Memetchi
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Memetchi αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών και Απόφοιτος. Έχει γράψει 1,567 μηνύματα.
15-09-19
00:06
Όταν αρχίζει το νέο τρίμηνο/τετράμηνο ο καθηγητής υποτίθεται ότι βάζει κάποιους διδακτικούς στόχους που ευελπιστεί να πιάσουν οι μαθητές του και αναλόγως με το πόσο τους έχουν φτάσει βάζει και τον ανάλογο βαθμό. Πχ μπορεί στο μάθημα της ιστορίας να πει "περιμένω μέχρι το τέλος του τετραμήνου να έχουν α) τις τάδε ιστορικές γνώσεις, β) να είναι ικανοί να διαβάζουν πηγές και να απαντούν με κριτική σκέψη". Αυτό δεν μπορεί να το διαπιστώσει ένας καθηγητής από μια και μόνο γραπτή αξιολόγηση. Ένας μαθητής μπορεί να μην απέδωσε σωστά για χίλιους δυο λόγους. Να ήταν αγχωμένος, να μην ένιωθε καλά, να μην είχε κοιμηθεί σωστά, να πεινούσε κτλ κτλ. Ο βαθμός μπαίνει λοιπόν από διάφορες "δοκιμασίες" μέσα στο τετράμηνο. Από τα τεστ, τις προφορικές απαντήσεις που δίνει, τις εργασίες/ασκήσεις που του έχει για το σπίτι... Σε κάθε μάθημα λοιπόν βλέπει κατά πόσο έχει φτάσει τους στόχους του μαθήματος και σημειώνει έτσι ώστε στην τελική βαθμολογία να βάλει ένα βαθμό που να μετράει όσο γίνεται όλους τους παραμέτρους. Επειδή όμως μιλάμε για παιδιά και για το σχολείο που όπως ξέρουμε πρέπει να δίνει και μια γενικότερη παιδεία εκτός των βιβλίων, πολλές φορές μετρούνται στην συνολική βαθμολογία σαν επιβράβευση και η ενεργή συμμετοχή, η τήρηση των κανόνων, η προσπάθεια, η όρεξη για βελτίωση, και η πρόοδος που έχει κάνει ο κάθε μαθητής συγκριτικά με τις προηγούμενες αποδόσεις του. Δεν είναι ότι είναι το καημένο το παιδάκι. Είναι ότι σε αυτό το βαθμοθηρικό σύστημα ο μαθητής περιμένει σαν επιβράβευση να πάρει έναν καλό βαθμό και αν δεν τον πάρει τότε είναι πιθανόν να νιώσει ότι οι κόποι του και η γενικότερη συμπεριφορά του δεν ανταμείφθηκαν και να σταματήσει να προσπαθεί (θυμίζω ότι μιλάμε για παιδιά και κανένα παιδί δεν διαβάζει για τον εαυτό του και για την απόκτηση γνώσεων, χρειάζεται το κατάλληλο κίνητρο και επιβράβευση). Όπως επίσης όπως σωστά ειπώθηκε και πιο πάνω όταν έχεις να κάνεις με παιδιά καλό είναι να υπάρχει μια επιείκεια ειδικά όταν προσπαθούν παρά το φορτωμένο πρόγραμμά τους και την γενικότερη πίεση από το περιβάλλον τους.Το υπόλοιπο είναι η προφορική συμμετοχή και οι ασκήσεις για το σπιτι; Για μένα η προφορική συμμετοχή δεν λέει κατι. Ότι τι δηλαδή επειδή δείχνει κάποιος ενδιαφέρον για ένα μάθημα αυτό σημαίνει ότι είναι και καλός; Απλώς ο βαθμός θα ανέβει γιατί ο καθηγητής θα πει κρίμα το παιδακι. Όσον αφορά την εργασία στο σπίτι επίσης θεωρώ ότι έτσι όπως είναι τώρα δεν μπορεί να παίζει ρόλο στον βαθμο. Το να βάλει ο καθηγητής τις ασκήσεις 1,2,3 για το σπίτι και επειδή τις έκανε ο Κώστας και όχι ο Γιάννης ο Κώστας να έχει μπόνους στο βαθμό το θεωρώ επίσης λαθος. Μόνο αν η δουλειά για το σπίτι ήταν κάποιο μεγάλο πρότζεκτ για όλη την διάρκεια της χρονιάς θεωρώ ότι έχει το "δικαίωμα" να παίζει ρόλο στον βαθμο