kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
18-06-08
20:28
Εχμ... Έχω κάνει διάφορα κι εγώ σαν παιζί
Κάθε φορά που παίρνω τα αυτοκίνητο βράδυ, βγαίνει η μαμά στο μπαλκόνι και φωνάζει "Τα φώταααα"
Ε, τη μία και μοναδική φορά που το θυμήθηκα, έβαλα κατα λάθος προβολείς για να πάω από το σπίτι μέχρι το Φάρο Ψυχικού... Το κατάλαβα όταν ρώτησα τη μαμά τι ήταν εκείνο το μπλε φωτάκι που δεν είχα ξαναδει να ανάβει στο ταμπλώ
Επίσης, μία άλλη φορά, πήγαινα καμαρωτή καμαρωτή και ήταν λίγο ανηφορικός ο δρόμος. Σε κάποιο σημείο, έπρεπε να στρίψω αριστερά και για να το κάνω αυτό έπρεπε να πάω στον άξονα του δρόμου και να περιμένω να με αφήσουν από το αντίθετο ρεύμα. Ε και εκεί μου σβήνει! Ευτυχώς που είχα τη μαμά δίπλα γιατί το διπλό εγκεφαλικό δεν το γλίτωνα
Τρίτο και καλύτερο! Αποφασίζω μία μέρα να γυρίσω το αγόρι μου σπίτι του. Έπρεπε να βγω Γαλατσίου κλπ κλπ.
Προσπερνώ το γεγονός ότι μου βγήκε ένα μηχανάκι που ήθελε να προσπεράσει τον αριστερό μου από τα δεξιά
Μετά όμως δεν ήξερα πώς να φύγω και φοβόμουν να ξαναπάω από τον ίδιο δρόμο, οπότε μου εξηγεί πώς θα βγω Αλεξάνδρας που το έβρισκα πιο εύκολο. Μου λέει "θα στρίψεις στα τελευταία φανάρια που βλέπεις, αριστερά και θα βγεις". Ε, εγώ συνειδητοποίησα ότι βρισκόμουν στα τελευταία φανάρια ενώ βρισκόμουν παρα πολύ κοντά, οπότε από τελείως δεξιά, όχι απλά πήγα τελείως αριστερά, αλλά έστριψα κιόλας! Πώς δεν αναποδογύρισε, ακόμα το αναρωτιέμαι...
Είμαι οδηγάρα όμως...
Κάθε φορά που παίρνω τα αυτοκίνητο βράδυ, βγαίνει η μαμά στο μπαλκόνι και φωνάζει "Τα φώταααα"
Ε, τη μία και μοναδική φορά που το θυμήθηκα, έβαλα κατα λάθος προβολείς για να πάω από το σπίτι μέχρι το Φάρο Ψυχικού... Το κατάλαβα όταν ρώτησα τη μαμά τι ήταν εκείνο το μπλε φωτάκι που δεν είχα ξαναδει να ανάβει στο ταμπλώ
Επίσης, μία άλλη φορά, πήγαινα καμαρωτή καμαρωτή και ήταν λίγο ανηφορικός ο δρόμος. Σε κάποιο σημείο, έπρεπε να στρίψω αριστερά και για να το κάνω αυτό έπρεπε να πάω στον άξονα του δρόμου και να περιμένω να με αφήσουν από το αντίθετο ρεύμα. Ε και εκεί μου σβήνει! Ευτυχώς που είχα τη μαμά δίπλα γιατί το διπλό εγκεφαλικό δεν το γλίτωνα
Τρίτο και καλύτερο! Αποφασίζω μία μέρα να γυρίσω το αγόρι μου σπίτι του. Έπρεπε να βγω Γαλατσίου κλπ κλπ.
Προσπερνώ το γεγονός ότι μου βγήκε ένα μηχανάκι που ήθελε να προσπεράσει τον αριστερό μου από τα δεξιά
Μετά όμως δεν ήξερα πώς να φύγω και φοβόμουν να ξαναπάω από τον ίδιο δρόμο, οπότε μου εξηγεί πώς θα βγω Αλεξάνδρας που το έβρισκα πιο εύκολο. Μου λέει "θα στρίψεις στα τελευταία φανάρια που βλέπεις, αριστερά και θα βγεις". Ε, εγώ συνειδητοποίησα ότι βρισκόμουν στα τελευταία φανάρια ενώ βρισκόμουν παρα πολύ κοντά, οπότε από τελείως δεξιά, όχι απλά πήγα τελείως αριστερά, αλλά έστριψα κιόλας! Πώς δεν αναποδογύρισε, ακόμα το αναρωτιέμαι...
Είμαι οδηγάρα όμως...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.