Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
19-09-19
02:15
Χαχαχαχ όχι δεν μ λύθηκε η απορια γιατι το έψαξα κ άλλο στο ιντερνετ κ κυριολεκτικά οι μισοι λενε ότι παίζει να σ πέσει το φρύδι κ οι άλλοι μισοι όχι (κ αυτός είναι ο λόγος που διστάζω τοσο)
Μπορείς να βγεις «στη γύρα» και να ρωτάς σε διάφορα μαγαζιά για να παίρνεις απόψεις από εκεί ή/και, όπως προτάθηκε, να ρωτάς και κόσμο στον δρόμο που βλέπεις ότι έχει σκουλαρίκια σε τέτοια σημεία.
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
18-09-19
14:15
Κοίτα, προσωπική εμπειρία από piercing δεν έχω, αλλά είχα έναν μαθητή 2.5 χρόνια που ασχολιόταν πολύ με αυτό (και γλώσσα και μύτη και φρύδι και αυτιά) και δεν είχε ποτέ του θέμα, αλλά τα περιποιούνταν πάρα πολύ (και στο πλύσιμο και στην απολύμανση/καθαρισμό των σκουλαρικιών και όλα). Οπότε, φαντάζομαι, το σημαντικότερο απ' όλα είναι αυτό (με επιφύλαξη μεταφέρω εμπειρία τρίτου). Ως μαγαζί, ανέφερε συχνά το "Black Dahlia", αλλά δεν ξέρω αν τα έκανε όλα εκεί (χωρίς διάθεση διαφήμισης, προφανώς).
Εσείς, βρε, που ριχτήκατε στο παιδί να το φάτε, τι σας πειράζει που θέλει να βάλει ένα σκουλαρίκι; Δηλαδή, πρέπει όλα στη ζωή να μας «χρησιμεύουν» κάπου; Δεν έχει συναισθήματα ο κόσμος; Δε θέλει να νιώθει ωραία με τον εαυτό του; Και εξωτερικά και εσωτερικά. Δηλαδή, αυτός που γυμνάζεται σε ένα γυμναστήριο και φουσκώνει μπράτσα και στήθος, τι τα «χρειάζεται» στη ζωή του; Όταν κάθετε κανείς και διαλέγει ρούχα, γιατί το κάνει; Ας πάρουμε όλοι μας 15 ίδιες μπλούζες, 15 ίδια παντελόνια να τελειώνουμε, αφού τα χρώματα και όλα αυτά δε μας χρειάζονται. Γιατί ακούμε τη μουσική που θέλουμε και όχι όλοι μας την ίδια; Αφού δε μας «χρειάζεται» κάπου η μουσική που ακούμε. Σε τελική ανάλυση, πόσο μακριά είναι όλα αυτά από το να πούμε ότι τι συναίσθημα μάς είναι άχρηστο; Ο συγχωρεμένος ο Καμύ τα λέει ωραία στον Ξένο του για όλα αυτά. Βασικά, δεν τα λέει, τα αφήνει να φανούν...
Εσείς, βρε, που ριχτήκατε στο παιδί να το φάτε, τι σας πειράζει που θέλει να βάλει ένα σκουλαρίκι; Δηλαδή, πρέπει όλα στη ζωή να μας «χρησιμεύουν» κάπου; Δεν έχει συναισθήματα ο κόσμος; Δε θέλει να νιώθει ωραία με τον εαυτό του; Και εξωτερικά και εσωτερικά. Δηλαδή, αυτός που γυμνάζεται σε ένα γυμναστήριο και φουσκώνει μπράτσα και στήθος, τι τα «χρειάζεται» στη ζωή του; Όταν κάθετε κανείς και διαλέγει ρούχα, γιατί το κάνει; Ας πάρουμε όλοι μας 15 ίδιες μπλούζες, 15 ίδια παντελόνια να τελειώνουμε, αφού τα χρώματα και όλα αυτά δε μας χρειάζονται. Γιατί ακούμε τη μουσική που θέλουμε και όχι όλοι μας την ίδια; Αφού δε μας «χρειάζεται» κάπου η μουσική που ακούμε. Σε τελική ανάλυση, πόσο μακριά είναι όλα αυτά από το να πούμε ότι τι συναίσθημα μάς είναι άχρηστο; Ο συγχωρεμένος ο Καμύ τα λέει ωραία στον Ξένο του για όλα αυτά. Βασικά, δεν τα λέει, τα αφήνει να φανούν...