Πανευρωπαϊκή γενική απεργία 14 Νοέμβρη-κινητοποιήσεις εν'όψει νέων μέτρων

[Ισπανία] Σημειώσεις για τη γενική απεργία της 14ης Νοέμβρη


14-Ν: Προς μια παγκόσμια γενική απεργία διαρκείας
Όπως είναι η κατάσταση αυτήν τη στιγμή, φαίνεται ανούσιο να απεργούμε για μία μόνο μέρα. Το κράτος και οι εταιρείες είναι σε θέση ν’ απορροφούν τον κραδασμό και να τον μετατρέπουν σε επιζήμιες επιπτώσεις για τους ίδιους τους εργάτες που υποστηρίζουν την απεργία. Η μόνη ορατή λύση είναι μια διαρκής και επιθετική γενική απεργία. Όμως, σ’ αυτόν τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο, η αντίσταση θα πρέπει να είναι παγκόσμια. Απομονωμένες κινήσεις σε μία μόνο χώρα δεν έχουν πραγματικό αντίκτυπο στην οικονομία της αγοράς.
Οι αντίστοιχες συνθήκες που επικρατούν σε εκατοντάδες χώρες μπορούν να γίνουν ένας τόπος κοινού συντονισμού. Κάτι εξίσου απλό όσο το να συμφωνηθεί μια κοινή ημερομηνία, η 14η του Νοέμβρη.
Ο αγώνας συνεχίζεται…

Σχετικά με την επερχόμενη απεργία της 14-Ν

Δεν έχουμε καμία μαγική συνταγή (ούτε και θέλουμε). Αυτό που ξέρουμε είναι ότι εδώ πέρα κάτι δεν πάει καλά. Όταν ξυπνάς κάθε πρωί απ’ τα χαράματα για να σου φύγει η ζωή σε κάποια κακοπληρωμένη δουλειά, προσκολλημένος στη βιασύνη, στα ωράρια, στη βαρεμάρα. Όταν βλέπεις στην τηλεόραση τους κουστουμάτους επαγγελματίες του ψεύδους να μιλάνε για βία, αλλά να αποσιωπούν την προέλευσή της, μιας και μερικές σπασμένες βιτρίνες υποκαταστημάτων δολοφονικών πολυεθνικών είναι πιο σημαντικές από τη ζωή ενός εργάτη που πέφτει από τη σκαλωσιά γιατί το αφεντικό αποφάσισε να σπεκουλάρει με τα λεφτά που θα μπορούσαν να προορίζονται για τις συνθήκες ασφαλείας στους χώρους εργασίας. Όταν μπαίνεις στο σούπερ μάρκετ, και οι τιμές σου υπενθυμίζουν ότι αυξήθηκε πάλι το ΦΠΑ. Όταν οι διαφημίσεις στην τηλεόραση κατασκευάζουν κενές επιθυμίες και σου ψιθυρίζουν στ’ αυτί ότι είσαι ένα μηδενικό αν δεν έχεις το τελευταίο μοντέλο κινητού ή μια οθόνη μεγαλύτερη, σούπερ ντούπερ τρισδιάστατη, με σύστημα ντόλμπι σαράουντ. Όταν οι πολιτικοί δεν εκπληρώνουν τις προεκλογικές δεσμεύσεις τους, κι εσύ λες χαμηλόφωνα «ε ρε, μπόμπα που σας χρειάζεται, μαλάκες». Όταν πλέον μπουχτίζεις, γιατί ξέρουμε ότι όπως κι εμείς, έτσι κι εσύ είσαι μέχρι το λαιμό. Έχεις μπουχτίσει να καταπίνεις, να το βουλώνεις και να συνεχίζεις σαν να μην τρέχει μία.
Δεν είμαστε αυτοί οι αντισυστημικοί για τους οποίους μιλάει όλος ο ντουνιάς μα πολύ λίγοι τους γνωρίζουν. Είμαστε τα παιδιά σας, τ’ αδέρφια σας, οι συμμαθητές ή συνάδελφοί σας, οι γείτονές σας. Έχουμε καταγαμηθεί όσο κι εσείς και καταλαβαίνουμε πώς νιώθετε επειδή κι εμείς υποφέρουμε το ίδιο, αλλά έχουμε ξενερώσει με τις ψεύτικες υποσχέσεις του καπιταλισμού, μιας και ένα πράγμα είναι βέβαιο: με αυτό το σύστημα δε θα δούμε άσπρη μέρα. Η ταξική αντεπίθεση πρέπει να γενικευτεί και να μετατρέψει μονομιάς το φόβο σε οργή, τις επιθυμίες σε δράση, και τα λόγια σε πράξη.
– Γιατί οι απεργίες της μιας μέρας και οι βόλτες με σημαιούλες δε θ’ αλλάξουν απολύτως τίποτα (κι είναι καιρός να το συνειδητοποιήσουμε αυτό).
– Γιατί, ανεξάρτητα από επιμέρους συνθήκες, η μισθωτή εργασία μάς αηδιάζει εκ φύσεως και εξ ορισμού.
– Γιατί τα συνδικάτα δεν είναι η λύση αλλά κομμάτι του προβλήματος, και δε μας αντιπροσωπεύουν.
– Γιατί η κάθε μπάνκα μάς στραγγαλίζει με τη συνέργεια των πολιτικών κομμάτων, που ισχυρίζονται πως μιλάνε εξ ονόματός μας ενώ το μόνο που κάνουν είναι να εμπορεύονται το μέλλον μας φτωχαίνοντας τις ζωές μας.
– Γιατί δε μας καίγεται καρφάκι αν οι μπάτσοι ζορίζονται κι αυτοί. Δεν είναι δικοί μας, ούτε θα ’ναι ποτέ. Είναι εχθροί της εργατικής τάξης και δουλεύουν για να συντηρούν το πανοπτικό του εγκλεισμού και της ασφυξίας μας, και προφανώς δεν τους αξίζει να τους δίνουμε λουλούδια.
– Γιατί η κατάσταση δεν πρόκειται ν’ αλλάξει από μόνη της. Οι σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες δε μας πείθουν.
– Γιατί ξέρουμε ότι δε χρειαζόμαστε κανέναν να μας υποδείξει τι πρέπει να κάνουμε. Μπορούμε να δημιουργήσουμε μόνοι και μόνες μας τις εναλλακτικές που έχουμε ανάγκη και επιθυμούμε. Συνελευσιακή οριζοντιότητα και άμεση δράση ενάντια σε κάθε αντιπροσώπευση, γραφειοκρατία και ιεραρχία.
Στις 14 Νοέμβρη όλοι και όλες στους δρόμους, για να θυμίσουμε στους πραγματικούς υπαιτίους αυτής της κρίσης (που είναι οι πολιτικοί κι οι τραπεζίτες, και όχι οι μετανάστες ούτε οι επισφαλείς εργαζόμενοι ή οι άνεργοι) ποιος χρωστάει σε ποιον. Τα οδοφράγματα και τα σαμποτάζ ας πυρπολήσουν τις αστικές ψευδαισθήσεις του ρεφορμισμού και του ξεπουλημένου συνδικαλισμού, κι οι φλόγες ας φωτίσουν το πνεύμα της εξέγερσης που κουβαλάμε στις καρδιές μας, ώστε τα όνειρά μας να ταξιδέψουν μέχρι τις εστίες που διατηρούνται αναμμένες, σε Ελλάδα, Χιλή, Πορτογαλία ή Ιταλία, απ’ όπου τα σήματα καπνού κοινωνούν τις επιθυμίες μας και καθιστούν δυνατή την τρίτη (και αποφασιστική) έφοδο των προλετάριων ενάντια στην ταξική κοινωνία.
Έχουμε χάσει την υπομονή, το χρόνο και το μέλλον μας.
Το μόνο που μας μένει να χάσουμε είναι ο φόβος.
Κάν’ το μόνος/μόνη σου και οργανώσου όπως σ’ αρέσει.
Όσο υπάρχει μιζέρια, θα υπάρχει εξέγερση.
_
Στον ελλαδικό χώρο… τα δυο μεγάλα θεσμικά συνδικάτα κήρυξαν 48ωρη γενική απεργία για τις 6 και 7 Νοέμβρη.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από kwstasIdealism:

Πανευρωπαικη κινιτοποιηση και 2 μερες απεργιες,ας προσεξουμε μην σκισουμε κανα καλσον λεω εγω

Click για ανάπτυξη...

Η ΓΣΕΕ αυτοαποκαλούμενη, στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά συνδικάτα, ως επαναστατική περηφανεύεται πως έχει κηρύξει 14 απεργίες τα τελευταία 2 χρόνια.​

​

Πόσες 24ωρες ψόφιες απεργίες χρειάζονται για να πετύχουν όσα μπορεί να πετύχει μία και μόνο ​

​

πραγματική γενική απεργία διαρκείας;

∞​

​

Η ΓΣΕΕ λειτουργώντας ως κλαδική του ΣΕΒ φροντίζει για άλλη μια φορά να εκτονώσει την συσσωρευμένη οργή των εργαζομένων, για τις συνεχείς παραχωρήσεις κατακτήσεων που έχουμε κερδίσει ως εργατική τάξη μετά από διαρκείς αγώνες μας.
Έχουμε μάθει όμως πως από επαγγελματίες και κομματικούς συνδικαλιστές δεν μπορούμε ποτέ να περιμένουμε οτιδήποτε. Έχουν πάρει θέση με το πλευρό των αφεντικών, δείχνοντας ξεκάθαρα στους εργαζόμενους τις επιλογές που τους απομένουν: Θα παραδοθούμε στην επίθεση των αφεντικών και των εξουσιαστών ή θα οργανώσουμε τον αγώνα μόνοι μας βασιζόμενοι στην μεγάλη δύναμη που έχουμε ως εργαζόμενοι, χωρίς άλλες αυταπάτες;

Οργανωνόμαστε στα σωματεία μας αμεσοδημοκρατικά, οριζόντια, μαχητικά και τα απαιτούμε ακόμα και σε όσα είναι γραφειοκρατικά

Παλεύουμε καθημερινά στους χώρους δουλειάς μας ή και ως άνεργοι ενάντια σε μειώσεις μισθών, καθημερινά στους δρόμους ενάντια στην συνεχιζόμενη καταστολή, καθημερινά στις γειτονιές ενάντια στον εκφασισμό της ζωής μας.

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας​

Click για ανάπτυξη...

Κείμενο για το Συλλαλητήριο ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, 31/10/2012

​

Πόσες ακόμη 24ωρες ψόφιες απεργίες θα κηρύξουν​

ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, χωρίς στόχο και προοπτική νίκης;
​

Εμπρός για μια πραγματική Γενική Απεργία Διαρκείας,
για να γκρεμίσουμε τα αντεργατικά μέτρα
​

Το Μνημόνιο 3 είναι εδώ, οι νέες αντεργατικές ρυθμίσεις είναι εδώ, και εισάγονται προς ψήφιση στη Βουλή. Η κυβέρνηση, παρά το παιχνίδι των εντυπώσεων που παίζουν τις τελευταίες ημέρες τα κόμματα που την συναποτελούν, είναι σταθερά προσηλωμένη στην υλοποίηση των εντολών των αφεντικών και της Τρόικας. ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ ετοιμάζονται για μια ακόμη απεργία-άσφαιρη τουφεκιά. Θα έχουν κάνει και πάλι το καθήκον τους, αλλά το γκολ θα το έχουμε δεχτεί από τα αποδυτήρια.

ΓΣΕΕ: Γραμματεία Συμφιλίωσης Εργατών Εργοδοτών​

Η ΓΣΕΕ υπερηφανεύεται στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά συνδικάτα πως είναι η πιο μαχητική συνομοσπονδία, έχοντας κηρύξει 15 απεργίες τα τελευταία 2,5 χρόνια. Οι απεργίες μιας ημέρας, με την εκ των πραγμάτων μικρή συμμετοχή, είναι το καλύτερο μέσο για να αχρηστεύσουν οι ξεπουλημένοι γραφειοκράτες συνδικαλιστές το πιο ισχυρό μας όπλο: τη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, τη γενική απεργία διαρκείας.

Η ΓΣΕΕ λειτουργώντας ως παράρτημα του ΣΕΒ φροντίζει να εκτονώνει τη συσσωρευμένη οργή των εργαζομένων, για το συνεχές πετσόκομμα κατακτήσεων που έχουμε κερδίσει ως εργατική τάξη μετά από διαρκείς αγώνες. Οι εργατοπατέρες με τη σύνεση και τον ρεαλισμό τους, μας οδηγούν από ήττα σε ήττα. Ξέρουμε πλέον καλά, πως από επαγγελματίες και κομματικούς συνδικαλιστές δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτε. Έχουν πάρει θέση στο πλευρό των αφεντικών και των κυβερνώντων. Δύο επιλογές μας απομένουν: ή θα παραδοθούμε στις επιθέσεις της εργοδοσίας και της εξουσίας, ή θα οργανώσουμε τον αγώνα μόνοι μας, βασιζόμενοι στην ενότητα και την αλληλεγγύη.
Καμία αυταπάτη! ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ…μούγκα και υποταγή!

Ας δημιουργήσουμε το αντίπαλο δέος, ας χτίσουμε την Γενική Απεργία Διαρκείας.
- με καθημερινές μάχες στους χώρους δουλειάς ενάντια σε μειώσεις μισθών, απολύσεις,
μη καταβολή δεδουλευμένων
- με μαχητικές κλαδικές απεργίες και καταλήψεις
- με διακλαδική αλληλεγγύη για ουσιαστική στήριξη όσων κλάδων και εργασιακών
χώρων αγωνίζονται
- με μαχητικά σωματεία βάσης και λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς
- με καθημερινές διαδηλώσεις και καταλήψεις δημοσίων κτιρίων
- με ταμεία αλληλοβοήθειας για την στήριξη των ανέργων, των απλήρωτων εργαζόμενων,
των χαμηλοσυνταξιούχων
- με οργανωμένη αντίσταση και αυτοάμυνα στην εργοδοτική, κρατική και φασιστική τρομοκρατία

Η γενική απεργία διαρκείας δεν είναι τίποτα λιγότερο από την γενικευμένη κοινωνική εξέγερση. Η παραγωγή πρέπει να μπλοκαριστεί, η αγορά πρέπει να παραλύσει, η κοινωνία πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί με τους όρους των καπιταλιστών.
ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ ούτε θέλουν, ούτε μπορούν. Η εργατική τάξη μπορεί, αρκεί να θέλει… με αγωνιστικότητα, οργάνωση και τόλμη.

ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ
για να πάρουμε πίσω όσα μας ανήκουν, για να πάρουμε πίσω τη ζωή που μας κλέβουν.

​

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Mr. Crowley:

Spoiler

και πάλι,και πάλι,
στου μπάτσου το κεφάλι

τσέοι φλαμπέ

Click για ανάπτυξη...

Click για ανάπτυξη...

Spoiler

Καντε και κανα ντου στο φεστιβαλ του ΣΥΡΙΖΑ οπως τις προαλλες ρε

Αρχική Δημοσίευση από Dimitris_Väinämöinen:

Ειλικρινα φιλε κατι τυποι σαν αυτους κανουν τους αστυνομικους να φαινονται πιο συμπαθεις. Ας συνεχισουν ετσι να διαλυουν τις διαδηλωσεις του κοσμου, να σπανε τα μαγαζια,... (μην πω και χειροτερα λολ). Ολο και πιο αντιπαθεις θα γινονται.

Spoiler

Καντε και κανα ντου στο φεστιβαλ του ΣΥΡΙΖΑ οπως τις προαλλες ρε

.

Click για ανάπτυξη...