Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,394 μηνύματα.
28-12-21
14:35
Εε κοίτα όπως είπα εαν έχουν δυνατό βύσμα τα πάντα κάνουν. Σε πολύ τελική ανάλυση δηλαδή, σε όλα τα επαγγέλματα θα δούμε άτομα που δεν κατέβαλλαν την παραμικρή προσπάθεια και είναι τελείως ανέντιμοι, να είναι σε θέσεις που αξιοκρατικά δεν θα δικαιούνταν. Επειδή δε στην χώρα μας όντως το φαίνεσθαι είναι το παν και η ουσία έχει πάει περίπατο, η ζήτηση έχει πέσει σε επίπεδο, επομένως το ίδιο και η προσφορά. Εφόσον η χώρα μας δεν παράγει τίποτα όπως έχουμε πει, πέρα απο ελιές ξέρω'γω, η οικονομία είναι καταδικασμένη. Οπότε για να επιβιώσει κάποιος θα πρέπει να βασιστεί κυρίως σε εφήμερα επαγγέλματα.Kαλώς ή κακώς για κάποιο λόγο, αυτές οι περιπτώσεις των βυσμάτων όσο και αν μας ικανοποιεί να λέμε ότι το σύστημα θα τις ξεβράσει λόγω ανεπάρκειάς τους, επικρατούν και βασιλεύουν. Όπως πολύ σωστά είπες, η κοινωνία δεν επιβραβεύει συχνά την "τιμή των όπλων" αλλά το φαίνεσθαι. Πάνω στο φαίνεσθαι και σε μια ματαιοδοξία στηρίζεται η νεοφιλελεύθερη οικονομική άποψη, προσφορά και ζήτηση. Αν κρίνω από τις βλακώδεις επιλογές της κάθε κοινής γνώμης όλων των λαών του κόσμου, η ζήτηση είναι μια αμφιλεγόμενη έννοια και αξία εργασίας ή σπουδών.
Πολλές φορές δεν εξετάζουμε την αξία κάποιων πραγμάτων γι' αυτό και θεμελιώδη ζητήματα της ανθρώπινης ζωής μένουν άλυτα, οι διάφορες ανισότητες αμβλύνονται και ο χρόνος προχωράει. Για κάποιο λόγο που δεν θα μάθουμε ποτέ, ορισμένοι άνθρωποι είναι πιο ίσοι, πιο τυχεροί, πιο αγωνιστές του μπολυτεχνείου, πιο ΚΚΕ και από το ΚΚΕ, πιο ΝΔ και από τη ΝΔ, πιο αποκαταστημένοι με το λιγότερο κόπο ή μηδενικό κόπο άσχετα αν στα μάτια της κοινής γνώμης φαίνονται συμπαθητικοί, παιδιά του λαού, παιδιά του λαγού, παιδιά της κουκουβάγιας, παιδιά της διπλανής πόρτας. Έτσι είναι η ανθρώπινη κοινωνία. Δυο μέτρα και εκατοντάδες σταθμά ανάλογα τι βολεύει τον καθένα τυχοδιώκτη.
Να δούμε το παράδειγμα ενός Πολιτικού Μηχανικού που αφιέρωσε πολύ χρόνο από τη ζωή του να σπουδάσει και να παλέψει για την εργασία του, με τις εισφορές κτλ ενώ δεν έχει και μεγάλη πελατεία ή εργάζεται περιστασιακά και τίμια σε ένα τεχνικό γραφείο για το μεροκάματο και την ίδια στιγμή, συνάδελφός του με το ίδιο πτυχίο να εργάζεται ως κομματόσκυλο σε κάποια κλαδική ένωση ενώ ως φοιτητής ο δεύτερος ήταν φοιτητοπατέρας και μόνιμα έξω από το αμφιθέατρο; Γιατί τα δημοκρατικά αντανακλαστικά εδώ δεν λειτουργούν όπως πρέπει στο όνομα της αξιοκρατίας; Δεν έχουμε τελικά δημοκρατία στην ηθική συνείδηση;
Δυστυχώς όσο τα χρόνια περνάνε οι ανισότητες αυτές που λες θα αμβλύνονται όλο και περισσότερο. Ο κόσμος θα βγαίνει όλο και πιο αποχαυνωμένος, κάποιοι θα συνεχίσουν να είναι πιο τυχεροί και πιο αγωνιστές και γενικά πιο...και εν τέλει θα φτάσουμε σε κάποια φάση σε σημείο πλήρης ηθικής,ψυχολογικής και οικονομικής εξαθλίωσης. Αλλά τότε θα είναι αργά για να γίνει οποιαδήποτε αλλαγή. Ήδη, σε παγκόσμιο επίπεδο, πόσο μάλλον στην Ελλάδα, υπάρχει αισθητή πτώση του επιπέδου του μέσου ανθρώπου. Σε κοινωνικό/ανθρωπιστικό,ψυχολογικό,πολιτικό,ηθικό,οικονομικό επίπεδο. Ο λόγος είναι κατά την γνώμη μου, επειδή σε μεγάλο βαθμό γίναμε πιο μαλθακοί και πιο ανεκτικοί στην αποτυχία που πηγάζει απο έλλειψη προσπάθειας, εφόσον οι επιλογές αυξήθηκαν.
Όταν η σφαιρική γνώση και παιδεία είναι ανύπαρκτη στο σχολείο, και ταυτόχρονα προωθείται (απο κάποιους όχι όλους) μια ζωή του φαίνεσθαι με διάφορους τρόπους όπως show στην τηλεόραση τύπου gntm,survivor , αλλά και κοινωνικά μέσα όπως instagram...και ταυτόχρονα έχουμε αυτή την μαλθακότητα στην Ελληνική κοινωνία οτι μπορείς να αποτυγχάνεις συνέχεια και να μην προσπαθείς καθόλου γιατί, ποιος ξέρει, πάντα θα υπάρχει και μια πιο εύκολη λύση..εε έχεις το σήμερα.
Δεν υπάρχει αξιοκρατία σε αυτές τις περιπτώσεις ρε'συ. Το αστείο είναι οτι αυτοί οι πιο τεμπέληδες που ανέρχονται μετά απο χρόνια σε αυτές τις θέσεις, έχουν πατέρα ήδη μέσα στα πράγματα, πιθανώς κομματόσκυλο όπως λες οπότε έρχονται κυριολεκτικά για να κάνουν την "πλάκα" τους στην σχολή. Και εαν πας να τους πεις τίποτα, βγάζουν μια γλώσσα μέχρι κάτω και σου λένε "Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ; Ξέρεις ποιος είναι ο πατέρας μου;". Ακόμα και εαν είχαν κάνει πράγματα οι περισσότεροι απο αυτούς, πάλι αυτή την υπεροψία δεν θα την χώνευα προσωπικά. Αυτό που ο κάθε ξιπασμένος έχει στο κεφάλι του οτι αυτός είναι και κανείς άλλος δεν είναι με ξεπερνάει ειλικρινά. Και δεν είναι καν έξυπνοι έτσι, τραγική ειρωνεία . Και στην τελική, και τι έχεις κάνει ρε φίλε ; Όλα αυτά τα χρόνια έχεις φάει με χρυσά κουτάλια για τον εαυτό σου. Σιγά το κατόρθωμα να πούμε. Νοιάστηκες για την πάρτη σου, πολύ δύσκολο αυτό τι να λέμε τώρα. Γιατί δεν μου δείχνεις πως έχεις βοηθήσει έναν συνάνθρωπο σου ; Πως έχεις βοηθήσει την οικονομία,το περιβάλλον ή πως έχεις κάνει κάτι για το κοινό καλό στην Ελλάδα αφού είσαι τόσο μέγας και τρανός επιχειρηματίας;
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,394 μηνύματα.
27-12-21
20:39
επισης θα ηθελα να αναφερω χαρακτηριστικο παραδειγμα παιδιου, ευπορου, το οποιο το 2019 περασε πολιτικος μηχανικος δπθ και με καποιον μαγικο τροπο τον εφεραν εμπ
το ατομο ουτε πολυτεκνο ηταν , ουτε φτωχο, ουτε αδερφια να σπουδαζουν ειχε τωρα πως ηρθε ενας θεος ξερει
Καλά κοίτα οι μεταγραφές δεν έχουν τόση σημασία. Τι και εαν κάποιος μεταπήδησε στο ΕΜΠ ενώ δεν άξιζε να ήταν εκεί ;
Τα θέματα των εξεταστικών συνήθως είναι στο επίπεδο του ακροατηρίου. Εαν κάποιος λοιπόν χώνεται κάπου που αξιοκρατικά δεν θα έπρεπε να ήταν, η πιθανότητα να τελειώσει την σχολή τείνει στο μηδέν γιατί δεν θα ανταπεξέλθει. Το διάβασμα που ακολουθεί μετέπειτα στην σχολή είναι πολλαπλάσιο αυτού που χρειάζεται στις πανελλήνιες. Εαν και οκ,εδώ που τα λέμε,εαν έχει βύσμα ο άλλος και το πτυχίο θα πάρει και δουλειά θα βρει και απο όλα. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό εσύ. Still όμως αυτές οι περιπτώσεις είναι πραγματικά αναξιοκρατικές σε σχέση με το να σπουδάσει ο άλλος στο εξωτερικό. Το μόνο που μπορείς να κάνεις σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να διαβάσεις και να προσπαθήσεις να κάνεις τις δικές σου επαφές. Αυτό το ελέγχεις.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,394 μηνύματα.
27-12-21
19:38
Δεν ξέρω εάν είναι καλή στιγμή να πω σε αυτό το σημείο πως, στην Ελλάδα τουλάχιστον και όπως δείχνουν τα εως τώρα δεδομένα, ο πιο τεμπέλης, ανέντιμος , με τις περισσότερες γνωριμίες καταλήγει αρκετά συχνά πολύ πιο επιτυχημένος από τον έντιμο και διαβαστερό.
Εαν επιλέξει κάποιος να έχει έναν συγκεκριμένο "κώδικα τιμής" το κάνει κυρίως για τον εαυτό του. Και όταν τον ακολουθεί πιστά, το κάνει επειδή σέβεται τον εαυτό του και τις αρχές του. Το οποίο είναι πάντα αξιοθαύμαστο ακόμα και όταν δεν συμφωνούμε με το τι πιστεύει ο άλλος. Διότι εαν δεν στηρίζουμε οι ίδιοι τις αρχές μας, εν τέλει δεν αντιπροσωπεύουμε τίποτα το ιδιαίτερο και επομένως ούτε οι ίδιοι είμαστε τίποτα το παραπάνω απο καιροσκόποι. Η κοινωνία ωστόσο δεν είναι υποχρεωμένη να κινηθεί εντός του στενού πλαισίου που ορίζει ο προσωπικός "κώδικας τιμής" μας. Όπως πολύ σωστά το έθεσε ο @Ryuzaki , όλα είναι θέμα ζήτησης-προσφοράς σε μεγάλη κλίμακα. Το οτι θα "αδικηθούμε" για κάτι στην ζωή μας, βάσει των στάνταρ μας είναι βέβαιο λοιπόν. Είναι όμως ένα ρίσκο και ένας κίνδυνος που έχουμε αποδεχτεί ή πρέπει να αποδεχτούμε. Γιατί δεν είμαστε αξιοκρατικοί ή οτιδήποτε άλλο με σκοπό και οι άλλοι να είναι. Το κάνουμε για τον εαυτό μας, γιατί στηρίζουμε την φιλοσοφία ζωής μας. Αυτό είναι το τίμημα του να πλάσουμε την ύπαρξη μας σε αυτό που θέλουμε, ή κάνουμε ότι και οι άλλοι, ή ακολουθούμε τον δικό μας δρόμο με ότι δυσκολία αυτός συνεπάγεται.
Απο όσες ανέντιμες συμπεριφορές υπάρχουν λοιπόν, το να πάρει κάποιος μεταγραφή ή να πάει να σπουδάσει στην Ρουμανία είναι μάλλον το λιγότερο. Σε πόσες σχολές άραγε στην Ελλάδα ο μέσος Έλληνας φοιτητής έχει περάσει ένα σωρό μαθήματα μέσω της αντιγραφής, σε εργασίες, εξετάσεις κτλπ. ; Πόσοι Έλληνες φοιτητές πάνε φροντιστήρια σε μαθήματα ενώ άλλοι κάθονται και σκίζονται για να τα περάσουν χωρίς καμία βοήθεια ; Και ακόμα παραπέρα, το να πηγαίνει κάποιος φροντιστήριο στο λύκειο δεν είναι απο μόνο του αναξιοκρατικό όταν υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ; Ποια η διαφορά κάποιου να διαβάσει μόνος και να δώσει εξετάσεις για να πάει Ρουμανία και να τα σκάει, με το να τα σκάει σε φροντιστήρια για να περάσει Ελλάδα; Πως ένας τέτοιος Έλληνας φοιτητής είναι απαραίτητα καλύτερος απο κάποιον που σπουδάζει στην Ρουμανία, διαβάζει και περνάει με έντιμο τρόπο τα μαθήματα του ;
Υ.Γ. Με τον όρο "Έλληνα φοιτητή", εννοώ απλά όσους φοιτητές σπουδάζουν στην Ελλάδα σε αντίθεση με Έλληνες φοιτητές που σπουδάζουν στην Ρουμανία για χάριν ευκολίας διαχωρισμού απλά.
Το όποιο όφελος Γεωργία που θα υπάρξει απο την επιλογή σου να προσπαθήσεις σκληρότερα και να αρνηθείς στον εαυτό σου ένα μαξιλαράκι ασφαλείας, όπως το να σπουδάσεις στο εξωτερικό, είναι κάτι που θα το δεις μόνο σε προσωπικό επίπεδο. Μην περιμένεις να σου πει κάποιος μπράβο για αυτό. Είναι μια επιλογή που έκανες για να στηρίξεις τον δικό σου "κώδικα τιμής" όπως ανέφερα και αυτό σε τιμά απεριόριστα. Αλλά μην πέσεις στην παγίδα να αξιολογήσεις τους άλλους σύμφωνα με τα δικά σου στάνταρ. Εξάλλου όπως είπα, σίγουρα ως τώρα στις σπουδές σου ή αργότερα θα δεις περιπτώσεις ατόμων που πραγματικά γλείφουν κατουρημένες ποδιές και είναι ανέντιμοι. Δεν είναι δίκαιο λοιπόν να τους βάζουμε όλους στο ίδιο σακί . Άλλο κάποιος που προσπαθεί να πραγματοποιήσει το όνειρο του προσπαθώντας σε ένα διαφορετικό σύστημα, και άλλο κάποιος που δεν θα διστάσει να πατήσει επί πτωμάτων, και θα αδικήσει με ξεκάθαρο τρόπο τους κόπους των συνανθρώπων του για δικό του όφελος .
Εαν επιλέξει κάποιος να έχει έναν συγκεκριμένο "κώδικα τιμής" το κάνει κυρίως για τον εαυτό του. Και όταν τον ακολουθεί πιστά, το κάνει επειδή σέβεται τον εαυτό του και τις αρχές του. Το οποίο είναι πάντα αξιοθαύμαστο ακόμα και όταν δεν συμφωνούμε με το τι πιστεύει ο άλλος. Διότι εαν δεν στηρίζουμε οι ίδιοι τις αρχές μας, εν τέλει δεν αντιπροσωπεύουμε τίποτα το ιδιαίτερο και επομένως ούτε οι ίδιοι είμαστε τίποτα το παραπάνω απο καιροσκόποι. Η κοινωνία ωστόσο δεν είναι υποχρεωμένη να κινηθεί εντός του στενού πλαισίου που ορίζει ο προσωπικός "κώδικας τιμής" μας. Όπως πολύ σωστά το έθεσε ο @Ryuzaki , όλα είναι θέμα ζήτησης-προσφοράς σε μεγάλη κλίμακα. Το οτι θα "αδικηθούμε" για κάτι στην ζωή μας, βάσει των στάνταρ μας είναι βέβαιο λοιπόν. Είναι όμως ένα ρίσκο και ένας κίνδυνος που έχουμε αποδεχτεί ή πρέπει να αποδεχτούμε. Γιατί δεν είμαστε αξιοκρατικοί ή οτιδήποτε άλλο με σκοπό και οι άλλοι να είναι. Το κάνουμε για τον εαυτό μας, γιατί στηρίζουμε την φιλοσοφία ζωής μας. Αυτό είναι το τίμημα του να πλάσουμε την ύπαρξη μας σε αυτό που θέλουμε, ή κάνουμε ότι και οι άλλοι, ή ακολουθούμε τον δικό μας δρόμο με ότι δυσκολία αυτός συνεπάγεται.
Απο όσες ανέντιμες συμπεριφορές υπάρχουν λοιπόν, το να πάρει κάποιος μεταγραφή ή να πάει να σπουδάσει στην Ρουμανία είναι μάλλον το λιγότερο. Σε πόσες σχολές άραγε στην Ελλάδα ο μέσος Έλληνας φοιτητής έχει περάσει ένα σωρό μαθήματα μέσω της αντιγραφής, σε εργασίες, εξετάσεις κτλπ. ; Πόσοι Έλληνες φοιτητές πάνε φροντιστήρια σε μαθήματα ενώ άλλοι κάθονται και σκίζονται για να τα περάσουν χωρίς καμία βοήθεια ; Και ακόμα παραπέρα, το να πηγαίνει κάποιος φροντιστήριο στο λύκειο δεν είναι απο μόνο του αναξιοκρατικό όταν υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ; Ποια η διαφορά κάποιου να διαβάσει μόνος και να δώσει εξετάσεις για να πάει Ρουμανία και να τα σκάει, με το να τα σκάει σε φροντιστήρια για να περάσει Ελλάδα; Πως ένας τέτοιος Έλληνας φοιτητής είναι απαραίτητα καλύτερος απο κάποιον που σπουδάζει στην Ρουμανία, διαβάζει και περνάει με έντιμο τρόπο τα μαθήματα του ;
Υ.Γ. Με τον όρο "Έλληνα φοιτητή", εννοώ απλά όσους φοιτητές σπουδάζουν στην Ελλάδα σε αντίθεση με Έλληνες φοιτητές που σπουδάζουν στην Ρουμανία για χάριν ευκολίας διαχωρισμού απλά.
Το όποιο όφελος Γεωργία που θα υπάρξει απο την επιλογή σου να προσπαθήσεις σκληρότερα και να αρνηθείς στον εαυτό σου ένα μαξιλαράκι ασφαλείας, όπως το να σπουδάσεις στο εξωτερικό, είναι κάτι που θα το δεις μόνο σε προσωπικό επίπεδο. Μην περιμένεις να σου πει κάποιος μπράβο για αυτό. Είναι μια επιλογή που έκανες για να στηρίξεις τον δικό σου "κώδικα τιμής" όπως ανέφερα και αυτό σε τιμά απεριόριστα. Αλλά μην πέσεις στην παγίδα να αξιολογήσεις τους άλλους σύμφωνα με τα δικά σου στάνταρ. Εξάλλου όπως είπα, σίγουρα ως τώρα στις σπουδές σου ή αργότερα θα δεις περιπτώσεις ατόμων που πραγματικά γλείφουν κατουρημένες ποδιές και είναι ανέντιμοι. Δεν είναι δίκαιο λοιπόν να τους βάζουμε όλους στο ίδιο σακί . Άλλο κάποιος που προσπαθεί να πραγματοποιήσει το όνειρο του προσπαθώντας σε ένα διαφορετικό σύστημα, και άλλο κάποιος που δεν θα διστάσει να πατήσει επί πτωμάτων, και θα αδικήσει με ξεκάθαρο τρόπο τους κόπους των συνανθρώπων του για δικό του όφελος .
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,394 μηνύματα.
25-12-21
00:40
Μην κάνετε βαριές δηλώσεις παιδιά για το τι αξίζει ο καθένας και τι όχι. Εάν πάει κάποιος στην Ρουμανία να σπουδάσει έχει μπει με δόλιο τρόπο ενώ εάν πάει π.χ. Αμερική θα εντυπωσιαζόμασταν ή θα του λέγαμε ότι δεν θα άνηκε εκεί ;
Όλα είναι σχετικά, όπως και τα συστήματα εξετάσεων και εισαγωγής όπως και οι νόμοι της κάθε χώρας. Το ίδιο άτομο στην Ελλάδα μπορεί να μην πέρναγε στην σχολή που πέρασε εάν έδινε το προηγούμενο έτος ή το επόμενο απο αυτό που έδωσε ή εάν έδινε το ίδιο έτος σε μια άλλη χώρα. Είναι φανερό πως η τύχη παίζει τον ρόλο της, ακόμα και για τους καλύτερους.
Το point μου είναι ότι αυτό που μετράει κυρίως είναι το εάν είσαι διατεθειμένος να δουλέψεις και να μάθεις πράγματα. Εάν έχεις τα μέσα να διευκολύνεις την διαδικασία(π.χ. χρήματα) θα ήταν χαζό να είσαι too much περήφανος και να μην τα αξιοποιήσεις. Απλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο τυχεροί με εμάς ή ίδιοι, οπότε είναι απόλυτα λογικό να είχαν μια διαφορετική πορεία από εμάς.
Όλα είναι σχετικά, όπως και τα συστήματα εξετάσεων και εισαγωγής όπως και οι νόμοι της κάθε χώρας. Το ίδιο άτομο στην Ελλάδα μπορεί να μην πέρναγε στην σχολή που πέρασε εάν έδινε το προηγούμενο έτος ή το επόμενο απο αυτό που έδωσε ή εάν έδινε το ίδιο έτος σε μια άλλη χώρα. Είναι φανερό πως η τύχη παίζει τον ρόλο της, ακόμα και για τους καλύτερους.
Το point μου είναι ότι αυτό που μετράει κυρίως είναι το εάν είσαι διατεθειμένος να δουλέψεις και να μάθεις πράγματα. Εάν έχεις τα μέσα να διευκολύνεις την διαδικασία(π.χ. χρήματα) θα ήταν χαζό να είσαι too much περήφανος και να μην τα αξιοποιήσεις. Απλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο τυχεροί με εμάς ή ίδιοι, οπότε είναι απόλυτα λογικό να είχαν μια διαφορετική πορεία από εμάς.