Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
05-09-19
01:54
Δεν ανέφερε καν να ανησυχεί για το πως θα καταλαβαίνει φυσική του χρόνου που θα την δίνει εαν δεν τα πάει καλά στην διανυσματική άλγεβρα της Β λυκείου . Επομένως σε εμένα το θέλω να βγάλω 20 μου ακούγεται αυτοσκοπός .
Σε κάθε περίπτωση σημασία δεν έχει να μπορεί να λύσει κάθε hardcore άσκηση που θα βρει σε κάποιο βοήθημα ή να γράψει 20 στο τέλος αλλά να αντιληφθεί τις ιδέες που διέπουν τα ευκλείδεια διανύσματα . Στην πράξη δεν θα χρειαστεί κάτι παραπάνω απο πρόσθεση και αφαίρεση διανυσμάτων και άντε με το ζόρι κανένα εσωτερικό γινόμενο(που δεν...εδώ δεν ήξεραν το εμβαδόν του κύκλου) . Αντίθετα πρέπει να κατανοεί πλήρως τις έννοιες του μέτρου & της κατεύθυνσης .
Κοίτα, ως μαθηματικός οφείλω να πω ότι δεν έχει νόημα να μαθαίνεις τα μαθηματικά που θα δεις στην «πράξη». Εξηγούμαι. Στην πράξη, αν αυτή είναι η καθημερινή ζωή, αρκούν οι τρεις πράξεις και, επί της ουσίας, μεταξύ ρητών. Στην πράξη, αν αυτή είναι η καθημερινότητα ενός βιολόγου, του αρκεί να χειρίζεται το SPSS. Δεν είναι όμως αυτός ο λόγος που βάλαμε τα παιδιά να ταλαιπωρούνται επί 2 και κάτι χιλιετίες για 12 χρόνια της ζωής τους με τα μαθηματικά.
Για παράδειγμα, η παρεξηγημένη κατεύθυνση της Β' λυκείου έχει έναν πολύ βαθύτερο σκοπό (που συνήθως πάει άκλαφτος). Παίρνει ένα αντικείμενο που ο μαθητής το έβλεπε υπό μία δεδομένη μορφή (την Ευκλείδεια Γεωμετρία) και του αλλάζει τα φώτα. Από εκεί που μία άσκηση γεωμετρίας ήταν ένα σχήμα και μία παράγραφος με επιχειρήματα (γυμναστική στην προτασιακή λογική - γι' αυτό είναι η γεωμετρία στο αναλυτικό πρόγραμμα, όχι για να μετρήσω το χωράφι του παππού μου) τώρα γίνεται ένα σύστημα εξισώσεων. Δηλαδή, αλγεβροποιεί το Ευκλείδειο επίπεδο, παρέχοντάς μας ένα μοντέλο των αξιωμάτων της Ευκλείδειας Γεωμετρίας (το R^2). Στην ουσία, αυτή η διαδικασία της μοντελοποίησης είναι που πρέπει κανείς να τονίζει σε όλη τη διάρκεια της Β' λυκείου (σε ό,τι έχει να κάνει με τα μαθηματικά κατεύθυνσης). Το πώς, δηλαδή, στην προκειμένη, κάτι εν γένει δύσκολο και δύσχρηστο (την κλασσική γεωμετρία) την ανάγουμε σε κάτι που χειριζόμαστε πιο εύκολα (την άλγεβρα).
Με λίγα λόγια, όλη η ύλη της κατεύθυνσης της Β' είναι η κατασκευή ενός μοντέλου της Ευκλείδειας Γεωμετρίας. Αυτό όμως δεν κάνει κανείς και στα τρία χρόνια Φυσικής του λυκείου; Ιδανικές συνθήκες, αγνοούμε τριβές και, γενικά, κατασκευάζουμε ένα μαθηματικό μοντέλο του φυσικού κόσμου. Προφανώς και δεν είναι η ίδια διαδικασία, καθώς στη φυσική υπεισέρχεται η έννοια της προσέγγισης, αλλά η ιδέα της μοντελοποίησης μιας κατάστασης μέσω μιας άλλης γνωστής κατάστασης είναι αυτή που εμφανίζεται και στα δύο.
Κλείνοντας την επιστημολογική παρένθεση και για να γυρίσουμε και στο θέμα μας, Nia Skg, μπορείς, όπως σε συμβούλεψε κι ο Samael, να εξηγήσεις στον πατέρα σου πώς έχει η κατάσταση και τα συναφή. Μια ιδέα θα ήταν, για παράδειγμα, να ζητήσεις και τη στήριξη ενός ατόμου (π.χ. καθηγητή; ) που εμπιστεύεσαι και νιώθεις ότι σε καταλαβαίνει, για να αισθανθείς κι εσύ πιο ασφαλής! Όπως και να έχει, καλή σχολική χρονιά!
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
04-09-19
20:13
Φιλικη συμβουλη. Ασε τα 20αρια για μ.ο. και δωσε βαση στα μαθηματα που θα πας για πανελληνιες. Μετα απο χρονια ουτε θα θυμασαι ουτε θα σε αφορα η διανυσματικη αλγεβρα. Με αυτο το σκεπτικο οποιοδηποτε γνωστο βοηθημα θα σε καλυψει με το παραπανω
Σε σχέση με το μαρκαρισμένο, να πω ότι, εν πολλοίς, διαφωνώ. Ναι, δε χρειάζεται να κυνηγάμε βαθμούς κ.λπ., γιατί δεν είναι αυτή η ουσία της εκπαίδευσης, αλλά, αν μία μαθήτρια/ένας μαθητής θέλει να έχει έναν στόχο, δεν είναι κακό, εφ' όσον ο στόχος δε γίνεται αυτοσκοπός, να την/τον παροτρύνουμε να τον πετύχει. Αντ' αυτού, εγώ θα σε συμβούλευα (προς Nia Skg), να πάρεις, στο βαθμό που το πρόγραμμά σου και τα διαβάσματά σου στο επιτρέπουν, όσα περισσότερα μπορείς από τα μαθήματα γενικής παιδείας που θα δεις φέτος (ειδικότερα, και από την άλγεβρα). Άλλωστε, η γενική παιδεία είναι (ή θα έπρεπε να είναι, Ελλάδα γαρ) αυτό ακριβώς που λέει: «Γενική Παιδεία».
Μην αποκτήσεις, τουλάχιστον από φέτος, τη νοοτροπία του «δεν το δίνω, δε με νοιάζει», γιατί, πραγματικά, δε θα σε ωφελήσει στη ζωή σου, μακροπρόθεσμα. Αλλά, από την άλλη, όπως σωστά επισημαίνουν και ο κ. Μοσχόπουλος αλλά και ο Samael (ως προς αυτήν την κατεύθυνση), μη βρεθείς να «τρέχεις» πίσω από τους βαθμούς. Και 18 και 17 και 16 να έχεις λ.χ. στη λογοτεχνία, αν δεν είναι το «φόρτε» σου ή ο έρωτας της ζωής σου ή, εν πάσει περιπτώσει, σε δυσκολεύει, δε χάλασε κι ο κόσμος!
Πίσω στην άλγεβρα, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι, και κατ' εμέ, να εξηγήσεις την κατάσταση στον καθηγητή σου και να ζητήσεις και τη δική του συμβουλή.
Ό,τι κι αν κάνεις, καλή τύχη φέτος!