nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,836 μηνύματα.
29-12-19
19:41
Το τονίζω αγαπητέ nPb. Το μόνο κίνητρο σε αυτό το επάγγελμα είναι τα χρήματα. Αν κάποιος το κάνει για τα χρήματα που δεν είναι το παν, να πάει με τα 1000. Μιλάμε για πρώτο μισθό 950 ευρώ, αλλά και πολλές ώρες δουλειάς συν Σαββατοκύριακα δουλειά από το σπίτι. ΌΧΙ σε αυτό το επάγγελμα, δεν κοιμάσαι. Όπως και στο επάγγελμα της δημοσιογραφίας. Και συμφωνώ μαζί σου. Προτιμώ να έχω μια αξιοπρεπή ζωή και με 800 ευρώ παρά να μην έχω και να πάιρνω 2000 ευρώ το μήνα. Έχω φίλους σε ελεγκτικές που μου τα λένε και γι αυτό αναφέρω τις ακριβείς πληροφορίες. Από το να μου πέσουν τα μαλλιά, να παίρνω χάπια, προτίμησα να μείνω λογιστής. Έτσι και αλλιώς πήρα την Α κατηγορία υπογραφής βιβλίων και μπορώ να διαχειριστώ μεγάλες εταιρείες. Τώρα το αν άλλαξα τομέα, το έκανα για προσωπικούς και επαγγελματικούς λόγους. Εμείς επειδή ζούμε στην Ελλάδα, σε αντίθεση με εκείνους που ζουν στο Εξωτερικό, αναγκαζόνται οι περισσότεροι να μην πραγματοποιούν ΑΥΤΟ που αγαπάνε και να κάνουν επαγγέλματα από βιοπορισμό. Είναι οι συνθήκες τέτοιες. Πχ δεν θα μπορούσα να δουλέψω σε κουζίνα, που έχει τρομερό "ξύλο" , αλλά το έχω κάνει στα φοιτητικά μου χρόνια , καθώς δεν θα είχα να πληρώσω το ενοικιό μου, όταν είχαμε δυσκολίες στο σπίτι. Δεν θα μπορούσα να κάνω τον πωλητή, αλλά τον έχω κάνει γιατί στην Αθήνα όταν ζούσα, υπήρχε μήνας που αν δεν έκανα το εν λόγω επάγγελμα δεν θα είχα να πληρώσω τη ΔΕΗ, κοινόχρηστα, ΟΤΕ και νερό. Καταλαβαίνεις? Δεν είναι όλα ρόδινα. Είναι στη μέση ο βιοπορισμός. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν σήμερα οι περισσότεροι είναι ότι μέχρι να κάνουν αυτό που θέλουν ή να βρουν τη δουλειά που θέλουν, θα αναγκαστούν να κάνουν πολλές κακές δουλειάς, οι οποίες δεν θα τους αρέσουν.
Λένε πολλοί για το τουρισμό, αλλά δεν γνωρίζουν ότι για να βγάλεςι τα λεφτά που ακούγονται πρέπει να χτυπάς πολλές ώρες, κάτω από δύσκολες συνθήκες. Επειδή ακούνε ότι ο τουρισμός έχει λεφτά... Εξαρτάται το πόστο. Δούλεψα ένα 7μηνο στη Κρήτη σε λογιστήριο ξενοδοχείου και με εξαίρεση το πόστο μου που είχε ωράριο 9-6 Δεύτερα- Σάββατο, όλα τα υπόλοιπα ήταν άστα να πάνε. Ο ύπνος στο κοντεινερ είναι το λιγότερο
Αυτό είναι που και μένα δεν μου άρεσε και ως Μαθηματικός απέφυγα τον Χρηματοοικονομικό κλάδο και Ανάλυση Δεδομένων επειδή κατά την παραμονή μου στην Αυστρία, είδα πως δουλεύουν οι άνθρωποι στην Κεντρική Ευρώπη. Οι τραπεζικοί οργανισμοί δεν έχουν καμία επαφή με το κοινό πόσο μάλλον οι εταιρίες χρηματοπιστωτικών προϊόντων και στο γενικότερο finance, data, risk κλπ. Όλοι και όλα λειτουργούν υπό αυστηρά meeting. H ακρίβεια στην τυπικότητα των διαπροσωπικών σχέσεων, όπως την ονομάζω. Συχνά αεροπορικά ταξίδια. Ναι καλά να ακούσουν οι μελλοντικοί αθώοι Έλληνες. Έβλεπες κυρίους και κυρίες μια τυχαία ημέρα με μια βαλίτσα τροχήλατη να πηγαίνουν αεροπορικώς σε άλλο κρατίδιο της Αυστρίας ή της Γερμανίας χωρίς να εξετάζεται αν είχαν την διάθεση να το κάνουν. Η δουλειά πάνω από όλα. Από την όλη φάση, είχαν εξουθενωθεί γιατί όσο να 'ναι η αναμονή στο αεροδρόμιο δεν είναι τόσο εύκολη αν δεν συντρέχουν λόγοι διακοπών και αναψυχής. Επίσης, όλα λειτουργούν με επίτευξη στόχων. Τα γραφήματα αν δεν πάνε καλά, δεν ξέρω πόσο θα χρησιμεύσει αν το master έγινε στο ΟΠΑ ή στο LSE ή τι προώθηση υπήρξε από το Τμήμα με συστάσεις κλπ. Στο τέλος, ο καφές φίλτρου σε συνδυασμό με το άγχος της αποτυχίας, του υπέρμετρου ανταγωνισμού για την καλύτερη επαγγελματική παρουσία, δημιουργεί άγχος, έλκος και όπως λες πολύ σωστά, πέφτουν μαλλιά. Δεν ξέρω πόσο υγιές είναι ένα τέτοιο επάγγελμα και πόσο κατάλληλο για μια γυναίκα που θα ήθελε να κάνει οικογένεια, όταν στις 7 το απόγευμα μετά από μια εξουθενωτική μέρα γραφείου και τυπική χαιρετούρα-απομόνωση, υπάρχει το "στομάχι" για ένα meeting για τους στόχους της εταιρίας;
Ο τουρισμός και γενικότερα ο χώρος της εστίασης είναι μια σάπια σανίδα οικονομικής σωτηρίας για πολλούς βουτυρο-γόνους δημοσίων υπαλλήλων γονέων που είναι άσχετοι με το πως λειτουργεί το Ελληνικό κράτος σε επίπεδο φορολογικό και δικανικό ως προς το επιχειρείν. Από την άλλη οι ξένες χώρες έχουν μια σημειακή διαφορά ποιότητας:
Οι απόφοιτοι των ξένων χωρών, τελειώνοντας στη χώρα τους, στην πατρίδα τους δοκίμασαν και δοκιμάστηκαν στην οικονομία της χώρας τους πολλές δεκαετίες πριν κάτι που εξαργυρώνει και την ποιότητα των Πανεπιστημίων τους. Υπάρχει προϊστορία σε τεχνολογική καινοτομία σε αυτές τις χώρες έτσι ώστε κάποιοι απόφοιτοι από το ΟΠΑ της Ελλάδας για παράδειγμα, να νομίζουν ότι καινοτομούν με startups σε διάφορα gala και φόρουμ που βγάζει σέλφι ο Άδωνης και ο Μητσοτάκης για μικροπολιτικό σανό. Δεν περίμεναν να έρθει ο κάθε "καμικάζι" αλλοδαπός εκατομμυριούχος να κάνει επένδυση τάζοντας λαγούς. Στην Ελλάδα εφόσον η ποιότητα πολλών Πανεπιστημιακών Τμημάτων που σχετίζονται με την οικονομία αμφισβητείται γιατί δεν υπάρχει η προϊστορία με την υγιή αγορά εργασίας στην Ελλάδα παρά μόνο στο 40χρονο δημόσιο και μαζικές σπουδές, άραγμα φοιτητών μετά την 3η λυκείου, παρατάξεις, κλπ, πώς θα γίνει αυτή η επανασύνδεση με το ιδιωτικό κεφάλαιο; Με μαγικό ραβδί; Με το υπάρχον φοιτητικό και καθηγητικό δυναμικό; Οι σπουδές στην Ελλάδα γίνονται με τελείως διαφορετικό προσανατολισμό από τη δυτική Ευρώπη όπως και η κοινωνία λειτουργεί σε άλλη φιλοσοφία διαπροσωπικών, ακαδημαϊκών και εταιρικών σχέσεων. Οι ερωτήσεις είναι περισσότερο τροφή για σκέψη.