touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,024 μηνύματα.
17-04-24
14:42
σιγά μην αφήσουμε τους φρενοβλαβείς να διαλύσουν τον κόσμο.
touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,024 μηνύματα.
17-04-24
10:52
πραγματικά, είναι μια πολύ ιδιαίτερη χώρα. Κατ αρχή έχουν καταπληκτικά πανεπιστήμια, ερευνητικά πολύ μπροστά, θα ανταγωνιζονταν άνετα τα καλύτερα ελιτ πανεπιστημια της Ευρώπης.Το εντυπωσιακό με το Ιράν είναι οτι παρόλλο που οι ΗΠΑ έχουν κάνει οτι περισσότερο μπορούν για να τους αποκλείσουν και να τους απομωνόσουν, η επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη του θεωρείται η πιο ταχύτατα αναπτυσσόμενη σε όλο τον κόσμο. Κατασκευάζουν πάρα πολλά πράγματα μόνοι τους απο αμάξια και υπολογιστές εως ιατρικές συσκευές, και εννοείται έχουν δική τους βιομηχανία όπλων.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πόσο καλά στέκονται μόνοι τους.
Οι άνθρωποι, (δε γνωρίζω από πού προέρχονται....αρχαίοι πέρσες. ???), θεωρούν πως είναι αδέρφια μας, απόγονοι του Αλέξανδρου) και καμμία σχέση με τους άραβες, τους οθωμανούς, του μογγόλους και όλους εκείνους τους μεσω/ άπω ανατολίτες. Γενικά είναι πολύ δραστήριοι, έξυπνοι, κεφλήδες, εργατικοί.
Τις γυναίκες, παρά το ότι τις εχουν κουκουλωμένες, τις έχουν ενεργά στην έρευνα, στην οικονομία, στη βιομηχανία. Και πιστεύω, πως οι μουλάδες κατά βάθος τις θέλουν ενεργές, γιαυτό χαλάρωσαν λίγο με τη μαντήλα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
έχεις δίκιο, όταν έρθει ο ζόρης, όλα τα κάνεις και τα τρως. Το θέμα είναι, εσύ θα ήθελες κάτι τέτοιο; Θα έλεγες: :ναι, προκειμένου να μην επικρατήσει η δύση, θα ρισκάρω, θα χάσω φίλους, θα χάσω τη ζεστασιά μου, το ίντερνέτ μου, θα στερηθώ και την πίτσα μουΣε κάθε περίπτωση , σε ακραίες καταστάσεις τα ζωώδη ένστικτα επιβίωσης βγαίνουν στην επιφάνεια οπότε μην αγχώνεσαι και σιτάρι και μουχλιασμένο ψωμί και οτιδήποτε βρείς τρως σε αυτές τις συνθήκες .
touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,024 μηνύματα.
17-04-24
10:42
μάλιστα.Υπάρχει τεράστια διαφορά στο θέλω να γίνει από το ότι αποδέχομαι a priori πως θα υπάρξει κάποια στιγμή γενικευμένη σύγκρουση. Η ιστορία απέδειξε πως ανά εκατό χρόνια τουλάχιστον γίνεται ένας μεγάλος πόλεμος. Και αν κρίνουμε από το ότι ο κόσμος μας ξανάγινε πολυπολικός και τα συμφέροντα έχουν αρχίσει τις πρώτες μικροσυγκρούσεις τότε θα έπρεπε να μας κάνει να είμαστε πονηρεμένοι για παν ενδεχόμενο.
Γεωστρατηγικά το Ιράν είναι ένας καίριος σύμμαχος της Ρωσσίας και σε σημαντική θέση. Αν το χτυπήσει η Δύση και πέσει η Ρωσσία θα βρεθεί σε δυσμενή θέση και πάλι κόντρα στην Δύση. Όταν θα γίνει το αδιανόητο οι δυτικοί θα έχουν το πλεονέκτημα και αυτό δεν πρέπει να συμβεί.
1. Δηλαδή δε θέλεις να γίνει πόλεμος, αλλά αποδέχεσαι a priori πως θα γίνει. Σωστά κατάλαβα;
Τουλάχιστο δε θέλεις, κάτι είναι κι αυτό.
2. Δηλ σύμφωνα με την επιθυμία σου, θα προτιμούσες να γίνει πόλεμος, από το να <έχουν οι δυτικοί πλεονέκτημα> απέναντι στους Ιράν/Ρωσία. Σωστά;
Κάτσε, γιατί το 1 είναι αντίθετο με το 2. Μήπως κάτι κατάλαβα λάθος;
touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,024 μηνύματα.
16-04-24
14:33
Πάς καλά;εύχομαι η Ρωσσία να κλιμακώσει τον πόλεμο προς το ΝΑΤΟ και να χτυπήσει την Δύση.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Τι να απαντήσω; Καθένας και η οπτική του. Δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η γνώμη των άλλων για αυτά που λέω. Ακούγονται σκληρά πολλές φορές αλλά αυτά είναι.
Πάντως ρε παιδιά, παρατηρώ με λύπη μου, πως με τόσους πολέμους, άρχισε να μας φαίνεται ψωμοτύρι πλέον ο πόλεμος. Βλέπω νέα παιδιά, αν υποθέσω πως γράφετε τις αληθινές ηλικίες σας, που λένε με μια ευκολία, : τι καλά να κλιμακώσει τον πόλεμο η Ρωσία, να πάμε να πολεμήσουμε τους τρομοκράτες, να πάμε να πολεμήσουμε τους τουρκους, να πάμε στην ουκρανία κλπ κλπ κλπ.
Είμαι βέβαιη, αν ακούγατε ένα μπαμ, θα κρυβόσασταν κάτω από το απαλό κρεβατάκι της μαμάς.
Έχετε υπόψη τι θα πει πόλεμος;
Βλέπω παληκαραδες της ηλικίας σας και λένε <αχ δε θέλω πίτσα, αν δεν έχει φρεσκα μανιτάρια>. Αυτά τα παιδάκια, θα αντέξουν να φάνε το <θαλασσοβρεγμένο σιτάρι>; θ αντέξουν να δουν δίπλα τους το αίμα να ρέει; Θ αντέξουν μια βδομάδα δίχως ρεύμα;
Ο άντρας μου υπηρετούσε τότε με τα Ίμια. Υπηρετούσε στο Σουφλί και μές στα χιόνια μια νύχτα, τους είπαν <παληκαραδες, μαζεύτε τα, πάμε στις θέσεις μας, έχουμε πόλεμο>. Ενώ όλη την ημέρα ακούγονταν <θα τους φάμε κλπ>, μόλις δόθηκε εντολή, άρχισαν να κλαίνε τα παιδάκια και του έλεγαν, σα μεγαλύτερος και ντόπιος που ήταν: <πού θα πάμε παππού;>. Κατουρήθηκαν τα παιδάκια. Ευτυχώς η κατάσταση ηρέμησε την άλλη μέρα, κάθησαν ένα βράδυ μόνο. Μου λέει, αυτά δε θα άντεχαν βδομάδα.