kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
08-03-09
17:38
Καλυψούδι δεν έχω διαβάσει τις υπόλοιπες απαντήσεις πλην του πρώτου ποστ, οπότε δεν ξέρω αν κάποιος το ανέφερε ήδη, αλλά νομίζω πως ο συγκεκριμένος απλά σε γουστάρει και ψάχνει ευκαιρίες για να βγείτε μόνοι σας..
Εχμ.. τεσπα.
Το έθεσα ως γενικότερο φαινόμενο που παρατηρείται Καγιράκι. Ας πούμε από κοπέλα σε κοπέλα ή ενδεχομένως από αγόρι σε αγόρι- στα πλαίσια των κοινωνικών σχέσεων δηλαδή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
08-03-09
17:10
Αρχική Δημοσίευση από Corpse Bride:Οσο γλυκο και "ουαο, νιωθει οτι ειμαστε πολυ κοντα για να μου εξιστορει την ιστορια της ζωης της".. ε απλα δεν ειναι φυσιολογικο αυτο να γινεται στον 2ο καφε.
άσχετο αλλά πρέπει να το πω....
προσωπικά έχει τύχει να πω την ιστορία της ζωής μου και στον πρώτο καφέ
δε σκέφτηκα ποτέ ότι αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αρνητικά
Το σκέφτηκα αρκετά αυτό που λέει εδώ η ΚουΕ, γιατί κι εγώ έχει τύχει να πω σε άτομα που γνώριζα πολύ λίγο, πολύ προσωπικά μου πράγματα και σκέψεις τις οποίες δύσκολα θα φανέρωνα σε ανθρώπους που τους γνωρίζω χρόνια ολόκληρα. Και με παίδεψε λίγο ομολογώ, γιατί καταλαβαίνω συνήθως πότε το κλίμα που δημιουργεί η αλληλεπίδραση με τον απέναντι σηκώνει τέτοιου είδους "εξομολογήσεις"- αν και δεν ξέρω πώς και γιατί το καταλαβαίνω αυτό. :S
Νομίζω τελικά ότι το να ανοιχτείς σε κάποιον που γνωρίζεις ελάχιστα είναι συνισταμένη δύο πραγμάτων- το ένα είναι ότι πολύ πιο εύκολα ανοιγόμαστε σε ανθρώπους που δε γνωρίζουμε, γιατί φοβόμαστε πως αν πούμε κάποια πράγματα σε ανθρώπους που βλέπουμε κάθε μέρα ίσως κατα βάθος να αλλάξουν γνώμη για εμάς ή ότι θα μας κρίνουν- αρνητικά τις περισσότερες φορές. Ενώ κάποιος που δεν μας ξέρει, θα είναι και πιο αντικειμενικός και θα μας δώσει συμβουλές που δεν περιέχουν το "στα λεγα εγώ" ή δεν θα συγκρίνει καταστάσεις, βασιζόμενος σε πράγματα που ήδη γνωρίζει για εμάς.
Το δεύτερο είναι το αν το πρόσωπο που έχουμε απέναντί μας, μας το βγάζει αυτό. Αν κάποιος είναι απλά ευγενικός αλλά δεν ενδιαφέρεται να ακούσει, πιστεύω ότι φαίνεται- το καταλαβαίνουμε αν απλά περιμένει να τελειώσουμε ή αν πραγματικά θέλει να μας ακούσει και ίσως να μας πει και τη γνώμη του πάνω στο συγκεκριμένο θέμα που μας απασχολεί.
Αυτό που μου δείχνει εμένα αν ο άλλος θέλει να συζητήσει σε πιο προσωπικό επίπεδο, είναι αν αρχίσει εκείνος να μου λέει τα δικά του πρώτος. Οπότε αν νιώθω κι εγώ άνετα θα του ανοιχτώ κι εγώ. Αν αρχίσει να μου λέει τα δικά του, αλλά εγώ δεν θέλω για τον χ ψ λόγο να μπω σε προσωπικές συζητήσεις μαζί του, θα τον ακούσω και θα του δώσω ίσως μία λύση μα θα αλλάξω θέμα μετά κατευθείαν. Νομίζω το μήνυμα είναι ξεκάθαρο σε αυτή την περίπτωση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
05-03-09
22:17
Βασικά σπάνια συναντάω άτομα που παρεξηγούν τις προθέσεις μου και αυτό για τον εξής απλό λόγο:
Όταν λέω κάτι το εννοώ!
Νομίζω ότι έχεις ένα θέμα με αυτό και βρίσκω πολύ λογικό να περιμένει κάποιος ο οποίος του απαντάς "ναι αμέ γιατί όχι" στην ερώτηση "πάμε κάνα καφέ;", να πάρει λίγο παραπάνω αέρα. Καλό θα ήταν να αρχίσεις να λες απλά αυτό που πραγματικά θες.
Αν θες απλά να είσαι "nice" τότε να δέχεσαι τις συνέπειες του να είσαι έτσι.
Μπορείς ξέρεις να μη σηκώνεις το τηλέφωνο όταν ξέρεις ότι δεν σε ενδιαφέρει ένα άτομο και πρόκειται να σε "πρήξει". Θα το πάρει το μήνυμα.
Μα κι εγώ όταν το είπα το εννοούσα.
Αλλά δεν εννοούσα τώρα, αύριο, την άλλη εβδομάδα - αλλά αν κάτσει κάποια στιγμή, γιατί όχι, να πάμε.
Το θέμα είναι να μη φτάνουμε σε σημείο να μη σηκώνουμε το τηλ ρε συ χελωνίτσε
Και το θέμα το άνοιξα όχι για μενα προσωπικά,
μα για να μου πείτε κι εσείς παρόμοια περιστατικά που ενδεχομένως να σας έτυχαν, και τι κάνατε. Παράδειγμα ήταν!
πς. Ναι, έχω ένα θεματάκι με την ευγένεια- δεν το παλεύω :p
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
05-03-09
21:18
Και έλεγα λοιπόν τι θα κάνω που έχω πονοκέφαλο και δε μπορώ να διαβάσω για το μάθημα που δίνω αύριο...
Και ακριβώς εκείνη την ώρα χτυπάει το τηλέφωνο. sms
Το δεύτερο μέσα σε τρεις μέρες, από ένα άτομο που δεν γνωρίζω καλά καλά , που απλά τυχαίνει να είμαστε στην ίδια σχολή, που το συμπαθώ αλλά δεν με ενδιαφέρει να έχω καμία σχέση μαζί του περαν του τα λέμε στο μάθημα και πάμε για έναν καφέ με την παρέα.
Ο λόγος; Ήθελε να με πάρει τηλ για να μου πει τελικώς κάτι άσχετο για έναν καθηγητή (το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να μου πει αύριο το πρωί στη σχολή), και επί τη ευκαιρία να μου πει ότι θα πάει αύριο για καφέ με έναν φίλο του και αν δεν έχω κανονίσει κάτι να πάω μαζί τους. Τρίτη φορά this week. :S
Η αρχή της πιο ...κοντινής γνωριμίας μας έγινε μία φορά την προηγούμενη εβδομάδα που δίναμε μαζί ένα μάθημα και που κάθισα να τον ακούσω σε κάτι παράπονα που είχε για έναν άλλο συμφοιτητή μας. Σε κάποια φάση πετάει ένα "να πάμε για κανέναν καφέ καμία μέρα", κι εγώ από ευγένεια απάντησα "ναι αμε γιατί όχι". Δεν περίμενα να το δέσει και κόμπο και σε κάθε ευκαιρία που βρέθηκε αυτή την εβδομάδα να κάνει τα απίστευτα για να μου πει να πάμε για καφέ/ποτό ή ο,τιδήποτε. :X
I was just being nice.
Σας έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;
Πολλές φορές λέμε σε όποιον έρχεται επίσκεψη "σαν στο σπίτι σου"- τι γίνεται όμως όταν εκείνος το παρεξηγεί και αρχίζει και φέρεται πραγματικά σαν να ήταν στο σπίτι του;
Ποια είναι τα όρια της ευγένειας;.. Και τι τελικά θα έπρεπε να πούμε εμείς σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις ώστε και να μην είμαστε αγενείς, αλλά και να δώσουμε στον άλλο να καταλάβει ότι ...μέχρι ενός σημείου.
πς. Αν υπάρχει άλλο τέτοιο θέμα, σχωράτε με- δεν είδα κάτι...
πς2. όλως περιέργως μου πέρασε ο πονοκέφαλος μόλις τελείωσα να γράφω το ποστ!
Και ακριβώς εκείνη την ώρα χτυπάει το τηλέφωνο. sms
Το δεύτερο μέσα σε τρεις μέρες, από ένα άτομο που δεν γνωρίζω καλά καλά , που απλά τυχαίνει να είμαστε στην ίδια σχολή, που το συμπαθώ αλλά δεν με ενδιαφέρει να έχω καμία σχέση μαζί του περαν του τα λέμε στο μάθημα και πάμε για έναν καφέ με την παρέα.
Ο λόγος; Ήθελε να με πάρει τηλ για να μου πει τελικώς κάτι άσχετο για έναν καθηγητή (το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να μου πει αύριο το πρωί στη σχολή), και επί τη ευκαιρία να μου πει ότι θα πάει αύριο για καφέ με έναν φίλο του και αν δεν έχω κανονίσει κάτι να πάω μαζί τους. Τρίτη φορά this week. :S
Η αρχή της πιο ...κοντινής γνωριμίας μας έγινε μία φορά την προηγούμενη εβδομάδα που δίναμε μαζί ένα μάθημα και που κάθισα να τον ακούσω σε κάτι παράπονα που είχε για έναν άλλο συμφοιτητή μας. Σε κάποια φάση πετάει ένα "να πάμε για κανέναν καφέ καμία μέρα", κι εγώ από ευγένεια απάντησα "ναι αμε γιατί όχι". Δεν περίμενα να το δέσει και κόμπο και σε κάθε ευκαιρία που βρέθηκε αυτή την εβδομάδα να κάνει τα απίστευτα για να μου πει να πάμε για καφέ/ποτό ή ο,τιδήποτε. :X
I was just being nice.
Σας έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;
Πολλές φορές λέμε σε όποιον έρχεται επίσκεψη "σαν στο σπίτι σου"- τι γίνεται όμως όταν εκείνος το παρεξηγεί και αρχίζει και φέρεται πραγματικά σαν να ήταν στο σπίτι του;
Ποια είναι τα όρια της ευγένειας;.. Και τι τελικά θα έπρεπε να πούμε εμείς σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις ώστε και να μην είμαστε αγενείς, αλλά και να δώσουμε στον άλλο να καταλάβει ότι ...μέχρι ενός σημείου.
πς. Αν υπάρχει άλλο τέτοιο θέμα, σχωράτε με- δεν είδα κάτι...
πς2. όλως περιέργως μου πέρασε ο πονοκέφαλος μόλις τελείωσα να γράφω το ποστ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.