακών τραμπούκων απο τους χώρους μάθησης χρεωνόταν αποκλειστικά στην διστακτικότητα των πρυτάνεων να καλέσουν την αστυνομία στο πανεπιστήμιο. Τώρα, με την υπάρχουσα ( πλέον ) νομοθεσία η οποία μετακυκυλύει την ευθύνη αυτή στους πολιτικούς, πείτε μου ειλικρινά υπάρχει πολιτικός που θα επωμισθεί την ευθύνει να καλέσει την αστυνομία στο πανεπίστήμιο;
• Απομάκρυνση των πολιτικών παρατάξεων από θέσεις εξουσίας μέσα στα πανεπιστήμια. Αυτό έχει διττό ρόλο. Από τη μια, τώρα που είναι πλέον εμφανές οτι αυτές έχουν απαξιωθεί απο το σύνολο των φοιτητών και είναι ανίκανες να επηρρεάσουν την εκλογή πρυτανικών αρχών όπως παλιότερα γίνεται μια προσπάθεια διάλυσής των. Από την άλλη αυτό είναι μαθηματικώς αναμενόμενο να προκαλέσει το σούσουρο που επιθυμείται απο τους νομοθέτες απο την πλευρά των παρατταξιακών που χάνουν τη μέχρι πρότεινος εξουσία των, έτσι ώστε να μην ενσκύψει η πανεπιστημιακή κοινότητα και η κοινή γνώμη στα πραγματικά επικίνδυνα σημεία του νόμου.
• Ηλεκτρονική διαχείριση του διδακτικού υλικού. Σχετικά σημαντικό ζήτημα και αδιευκρίνηστο απο το νόμο αλλά τελευταίο σε προτεραιότητα για τη συγκεκριμένη εποχή!

Θα μου πείτε αν αυτά δεν είναι σημαντικά τότε τί είναι;

• Κατάργηση της διοικητικής και εκπαιδευτικής διάρθρωσης των πανεπιστημίων σε τμήματα και τομείς. Τα τμήματα και η διάρθρωσή τους σε τομείς είναι νευραλγικής σημασίας, όχι μόνο εκπαιδευτικά αλλά κυρίως ερευνητικά και διοικητικά. Να το δούμε μέσα απο ένα απλό παράδειγμα. Πλέον η διοίκηση γίνεται μέσω του κοσμήτορα μιας τερατώδους σχολής, ας πούμε των θετικών επιστημών. Δηλαδή ένας κοσμήτορας απο το χώρο ας πούμε της φυσικής καλείται να διοικήσει όλα τα τμήματα φυσικής , μαθηματικών , γεωλογίας, βιολογίας, επιστήμης υλικών με όλους τους τομείς που έχουν αυτά. Όπως καταλαβαίνετε ένας άνθρωπος είναι αδύνατο να γνωρίζει τις καλύτερες αποφάσεις για όλους αυτούς τους χώρους που είναι ουσιαστικά άγνωστοι γι αυτόν. Η δε προέκταση και επίπτωση για εμάς τους φοιτητές είναι η αποδυνάμωση του εξειδικευμένου πτυχίου μας. Πολλού παρααξιακοί λένε βλακείες ότι η εξειδίκευση αποδυναμώνει τον τίτλο σπουδών αλλά όσοι εργάζονται ξέρουν καλά οτι ο ανειδίκευτος εργάτης αμείβεται λιγότερο στο τέλος της μέρας.
• Διπλό διοικητικό όργανο στα πανεπιστήμια. Και συγκεκριμένα το αισχρό της υπόθεσης είναι ότι ενώ την ουσιαστική διοικητική εξουσία έχει το διοικητικό συμβούλιο, την νομική ευθύνη την έχει ο διοριζόμενος πρύτανης! Και επι πλέον, οι θέσεις για εξωτερική διοίκηση άνετα μπορούν να δωθούν σε αποτυχημένους πολιτικάντιδες. Είμαστε σίγουροι οτι αυτοί οι άνθρωποι θα ενδιαφερούν για τη σωστή διαχείρηση και το καλό του πανεπίστημίου;
• Απελευθέρωση της κινητικότητας καθηγητών στο εξωτερικό και part time εργασία χωρίς έλεγχο! Είναι γνωστό ότι έχουμε ελλείψεις σε μέλη ΔΕΠ σε πολλά πανεπιστήμια το να αφήνουμε τους καθηγητές να πηγαινοέρχονται χωρίς έλεγχο για την επίπτωση στη λειτουργικότητα της διδασκαλίας των μαθημάτων κατα τα ακαδημαικά εξάμηνα είναι το λιγότερο εγκληματικό.

Από αυτά τα λίγα που έγραψα για μένα είναι καταφανη τρία πράγματα:

Πρώτον. Οι καταλήψεις δεν οδηγούν πουθενά. Εξυπηρετούν τη διάλυση των φοιτητών και την παραπληροφόρηση, έτσι όπως τις έχουμε καταντήσει. Καθήστε κάτω και συζητήστε τα οι σύλλογοι των τμημάτων με τους καθηγητές για να βγάλουμε άκρη.

Δεύτερον. Διαβάστε την αξιολόγηση των ελληνικών πανεπιστημίων θα δείτε οτι τα μεγάλα μας , κλασσικά ακαδημαΪκά τμήματα είναι εξαιρετικής ποιότητας και παραγωγικότητας σε έρευνα και επίπεδο αποφοίτων. Ότι άλλο είναι βλακεία. Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε πάρα πολλά άχρηστα ακαδημαΪκά τμήματα! Η κυβέρνηση μην έχοντας το κουράγιο να κλείσει τα πολλά περιττά και μη παραγωγικά πανεπιστήμια προσπαθεί να εξοικονομήσει πόρους διαλύοντας ουσιαστικά το επίπεδο σε όλα.

Τρίτον, μην ακούτε τις σειρήνες και ερευνήστε, ενδιαφερθείτε! Διαβάστε το νομοσχέδιο στην ολότητά του!

Πλεον νομος του κρατους (N. 4009/2011): https://www.ntua.gr/announcements/rector/uploads/2011-09-07_882193_N4009_11_195A.pdf

Αρχική Δημοσίευση από mariophys:

Κατ αρχήν, και λυπάμαι που το λέω η πλειψηφεία του φοιτητικού σώματος και πολλών μελών ΔΕΠ, ΕΠ και λοιπών ακαδημαικών υπαλλήλων αγνοούν τις ουσιαστικές συνέπειες του νέου νομοσχεδίου. Μέσα απο την πληθώρα των διαρθρωτικών αλλαγών που επιβάλλονται μέσω του νόμου υπάρχουν πολλές οι οποίες βρίσκονται εκεί για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Ας τις αριθμήσουμε:

• Κατάργηση του Ασύλου. Επειδή πολύς ντόρος συμβαίνει για τα περί ασύλου σκεφθείτε τα εξής πολύ απλά. Το άσυλο στην εποχή έμπνευσής του, δημιουργήθηκε με το σκοπό να αποτρέψει τη λογοκρισία της πανεπιστημιακής διάλεξης και μόνον απο τρίτους και όχι για να καταστήσει τα πανεπιστήμια απρόσβητα στην αστυνομία. Επίσης, μέχρι τώρα η κατάχρησή του και η αποτυχία της εκδίωξης εξωπανεπιστημιακών και ενδοπανεσπιστημιακών τραμπούκων απο τους χώρους μάθησης χρεωνόταν αποκλειστικά στην διστακτικότητα των πρυτάνεων να καλέσουν την αστυνομία στο πανεπιστήμιο. Τώρα, με την υπάρχουσα ( πλέον ) νομοθεσία η οποία μετακυκυλύει την ευθύνη αυτή στους πολιτικούς, πείτε μου ειλικρινά υπάρχει πολιτικός που θα επωμισθεί την ευθύνει να καλέσει την αστυνομία στο πανεπίστήμιο;
• Απομάκρυνση των πολιτικών παρατάξεων από θέσεις εξουσίας μέσα στα πανεπιστήμια. Αυτό έχει διττό ρόλο. Από τη μια, τώρα που είναι πλέον εμφανές οτι αυτές έχουν απαξιωθεί απο το σύνολο των φοιτητών και είναι ανίκανες να επηρρεάσουν την εκλογή πρυτανικών αρχών όπως παλιότερα γίνεται μια προσπάθεια διάλυσής των. Από την άλλη αυτό είναι μαθηματικώς αναμενόμενο να προκαλέσει το σούσουρο που επιθυμείται απο τους νομοθέτες απο την πλευρά των παρατταξιακών που χάνουν τη μέχρι πρότεινος εξουσία των, έτσι ώστε να μην ενσκύψει η πανεπιστημιακή κοινότητα και η κοινή γνώμη στα πραγματικά επικίνδυνα σημεία του νόμου.
• Ηλεκτρονική διαχείριση του διδακτικού υλικού. Σχετικά σημαντικό ζήτημα και αδιευκρίνηστο απο το νόμο αλλά τελευταίο σε προτεραιότητα για τη συγκεκριμένη εποχή!

Θα μου πείτε αν αυτά δεν είναι σημαντικά τότε τί είναι;

• Κατάργηση της διοικητικής και εκπαιδευτικής διάρθρωσης των πανεπιστημίων σε τμήματα και τομείς. Τα τμήματα και η διάρθρωσή τους σε τομείς είναι νευραλγικής σημασίας, όχι μόνο εκπαιδευτικά αλλά κυρίως ερευνητικά και διοικητικά. Να το δούμε μέσα απο ένα απλό παράδειγμα. Πλέον η διοίκηση γίνεται μέσω του κοσμήτορα μιας τερατώδους σχολής, ας πούμε των θετικών επιστημών. Δηλαδή ένας κοσμήτορας απο το χώρο ας πούμε της φυσικής καλείται να διοικήσει όλα τα τμήματα φυσικής , μαθηματικών , γεωλογίας, βιολογίας, επιστήμης υλικών με όλους τους τομείς που έχουν αυτά. Όπως καταλαβαίνετε ένας άνθρωπος είναι αδύνατο να γνωρίζει τις καλύτερες αποφάσεις για όλους αυτούς τους χώρους που είναι ουσιαστικά άγνωστοι γι αυτόν. Η δε προέκταση και επίπτωση για εμάς τους φοιτητές είναι η αποδυνάμωση του εξειδικευμένου πτυχίου μας. Πολλού παρααξιακοί λένε βλακείες ότι η εξειδίκευση αποδυναμώνει τον τίτλο σπουδών αλλά όσοι εργάζονται ξέρουν καλά οτι ο ανειδίκευτος εργάτης αμείβεται λιγότερο στο τέλος της μέρας.

Από αυτά τα λίγα που έγραψα για μένα είναι καταφανη τρία πράγματα:

Πρώτον. Οι καταλήψεις δεν οδηγούν πουθενά. Εξυπηρετούν τη διάλυση των φοιτητών και την παραπληροφόρηση, έτσι όπως τις έχουμε καταντήσει. Καθήστε κάτω και συζητήστε τα οι σύλλογοι των τμημάτων με τους καθηγητές για να βγάλουμε άκρη.

Click για ανάπτυξη...

• Το πανεπιστημιακό άσυλο είχε ως βάση τη μη παρέμβαση της αστυνομίας στο πανεπιστήμιο, για να μην μπορεί να επιβάλλει ή να καταγράφει ιδέες.
  Και με το νέο νόμο, δεν υφίσταται περαιτέρω ευθύνη των πολιτικών, πέραν του ότι ψήφισαν την ελεύθερη είσοδο της αστυνομίας στα πανεπιστήμια:
  Άρθρο 3
  Ακαδημαϊκή ελευθερία
  1. Στα Α.Ε.Ι. κατοχυρώνεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών.
  2. Σε αξιόποινες πράξεις που τελούνται εντός των χώρων των Α.Ε.Ι. εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία.
  3. Από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου καταργούνται το άρθρο 2 του ν. 1268/1982 (Α΄ 87) και οι παράγραφοι 1 έως και 7 και 9 του άρθρου 3 του ν. 3549/2007 (Α΄ 69).
  
• Δεν υφίσταται απομάκρυνση. Τα ενιαία ψηφοδέλτια δεν εγγυώνται τίποτα περισσότερο απ' το ότι καθένας θα ξέρει ποιον ψηφίζει (οι ΠΑΣΠίτες τον αρχιΠΑΣΠίτη, οι ΔΑΠίτες τον αρχιΔΑΠίτη, οι ΚΝίτες τον αρχιΚΝίτη κ.ο.κ.). Άλλωστε δεν θα ήθελαν να χάσουν την επιρροή και εξουσία τους στο πανεπιστήμιο τα κόμματα, αυτό φαίνεται και από τη δομή του Συμβουλίου Διοίκησης που ενισχύει τον κομματισμό.
  Κατά τα άλλα, είναι αυτό που λες: βασίζονται στην "αντίδραση" των "διεφθαρμένων" παρατάξεων ώστε μόνο πάνω σε αυτό, ο κόσμος να ταχθεί υπέρ του νόμου.
  Μόνο που δεν θα έβαζα στοίχημα ότι όλες οι παρατάξεις αντιδρούν από ιδεολογία ή μικροσυμφέρον στο νέο νόμο... Δεν θα εκπλησσόμουν αν οι παρατάξεις των κομμάτων που ψήφισαν το νόμο το κάνουν συνεννοημένα για να δημιουργηθεί ακριβώς το κλίμα που περιγράφεται παραπάνω.
  
• Πιο συγκεκριμένα, τον τελευταίο καιρό είχε βγει "βρώμα" ότι δεν θα καταργηθούν τα δωρεάν έντυπα συγγράμματα από το 2013-2014, όπως προέβλεπε το αρχικό σχέδιο, για να μην υπάρξουν αντιδράσεις. Οτιδήποτε σχετικό με τη δωρεάν διάθεση (για την οποία δεν υπάρχει εγγύηση) αναφέρεται μόνο σε ένα σημείο του άρθρου για τα συγγράμματα.
  Ορίστε τι γράφει ο νόμος:
  
  Άρθρο 37
  Συγγράμματα
  1. Διδακτικό σύγγραμμα θεωρείται κάθε έντυπο ή ηλεκτρονικό βιβλίο, περιλαμβανομένων των ηλεκτρονικών βιβλίων ελεύθερης πρόσβασης, καθώς και οι έντυπες ή ηλεκτρονικές ακαδημαϊκές σημειώσεις, ύστερα από την κατ’ έτος έγκρισή τους από τις συνελεύσεις των τμημάτων σύμφωνα με την περίπτωση δ΄ της παραγράφου 6 του άρθρου 10, το οποίο ανταποκρίνεται κατά τρόπο ολοκληρωμένο στο γνωστικό αντικείμενο ενός μαθήματος και καλύπτει ολόκληρο ή το μεγαλύτερο μέρος της ύλης και του περιεχομένου του, όπως αυτά καθορίζονται στον κανονισμό προπτυχιακών σπουδών, σύμφωνα με το εγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών της οικείας σχολής. Ο
  κατάλογος των διδακτικών συγγραμμάτων περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα προτεινόμενο διδακτικό σύγγραμμα ανά υποχρεωτικό ή επιλεγόμενο μάθημα, το οποίο προέρχεται από τα δηλωθέντα συγγράμματα στο Κεντρικό Πληροφοριακό Σύστημα (Κ.Π.Σ.) ΕΥΔΟΞΟΣ και συντάσσεται ύστερα από εισηγήσεις των οικείων διδασκόντων ή υπευθύνων για καθένα από αυτά, καθώς και των λοιπών καθηγητών που κατέχουν θέση του ιδίου ή συναφούς γνωστικού αντικειμένου με το γνωστικό αντικείμενο του μαθήματος.
  Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ρυθμίζονται τα θέματα που αφορούν τη δωρεάν διάθεση στους φοιτητές των διδακτικών συγγραμμάτων, καθώς και την καταβολή αμοιβής στους συγγραφείς τους.
  2. Ενισχύονται οι βιβλιοθήκες των ιδρυμάτων με τον απαραίτητο αριθμό έντυπων ή ηλεκτρονικών συγγραμμάτων ώστε να καλύπτονται οι εκπαιδευτικές ανάγκες των ιδρυμάτων. Για κάθε διδακτικό σύγγραμμα παραχωρείται από το Δημόσιο στη βιβλιοθήκη του οικείου ιδρύματος ανάλογος αριθμός αντιτύπων. Οι βιβλιοθήκες των Α.Ε.Ι. υποχρεούνται σε μακροχρόνιο δανεισμό έντυπων ή ηλεκτρονικών συγγραμμάτων για την κάλυψη των αναγκών των φοιτητών κατά τη διάρκεια των σπουδών τους.Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται τα κριτήρια με βάση τα οποία υπολογίζεται ο αριθμός και η διαδικασία παραχώρησης των ανωτέρω αντιτύπων, η διαδικασία δανεισμού συγγραμμάτων στους φοιτητές και κάθε σχετικό θέμα.
  3. Η κοστολόγηση των διδακτικών συγγραμμάτων της παραγράφου 1 γίνεται από επιτροπή και η διενέργεια δειγματοληπτικού ελέγχου από ειδικό όργανο, σύμφωνα με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Μέχρι την έκδοση της ανωτέρω υπουργικής απόφασης ισχύουν οι υπουργικές αποφάσεις που εκδόθηκαν μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος.
  4. Οι παραδόσεις - σημειώσεις των μαθημάτων που διδάσκουν οι καθηγητές όλων των βαθμίδων αναρτώνται υποχρεωτικά στο διαδίκτυο.
  5. Κάθε διδάσκων οφείλει να διανέμει σε όλους τους φοιτητές που έχουν εγγραφεί στο μάθημα, κατά την πρώτη εβδομάδα των μαθημάτων και με δαπάνες του ιδρύματος στο οποίο ανήκει, αναλυτικό διάγραμμα μελέτης το οποίο περιλαμβάνει τη διάρθρωση της ύλης του μαθήματος, σχετική βιβλιογραφία, άλλη τεκμηρίωση και συναφή πληροφόρηση.

Φυσικά όλα τα παραπάνω είναι πράγματι μέσα αποπροσανατολισμού.

• Η εξειδίκευση την οποία καταγγέλλουν κάποιες παρατάξεις, αριστερές κυρίως, αφορά τη διάσπαση των πτυχίων, και τη διαμόρφωση των σπουδών με τρόπο που απομακρύνονται από ένα κεντρικό κορμό, και συνίστανται σε παρακλάδια, σε ιδιαίτερα πρόωρο στάδιο των σπουδών, και σε συγκέντρωση πιστωτικών μονάδων (ECTS).

Τελικά, πως είναι καταφανές από όσα έγραψες ότι η κατάληψη δεν οδηγεί πουθενά;

Τελικά, πως είναι καταφανές από όσα έγραψες ότι η κατάληψη δεν οδηγεί πουθενά;

Click για ανάπτυξη...

Γιατί όπως ανέφερα και παραπάνω το μόνο που κάνει μια κατάληψη υποκινούμενη από παρατάξεις είναι να χρίζει της αποδοκιμασίας του συνόλου των φοιτητών και της κοινής γνώμης. Τι σκοπό εξυπηρετεί μια κηνητοποίηση εκατό διακοσίων το πολύ ανθρώπων αποσπασματικά όταν αποδοκιμάζεται απο την πλειοψηφία και τους ίδιους τους φοιτητές; Ξέρεις οτι οι περισσότεροι φοιτητές την έκαναν για τα σπίτια τους τώρα; Πλέον η κατάληψη έχει γίνει μόδα και δεν προκαλεί καμία εντύπωση.

Ο λόγος που το Πολυτεχνίο έμεινε στην Ιστορία ήταν επειδή ήταν πρωτοφανής δράση για την εποχής της. Πράγμα που σήμερα σαφώς και δεν συμβαίνει.

Τι μας μένει λοιπόν; Ένα φοιτητικό σώμαα κατακερματισμένο, άμορφο και έρμαιο της προπαγάνδας που βρίθει στα ΜΜΕ και στα τραπεζάκια των παρατάξεων και που ανακυκλώνεται απο τον κάθε πικραμένο που θέλει να εκφέρει άποψη χωρίς ούτε να έχει βιώσει, ούτε να γνωρίζει τι πραγματικά συμβαίνει.

Τρανταχτό παράδειγμα προχθές στον προαστιακό στην Πάτρα διαδρομή λεωφορείου απο Πανεπιστήμιο στο Σταθμό μας ρτώτησε ο οδηγός πότε θα ανοίξουν τα πανεπιστήμια γιατί δεν μπορεί να πληρώνει τσάμπα νοίκια και έξοδα χωρίς να μαθαίνει ο γιός του. Για τον άνθρωπο αυτό, και δεν τον κατηγορώ καθόλου καρφάκι δεν του καίγεται τι λέει ο νόμος, και γιατί να του καεί άλλωστε; Αυτή είναι η φιλοσοφία του μέσου έλληνα γονέα.

Τέλος, έμαθα προχθές οτι οι πρυτάνεις έχουν ζητήσει να γίνει μια εκπομπή εδώ και ένα χρόνο σε οποιοδήποτε κανάλι για ενημέρωση του κόσμου και για να ακουστεί και η άποψη της ακαδημαικής κοινότητας στο ευρύ κοινό. Εδώ και ένα χρόνο δεν έχει γίνει τίποτα. Και όπως πάμε ούτε πρόκειται. ΓΙΑΤΙ εμείς το παίζουμε αγωνιστές και επαναστάτες και είμαστε τόσο ηλίθιοι που δεν μπορούμε να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι με τους καθηγητές μας και να συνασπιστούμε τη στιγμή που καίγεται το σπίτι μας.